Keyifli Okumalar Canlarımm:))
83. Bölüm
Korhan kırk dakika kadar sonra evdeydi. Alper her zaman ki gibi iyi gelmişti ancak Selen'in telefonu açmaması için aynı şeyi söyleyemeyecekti! Artık tek istediği Selenle konuşmaktı, akşamın o saatinde evde olmasını umuyordu, yalnız Selen salonda ya da çalışma odasında değildi. Selen'in yattığını sanmıyordu, yine de kalbi sıkışırken merdivenlerden yukarı çıkmaya başladı. Huzursuzdu kalbi, huzursuz ve yorgun... Derin bir nefes alarak önce kızının odasına girmeyi tercih etti. Uyuyordu melek kızı... Küçük yatağa doğru yaklaşırken içini sevgi dolu bir his kapladı, dudaklarında hafif bir gülümseme belirdi. Nasıl belirmeyebilirdi ki... O kısacık kolları bacakları her yerdeydi. Çaprazlama tam yatağın ortasına yayılmış, dudakları hafif aralık baygın bir halde derin bir uykudaydı. Dağınık bir küçük hanım mı olacaktı acaba ileri de? Ya da belki inatçı... Annesi gibi inatçı olursa eyvah eyvah! Düşünüyordu da... Hiç Selenle oturup kızlarıyla ilgili gelecek hayalleri kurmamışlar ya da ileri de nasıl olacağıyla ilgili tahmin yürütüp gülememişlerdi. Sıra hiç normal bir hayat yaşamaya gelmemişti... Sorunsuz, endişesiz, aileye zaman ayırabilecekleri normal şeylerden bahsedebilecekleri sıradan bir hayat... Ama bunu değiştirmek istiyordu, Gediz henüz hastanedeyken bu pek mümkün değildi tabii. Tetkikte olacaklardı ama... Büyük bir özlem duyuyordu, imreniyordu o hayata. Az kaldı, dedi kendi kendine Korhan. O günler de gelecek... Ama önce sevdiği kadınla arasını düzeltmesi gerekiyordu. Eğilerek kızının yanağından sıcacık bir öpücük çaldı sonunda. Tüy gibi bir öpücük olmuştu bu, Ecem hissetmemişti bile... Ama Korhan yerinde doğrulurken yer de bir şey fark etmişti. Bir telefon... Selen'in telefonuydu bu. Eğilerek yerden aldı telefonunu, demek bu yüzden Selen aradığını duymamıştı. İyiydi bu, tabii evdeyse...
Evde olmalıydı... Yatak odasına yaklaştıkça kulağına müzik sesi gelmeye başlamıştı.
Bu çok iyiydi demek uyumamıştı, yavaşça kapalı olan kapıyı açtı. Selen odanın ortasında ince askılı badi, altında minicik şortuyla gözleri kapalı kendini müziğe kaptırmış içinden geldiği gibi dans ediyordu. Dudaklarının küçük kıpırtıları ona şarkıya eşlik ettiği hissiyatını uyandırıyordu. Yalnız bu... Selen'in çokta tarzı olan bir şey değildi. Korhan kaşlarını çatarak etrafta gözlerini gezdirmeye başlamıştı, aradığı yer de hemen yatağın yanında duruyordu. Bir şişe şarap... Yarısından biraz fazlası boş görünüyordu üstelik! Selen'in içkiye fazla dayanamayan o narin bünyesinin hala bedenini ayakta tutabiliyor oluşu bir mucizeydi. Hem de ne mucize... Ayakta durmakla kalmıyor bir de müziğin yumuşak ritmine uygun olarak o güzel kalçalarını sallıyordu. Korhan'ın yüz hatları gevşerken dudaklarına da ufak bir gülümseme yerleşmişti onu seyrederken... Onu hiç öyle görmemişti, tadını çıkarırcasına ona gitmek isteyen ellerini ceplerine sokarak seyre daldı karşısında ki güzelliği...
Narin vücut hatlarının içgüdüsel olarak müziğe uyan o tatlı hareketleri ve salınışını saatlerce ayakta durarak izleyebilirdi. Nasıl da ne yaparsa yapsın kendisine yakıştırabiliyordu her şeyi!
Ama sonra... Müzik sona erdi ve Selen uykusundan uyanırcasına gözlerini araladı. Bakışları Korhan'ı bulunca irkildi bir an. Gözlerini onu tanımak istercesine kocaman açmıştı.
__ Evet güzelim, benim!
Korhan'ın kendisine yaklaşmasıyla Selen paytak adımlarıyla yatağında ki kumandaya uzandı. Yalnız üzerinde ki numaraları görmekte zorlanıyor olmalıydı, kumandayı öyle bir yaklaştırmıştı ki yüzüne Korhan gülümsemeden yapamamıştı. Onu gerçekten öpücüklere boğmamak için zor tutuyordu kendini.
Sonra odanın içini yeni bir müzik sesi doldurdu. Korhan'ın gülümsemesi silinmişti çünkü o şarkıyı çok iyi biliyordu.
"Siyah beyaz bir adamdı, hayalimde ki resim..."
Selen kumandayı bırakarak tekrar karşısına gelmişti. Göz bebeklerini sabit tutmakta zorlansa da sarhoşken bile kendisine diklenmesi onu hem gülümsetiyor hem de hüzünlendiriyordu. Neden içmişti bu kadar?
__ Bu şarkı bana mı?
Selen kaşlarını kaldırarak başını sallamıştı.
__ Nakaratı... Bak işte tam olarak burası!
" Koşsam sarılsam, tutunsam yoksun. Ruhumun kara boşluğunda sen orda yoksun."
Korhan midesinde rahatsız bir kıpırdanma hissediyordu, uzanarak yavaşça Selen'in yüzünü avucunun içine aldı.
__ Ama bak... Ben buradayım, yanında...
Selen birden gülmeye başlamıştı ancak çok kısa sürmüştü. Sallanarak bir iki adım geriye gittikten sonra parmağını uzattı ona doğru. Dudaklarını büzerken sesini de kalınlaştırmaya başlamıştı.
__ Beni iten sensin Selen... Sen beni kendinden uzaklaştırdın... Arkamdan iş çevirdin, bana dürüst davranmıyorsun... Hep hata yapıyorsun, hatta sen başlı başına bir hatasın Selen!
Hafif bir iç çekerken bir şey söyleyemedi Korhan, gerçekten öyle mi yapıyordu? Böyle mi hissediyordu Selen'e?
Ancak Selen fena sallanmaya başlamıştı olduğu yer de, Korhan zaten tetikteydi. Hemen Selen'i belinden sararak destek oldu ona.
__ Uuuu... Lunaparkta gibiyim, dönüyorsun!
Korhan gülümsemeye çalışsa da kalbi içten içe sızlıyordu.
__ Hadi gel... Seni yatıralım, benim yaramaz kızım.
__ Ya ben senin kızın değilim, çocuk değilim ben!
Selen Korhan'ı itmeye çalışsa da o kadar güçsüzdü ki kendisini bir an da yatakta bulmuştu.
__ Tamam aşkım... Çocuk değilsin, hadi uzan bakalım. Ama bir dakika bekle...
Uzanarak Selen'in saçlarında ki o koca tokayı çıkardı Korhan, o gür yumuşacık saçların elinin üzerine dökülmesi çok tatlı bir histi. Ancak o sırada Selen midesinin bulanmasıyla yüzünü buruşturarak elini ağzına bastırmıştı.
__ Pekala, gidiyoruz!
Hayır! Ağzını açabilse bağırabilirdi Selen çünkü Korhan onu kucağına almıştı ve Selen kesinlikle onun üzerine çıkarmak istemiyordu! Bir iki kere öğürse de neyse ki korktuğu başına gelmemişti. Korhan onu lavabonun hemen yanında kucağından indirdi ve musluğu açarak lavaboya eğilen Selen'in yüzünü yıkamaya başladı. Bir koluyla da beline sarılarak destek oluyordu Selen'e. Sonra musluğu kapattı... Selen sanki efor sarf etmiş gibi nefes nefese bir halde lavabonun kenarına tutunmuş duruyordu, berbat hissediyordu kendisini! O güne kadar hiç öyle sarhoş olmamıştı ve belli ki olmaması gerekiyordu. Dayanamayarak hemen arkasından duran Korhan'ı hafifçe iterek küvete doğru ilerledi.
__ Ne yapıyorsun?
Selen küvetin kenarına tutunmuş bacağını zorla kaldırarak içine giriyordu.
__ Dur, düşeceksin...
Düşmemişti ama küvetin içerisine biraz sertçe oturduğu için ovunmak zorunda kalmıştı. Sonra musluğa uzandı ama ulaşamadı.
__ Öyle bakacağına açsan!
Selen öyle sinirli bir ifadeyle söylemişti ki Korhan artık kendini tutamayarak gelmeye başlamıştı.
__ Şu an ne kadar tatlı olduğunu bir bilsen...
__ İğrencim işte! Midem, başım... Ayılmam lazım!
Bunun üzerine Korhan musluğu açtı, aynı an da Selen ateş gibi bedenine değen serin su karşısında ufak bir çığlık atmıştı. Hafifçe dişleri çarparken kapattı gözlerini. Ancak sonra çıplak bacağına bir şeyin çarpmasıyla araladı gözlerini.
Korhan... Öylece küvete girmiş ve yanına oturmuştu. Üzerinden sular aktığı için kısık olarak açabildiği gözleri gözlerindeydi. Selen içinin titrediğini hissediyordu ama bunun sebebi suyun soğukluğu değildi ve sonra... Eline dokunan o ıslak eli hissetti, izin verdi avucunun içine almasına... Hızlanıyordu kalp atışları, koşuyormuşçasına!
Başı artık daha az dönüyordu, belki Korhan'ın yüzüne odaklandığı içindi... Nasıl böyle içten, sıcacık bakabiliyordu? Çok ama çok farklı bir çekiciliği vardı. Selen uzun kıvrık kirpiklerinden düzgün, biçimli burnuna düşen su damlasını elinde olmadan bir an takip ettikten sonra bakışlarını tekrar gözlerine kaldırmıştı. O sırada...
__ Yanındayım ben, dedi Korhan elini elinden ayırıp bir koluyla Selen'i omzundan kendisine doğru çekerken.
Hep yanında olacağım, ne olursa olsun...
__ Söz mü?
Dudaklarına değen o sıcacık nefes Korhan'ın içini yakıp geçiyor, bedenini uyuşturuyordu. Küçücük bir hareketle dudaklarını değdirdi dudaklarına... Ardından kapattı gözlerini. O yumuşacık titreyen dudakların hafifçe aralandığını hissedebiliyordu. Küvette ona dönerken Selen'in dudaklarını nazik ama ateşli bir dokunuşla dudaklarının içine aldı. Büyük bir sahiplenme ve aşk gizliydi o öpüşün içinde. Selen dudaklarının serbest kalmasının ardından bir süre gözlerini açamamıştı. Üzerine gelen sular değmeden geçiyordu sanki. Korhan parmaklarıyla Selen'in çenesini tutarken Selen hafifçe aralamıştı gözlerini.
__ Şimdi anladın mı?
O küçük öpücük dünyanın en tatlı en güven verici sözü olmalıydı. Dudaklarında beliren küçük bir gülümsemeyle başını salladı. Selen'in sarhoş halini sevmeye başlıyordu Korhan... Gerçi hangi halini sevmiyordu ki! Uzanarak musluğu kapattı. Üzerindeki kıyafetler sudan dolayı inanılmaz ağırlaşmıştı. Ayağa kalkarak üzerinde ki ceketten kurtuldu ve Selen'e elini uzattı. Gözlerinde sıcacık... Kendisine her kadını âşık edebilecek âşıkane bir ifade vardı.
__ Hasta olmadan yatağımıza gidelim mi?
Sabah Selen o berbat baş ağrısıyla zoraki kendine gelmişti. Ağzı kupkuru, midesi ise bir garipti. Daha gözlerini açmadan yüzünü buruşturmuş ve elini midesine götürmüştü. Ancak sonra yüzüne dokunan o sıcacık, çok tanıdık dokunuşları hissederek yavaşça araladı gözlerini. Korhan yanındaydı, işe gitmemişti... Mavi bakışları şefkat ve sevgiyle bakıyordu üstelik! Kızgın olması gerekmiyor muydu? Korhan Selen'in kendine geldiğini gördüğünde uzanarak bir bardak su almıştı eline, diğer elindeyse iki tane hap duruyordu.
__ Evet, güzel kız... Güne iyi başlaman için bu haplara ihtiyacın olacak.
Selen yerinde doğrulmaya çalışarak tereddütsüz hapları ağzına almıştı. Onları suyla yutmasının ardından elinin tersiyle ıslak dudaklarını sildi hafifçe. Ona bakmasa da bakışlarının sürekli üzerinde olduğunu hissedebiliyordu.
Selen bir patlama bekliyordu ister istemez, o yüzden diken üzerindeydi ama hayret! Korhan fazlasıyla... Normal gibiydi.
__ Teşekkür ederim, dedi Selen yavaşça ve bardağı tekrar Korhan'a teslim etti.
Ben... Dün geceyi biraz parça parça hatırlıyorum, umarım başına bela olmadım.
__ Benimle böyle yabancıymışım gibi konuşma...
Selen şaşırırken Korhan uzanarak o küçük, yumuşacık eli ellerinin arasına almıştı ama içi sızlıyordu.
__ İstersen dün ile ilgili hiçbir şey hatırlama önemli değil... Sadece tek bir an dışında...
Gerçekten Korhan'ı etkileyen, sarsan bir şeyler olmuş olmalıydı. Selen soran bakışlarını Korhan'ın gözlerine dikerken derin bir nefes aldı Korhan.
__ Sana bir söz vermiştim. Küvette... Hatırlıyor musun?
Selen gözlerini ellerine indirirken odaklanmaya çalıştı ama başı öyle çok ağrıyordu ki! Ama sonra... Gözlerini önüne elleri geldi... Yine öyle tutuyordu ama ıslaktı elleri hatta tamamen ıslaklardı! Kendini her ne kadar berbat hissetse de midesinden kalbine doğru tatlı bir sıcaklık yükselmeye başlamıştı.
__ Benimle küvete girdin, soğuk suyun altına...
Korhan yüzünü hafifçe eğerek Selen'in kendisine bakmasını sağladı. Anlamasını... Ona nasıl âşık olduğunu, asla ona arkasını dönmeyeceğini anlamasını istiyordu! O yüzden en içten, en sevgi dolu sesiyle tane tane konuştu ona.
__ Her zaman senin yanında olacağım, bundan sonra yalnız hissetmeyeceksin kendini. Buna izin vermeyeceğim...
Hafifçe gülümsedi Selen, Korhan oldukça ciddi ve duygusal görünüyordu. Kızarmış, kısık gözleriyle gece uyuyamadığı o kadar belliydi ki ona sarılmak o güzel başını göğsüne yaslamak istiyordu.
__ Ama bir şeyi merak ediyordum. İçerken... Aklından ne geçiyordu?
Selen'in gülümsemesi büyük bir hızla silinmişti. O an düşündükleri pekte iç açıcı değildi, son derece umutsuz, üzgün ve kızgındı.
__ O kadar kötü mü?
Korhan'ın sesiyle kendine gelerek baktı ona Selen ve...
__ Gerçekten kötü bir kavgaydı, dedi omuzlarını kaldırırken ama son derece huzursuz görünüyordu.
Ben...Artık hiç bir zaman gerçek bir sevgili... Gerçek birer karı koca ya da aileolamayacağımıza inanıyordum. Akımdan geçen buydu...[: