50. bölüm mü vay be...
I'm still tryna figure out who I am
Hala kim olduğumu çözmeye çalışıyorum
I don't wanna mess this up or do this wrong
Bunu mahvetmek istemiyorum ya da yanlış yapmak
"Bir daha kavga etmek yok Alexander.Önce öğretmenine söyle sonra..." deyip bana döndü.
"Sonra arkadaşından özür dile" diye tamamladım cümleyi.
Dudaklarını sarkıtıp karşımızda dikiliyordu."Ama" dedi ağlamaklı sesiyle."O benimle alay etti"
"O çocuk dayağı hak ediyor"
"Cameron" diye sinirle gülümsedim."İstersen gidip evini de yakayım ha" diye fısıldadım.
O cidden çok iyi bir babaydı.Fakat halen daha içindeydi zavallı çocuk.
"Bir daha kavga etmek yok.Sakin ol ve özür dile" dedi bunları asla yapmayan adam.Ki bende özür dileyen bir tip değildim.
Komik bizim asla yapmadığımız şeyleri şimdi çocuğumuzdan istemek.Demek ebeveyn olmanın en keyifli kısmı buydu.
"Ama" dedi tekrar "Babam Taylor amcadan özür dilemedi" işte benim oğlum ayrıntıları malesef atlamıyor.
"Asıl o benden özür dilesin üstüme atlayan oydu" koca bebeğim konuştu.
"Ben neden o çocuktan özür dilicem o da benimle alay etti"
"Baban sen okuldayken özür diledi Alex unutmuş dimi bay Dallas"
"Ondan asla özür dilemem.O aptal yüzünden bir ay yürüyemicem"
"Alex hadi git çizgi film seyret"
"Ama cezam var--"
"Git ve gizle Alexander Dallas" başını sallayıp odasına doğru paytak adımlarla ilerledi.
"Cameron" dedim gülümseyerek."Seni cidden gebertirim"
"Ama onun suçuydu.Üstüme atlayan oydu"
"Alexander gibi savunuyorsun kendini.Ah tanrım,çocuğun yanında iyi anne baba rolü oynucaz Dallas unuttun mu?"
"Ben sadece doğruları söyledim.Kimse Cameron Dallas'ın çocuğuyla alay edemez"
"Sana bir şey yapmıcaz demedim ki.Sadece Alex'in yanında rol yap.O aile yanlış çocuğa çarpttı"
"İşte özlediğim garip kız"
"Ben geldim" Taylor tek eliyle taşıdığı poşetlerle içeriye girdi.
"O poşetleri mutfağa koy Taylor" dedim.Bazen anneme dönüştüğümü fark ediyordum.
"Beni bu kolla" kırık kolunu salladı."Markette gönderiyorsun şimdi de mutfağa taşı diyorsun istersen yemeği de ben yapayım"
"Taylor yapmasın" dedi kafasını omzuma koyup."Geçen ay yaptığı yemek yüzünden hastanelik olmuştum."
"Tek bacak çok konuşuyorsun" dedi tekli koltuğa otururken.
"Bana tek bacak deme.Tek kol" işte başlıyorduk.
"Seninle uğraşamam.Küçük Caniff nerede"
Cameron koltukta ki yastığı Taylor'ın kafasına fırlattı."Oğluma küçük Caniff deme.O küçük Dallas"
"Bebeğim babası sen olabilirsin ama idolü benim" ve salondan çıkarken Cameron tam isabet ederek yastığı kafasına fırlattı.
"Taylor ne zaman gidecek"
"Bilmiyorum"
"Oğlumun beynini bulandırıyor"
Ayağa kalkıp salonun kapısına doğdu ilerledim."Bebeğim kanında Dallas genleri var malesef bulanıklık sizde genetik" ve yastıktan nasibimi almayı başardım.
"Alexander babanın yanına gel.HEMEN" diye bağırdı.
Alexander koşarak babasının kucağına oturup boynuna sarıldı.Bu manzara yıllar geçse bile beni duygulandırıyordu.
"Alexander" kafasından bandanayı çıkarttı."Bitleneceksin" o hala aynıydı.
****
Yemeğimizi yerken herkes gününü anlatıyordu.Cameron dışında herkes."Ah doğru ya biri üstüme atladığı için evden çıkamıyorum" diye söylenip duruyordu.
"Sizce ben çok mu vurdum duymazım" dedi Taylor kafasını tabağından kaldırmadan.
"Fazlasıyla hemde" dedi Cameron bende onaylayarak kafamı salladım.
Taylor'dan bahsediyorduk sonuçta.Beş yaşında ki çocuğa anlatılmayacak şeyleri anlatmaya kalkan adamdan.
"Çok teşekkür ederim" dedi iğneleyici bir tonda."Sence ben evlenilecek biri değil miyim Katy"
"Sizin eski gruptan yola çıkarsam hep sen ile Cameron'ın asla evlenmeyip bekar yaşayacağını düşünürdüm." evlilik yüzüğümün olduğu elimi kaldırdım."Bilmem anlatabildim mi" Alexander konuyu anlamadığı için bezelyeleriyle savaşıyordu sessizce.
"Peki ben" dedi."Beni tanıdıkça.Asıl tanıdıktan sonra"
Taylor'ı aslında liseyedeyken tanımıyordum.Dediği gibi onu asıl Cameron'dan kaçtığım yıllarda tanımıştım.Eğer bu masada Bayan Dallas olarak oturuyorsam lise de midemi bulandıran bandana kafa sayesinde.
"Taylor üzülerek söylüyorum ama sen hala aynısın.Aslında sende Cameron gibi evlenmeyi hemen isteyen birisin fakat sen eğlenmeyi de seviyorsun"
"Galiba evde kaldım" dedi arkasına yaslanıp.
"Galiba diyor" diye kahkaha attı Cameron."Grupta evli olmayan sen kaldın.Dostum senden üç yaş küçük kuzenin boşandı.Şu an yeni biriyle konuşuyor"
Omuz silktim"Biraz öyle oldu" dedim.Evlenmenin yaşı yoktu fakat Taylor biraz daha evlenmezse ailesi onu cidden zorla evlendirecekti.
"Cara napıyor beni soruyor mu hiç"
"Bu yaz evleniyor Taylor" bir ara Cara ile flörtleşmişlerdi.Sonra araları açıldı.Konuyla alakam yoktu.Tamam belki ona lisede ki olaylarını anlatmış olabilirim.Ama Taylor'dan bahsediyoruz Cara'dan sıkılan oydu.
"Hadi ya" dedi."Güzel kızdı"
"Bu yüzden geçen ay iş yerimin kapısına köpekler ve Taylor Caniff adında ki köpekler giremez yazıyordu"
"O yazıyı sen astırttın Katy"
"Benden tavsiye istemişti"
"Sen ve şu tavsiyelerin"
"Bella benim suçum değil di"
Konuyu anlayan Cameron ilgili bir baba olup Alexander'a döndü."Alex bezelyeler savaşı kaybetti hadi git zaferini odanda kutla"
"Ama yemeğim bitmeden masadan kalkmam yasak baba"
"Bir seferlik kuralı bozmakta sakınca yok" göz kırpıp gülümsedi.
Yüzünde oluşan kocaman yamuk gülümsemeyle sandalyesini arkaya itti."Afiyet olsun herkese"
Alexander gittikten sonra tartışmaya geri döndük."Kıza git eski sevgilinin evini yak diye tavsiye de bulunmuşsun.Hangi psikolog böyle bir tavsiye verir"
"Eski sevgilisinin sen olduğunu bilmiyordum.Hem kızı aldatan sendin elbet bir cezan olacaktı"
"İki aydır evime giremiyorum burada sizinle kalıyorum Katy hepsi senin suçun"
"Taylor" diye sakince uyardı Cameron."Sesinin tonuna dikkat et"
Omuz silktim"Beni ciddiye alacağını sanmıyordum"
"Sevgilim beni kuzenim ile aldattı ne yapmalıyım doktor hanım"
Boş bir anıma gelip."Git evini yak" demiştim.
Ve bir hafta sonra Bella sevgilisinin evini yaktı.Olay yerine gidince o aşağılık sevgilinin Taylor olduğunu öğrenmiştim.
Suçum yoktu ama yine de kendimi kötü hissettiğim için Taylor'ı bize kalmaya davet ettim.Buna mecburdum.Kışın ortasında evinin bir kısmı yanmıştı.Bir psikolog tavsiyesi yüzünden.
"Katy seni seviyorum" seviyorum dediği an Cameron'ın gözlerinde ki o ışık fazla yakıcı duruyordu."Ama cidden bazen psikopat bir seri katil gibi davranıyorsun.Bu beni korkutuyor"
"Binlerce kez özür diledim Taylor lütfen şu konuyu açıp durma.Ben buyum lisede ki garip kız doğamda yakmak var"
"Lise yıllarına girmesek olmaz mı" dedi Cameron hoşnut olmayan bir ses tonuyla.Taylor'ı kıskanmıyordu ama ne zaman lise yılları açılsa konuyu kapatırdı.Korkuyordu Taylor'ın hislerinin geri gelmesinden.Ve karanlıkla boğuştuğu zamanı hatırlamak istemiyordu.
"Yanlız ölücem" diye mırıldandı Taylor."
"Bizim için bir süpriz değil" dedi Cameron alaycı bir ifadeyle.
İkisi de aynıydı hala lisede ki gibi hem birbirlerini dövmek istiyorlar hem de dostukları güçlüydü.
Masada ki günlük şeyler tekrar konuşulmaya başlayınca Cameron'ı sinirlendirecek konuyu açtım."Haftasonu misafirlerimiz var"
"Kim" diye sordu merakla Cameron.
Taylor o sırada masadan kalktı."Haftasonu evde olmayacağım için misafirleriniz umrumda değil.Ben gidip biraz küçük Caniff ile vakit geçireyim"
"Seni bandanayla boğarım Caniff" sesini yükseltti."Ona ya Alex de ya da Cameron'ın oğlu Alexander diye seslen"
Taylor bana döndü."Oğluna Alexander ismini vermekle oğlunun kaderiyle oynadın" göz kırpıp Alexander'ın odasına doğru ilerledi.
"Kim gelecek Katy"
"Üvey kardeşin ve ailesi" Tüm bu zaman diliminde çok iyi anlaşmışlardı.Ama ne Lucy ne de ailesi Cameron ile ilgili gerçeği bildi.Lucy sıkıntı değildi sıkıntı olan onunla gelecek olan kişiydi.
"Uzun zamandır onu görmemiştim.Bu güzel haber...ama suratında ki ifade bana daha farklı şeyler söylüyor" şüpheyle bana baktı.
"Sam'de gelece--" sözümü bile tamamlayamadım bakışları yüzünden.
Cameron bu hayatta korkacağım son kişi fakat kıskanç ve sinirli Cameron kesinlikle garip kızla kapışırdı.
"Evime adım atamaz" dedi sert bir sesle.
"Hadi ama o benim çocukluk arkadaşım"
"Sana aşık Katy o yeşil gözlerinden okuyabiliyorum.Sana olan aşkı yüzünden evlenmedi"
Sam bu zamana kadar ne evlenmiş ne de sevgilisi olmuştu.Cameron'a göre bana olan aşkı yüzünden kimseye bakmıyormuş.Hatta Cameron'ın dediğine göre düğün gecemiz ağlamış.
"Lütfen Cameron"
"Tek bir kelime" elinde ki çakalı masaya bıraktı."Ashton" sinir bozucu bir gülümsemeyle koltuk değnekleriklerinden destek alıp masadan kalktı.
"Senden.Nefret.Ediyorum.Cameron.Alexander.Dallas"
"Biliyorum"
Sinirle arkama yaslandım.Kıskanç bir Cameron'dan korkmamı sağlayan çocukla tehtih etmişti.Bu adil değildi.
Evlenmeden önce Cameron'ı çok fazla süründürmüştüm.Aslında o sürünmek istemişti.Ondan uzaklaşmaya çalıştıkça bana daha da yakınlaşıyordu.
Onu benden uzak tutmak için.Başkasını sevdiğime inanmasını istemiştim.Ama zavallı çocuk o sıralar biraz fazla akıllı ve sinirliydi.
Ah zavallı Ashton...
Tam Cameron'ın karşısında öpmüştüm Ashton'ı sonra sıkıca sarılıp ele ele tutuşup hava atarcasına Cameron'ın yanından geçmiştik.Garip kıza yakışmayan klişelerdi.
Onu üzmek bana acı veriyordu hatta beni öldürüyordu.Fakat aradığı o kız ben değildim.Yuva kurmak istediği kız ben olamazdım.
Bir hafta boyunca Cameron'ı görmemiştim tam ondan kurtuldum diye mutlu olmuştum ki.O sabah harap olmuş bir halde kapımda bayılmış Ashton ile karşılaştım.Eline yapıştırılmış notu açıp okuduğumda korkudan dona kalmıştı.
Tanrım,bir canavar yaratmıştım.
-Bunlar daha başlangıç Black.Elini tuttu diye bu halde.Artık sen düşün seni öptüğü için ona neler yapacağımı.Bence geri dön ve benim ol...Black benimle evlenir misin ARTIK"
Elbette kabul etmemiştim.Bu savaş demekti bende savaşa karşılık verdim tüm o süre zarfında.
Ve Ashton beni öptüğü için onu hastanelik bile etmişti.O sıra bi korkmuştum aşkından.
Ama savaşmaya devam ettim ta ki en son evlenme teklifine kadar.
"Yorulmadın mı" demişti yanıma oturup.
"Sen yorulmadın mı Dallas her saniye peşimde koşmaktan"
"Altmış altı kere evlenme teklifi ettim sana Katy.Beş kişiyi hastanelik ettim.Üç kere kendimi öldürücem diye not yolladım.Neden hala inat ediyorsun"
"Altmış altı oldu mu ya"
"Benimle evlenir misin Black...Altmış yedi oldu" öylesine söylemişti bu sefer yorulmuştu boş yere koşmaktan.
Onu yıllar önce neredeyse kaybedeciğim uçurumun uçsuz bucaksız mağzarasına bakıp tüm yaşananları düşündüm.
"Evet"
"Hayır demene alışmaktan nefret....sen az önce ne dedin"
Omuz silktim."Seninle evlenebilirim Dallas"
"Ciddi misin sen"
"Bayan Dallas olmak istiyorum"
"Bunu altış yedi teklifden önce isteseydin olmazdı değil mi?"
"Biliyorsun ben garip kızım"
***
Yemekten sonra salonda Alexander ile ödev yapıyorduk.Cameron ve Taylor ise oyun odası yaptıkları odada oyun oynuyorlardı.
Boya kalemini masaya bırakıp masum bakışlarla bana baktı."Anne" dedi ürkekçe.
"Yine mi yanlış yeri boyadın" diye sitem ettim."Alt üstü ördeği sarıya boyuyacaksın"
"Doğru boyadım anne.Ben Taylor amca değilim." fazlasıyla benim oğlumdu.
"Ne istiyorsun o halde.Ara vermek istiyorsan.Hayır"
"Anne" dedi çocukça bir sinirle."Beni dinlemiyorsun"
"Tamam.Tamam"
Derin bir nefes aldı gözlerimin içine baktı."Babam nasıl biriydi"
"Baban ölmüş gibi konuşup durma.Sana bu soruyu sorma demedim mi?"
"Ama neden"
"Seni ilgilendirmez küçük Dallas"
"Sınıfta ki herkes babasının geçmişini anlatıyor ben ise susup onları dinliyorum" gözleri kızarmıştı çantasından boş bir ödev kağıdı çıkartıp bana uzattı.
"Ödevimiz babanınızı anlatan bir resim çizmek.Ve ben çizemiyorum anne çünkü bana kimse bir şey anlatmıyor.Bu adil değil"
"Baban yaşıyor biliyorsun değil mi?"
"Ben babamın geçmişini bilmiyorum onu babam olarak tanıyorum Cameron Dallas olarak değil" oğlumun fazlasıyla bana çekmesi korkutucu olmaya başladı.
"Baban hep aynıydı.Lisedeyken bile çok çalışan bir inekti tamam mı o aptal yere bir inek çiz"
"Yalan söylüyorsun babam inek değildi.Babam geçen gün inek olamayacak kadar yakışıklıyım demişti"
"Baban çok konuşur bazen"
"Bende giderim babama sorarım nasıl biri olduğunu"
"Odana gitmeye ne dersin küçük Dallas"
Dudaklarını büzüp sinirli adımlarla odasına doğru ilerledi.Beş yaşında böyle davranan bir çocuk ilerde kesinlikle bizi süründürecekti.
"Senin küçük modelin gibi" dedi Taylor duvara yaslanıp."Fazla garip ve asi"
"Ne zamandır dinliyorsun bizi"
"Ben Taylor amca değilim dediğinden beri.Ve tek değildim"
"Cameron da mı bizi dinledi"
"Cameron hala geçmişiyle boğuşuyor ve şimdi de Alex.Bahçeye çıktı yanına gitmelisin"
"İki Alexander da tam bir baş belası" dedim paltomu alıp bahçeye çıkmadan önce.
Çimlere oturmuş yıldızları seyrediyordu.Cameron ile söz vermiştik ne olursa olsun geçmişimizi saklayacaktık çocuklarımızdan.Kim diyebilirdi ki çocuğuna hey evlat baban gençken bağımlıydı annende insanlardan nefret eden bir kundakçıydı diye.
"Hey Dallas iyi misin"
"Black" uzun zaman sonra ilk defa böyle seslenmişti bana garip hissetmiştim."Ben baba olmayı hiç hak etmeyen biriyim.Taylor bile hak ediyor"
"Cameron lütfen böyle konuşma sen dünyanın en iyi babasısın" benden önce alt bağlamayı öğrenmişti ve Alexander onun kucağındayken asla ağlamazdı.
"Ne baba ama" dedi "Lisedeyken okulda ki kızların yarısıyla yatmış,sürekli kavga eden,sevgilisini babasıyla basan ve uyuşturucu bağımlısı.Tam bir pisliktim"
"Eski hatalar geride kaldı Dallas"
"Keşke o gece..." bir şey hatırlamaya çalıyormuşcasına durup tekrar bana döndü."Amy ve babamı bastığım o lanet olası gece ikisini de öldürseydim."
"Bu seferde oğluna katil bir baban vardı mı diyecektin"
"Hayır.Daha az acı çekecektim daha az hatam olacaktı." dedi."Amy gözlerimin önünde öldü ve ben bir kez bile üzülmedim"
"Alex'e o gece yaptıklarımı anlatsam benden ölünceye dek korkardı" dediğimde buruk bir şekilde gülümsedi.
Cameron tam kapıyı kırdığı sırada tüm arsa silah sesiyle yankılandı.
İlk başta bir tarafımda kurşun var mı diye gözlerim kapalı kontrol ettikten sonra acıyla bağırdım."Cameron"
"K-katy" diye korkuyla kekeledi.
O an gözlerimi açtığımda yerde kafatası kanlar içinde yatan Amy'e korkarak baktım.İntihar etmişti.Mantıklıcaydı sonuçta buradan sağ çıkamayacaktı.
Yere oturmuş titreyen Cameron'ın yanına gittim."Oraya bakma Cameron.Oraya bakma"
"O öldü" dedi ve birden kahkaha atmaya başladı."Black bu gece zavallı çocukta öldü.Bu gece acım uçup gitti"
Normal bir durummuş gibi ikimizde fazla tepki vermedik hatta duvarda ki kan ve beyin parçalarını göstererek "Hey şuna bak Amy'in beyni varmış" demiştim.
"Alexander haklı o babasını tanıyor Cameron Dallas'ı değil" dedi."Babasının bir pislik olduğunu bilmiyor"
"Sen pislik değildin Cameron sen zavallıydın"
"Bu his acıtıyor Black.Oğluna hakkında bir şey anlatamama"
"Liseyden güzel zamanların da oldu onları anlatabilirsin"
"Black ben okulun kötü çocuk dediği kişiydiydim.Ben tam bir pisliktim"
"Hadi ama bende fazla iyi biri değildim"
"Black ikimiz farklıydık" derin bir nefes alıp gökyüzüne baktı."Ben karanlıktım sen ise ışık"
"Ölüm listesi yapan bir ışık"
"Yine de Alex'e hakkında hikayeler anlatabiliyorsun hatta Taylor hiç korkmadan anlatabiliyor" ne hikayeler ama Taylor geçen ay tek gecelik ilişkilerini anlatıyordu.
"Boşver Dallas bir kaç güne unutacak zaten"
"Oğlum benden nefret ediyor"
"O seni çok seviyor Dallas"
"Babası olduğum için.Black bende babamı severdim her şeye rağmen öldüğünde bile sevdim.O benim babamdı çünkü"
Gözlerimin içine baktı."Geçen gün işten erken çıktığım için Alex'ı okuldan almaya gitmiştim bana ne dedi biliyor musun Black neden Taylor amca beni almaya gelmedi.Alex beni seviyor ama Taylor onunla daha fazla ilgileniyor"
Ah zavallı sevgilim bi bilse Alex'ın sırf öğretmiyle Taylor flörtleşiyor diye Taylor'ın gelmesini istediğini.
"Baba olmayı hiç hak etmiyorum Black.Geçen gün Taylor ile Alex'ın yapboz yapmasını seyrettim ne düşündüm biliyor musun Alex'ın babası Taylor olmalıydı onunla istediği kadar zaman geçiriyor"
"Seni aptal"omzuna hafif bir şekilde vurdum."Oğlun seni her şeyden çok seviyor.Dün hastaneyi ayağa kaldırdı senin için.Taylor'ı sadece oyun arkadaşı olarak görüyor"
"Anne babam iyi olacak mı anne babamı görmek istiyorum"
"Şu an göremeyiz bebeğim ayağına bakıyor doktorlar"
"Anne babama bir şey olmasın söz veriyorum bir daha asla yaramazlık yapmıcam lütfen doktorlar iğne yapmasın ona" bedeninden daha büyük çıkıyordu sesi.Ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu.
Taylor alçıya alınana koluna rağmen iyiydi Alex'ın yanına gelip dizlerinin üstüne çöktü."Hadi küçük adam biraz parkta oynayalım"
"Sen git parkta oyna bandana kafa"
Ve o gece Alexander beni yataktan atıp babasına sıkıca sarılıp uyudu.
"Geçen ay öğretmeni en sevdiğin aktivite ne diye sorunca Alex ne dedi biliyor musun" ellerimi yanaklarına koydum."Babam ile çalışma odasına kapanıp iş yapmak" buruk bir şekilde gülümsedi.
"Cameron oğlumuz fazla zeki biri bizim işlerimizin olduğunu biliyor o bize ayak uydurmaya çalışıyor işimiz olduğu halde kendince eğlence bulup bizimle eğleniyor" dedim."Dallas sen onun kahramanısın"
Ellerimi çekip tekrara yıldızlara baktı."Kahraman" diye mırıldandı."Bende babamı kahramanım olarak görüyordum ya bir gün babama dönüşüp Alexander'a zarar verirsem Black"
"Sen bana baksana" dedim "Sence ben buna izin verir miyim bebeğim ben Gina Dallas değilim asla susmam.Ben Katy Dallas'ım adamı pişman eder sonra hayatını mahvederim oğluma zarar versen gözünün içine bile bakmam"
Gülümsedi."Sakın izin verme"
Akılıma yıllar önce ki anlaşmamız gelince sinsi bir şekilde gülümdedim"Hey Dallas bir anlaşma yapalım mı zamanı geldiğinde Alexander'a sen zavallığını ben ise garipliğimi anlatalım"
Anlamış olacak ki o sene ki gibi gülümseyip."Bu anlaşmayı sevdim"
"Anneee" Alexander elinde ki kağıtla koşarak yanımıza gelip ortamıza oturdu."Taylor amca bana her şeyi anlattı" Cameron ile gözgöze geldik.
"T-taylor amcan sana ne anlattı" diye sordum korkuyla.
"Babam lisedeyken okulun sevdiği biriymiş fakat dersleri çok kötüymüş ve anne sen ise sessiz biriymişsin derslerin çok iyiyimiş"
"Bak baba resimini çizdim" elinde ki kağıdı heyecanla salladı.
Resimde yamuk bir şekilde bir adam çizmiş,pelerin takmış elinde de siyah ışıklarlar saçan bir fener çizmişti.
"Bu fener neden siyah" diye sordu Cameron resmi daha dikkatli baktı.
"Çünkü o annem.Senin siyah ışığın annem seni kurtarmış derslerinden geçtin.İyi bir öğrenci oldun...sonra ben oldum"
"Bunlarıda mı Taylor amca mı söyledi"
"Hayır benim fikrimdi.Anne sen babamın kahramanısın.Babam da benim"
Ve Cameron'ın gözlerinde ki mutluluğu ne evlendiğimiz zaman ne de hamile olduğumu söylediğimde görmüştüm.
"Baba ayağın acıyor mu"
"Hayır" Alexander zaman kaybetmeden Cameron'ın kucağına oturdu.
"Bende bu ailen biriyim beni unutmayın...hey beni de sevsenize..hadi ama bana da sarılın...kalbim kırıldı şu an" kahkaha atarak birbirlerine bakarak kollarını açtılar sarılmam için.Sıkıca birbirize sarıldık.
Dünyanın en mükemmel ailesi değildik.Fazla hatalarımız vardı geçmişimizden kaçmazdık.Fakat dünyanın en garip ve mutlu ailesi yine de bizdik.
They say I should be a strong man
Güçlü bir adam olman gerektiğini söylüyorlar
But baby,I'm still filled with fear
Ama bebeğim,ben hala korkuyla doluyum
Sometimes I don't know who I am
Bazen kim olduğumu bilmiyorum
Sometimes I question why I'm here
Bazen neden burada olduğumu soruyorum
I just wanna be a good dad
Sadece iyi bir baba olmak istiyorum.
Tatilin son gününde bölüm yayımlayıp moralinizi yükseltmek istedim.
Son olarak hikayenin instagram hesabını takip etmeyi unutmayın. (thedrugcameron)
Kitabın bitmesine son ÜÇ bölüm.Tekrar vay be