De hele dag kom ik Jasper niet tegen.
Ik zie hem zelfs niet dus nu heb ik niemand om te negeren.
Zijn vrienden zijn er ook niet.
Zelfs Lexi en Jade zijn er niet, vreemd.
Toch voel ik me de heletijd bekeken en als ik dan om me heen kijk zie ik hem nergens.
Misschien gaat onze afspraak toch niet door aangezien hij hier toch niet is.
Dat is weer typisch, de dag voor we een taak moeten inleveren komt hij niet naar school.
Wat een stomme hufter.
Al kan ik de taak wel alleen afmaken als ik wil.
Dus als de laatste bel gaat loop ik naar de parking waar papa heen zou komen.
Dan word ik plots opgepakt en over een schouder gelegd.
Ik gil en ik stamp, maar het heeft geen effect.
Ik zie alleen de grond en andere leerlingen die me verbaasd of lachend aankijken.
De kleding van de jongen die me over zijn schouder heeft gegooid is een jeans-jas met daaronder een zwart t-shirt.
Hij draagt ook nog zwarte sneakers tot zijn enkels.
Dit kan maar één iemand zijn.
'Jasper, laat me verdomme los. Ik vind dit niet grappig!' roep ik kwaad.
Daar lacht hij alleen maar om.
'Weet je dat wel zeker, ik denk anders dat je heel graag zo dicht bij me bent.'
Ik slaag hem hard op zijn rug.
'Ik kan je verzekeren dat dat niet zo is.'
Dan zet hij me neer en wil ik teug weglopen naar de auto van papa.
Dat wou ik toch doen als ik niet ben opgesloten tussen zijn slanke lange armen.
'Ik dacht dat je zo graag met me afsprak.' zegt hij met een sluwe grijns.
'Dat heb je verkeerd, ik eet nog liever een cactus dan dat ik met jou omga zeker als je altijd zo nodig moet verschijnen als ik het niet wil. Wat ook meestal is, en dat je verdwijnt wanneer ik je nodig hebt.'
'Dus je had me nodig? Als je me nu is belde was ik heel misschien gekomen.'
Ik draai met mijn ogen.
'En je kunt nog steeds niet op die manier tegen mij doen.' zegt hij als hij mijn gezicht stevig vastneemt.
Ik zucht.
'Laat me los, en vertrekken we? Ik wil dit snel gedaan hebben.' zeg ik en stap in zijn Ferrari.
Als hij ook in zijn auto zit, vertrek hij zoals ik vroeg onmiddellijk.
Er ontstaat een stilte.
Ik begin me best ongemakkelijk te voelen.
'Waarom was je vandaag niet op school?' vraag ik twijfelend.
'Zo bezorgd.' antwoord hij grijnzend.
'Dat mag je hopen, ik ben gewoon nieuwsgierig.' antwoord ik.
Ik kruis mijn armen over elkaar en kijk naar buiten.
'Die nieuwsgierigheid van jou kan nog gevaarlijk worden voor jou.' zegt hij zacht bijna zo zacht dat ik het niet hoor.
'Wat?' ik kijk hem vragend aan.
'Niet belangrijk,' hij geeft me een scheve lach, ' en als je het echt wilt weten, ik heb een job gehad.'
'Een hele dag?'
'Nee, ik ben in de namiddag even op school geweest, ik moet wel genoeg lessen missen. Anders raak ik mijn reputatie nog kwijt.' zeg hij met een sexy knipoog.
Hij kan echt zo mooi zijn.
Ik wil dat ik kan zwemmen in zijn ogen.
Ik slaag zacht met mijn hoofd tegen het zijraam.
Waarom denk ik daar toch steeds aan?
Ik haat hem, ik haat hem, ik haat hem.
Herhaal ik in mijn hoofd.
Ik besluit om de rest van de rit niets te zeggen.
Bij zijn huis aangekomen zet ik onmiddellijk mijn laptop op.
'Moet je iets drinken?' vraagt Jasper als hij naar de keuken loopt.
'Water is goed.' ik zet mijn een grote eettafel en ga zetten op een heel erg chique stoel.
'Wat doe je?' Jasper komt aanlopen en kijkt me vragend aan.
'Is er iets? Mag ik hier niet gaan zitten?' vraag ik snel en sta direct terug recht.
'Wil je niet liever buiten gaan zitten, het is zo warm.'
Het is opnieuw niet echt een vraag, want hij loopt al naar buiten.
We werken zeker tot half vier in de namiddag dan staat Jasper op.
Het tuinhuisje, zo noem ik het momenteel, is gebouwd met lichte stenen en er staat een tafel met geweldig zittende stoelen. Net zoals op al de andere plaatsen hangt ook hier een flatscreen tv aan de muur.
'Wat ga je doen, Jasper?' vraag ik.
'Ik heb dorst en ik moet nog iets halen.' zegt hij en is al terug onderweg naar binnen.
Zijn laptop staat er nog en ik benieuwd wat hij al heeft gedaan.
De keren dat ik keek was hij heel geconcentreerd aan het werken.
Maar wat als hij het ziet dat ik erop heb gezeten.
Maar dan staat er wel een zwembad en enkele muren in de weg dus dat creëerde ook weer tijd.
Mijn nieuwsgierig wint van mijn gezond verstand en ik ga op Jaspers plaats zitten.
Wauw een warme kont, zijn stoel is warm.
Oké, Lena terug bij de les komen.
Ik richt me op het toestel en lees wat er staat.
Wat er staat heeft niets met onze taak te maken.
Het zijn namen.
Allemaal verschillende namen.
Het is een hele lijst er staan er zeker vijftig op, misschien wel meer.
'Wat ben je aan het doen?' vraagt opeens een stem achter me.
Ik kijk verschrikt om.
'Jasper, sorry ik had niet moeten kijken, maar wat is dit?' ik kijk hem vragend aan.
'Dat is mijn werk, dat zijn niet jou zaken.' zegt hij kwaad en neemt de laptop terug.
'Sorry, maar vertel me alsjeblieft wat dat is. Wie zijn al die mensen?'
Hij zucht en sluit zijn laptop af.
'Klanten voor wie ik moet zorgen. Leveranciers, bezorgers van die dingen.' zegt hij en zet zijn laptop op de tafel.
Ik knik.
'En onze taak dan?'
'Die is al lang af.'
'Waarom ben ik dan hier? Kon je dat niet zeggen.' ik sta kwaad op en sluit dan ook mijn laptop af.
'Omdat ik graag bij mensen ben.'
'Wat ben je toch een arrogante klootzak. Je laat me hier helemaal naartoe komen voor niets?'
Ik stamp kwaad weg.
Dan word ik opnieuw opgetild.
'Jasper laat me los, je vind het niet leuk om opgepakt te worden!' roep ik tegen hem.
'Weet je zeker dat ik je los moet laten?' zegt hij grijnzend.
'Ja ik weet het honderd procent zeker.' bijt ik terug.
Hij haalt zijn schouders op en laat me los.
Hij laat me vallen.
Met super veel vaart kom ik hard neer...
in het water.
Ik ga helemaal kopje onder.
Als ik boven ben kijk ik hem razend aan.
'En was het een verfrissende duik?' vraagt hij lachend.
Hij vind dit grappig?
Ik kan hem echt niet uitstaan.
'Nee, ik ben helemaal nat. En ik heb het koud.' zeur ik.
'Dus wat wil je dat ik doe, ik moest je loslaten.' zegt hij tussen het lachen door.
'Je moet me opwarmen.' zeg ik streng.
'Denk je nu echt dat ik daar in ga trappen?' vraagt hij met een frons.
Dat zullen we nog wel zien.
Denk ik in mezelf.
'Geef me je vest of t-shirt.' leg ik hem dan uit.
Hij zucht.
'Als je zou graag mijn six-pack wilt bewonderen had je het gewoon moeten vragen.'
'Nee Jasper, het is niet grappig. Ik heb het echt koud.'
'Goed, ik geef je mijn t-shirt, dit is mijn lievelings-vest.'
Hij doet de vest al uit en ik ga al dichter bij hem staan.
Kan het zijn dat ik zijn lichaamswarmte vanaf hier al kan voelen?
Als hij zijn t-shirt over zijn hoofd wilt trekken duw ik hem in het water.
Maar als ik een triomfantelijke kreet wil slagen grijpt Jasper mijn arm vast en val ik dus mee met hem in het water.
Als ik voor de tweede keer terug boven kom kijkt Jasper me lachend aan.
Ik kijk hem kwaad aan, maar het duurt niet lang totdat ik ook strijk lig.
Vraag me niet waarom, maar het is grappig om Jasper helemaal nat in het zwembad te zien peddelen.
'Je jasje is droog gebleven.' grinnik ik dan.
'Anders dan je witte t-shirt.' zegt hij grijnzend.
'Wat jammer het stond je goed, alhoewel moet ik zeggen dat die roze bh ook niet misstaat.' zegt hij lachend.
Ik kijk met grote ogen naar mijn bh en ik zie dat hij helemaal zichtbaar is aangezien mijn t-shirt nu doorzichtig is.
Maar dan moet je hem toch al heel de dag hebben gezien?
'Nee!' zeg ik en trek mijn vestje om het toch iets of wat te bedekken.
'We hadden er een goed zicht op vandaag hoor.' zegt hij als hij zijn kuif naar achter probeert te doen.
'Waarom heb je niets gezegd!' roep ik kwaad.
'Ik vind het leuk om je te vernederen. Het is alleen handiger als je het zelf doet.' zegt hij meteen lach.
Zijn lach.
Hij is prachtig.
Het geluid van water dat stilletjes door de rivieren loopt en de wind die praat de hoge toppen van de bergen.
Ik blijf steeds denken, aan hem.
Aan Jasper zijn blauwe ogen.
Aan Jasper zijn lieve lach.
Aan Jasper zijn elegante vingers die mijn huid begeren.
Aan Jasper zijn hitte als een vlam in een bevroren grot.
Aan Jasper zijn zachte lippen die over mijn huid glijden.
Aan de hunkering waar ik steeds meer aan toe geef.
'Mevrouw Lena, meneer Jasper. Alles in orde?'
Lieve lezertjes,
Ik heb een heel erg belangrijke vraag.
Dit is nu een langer hoofdstuk en ik wil weten wat jullie het leukst vinden een kort met als voorbeeld hoofdstuk 2 of een lang zoals dit.
Al bedankt voor alles en de lieve reacties. Dat geeft me steeds meer zin om te schrijven.
En by the way ik sta op plaats 38 van romantiek dus IEDEREEN dank u.
Lots Of Love
Hanna862x