-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Ace’s POV
*Aw! Aw! Aw!*
1 message received
From: Bebu
Psh.
Ang aga naman -_-
I’ll pick you up at 7:00am.
Eh?
7am?
Teka.
Anung oras na ba?
…..
O_O
10am na kaya!
Nagmadali akong maligo at magbihis.
Aish!
Baka magalit na naman yun si Bebu.
Ay hindi pala.
Baka iniwan na ako.
Okay lang.
Magco-commute nalang ako.
Pft.
Ang aga naman kasi niya.
-_____-
Bumaba na ako.
Tapos..
Tapos..
May natanaw akong nakatalikod na lalaki sa kusina.
Multo?
Waaaaaaaa!!!
Okay joke lang.
As if namang matakot ako sa multo.
Psh.
o.O?
Nagluluto siya?
Nilapitan ko.
Tapos..
O_O
Hinatak niya ako papalapit sa kanya.
Too close >.<
“7AM, ACEY.”
-____-
Si Nathan.
Sorry naman.
Hindi kasi ako nagising.
“Kumain ka na oh.”
O_O
Wow!
Pinagluto ako ni Nathan ng breakfast ^_^
“Bebu *chomp*”
“Nguyain mo muna yan. Tsk.”
Okay -___-
Tapos kumain muna ko.
Ang sarap ng luto ni Bebu ko ^_^
***************************************************
Nathan’s POV
Parang bata talaga ‘to si Acey.
Pinagmamasdan ko lang siya habang kumakain.
Nakakatakam siyang kumain -_-
Sarap na sarap yata sa niluto ko.
Ang galing ko talaga.
Haha.
Ang lapad pa ng ngiti ni Acey habang kumakain.
Nag-thumbs up pa sa akin.
Hyper? O.o
Hindi ko naman nilagyan ng pampa-hyper yung niluto ko -_-
…
…….
“*gulp* Ang sarap! ^_^”
“Syempre ako nagluto.”
“Yabang. Pft.”
“Haha. Ano na yung sasabihin mo?”
“Bebu.”
o.O?
Naging seryoso bigla yung mukha niya.
“Ano yun?”
“Nalimutan ko na yung sasabihin ko ^_^V”
Aish.
Makakalimutin talaga ‘tong si Acey.
Ayos lang yan.
Para kung sakali, mabilis niyang makalimutan.
Tsk.
“Bebu tara na. Pasok na tayo.”
“Hindi tayo papasok.”
“HUH? O.o?”
“Huwag na tayong pumasok ngayon.”
“E bakit?”
“Wala lang.”
Gusto ko kasi siyang makasama buong araw.
Kahit nga sana habambuhay pa e.
“Saan tayo pupunta niyan?”
“Dito lang muna tayo.”
“Okay *pout*”
“Huwag kang gumanyan.”
“Bakit?”
“Basta. Tsk.”
Nate-tempt kasi ako na halikan siya kapag ganun -_-
“Ano nang gagawin natin dito Bebu?”
*evil smile*
“Ayaw ko ng ganyang ngiti Bebu.”
*evil smile*
“AYUSIN MO BEBU!!”
“Haha. Sorry na. Nood nalang tayo.”
“Sige ^_^”
Tapos siya ang namili ng movie.
10 things I hate about you
Yan ang pinili niya.
Hindi siya tragic.
Hindi rin siya ganun tumatatak sa utak ng tao kapag pinanood.
Pero yan daw ang paborito niya dati pa.
Paulit-ulit na nga raw niyang pinapanood yan.
At ngayon, papanoorin na naman niya -_-
….
Ang layo sakin ni Acey habang pinapanood namin yung movie.
Tsk.
“Ang gwapo niya talaga >//<”
o.O?
Si Acey kinikilig?
Dun sa lalaking bida.
Tsk.
“Mas gwapo ako dyan.”
“Parang di naman Bebu.”
“Tsk. Iba na nga lang panoorin natin.”
“Bebu naman e. Joke lang ^_^V”
“Lagi naman e. Tss.”
“Bebu >.<”
“Ano?”
“Ikaw lang gwapo ^_^”
Maka-uto talaga ‘tong si Acey e.
Pero totoo naman ^_^
Kaso magdadrama ako saglit.
Haha.
“Tsk.”
“Oh bakit Bebu?”
“Wala.”
“Bebu naman e >.<”
“Lumapit ka kasi dito sakin.”
“Okay.”
Oo yun lang yun.
Gusto ko lang na lumapit siya sakin.
Tapos lumapit naman siya at nanood na kami.
“I love this part.” – Acey
Seryoso lang siyang nanonood.
…
“I hate the way you talk to me and the way you cut your hair.”
I hate the way you talk to me and the way you cut your hair.
“And I hate the way you drive my car. I hate it when you stare.”
And I hate the way you drive my car. I hate it when you stare.
“I hate your big dumb combat boots and the way you read my mind.”
I hate your big dumb combat boots and the way you read my mind.
“I hate you so much it makes me sick. It even makes me rhyme.”
I hate you so much it makes me sick. It even makes me rhyme.
“I hate the way you’re always right, and I hate it when you lie.”
I hate the way you’re always right, and I hate it when you lie.
“I hate it when you make me laugh, even worse when you make me cry.”
I hate it when you make me laugh, even worse when you make me cry.
“I hate it when you’re not around and the fact that you didn’t call.”
I hate it when you’re not around and the fact that you didn’t call.
“But mostly, I hate the way that I don’t hate you.”
But mostly, I hate the way that I don’t hate you.
“Not even close.”
Not even close.
“Not even a little bit.”
Not even a little bit.
“Not even at all.”
Not even at all.
Sinasabayan ni Acey yung poem sa movie.
Oo nga paborito nga niya.
Kabisado pa niya e.
“Parang ang sakit niyan no?” – Acey
“Huh?”
“Yung malalaman mong niloko ka lang pala niya, yung iniwan ka niya kung kailan hindi mo na siya kayang kamuhian. Yung mahal na mahal mo na siya.”
“…….”
Nakatingin lang ako sa kanya.
Kung sakali.
Ayaw ko siyang masaktan.
Pero mukhang maaapektuhan siya.
……
Pinanood namin yung movie hanggang sa matapos.
Happy ending naman.
Sana samin din.
Tsk.
“Bebu. Aalis pa ba tayo?”
“Oo. Tara.”
“Saan tayo pupunta?”
“Kahit saan.”
“Okay ^_^V”
Naging hyper na naman yata siya.
Sumakay na kami sa kotse.
Drive.
Drive.
Drive.
“Bebu magpapatugtog ako ah.”
“Wag classical.”
“Tsk. Okay -_-“
Binuksan nalang niya yung radyo.
♫ Tell me where do I start
Coz’ it’s breaking my heart.
Don’t wanna let her go.
Maybe our love will come back someday.
Only heaven knows.
Maybe our hearts will find their way.
Only heaven knows.
And all I can do is hope and pray.
Coz heaven knows. ♫
…..
“We’ll see each other again. Someday, somewhere, somehow.” – Acey
“Huh? O.o?”
“E ang sad kasi nung kanta. Parang ganun ang theme. Haha.”
“Tsk.”
Oo nga.
Sakto yung kanta.
Sakto sakin.
Ayaw ko nun.
Kaya inilipat ko nalang sa classical.
“Oh. Akala ko ba wag classical?”
“Okay na yan.”
She looked puzzled.
Naguguluhan na siguro siya sakin.
Nag-drive lang ako hanggang sa makarating kami sa parang park?
Pero walang tao.
Malayong lugar na rin yata ‘to.
Umupo kami sa damuhan.
Malapit nang mag-gabi.
Kitang-kita dito ang sunset.
Hinawakan ko yung kamay niya.
At sabay naming pinagmasdan ang paglubog ng araw.
“Ang saya. Ang ganda ^_^” – Acey
Para siyang batang aliw na aliw.
Yung ngiti niya, gusto ko pang makita yun ng mas matagal.
“Ang saya dito Bebu. Dito nalang tayo ^_^”
“Hindi na tayo uuwi?”
“Kung pwede lang e *pout*”
“Huwag sabing gumanyan e.”
“Ay. Haha! ^_^V”
Madilim na.
Medyo malamig din ang simoy ng hangin.
“Yay! Ang ginaw Bebu!”
Tapos humiga siya nang walang pakialam sa paligid.
Humiga na rin ako sa tabi niya at ginawa kong parang unan niya yung braso ko.
“Sayang Bebu. Ba’t walang stars >.<”
Oo nga.
Wala ngang mga bituin sa langit.
Biglang sumama ang panahon?
“Ayos lang yan. Andito naman ako.”
“Oo nga ayos lang. Basta nandito ka ^_^”
Ngumiti lang ako.
Kung sakali mang mawala ako sa kanya, maaari bang yung mga bituin nalang ang mag-punan sa pagkawala ko?
Na sana sa mga panahon na yun, hindi sila mawawala.
“Acey.”
“Bakit Bebu?”
“Dito tayo magkita ulit ah.”
“Huh?”
“Secret place na natin ‘to.”
“Sige Bebu ^_^”
Ang saya ng ngiti sa mga labi niya.
Pero paano na bukas?
Sa mga susunod na araw?
“Haaaay. Sasabihin ko pa man din sana sa mga stars na mahal na mahal ko si Bebu ^_^”
Gagawin ko ang lahat ng kaya ko.
Huwag lang maalis ang mga ngiting yan sa kanyang labi.
*ring.ring*
Si Vince.
Tumingin ako kay Acey.
“I love you.”
I said then I kissed her forehead.
Sinagot ko ang tawag ni Vince.
……..
“Nathan, she’s back.”
…
Walang pinagkaiba sa paglubog ng araw.
Maganda pero didilim rin pagkatapos.
Parang ngayon lang, masaya.
Pero bukas o sa mga susunod pang araw…..
---------------------------------------------------------------------------------------
Huwag niyo akong bigyan ng death threat. HAHA.
Ang mga nangyayari at mangyayari ay matagal nang nakatakda. XD
Kung babalikan natin ang mga dati pang chapter..
Chapter 5: May part dun na..
Vince: Sigurado ka? Paano si -------
Nathan: Aish. Forget about her. Hindi nga natin alam kung babalik pa yun e.
Prologue: Ang sinabi ni Ace sa prologue na..
Paano kung makilala ko siya..
Mamahalin din kaya niya ko?