CHAPTER 36.1.2
DALTON ACE's POV
I've been calling Janella a hundred times already and she's not answering not even a single text from me! Damn it! May kung ilang beses ko na rin siyang pinuntahan sa tinutuluyan nila ni yaya Paning, pero hindi niya ako pinansin at sa halip iniwasan nang kuntodo. Kailangan ko na rin bang mag-camping sa labas ng bahay nila? But it's hot in here! Shit!
"Janella, pumpkin please..." Believe me, I am trying really hard in here. At kahit mukha akong tuta na sunod nang sunod sa kanya ay wala na akong pakialam!
Tinatawanan lang ako ni Tyrone na nakatanaw hindi kalayuan sa kinalalagyan namin at sa totoo lang ay gusto ko siyang sapakin sa mukha!
"Pumpkin, please..." This is not happening eh? Humiliating myself like this! Damn!
"Leave me alone." Nakasimangot na sagot lang niya at hindi man lang ako tinitingnan sa mukha. Oh come on! Don't tell me, aabot na naman ito ng isang linggo? For pete sakes I can't take that!
"What do I have to do for you to forgive me huh?" Alright, naiinis ako! Hindi naman ako nahulihang may babae diba? Hinimatay lang naman ako! And, what happened is so understandable, right? Right? Wala man lang bang maniniwala sa akin dito?!
"Leave." Nakasimangot na sagot lang niya at nagmartsa na naman palayo sa akin.
Nakatingin sa amin ang mga empleyado ni Tyrone at napasuntok lang ako sa hangin sa inis! Girls, girls... Ito ang mahirap sa inyo, kapag sinusuyo na kayo tsaka pa kayo magpapakipot nang kuntodo! Kapag naman hindi kayo sinuyo iiyak-iyak kayo sa isang tabi at sasabihing 'di namin kayo mahal! Aish!
Dire-diretso siyang naglakad papunta sa kung saan at wala akong nagawa kundi pagmasdan ang kurbada ng kanyang katawan. Damn! How could I be so lucky eh? That body my d!ck digs big time! Oh jeez, I can't help it okay? She's getting prettier each day.
"Give it a rest, dude." Nakangising sabat pa ni Tyrone na noon ay kasalukuyang nasa tapat ng elevator at nakaakbay sa kanyang asawang si Jordan. Mukhang maglu-lunch na sila at nagugutom na rin ako! Fvck!
"Yeah, fvck you!" Inis na sagot ko lang din at narinig ko pa ang hagikhik ni Jordan.
Nagmamadali pa rin akong sumunod kay Janella na mukhang papunta sa restroom. Hindi na rin ako nag-alangan pa at sinundan ko siya doon.
Napatili pa ang ilang babaeng nand'un at nagdudumilat si Janella sa pagtitig sa akin. Oh yeah pumpkin, I'll follow you anywhere you go!
"If you'll excuse us, ladies." I used my husky formal tone of voice and almost immediately they all went out of the restroom. May narinig pa akong napatili at napakunot-noo naman si Janella. "Jealous eh?" Nakangiting puna ko at inirapan naman niya ako.
"CR ng babae 'to! Lumabas ka nga!" Pagtataboy pa niya. Ang init ng ulo!
"Pumpkin, look... I'm sorry about what happened the other day."
"Hindi ko kailangan ng sorry mo." Masungit pa niyang sabi sabay akmang papasok sa cubicle.
"Pumpkin, please!" Hinawakan ko siya sa braso at mas lalong kumunot ang kanyang noo.
"Naiihi na ako, Ace! Ano ba?!"
"Oh-kay..." Napataas lang ako ng dalawang kamay at wala akong ibang nagawa kundi pagbigyan siya.
"Get out!" Halos pasigaw na sabi pa niya pero wala akong balak na sumunod.
"Alright... alright..."
Nagmamadali siyang pumasok sa loob ng cubicle at mabilis naman akong lumapit sa pinto para i-lock iyon. There's no way I am letting her go without hearing my side. I deserved a chance to be heard. And she can't be angry at me all the time. It's bad for our baby! Jeez, am I really going to be a father?! Could I ever handle that?
"Aren't you done? You know, you can just undo your skirt." Natatawa pang biro ko lang.
"Dalton Ace!" Malakas pang sigaw niya at halos umalingawngaw ang boses niya sa buong restroom. "Sabi ko lumabas ka diba?!" Padabog pa niyang binuksan ang pinto ng cubicle at sobrang pula ng kanyang pisngi. So beautiful!
"We need to talk! And, will you please stop yelling?! It's bad for our baby!"
"It's my baby!" Masungit pa ring sabi lang niya at mabilis na lumapit sa faucet para maghugas ng kamay.
"That's my baby too." Kalmadong sagot ko lang at tinitigan ko siya sa salamin. I wonder kung effect ba ng pregnancy ang kakaibang glow sa kanyang mukha. She's just so beautiful to look at. With those pouty pink lips and cheeks... whew! I am one lucky guy!
"Ayokong matali ka sa responsibilidad na 'to. Kaya kong b-buhayin ang baby k-ko!" Nanginig ang kanyang boses at agad na tumulo ang kanyang luha.
"Oh no, pumpkin..." Mabilis akong lumapit sa kanya at mahigpit siyang niyakap mula sa likod.
"Bitiwan mo nga ako." Umiiyak pang sabi lang niya pero wala akong balak na sundin ang gusto niya. We really need to talk.
"I'm sorry, okay?" Bulong ko pa pero bahagya pa rin siyang nagpupumiglas.
"Ace, please!" Pilit pa niyang tinatanggal ang aking mga kamay na nakaikot sa kanyang maliit na baywang.
"Not until you talk to me, pumpkin. Kahit abutin pa tayo ng gabi dito, I won't let you go."
"A-ace, p-please..." Nanginginig pang sabi lang niya.
"I love you. You just can't leave me."
"Hindi ka pa handa para dito, Ace." Iiling-iling pang aniya at noon ko na napagdesisyunang iharap siya sa akin.
Basang-basa na ang kanyang mukha sa luha at agad ko namang pinunasan iyon gamit ang aking mga daliri.
"I admit, I was shocked. Way too shocked." Matapat namang sabi ko at madiin lang niyang kinagat ang kanyang labi. "It's Tyrone who is expecting a baby and not me."
"Ayokong maob-" Hinaplos ko ang labi niya para pigilan siyang magsalita.
"Let me finish first, okay?" Sumamo ko pa at hindi naman na siya kumibo.
Humugot ako ng isang malalim na buntong-hininga at hinaplos ko ang kanyang pisngi.
"Honestly, I don't think I am ready to be a father this soon."
Nanginig ang kanyang labi at nagpigil nang iyak. Yumuko siya at nag-iwas nang tingin.
"But the thing is, I don't think I can live without you." Noon na ulit unti-unting umangat ang kanyang mukha at tila punung-puno ng mga tanong ang kanyang mga mata. "I'm more than afraid of losing you, pumpkin. Our baby is a next big step for me. But it doesn't matter. I'll get over this. In time. But rest assured that I can never get over you. And there's no way I'll let you get over me."
"Hindi ako tanggap ng parents mo. Itatakwil nila ang baby natin." Muling naglandas ang luha sa kanyang mga mata at inagapan ko iyon sa kanyang pisngi at pinunasan.
"Wala akong pakialam. Baby natin 'yan. And, Baby rin kita, remember hmm?" Mabilis ko siyang hinalikan sa labi at nalasahan ko rin ang kanyang luha.
"Ace, p-paano kung-"
"Ssshhh..." Pinatahimik ko siya sa pamamagitan ulit nang paghalik sa kanya.
At kahit na alam kong nag-aalangan pa rin siya ay tinugon na niya ang mga halik ko. Agad ko iyong pinalalim and believe me, I have a huge bulge on my pants already. Ipinaramdam ko sa kanya ang aking harapan at napahagikhik lang siya sa labi ko. Malakas niya akong tinapik sa braso at hindi ko na rin naiwasang mapangiti. I can't help it, okay?
"Ang manyak mo talaga, Ace!"
"I know, I am proud." Ipinagpatuloy ko ang paghalik sa kanya at mabilis akong kumilos para iupo siya sa tiles na sink.
"Ace!" Hinampas ulit niya ako sa dibdib at noon na ako bahagyang napadistansya.
"Nakalock naman ang pinto!"
"Maski na! Baka may naghihintay sa labas!" Inikot niya ang kanyang mga mata at alam kong maayos na kaming dalawa. Thank God!
"I'll be quick! Five minutes! Promise!" Itinaas ko pa ang kanang kamay ko at mas lalong lumuwag ang kanyang ngiti. That's more like it.
"Manyak!" Kumapit siya sa balikat ko at mabilis na bumaba. Sayang naman!
Wala ako sa sariling napakamot ng ulo dahil sa totoo lang, five minutes is not impossible for me! I can really be quick as lightning! And yeah, sa kanya lang naman ako nagkaganito. A regular girl needs to do me a hand job or blow j0b to reach a climax. But with Janella, oh well, it's way too different.
"Please don't ever walk out on me again, pumpkin." Pakiusap ko pa at muling sumeryoso ang kanyang mukha.
"Are you sure about this?" Alanganin pang tanong niya at hindi ko naman talaga siya masisisi kung may doubts pa rin siya. Hangga't 'di kami natatanggap ng parents ko, alam kong hindi mawawala sa kanya ang matakot at magduda. Ni hindi pa nga nalulutas ang issue namin sa parents ko, eto na naman ang bagong pagsubok sa aming dalawa. We're going to have a baby and I will a father. That's really quite a lot of trouble for me.
"What I am so sure right now is that I love you and I need you in my life." I hate mushy words believe me, but with her, it just comes out naturally. Love? Who would have thought huh?
"Pero Ace-"
"Just stop talking and kiss me hmm?"
Napabuntong-hininga lang siya kasabay nang pagsakop ko ulit sa kanyang labi. Ang tagal niya mag-isip kaya ako na rin ang humalik. Damn! Hindi ko alam ang pinapasok ko but I knew that every thing is worth a try with her. Even if that means I'll be a father soon... gracious!