Scarlet zet haar fiets in de schuur neer en loopt naar de achterdeur, even blijft ze staan. "Het enige wat je nu moet onthouden is dat je moet uit kijken. Ga niet naar huis": spookt er in haar hoofd. Scarlet zucht diep...Dan draait ze zich om en pakt haar fiets weer uit de schuur, en ze fietst naar het bos.
Midden in het bos staat een verlaten huisje, niemand weet dat het daar staat. Behalve Scarlet's broer (Dylan) en Scarlet. Zodra Scarlet het huisje binnen is, barst ze in tranen uit. "Doe het nu, niemand weet waar je bent. Niemand zal merken dat je weg bent, niemand zal je missen. De wereld is beter als jij dood bent bitch.": zegt een stem in haar hoofd. Scarlet pakt het mesje uit haar broekzak. Ze zet het verticaal tegen haar rechter pols aan. Maar net voor ze haar pols door kan snijden gaat haar telefoon af. Scarlet pakt haar mobiel uit haar tas en neemt op.
"Hallo?"
"Scarlet! Waar ben je?!"
"Alice dat gaat jou helemaal niks aan."
"Wel! Ik ga niet toe kijken hoe jij beetje bij beetje jezelf sloopt!"
"Doei Alice! Leuk je gesproken te hebben!"
"Waag het niet om op te han..."
Scarlet hangt snel op en gooit haar mobiel op het oude matras dat op de grond ligt. Ze kijkt weer naar het mesje en naar haar pols. "4 dagen...": fluistert ze.