Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ប្រាវ! បាំង!
ទ្វាបន្ទប់បានបិទ! រាងកាយwonwooត្រូវបានmingyuចាប់បោះនៅលើពូកមួយទំហឹង ក្ដីខឹងរបស់នាយក្រាសមានកាន់តែច្រើនឡើងពេលនាយតូចនេះយំមិនឈប់សោះ។
"អួយ!!!! ហឹកៗ" ខ្នងwonwooឡើងឈឺទោះជានៅលើពូកក៏ដោយវាធ្វើអោយខ្នងនាយតូចនេះឈឺបានដែលបើកអ្នកបោះនោះដៃធ្ងន់យ៉ាងនេះ
Mingyuឈរមើលមុខwonwooបន្ទិចមុននឹងអោនទៅជិតរាងកាយតូចមួយកំពុងដេកហូរទឹកភ្នែក មុននឹងmingyuមិននិយាយច្រើនលើកលឺwonwooដូចជាបាវខ្សាច់នឹងបោះចោលនៅលើកពូកដូចវត្ថុ
"ឯងមើលនោះទៅ!" Mingyuចាប់ថ្ពាល់wonwooទាំងសងខាងដោយដៃម្ខាង ចាប់មុខតូចអោយងាកទៅមើលនៅចុងគ្រែ ភ្នែកកញ្ជ្រោងងាកមើលទៅតាមមិនបានឃើញអ្វីចម្លែករហូតនាយក្រាសនិយាយជាថ្មី
"នោះគឺជាកាំម៉េរាឯងចង់ធ្វើអ្វីគិតអ្វីគឺយើងនេះដឹងគ្រប់យ៉ាង!" Mingyuនិយាយដោយកំណាច ភ្នែកwonwooបានមើលឃើញត្រឹមពន្លឺតូចមួយនៅជ្រង់មួយដែរខ្លួនមិនដែរគិតថានោះគឺជាកាំម៉េរាដែរmingyuបានលាក់ទុក
"ហឹកៗហេតុអ្វី?ហឹកៗ" ទឹកភ្នែកយំធ្លាក់នៅលើដៃនាយក្រាស សួរនាយដោយហេតុផល ហេតុអ្វីក៏ចាំបាច់ធ្វើបែបនេះដាក់មនុស្សមិនមែនកំហុសបែបនេះ
"ព្រោះយើងដឹងថាឯងនឹងចង់រត់គេចបែបនេះ!" Mingyuរុញមុខនាយតូចចេញ មុននឹងងើបខ្លួនមកដោះអាវខ្លួនឯងហើយក៏ទាញអាវនាយតូចឡើងដាច់អស់
"ហឹកៗ mingyuកុំអីខ្ញុំខ្លាចណាស់ហឹកៗ" wonwooយកដៃទុបមុខខ្លួនឯង ខួរក្បាលនឹកឃើញទិដ្ឋភាពមនុស្សដែលខ្លួនបានបាញ់ស្លាប់មុននេះធ្វើអោយដៃតូចនេះញ័រដូចជាគេយកអ្វីមកវាយអោយឈឺញ័អញ្ចឹង
ក្រោយពីចាប់ទាញអាវនាយតូចអោយរហែកអស់ ភ្នែកមូលក្រាសនេះមើលទៅរូបរាងដែលនាយតែងនឹករលឹកអស់រយះពេលជាច្រើនថ្ងៃ ដើមទ្រូងរាបស្មើរលោតផើតផតព្រោះការយំវាទាក់ទាញនាយក្រាសនេះខ្លាំងណាស់
"ឯងខ្លាចហើយនឹងមិនហ៊ានចេញក្រៅទៀតដោយគ្មានបញ្ជាពីយើង?"
YOU ARE READING
ល្បែងស្នេហ៍ម៉ាហ្វៀកំណាច (ចប់!)
Romanceតាំងពីដើមគឺធ្វើជាមិត្តភក្រ្ត័ល្អមែនទេ? តែពេលមួយអ្វីៗប្រែប្រួល ពេលនោះធ្វើអោយជីវិតមនុស្សប្រុសខ្លួនតូចស្អាតម្នាក់ប្រែទៅជាមនុស្សគ្មានវិញ្ញាណ! "Mingyuគឺជាឯងមែនទេ?" Wonwooនិយាយដោយមើលមិនឃើញអ្វីទាំងអស់ គ្មានសូម្បីសម្លេងឆ្លើយតមអ្វីៗប្រែជាស្ងាតបាត់អស់ នៅសល់ត្...
