Pasensiya na po sa matagal na di pagUD....ngarag ako sa highschool...kaya pasensiya na po...special mention sa dalawang Team Demanding na lagi akong kinukulit na mag UD...kay Gaby at Duday!! Kahit pinessure niyo ko loves ko pa rin kayo!! Hahaha
Anyways dedicated to sa inyo...saka din kay Jomarie!! Hi sissy!!
Enjoy reading!!
-Dianne
**********************************************
Xian's POV
It has been a long two weeks. Sobrang excited na ako makauwi ng Maldonia para makapiling ang aking prinsesa. As much as I can, tinatawagan ko siya. During my first week of stay in Hongkong, everything seems to be okay naman when I call her. Pero nung second week na dumalang na kami magkwentuhan over the phone. Sabi ni manang naging busy na daw siya sa mga gawain sa St. Nicholas.
Sa wakas nakalapag na rin ang eroplano. Habang naglalakad kami ni Manong Murdock papunta kung saan kami susunduin ni kuya Ivan ay marami siyang sinasabi sa akin patungkol sa mga schedule ko these coming days. Dahil masyado abala ang isipan ko patungkol sa asawa ko ay wala akong maintindihan sa mga sinasabi niya kaya tumatango tango na lang ako bilang tugon sa kanya.
"Welcome back mahal na prinsepe," bati sa akin ni Kuya Ivan. Di ko namalayan nakarating na pala kami sa may lounge area. My mind is just too occupied with the thoughts of my wife.
Nang makabawi ako, muna ako kay kuya Ivan at nginitian ko siya bago ko sinabi, "It's good to be back kuya Ivan."
Pagkatapos nuon ay pumunta na kami sa sasakyan. Mas lalo tuloy akong naexcite na makita si Kim. Siguro nasanay na ako nh sobra na katabi ko siya matulog kaya medyo nahirapan akong matulog nung nasa Hongkong ako kahit sobrang pagod na ako. Nakakamiss lang talaga na katabi siya.
Hapon na ng makarating kami sa palasyo. Agad naman sumalubong sa amin si Manang Julie at ang ibang staff sa may quadrant namin.Tinulungan ako ng mga staff namin pagpasok ng mga gamit. Ginala ko ang mga mata ko pagkapasok na pagkapasok sa palasyo, pero walang Kim na sumalubong.
"Hi Manang, kamusta po kayo dito?" Tanong ko kay manang.
"Okay naman kami dito iho, ikaw kamusta ka? Nakakakain ka ba ng maayos sa Hongkong o puro na nalang trabaho ang inatupag mo?" Balik niya namang tanong sa akin. Parang pangalawang nanay ko na si Manang kaya ganyan na lang lagi siya kaconcern sa akin.
"Eto manang masaya dahil nakauwi na rin. At wag kayong magaalala kumain ako ng maayos dun kahit tanungin niyo pa dito kay Manong Murdock." Natatawa ko namang sabi sa kanya. "Siya nga po pala nasaan ang prinsesa?"
"Kanina pa siya dumating iho, nasa kwarto niyo ata. Naghalf-day nga lang siya ngayon. Siguro dahil alam niya na ngayon ang uwi mo. Pero di pa nga siya nababa simula kanina eh, di pa nga ata naglunch ang batang iyon, mas gugustuhin niya na muna daw na magpahinga," sabi naman ni manang sa akin, nasesense ko ang pagaalala sa boses ni manang pero lihim namanakong napangiti na maaga siya umuwi para sa akin.
"Ah sige po pala manang, maiwan ko na po muna kayo, puntahan ko po muna si Kim at alam ko din naman na namiss niyo si manong eh." Nakangiti kong sabi sa kanya sabay kindat pa, "Paakyat niyo na lang po yung mga gamit sa taas. At bababa na lang po kami mamaya for dinner, salamat manang." At saka umakyat na ako sa kwarto namin.
Kim's POV
Ngayon ang uwi ni Xian from Hongkong. Actually I dont know what to expect. Yes, excited akong makita siya, pero tuwing naaalala ko yun natatakot ako at kinakabahan dahil sa sobrang dami ng insecurities na nararamdaman ko.
Naghalfday na lang ako mula sa ospital dahil medyo sumama na din naman ang pakiramdam ko. I feel so drained lately, di ko din alam kung bakit. Kaya dinahilan ko na lang na ngayon kasi ang uwi ni Xian sa kanila. Sabi naman nila sa palasyo na before dinner daw siguro ang dating nila Xian. Kaya okay na din yung maaga ako umuwi at least I can compose myself bago pa siya dumating.
Sinabi ko kay manang na umuwi na ako pagdating ko ng palasyo. Di na din ako naglunch dahil mas gugustuhin ko na lang ang matulog kaysa kumain. Kaya pagakyat ko ng kwarto nagpasya na lang muna ako na magbabad na lang muna sa bathtub para din marelax ako.
Hindi ko maiwasang mapaisip sa kahihinatnan ng relasyon namin sa mga susunod na mga araw. Isang tanong lang naman ang gusto kong tanungin sa kanya. "Could he still be madly inlove with his deceased wife?" Pero alam ko wala naman ako sa posisyon para magtanong ng mga bagay na ganun so siguro it will be much better if I try to distant myself from him. On the other hand, the way he's been treating me these past few months ay nakakapanibago, I'm falling for him already at ayoko namang mahulog ng masyado sa kanya without being secured kung ano ba talaga ang meron kami.
Xian's POV
Sabi ni manang sa akin kanina pa daw tanghali umuwi si Kim at di pa daw ito bumababa since kanina. Sabi din ni manang di niya alam kung nakapaglunch na ito. Kaya pagpasok ko sa kwarto namin hinanap ko siya. For sure andun nga ito, nakalapag na kasi ang bag niya malapit sa may bedside table sa may side niya.
"Mimay, I'm home na," malambing kong sabi. Ilang ulit ko sinabi ito pero walang Kim akong nakita. Inikot ko na din ang buong kwarto, pati na rin ang walk-in. Pumunta na din ako sa may dati niyang kwarto through the adjoining door, pero walang Kim akong nakita.
Pero tama nga ang hinala ko pagpasok ko kasi ng banyo ayun nakita ko siya mahimbing na nakatulog sa may bathtub habang nababalot ng mga bula ang malaporselana niyang katawan. Nakasandal ang ulo nito sa may gilid ng tub at may mga hibla ng buhok sa mukha niya. Umupo muna ako sa may edge at pinagmasdan siya. Ang ganda niya talaga, pero di ko maiwasang mapansin na tila parang pagod na pagod siya. Ang laki ng eyebags at tila parang namumutla. Kulang sa tulog o may sakit ba siya.
Hinawi ko ang buhok sa mukha niya and i gently touched her face para gisingin siya.
"Kim...Mimay.....I'm home" sabi ko sa kanya.
"Hmmmm......XIAN?!?" Gulat naman na sabi niya.
"Sorry, nagulat ata kita,"
"Kanina ka pa ba dito?" Tanong sa akin ni Kim, halatadong nacoconcious na siya sa itsura niya ngayon. Nilagay niya kasi yung kamay niya sa may dibdib niya.
"I came 15 minutes ago, hinahanap nga kita ehh. Di ka pa daw kasi bumababa sabi ni manang since you came. Kumain ka na ba?" Tanong ko sa kanya.
"Uhh yeah i had a snack sa office kanina bago ako umuwi...pasensiya na di ko kasi namalayan nakatulog na pala ako," nahihiyang sabi niya naman sa akin.
Napangiti naman ako sa kinikilos niya ngayon. Halatado kasing naiilang siya sa presence ko ngayon dito sa banyo. Kaya di ko na mapigilan ang hindi matawa bago ako tuluyang lumabas ng banyo "I'll wait for you outside Kim." yun na lang nasabi ko.
Kim's POV
Sa sobrang pagiisip ko kanina di ko namalayan na nakatulog na pala ako. Nagulat na lang ako ng may naramdaman akong mainit na kamay na humaplos sa pisngi ko. Nakauwi na pala si Xian. Nahiya naman ako bigla dahil nadatnan niya akong nakaganito. Napansin niya din siguro na medyo naging uncomfortable ako kaya dali na din siyang lumabas ng banyo pagkatapos niya akong kamustahin.
Napaaga siya ng uwi sa expected kong time ng dating niya. Kaya medyo nataranta ako paglabas niya ng bathroom. Saka ko naalala na hindi ko dala sa banyo ang mga undergarments ko. Pati na rin ang robe ko naiwan ko sa may walk-in closet namin. Hoping na lumabas na ng kwarto si Xian, dahan dahan kong binukas ang pintuan ng banyo. Tanging twalya lang kasi ang nakatapis sa akin and it was just long enough to cover my bottom part.
Pero unfortunately Xian was there. He was just coming out from the walk in closet and I almost bump into him. Napahigpit ako ng hawak sa may twalya na nakatapis sa akin before I look up to see him. Wait, did I just see him smile at me na tila naaliw sa itsura ko ngayon? Now, I can feel my face turning all red.
"Xian!" Gulat na sabi ko sa kanya. "...ahhh..ehhhh....akala ko....nauna ka...na sa baba?" Mautal utal na sabi ko sa kanya.
"Inantay kita, para sabay na tayo bumaba. Hindi pa naman daw tapos magluto si Manang eh. And I just went to get something from my closet." Pageexplain niya naman sa akin. And then all of a sudden, he moved closer to where I am and starting to close the gap that is in between us. I can feel my heart racing up to 190 kilometres per hour and by now I know that my face is as red as tomato from blushing. Tila napako ako sa kinatatayuan ko. Tapos my binulong siya sa may tenga ko, "You know your blushing, and I miss seeing you blush whenever I get so close to you like this," and then he kissed me on my cheeks.
Then, he stood up in front with all smiles and it seems like he' waiting for me to say something to him. He looked at me in the eyes, pero I tried to look away. Tapos ang traydor kong utak bigla na naman pinaalala ang mga nakita ko sa closet niya when he was in Hongkong. The picture of Yvette and him na sonrang saya that he still keeps. Parang may tumusok sa puso ko ng mga oras na iyon. I tried to find an excuse para hindi niya mahalata na i'm hurting and this is the only excuse that I can think of at this time.
"Pasensiya ka na Xian, I'm not very to used to people seeing me like this kasi," yan ang napakalame na excuse na binigay ko sa kanya. Pero its true naman. Alam ko may nangyari na sa amin pero that doesnt count, cause that happens with the lights all out.
"Kahit na ang taong nakakakita sa iyo ngayon ay asawa mo?" tanong naman sa akin ni Xian.
Mas lalo naman akong namula sa mga sinabi niya.
"It hasn't sunk in yet Xi na asawa na kita, but I'm working on it," I told him in a low voice.
"I know a lot of time has been wasted since we got married, it was all my fault Kim, but let us work through this together," sabi niya sa akin while holding my hands.
"Sige na, I better let you go and change bago ka pa magakasakit niyan, antayin kita dito," sabi niya sa akin and he kissed me on the forehead bago pumunta sa walk-in ko.
Now, my heart is more confused than ever, sa mga ginagawa ni Xian ngayon. I want to ask him pero takot ang unang pumasok sa isip ko. Kaya mas mabuti na lang siguro if I go with the flow at the moment. I may not know what is waiting for me in the days to come, pero mas mabuti na to than experiencing a heartache. Napahawak ako sa tiyan ko. "Kapit ka lang kay mommy, kaya natin toh."
Xian's POV
Did I see confusion and hurt in her eyes? Di ko maintindihan. Pero bakit? We seemed to be okay before I left for my business trip. May nangyari ba while I was away that caused her to be like this. Or maybe she was just caught off guard sa ginawa ko kanina. "Huwag ka ngang parang paranod kakaisip Xian. Namiss mo lang talaga siguro asawa mo" sabi ko na lang sa sarili.
And after a while tapos na din si Kim, she was wearing a simple floral maxi dress with no trace of make up na nakapagpalutang ng natural niyang ganda.
I smiled at her and said, "Tara baka di pa tayo matuloy niyan sa dinner at magkulong na lang tayo sa kwarto."
"Sira, actually i'm hungry na din," sakay niya sa akin. Buti na lang at hindi nagbago ang mood niya.
I held her hand and walked hand in hand papunta sa dining room. Sakto na nahanda na rin ni manang ang dinner namin. Inalalayan ko siya paupos and then I went to take my seat na din. While we were eating kinuwento ko sa kanya ang mga nangyari sa Hongkong. She told me some of the things na nangyari tungkol sa work niya at school. Kinuwento niya din sa akin na they gave her small farewell party.
"It's mother's day this Sunday, may plano na ba kayo ng kuya mo na gawin for nanay Zheny?" Tanong ko sa kanya.
"Actually, i'm planning na lumabas kami ni Nanay this Saturday day out for the two of us, okay lang ba sa iyo yun?"
"Yeah, it's fine. I might take mama out too that day, para famiy lunch na lang tayo this Sunday? How's that?"
"It's fine with me," nakangiting sagot naman ni Kim.
--------------------------
4:15 am ng marinig ko uli na tumayo si Kim for the fifth time since mahiga kami. As soon as she shut the bathroom door, the sound of the shower immediately followed. Naalarma naman ako ng marinig ko na umuubo siya. Kakatok sana ako kasi, I decided to wait for her na lang sa bed. It wasn't a long shower anyway, kaya mabilis din siyang natapos. Inantay ko muna siyang magsettle uli sa higaan at nang maramdaman kong di pa siya nakakatulog tinanong ko siya.
"Kim, are you okay?"
"Sorry Xian, nagising ba kita buong gabi?"
"Yes, pero thats okay inaalala lang kita. Has it always been this bad every month?" Tanong ko sa kanya.
"No, medyo irregular lang ang system ko, its not unsual na I would go for 5 to 6 weeks between cycles. Minsan, it would go for 7 to 8 weeks, which is whats happening now,"
"Nagpunta ka na ba sa doctor?" Tanong ko sa kanya.
"Nakapunta na ako, he said it's pretty normal daw to some women. And besides i've always been like this since I was 14."
Hindi na ako sumagot at niyakap ko na lang siya and reached for her hand. Akala ko nakatulog na din siya kay nagulat na lang ako ng bigla siyang magsalita.
"Are you you upset because I kept you up all night?" Tanong niya sa akin.
"Bakit naman ako magagalit, I was just a bit concerned akala ko kasi kung ano na nangyari sa iyo eh," sabi ko naman.
Humarap siya sa akin "Salamat Xi," and I kissed her on her forehead and we both fell asleep.
-----------------
After finishing the stacks of mails na nagabang sa akin since I came from my business trip I was glad that its the weekend again. Isang mainit na gabi ang pinagsaluhan namin ng aking prinsesa. Nahirapan akong gumising ngayong araw na ito. Usually kasi I get easily awaken. I peeked through my sleepy eyes and I saw Kim staring at me.
"Hindi ako makakatulog niyan Kim, kung tititigan mo akong ganyan." Sabi ko sa kanya and i closed my eyes again.
She smiled at me ng makita niyang dumilat ako.
I could still feel na she was staring at me. As if she was studying my face.
"Mimay, I mean it, alam kong gwapo ako. Kaya malapitbna akong matunaw sa kakatitig mo,"
I heard her laugh softly.
"Nagenjoy ka ba kagabi?" Bigla niyang tanong sa akin nakinagulat ko naman.
Para tuloy bigla nawala ang antok ko sa tanong niya na iyon.
"You're doubting?" Mabilis kong tanong sa kanya.
Nagkibit balikat siya, "It's just that you never mentioned it."
I don't know what to feel at the that moment when she said that kaya di ko mapigilan ang tanungin siya. I have to contained my self dahil medyo naiinis ako, not at her but to myself, "What is it that I do Kim, that makes you feel so inadequate as a wife?"
Nagulat si Kim, sa mga mga sinabi ko, and Its too late to take back what I said. She looked away from me.
"I better get up may appointment pala ako with Ms. Castro today," sabi niya. I know it was just an excuse para makaalis siya.
She was about to get out of bed, when I caught her from behind. "Kim, don't go yet," i moved closer and snuggled her from behind. "Maaga pa, stay with me."
We stayed like this for a while, hanggang sa naramdaman ko may patak ng luha na tumulo sa braso ko.
"Kim?" Tanong ko sa kanya.
"I have to get up," sabi niya sa akin at kumawala siya sa mga bisig ko,
Hindi ko alam whether I should ran after her. I rolled back and stare at the ceiling.
Was she crying? I made her cry again. I know kasalanan ko na naman kung bakit siya umiiyak. Lord, hindi ko na maintindihan kung anong nangyari. We seemed to be okay before my business trip. But, what happened? May nagawa ba ako? Tulungan niyo ako. Help me find a way to love my wife as she deserved to be loved Lord. I know i'm getting there. Help her to trust me Lord.
For the first time, walang comparison kay Yvette akong nakita ngayon. Dati rati when i think of love Yvette always cross my mind. But today, wala walang Yvette ang pumasok sa isipan ko. One thing is sure then. My love for Kim is blossoming. I have to find out what happened. She needs me right now.
*************************
ABANGAN KUNG ANONG MANGYAYARI...MALALAMAN NA BA NI XIAN ANG KALAGAYAN NI KIM?????
AYAN!!!! I'M BACK!!! SANA NAGUSTUHAN NIYO PO YUNG UD KO!!!!!
PLEASE COMMENT AND VOTE!!! HOPING NA MAY NEXT UD IS IN MY BIRTHDAY!!! NEXT WEEK YUN!! KAYA MAGCOMMENT KAYO NG BONGGA NG MASAYAHAN AKO!! HEHEHE
Please vote, and comment po :)
PLEASE FOLLOW ME ALSO FOR KIMXI KABALIWAGAN AND MORE UPDATES ON TWITTER @YanDix2312
-----Dianne--- :)