(អ្នកអានហា! មានត្រៀមចិត្តទទួលយកmingyuក្នុងរឿងនេះនៅ? ព្រោះភាពអាក្រក់នេះនៅយូរអង្វែងទៀតណា🥲)
"អា!" បើកភ្នែកមកមិនបានមួយវិនាទីផងត្រូវស្រែកតិចៗជាមួយសម្លេងស្អក ដោយការឈឺចុកចាប់!
'នេះគឺជាអ្វី?' Wonwooមើលទៅជុំវិញបន្ទប់ទាំងមូល ក្នុងខួរក្បាលគិតថាខ្លួនបានយល់សុបិន សុបិនមួយដែរគិតថាបុរសក្នុងទីងងឹតនោះគឺជាmingyu។
Wonwooចំណាយពេលពេលយ៉ាងយូរទើបអាចនាំខ្លួនឯងចូលបន្ទប់ទឹកបាន នឹងសម្អាតខ្លួនតែចូលមកដល់ក្នុងបន្ទប់វិញក៌វិលមុខនឹងដេកជាថ្មីនៅលើគ្រែ រហូតដល់មានអ្នកណាចូលក្នុងបន្ទប់ក៏មិនដឹង
ម៉ោង4រសៀល
ទ្វាបន្ទប់បានបើកឡើងដោយដៃក្រាស នាយមើលទៅមនុស្សកំពុងដេកនៅលើគ្រែដោយមុខស្លែកជាងពេលយប់មិញទៅទៀត ភ្នែកមូលងាកមើលទៅថាសអាហារនៅលើតុក្បែរសាឡុងធំ ពេលនោះ!
ប្រាវ!!!! សម្លេងបោកចានយ៉ាងខ្លាំង ចានអាហារទាំងនោះបានបែកអស់សម្លេងនេះបានធ្វើអោយwonwooភ្ញាក់ដឹងខ្លួនដូចគ្នា
ភ្នែកកញ្ជ្រោងមើលទៅមនុស្សចូលមកថ្មី ទោះភ្នែកឡើងព្រាលៗតែអាចដឹងថាម្នាក់នេះគឺជាអ្នកណា
"Mingyu!" សម្លេងស្រាលៗ មានក្ដីសង្ឃឹមតិចតួចពេលបានជួបមនុស្សស្គាលគ្នា
Wonwooងើបឡើងយ៉ាងលឿន ទាញភួយដណ្ដប់នោះចេញហើយក៏ហៀបនឹងងើបតែ បាំង! ខ្លួនតូចដួលនៅក្បែរគ្រែភ្លាមៗ
"....!" Wonwooដួលនៅលើឥដ្ឋមើលទៅmingyuក្នុងឈុតដល់សង្ហា កំពុងតែដើរចូលមក
"Mingyuហិ!ហឹកៗ" សម្លេងសើចនឹងយំលឺឡើងហៅនាយក្រាស
"អួយយយយយ!" ស្របគ្នាមួយសម្លេងថ្ងូរនៃក្ដីឈឺចាប់
Mingyuប្រើជើងនាយញឺដៃតូចយ៉ាងខ្លាំង មុខនាយឡើងខ្មៅបង្ហាញអោយឃើញការខឹងនៅចំពោះមុខតែម្ដង។
"ឯងប្រាប់យើងមក ហេតុអ្វីឯងមិនស៊ីរបស់ទាំងនោះ?" Mingyuចាប់មាត់តូចខ្លាំង ចង្អុលអោយមើលទៅអាហារដែរនាយក្រាសបានបោកចោលមុននេះ។
"ហឹកៗ ខ្ញុំឈឺ!!!" ដៃស្ដាំរបស់នាយតូចកម្រើកតិចៗនៅក្រោមជើងនាយក្រាស វាឡើងក្រហមស្បែកសរអស់ទៅហើយ
"មុខឯងវាសមនឹងបែបនេះ!" Mingyuបោះមុខតូចទៅម្ខាង នឹងដកជើងចេញ ចាប់ទាញដើមដៃតូច នឹងធ្វើអោយខ្លូនតូចនោះមកអង្គុយនៅលើគ្រែវិញម្ដង
"ហឹកៗ!" Wonwooយំតិចៗមើលដៃខ្លួនឯងដែរmingyuបានជាន់មុននេះ
"ហឹកmingyuទីនេះជាកន្លែងណា?" Wonwooជូតទឹកភ្នែកខ្លួនឯងមើលទៅនាយក្រាស
"ទីនេះគឺជាគុកសម្រាប់មនុស្សដូចជាឯង!" Mingyuនិយាយងាយៗចាប់ផ្ដើមដោះអាវធំជាប់នឹងឡើងមក
"គុក? Mingyuចង់និយាយអំពីអ្វី?"
"ហាហាសហាសៗ" សម្លេងសើចដល់អាក្រក់ធ្វើអោយwonwooបិទភ្នែកតិចៗ ក្នុងចិត្តភ័យឡើងផងដែរ
"យើងយកនាំឯងមកលក់! ដឹងទេយើងមានជំនួញធំនៅក្នុងរុស្ស៊ីនេះគឺជួញដូរមនុស្ស" mingyuដើរមកជិតជើងគ្រែសម្លេងនាយលាន់ឮពេញត្រជៀកwonwoo
"ហា?" ភ្នែកតូចមើលឡើងធំៗ មើលទៅនាងក្រាសនៅចំពោះមុខ អញ្ចឹងនៅយប់ដំបូងនោះគឺ-- មនុស្សប្រុសក្នុងទីងងឹតនោះគឺ--
"ដល់ពេលឯងឆ្លើយនឹងយើងហើយ ហេតុអ្វីមិនស៊ីហា?" Mingyuចូលមកជិតទាញចង្កានាយតូចអោយងើយមើលមុខនាយកំពុងឈរនេះ
"ខ្ញុំអស់កម្លាំងហឹកៗ ហើយក៏ដេកលក់" ទឹកភ្នែកហូរមកកាត់ថ្ពាលស្អាត wonwooមើលទៅមុខmingyuដោយកម្សត់
"ឯងត្រូវបំរើភ្ញៀវទៀតនៅយប់នេ----" mingyuនិយាយមិនទាន់ចប់ផង ខ្លួនwonwooប្រែជាញ័រ
"ហឹកៗmingyu កុំអីហឹកៗ កុំធ្វើបាបខ្ញុំអីហឹកៗ កុំយកខ្ញុំទៅលក់អីហឹកៗ" wonwooទឹកភ្នែកផង លើកដៃសំពះនាយក្រាសឡើងមកជាមួយដៃក្រហមៗ ព្រោះនាយក្រាសជាន់ធ្វើអោយមានរបកស្បែកឡើងតិចៗ
"ឯង!!!!" Mingyuគាំងបន្ទិចៗ នាយមិនដែរឃើញwonwooភ័យខ្លាចឡើងញ័រខ្លួនអញ្ចឹងនោះទេ ដៃក្រាសដកចេញពីមុខតូច នឹងចេញមកឈរឆ្ងាយពីនាយតូចបន្ទិច
" mingyuហឹកៗ អោយខ្ញុំចេញពីទីនេះទៅហឹកៗ" wonwooអង្គុយបត់ជើងយំនៅលើគ្រែអង្វរទៅនាយក្រាស
"ឯងមិនអាចចេញពីទីនេះនោះទេ ព្រោះឯងបានដឹងការសម្ងាត់របស់យើង!"
"ហឹកៗ ខ្ញុំមិនដឹងអ្វីនោះទេmingyu ថ្ងៃនោះខ្ញុំស្ទើរតែមិនបានឃើញមុខគេម្នាក់នោះហឹក" wonwooនឹកឃើញហេតុការណ៍ថ្ងៃនោះក៏ខ្លាចណាស់ដែរ
"យើងមិនខ្វល់ មនុស្សដែរដឹងរឿងនេះគឺមិនអាចរស់ស្រួលនោះទេ! យប់នេះឯងត្រៀមទៅ" mingyuហៀបនឹងដើរចេញតែ
"កុំអីហឹកៗ mingyuហឹកៗ ខ្ញុំខ្លាចហើយហឹកៗ" សម្លេងwonwooស្រែកយំជាថ្មីភាពភ័យខ្លាចចេះតែលងបន្លាចខ្លួន
"ស្ងាត់យើងថ្លង់ណាស់!" Mingyuប្ដូរចិត្តដើរមករុញនាយតូចអោយដេកនៅលើគ្រែ នាយមើលមុខតូចសុទ្ធតែទឹកភ្នែកអង្វរនាយ
"ហឹកmingyuដោះលែងខ្ញុំទៅហឹកៗ ខ្ញុំនឹងមិនប្រាប់អ្នកណានោះទេហឹកៗ" wonwooសំពះនៅក្បែរទ្រូងនាយក្រាស ទឹកភ្នែកហូរចូលឡើងពេញត្រចៀកអស់
"ហួសពេលហើយហ៊ើស! ឯងនឹងត្រូវនៅទីនេះពេញមួយជីវិត!" Mingyuដោះអាវដេកយប់ស្ដើររបស់នាយតូចឡើងមកអោយឃើញសាច់ទ្រូងរាបស្មើរ នឹងមានស្នាមជាំដែរនាយបានខាំនោះតិចៗ
"ហឹកៗ កុំអីmingyu!!" ដៃwonwooចាប់ស្មារក្រាសរបស់នាយក្រាសជាប់ពេលដឹងថានាយកំពុងតែចូលមកថើបលើស្នាមជាំដែរឈឺស្រគៀលតិចៗរបស់ខ្លួន
ពោះរាបស្មើរជាដើមទ្រូងទៅទៀតព្រោះមិនមានអារម្មណ៍ចូលពោះបន្ទិចសោះ ស្បែកមុខនឹងស្បែកខ្លួនហាក់គ្មានជីវះជាតិសោះ!
"អ្ហាស!!!" Mingyuចុងដើមទ្រូងរាបស្មើរនោះ ភ្នែកស្លើរមើលទៅមនុស្សកំពុងតែថ្ងូរដោយទឹកភ្នែក នាយញញឹមឡើងមកពេលនេះនាយមិនអាចទុបខ្លួនឯងអោយថយក្រោយបានទេ
"យើងដឹងថាឯងចូលចិត្ត!" អាវដេកយប់បានបាត់ពីលើខ្លួនwonwoo ដៃក្រាសរបស់mingyuចូលមកច្របាច់ចង្កេះស្ដើរមានអារម្មណ៍ថាស្ដើរជាងលើកដំបូងច្រើនណាស់
"ហឹកៗៗ!" Wonwooក្រវីក្បាលៗ មើលទៅនាយក្រាសដែរហៀបនឹងដោះខោដេកយប់របស់ខ្លួន
"ហឹកៗ mingyuកុំអី!"
"ធ្វើជាមួយយើងឬភ្ញៀវផ្សេងទៀត?" Mingyuងើបមុខមកសួរដៃបានប្រលេះដៃអាវរបស់ខ្លួននឹងមូលដៃអាឡើងទៅលើដល់ដើមដៃធ្វើអោយឃើញសាច់ដុំដៃធំៗនឹងសរសៃដៃយ៉ាងច្រើន
"ហឹកៗ mingyuកុំលក់ខ្ញុំអីហឹក" ទឹកភ្នែកអង្វរwonwooចាប់ដៃក្រាសតិចៗ ធ្វើអោយនាយក្រាសសើចនៅតាមជើងធេញយ៉ាងអាក្រក់
"អញ្ចឹងក៏ដឹងតួនាទីហើយមែនទេ?" Mingyuយកដៃដែរwonwooបានកាន់នោះ ដក2ម្រាមលូកចូលមាត់តូច ធ្វើអោយwonwooស្លាក់តែងក់ក្បាលទាំងទឹកភ្នែក។
ដៃធំក្រាសជាមួយនឹងម្រាមដៃធំៗ កំពុងតែចូលក្នុងមាត់នាយតូច ទោះជាពិបាកនឹងឈឺចាប់តែនាយតូចមិនចង់ត្រូវលក់អោយអ្នកផ្សេងនោះទេ សុំត្រឹមមនុស្សម្នាក់នេះក៏យល់ព្រម។
--^-^--
សុំអ្នកអានបន្តការហត់នឹងទៀតចុះណាព្រោះនាងខ្ញុំក៌ហត់ដែរ😷
GREEN