Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
ឃ្លានយ៉ាងណា? ឈឺចាប់យ៉ាងណា? មានអ្នកណាខ្វល់ទេ? ដៃតូចមានផ្ជាប់បន្តោងសេរ៉ូម ដេកសន្លប់ស្ដូកស្ដឹងនៅលើគ្រែធំដោយមិនមានអ្នកណាខ្វល់
នាយក្រាសដើរចូលមកក្បែរមនុស្សដេកសន្លប់អស់រយះពេលមួយយប់មិញ ខ្លួនប្រែជាក្ដៅទើបនាយហៅគ្រូពេទ្យអោយមកពិនិត្យ បើមិនអញ្ចឹងទេមុខស្លែកស្លាំងនេះមិនបានធូរស្បើយបែបនេះឡើយ។
"ហឹម!!!!" Mingyuដាក់ខ្លួនអង្អុយក្បែរចង្កេះស្ដើររបស់wonwoo ដៃនាយក្រាសប៉ះនៅលើពោះស្ដើរតិចៗ សើយអាវស្ដើងនោះមុននឹងភ្នែកមូលមើលទៅស្នាមនៅពោះមានជាំមូលៗយ៉ាងច្រើន
"យកថ្នាំមកអោយយើង!" Mingyuនិយាយឡើងរួចក៏ឃើញអ៊ំកានយកកូនប្រអប់ថ្នាំមួយមកអោយ
"នេះទាន!"
"អ៊ំនឹងអ្នកបំរើផ្សេងទៀតចេញទៅ!" Mingyuនិយាយដោយសម្លេងស្រាលៗ អ៊ំកានមើលសភាពwonwooដោយក្រវីក្បាលតិចៗ នឹងនាំនាងម៉ីនឹងអ្នកបំរើផ្សេងទៀតដើរចេញផងដែរ
"ស្នាមទាំងនេះគឺយើងជាអ្នកធ្វើ! យើងគ្រាន់តែមានទំនួលខុសត្រូវ" មាត់និយាយដៃនាយក្រាសក៏បន្តលាមនៅថ្នាំនៅលើស្នាមជាំអស់នោះដែលនៅជុំវិញខ្លួននាយតូច។
ក្រោយពីលាមថ្នាំនៅលើស្នាមដែរនាយបានធ្វើនោះរួច kim mingyuមានឋានៈគឺជាម្ខាស់វិមាននេះក៏នាំកូនចៅនឹងក្បូនឡានបើកចេញពីធ្វើមិនដឹង!
"តើលោកម្ចាស់ទៅណា?" នាងម៉ីនិយាយឡើងតិចៗ នឹងប្រញាប់ឡើងទៅលើបន្ទប់ចៅហ្វាយខ្លួនមកមើលមនុស្សដែរកំពុងឈឺ
"គាត់សន្លប់យូរទៀតមែនទេ?" នាងម៉ីវ័យ18ឆ្នាំនិយាយឡើងនឹងកាន់ដៃwonwooតិចៗដោយអាណិត ធ្វើអោយអ៊ំកាននៅក្បែរនោះដកដង្ហើមយ៉ាងធំ
KAMU SEDANG MEMBACA
ល្បែងស្នេហ៍ម៉ាហ្វៀកំណាច (ចប់!)
Romansaតាំងពីដើមគឺធ្វើជាមិត្តភក្រ្ត័ល្អមែនទេ? តែពេលមួយអ្វីៗប្រែប្រួល ពេលនោះធ្វើអោយជីវិតមនុស្សប្រុសខ្លួនតូចស្អាតម្នាក់ប្រែទៅជាមនុស្សគ្មានវិញ្ញាណ! "Mingyuគឺជាឯងមែនទេ?" Wonwooនិយាយដោយមើលមិនឃើញអ្វីទាំងអស់ គ្មានសូម្បីសម្លេងឆ្លើយតមអ្វីៗប្រែជាស្ងាតបាត់អស់ នៅសល់ត្...
