P.O.V. Lena
Ik zit rustig in de refter met mijn vrienden aan een tafel.
Ik heb mijn lunch nog niet aangeraakt.
Ik heb er niet zo veel zin in.
Wat vreemd is, want ik heb altijd honger.
Alice is aan het vertellen hoe Stefan haar naar het prom heeft gevraagd.
Het was heel lief, toch zoals ze het verteld.
Ze waren gisterenavond samen afhaal Chinees gaan halen.
Ze waren naar een park gereden en hij had zijn pick-up veranderd zodat ze er achterop konden eten.
Bij het eten waren ook gelukskoekjes.
Toen dat Alice dat van haar had geopend zat er een kaartje in met: "wil je samen met mijn naar het bal gaan, mijn allerliefste zonnestraal"
Alice was natuurlijk beginnen te gillen en had natuurlijk "ja" gezegd.
Het was een mooi verhaal, echt het is zo romantisch. Ik wou dat ik ook zo een vriendje had.
Alleen vraagt hij het niet eens.
Ik kan er net voor zorgen dat er geen zucht aan mijn lippen ontsnapt.
'En Lena, heb je gisteren nu toch nog een jurk gevonden?' Vraagt Emily aan me.
Ik kijk verrast op en schud dan mijn hoofd.
'Ik denk dat ik een simpel kleedje ga dragen en met jullie ga meekomen.' Zeg ik met een glimlach.
Zo lijkt het misschien dat ik veel zelfvertrouwen heb.
Wat ik dus niet echt heb.
'Dat vind ik een goed idee, dat van dat je dan gewoon met ons meekomt. Over dat kleedje moeten we nog discuteren.' Zegt Cynthia grijnzend.
Ik lach.
'En waarom dan we-' ik draai mijn hoofd als ik op mijn schouder word getikt.
Er staat een jongen met een paar rozen in zijn hand.
Ik kijk heb vragend aan. Het is een jongen die samen met mij in Frans zit. We praten soms wel met elkaar, hij is heel erg aardig.
'Aiden, hoi.' Zeg ik fronsend.
Hij kijkt me met een kleine lach aan, ik zie pretlichtjes in zijn bruine ogen schijnen.
'He Lena, ik heb een vraag.' Begint hij en hij gaat door één knie.
Oh nee, hij gaat toch niet doen wat ik denk dat hij gaat doen.
'Zou je misschien met mij naar het bal willen.' Vraagt hij snel en steekt de rozen vooruit.
Het is heel erg schattig, hoe hij hier staat. Zo veel starende ogen die zich afvragen wat ik ga antwoorden.
Ik wil ja zeggen, gewoon als vrienden en omdat hij het zo lief vraagt, maar ik kan het niet.
Jasper is er nog, ik hou van Jasper en ik kan niet zomaar met iemand anders gaan.
Dan hoor ik van ver snelle voetstappen om me af komen.
Dan word ik ruw van mijn plek getrokken en tegen de warme borst van Jasper gedrukt.
'Van mij, Lena is van mij dus durf haar nog eens zoiets te vragen en ik draai die verrekte strot van je om.' Dreigt hij tegen Aiden.
Ik heb medelijden voor hem. Hij wou gewoon aardig zijn en nu is hij aan het vrezen voor zijn leven.
'Weet je als je nog maar naar haar kijkt dan ben je dood begrepen! Lena, is van mij en níemand raakt haar ook maar met een vinger aan.' Roept hij kwaad door de refter.
Aiden is zo bang dat hij een paar stappen achteruit heeft gezet en zijn handen beschermend voor zijn gezicht houd.
'Sorry, ik wou gewoon...' Stamelt Aiden.
'Hou je klep dicht en ik zei dat je niet meer tegen haar mocht spreken.'
Ik leg mijn hand rustig op Jasper zijn borst en probeer hem te kalmeren.
Wat heel moeilijk is.
Hij klemt me tegen zich aan en zijn ogen spuwen vuur.
Als ik hem niet beter kende zou ik waarschijnlijk in mijn broek plassen van de schrik.
'Jasper, alsjeblieft doe rustig. Hij vroeg het alleen maar. Daar deed hij niets verkeerd mee.' Zeg ik geruststellend.
Jasper richt zijn ogen op mij en de haartjes op mijn armen staan recht.
'Ik wil niet dat eender welke hufter nog een keer zoiets aan jou vraagt. Je bent van mij Lena. Ik deel niet met dingen die van mij zijn.' Hij ademt diep door zijn neus en ik zie zijn neusvleugels bewegen.
'He man, je plet haar nog.' Ian en Dylan komen me te hulp schieten.
Jasper blijft me aankijken ook nadat hij me geïrriteerd had losgelaten.
'Gaat het een beetje?' Vraagt Ian aan me, ik knik en wil naar Jasper toe gaan, maar Dylan houd me tegen.
Zijn donkere ogen kijken me veel betekend aan.
Ik moet Jasper even laten doen.
Ik zucht en zie Jasper de refter terug uitstromen.
'Ik ga direct wel naar hem toe.' Stelt Ian me gerust.
'Het spijt me, ik weet niet waarom hij het deed, maar het was waarschijnlijk iets belangrijk.' Zeg ik en kijk naar Aiden.
Hij staat nog steeds op dezelfde plaats. Zijn hele lichaam straalt de schrik uit die hij voelde toen Jasper tegen hem uitvloog.
'Gaat het?' Vraag ik hem.
Hij knikt kort en herpakt zich.
'Dat betekend een nee?' Vraagt hij met een geforceerde glimlach.
'Ik denk het wel.' Antwoord ik ongemakkelijk.
Er volgt en stilte en ik weet niet zo goed wat te zeggen.
'Sorry, hoe Jasper deed. Hij ging over de grens. Ik zal hem vragen of hij zijn verontschuldigingen wilt aanbieden aan je.'
Aiden lacht.
'Geloof me Lena, ik denk dat het beter is dat ik even niet met hem praat. Gewoon zodat ik niet eindig met een scheve neus en gebroken botten.'
Ik knik,hij heeft een punt.
'Toch bedankt om het te vragen. Dat vond ik echt heel lief.' Zeg ik met een glimlach.
'Geen probleem, ik wou het gewoon een keer proberen.' Zegt hij schouderophalend en zwaait nog even als afscheid.
Ik zwaai terug en ga terug aan de tafel zitten.
'Dat was heftig.' Zegt Alice met grote ogen.
Ik zucht diep.
Zeg dat wel.
P.O.V. Jasper
Ik stamp hard tegen vuilbak en die vliegt een paar meter verder.
Waarom verloor ik zo snel de controle? Ik had net zo goed die jongen zijn nek om gedraaid.
Wat zou Lena nu wel niet van me denken?
Wil ik het zelfs wel weten?
Waarschijnlijk maakt ze het straks uit.
Ik krijg al pijn in mijn borst als ik eraan denk.
Ik grom hard en slaag tegen een kluisje.
Ze kan me niet dumpen!
Ik kan niet zonder Lena.
De gedachte is zo beangstigend, maar het is net geruststellend.
Ik heb eindelijk iemand gevonden waarbij ik mezelf kan zijn.
Iemand waar ik liefde van krijg en waar ik al mijn liefde naar kan geven.
'Gast wat kreeg je daarbinnen. Je moet die woede echt onder controle krijgen. Wat ging je doen als je Lena wat aandeed?' Ian komt naar me toe en zucht diep als hij mijn hand ziet.
'Je kunt ook niet voor jezelf zorgen.' Mompelt hij en hij helpt me recht.
'Ik weet het.' Snauw ik tegen hem.
'Kom je mee of gaat die vuist zichzelf verzorgen?' Vraagt hij en hij wandelt al weg.
We staan bij zijn auto terwijl hij ontsmetting op mijn wond spuit.
'Lena is bezorgd om je.' Zegt hij.
'Wat zei ze?'
'Niet veel, ik moest zeggen dat het haar speet. Volgens haar had je wel een goede reden om zo te reageren.'
'Dat heb ik ook.' Grom ik.
'Gast, als dit nog steeds over Lydia gaat? Ja, ze heeft jou verdomde hart gebroken. Maar dat is al bijna vier jaar geleden!'
'Drie en een half. En nee, Lydia kan de pot op. Dit gaat om Lena. Ik wil haar niet kwijt, is dat zo vreemd of wat?'
Ian zucht.
'Je weet wat ik bedoel. Niet elk meisje is zoals Lydia, ze zijn niet allemaal zo dom om met de vijand te daten. Dat was haar eigen beslissing.'
Ian wilt een windel rond mijn pols doen, maar ik hou hem tegen.
Ik wil mezelf eraan herinner hoe het voelt als ik Lena verlies.
Ian fronst en legt de windel dan weer weg.
'Kunnen we ophouden over Lydia, ze is verleden. Waar ze hoort.'
'Goed dat je dat ook weet en Jasper.' Zegt hij als ik terug naar de school wil lopen. Ik draai me terug om.
'Doe niet kinderachtig en vraag haar naar het bal.' Zegt hij grijnzend.
Ik snauw een paar scheldwoorden naar hem toe en been weg.
Waarom wilt iedereen mij aandringen om het te vragen. Ik wil er niet een heen. Als Lena er heen wilt moet ze het maar aan me komen vragen.
Denk ik geïrriteerd.
'Jasper, daar ben je.' Lena komt de gang uit gelopen en ik kijk haar onderzoekend.
'Is er iets?' Vraag ik bezorgd.
'Nee, ik wou even kijken of alles goed was met je.'
Zegt ze en loopt naar me toe.
Ze slaagt haar armen rond mijn middel en mijn woede daalt onmiddellijk.
Ik laat mijn armen rond haar lichaam vallen.
'Alles is prima met me, sorry dat ik zo tegen je deed.' Verontschuldig ik me.
'Ik zou het leuker vinden als je dat tegen Aiden zegt.'
Ik adem diep in en kijk haar fronsend aan.
'Waarom moet ik aan die mongool nu mij-' begin ik kwaad? Maar Lena onderbreekt me door haar lippen op de mijne de plaatsen.
'Laat maar zitten.' Mompelt ze tegen mijn lippen.
Al de woede en agressie sijpelt onmiddellijk uit mijn lichaam.
Foto kleed Emily, let aub niet op het meisje en de slechte kwaliteit