CHAPTER 8.
I muted Anton on facebook. I turned my cellphone off. Manigas siya d'yan! Kapal ng mukhang sigaw-sigawan ako! So what kung 8 na ako umuwi at kasama ko si Carlo? Tatay ko ba siya? Tss.
Carlo Princeton:
Mas maganda ka pa sa gabi. :D
Napangiti agad ako nang magchat si Carlo. Naging mahaba muli ang usapan namin. Nang mag 12am ay napagpagdesisyunan ko ng maghalf bath at matulog na. Nang kuhain ko sa balcony ang towel ko ay laking gulat ko nang makita pa ang kotse ni Anton sa tapat ng bahay. Ang lakas ng ulan!
Sumilip ako sa ibaba at putangina... Nakasandal siya sa gate namin! Oh my god! Bakit kasi wala pa si Mommy?!
Kumaripas ako ng takbo at agad siyang pinagbuksan. Napatayo agad siya nang makita ako..
"Olivia..."
"Anton! Oh my god! Bakit nandito ka pa!?" Pinayungan 'ko siya at pinapasok sa loob ng bahay. "Basang basa ka sa ulan! Ano ka ba!"
Wala siyang ibang ginawa kundi ang umubo at suminga. Naninisay na siya sa lamig habang nakatitig sa akin.
"Baliw ka ba! Bakit hindi mo ako kinatok? Bakit hindi ka pa umuuwi? Bakit hindi ka man lang pumasok sa kotse mo? Damn it!" Hinubad ko ang uniform niya.
Gamit ang hot water ay pinaligo ko siya sa banyo 'ko. May mga damit naman siya dito kaya walang kaso.
Ginawan ko siya ng noodles at pinakain. Naawa ako sakanya. Bakit niya naisipang gawin 'yon?!
Olivia, ang gago mo!
"Okay ka na?" I asked nang matapos siyang kumain.
"Naulanan lang ako.. Di pa ako mamamatay." Mahina 'ko siyang tinampal sa braso. Ang gunggong na ito, nakuha pang magbiro.
"I'm sorry..." Sabay na bigkas namin.
"No.. Really. I'm so sorry kung ginawa ko sayo 'yon. I just... Ugh. Basta, sorry na ha?" Nagpacute ako sakanya.
"Ako dapat ang nagsosorry, Via... Hindi dapat kita sinigawan ng ganun kasi alam 'kong pinaka ayaw mo sa lahat ay pinagtataasan ka ng boses... I love you. Sorry talaga." Niyakap niya ako and rested his face on my shoulder. I patted his naked back and hugged him back.
"Sorry din... I love you, Anton. Sorry talaga. I love you so much.. Sorry sorry so—" Natigil ako sa pagsasalita nang halikan niya ako.
Binuhat niya ako at pinaupo sa kanyang lap. Namiss ko agad siya. God, Olivia! How could you be so stupid para gawin iyong ginawa mo kanina?!
"I love you, Olivia... Sobra. Halos mabaliw ako sa kakaisip sa'yo.." Aniya.
"Osha... Matulog ka na." Umalis ako sa kanlungan niya. "Maliit lang ang kama 'ko kaya sa papag nalang ako matutulog." I smiled at him. My ever so poging beastfriend!
"Baliw ka ba? At bakit naman kita papatulugin sa papag?" Hinila niya ako at pinatabi sakanya. "Sanay ako sa masikip." Banat niya.
"Ikaw kahit may sakit... Manyak pa din."
"Sa'yo lang ako ganito. Swerte mo."
"Maswerte ba talaga ako? Hmm?" Hinarap ko siya. Magkadikit na ang mga ilong namin dahil sa higpit ng yakap niya sa akin.
"Kung alam mo lang. Handa akong magpakamatay para sa'yo." He smiled. Hinalikan niya ang noo 'ko at pinasandal sa dibdib niya. "Sleep. I love you."
Malaki ang ngiti ko habang magkayakap kami. Laging peaceful ang pakiramdam ko kapag katabi 'ko siya. Lalo na kapat matutulog.
Hay Anton... I don't know kung saan ako pupulutin ngayon if you weren't here by my side.
Kinabukasan ay mas nauna akong magising sakanya. Great. We're so late for school! 11 pm na!
"Anton.. Uyyy.." Marahan 'kong tinutusok ang pisngi niya. Naalimpungatan siya 'don at agad na dumilat. "Papasok ka ba?"
"Yup," bumangon siya at nagsuot ng tshirt. Bawal siyang lumabas ng naka boxers lang, baka maghinala si Mommy. "Maligo ka na. I'll cook for you."
"No! Ako na lang magluluto—"
"Sabing ako na, Olivia. Gusto mo bang hubaran kita ngayon dyan?" He smirked.
Inismiran 'ko siya at pumasok na sa banyo. Jusko. Hindi na magtataka yung mga teachers namin na late kaming dalawa. Nung 3rd year ay nasuspend kami parehas dahil sa dami ng lates namin.
Pagtapos ko ay siya naman ang naligo.
"Via! May extrang uniform ba ako dito?" Sigaw niya mula sa banyo.
"Meron!"
"Underwear?"
"Mas lalong meron!"
Lumabas ako ng kwarto para makapagbihis siya. Ang sarap ng ginawang breakfast ng kupal na iyon! Fried rice and omelette! Yuuuum! Tapos may capuccino pa. Hay, the best talaga si Anton!
"Ang sarap!" Komento ko habang nakapikit pa at ninanamnam ang napakasarap na luto niya.
"Mas masarap ka."
I rolled my eyes on him at tinapos na ang pagkain 'ko. Natapos nadin siya kaya ako na ang naghugas ng pinggan. Mukhang isinama ni Mommy ang kasambahay namin sa kung saan man ang lakad niya.
On the way sa school ay malakas ang music ni Anton sa kanyang kotse. As always! Nakalip bite pa siya at naghhead bang habang sinasabayan ang rock music.
"Naguusap ba kayo ni Coleen Dimaandal?" Tanong 'ko. Medyo hininaan niya ang music at sinulyapan ako.
"Yup. Pupunta nga kami nila Tashi at Allen 'don sa bahay nila sa sabado, eh. Sama ka?"
Nakaramdam ako ng matinding inis. Bakit niya niyayaya si Anton? Bakit sa bahay nila?
"Sila Tashi at Allen ba inimbita niya?" Tanong ko ulit.
"Uuhh. Hindi. Ako lang. Pero isasama ko sila para walang masamang issue." He smiled at me. "Sama kana, 'by."
"Ah, hindi. Kasi ano... Uhm... Bibisitahin namin ni Mommy si Ate Olive sa Nueva Ecija.." I lied.
"Hala! Gusto ko sumama! Pwede ba? Or kahiy ihatid ko nalang kayo ni Mama 'don?"
"No need for you do that, Anton. Bukas makukuha na namin ang kotse namin mula sa casa. Ayos na 'yun for sure."
Inakbayan niya ako habang naglalakad sa hallway. For sure ay nasa kalagitnaan ng klase ngayon ang aming section. Ineexpect ko na ang kabi-kabilang asaran at tsismis na bestfriends with benefits kami ni Anton. Oh, well. *flips hair* Pake ko sa sasabihin nila?
Pagbukas ko ng pinto ay lahat ng classmates ko ay tumingin sa akin.. I mean.. Sa amin ni Anton.
"Good... Afternoon! Basang basa pa ang buhok niyong dalawa ah?" Taas kilay na sambit ng adviser namin pero nakangiti.
"Magandang Tanghali! Magandang buhay! Pero mas maganda ka pa sa tanghali!" Biro ni Anton at niyakap ako ng mariin sa harap ng teacher at kaklase namin.
"Yieeee!"
"Uy sabay kayong naligo noh? Ay sorry nadulas ako!" Naghalakhakan ang lahat sa malakas na sambit ni Zara.
"Uy ano ka ba! Sabi ni Via satin secret lang diba? Ay hala napalakas 'yun bulong ko!" Carmela. Mas lalong lumakas ang tawanan.
Sinaaman ko sila ng tingin. Ang mga lintik kong kaibigan! Uggghhh!
"Osha.. Maupo na kayo and we'll continue the first lesson."
Umupo ako sa tabi ni Carlo, "Bakit ngayon ka lang? I mean kayo pala?" Unang tanong niya.
"Uuhmm.." I can't tell him na natulog si Anton sa bahay. "Nagkataon na parehas kaming late nagising tapos ayun! Sinundo niya ako sa bahay. He-he-he-he." awkward na ngumiti ako kay Carlo.
"H-hindi kayo sabay naligo?"
"What! At bakit naman kami magsasabay maligo?" Natawa naman ako 'dun. Sa tanang pamumuhay 'ko ay isang beses palang kaming naligo ni Anton na magkasama....
..... Sa swimming pool. Mga utak niyo, ah?