Journey 10//
After two years…
Sa two years maraming nangyari. Isa na dun ang instant na pagsikat ko. Sino mag-aakala na yung inu-upload kong video for Daniel ay naging super hit sa Youtube. That same year, nagulat na lang ako nang biglang lumitaw sa TV. Kaya nung binuksan ko yung Youtube account ko nun ay mas nagulat ako sa bilang ng naging views ng video na iyon. Nalaman ni Daniel iyon kaya in-encourage niya akong mag-upload pa ng videos. Kaya after two years, binansagan na akong “The Unseen Superstar” Unseen dahil sa hindi ko pinapakita sa video na ang mukha ko habang kumakanta, hindi din litaw yung face ko dun sa first video na i-upload ko for Daniel noon.
Kay Daniel ko lang sinabi ang about dito sa pagiging ‘superstar’ ko. Pero alam ko na alam din ng parents ko ko kahit na hindi ko pa sinasabi sakanila. They’re my parents and they know everything about me kahit na they are not really my biological parents.
Si Daniel naman ay mas lalong sumisikat. Pero hindi pa naman talaga siya pumapasok ng showbiz. Naiimbitahan siya sa mga TV Shows pero hanggang doon lang yun. Ang sabi kasi niya, sabay daw kaming papasok ng showboz. Sabay kaming pipirma ng contract.
Honestly, I’m loving mg life more. Masaya ako dahil sa achievements ni Daniel. At syempre, masaya ako dahil sa nangyayari sa akin. Hindi ko inakala na ganito kadali ang proseso sa pangarap ko. Parang ang bilis ka. Kaya nasabi kong ‘instant’ ang pagsikat ko. Dahil malapit nang matupad ang isa kong dream…konting panahon na lang at matutupad na din ang isa pa. I promised to myself na kapag ready na akong ipaalam sa madla na ako si “Chandria”—Chandria, kasi ang naisip ko screen name, ewan ko ba, pero gustung-gusto ko sa name na Chandria—ay pupuntahan ko ang iba’t ibang orphanage para kumanta sa mga bata.
[Ms. Chandria, nakapagdecide na ba kayo para sa title ng magiging first album niyo?]
From: Yana Romero
Yana Romero is the producer of my first album. Tinutulungan ako ni Daniel na mag-record para dun. Habang kumakanta ako sya naman ang nag-aayos sa recording and sound system. Nagiging bonding na rin namin yuhn. Sobrang busy kasi ni Daniel kaya minsan na lang kami mag-bonding. Sa three years na relasyon namin, mas naiintindihan ko ang trabaho niya…mas naiintindihan ko siya. Alam ko kasi na isang araw, magiging busy na rin ako, buti nga ngayon pa-upload upload lang ako sa Youtube. Pero syempre, nagtatrabaho ako. May maliit akong store na all about music, para di naman masayangyung pinag-aralan ko.
I browsed for more messages. Puro fan-mails ang invitation sa kung saang TV Shows na lagi ko din namang tinatanggihan. Hindi ko rin sana tatanggapin ang offer ni Ms. Yana kaso ang sabi ni Daniel, subukan ko daw. Kaya sinubukan, at hanggang ngayon wala pa naman akong pinagsisisihan, masaya naman kasi. Lalo nakung hobby mo talaga ang pagkanta. Si Daniel lagi ang nag-eencourage sa akin sa mga bagay na ganun kaya mas naiinspire ako. Napangiti ako bigla, mukhang alam ko na kung anong title ng first album ko.
Kung iisipin na mas maganda sa career ko kung tatanggapin ko yung mga invitations nila. Kaso ayaw ko pa. I’m afraid, dahil sa alam naman natin na magulo talaga ang buhay showbiz. Pero alam kongilang araw na lang….sabay naming papasukin ang showbiz.
**
Bago ako bumaba ng kwarto, tumingin muna ako sa salamin. Birthday party kasi ngayon ni Daniel. Private iyon kaya mga close friends and relatives lang ang invited. Ngayon din kasi namin balak sabihin na ako si Unseen Superstar.
“Moo? Tapos ka na ba?”
Sino pa ba angtatawag sa akin Moo. Sino pa ba iyan na naturingang rockstar na napakalambing, iyakin, makulit, makakalimutin. Si Daniel lang iyan.
Sabay na kaming pumunta dun sa resort kung saan ginanap yuing closing party naminnung college. Pagkarating namin dun sa resort, sinuot muna ni Daniel yung shades niya. ‘Disguise’ daw sabi niya pero kahit naman naka-shades siya nakikilala pa rin naman siya. Sadyang makulit lang talaga ito.
Naglakad na kami papunta dun sa mini bar nung resort, kung saan niya ako kinantahan dati. Nang bigla itong tumigil at may pagtataka sa mukha.
“Anong ginagawa ko dito? Bakit ako nandito?” Nakatingin ito sa akin na sobrang seryoso. Ano na naman ang naiisip nitong kalokohan? Minsan, bigla na lang itong nagbabago ng mood tapos magtatanong ng obvious. Pero babawiin din niya at sasabihing joke lang.
“Huh? Birthday mo kaya. Ikaw Daniel ah, napapadalas na iyang kalokohan mo. Award winning koya! Superstar ka nga.” Pagkatapos ko siyang biruin, tinawanan ko siya. Akala ko tatawa siya pero iba ang ginawa niya.
Tumingin lang ito sa akin at hinawakan ang kamay ko ng mahigpit.
“Daniel?”
Nagulat ako, nang bigla itong nag-pout.
“Hindi mo pa kasi ako binabati eh.”
Eh? “Gusto ko kasi mamaya na, pero dahil nagtatampo ka na at may pa-pout pout ka na naman.” Tumawa na naman ako, “Happy Birthday, Moo…”
Niyakap niya ako, “I love you, Moo.” Ngumiti ako sakanya.
“Ikaw talaga, Daniel, ah. Tara na nga.” Pero imbis na pakawalan niya ako, mas hinigpitan pa niya ang pagyakap niya sa akin.
“Kath, I love you so much. Selfish man kung selfish, pero mahal kita at ang gusto ko ay maging akin ka na talaga. Wala akong pakialam kung hindi matupad yung ibang kong pangarap. Basta kasama kita, ayos na ayos na sa akin. Lagi mong tatandaan ‘yan ha.”
Ewan ko ba kung bakit hindi na ako makapagsalita. Gusto ko lang siyang titigan ng matagal.
“Hey! Birthday celebrant! Naghihintay na silang lahat para sa inyo. Tara na nga!” Hinila kami ni Ara, ang pinsan ni Daniel na siyang nag-organize ng birthday party.
Syempre, bago mag-start ang party, kumanta muna si Daniel. After nun, kainan at nakipagkwentuhan kami sa mga guests.
Nung nabawasan na yung mga bisita. At mga pamilya na lang namin ang natira. Ito na siguro ang hinihintay naming pagkakataon ni Daniel. Ipapahayag na namin sa mga pamilya namin ang tuluyan naming pagpasok ng showbiz.
“Hello guys! Gusto ko kayong kantahan. First time ko ulit kumanta sa stage after years. Pero this time, kakanta ako ulit for Daniel. Happy happy birthday, Moo. Wag kang mag-alala, lagi kong tatandaan ang mga sinasabi mo. This song is for you…”After kong sinabi iyon. Kinuha ko na yung guitar ko at umayos na ng upo at sinimulan ko na ang pagkanta. Kitang-kita ko ang pagkagulat sa mukha ni Ara, hindi ito makapaniwala. Bukod kasi sa gitara ko na lagi kong ginagamit sa mga videos ko. First time din niya akong marinig na kumanta. Alam kong fan si Ara ni “Chandria”, ang Unseen Superstar. Kaya naiintindihan ko kung bakit gulat na gulat ito.
After kong kumanta. Nag-play yung first video na ginawa ko. Yung video na ginawa ko para kay Daniel noong first anniversary namin.
“Oh my god! Kathyyy! Ikaw pala si Chandria!” Hindi na nakapagpigil si Ara, kaya naisigaw niya iyon.
May mga iba pang nagulat pero sina mama naklangiti lang, mukhang ine-expect na nila ito. Bigla naman akong natawa nung nag-thumbs up si Daniel sabay flying kiss sa akin.
“Shocking, diba? Kahit ako na-shocked. Hindi ko akalain na kasama ko ngayon ang dalawang youngest superstar. Pero hayaan niyo muna akong sirain ang moment. Mr. Daniel John Padilla, pasook!” Singit nung emcee. Pinsan ko iyan, siya ang napiling emcee, bukod kasi sa madaldal ito napaka-funny rin nito, lalaki kasi na may pusong babae.
“Thank you po sa lahat ng naki-join sa akin ngayon. Salamat talaga. Ito na ang lasto song…for this night diba?” Nakita kong tumango si Ara.
“Kath.” Tumingin siya sa akin. Nasa gilid kasi ako ng stage kasama ko ang pinsan kong emcee.
“Bago tayo pumasok sa showbiz.” Tumawa ito ng mahina. “Haha, hindi pa talaga ako sanay na sabihin itong pagpasok namin sa showbiz.” Tinignan niya ako ulit.
“Bago tayo pumasok ‘dun’. Gusto kong maging akin ka muna. Selfish man kung pakinggan…pero gusto talaga kitang pakasalan.”
After niyang sabihin iyon ay nagsimula na siyang kumanta. This time, kumakanta lang. Pati nga kanina ay hindi ito tumugtog ng kahit anong instruments.
“Forever can never be long enough for me
To feel like I've had long enough with you
Forget the world now, we won't let them see
But there's one thing left to do”
“Couz, tandaan mo. Libreng huminga. Baka mamatay ka dyan! Ako pa ang pakasalan ni Fafa Daniel!” Pang-aasar sa akin ng pinsan ko. Pero di ko siya sinagot. Patuloy lang ako sa pakikipagtitigan kay Daniel.
“Now that the weight has lifted
Love has surely shifted my way”
“Marry me
Today and every day
Marry me
If I ever get the nerve to say "Hello" in this café”
Kahit na sobrang gulat pa rin ako. Nakuha ko pa ring ngumiti at umiyak sa sopbrang saya na nararamdaman ko right now.
“Say you will
Say you will”
“Yes, I will.” Bulong ko. As always, mukhang naintindihan niya kung anong binulong ko kaya lumapad ang ngiti nito.
“Together can never be close enough for me
To feel like I am close enough to you
You wear white and I'll wear out the words "I love you"
And you're beautiful”
Hindi ko alam kung dahil ba sa umiiyak ako or talagang humihina ang boses ni Daniel. Nung tinignan ko siya sa mukha…umiiyak na naman ito.
“Now that the wait is over
And love has finally shown her my way”
“Marry me
Today and every day
Marry me
If I ever get the nerve to say "Hello" in this café”
“Say you will
Say you will”
Lumakas na ulit ang boses ni Daniel. Nakatingin siya sa akin ng seryoso pero nakangiti. Tinignan ko saglit ang parents ko. Si mama halatang ilang sandali na lang ay tutulo na ang mga luha niya. Si tita Karla, mama ni Daniel, ay umiiyak na habang pinapanuod si Daniel.
“Promise me
You'll always be
Happy by my side
I promise to
Sing to you
When all the music dies”
Dahan dahan na itong lumapit sa akin…
“And marry me
Today and everyday
Marry me
If I ever get the nerve to say "Hello" in this café
Say you will…
Say you will…”
Hawak nito ang isang kamay ko habang yung isang kamay niya ay nakahawak sa mic. Tinitigan niya ang mukha ko, ganun din ang ginawa ko.
“Marry me
Mm-hmm” After niyang kinanta ang last part. Bigla itong bumagsak.
Akala ko kung ano nang nangyari sakanya. Lumuhod lang pala ito at binuksan ang isang maliit na box na may singsing sa loob. Nanatili lang akong nakatayo sa harapan nito. Magye-Yes na ba ako? Or hihintayin kong itanong niya yung, “Will you marry me?”? Naiiyak na naman ako pero pinatawa niya ako ulit sa next na ginawa niya.
“I love you
You love me
Please, say yes and marry me
We already know that you’re the one for me
Please, say yes and marry me…”
Narinig kong natawa din yung nasa audience. Kantahin ba naman iyon sa tono ng “I love you” ni Barney. Nakakatawa kasi nung minsang pinapanuod namin si Barney ay sobrang naiinis ito. Hahaha, OA daw kasi si Barney.
“Please say yes.”
Tumulo na yung luha ko, pero nanatili pa rin ang ngiti sa labi ko. Kung titignan mo ako ngayon ay baka mapagkamalan akong baliw. Magandang baliw to be exact. Biro lang, haha.
“Yes.” Hinawakan ko ang pisngi niya, “ I will marry you.”
Pagkalagay niya ng singsing sa daliri ko ay agad niya akong niyakap ng mahigpit.
“Thank you, thank you.” Bulong nito sa akin bago niya ako hinalikan sa harapan ng mga nakangiti naming magulang.
**
“Moo?”
“Hmm”
“Look at the stars.”
Tumingin namana ko sa taas.
“Ang ganda diba?” Hinawakan nito ang isa kong kamay.
“Ako iyon.”Tinuro nito ang pinakamalaking star. “Ako ang star na iyan. Gusto ko ako ang pinakamalapit sayo, para kapag may kailangan ka ay agad kitang matutulungan dahil malapita ko sa’yo. I will always be your star, Moo.”
Hindi ako sumagot. Niyakap ko lang siya. Nandito pa rin kami sa resort , naisipan kasi naming mag-overnight kasama ng mga parents namin. Pero syempre may sari-sarili kamg kwarto. Buti nga pinayagan kaming matulog ni Daniel sa iisang kwarto.
For sure, tulog na ang mga parents namin. Pero kami nasa labas pa rin. May duyan kasi dun sa likuran nung pinili naming room, kaya naisipan naming dun na muna kami magpalipas oras.
“Moo, naalala mo ba yung binigay kong journal sa’yo?” Tanong ni Daniel.
“Hmm, yes, ginagamit ko siya. Diba, may ganun ka din?”
“Ginagamit ko din yung akin. One day, ipabasa mo sa kin yung sayo ha?”
“Sure, kung gusto mo ako pa mismo ang magbabasa para sayo. Ipabasa mo rin sa kin yung sayo ha? Dapat ikaw rin ang magbasa para sa akin.”
Nakatingin lang kami sa langit habang nakayakap sa isa’t isa. Buti na lang matibay itong duyan kung hindi baka mahulog kami dito.
“Daniel, matulog na ta’yo.” Tumingin ako kay Daniel. Nakita kong tulog na tulog na siya. Inunahan pa talaga ako oh. Okay din naman ‘toh. Unang beses ko siyang makitang tulog. Kapag kasi magkasama kaming matulog, ako ang lagi unang nakakatulog.
“I love you, Daniel. Thank you for everything. Thank you for making me the happiest girl alive.” Niyakap ko si Daniel a hinintay kong dalawin din ako ng antok.
Naalimpungatan ako ang may naramdaman akong nagbubuhat sa akin at dahan dahan akong ibinaba sa malambot na kama. Pero dahil sa sobrang antok hindi ko na lang pinansin.
“Sabay nating liparin ang mga bituin
Sabay natin langhapin ang sariwang hangin
Sabay natin abutin mga pangarap natin
Sabay tayo ngayong gabi,atin ang mundo
Atin ang mundo...”
Naririnig ko ang swabeng boses nito. Napakasarap pakinggan. Nararamdaman kong hinahawakan nito ang pisngi ko. Napangiti tuloy ako. Talagang adik na adik sa akin ang lalaking ito.
“Pangako ko ikaw lang ang mamahalin
Pangako mo ako lang iyong iibigin
Mula ngayon pangako'y di magbabago
Ngayong gabi atin ang mundo...”
Niyakap ko ang lalaking mahal ko. Pero sa sobrang antok hindi ko na kayang idilat ang mga mata ko. Nararamdaman ko pa din ang braso nitong nakayakap din sa akin. Nararamdaman ko ang mainit nitong hininga, habang patuloy ito sa pagkanta.
“Sabay nating liparin ang mga bituin
Sabay natin langhapin ang sariwang hangin
Sabay natin abutin mga pangarap natin”
Napansin kong nanghihina na naman ang boses niya dahil sa pag-iyak. Umiiyak na naman ang lalaking mahal ko.
“Sabay tayo ngayong gabi,atin ang mundo
Atin ang mundo...”
Ang huling parte ng kanta ay parang ibinulong lang nito…sa sobrang hina ng boses nito.
“Daniel?” Naramdaman ko ang paghigpit ng pagkakahawak nito sa kamay ko.
“Please….’wag kang umiyak.” Pagkatapos kong sabihin iyon ay tuluyan na akong dinalaw ng antok.
“I love you, Moo.”
**
“Daniel?”
Nung una nagtaka pa ako kung paano kami nakapasok dito sa kwarto eh samatalang sa labas kami nakatulog. Pero nung naalala ko yung kagabi nung sobrang inaantok na ako at nung kinantahan niya ako. Napangiti na naman tuloy ako.
“Daniel, hapon na oh.” Niyugyog ko ng mahina si Daniel. Pero hindi pa rin ito nagigising.
“Uyy, Daniel. Gising na. Bakakung ano pang isipin nina mama. Mapagkamalan pa nila tayong gumawa ng milagro.” Natawa na lang ako sa sarili ko. Haha, kung anu-ano na ang naiisip ko.
“Daniel, gising na. Moo…” Hinawakan ko yung mukha niya pero….bigla akong kinilabutan nang makaramdam ako ng lamig mula sa balat nito.
“Daniel? Daniel?!” Kinakabahan ako. Paano? Bakit? Anong nangyari? Ang daming tanong na gumugulo sa utak ko.
“DANIEL! G-gumising ka…please!!!”
“D-Daniel…please. Moo, wake up.” Tinatapik-tapik ko yung pisngi niya pero wala pa rin…hindi pa rin ito nagigising.
“Kath…Kath…Anong nangyayari? Anak?” Nakarinig ako ng mga katok sa pinto kaya dali-dali ko silang pinagbuksan.
“P-papa, si D-Daniel po…a-ayaw g-gumi…sing.” Iyak ako ng iyak. Hinayaan ko na lang sina papa at tito na mag-asikaso kay Daniel.
“Ang anak ko…” Narinig ko ang hagulgol ni Tita Karla, kaya lalo na lang akong naiyak.
“T-Tita…” Lumapit ako sakanya at saka niya ako niyakap. “A-Ano pong nangyayari?”
Nanghihina ako habang pinapanuod ko sina papa na binubuhat si Daniel.
“T-Tita…” Humagulgol ako habang yakap yakap ako ni Tita.
“DJ, my son, he’s sick.”
Tuluyan na ako nanghina at napaluhod habang patuloy pa rin ako sa pag-iyak. Wala nang magawa si mama at tita kundi yakapin ako.
“M-Mama…si D-Daniel…mawawala ba ang star ko?”
**
A/N: Wait for the next chapter, guys! ;) Visit my website pala hahaha. Here is the link: innocentpenstories.weebly.com
Songs used: Marry Me by Train, tune of I Love You (Barney) and Sabay Natin by Daniel Padilla (lyrics video at the right side)