Star Dancer
By...emzalbino
RATED SPG...
.....FINALE...
"A-Aleah, ka-kami ang mga magulang ng iyong inay. Anak namin si Janna na matagal na naming hinahanap mula pa ng sumamang nakipagtanan sa iyong ama na si Antonio." lumuluhang sagot ni Senyora Josefa na ikinatango naman ng esposo nito na si Senyor Modesto.
"Pe-pero may lolo at lola rin kami at iyon ay sina lolo Estong at lola Ramona!" hindi makapaniwala at gulong gulo ang isip ni Aleah na palipat lipat ang tingin sa mag asawang panauhin.
"Hindi mo sila tunay na nga lolo at lola Aleah dahil kami ang tunay na mga magulang ng iyong ina. Si Ramona ay dating yaya ng iyong ina at si Estong ay aming katiwala sa mansiyon. Mag asawa sila ngunit dahil sa hindi sila magkaanak ay ibinuhos nalang nila ang pag ta trabaho. Masipag silang mag asawa kaya naman pinagkatiwalaan namin sila,mahal na mahal nila si Janna ang iyong inay dahil malapit ang anak namin sa kanyang yaya na itinuring nitong pangalawang magulang kaya naman ng nalaman naming may relasyon sina Janna at Antonio ay labis naming tinutulan. Pinaglayo namin ang iyong inay at si Antonio. Nasaktan ng labis si Janna at hindi na lumalabas pa ng bahay hanggang sa hindi na nakayanan pa ng mag asawang Ramona at Estong ang makitang malungkot ang nag iisa naming anak na itinuring nilang anak narin. Tinulungan nila si Janna na makatakas at sumama kay Antonio, sila ang nagtago sa dalawa. Sa galit namin ay pinutol namin lahat ng mga nakasanayang luho ng iyong inay, lahat ng makakatulong sa kanilang dalawa ni Antonio ay inalis namin dahil sa pag aakalang hindi niya kayang mamuhay sa hirap at babalik din siya sa mansiyon ngunit lumipas ang buwan, taon hanggang ilang taon ang nakalipas." humikhikbing salaysay ni Senyora Josefa.
"Ipinahanap na namin siya dahil nag aalala narin kami at the same time ay nami miss narin namin ang nag iisa naming anak ngunit hindi namin sila makita. Ginamit harin namin ang kapangyarihan ng aming pera upang mapadali ang paghahanap sa kanila at tinanggap narin namin sa aming sarili na nagmamahalan nga sila at wala talaga kaming magagawa pa kundi bigyang laya nalang sila sa kanilang mga damdamin. Ngunit ilang taon pa ang lumipas at wala parin kaming mahanap. Doon na kami nag alala ng husto ng aking asawa, ang lola mo hanggang sa napagod narin kami sa kahahanap sa kanila dahil halos nahalughog na namin ang buong Pilipinas ay hindi parin namin mahanap ang nag iisa naming anak. Lumayo kami, nagtungo kami sa Amerika upang makalimutan ang lahat ng nangyari sa aming buhay ngunit ilang taon lang kaming naglagi doon dahil hindi kami komportable at palaging sumasagi sa aming isipan ang iyong ina kaya minsan pa'y ipinahanap namin sila ngunit gaya ng dati ay muli na naman kaming bigo kaya napag isipan nalang namin ng iyong lola na siguro ay wala na ang aming anak at kung sakaling saan man siya naroroon ay nawa'y mapatawad niya kaming dalawa ng lola mo dahil naging makitid ang aming isipan dahil sa takot na iwan niya kami ng malaman naming may relasyon sila ni Antonio. Nagsisi man kami ay huli na, hindi na namin maibabalik pa ang mga nakaraan at sana kung inintindi namin ang kanyang damdamin noon, sana ay masaya kaming kasama siya at ang anak nila ni Antonio, sana ay magkakasama tayo nila inay mo at itay mo" salaysay ni Senyor Modesto na hindi narin napigil pa ang oagdaloy ng mga butil ng luha nito dahil habang nakatitig siya kay Aleah ay parang buhay na buhay ang kanyang nag iisang anak.
Hindi malaman ni Aleah kung magagalit o ano ang kanyang gagawin ng mga sandaling iyon. Umiyak siya ng umiyak at niyakap naman siya ni Miguel upang dalihan siya.
"Mahal ko, it's okay. Ilabas mo lang ang nasa dibdib mo para lumuwag ito" ani Miguel saka hinaplos haplos nito ang likod ni Aleah.
Ilang minutos ang nakalipas bago nakapag isip ng tama si Aleah dahil kitang kita naman niya sa mga mata ng kanyang mga lolo at lola ang labis na pagsisisi. Kitang kita niya sa mga mata nila ang matinding sakit at pighati dulot ng ginawa nilang kasalanan sa kanilang inay at itay. Maya maya pa ay nilapitan niya ang mag asawa, ang mga magulang ng kanyang inay na maagang pumanaw dahil sa matinding karamdaman dahil sa hindi nila kayang ipagamot kaya pumanaw ito ng maaga at dala ng kalungkutan ay napabayaan rin ng kanilang ama ang sarili nito mula ng mamatay ang kanilang ina hanggang sa nagkasakit rin na siyang dahilan ng pagkamatay nito kaya napilitan siyang maging ina at ama ng kanyang mga kapatid.
"Wa-wala na sina inay at itay. Maliliit palang kami ng mga kapatid ko ng pumanaw sila at maging sina lolo Estong at lola Ramona ay pumanaw narin sila. Kaya ako ang tumayong mga magulang ng aking mga kapatid, sa murang edad ko ay pinasan ko ang iniwang obligasyon ng mga magulang namin. Ginawa ko ang lahat ng aking makakaya upang maitawid ang kumakalam na sikmura naming magkakapatid sa araw araw. Tinawid ko ang matarik na bundok kahit hindi ko kaya basta lang maitawid ko ang aking mga kapatid. Tiniis ko ang pangungutya ng mga tao, pinilit kong mapag aral ang aking mga kapatid kahit na ako'y hanggang elementarya lang ang narating nila upang sa ganoon ay hindi sila matulad sa akin na isang mangmang at walang narating na edukasyon. At dahil sa pagnanais kong makatuntong sila ng secondarya ay minabuti kong makipagsapalaran dito sa Maynila ngunit dahil sa wala akong sapat na kaalaman ay ni hindi man lang natanggap kahit na katulong. Nagmakaawa ako kahit na maging kasambahay lang upang sa ganoon ay magkaroon ako ng trabaho upang mapag aral ko sina Memi at Gina ngunit imbis na unawain ako ng mga tao ay kinutya pa nila ang aking pagkatao hanggang sa wala akong nagawa kundi suungin ang putikan. Pikit mata kong inilublob ang aking sarili sa isang kumunoy, kahit na nangingilabot ang aking katawan sa tuwing nakatingin ang mga kalalakihang hayok sa laman sa halos hubad ko ng katawan ay wala akong nagawa kundi tiisin ang mga iyon ngunit kahit na nasa ganoong lugar ako napadpad ay isinaalang alang ko parin ang isang napakahalagang bagay na siyang mayroon ako at tanging makapagpapatunay na isa akong malinis na babae kahit nasa putikan. Ngunit sadyang mailap sa akin ang kapalaran dahil ilang buwan ang nakakalipas ay dumating ang isang pagsubok sa buhay naming magkakapatid. Naaksidente si Gina na naging sanhi ng muntikan niyang pagkalumpo. Wala akong makuhanan ng perang gagamitin sa pagpapa opera niya, halos mabaliw ako noon kung saan ako kukuha ng malaking halaga para sa operasyon ng aking kapatid at ng maisip ko ang narinig kong usapan ng manager ng club at ng mga magkaibigang lalaki na naghahanap sila ng babaeng ireregalo nila sa kanilang kaibigang may kaarawan ay kinausap ko ang manager namin, si mommy Dess. Sa una ay ayaw niyang pumayag ngunit nagmakaawa ako sa kanya hanggang sa napapayag ko siya. Ngunit hindi ako nagsisi na tinanggap ko ang pagbebenta ko ng aking katawan dahil ang lalaking iyon na siyang nakabili sa akin ay walang iba kundi ang ama ng aking magiging anak. Si Miguel ang lalaking iyon na siyang dahilan ng lahat. Mula ng makilala ko siya ay biglang nag iba ang ikot ng aking buhay. Marami kaming pinagdaanang pagsubok bago namin nakamit ang kalayaan ng aming mga puso. At ngayon ay masasabi kong ang lahat ng iyon ay paraan lang ng DIYOS upang sukatin NIYA ang aking katatagan, kung sa mga binibigay ba NIYANG pagsubok ay bibigay ako o mas kakapit pa ako sa KANYA. Ngunit mas pinili ko ang manatili sa KANYA dahil alam kong sa KANYANG mga kamay ay ligtas ako kahit na anong pagsubok pa ang dumatin sa buhay ko at buhay naming magkakapatid" luhaang pahayag ni Aleah.
"A-apo ko!" walang tigil ang pagluhang sambit ni Senyora Josefa ng marinig nitong lahat ang mga pinagdaanang hirap ni Aleah at ang mga kapatid nito.
"Lo-lola ko! A-akala ko ay wala na kaming kamag anak na pwedeng lapitan. Akala ko ay hanggang doon nalang ala ala nila inay at itay" humihikbing turan ni Aleah.
"Kaytagal naming hinanap ang inyong mga magulang upang ibigay sana ang kanilang kalayaan ngunit nabigo kami. Patawad apo ko kung sa aming ginawang iyon sa inyong mga magulang ay kayo ang nagdusa. Pangako namin sa inyo na pupunan namin ang mga pagkukulang namin noon sa inyong inay. Masakit mang isipin na wala na siya dahil sa ginawa naming paghihigpit noon sa kanya ngunit masaya parin kami dahil tatlo ang iniwan niyang ala ala sa amin. Magkakasama sama tayong ipagpatuloy ang nasimulan ng inyong mga magulang, ipagpapatuloy mo ang iyong pag aaral at maging mga kapatid mo, dadalhin namin dito sa Maynila ang dalaw mo pang mga kapatid para magsama sama tayong lahat at muli nating umpisahan ang buhay na kasama niyo kami ng lolo Modesto ninyo at ngayong natagpuan namin ang mga apo namin sa aming nag iisang anak na si Janna ay sa inyo nalang namin ibubuhos ang pangungulila sa kanya dahil miss na miss na namin ang inyong ina" hagulgol na iyak ni Senyora Josefa.
"Naalala ko si inay noon, na sa tuwing umuuwi ng bahay galing sa paglalako ng kung anu anong mga kakanin sa mga bahay bahay ay pag uwi niya may dala dala iting isang supot na tinapay. Paghahati hatiin niya ang tinapay na iyon saka panunuorin niya kaming kumakain habang tumutulo ang mga luha nito. Lalapitan naman siya ni Itay at tatanungin kung pagod na ba siya at kung nagsisisi ba daw siya sa pagpili niya sa kanya, ngunit ang sagot ni inay ay umiiyak daw siya dahil masaya siya na nagkaroon siya ng tatlong mga anak at hinding hindi daw siya nagsisisi na sumama siya kay itay dahil kahit na naranasan daw niya ang mga bagay na hindi niya nakasanayan ay masaya siyang buo ang kanyang pamilya" muling pahayag ni Aleah na siyang dahilan ng muling pagbalong ng luha ni Senyor Modesto.
"Sana kung hindi naging makitid ang pang unawa namin sa pagmamahalan ng mga magulang ninyo noon, sana sama sama tayo ngayon. Ngunit gayunpaman, nagpapasalamat parin kami sa kanya at sana ay mapatawad niya kami sa nagawa namin at ipinapangako namin sa inyo mga apo ko na gagawin namin ang lahat upang maging masaya ang inyong inay at itay kahit na nasa kabilang buhay na sila" saad naman ni senyor Modesto at yumakap ng mahigpit kay Aleah at muli ay nagkaiyakan ang tatlo at maging ang mga nasa paligid nila na nanunuod sa madramang eksena ay napaiyak na ng tuluyan.
Matapos ang madamdaming senaryo ay ipinakilala ni Aleah sa mga lolo at lola nito sina donya Benita, Mariel at ang lalaking nag iisa sa kanyang buhay si Miguel. Naging masaya ang lahat, napag usapan narin nila ang tungkol sa pagpapakasal ni Aleah at Miguel ngunit napagkasunduan nila na mas maganda daw kung manganganak muna si Aleah bago sila ikasal at pumayag naman sina Miguel at Aleah.
Lumipas ang isang linggo ay sinundo nila Aleah at ng mga lola at lolo nito ang mga kapatid niya sa Isabela at ang bahay na pinagawa ni Don Lauro para sa magkakapatid ay ipinamahala nalang nila kay Aling Myrna upang pag uwi nila roon ay may bahay silang matutuluyan. At maging ang mga labi ng mag asawang Janna at Antonio ay inilipat nila sa Maynila upang mas malapit nilang dalaw dalawin ang puntod ng mga ito.
Walang pagsidlan ang saya sa puso ng magkakapatid lalo na si Aleah ng makitang buong muli silang magkakapatid ngunit si Aleah ay ipinasya niyang sa piling ni Miguel siya manatili at bumibisi bisita nalang siya sa bahay ng kanyang mga lolo at lola.
......
6 MONTHS LATER....
Dinalaw ni Donya Benita ang puntod ni Don Lorenzo upang alayan ng bulaklak at ipagtirik ng kandila dahil sa kaarawan niya ng araw na iyon. Nilinisan niya ang lapida ng yumaong asawa saka niya ipinatong ang bulaklak na dala niya saka sinindihan ang dalawang kandila at ipinikit niya ang kanyang mga mata upang manalangin sa harap ng puntod ni Don Lorenzo.
Ang hindi alam ni Donya Benita ay may isang anino pala ang nakamasid sa kanyang ginagawa. Kung ilang araw na siyang minamanmanan ang biyudang babae ngunit hindi niya malapit lapitan dahil parang nawawalan siya ng lakas ng loob na lapitan ito.
Kumuha ng bwelo si Don Lauro, huminga siya ng malalim ng kung ilang beses saka dahan dahan ang paghakbang na lumakad patungo sa may puntod ng kapatid kung saan naroroon si Donya Benita at tahimik na nananalangin.
Hindi naman namalayan ni Donya Benita ang paglapit na iyon ni Don Lauro dahil nakapikit parin ito at patuloy sa kanyang ginagawa. Kung ilang minuto rin ang kanyang inilaan para sa kanyang panalangin saka dahan dahan niyang iminulat ang kanya g mga mata.
Biglang nanlaki ang mga mata nito ng makitang dalawang pumpon na ng bulaklak ang kanyang nasa harapan. Naramdaman niya ang malalim na paghinga sa kanyang tabi kaya ibinaling niya ang kanyang paningin at ng mapagsino ang nasa tabi niya ay biglang parang naging teenager ang kanyang pakiramdam dahil biglang bumilis ang pagtibok ng kanyang puso.
Hindi siya makakilos, parang na paralyzed siya sa kanyang kinaluluhuran. Hindi niya magawang tumayo dahil pakiramdam niya'y nanginginig ang kanyang mga tuhod.
"Oh Diyos ko, bakit ganito ang nararamdaman ko! Para akong bumalik sa pagka teenager na hindi ko mawari ang pakiramdam. Bumabalik ang daying kilig sa aking puso na gaya noong mga kabataan palang namin ni Lauro" sa isip isip ni Donya Benita na pa pisil pisil sa mga palad nito dahil parang nanlalamig siya.
"Tumayo kana riyan at baka nangalay kana sa kaluluhod mo" maya maya ay wika ni Don Lauro sabay lahad ng kamay nito.
"Huh!.. Ah..ah" parang na freezed ang dila ni Donya Benita at hindi niya masabi sabi ang nais nitong sabihin at nakatitig lang siya sa kamay ni Don Lauro na nakalahad at hinihintay nitong abutin niya.
"Kanina ka pa nakaluhod diyan sa harapan ni Lorenzo. Tiyak na sisigawan ka niya kung makakapagsalita lang siya" nakangiting turan muli ni Don Lauro kay Donya Benita na noon ay biglang pinamulahan ng mukha sa pagkakasilay niya ng ngiti sa mga labi ng lalaking magpa hanggang ngayon ay laman parin ng kanyang puso.
"W-wag kang magbiro ng ganyan dahil takot ako sa multo" nauutal na sagot ni Donya Benita.
"Kaya nga eh! Akin na ang kamay mo at aalalayan kitang tumayo" ani Don Lauro na hindi naalis ang ngiti nito sa kanyang mga labi.
"Ka-kaya ko namang tuma..." hindi na naituloy pa ni Donya Benita ang sasabihin ng kusa ng hinawakan ni Don Lauro ang kamay nito at inalalayang tumayo.
"Ang bagal mo kasing tumayo, baka mamaya niya'n eh kagatin kana ng mga langgam dahil napipisa mo na sa pagkakaluhod mo" birong wika ni Don Lauro na napatingin sa namumulang mukha ni donya Benita.
"Sa-salamat" mahina at tanging sabi ni Donya Benita na halos pabulong lang ito. Napayuko siyang bigla ng nakatingin sa kanya si Don Lauro....."A-ang ka-kamay ko" mahinang wika nito sabay hila ng kamay niyang hawak hawak pa ni Don Lauro ngunit imbis na bitawan nito'y mas hinigpitan pa ni Don Lauro ang pagkakahawak.
Alam ni Don Lauro na naiilang si Donya Benita sa kanya dahil namumula na ang mukha nito na hindi na makatingin sa kanya. At maging siya naman ay kabado ngunit kailangang lakasan niya ang kanyang loob para matapos na nag paghihirap ng kanyang dibdib lalo pa at nalaman niya mismo kay Miguel na hanggang sa ngayon ay siya parin ang nasa puso ng babaeng kanyang pinakamamahal mula noon at maging sa ngayon.
Muling huminga ng napakalalim si Don Lauro upang ilabas ang niyerbiyos sa kanyang dibdib at ang pag aalinlangan.
"Be-Benita, im sorry kung pinakawalan kita noon. Hindi ako naging handa sa pagdating ng napakabigat na pagsubok sa buhay ko, nalagay ako sa alanganing sitwasyon na kailangan kong panindigan ang isang desisyong hindi ko ginusto kahit kailan. Ngunit ng malaman kong nagbunga ang nangyari noon sa atin ay nagsisi ako ng labis. Gusto ko mang bawiin noon ang binitiwan kong desisyon ngunit wala na, huli na ako kaya ipinasya ko nalang na umuwi ng Pilipinas para kahit papaano ay natatanaw ko ang ating anak na siyang pinaghuhugutan ko ng lakas upang kayanin ang mga pinagdadaanan kong paghihirap ng kalooban." nangingilid ang luhang saad ni Don Lauro.
"La-Lauro!" sambit ni Donya Benita na noon ay nagsisimula ng manlabo ang mga mata nito dahil sa luha. Muli na niyang naalala ang mga nakaraan, ang paghihirap ng kanyang dibdib sa tuwing maiisip niya ang masasayang araw nila noon ni Don Lauro na nauwi lang sa wala.
"Nagkalayo tayo ng ilang taon. Nagkaroon ka ng pamilya ngunit kahit kailan ay hindi ka nawala dito sa puso ko. Ni hindi ko man lang sinubukang tumingin sa iba, hindi ko magawa iyin dahil umaasa parin ako na matutupad na muli ang mga pangako natin sa isa't isa. Benita mahal na mahal parin kita hanggang sa ngayon. Ikaw parin ang naririto at tanging pangalan mo ang nakaukit sa puso ko, kaya bigyan nating muli ng pagkakataon ang ating mga puso. Tama si Lorenzo na ito nga ang tamang panahon para ipagpatuloy natin ang naudlot nating pagmamahalan" madamdaming pahayag ni Don Lauro saka bahagyanglumapit ito sa Donya.
"Pe-pero matatanda na tayo Lauro" namumula ang mukha g sagot ni Donya Benita ngunit ang dibdib nito ay kaylalakas ng pagkabog.
"Im only forty eight at malakas pa ako. Kayang kaya ko pang punan ang mga sandaling nasayang para sa ating dalawa. Alam kong we're still same feeling kaya wag na nating pahirapan pa ang ating sarili. Steal the moment habang kaya pa nating painitin ang malalamig na gabing nagdaan" makahulugang saad ni Don Lauro na ikinayuko ng ulo ni Donya Benita dahil alam niya ang ibig tukuyin ng dating katipan.
Napangiti si Don Lauro sa pagyuko ng ulo ni Donya Benita at namulang muli ang mga pisngi nito dahil sa kanyang sinabi habang patuloy sa pagdaloy ang luha sa pisngi. Dahan dahan niyang inangat ang mukha ni Don Benita at inilapit ang kanyang mukha na halos wala ng pagitan pa.
"La-Lauro!" garalgal ang boses na sambit ni Donya Benita.
"Benita, kaytagal kong inasam na magkasarilinan tayong muli at ngayong nangyari ng muli ay wag na nating hayaan pang masayang ang bawat minutong nagdaraan. Hayaan mong ipadama kong muli ang pagmamahal ko saiyo dahil i've been missing you for so long. Miss na miss na kita Benita!" madamdaming pahayag ni Don Lauro na mas inilapit pa nito ang mukha at dikit na dikit na ang kanilang mga labi at damang dama nila ang init ng kanilang mga hininga.
"La-Lauro, mahal parin kita hanggang sa ngayon" pag amin ni Donya Benita at tuluyan na itong napahagulgol kaya naman buong higpit at pananabik na niyakap ni Don Lauro ang babaeng pinakamamahal at wala siyang pakialam pa sa naging kahapon ng babaeng minahal niya ng lubusan.
Ilang sandali ring nagkayakap sila Don Lauro at Donya Benita na para bang sinulit nila ang sandaling nagkawalay sila. Maya maya pa ay inangat ni Don Lauro ang mukha ni Donya Benita saka pinahid nito ang mga luhang naglandas sa pisngi nito.
"Hindi parin kumukupas ang iyong ganda mahal ko, parang noong kabataan parin natin ang iyong kagandahan kaya naman nababaliw parin ako saiyo hanggang sa ngayon" kaytamis ng ngiting sabi ni Don Lauro saka niya inilapit na muli ang mukha sa mukha ni Donya Benita na magkadikit na ang kanilang mga labi.
Damang dama ni Donya Benita ang init ng labi ni Don Lauro lalo na ng bahagyang kinagat ng Don ang ibabang labi niya....."Lauro!" napasinghap na sambit nito sa pangalan ni Don Lauro.
"I love you so much Benita!" usal nitong muli saka banayad na inangkin ang labi ni Donya Benita. Noong una ay parang naalangan siya ngunit ng maglaon ay kusa na siyang nangunyapit sa leeg ni Don Lauro at buong pangungulilang tinugona ng kaylambing at kay init na halik ng lalaking mahal habang magkayakap sila ng mahigpit at wala na silang pakialam pa kung saan man sila naroroon dahil ang importante ay maipadama nila ang init ng kanilang pagmamahal.
Ilang sandali lang ang itinagal nila Don Lauro at Donya Benita sa cementeryo at inihatid na ni Don Lauro sa dati nilang mansiyon si Donya Benita. Wala rion ang mga anak nila dahil nag shopping daw ang mga ito kasama ang mga kapatid ni Aleah dahil bibili na ng mga gamit para sa baby nila ni Miguel dahil araw nalang ang hinihintay nito para sa kanyang panganganak.
Ang akala ni Donya Benita ay hanggang sa sala lang si Don Lauro ngunit nagulat ito ng saktong makatapat siya sa dating kwarto ni Don Lauro ay may humapit sa kanyang bewang at ng lingunin niya ay si Don Lauro.
"La-Lauro!" gulat na sabi ni Donya Benita ngunit ng angkinin na ni Don Lauro ang kanyang mga labi ay hindi na siya tumutol pa. Tinugon niya ito ng buong init at yumakap ng mahigpit kay Don Lauro.
"Benita, kaytagal kong pinangarap na mangyaring muli ang makasama ka, ang mayakap ka at maangkin" paanas na sabi ni Don Lauro na ang kamay ay abala sa paghaplos sa katawan ni Donya Benita na kahit na nagkaanak na ng dalawa ay makikita mo paring kaakit akit ito.
"La-Lauro!" muling sambit ni Donya Benita sa pangalan ni Don Lauro ng tuluyang bumagsak sa sahig ang damit nito kasabay ng kanyang bra at ng sakupin ng labi ng Don ang dibdib niya'y parang pakiramdam niya'y biglang bumalik ang kanyang naramdaman noong unang gabing pagniniig nila ni Don Lauro......" Lauro, mahal na mahal parin kita oohh!" pigil ang impit na ungol nito at ng dumausdos ang labi ni Don Lauro sa kanyang tiyan pababa sa dako roon ay tuluyan ng napaliyad si Donya Benita.
"Benita mahal ko!" buong pananabik na wika ni Don Lauro at ng hindi na makapagpigil ay dinala na niya sa kama si Donya Benita at dahan dahang inihiga doon at agad na pumatong sa ibabaw nito.
"Oohh Lauro!!...."Benita aahh!!" kapwa nila usal ng makapasok na nag galit na alaga ni Don Lauro sa lagisan ni Donya Benita. Ramdam niyang galit na galit ang sandata ni Don Lauro.
Ilang sanadali pang naglapat ang kanilang mga labi hanggang sa umuusad na ang katawan ni Don Lauro sa ibabaw ni Donya Benita. Bawat hagod nito ay punong puno ng pananabik at pagmamahal. Bawat pag ulos nito ay napapaliyad naman ang katawan ni Donya Benita.
Bumilis ng bumilis ang pagbayo at paggiling ng kanilang mga katawan na para bang may hinahabol silang pareho. Bawat hagod at giling ay katumbas nito ang halinghing na para bang halos ikapugto na ng kanilang mga hininga.
"Benita mahal ko, im coming aaahh!" paanas na sabi ni Don Lauro habang mas lalo pang bumibilis ang pagbayo nito....."Me too, Lauro oohh!!" parang naginginig ang mga kalamnan na sagot ni Donya Benita na hindi malaman kung saan ibabaling ang katawan nito sa senssyong hatid sa kanya ni Don Lauro. At inaamin niya sa kanyang sarili na sa kanya lang niya naramdaman ang ganitong kainit na pagniniig, kay Don Lauro lang. Ilang ulos pa ang ginawa ni Don Lauro bago nila narating ng sabay ang climax na pinakaaasam asam nila.
Kapwa sila pawisan matapos ang napakainit na namagitan sa kanila. Magkayakap silang nahiga sa kama, nakaunan sa braso ni Don Lauro si Donya Benita habang yakap yakap nito ang hubad na katawan ng pinakamamahal niyang lalaki.
"Napagod kaba mahal ko?" nanunudyong tanong ni Don Lauro habang nakayakap kay Donya Benita at pinaghahalikan nito ang tungki ng ilong ng donya.
"Alangan namang hindi eh kaylakas mo kayang umayuda!" ganting biro ni Donya Benita saka isiniksik ang mukha nito sa may dibdib ni Don Lauro.
"Sabi ko na nga saiyo na kaya ko pa kahit na hanggang round ten" muling biro nito sabay haplos sa katawan ni Donya Benita.
"Katatapos lang natin ah!" nagbabantang wika ni Donya Benita ngunit ng tudyuin ni Don Lauro ang munting korona nito ay muli na naman siyang napasinghap.Muli na namang bumalik ang init sa kanyang katawan at doon niya napatunayan na hindi hadlang ang kanilang edad upang ipadama ang kanilang pagmamahalan sa isa't isa dahil kaya pa naman nilang ipadama ang init at pangungulila nilang pareho, hanggnag sa muli na naman nilang narating ang kaganapan hanggnag sa igupo sila ng pagod at nakatulog na may ngiti sa kanilang mga labi, ngiti ng tagumpay na kahit na anong bigat ng pagsubok na dumating ay hindi kailanman lumimot ang pusong tapat na nagmamahal.
......
Habang namimili sina Aleah at Miguel ng ilang gamit ng kanilang baby ay biglang napatigil sa paglalakad si Aleah sabay haplos ng tiyan nito kaya naman nataranta si Miguel lalo na ng kumunot ang noo ni Aleah na para bang nakadarama ito ng matinding sakit.
"Aleah mahal ko, are you okay?" alalang tanong ni Miguel na maging ang kapatid nito g si Marie ay napalingon sa kanila at maging ang dalawa pang kapatid ni Aleah.
"Ate okay ka lang ba?" halos sabay na tanong ni Memi at Gina na noon ay nakakalakad narin sa tulong ng saklay nito.
"Biglang humilab ang tiyan ko at nagiging panay panay na ang hilab nito" parang hirap na sagot ni Aleah na nag uumpisa ng pagpasisan ng malapot.
"Baka manganganak kana mahal ko! I'll take you to the hospital right now!" nagmamadaling sabi ni Miguel at wala ng babala pang binuhat si Aleah patungo sa kinaroroonan ng kanyang kotse at agad namang sumunod sina Mariel.
Habang nasa delivery room si Aleah ay hindi mapakali si Migue, Alumpihit na para ito ang manganganak. Lakad rito, lakad roon na kinabahan sa sibrang pag aalala niya.
"Kuya, can you please relax at pwede bang maupo ka sandali dahil i feel so dizzy na sa katitingin ko saiyo!" halos bulyawan na ni Mariel ang kanyang kuya Miguel dahil hilong hilo na siya sa katitingin dito at maging ang mga lolo at lola ni Aleah ay napangiti sa katarantahan niya.
"Oo nga naman iho, mas maganda kung maupo kana lang muna para maging kalmado ka at hindi kung anu ano ang pumapasok sa isipan mo. Just pray na makayanan ni Aleah ang lahat and i know she can do it dahil matapang siyang babae at gagabayan siya ni Lord" wika ni Senyora Josefa kay Miguel.
"Hindi lang po talaga maiaalis sa akin ang kabahan ng ganito lola dahil natatakot po ako na baka kung anong mangyari sa mag ina ko" sagot ni Miguel na napatingala pa at kitang kita sa mga mata nito ang pagpipigil na umiyak.
"Relax kuya, everything should be alright!" pagpapakalma ni Mariel ng makita nito g seryoso ang mukha ni Miguel na parang naiiyak......" Oh hayan na ang doctor" maya maya ay sabi ni Mariel ng makita nitoang doctor na papalapit kaya naman agad na napatayo si Miguel at agad na sinalubong ang doctor.
"Doctor, how's my wife? Kumusta na nag mag ina ko?" emosyonal na tanong ni Miguel habang panay ang kabog ng dibdib nito.
"Well, she's okay now at nailuwal naman niya ng maayos ang inyong baby boy na napakalusog" masayang pahayag ng doctor na siyang nagpangiti ng todo kay Miguel.
"Oh thank you Lord at pinakinggan mo ang aking pagsamo!" mangiyak ngiyak na sabi ni Miguel........"Salamat po doctor" maya maya ay sabi niya sa doctor ng magpaalam pa ito dahil may pupuntahan pang kwarto ng mga pasyente.
"Congrats to both of you iho!" masayang turan ng mag asawang senyor Modesto at senyora Josefa na makikita mo namang masayang masaya rin sila dahil sa pagkakasilang ng bagong miyembro ng kanilang pamliya, ang kanilang kauna unahang apo sa tuhod.
"Congrats to both of you kuya, napakasaya ko dahil may pamangkin na ako" hindi mailarawan sa mukha ni Mariel ang kasiyahan ng mga sandaling iyon dahil magkakaroon na siya ng pamangkin sa kanyang kuya Miguel. Hindi man sila tunay na magkapatid sa ama ngunit hindi naging isyu ang lahat ng kanilang natuklasan tungkol sa pagkatao ni Miguel upang magbago ang lahat bagkys ay mas lalo pang lumapit ang pagsasamahan ng dalawa at itinuring parin silang totoong magkapatid dahil parehong Sandejas ang dugong nananalaytay sa kanilang mga ugat.
"Salamat po sa inyong mga suporta, hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko dahil i can't expect this feeling of mine na heto na nag pinakahihintay ko ang makita at masilayan ang aming baby na kaygatal kong inasam, kung ilang buwan na nananabik akong makita na siya, kung ilang buwan kong dinadama sa bawat oras sa may tiyan i Aleah ang bawat pagsipa niya at paggalaw" mangiyak ngiyak na turan ni Miguel sa sibrang galak nito.
"Tara na po, puntahan na natin sina ate Aleah at ang baby ninyo!" masayang wika ni Gina na agad namang tumango ang lahat at tinungo nga ang kinaroroonan ni Aleah.
Pagdating nila sa kwartong kinaroroonan ni Aleah dahil agad din siyang nailipat doon ay napaiyak na ng tuluyan si Miguel ng makita nito ang kanilang baby boy na mahimbing na natutulog sa tabi ni Aleah.
Hindi na napigilan pa ni Miguel ang pagtulo ng luha nito sa sobrang kasiyahan at ng hawakan niya ang mga munting daliri ng anak ay parang kung may anong humaplos sa kanyang puso.
"Anak ko, welcome to our family anak. Im so happy, masayang masaya kami ni mommy dahil at last ay lumabas kana rin. Kaygatal naming hinintay ang iyong paglabas dito sa mundong ibabaw. We love you so much anak at promise na hinding hindi ko kayo pababayaan ni mommy at mamahalin ko kayo hanggang sa huling hininga ko" madamdaming saad ni Miguel saka nito hinagkan ang mga munting daliri ng baby at hinagkan nito ang noo ni Akeah at niyakap ng mahigpit......"Nahirapan kaba mahal ko?" may pag aalalang tanong ni Miguel kay Aleah.
"Kunti lang mahal ko pero lahat ng sakit at hirap ay parang biglang naglaho ng makita ko ang ating anak. Masayang masaya ako mahal ko dahil buong pamilya na tayo" naluluhang sagot ni Aleah.
"And im so happy mahal ko, dahil kayo ang pinakamagandang regalong natanggap ko sa buong buhay ko" ani Miguel sabay pahid sa mg aluha sa pisngi ni Aleah.
"Ano nga pala ang ipapangalan natin sa kanya mahal ko?" maya maya ay tanong ni Aleah kay Miguel.
"Mahal, okay lang ba kung ang ipangalan natin sa kanya ay LAWRENCE SANDEJAS?" balik tanong ni Miguel dahil nais niya na kahit man lang sa alaala ay mabuhay na muli ang kanyang papa Lorenzo na naging mabuting ama sa kanya.
"Okay mahal ko, kahit na anong i pangalan sa baby natin dahil ang mahalaga ay malusog siya at masigla" sagot naman ni Aleah saka tinitigan ang natutulog nitong anak na hindi alintana ang mga ingay sa paligid nito.
Ilang sandali pa ay dumating sina don Lauro at Donya Benita dahil sa pag iimpirma si Miguel at Mariel sa kanila na nanganak na nga si Aleah.
Napatingin ang lahat sa dalawa ng makitang sabay at nakaalalay kay Donya Benita si Don Lauro na nakahawak pa ito sa kamay ng donya at ng mapansin ang singsing sa daliri ni Donya Benita ay napangiti ng labis si Miguel dahil na nangyrai na kanyang gusto, ang muling magkabalikan ang kanyang mga magulang at magsamang muli upang maging buo ang kanilang pamilya.
"Thanks po mama,papa! Im so happy na magiging masayang muli ang ating pamilya" ani Miguel saka niyakap ang kanyang mga magulang at maging si Mariel ay yumakap na rin.
"Isang buong pamilya na tayong muli at ako na ngayon ang siyang ama ng ating pamilya. Ako na ang inyong ama, walang magbabago, walang nagbago kundi ipinagpatuloy lang namin ang naudlot na mga sandali sa aming buhay at Mariel iha, from now on. Ako na ang iyong papa, walang pagbabago, hindi man kita pag aari ngunit sa puso ko ay anak kita." masayang sabi ni Don Lauro saka niyakap ang dalaga na noon ay lumuluhang yumakap kay Don Lauro.
"Salamat papa!" masayang sagot ni Mariel at gumanti ng yakap kay Don Lauro.
Samantalang si Donya Benita ay walang pagsidlan ng saya ng makita nito ang munting anghel sa tabi ni Aleah. Hinawaka niya ang mga munting daliri nito at kasabay niyon ay ang pagtulo ng kanyang luha.
"A-apo ko! Im so sorry kung noon ay nakapagsalita ako ng labag saiyo. I was so stressed that time at pinagsisisihan ko ng labis ang mga salitang binitiwan ko noon. Patawarin mo ako apo ko and welcome to our family" luhaang wika ni Donya Benita saka nito hinagkan ang mga munting daliri ni baby Lawrence at ang ulo nito na naging dahilan ng pagkakagising ng baby at pumalahaw ng iyak.
Napaluha sa saya sina Aleah at Miguel ng marinig nila nag unang iyak ng kanilang anak. Tuwang tuwa silang pinagmamasdan ang pagkakampay ng mga paa at kamay nitong maliliit habang panay ng iyak at maya maya pa ay pinadede na ni Aleah sa kanyang suso si Baby Lawrence at tumahan na ito. Habang pinagmamasdan ni Miguel ang kanilang anak na maganang sumususo sa kanyang ina ay napangiti siya, kaysarap isipin na para bang nananaginip lang siya ngunit totoo na pala ang lahat. Hindi siya nananaginip at lalong hindi ito isang imahinasyon lang dahil totoo ang lahat ng kanyang nakikita, ang kanyang mag ina na siyang tanging pangarap niya sa buhay at siyang nagbibigay ng lakas sa kanya upang lumaban.
Habang pinagmamasdan ni Aleah ang kanilang munting anghel ni Miguel na dume dede sa kanyang dibdib ay hindi niya napigilan ang mapaluha. Ang akala niya ay isang panaginip lang ang lahat ng ito. Parang nawalang parang bula ang lahat ng mga hirap at sakit ng mga dinanas niyang pighati sa mga nakaraan niya. Hindi niya inakala na sa munting anghel na ito ay ang siyang papawi sa mga luha niya noon.
"Anak ko, mahal na mahal kita. Pangako ko namin saiyo ng iyong daddy na mamahalin ka namin ng buong puso at aalagaan ka namin. Hinding hindi ka namin pababayaang masaktan at mahirapan, pakaiingatan ka namin anak dahil para sa amin ng iyong daddy ay ikaw ang aming kayamanan, ikaw ang aming buhay na siyang magbibigay saya sa ating munting tahanan" madamdaming wika ni Aleah saka hinagkan nito ang pinong buhok ng anak at niyakap sila ni Miguel......
"I love you both!" bulong ni Miguel sa kanyang mag ina.
.......
5 MONTHS LATER.....
....SEA, DOUBLE WEDDING....
Isang napakalaking okasyon ang magaganap para sa DOUBLE WEDDING nila Miguel at Aleah,..Don Lauro at Donya Benita...at ang pagbibinyag kay baby Lawrence.
Maraming bisita, panauhin at mga kakilala ng bawat isa. At dahil sa ang mga lolo at lola ni Aleah ay ang may ari ng LOZANO's SHIPPING LINE. Ay ang isa sa pinakamalaking Ship ang ginamit nila para sa okasyong iyon. Sa mismong barko idinaos ang kasal. Kumpleto ang lahat, maging ang mga kaibigan ni Aleah sa UNIVERSAL CLUB ay imbitado. At ang kinuha nilang ninong sa kasal ay sina Arthur at ang nobya nitong si Rhea, si Loyd at ang kanyang nobyang si Yuni.
Kung ilang oras ang inilaan para sa seremonyang iyon. Hindi magkamayaw ang mga tao sa pagbati sa mga bagong kasal at maging kay Baby Lawrence na napakagwapo, pinaghalong mukha nila Aleah at Miguel, ngunit nakuha nito ang kulay ng mga mata ni Miguel, ang kulay tsokolate nitong mga mata na siyang bumighani ng husto sa puso ni Aleah.
Hiyawan ang mga tao ng sabay na inihagis nila Aleah at Donya Benita ang kanilang mga boquet. Walang pagsidlan ang mga ngiting kaytatamis sa kanilang mga labi. Mga ngiting punong puno ng tagumpay, hindi lang sa karangyaan sa buhay kundi higit sa tagumpay nilang nakamit ang makapiling nila ang tunay na nagpapatibok ng kanilang mga puso.
Walang kasing saya ang pakiramdam ni Aleah habang pinagmamasdan niya ang kanyang lalaking pinakamamahal na karga karga ang kanilang anak na noon ay limang buwan na habang kausap nito ang ilang mga bisita na dumalo sa kanilang kasal at binyag narin ng kanilang anak.
Nilapitan niya nag kanyang mag ama at napag alaman niyang nakatulog na pala ang kanilang munting anghel. Hinagkan niya ng paulit ulit ang pisngi ni Lawrence na noon ay nananatiling nakatulog parin dahil sa sobrang pagod kaya naman napatawa ang mga bisita dahil kahit na anong gawing panggising ni Aleah sa kanilang anak ay hindi parin ito magising.
"Mahal, ipapasok ko na muna si baby Lawrence sa loob para makatulog ng maayos" ani Aleah saka dahan dahan niya itong kinuha kay Miguel si baby Lawrence.
"Kaya mo ba mahal? Baka madapa ka niyan dahil sa damit mo?" may pag aalalang sabi ni Migeul dahil suot palang ni Aleah ang wedding gown nito.
"Oo nga Aleah! I think Miguel mas mabuting ihatid mo nalang muna ang mag ina mo dahil baka maapakan nga ni Aleah ang gown niya at madapa pa sila ni baby Lawrence. Ang hirap kayang gumawa tapos mapipilayan lang si baby" natatawang sabi ni Arthur sabay kindat nito sa kanyang nobya.
"Baliw ka talaga bro Arthur! But anyway, totoo ang sinabi mo. Andaming hirap ko kaya kay baby Lawrence bago nabuo!" sakay naman ni Miguel sa sinabi ng kaibigan kaya napatawa ang lahat.
"Kaya nga ako eh smooth lang ang style namin para hindi kami mapagod!" hirit naman ni Loyd sabay kindat nito kay Yuni na kinurot ang tagiliran ng nobyo......"Aray ko naman babe,ang sakit mo namang maglambing!" natatawang hiyaw ni Loyd saka niyakap ang nobya.
"Your crazy, you know!" pairap na sabi ni Yuni na medyo namumula ito.
"Joke lang naman iyon babe eh, pikon kana na! Hmm don't worry at gagayahin ko nalang iyong sinabi ni Miguel kung iyon ang gusto mo" muling biro ni Loyd at ng makitang napikon na naman ang nobya ay agad na niya itong niyakap kaya napatawa nalang ang mga naroroon dahil sa pagbibiruan ng mga ito.
"Sige guys, ihahatid ko muna ang mag ina ko. Bahala muna kayo riyan at enjoy yourself!" paalam ni Miguel sa mga bisita at kaibigan.
"Enjoy ourselves and you will yourself too, ha ha ha!" birong sagot ni Arthur kay Miguel.
"Lol! Sira ka talaga ha ha ha!" hagalpak ang tawa ni Miguel samantalang si Aleah ay ngingiti ngiti lang.
"Aminin wag i deny!" sulsol naman ni Loyd kaya iiling iling nalang si Miguel na kinayag ang kanyang mag ina patungo sa cubicle na nakalaan sa kanila.
....
Habang naglalakad sina Miguel at Aleah ay naluluhang pinagmamasdan sila ng mag asawang Senyor Modesto at Senyora Josefa. Hindi nila akalain na magiging masayang muli ang kanilang pamilya buhat ng mawala sa kanilang piling si Janna ang kanilang nag iisang anak.
"Modesto, napakasaya ko asawa ko. Dahil kahit na wala na ang ating anak na si Janna ay alam kong masayang masaya siya ngayon dahil alam niyang nasa mabuting sitwasyon at kalagayan na ang kanilang mga anak" laglag ang luhang turan ni Senyora Josefa.
"Oo Josefa, at saan man sila naroroon ni Antonio ay buong puso akong nagpapasalamat sa kanila dahil sa mga apo nating iniwan nila na kahit na anong hirap ang pinagdaanan nila sa buhay lalo na si Aleah ay hibdi sila nagkawatak watak. Puro man paghihirap ang kanilang naranasan noon, ngayong nasa piling na natin sila ay hindi ko mapapayagang muling daranasin nila ang nangyari sa kanila noon, dahil sila nalang ang tanging ala alang buhay ng ating nag iisang anak. At sa tuwing nakikita ko si Aleah ay hindi ko mapigilan ang aking pagluha dahil sa ating anak na si Janna, kuhang kuha niya ang mukha ng kanyang ina at iyong dalawa niyang kapatid ay naghalong Janna at Antonio ang kanilang mukha" nakangiting turan ni Senyor Modesto habang nakamasid parin sa mag asawang papalapit sa kanila.
Magsasalita pa sana si Senyora Josefa ng mapansin nito ang isang munting paru paro na kulay dilaw. Dumapo ito sa kanyang balikat at saka lumipat sa may ulunan ni Senyor Modesto at muli ay lumipad lipad pabalik balik sa kanilang dalawa. Tuluyan ng napaiyak si Senyora Josefa ng dahil sa paru parong iyon na parang kaysigla nitong lumipad lipad na paroo't parito.
"Janna anak ko, alam kong ikaw iyan! Alam kong masaya karin sa ngayon para sa mga anak mo. Wag kang mag alala anak dahil ipinapangako namin ng iyong daddy na hinding hindi namin pababayaan ang iyong mga anak. Ibibigay namin sa kanila ang mga bagay na dapat na para saiyo. Dahil sila nalang ang tanging mayroon kami na ala ala mo. Pakamamahalin namin sila gaya ng pagmamahal mo sa kanila anak" humihikbing wika ni Senyora Josefa na kinabig naman siya ng kanyang esposo at ng makalapit na sa kanila ang mag asawang Aleah at Miguel ay parang may isip ang oaru paru na dumapo sa damit ni Aleah at lumipad palibot sa kanilang tatlo saka ito nanatili ng ilang segundo sa may sapatos na suot ni Baby Lawrence.
Impit na napaiyak si Aleah ng makita ang paru parong iyon. Nagtaka naman si Miguel at maging ang mga lolo at lola niya......"Bakit apo?" hindi napigilang tanong ni Senyor Modesto kay Aleah.
"A-ang paru paro! Ga-ganyan ang paru parong nasa may ibabaw ng kabaong noon ni Inay" sagot ni Aleah na natauon parin ang nanlalabo niyang mga mata sa may paru paro.
"See, Modesto! Tama ako na ang anak natin ang paru parong iyan! Nais lang siguro niyang ipahatid na masayang masaya siya sa nangyayaring ito sa buhay ninyong magkakapatid. At siguro ay sinabi rin niya sa atin na masatpyang masaya na sila ngayon ni Antonio dahil nasa maayos na lugar na ang kanilang mga anak at sila ay nagsasama paring mag asawa sa kabilang buhay" madamdaming pahayag ni lola Josefa at saka niyakap niya ang kanyang mga apo. At napangiti nalang si Aleah habang nakasunod ang mga mata nito sa paru parong lumipad na papalayo sa kanilang kinaroroonan.
"Inay,itay. Alam kong lagi kayong basa tabi namin upang gabayan kami lalo na noong mga sandaling nakadapa ako. Salamat at kahit na wala kayo sa tabi namin ay alam kong lagi kayong gumagabay at ngayong natagpuan na kami nila lolo at lola ay pwede na kayong mamahinga. Pwede niyo na kaming iwan upang maka pagpahinga na kayo ng mapayapa ni itay. Salamat pong muli inay, itay at nawa'y masaya kayo ngayon sa inyong kinaroroonan na magkasama" nakangiting bulong ni Aleah sa papalayong oaru paro.
......
Lumipas ang mga buwan at muling bumalik sa pag aaral sina Gina at Memi. Si Aleah naman ay nag take siya ng promoted exam at sa awa ng Diyos ay nakapasa siya kaya nakapg enroll siya sa kolihiyo.
Nursing ang kursong kinuha ni Aleah dahil iyon ang kanyang gusto. Ngunit sabi niya kay Miguel na kapag nakatapos na siya ng pag aaral ay hindi daw siya magta trabaho dahil nais niyang sa kanyang mag ama niya gamitin ang kanyang pinag aralang kurso dahil nais niyang masiguro na laging ligtas sa anumang sakit o kapahamakan ang kanyang pamilya na siyang sinang ayunan ni Miguel dahil sa totoo alng ay ayaw naman niyang magtrabaho si Aleah dahil kayang kaya niyang buhayin ang kanyang mag ina.
Lumipas pa ang mga araw, buwan at taon hanggang sa nakatapos na ng pag aaral si Aleah at swerte pang nakapasa siya sa borad exam. Masayang masaya siya ng mga sandaling iyon dahil wala na siyang mahihiling pa sa buhay kundi ang kanyang mag ama lang at ang kanyang mga pamilya.
Isinabay niya ang pag ce celebrate ng kanyang pagtatapos sa kolihiyo sa kaarawan ni Miguel. It was a surprise dinner party na hindi alam ni Miguel dahil sa pagiging busy niya sa trabaho ay parang nakaligtaan niya ang kanyang kaarawan.
Pag uwi ni Miguel sa bahay ay napakunot ang noo niya dahil alas otso palang ng gabi ay nakapatay na ang mga ilaw sa buong bahay. Nagtataka man ay dahan dahan niyang binuksan ang pinto saka deritso siyang tumuloy sa loob.
Walang tao at si baby Lawrence ay wala dahil inihatid ni Aleah sa bahay nila Don Lauro at Donya Benita. Kinabahan si Miguel sa pag aakalang napasok sila ng mga masasamang loob. Nagtungo siya sa kusina ngunit walang tao at patay ang mga rin doon. Nagmamadali niyang tinungo ang kanilang kwarto habang tinatawag ang pangalan ni Aleah.
"Aleah! Aleah!"...sunod sunod na tawag nito ngunit wala paring sumasagot kaya nagmamadali niyang pinihit ang pinto.
Napabunting hininga siya ng mabuksan niya ang pinto saka napangiti ito ng kaytamis. Tanging ang dim light lang ang nakasindi at may isang aninong nakatayo roon na nakatalikod at naaaninang nito ang kaseksihan sa suot niyang isang see through negligee at maging ang panloob nito ay kitang kita narin kahit pa sabihing hindi gaanong maliwanag ang ilaw.
Biglang gumapang ang init sa katawan ni Miguel. Naalala niyang bigla ang unang pagtatagpo nila ni Aleah. Unang pagtatagpo ngunit katumbas noon ay walang kasing init, parang nagliliyab ang pakiramdam niya noon habang yakap yakap at hinahaplos ang katawan ng babaeng iniregalo sa kanya at ng tuluyan na niyang maangkin ay doon na niya nasabi sa sarili na ito na ang babaeng makapagpapaligaya sa kanya habang buhay.
Naramdaman ni Aleah ang paghakbang ni Miguel kaya naman napangiti ito habang nakatalikod sa papalapit na asawa. Nang ramdam niyang ilang pulgada nalang ang lapit nito sa kanya ay nagsimula na niyang inimbay ang kanyang bewang.
Napahalakhak na ng tuluyan si Miguel ng gumigiwang giwang ang katawan ni Aleah na parang nang aakit ito sa kanya. Animo isang mananayaw na napakahusay ang hitsura nito at si Miguel naman ay ang kanyang kostumer na nababaliw sa kanyang alindog.
Niyakap ni Miguel sa likuran si Aleah habang patuloy ito sa paggiling ng katawan. Hinagkan hagkan ni Miguel ang batok ng asawa habang ang kamay nito ay naglalakbay na sa ilalim bg suot na negligee ni Aleah at ng hindi makontento ay kinabig nito paharap ang asawa at buong gigil na inangkin ang nanunuksong mga labi ni Aleah.
"Ano bang nakain mo mahal ko at tinutukso mo ako ng ganito?" tanong ni Miguel sa asawa habang patuloy sa ginagawang pagro romansa kay Aleah.
"This is a special day for us mahal ko" nakangiting sagot ni Aleah saka ipinulupot ang mga kamay sa batok ni Miguel.
"Papaanong naging special ang araw na ito aber?" muling tanong ni Miguel ngunit ang halik nito ay naglalakbay sa tenga pababa sa may leeg ni Aleah na napapliyad naman sa ginagawa ng asawa.
"Wag mong sabihing nakalimutan mo ang araw ngayon?" balik tanong ni Aleah.
"Syempre hindi ah mahal ko! Biyernes ngayon diba?" ani Miguel saka tuluyan na nitong hinubad ang suot ni Aleah at si Aleah naman ay kinakalas nito ang mga botones ng suot na long sleeve ni Miguel.
"Oo nga mahal but i mean is the date. Kung mahuhulaan mo kung ano ang okasyon ngayon ay ako ang magpapatakbo ng kabayo" nanunuksong turan ni Akeah saka inangkin nito ang labi ni Miguel ng buong kapusukan.
"Hmm ano nga ba?" napaisip na tanong ni Miguel at maya maya ay sumilay ang matamis na ngiti sa labi nito.
"Nahulaan mo na mahal ko?" tanong muli ni Aleah.
"Yes of course mahal ko kaya umpisahan mo ng patakbuhin ang kabayo bilang regalo mo sa akin" kaylapad ng ngiting tiran ni Miguel saka tinulungan niya si Aleah na hubarin ang kanyang kasuotan at ng mahubad na lahat lahat ay pinagsanib nila ang kanilang mga uhaw na labi at ang mga kamay nila ay kapwa humahaplos sa bawat parte ng kanilang katawan.
Dahan Dahang nahiga sa kama si Miguel saka kinabig sa kanyang ibabaw si Aleah at kininditan ang asawa....."Now my STAR DANCER show me your lovely moves!" buong pananabik na hamon ni Miguel kay Aleah na nag flying kiss naman ito at sinimulang dampian ng halik ang tungki ng ilong ng asawa.
Unti unting bumaba ang halik ni Aleah hanggang sa marating nito ang napakaliit na korona. Nilaro laro niya ito sa pamamagitan ng kanyang dila habang ang mga kamay naman ni Miguel ay banayad na humihimas sa kanyang magkabilang dibdib.
Nang magsawa na si Aleah ay muli niyang pinagapang ang kanyang labi pababa sa mga six packs ni Miguel at ilang sandali pa ay buong giliw niyang hinagkan hagkan ang galit na galit na alagang anaconda ng asawa.
"Aahh Aleah i like it so much!" paanas na bulong ni Miguel na napapagiling pa ang katawan niya sa tuwing dumadampi ang labi ng asawa sa kanyang sandata at ng pumaloob ito sa bibig ng Aleah ay halos napasigaw pa sa kiliti at sarap sa hinawang iyon ng asawa......"Aleah mahal ko, sige pa aahh!" parang lalagnating usal ni Miguel kaya mas lalo pang pinagbuti ni Aleah ang kanyang ginagawa at maya maya naman ay bigla siyang inawat ni Miguel.
Hinila niya si Aleah at pinaluhod sa kanyang harapan na medyo pabuka ang mga hita nito habang siya ay nakasandal sa head rest ng kama. Hinagka niya ng paulit ulit ang kaselanan ng asawa at nilaro laro nito ng kanyang dila ang munting kuntil doon.
"Mi-Migueel ooohh!" parang nahihibang sa kanyang nalalasap na sensasyon si Aleah, pati katawan niya ay gumigiling sa bawat hagod ni Miguel.
"Nasasarapan ka ba mahal ko?" ani Miguel saka mas lalo pang diniinan ang paghalik sa may hiyas ni Aleah.
"Oo Miguel mahal ko, ang saraaap ooohh! Nakakabaliw ka mahal ko oohh!" humahalinghing na sigaw ani Aleah na idiniin pa nito ng husto ang ulo ng asa sa kanyang lagusan habang ang dila ni Miguel ang walang sawang naglalaro sa may lagusan niya.
Itinigil na ni Miguel ang ginagawa kay Aleah dahil ramdam niyang malapit ng labasan ang asawa. Nahiga siyang muli at pumatong naman si Aleah sa kanyang ibabaw. Gigil na gigil si Aleah habang hawak hawa nito ang maamong anaconda ni Miguel ngunit bawat himas nito ay pumapalag.Ikiniskis niya iyon sa kanyang hiyas saka niya tuluyang ipinasok sa kanyang bukana.
"Aaahh!...Ooohh!" sabay nilang usal ng makapasok na nag ari ni Miguel sa mainit init na lagusan ni Aleah.
Inumpiahan na ni Aleah ang paggiling na inaalalayan naman ni Miguel. Bawat giling ni Aleah ay kasabay ng paghagod ni Miguel na siyang nagpapadarang ng husto sa kanilang dalawa. Bumilis ng bumilis ang bawat indayog ni Aleah maging si Miguel habang hinihimas nito ang magkabilang dibdib ng asawa.
"Ooohhh!...Miguel mahal koo ooohh!.. Hindi ko na kaya aahh!" impit na ungol ni Aleah na para bang kinakapos ito sa paghinga.
"It's my turn!" agad na bumalikwas si Miguel at pumaloob si Aleah. Binilisan nito ang pagbayo sa ibabaw ng asawa dahil malapit na siyang labasan....."Aaahh Aleah mahal ko, im coming now aahh!" paanas ni Miguel habang panay ang bayo nito ng pabilis ng pabilis.
"Me too mahal ko oohh!"
Ilang mabibilis na pag uls pa ang ginawa ni Miguel na sinasabayan ni Aleah ng pagliyad at pag arko bg katawan nito hanggang sa.
"Aaahhhh!....Ooohhh!!!" kapwa nila usal ng marating nila ang kaganapan.
Parehong tinakasan ng lakas ang mag asawa ngunit sa kanilang mga labi ay mababakas ang labis na kasiyahan. Kinabig ni Miguel si Aleah at pinaunan sa kanyang braso at ng kamay niyang isa ay nakahapit sa hubad na katawan ng asawa.
"Happy birthday mahal ko! Nasiyahan kaba sa sa lovely moves ko?" nanunuksong tanong ni Aleah habang kinakagat kagat nito ang mga balahibo sa dibdib ni Miguel.
"Thanks mahal ko and im so very much satisfied!" may pagmamalaking sagot ni Miguel kaya naman napahagikgik si Aleah....."Sana araw araw ay kaarawan ko para ikaw lagi ang nagpapatakbo ng kabayo" birong turan ni Miguel.
"Heh magtigil ka nga! Nakakapagod kaya!" protesta ni Aleah.
"But you enjoyed it!" sabi naman ni Miguel na may panunukso.
"Syempre! Ang galing kaya ng kabayo ko" sagot naman ni Aleah kaya napatawa ng malakas si Miguel sabay siil ng halik sa labi ng asawa.
"Saiyo ko lang naramdaman ang kaligayahang ganito. Mahal na mahal kita Aleah at ikakamatay ko kung magkakahiwalay tayo dahil ikaw at si Lawrence ang tanging ligaya ko sa buhay" madamdaming pahayag ni Miguel kay Aleah na nakatitig sa mga mata ng asawa.
"Mahal na mahal din kita Miguel! Noong una, akala ko ay hindi ko na kakayanin ang lahat ng napagdaanan kong hirap sa buhay lalo na ng mapadpad ako sa club bilang star dancer. Ngunit ng ma realized ko ay dapat pala akong magpasalamat dahil ito ang naging daan upang magkatagpo ang ating landas at mahanap ko ang pamilya ko. Nang makita ko sina lolo at lola ay parang tinangay lang ng hangin ang lahat ng mga pasakit sa aking dibdib. Hindi ko inakala na may kamag anak pa pala kaming makaksama sa buhay dahil ang pagkakalaam namin ay tunay naming mga lolo at lola ang nakagisnan namin ngunit hindi pala dahil buhay pa ang mga tunay na magulang ni Inay. Wala na akong mahihiling pa sa buhay ko dahil sa pagdating nila, ang pagbabago ng aming pamumuhay at higit sa lahat ay ang pagkakaroon ko ng mapagmahal na asawa at poging anak na nagmana sa kanyang daddy. Mahal na mahal ko kayo ni Lawrence at hinding hindi ko hahayaan na may ibang babaeng titingin sa awa ko dahil gagawin ko ang lahat upang laging nababaliw sa akin" pahayag ni Aleah na nilakipan pa niya ng biro.
"Talaga mahal ko?.. Kahit na ikaw lagi ang magpatakbo ng kabayo?" nakangiting tiran ni Miguel.
"Wag naman lagi mahal kasi nakakapanghina naman ng tuhod!" waring nakikiusap na sabi ni Aleah.
"Ha ha ha!.. Oh sige, ganito nalang! Ikaw ngayon, ako naman bukas. Alternate kumbaga" natatawang biro ni Miguel.
"Sumusobra kana huh!" ani Aleah na napahagikgik ng nagsimulang paghahalikan ni Miguel ang leeg niya....."Miguel, nakikiliti akooo!" tili ni Aleah ngunit hibdi pinakinggan ni Miguel at ipinagpatuloy lang nito ang ginagawa hanggang sa muling nabuhay ang init sa kanilang katawan at muling naganap ang isang mainit na eksena hanggang sa sila ay magkayakap na nakatulog.
Ngunit halos wala oamg dalawang iras na nakakatulog ang dalawa ng magising sila sa pag iingay ng cellphone ni Aleah kaya agad niyang dinampot ito at sinagot dahil panay panay ang pag ring.
"Hello mama!" agad na sagot ni Aleah ng makitang si Donya Benita ang tumatawag ngunit nagulat siya sa sumagot sa kabilang linya.
"Mommy it's me!" umiiyak na sagot ng apat na taong gulang na si Lawrence.
"Oh bakit anak?" alalang tanong ni Aleah na pati si Miguel ay napabangon.
"I want to greet my daddy a happy birthday and im here at the doorstep of our house together woth tita Mariel, my lolo and lola and also my great grand lolo at lola and also tita Gina and tita Memi. Naririto kaming lahat, so please opena now the door and we brought something to eat!" masayang turan nang kanilang anak kaya naman napatapik sa noo si Miguel.
"Okay baby i will come to open the door and let you in!" masayang turan ni Aleah saka ibinaba nito ang telepono sabay tingin kay Miguel....."Oh bakit mahal?" takang tanong ni Aleah.
"Andaming istorbo! Akala ko pa naman over night na, iyon pala hanggang two rounds lang!" iiling iling na turan ni Miguel.
"Hoy mahal! Teo rounds lang ngayon but almost every day ka namang humihirit!" nakapamewang na turan ni Aleah saka ibinato nito ang damit ni Miguel upang magbihis ito saka nagmamadali niyang inayos ang sarili bago lumabas ng kwarto at nagmamadali namang nagbihis si Miguel at sumunod sa kanyang asawa.
Naging masaya ang pagsasalo sa kaarawan ni Miguel dahil kompleto ang kanyang mga mahal sa buhay at si Aleah ang tanging babaeng nakapagbibigay ligaya sa kanyang buhay, at ang anak nilang si Lawrence ang bunga ng kanilang tapat na pagmamahal.
"Happy birthday mahal ko" kaylambing na bati ni Aleah kay Miguel saka hinagkan nito ang labi ng asawa sa harap ng kanyang mga mahal sa buhay uoang ipakita kung gaano niya kamahal ang lalaking bumuo sa kanyang pagkatao at naging susi upang matunton ang kanyang tunay na buhay.
.....wakas....
A/N....Marami pong salamat sa lahat ng sumubaybay sa aking mga akda lalo na sa STAR DANCER....Nawa'y may napulot kayo na munting aral at nakapagbigay ligaya sa inyo ang munti kong akda.......
......emzalbino