Author's Message :
Hello! Readers, kung nag-eexist ba talaga kayo diyan! :))
I would like to dedicate this chapter to my very Beloved Idol, Alyloony :)))
yehey clap calp tayo diyan.
siguro sa lahat ng author dito sa Wattpad, si alyloony ang matuturing ko na da best talaga, tuwing binabasa ko ng paulit-uilt yung mga story niya Never kong naranasan na malungkot o madismaya sa kung ano man ang outcome ng story lagi akogn satisfied at masaya, kasi
1st and for most hindi naman ako yung author, reklamador pa ba ko? eh nakikibasa na nga lang ako. diba?
2nd reason, kasi lahat ng ginagawa niya ay laging tagos tagosan sa puso, all the emotions of the characters in each story ay nabibigyan ng justice by the way she write. mapaFormal o MapaInformal man yung paraan ng pagkakasulat niya she always moved my emotions into deeper degree. into the point na nababading na ko! ahahahaha JOKE lang.
3rd and last reason, kasi she knows kung saan ba talaga yung kiliti ng mga readers niya. that's the best about her. siguro may experience na siya. ahahaha! :)) napakaIntrigero ko
pero honestly, never pa ko naging active reader niya sa mga On-going stores niya kasi laging Completed na yung story niya bago ko mabaasa, kaya hindi ako nakakapagcomment at nakakasupport sa kanya mabuti. :((( how sad. pero promise I'll be an active reader na para sa mga ongoing at onhold stories mo. like Angel in Disguise, BTIPHO, The Devil's Slave at sa kung ano pa man ang magagawa niya.
I hate all the bashers of alyloony.! kasi nga Avid fan niya ko, bakit ba? wala namang basagan ng trip OKAy! :DD kaya walang mang-aaway kay alyloony kung hindi matitikman niyo ang galit ng pinakagwapong author at reader sa wattpad :)) ahahaha ^__________^
Thanks for inspiring me with your stories, and letting me know the real essence of LOVE.
____________________________________________________________
to ther reader's
Please VOTE
Put your COMMENT
Be a FAN
_________________________________________________________________
♥ 11
♥ Priam (2¢ 價值) ♥
"Nakauwi na po ako," minsan ko lang toh sinasabi pamasaya lang ako, pero kadalasan hindi talaga ako nagsasalita sa bahay kasi nga walang pakialam sa akin yung nanay ko, so what's worth kung magsalita ako diba?
"oh, may pagkain diyan, kumain ka na lang!" sabi ng nanay ko habang nanonood. -__-
dumiretso na ko sa loob ng kwarto ko at nagpalit na ko ng damit. habang isusuot ko na yung tshirt na gagamitin ko, bigla kong nakita sa salamin yung katawan ko. ! ang gwapo ko pala, pero tek, sa katawan ako nakatingin bakit 'ang gwapo ko' ang nasabi ko. So alam niyo na bakit yun ang sinabi ko sa katawan ko.
kasi naman Priam, maggy-gym din paminsan minsan aah. wala man lang akong ka-abs-abs sa katawan. hindi man lang ganoon kabroad yung GRRRR! baka matalbugan ka nung lalaking puro pulbos na yun. ano nga ba pangalan nun. . AJ ata, nakakabwisit lang pag na-aalala ko.
gusto niyo pa bang ikwento ko, habang tinitignan ko tong katawan kong wala man lang muscle? wag na, masyadong mahaba yung kagabnapan kanina, eh pero sige dahil mapilit kayo, ito na yung flashback kahit nakakahiya yung mga usapan.
>> FLASHBACK
habang naglalakad ako pauwi galing sa bahay nila Cassandra, may nakita akong isang tao nakatayo sa gilid ng isang poste ng ilaw kahit pundido kaya ang dilim tuloy doon sa nilakaran ko kanina.
"Hello Priam,!" habang tinatanaw ko sa dilim yung isang niallang na nakasandal sa may posteng wala naman ilaw.
"Sino ka naman?" habang tinitignan ko yung mukha niya.
"Nakilala mo pa ba ako?" ang isang matamis na boses ang naririnig ko.
obvious naman na hindi diba, magtatanong ba ko. katangahan lang dre!
"Hindi, kita kilala, sino ka ba kasi, nakakatakot aah! para kang maligno diyan sa dilim,"
"AHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!" makatawa parang demonyo lang, takte yan sayang oras aah! isang minuto din siyang tumawa ng walang hingahan, Pektusan ko toh eh.
"Pota, sino ka ba kasi? lakas mo makabadtrip, gutom na ko dalian mo!" nakakabad Vibes aah!
"ano ka ba PAPA PRIAM? hindi mo ba talaga ako matandaan," ay pota nga? bakla ang sumulpot, mukhang type pa ko, makatakbo na nga. kanina pa ko takbo ng takbo aah! sakit sa gums -____-
takbo,
takbo pa ulit
konti na lang nasa kabilang kanto ka na.
ayan malapit naah! baka mahabol niya ko
liliko na ko. . YEHEY! makakalayo na ko.
*Boogsh*
leche, nadapa na naman ako, bakit ba naman kasi pag may tinatakbuhan ako, lagi akong nadadapa . . GRRR!!
"ui! Pre" hala may nakakita na naman sa akin. nakakabadtrip. kaya nung tinignan ko yung mukha niya pati na rin ang ngiti, xett lang, nakakatunaw ang tingin niya sa akin. ang saya-saya, mukhang pagtataksilan ko ata ngayon si Cassandra aah!
"Ui! Priam, bakit nakatulala ka?" bigla akong bumalik sa katinuan ko after niyang ulitin yung sinabi niya, at inabot yung kamay niya sa akin.
"aahh! W-wala lang ,A-aj! hehehehe" nakakahiya siya na naman ang nakakitang nadapa ako. what a holy sh*t!
"musta si cassandra? nahatid mo ba siya ng maayos?" tanong niya, wow! close kayo AJ?
''Eh anong pake mo? at layu-layuan mo siya! "
"Sows! pare, hindi mo pa sya girlfriend diba?" eh ano ngayon kung hindi ko pa siya girlfriend, pakelam mo naman? "so, pede ko pala syang ligawan?"
"HINDI! hindi mo siya pedeng ligawan akin na siya eh? and no more slots for some sluts like you."
"ahahaha! sus, bago ka manligaw diyan siguraduhin mo ng malaki yang ---" mapang-asar niyang tugon
"ANONG MALAKI?" nagagalit na ko sa punyetang toh. .
"y-yung.. yung- ano. . yung ano mo?" habang nagpa-pout siya at may tinuturo sa gitna ko. potcha, bang bastos ng lalaking toh aah! :)) napakagreen.
kinapa ko yung akin pero teka, malaki naman na ata toh aah! :)) gaano na nga ba kalaki? haay, napakaGreen niya. hindi pwedeng manligaw ang bastos kay Cassandra.
"hoy! wag ka ngang bastos diyan. malaki na toh noh! baka mas malaki pa ito kaysa jan sayo eh! " sows, wala ng hiya-hiya parehas naman kaming lalaki eh :))
iniangat niya yung mangas ng uniform niya at pinakita niya yung bisceps niya na matigas, at mamasa masa. shett! naglalaway na ko, . . oops. erase erase na. joke lang yun. bawal ako mabading . :))
"ahahahahahahahahaha!!" hala nabuan, tawa ng tawa 2 minutes din yun aah! walang tigil, hawak pa ang tiyan. "hindi yang ano mo!, mas malaki naman yung muscle ko sayo I mean, wala ka nga yatang abs eh ! kaya hindi mo siya mapagtatanggol ng mabuti noh."
halos madumba ako sa sinabi niya. Grabe lang aah! ang bastos pala ng utak ko. akala ko naman yung aano ko na yung tinutokoy niya, yun pala muscle ko. . . napaka green ko masyado. . aaaahhh! leche ka AJ, pinagmukha mo kong bastos sa readers ng story ko.
pero nung hinawakan ko nga yung bisceps at triceps ko pati na yung abs ko, wala nga ako nun!! hala, -___________- grrr!
''Eh, ano ngayon kung wala ako nun, anong pake mo? kaya ko siyang ipagtanggol kahit kanino noh! makauwi na nga." at iniwan ko na siya doong luhaan at walang pag-asa sa buhay. ahahahaha! *evil smirk*
>> End Flashback
sabi ko sa inyo eh! wag ko ng iflashback eh. walang kakwenta-kwenta yun! nabadtrip lang tuloy ako tuwing iniisip ko. nobobother ako sa katawan ko ngayon,. kailangan ko na siguro magGym. haayy! :))
after ng mahaba-haba kong pagmumuni sa abs-absan ko at masel-musclean ko. eh bumaba na ko at kumain na ko mag-isa. iniisip ko tuloy kung kumakain anna ba si Cassandra ngayon? tulog na kaya siya? sino kaya yung iniisip niya? nakaligo na ba siya? ano kayang pinapanood niya?? at maraming pa iba.
matapos kong kumain MAG-ISA, luymabaws ako for awhile para kausapin yung aso kong si Polka! pero kahit aso ko lang siya at ang panget ng pangalan niya siya lang ang matino kong kausap sa bahay. yung nanay ko kasi wafakels eh. buti nga nagkita kami ngayon. kadalasan kasi, umaalis ako ng tulog siya at dumadating naman siya ng tulog ako. so yun! wala na talagang nangyayaring conversation sa amin. amfufu kasi eh.
"POLKA! POLKA!" asan na kaya yung aso na yun?
"Arf! arf!" ayon, natagpuan ko na siya.
lumapit sa akin yung aso ko tapos I pat my hand on his head, then I smile. mukhang sabik na sabik na siyang makausap ako aah! matagal-tagal na rin since nung huli namin pagkaka-usap.! napakalapit talaga ng loob ko sa asong ito,parang may lukso ng dugo sa amin. baka siya ang tunay kong magulang. ITAY! :(( *sniff* *sniff*
"Hi! polka, miss mo na ko noh?"
"arf! arf!" ano ba naman toh, hindi ko magets kung YES o NO ba!
"siguro namiss mo nga ko! ahahahaha! alam mo ba na may pinopormahan na kong babae?"
"arf! arf!" yung totoo, alam mo ba o hindi?
"nakakatawa ka naman, arf-arf ka ng arf-arf. pero sige, ikekwento ko na lang siya sa'yo!"
"arf! arf!" ano ba yan? wala ng ibang sinabi tong asong toh, kumkahol lang. magsalita ka naman please! pero teka, nakakatakot naman kung magsasalita siya. -___- sige kahalo ka na lang .
huminga ako ng malalim, at kinakabahang magkwento kay Polka, kahit aso lang siya. "ang name niya Cassandra, seatmate ko siya. maganda siya, mabait, matalino, talented, i like her smile, her lips, her teeth, nose, eyes, hair, everything about her.! she's almost perfect for me."
huminga mun ako ng malalim at tumingin sa madilim na kalangitan, ngunit wala akong nakitang mga stars, kaya napasad face na lang ako ng wala sa oras.
"alam mo ba siya lang yung naging kaibigan ko since mamatay si papa, mahal ko na siya. and I think she feels the same way too. kaso natatakot ako eh!"
"aaaahh! bakit naman?" -polka
"kasi, sa palagay ko malalagay siya sa kapahamakan pagmagkasama kami eh. may muntikan na ngang mangyari sa kanyang masama kaya lumalayo na ko sa kanya eh!''
"so ano ng plano mo? anong move ang gagawin mo?" -polka
"hindi ko alam, siguro lalayuan ko na siya,." halos naluluha na ko ngayon pero pinipigilan ko.,"pero hindi ko kaya eh! mahal ko na siya. hindi ko kayang may nakikita akong ibang lalaking nagpapasaya sa kanya, gusto ko ako lang."
halos pugil na pigil ako sa luha ko. ayaw kong may makakita nitong iba, maski si Polka pa.
"aaaahhhh!" ang haba naman 'aaaa' na yun, hinahantay ko yung 'rrrffff' niya.
pero teka. nagsasalit si polka?
"polka? nagsasalita ka? at bakit babae yung boses mo?" hala,! alam ko hindi naman FANTASY ang genre ng story ko aah! paanong nangyari makapagsalita ito. EMEGED! na maligno ata si polka. wag naman, siya na nga lang ang matino kong kausap eh.
"ahahahahahahahahahahahaha!"
"hala tumatawa ka pa ng pambabae, eh nung binuhat kita kanina nakita ko yung ano mo, panlalaki naman." tinaas ko ulit siya para makita at naconfirm ko nga nalalaki nga siya.
"oh! lalaki ka naman. paano ka ba nakapagsalita?" pagtataka ko
*poink!*
"ARAY!" pagkabigla ko dahil may nambatok sa akin, at nagulat ako.
si mama binatukan ako.
"bakit niyo naman ako binatukan?"
"eh, lokaret ka kasi, isipin ba naman na si Polka yung nagsasalita eh aso yan. Top 1 yan ng pilot aah. Running for Valedictorian yan pa."
"psh!''
kunapit siya sa akin at umupo sa tabi ko "alam mo Priam kung bakit ako pumayag na ampunin ka namin ng papa mo kahit medyo ayoko?:\" medyo ayaw daw, eh ayaw naman niya talaga. kaplastikan mo nay! magbagong buhay ka na. be true to yourself.
"tsk!'' -AKO
"wala naman talagang dahilan eh," halos bumagsak ako sa kinauupuan ko dahil doon, nagtanong ka pa bwisit ka eh! "kaya ang dapat wag kang lumayo dun sa Cassandra mo, kasi kung mahal mo talaga siya Priam, you should love her without any reason, so that you shouldn't have any reason to go away from her. kung mahal mo siya wag mo siyang layuan kung hindi ipaglaban mo siya."
"aaaaahhhh!" makeso rin pala tong nanay-nanayan ko eh.
"oh! isara mo yang bibig mo baka pasukan ng gamu-gamo. alam mo ba yung kantang 'My Immortal' ng Evanescence?' sabi doon," nag-ehem-ehem pa siya, mukhang kakantahin niya ata, OMG. ONDOY please wag kang babalik. ''When you cried I'd wipe away all you of your tears, when you'd scream i'd fight away all of your fears and I held your hands through all of these years but you still have all of me."
(play Music at the side. FAVORITE MUSIC KO YAN. "My Immortal by Evanesence")
"oh ano ngayon?"
"aypota! ang bagal ng utak mo anak., ang ibig sabihin nun, alisin mo lahat ng luha at kalungkutan niya, pagnatakot siya, ipagtanggol mo siya, awakan mo lang siya sa bawat panahon an dadaan.''
"tss, tinagalog m--" hindi niya ko pinatapos.
"ibig sabihin, wag mo siyang iwan." umalis na si mama sa tabi ko at tinap niya yung shoulders ko.
at may pahabol pang line, "oo nga pala, buti aalis ka bukas at pupunta ka sa Birthday nung Joven? hindi ako makakauwi bukas eh!'
teka pano niya nalaman? "how did you know that?" Wujoo! umiinglish na ko ngayon sa nanay. I feel like a forenjer. whews!
"Wow! makaenglish, sagit nun sa Jawbone aah. hindi kinaya ng ilong ko," pang-aasar ni mama at may inangat siyang isang bagay, "nabasa ko sa text nung Joven, pumunta ka daw doon kasi pupunta daw si Cassandra. ahahahahaha!"
"psh! akin na nga yan, pakelamera lang masyado!"
binato niya sa akin yugn phone ko at sinabing, "infareness, ang ganda ni Cassandra sa Wallpaper mo anak."
pumunta na siya sa loob ng bahay at kumakanta ng "lalalalalaalalalalalalala"
haaayy! Buhay parang life.
parang tinamaan ako masyado sa mga sinabi ni mama. napakalaking duwag ko para lumayo kay Cassandra. dahil sa pag-aalangan ko kay Cassandra parang sinabi ko sa sarili ko na hindi ko kayang tanggalin lahat g kalungkutran niya. para ding pinatunayan ko sa sarili ko na hindi ko siya kayang ipagtanggol sa kahit pa sino,. tsaka parang inamin ko na hindi ko siya kayang hawakan sa bawat dadaan na panahon. at ang higit na pinakamasakit parang pinagsigawan ko sa mundo na hindi kosiya kayang mahalin.
bakit ba ang sakit-sakit? iniisip ko pa lang na iwan si Cassandra at makita ko lang na masaya siya sa iba parang durog na durog na yung puso ko. pero parag mas nakaka-angat yung sakit na mararamdaman ko kapag nakikita kong umiiyak siya o kaya napapahamak siya.
bakit ba ganito kasi ang mundo? nung panahon na wala akong pakelan sa salita LOVE na yan parang ayos lang sa akin ang mabugbog o makapanakit, pero ngayon na mat pinanghahawakan na kong tao at mahal na mahal ko siya, mas higit pa lang masakit yung makita mong may masamang nangyayari sa kanya.
hanggang ngayon dito sa pagtulog ko, iniisip ko pa rin siya. yung mga ngiti niya at yung kasiyahan niya tuwing kasama ako. parang hindi ko kayang makita siyang nasasaktan pa. siguro nga tama si Mama noh, dapat ipaglaban ko siya sa kahit anong bagay. mamahalin ko siya ng buong-buo at wala na akong pakealam kung ano man ang mangyari between the two of us. basta ipagtatanggol ko siya at mamahalin ko hanggang wakas.
maniniwala na lang ako kay Destiny na kung kami man ang para sa isa't isa, walang sino man ang makakapagpahiwalay sa aming dalawa.
nakakaemo pa lang pakinggan yung My immortal. nanaalala ko tuloy yung mga salita ni Mama, pero akalain niyo yun naging Love Guru siya sa akin for this day. ngayon ko lang siya nakausap na ng matino sa buong buhay ko. Mabait rin pala itong nanay ko eh. sadyang bulag at manhid lang siguro ako para isipin na walang pakialam sa akin si mama, eh kung tutuusin nga kung wala siyang pake sa akin edi sana hindi na siya nagtatrabaho pa ra sa akin diba? sadyang hindi lang talaga kami close ni mama since then, at hindi rin kami kadalasan nagkikitang dalawa. namimiss ko tuloy si papa, siguro kung nandito pa siya ngayon, close na din kami ng Mama ko. sayang ang mga araw naming dalawa.
pero teka ang OA ko lang aah! bakit napunta kay Mama ang usapan, eh si Cassandra yung topic kanina? baka naman kami ng nanay ko ang magkatuluyan dito. Nakooooo! wag naman sana. ayaw ko na sa laspag noh. eh! joke lang ahahaha! :)) ang sama kong anak. but I hope maging close na kami ni Mama. ^______^
____________________________________
next clue will be posted tomoorow. or the day after tomorrow. or the e next nect day. basta sa Next Chapter posted na siya! :DD