Σε όλο το δρόμο, τη Νέλη τη γαργάλαγε επίμονα εκείνο το αίσθημα της ζήλειας.Είχε μαζευτεί στην άκρη του καθίσματος και ενώ ήθελε να του φωνάξει και να ζητήσει εξηγήσεις,έθαβε την επιθυμία της, βασανίζοντας τον εαυτό της.Μόλις έφτασαν, σχεδόν πετάχτηκε απο το αμάξι και χτύπησε τη πόρτα φεύγοντας με γοργό βήμα.Ο Έρικ είπε στον αέρα κουνώντας το κεφάλι ''Καλάααα''.Κλείδωσε το αμάξι και μέχρι να μπει μέσα είχε ήδη βγάλει τη ζώνη απο το παντελόνι του.Χωρίς να χάσει χρόνο την τράβηξε και της έδεσε τους καρπούς.Εκείνη σάστισε,κοιτούσε τα χέρια της και δεν ήξερε πως να αντιδράσει,ούτε τι ένιωθε δε καταλάβαινε.Δε μπορούσε να ξεχωρίσει τα συναισθήματα.''Τι κάνεις?''τον ρώτησε ξεψυχισμένα.Εκείνος έσφιξε τη ζώνη στους καρπούς της ''Αυτά τα έχουμε πει''απάντησε και άπότομα τη γύρισε με το πρόσωπο στο τοίχο.Της σήκωσε τα χέρια και τα έδεσε σε μια σιδερένια βάση ενός φωτιστικού.Η Νέλη ένιωθε ανησυχία αλλά και έκσταση,εκείνος ο άντρας μπορούσε εύκολα να τη κάνει θύμα του, με έναν τρόπο που της πρόσφερε απόλαυση και ερωτισμό.Μέσα του υπήρχαν όλα,η προστασία,η τρυφερότητα,η απόλυτη σιγουριά και μια αγριάδα που δε συναντούσες συχνά.Στη ζωή της, δε την είχε κάνει να αισθανθεί κανείς τόσο γυναίκα, όσο αυτός.Ήταν το θυλικό και εκείνος ένα αρσενικό που ήξερε το τρόπο να παίρνει αυτό που επιθυμούσε.Και τη συγκεκριμένη στιγμή,αυτό ήταν η Νέλη.
Αργά ανασήκωσε το φόρεμά της απο τη μια πλευρά, ανοίγοντας το σκίσιμο που υπήρχε.Το γυμνό κορμί της τον ζάλιζε.''Άνοιξε τα πόδια σου μωρό μου''της ζήτησε και εκείνη το έκανε σιγά,όπως ταίριαζε στη στιγμή ''Μη στέκεσαι ίσια Νέλη.Σπάσε τη μέση σου για μένα''της έδινε οδηγίες και το σώμα της λύγισε.Τώρα βρισκόταν μπροστά του έτοιμη για κείνον.Η καρδιά του πάλευε να το σκάσει,θα μπορούσε να πάρει μια καρέκλα και να τη κοιτάει ώρες.Ακόμα και αν δε την άγγιζε ήταν ικανή να τον φτάσει στη κορύφωση, η εικόνα της και μόνο.Έκλεισε με τα χέρια του τη μέση της,κατάπιε δύσκολα και η ανάσα του ήταν ήδη βασανιστηκά ταραγμένη.Χάιδεψε τη πλάτη της και έπειτα τα δάχτυλα πέρασαν μπροστά μέσα απο το στενό ύφασμα.Άγγιζε τη κοιλιά και ανέβηκε μέχρι το στήθος της.Το κεφάλι της έπεσε προς τα πίσω καθώς το παγωμένο χέρι του, έκανε το δέρμα να ανατριχιάσει και την επιθυμία να μεγαλώσει.Ο Έρικ επέστρεψε στη μέση της και δυνατά μπήκε μέσα της.Ένας ηδονικός ήχος ξέφυγε απο τα χείλη της αφού δεν ήταν προετοιμασμένη.Αυτός έβγαινε αργά και έπειτα απότομα γλύστραγε πάλι μέσα της.Η Νέλη παραδινόταν,το κεφάλι πότε έπεφτε ανάμεσα στα δεμένα χέρια και πότε ακούμπαγε στο μπράτσο της, δαγκώνοντάς το.Ο Έρικ τη παρατηρούσε και συνέχισε μια αργά και μια άγρια.Μόλις έγινε πιο γρήγορος, την ένιωσε περισσότερο υγρή απο ποτέ και αυτό τον έκανε να χάνει το μυαλό του.Με το ένα χέρι της άρπαξε τα μαλλιά και στρίμωξε το κορμί της στο τοίχο δίχως να βγει απο μέσα της.Ο ρυθμός του πιο σταθερός και τα χείλη του στο αφτί της ''σε θέλω συνέχεια''άρχισε να της ψιθυρήζει ''δε μπορώ να σε βγάλω απο το μυαλό μου''συνέχισε και ταυτόχρονα τη κατακτούσε.Τα κορμιά τους χόρευαν σαν ένα σώμα και η θερμοκρασία έπιανε κόκκινο.Η Νέλη ασυγκράτητη, είχε ξεχάσει όχι μόνο τη ζήλεια αλλά και το όνομά της.Δεμένη στο έλεός του, ένιωσε τυχερή.Τι παράλογο πράγμα ο έρωτας,ο πόθος!Και οι δυό ταξίδευαν στο δικό τους κόσμο ξεχνώντας τα όσα αντιμετώπιζαν,ξεχνώντας εμπόδια και τσακωμούς.
Ο Έρικ πέταξε απο πάνω του τη μπλούζα και απομάκρυνε το κορμό του απο εκείνη.Έριξε το βλέμμα και μεθυσμένος έβλεπε την είσοδό του μέσα της.Την έκανε δικιά του νιώθωντάς το με όλες τις αισθήσεις.Το κορμί του έσφιγγε,οι κοιλιακοί του γίνοντας πέτρα και στα χέρια ξεχώριζες και τον παραμικρό μυ.Έτοιμος να τελειώσει τραβήχτηκε γρήγορα,λαχανιασμένος και ιδρωμένος στάθηκε για μερικά δευτερόλεπτα χωρίς να κάνει κάτι.Έπειτα τη πλησίασε και τον ένιωσε να τη λύνει.Η Νέλη αναρωτήθηκε τι είχε συμβεί αλλά περίμενε χωρίς να μιλήσει.Αυτός τη γύρισε και τη φίλησε τρυφερά χαιδεύοντας το απαλό δέρμα του προσώπου της ''Πήγαινε πάνω και περίμενέ με γυμνη''της σιγομίλησε και της έκανε χώρο για να περάσει.Αυτή χωρίς αντιστάσεις ανέβηκε τη σκάλα ξαναμένη και ήδη ένιωθε ανυπόμονη για το άγγιγμά του ξανά.Ο Έρικ την ήθελε όλο το βράδυ και θα την είχε.Έκανε ένα μικρό διάλλειμα για να ηρεμήσει,ήπιε νερό και βρήκε την ανάσα του.Έπειτα στάθηκε μπροστά στη σκάλα κοιτάζωντας πάνω.Πόσα ήθελε να της κάνει...σκεφτόταν μέσα του και το μυαλό τα έκανε εικόνα.Με αυτές, πήγε να τη συναντήσει.
Και πράγματι,πόσα πολλά της έκανε,όλο το βράδυ ακριβώς όπως ήθελε.Στο τέλος την άφησε εξαντλημένη με δάκρυα ηδονής στα μάτια.Την έκλεισε στην αγκαλιά του και με ένα <σ'αγαπώ> αποκοιμήθηκαν.
Όταν ξημέρωσε και άνοιξε τα μάτια του, εκείνη έλειπε απο το κρεβάτι.Πλύθηκε,έβαλε το παντελόνι και κατέβηκε τη σκάλα τεντώνοντας το κορμί του.Είχαν περάσει τόσο ωραία που εκείνο το πρωινό, φάνταζε το καλύτερο όλης του της ζωής.Η Νέλη είχε σηκωθεί νωρίς και ενώ στην αρχή ήταν χαμογελαστή σκεφτόμενη τον έρωτά τους,στη συνέχεια αυτό άλλαξε.Οι στιγμές μαζί του την έκαναν να χαιδεύει αυθόρμητα το λαιμό της και να δαγκώνει τα χείλη μα πολύ γρήγορα η γυναίκα απο το μπαρ, πετάχτηκε σα φάντασμα και έκανε τη ζήλεια της να εμφανιστεί.Ο Έρικ μόλις την είδε, την αγκάλιασε τρυφερά και τη φίλησε ''Καλημέρα ομορφιά μου''της είπε γλυκά ''Καλημέρα''απάντησε εκείνη κοφτά και απότομα κάνοντας τον να την αφήσει.Είχε καταλάβει γιατί ήταν έτσι και αφού κάθησε στο τραπέζι τη παρατηρούσε περιμένοντας την αντίδρασή της.
Οι κινήσεις νευρικές,του έβαλε καφέ άγαρμπα και έτσι ακριβώς άφησε και τη κούπα μπροστά του.Εκείνος ήπιε μια γουλιά και ρώτησε ''έτσι θα είσαι?''.Η Νέλη τον κοίταξε τσιτωμένη και αφού σηκώθηκε απο τη θέση της με ύφος είπε ''Ποια ήταν αυτή?''Χτυπούσε το πόδι της νευρικά και έδεσε τα χέρια στο στήθος.''Και μ'αυτό το ύφος θες να σου απαντήσω?''της πέταξε και συνέχισε να πίνει το καφέ του.Τότε πλησίασε ξανά και το ίδιο νευριασμένα έσυρε τη καρεκλα για να κάτσει απέναντί του ''ΕΡΙΚ!''αναφώνησε.Ακόμα και έτσι, το όνομά του ακουγόταν τόσο ωραίο απο το στόμα της,θα μπορούσε να τη βάλει να του το λέει όλη μέρα.''Τι θες?''ρώτησε και απλώθηκε στη θέση του ''Κάτι είπα''του δήλωσε και τον έκανε να ανασηκώσει τα φρύδια έκπληκτος απο το τόνο της.''Και εγω επίσης.Κόψε το στυλάκι''δήλωσε και την έκανε να κρύψει το πρόσωπό της μέσα στις παλάμες ''Γιατί το κάνεις αυτό γαμώτο?Γιατί θες να με αλλάξεις?''έτσι ξαφνικά η συζήτηση άλλαζε δρόμο και ο Έρικ ξαφνιάστηκε ''Να σε αλλάξω?''αναρωτήθηκε συλλαβιστά ''Ναι! Έτσι είμαι όταν θυμώνω.Εγώ ποτε δε σου είπα τι να κάνεις και πως''του πέταξε και πράγματι η κουβέντα είχε πάρει το κατήφορο.
''Εγώ λέω απλώς αυτά που με ενοχλούν.Αλλά μιας και το είπες.Εδώ είμαι,αν δε σου αρέσει η συμπεριφορά μου μπόρεις να μου το πεις και εγώ θα την αλλάξω.''της είπε ήρεμος αλλά μέσα του έβραζε.Άπλωσε τα χέρια δεξιά και αριστερά απο το κορμί του και περίμενε ''Άντε μωρό μου,λέγε!Θα διορθώσω οτι δε σ'αρέσει και σε ενοχλεί''ξαναείπε και εκείνη απλώς κοιτούσε.Δεν είχε τίποτα να πει,δε την ενοχλούσε κάτι.Ακόμα και ο επιβλήτικός του τρόπος της άρεσε.Και για άλλη μια φορά φαινόταν λάθος.Αυτό τη πείραζε,πλήγωνε τον εγωισμό της και γινόταν πεισματάρα.''Άστο'' είπε και σηκώθηκε να φύγει.Ο Έρικ τη πρόλαβε πιάνοντας το καρπό της.Τη τράβηξε και την έριξε πάνω στα πόδια του.Πέρασε τα δάχτυλά στο πρόσωπο της και τα χείλη ''Δηλαδή,το ενδεχόμενο να μου μιλάς γλυκά,τρυφερά σα θυλικό,να το ξεχάσω?''τη ρώτησε και απαλά τη φίλησε ''δε θέλω να σε αλλάξω μάτια μου.Να με καταλάβεις θέλω.''συνέχισε να της λέει γαλήνια,οπως έπρεπε,όπως της άξιζε.''Το ξέρω πως είσαι πεισματάρα και ατίθαση.Αλλά είμαι σίγουρος πως δε θα σου άρεσε να με κάνεις οτι θες με τέτοιο τρόπο''της εξηγούσε και εκείνη είχε πάρει τη μορφή παιδιού,τον κοιτούσε και έδειχνε να κατανοεί το νόημα των όσων της έλεγε ''οτι συμπεριφορά δίνεις, αυτή και παίρνεις.Γι αυτο, αν θες κάτι απο μένα απλά ζήτα το με τον κατάλληλο τρόπο και θα το έχεις''τη φίλησε ακόμα μια φορά και στο τέλος της ψιθύρησε ''την ήξερα''.Η Νέλη απομάκρυνε το πρόσωπό της και τον κοίταξε λυπημένα ''δηλαδή...ήσασταν μαζί?''τον ρώτησε δειλά και έριξε το βλέμμα χαμηλά.''Ήμασταν''απάντησε και τα συναισθήματα την φόρτησαν.Δε περίμενε να νιώσει έτσι,ήταν παράλογο και αυτό παράλογο.Και τι έγινε που την ήξερε?και τι έγινε που ήταν μαζί?ρωτούσε τον εαυτό της και απάντηση δεν έπαιρνε.Έπεσε στην αγκαλιά του και εκείνος χαμογέλασε ελαφρά ''Ζήλεψα''του είπε και το χαμόγελό του έγινε έντονο ''χαίρομαι''απάντησε και τη φίλησε παθιασμένα.
Το θέμα είχε λυθεί και μέσα σε όλα η ιστορία με τον πατέρα του, είχε ξεχαστεί.Απο την Νέλη, γιατί ο Έρικ φεύγοντας απο το σπίτι της θα έκανε μια στάση στο πατρικό του.Μπορεί σε εκείνη να μην έδειξε κανέναν συναίσθημα γι αυτό που διάβασε, αλλά στη πραγματικότητα σε εκείνο το σπίτι μόλις κατέφθανε ένα ασυγκράτητο θηρίο, που με μια λάθος κουβέντα θα τα έκανε όλα ριμαδιό στο πέρασμά του.Το μήνυμα γύρναγε στο κεφάλι του συνέχεια και εκείνο το <πουτανάκι>που της έγραψε, του έκανε τα νεύρα να χτυπάνε μέσα του σα τρελά!