A/N: May mae-encounter kayong video advertisement sa ibang mga chapters ng storya na ito. Huwag po sana kayong magalit sa ads na makikita niyo. Sana ay hindi kalabisan ang ilang segundong panonood ng mga video ads na inyong makikita. Malaking tulong po sa akin kung papanoorin niyo ang mga ito :)
Prologue
"Anong resulta?" anito habang nakatingin sa kanya. Bagama't blanko ang ekspresyon ng mukha niya. Hindi nakaligtas sa akin ang pangamba sa mga mata niya.
Inilahad ko ang tatlong pregnancy test kit at nagmamadali niya itong kinuha at isa-isang tinignan.
I'm sorry for doing this to you Cloud pero heto lang ang naiisip kong paraan para mawala ang pangamba sa puso ko..
"I-I'm not p-pregnant." nauutal kong sabi sa kanya.Tumango naman ito ngunit bakas ang emosyong hindi ko alam kung paniniwalaan ko.
Maniniwala nga ba akong hindi niya nagustuhan ang resulta?
"G-gusto mo bang ipaghanda kita ng pagkain?" saad ko ngunit wala akong nakuhang sagot sa kanya bagkus ay inilapag nito ang mga pregnancy test kit sa lamesa at tinalikuran ako.
Kaya naman hindi ko na napigilan ang sarili ko.
(Play the song Set You Free- MYMP)
'We often fool ourselves
And say that it's love
Only cause when it's gone
We end up being lonely
So how are we to know
That it just isn't so
That we just have to let each other go...'
Totohanan na ito, huli na talaga, huling sugal at pagkatapos nito kung wala pa din susuko na ako hindi lang para sa sarili ko.. Kung hindi para sa isang munting buhay na nasa sinapupunan ko..
"Bakit hanggang ngayon siya pa din?" ani ko na siyang nakapagpatigil dito sa paghakbang.
"Bakit hindi mo ko magawang mahalin? Sinubukan mo ba talaga o pinaasa mo lang ako?"
"I treated you as my priority but I am always an option to you. Why can't you choose me, Cloud?! Hanggang kailan ba ako magiging reserba sa buhay mo?!" sigaw ko dito at hindi ko na napigilan ang sarili ko at mabilis na tumulo ang mga luha ko.
Sa lahat ng sinabi ko o tinanong ko wala akong narinig sa kanya. Umiiyak na tinawid ko ang distansya namin. Ipinaikot ko ang mga kamay ko sa bewang niya ng napakahigpit.
'There were many times
When we shared precious moments
But later realized they were only stolen moments
So how are we to know
That it just wasn't so
That we just had to let each other go...'
"It's always been her. Ako ang nasa tabi mo pero siya ang laging laman ng bibig mo. Ako ang asawa mo pero siya pa din ang nagmamay-ari ng puso mo. Hanggang kailan pa ba ako mag-aantay na mapansin mo. Hanggang kailan ba darating na ako naman--- Ako naman ang mahal mo... Hindi isang gulong na reserba sa tuwing sinasaktan ka niya... Sabihin mo sa akin Cloud kasi onting-onti na lang bibitiw na ako kung 'yun ang makakapagpasaya sa'yo. D-dahil pakiramdam ko gaano man kita mahalin hindi ko siya mapapalitan sa puso mo." patuloy sa pag-iyak kong saad habang yakap yakap ko siya mula sa likuran. Naramdaman ko na may pumatak sa kamay ko.
At alam kong luha ito ng lalaking mahal ko.
Umiiyak na naman siya.
Dahil ba sa pinahihirapan ko na naman siya o dahil iniisip niya pa rin si Charlotte na mahal na mahal niya?
Alin man sa dalawa, lubos itong nagpapasakit sa puso ko.
Tanging pagtangis ko lang nangingibabaw habang siya ay patuloy ang pagpatak ng luha sa mga kamay ko. Nag-antay ako--- nag-antay ako na magsalita siya. Ang sabihin na wag--- wag muna kong bumitaw pero wala akong narinig mula sa kanya.
Ngayon alam ko na ang dapat kong gawin.
Kailangan ko ng palayain si Cloud hindi lang para maging masaya siya kung hindi para na din sa sarili ko.
I know that letting go is hard but holding on to someone who doesn't love you as much as you love him is harder.
'If loving you is all that means to me
When being happy is all I hope you'd be
Then loving you must mean
I really have to set you free...'
"I-I'm setting you free even though hindi ka kailanman naging akin. Maaaring pag-aari kita sa batas at sa mata ng iba. Pero ang puso mo mananatiling nakatali sa kanya. Be happy Cloud. Don't worry about me, I'll be fine. Kung iniisip mo na may responsiblidad ka sa akin dahil sa nangyari sa atin, wag kang mag-aalala h-hindi naman nagbunga eh... Patuloy lang akong masasaktan maging ikaw kung ipagpapatuloy natin ito..."
I'm sorry Cloud, I lied. I'm pregnant but I can't say it to you dahil alam ko mapipilitan ka na naman na manatili sa tabi ko... At ayaw ko 'non... Kung mananatili ka man sa tabi ko, 'yun ay dahil sa mahal mo ko at hindi isang responsibilidad lamang...
Ayoko na siyang mahirapan kaya kahit ang sakit sakit. Bibitaw ako hindi dahil sa napagod na ako sa pagmamahal ko sa kanya kung hindi dahil gusto ko siyang maging masaya sa piling ng mahal niya. Dahan-dahan akong bumitaw mula sa pagyakap ko sa kanya. Nakakadalawang hakbang pa lamang ako ng tawagin niya ang pangalan ko.
"Skyleigh..." napahinto ako sa paglakad.
Hanggang sa huli umaasa na naman ang puso ko.
Ang puso ko na wala ng kapaguran sa pag-asa sa na mahalin niya ako.
"I'm sorry sa lahat ng sakit na naiparanas ko sa'yo. Sa pagbanggit ko sa pangalan niya tuwing kasama kita. I'm sorry dahil siya pa rin hanggang ngayon ang nasa puso ko. I'm sorry pero maniwala ka I tried. Sinubukan ko ang mahalin ka, and thank you for setting me free, kahit na alam ko na mahirap para sa'yo. Thank you for the memories Sky. In time you'll find someone who will love you and I'm sorry that it won't be me because I am foolishly in love with her. I need to go but I'll be back, let's talk again later." anito sabay lakad paalis sa kwarto namin.
Paalis sa buhay ko...
Alam ko pupuntahan niya siya. Hahabulin niya na naman ang babaeng mahal niya. At ako maiiwang mag-isa.
Mali Sky, hindi ka na kailan pa magiging mag-isa makakasama mo na ang munting alaala mula sa lalaking mahal mo, nakakalungkot nga lang na mananatili siyang sekreto. I know I'm being unfair to my unborn child and to his father but then I think it's for the best. I can't bear to see my child witness our loveless marriage. And lastly I want him to be happy even if it means disappearing from his life...
And that night I ran away. I ran away from everything. I ran away from them. I ran away from the pain because of loving him too much. I ran away with the secret of me bearing his unborn child. I never regretted loving him but I wish that I won't see him ever again....
But indeed fate has it's own game.'Cause when I finally thought I gotten over him.He showed up again.And this time I can't run away again because he already found out my little secret's that I kept away from him.
-Skyleigh Vergara Monteciara
"A Wife's Secret"
===========
CREDITS TO THE OWNER ang mga quotes na mababasa niyo sa kuwentong ito :)
This was posted sa isa sa mga wattpad group sa facebook. And because of a good feedback, I decided na i-post na din ito sa Wattpad para mas marami ang makabasa.
WARNING: Grammatical Errors|Feel free to correct me|Typographical Errors also is present in this story|
Date Started: July 28 2015
Date Ended:February 14 2016
Story of Princess_Jenpaumevi
(Jennely)
PLAGIARISM is a crime.
No SOFTCOPIES.
Ask.fm : https://m.ask.fm/Princess_Jenpaumevi
Facebook: https://www.facebook.com/profile.php?id=100011016587288
Twitter: https://twitter.com/JenpauPrincess
(2/28/16) A/N: Sa next chapter po regarding sa mga pangalan ng magulang ni Cloud. Marami po ang nag-cocomment about sa story ni Vampiremims. Pure coincidence lang po ito. Hindi ko pa po nababasa ang story n'ya. :)
(3/1/16) A/N: Decided to change the name of the father of Cloud.
(10/10/17) Published under Psicom.