Ο Έρικ πήρε το κινητό της ήρεμα και το έφερα μπροστά στα μάτια του.Διάβαζε εκείνο το μήνυμα που η Νέλη είχε λάβει,εκείνο που τους έφερε σε τέτοιο σημείο.Αργούσε και εκείνη αναρωτιόταν,δυο γραμμές όλες κιόλας και αυτός είχε τα μάτια του ακόμα καρφωμένα στην οθόνη.Έτριβε τα χέρια μεταξύ τους και έπειτα στο παντελόνι της.Τον είδε να το κλείνει και να το ακουμπάει δίπλα του.Της γύρισε τη πλάτη και ελαφρά έγυρε ακουμπώντας πάνω στο γραφείο του.Ο Έρικ διαβάζοντας το μήνυμα, κατάλαβε οτι η Νέλη προτίμησε να του πει η ίδια για το παρελθόν παρά να αφήσει τους άλλους να το χρησιμοποιήσουν εναντίον τους.Μέσα του σεβάστηκε και εκτίμησε τη κίνηση της αμέσως.''Γιατί ήθελες να μου το κρύψεις?''τη ρώτησε χωρίς περικοπές και δισταγμούς.Δεν ήταν τέτοιος άντρας άλλωστε.
Εκείνη ακόμα στην ίδια θέση ''γιατί...γιατί εκείνος είναι ο πατέρας σου και γω...''προσπάθησε να πει και τη διέκοψε η φωνή του ''και εσύ?''τη προκάλεσε και έστριψε πρώτα το κεφάλι πάνω απο τον ώμο του και στη συνέχεια γύρισε ξανά σε εκείνη ''δεν ήθελα να γίνει κάτι εξαιτίας μου...είναι...είναι οικογένειά σου και γω...''ακόμα μερικές λέξεις μα εκείνος επέμενε ''και εσυ?''ρώτησε ξανά ''εγώ απλά μια γυναίκα που δε της αρέσει ούτε να σε δει να τσακώνεσαι με το πατέρα σου,ούτε και να σε χάσει.''απάντησε και αφού τη κοίταξε για λίγο έπειτα ζήτησε ''έλα εδώ''.Παρέμενε σοβαρός αλλά η Νέλη δίχως να σκεφτεί άρχισε να τον πλησιάζει.Όταν του έδειχνε υποταγή,τον τρέλαινε,τον αναστάτωνε.Έφτασε μπροστά του και προτίμησε να έχει τα μάτια της στο λαιμό του,τα χέρια κολλημένα στο σώμα και παρακαλούσε να την αγγίξει.Το άρωμά του ήταν η πρώτη αίσθηση που είχε απο εκείνον μετά απο τόσες μέρες.
''Δε πρόκειται να με χάσεις''της δήλωσε με τέτοια σιγουριά που ανατρίχιασε.Η φωνή του είχε τόση ένταση όση χρειαζόταν τα λόγια να φτάσουν μέχρι τα αφτιά της.''ξέρεις τι μου έκανες?...με πέθανες...τρελάθηκα...θύμωσα...ζήλεψα.'Επρεπε να μείνω μόνος για να καταλαγιάσει αυτός ο θυμός.''τον άκουγε με προσοχή και τα μάτια έμεναν στο ίδιο σημείο ''Σ'αγαπάω και το εννοώ,δεν έχω νιώσει έτσι ξανά και δε υπάρχει περίπτωση αυτό να το χαρίσω σε κανέναν.Όμως μη προσπαθήσεις ποτέ να μου κρύψεις κάτι,σιχαίνομαι τα ψέμματα και τα μυστικά.Οτι συμβαίνει, μαζί θα το ζούμε και θα το προσπερνάμε.Και ας είναι το χειρότερο.Το μήνυμα αυτό όμως,θα το λύσω μόνος μου.Έγινα κατανοητός?''ρώτησε στο τέλος και η Νέλη απλά κούνησε το κεφάλι της ''Το βράδυ θα βγούμε''είπε αμέσως μετά και την έκανε απότομα να τον κοιτάξει.Η καρδιά της χτυπούσε σα τρελή και ήθελε να πέσει στην αγκαλιά του, αλλά συγκρατήθηκε.Σήκωσε απλά το χέρι της και τον άγγιξε στο στήθος.Τα μάτια έκλεισαν και ένιωσε αυτή την επαφή.Το έσυρε αργά μέχρι το λαιμό του και έπειτα στο μάγουλο και τα μαλλιά.Κόλλησε το πρόσωπό της δίπλα στο δικό του ''μου έλειψες.Μου έλειψες πολύ''του ψιθύρησε και ένιωσε τη παλάμη του στη μέση της ''Τότε απόψε θα περιμένω να μου το δείξεις''απάντησε και τη φίλησε.Ήταν αργός,σα να ήθελε με τα χείλη του να αισθανθεί τα δικά της απ'άκρη σε άκρη.Έβγαλε τη γλώσσα του απαλά και εκείνη τον συνάντησε με τη δικιά της.Τα δαχτυλά πίεζαν το σώμα του, δείχνοντάς του πόσο τον ήθελε.Στο τέλος τη δάγκωσε ελαφρά στο κάτω χείλος και την άφησε.Η Νέλη έκανε μερικά βήματα πιο πίσω και έστριψε για να φύγει.Πριν βγει απο το γραφείο τον άκουσε να της λέει ''στις 8 να είσαι έτοιμη''.
Μόλις βγήκε απο το κτήριο, αισθανόταν σα μαθήτριούλα ερωτευμένη, με χιλιάδες μικρές πεταλούδες να βασανίζουν το στομάχι της.Έβγαλε το κινητό και κάλεσε αμέσως την Άννα περπατώντας πάνω κάτω στο πεζοδρόμιο ''Άννα!ο...ο αδερφός σου ζή...ζήτησε να βγούμε''κατάφερε να της πει και άκουσε τη τσιρίδα της.Τράβηξε το τηλέφωνο μακρυά μορφάζοντας απο την ένταση της φωνής.Έδωσαν ραντεβού και σε πολύ λίγο τριγυρνούσαν στα μαγαζιά.Η Νέλη είχε άγχος σα να ήταν το πρώτο τους ραντεβού και δε τη χώραγε ο τόπος.Κοιτούσε συνέχεια το ρολόι της και η Άννα τη μάλωνε ''Σταμάτα βρε παιδί μου.Έχεις χρόνο''.Περνώντας έξω απο ένα μαγαζί εκείνη τη τράβηξε και την έσυρε μέσα ''Που με πας?''ρώτησε η Νέλη ''να αγοράσεις φόρεμα''απάντησε και άρχισαν να ψαχουλεύουν τις κρεμάστρες.Έψαχναν για αρκετή ώρα μέχρι που το μάτι της Νέλης έπεσε πάνω σε ένα κατάμαυρο μακρύ φόρεμα.''ΑΥΤΟ!''αναφώνησε αυθόρμητα.Η Άννα κοιτάζοντάς το απο μπροστά ζάρωσε τα φρύδια της.Ήταν μακρυμάνικο κολλητό και κλειστό μέχρι το λαιμό.Το μήκος του έφτανε στους αστραγάλους.Κανένα σχέδιο.''Καλόγρια θα ντυθείς?''την κορόιδεψε και το πονηρό χαμόγελο της Νέλη εμφανίστηκε αργά Έβαλε το χέρι στο ύφασμα και αμέσως δυο μεγάλα σκισίματα δεξιά και αριστερά, εμφανίστηκαν.Έπειτα αργά το γύρισε και ένα τεράστιο στρογγυλό κενό θα άφηνε τη πλάτη αισθησιακά γυμνή.Το σαγόνι της Άννας έπεσε στο πάτωμα ''ουαου''το μόνο που κατάφερε να ξεστομίσει.Το δοκίμασε και χωρίς καθυστέρηση το αγόρασε.
Επέστρεψε σπίτι της και δυο ώρες πριν το ραντεβού, άρχισε να ετοιμάζεται.Όλα τα έκανε,περιποιήθηκε τον εαυτό της απο πάνω μέχρι κάτω.Το δέρμα της,τα χέρια,το πρόσωπο,τα πάντα στην εντέλεια.Απόλαυσε το μπάνιο με αιθέρια έλαια και έπειτα άνοιξε το συρτάρι της για να βρει εσώρουχα.Τα ανακάτεψε για λίγο με το χέρι της και ανασήκωσε μερικά, σκεπτόμενη αν ήταν τα κατάλληλα.Γρήγορα όμως το μετάνιωσε,μ'αυτό το φόρεμα δε θα φορούσε τίποτα.Αυτό ταίριαζε και ένιωσε το ύφασμα να κολλάει στο γυμνό κορμί της.Έβαλε ψηλές μαύρες γόβες,έπιασε τα μαλλιά πάνω και τόνισε τις βλεφαρίδες της.Λίγο άρωμα,κατακόκκινο κραγιόν και ήταν πανέτοιμη.Αν την έβλεπες ακίνητη απο μπροστά, δεν ήταν τίποτα περισσότερο απο μια γυναίκα με ένα απόλυτα συντηριτικό φόρεμα.Τόνιζε, ναι μεν τις καμπύλες της, πέφτοντας αέρινο προς τα κάτω, αλλά ως εκεί.Στάθηκε μπροστά στη πόρτα και τον περίμενε,το κλειδί γύρισε και εκείνος άνοιξε.Τη κοίταξε απο πάνω μέχρι κάτω και είπε ''Πάμε?''.Η Νέλη του έκανε νόημα να προχωρήσει μπροστά και αφού κλείδωσε, απλά τον ακουλούθησε μέχρι το αμάξι.Και οι δυο στη πόρτα του συνοδηγού.Ο Έρικ έσκυψε, την άνοιξε και η έκπληξη μόλις θα τον χτύπαγε αλλύπητα.Το σώμα της Νέλης έστριψε και η γυμνή της πλάτη του τράβηξε τη προσοχή,όταν όμως έκανε βήμα για να μπει στο αμάξι.Το φόρεμα αποκάλυψε το πόδι της μέχρι πάνω.Τα μάτια του γυάλισαν και κατάπιε αργά.Έκατσε και το φόρεμα μαζεύτηκε ανάμεσα στα πόδια της,αφήνοντάς τα σε κοινή θέα.Ο Έρικ σε όλο το δρόμο έριχνε το βλέμμα του πάνω της και ένιωθε τα χέρια να ιδρώνουν.Η Νέλη χάζευε άνετη έξω απο το παράθυρο μα καταλάβαινε οτι εκείνος τη κοιτούσε συχνά.Ξαφνικά της άγγιξε το γόνατο και ένα ρίγος τη διαπέρασε αλλά δεν αντέδρασε.Δικιά του ήταν και μπορούσε να τη πιάνει όποτε ήθελε.Το ανέβασε αργά με τα δάχτυλα να αγγίζουν το εσωτερικό των μοιρών της.Όταν έφτασε μέχρι πάνω το τράβηξε απότομα και έπειτα χτύπησε το τιμόνι αναφωνώντας ''Γαμώ τη τύχη μου''.Η Νέλη γύρισε και τον κοιτούσε με απορία.Έσφιγγε το τιμόνι και το σαγόνι του ''Είσαι γυμνη έτσι?''τη ρώτησε ''Για σένα''του απάντησε χαμηλόφωνα.Χαμογέλασε σχεδόν θυμωμένα ''αχ και να το ανακάλυπτα πριν.Δε θα έπαιρνες ανάσα''της είπε απειλητικά και άφησε τα μάτια μπροστά συνεχίζοντας τη πορεία του.
Λίγα λεπτά αργότερα έφτασαν έξω απο το μαγαζί.Ο Έρικ μπροστά και πήγε στη μεριά της ανοίγοντας τη πόρτα.Το γυμνό καλογυμνασμένο πόδι της,τράβηξε τα βλέμματα και μόλις βγήκε εκείνος αγγίζοντας τη πλάτη της, τη συνόδεψε μέσα.Έκατσαν σε μια γωνιά στο μπαρ και ο Έρικ παρήγγειλε τα ποτά τους.''Πιες το να φύγουμε''της είπε πριν καλά καλά προλάβει να το γευτεί.Γύρισε μπροστά του και τύλιξε το ένα της χέρι στο λαιμό του ''Γιατί μωρό μου?''ρώτησε με τα χείλη της σχεδόν να ακουμπούν τα δικά του.Τα μάτια του μίκρυναν και τη κόλλησε πάνω του απότομα ''γιατί θέλω να σκίσω αυτό το φόρεμα και εσένα μαζί''απάντησε και η Νέλη ένιωσε να καίγεται.Απομακρύνθηκε και σήκωσε το ποτήρι της.Η έλξη τους δυνατή και ο ερωτισμός διάχυτος,ορατός απ'τον καθένα.Ακόμα και χωρίς να έχουν επαφή μεταξύ τους, μπορούσες να διακρίνεις την επιθυμία που είχε ο ένας για τον άλλον.Η Νέλη αποφάσισε να τον βασανίσει και έπινε εκείνο το ποτό αργά.Ο Έρικ την έφερε κοντά του κάποια στιγμή,ξαφνιάζοντάς τη.Κόλλησε τα χείλη του στο αφτί της ''μη παίζεις μαζί μου''είπε και ένιωσε το χέρι του να χώνεται στο σκίσιμο του φορέματος και να τρυπώνει ανάμεσα στα πόδια της.Το κορμί της τινάχτηκε και τον έσφιξε ''σταμάτα''του είπε αναστενάζοντας απο το άγγιγμά του ''πίνε τότε''της απάντησε και την άφησε για άλλη μια φορά τρελαμένη.
Λίγο πριν φύγουν η Νέλη πήγε στο μπάνιο και χρειάστηκε να καθυστερήσει λίγο, καθώς το μαγαζί ήταν γεμάτο και είχε ουρά.Κατα την επιστροφή της, τον είδε να μιλάει αλλά δυσκολεύτηκε να καταλάβει με ποιον.Όσο πλησίαζε, μια αιθέρια ύπαρξη στεκόταν απέναντί του όλο σκέρτσο. Έφτασε κοντά, εκείνη η γυναίκα τη κοίταξε και έφυγε έτσι απλά, δίχως να μιλήσει.Ο Έρικ έκανε νόημα στην Νέλη λέγοντας ''πάμε?''.Αυτή ήταν εκνευρισμένη και προχώρησε με έντονο βήμα,μόνη της μπροστά.Δε τον άφησε να της ανοίξει τη πόρτα του αυτοκινήτου και αφού εκείνος το παράβλεψε, στο δρόμο τη ρώτησε ''συμβαίνει κάτι?''.Μα είναι δυνατόν να αναρωτιέται?Δε πρόλαβε να γυρίσει τη πλάτη της και αυτός μιλούσε με μια άγνωστη ή γνωστή.Ποιος ξέρει...σκεφτόταν δίχως να του απαντήσει.Ο Έρικ παράβλεψε και τη σιωπή της συνεχίζοντας για το σπίτι.Αν έχει κάτι θα πρέπει να του το πει και έτσι αποφάσισε να μη της το κάνει καθόλου εύκολο.Άλλωστε δεν ήθελε να χαλάσει η βραδυά αφού δεν έβλεπε την ώρα να τη κλείσει στην αγκαλιά του.