ផាច់
" អួយ ... វៃគេធ្វើអី "
" ភ្លឹកដល់ណា " ដោយឃើញជុងគុកប្រកែកតតាំងជាមួយគេសុខៗស្រាប់តែភ្លឹកហៅលែងឮថេយ៉ុងក៏ទះស្មាគេមួយដៃតិចៗតែក្មេងខ្លះរំអួយធ្វើជាពេបមាត់ពេបករចង់តែទះឲ្យណាណីទេ
" សញ្ជឹងគិតដល់ណា "
" ប៉ាអត់ខាំករ កូនណាហី " ជុងគុកយកដៃស្ទៀបករខ្លួនឯងមិនអស់ចិត្តក្រោករត់ទៅមើលកញ្ចក់នៅតុសម្អាងរបស់យ៉ុនហេថែមទៀត , ធ្វើឲ្យថេយ៉ុងកើតក្ដីងឿងឆ្ងល់ជាមួយក្មេងនេះជាខ្លាំង ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃកាន់តែប្លែក កូនគេអាយុកាន់តែច្រើនកាន់តែចេះគិត ដល់កូនចិញ្ចឹមគេវិញអាយុកាន់តែច្រើនកាន់តែឡប់ អើយគិតខុសឬត្រូវគេ យកក្មេងមិនគ្រប់ទឹកមកចិញ្ចឹមនៀក ( ដៀលអនាគតប្ដី បើគ្នាដឹងអន់ចិត្តងាប់)
" ស្អី...! ខាំស្អី "
" ក៏មិញនេះ ប៉ាខាំករកូនហើយ កូនស្រាប់តែសន្លប់ ហើយៗ ... "
" ឡប់មែនទែនហើយអញ ! " ថេយ៉ុងយកដៃទះក្បាលខ្លួនឯងផាច់ ដោយការហួសចិត្តក្រៃលែង កុំប្រាប់ថាអង្គុយភ្លឹកមិញនេះស្រមៃឃើញគេខាំករណា
" កូននិយាយមែនណា "
" ចុះឃើញស្នាមលើករទេ "
" តែមុននេះ ... ហឺយ " ជុងគុកស្រែកបន្ដិចព្រោះមិនដឹងថាត្រូវបកស្រាយប្រាប់ថេយ៉ុងដោយរបៀបណាតិចគេស្រមោលស្រមៃឆ្កួតឡប់តែឯងទៅ
" អញ ហឺយ កាន់តែធំកាន់តែឡប់ "
" ប៉ាដៀលអូនមែន " ក្មេងចិត្តច្រើនគ្រាន់តែឮភ្លាមចាប់ផ្ដើមចូលតួកំសត់រលីងរលោងរកសម្រក់ទឹកភ្នែកពិតៗ
" ម៉ាជើងបត់ករ អីឡូវហើយ ក្បាលកញ្ចស់ មាឌចង់ធំជាងយើងទៀតតែកុំមើលចរិក "
" អូនក្មេងតូចតែជាមួយប៉ាទេហិហិ សឺតៗ " ជុងគុកសើចកាច់កររត់ទៅអោបថេយ៉ុងព្រមទាំងព្រហើនហ៊ានឆ្មក់ថើបថ្ពាល់លោកប៉ាចិញ្ចឹមទៀត
" ហឺយ "
" ប៉ាពេលណាចិត្តទន់ព្រមធ្វើប្រពន្ធអូន អូនខំតាមញ៉ែតាំងពីក្មេងហា៎ អត់មានចិត្តឲ្យអូនតិចទេហ៎ " ជុងគុកធ្វើភ្នែកព្រិចៗដាក់ថេយ៉ុង , ឯថេយ៉ុងវិញអស់និយាយជាមួយក្មេងធំតែខ្លួន ទើបរុញក្បាលគេចេញពីករខ្លួនព្រោះក្មេងខូចកំពុងសម្ងំបឺតជញ្ជក់កររបស់គេ
" អាស៎ ... ជុងគុកឯងធ្វើអី " ថេយ៉ុងប្រើកម្លាំងរុញជុងគុកចេញពីខ្លួនហើយដើរទៅមុខកញ្ចក់ម្ដង ឃើញថាកររបស់ឡើងក្រហមជាំមួយដុំ , ហឺយ មិនថារកពាក្យអីមកបរិយាយជាមួយក្មេងខូចនេះទេបានត្រឹមខាំមាត់សម្លក់គេទាំងក្នក់ក្នាញ់
" ហក៎ ... ខ្សែករយកវិញទៅ "
ជុងគុកលាដៃទទួលខ្សែករពីថេយ៉ុងហើយប្រញាប់ពាក្យវា , បន្ទាប់ពីពាក់រួច ជុងគុកក៏ប្រែរូបរាងមកជាមនុស្សធម្មតាវិញ
" អរគុណអូនប្រពន្ធ ជុប៎ " ទៀតហើយ ថេយ៉ុងត្រូវក្មេងកំហូចឆ្មក់ថើបបបូរមាត់ជាថ្មីម្ដងទៀត ថារកចាប់មកខោកឲ្យបាត់ច្រឡឺមខ្លះតែគេរត់ចេញពីបន្ទប់ខ្លួនទៅបាត់មិនឲ្យគេចាប់វៃទាន់
" អាក្មេងឈ្លើយ ... " ថេយ៉ុងធ្វើមាត់ជីបអ៊ូចៗជេជុងគុកតិចៗដោយមិនភ្លេចយកដៃអង្អែលលើបបូរមាត់ខ្លួនហើយញញឹមតិចៗ
" ញញឹមស្អី ឆ្កួតមែន " មួយរំពេចតែប៉ុណ្ណោះថេយ៉ុងប្ដូរទឹកមុខបានយ៉ាងឆាប់រហ័ស ពីញញឹមមកមុខក្រញូវស្មើរៗវិញភ្លាម ( លឿនរបស់គេ )
-------------
តុបាយមួយល្វែងដោយគ្រប់គ្នាអង្គុយកន្លែងរៀងៗខ្លួន ថេយ៉ុងមុខឲ្យក្រចុប ក្រញូវមិនបាត់ព្រោះឃើញមុខញញឹមឌឺរបស់លោកកូនចិញ្ចឹម
" ថេយ៉ុងកើតអី " លោកយាយគីម
" គ្មានអីទេម៉ាក់ "
" បើគ្មានធ្វើមុខឲ្យញញឹមស្រស់ស្រាយបន្ដិចទៅ រាល់ថ្ងៃធ្វើមុខឲ្យដូចគេចងបាញ់ " លោកយាយគីម
" ហាសហា .... ខឹកៗ " ក្រោយឮសម្ដីលោកយាយ
គីមនិយាយថាស្ដីឲ្យថេយ៉ុង ជុងគុកស្រាប់តែធ្លោយសម្លេងសើចចេញមកទាំងភ្លេចគិតថាក្នុងមាត់មានជាប់អាហារបណ្ដាលឲ្យឈ្លក់ , ឯរ៉ូគិក៏រហ័សយកទឹកបញ្ចុកក្មេងក្បាលខូចព្រមទាំងយកដៃរឹតទ្រូងគេតិចៗ
" បាបកម្ម វាទាន់ហ័នចឹង សើចមនុស្សចាស់ " យ៉ុនហេ
" សមមុខហើយ " ផាច់
" ថាឲ្យចៅពៅយើងផង "
" អួយ៎ ... ម៉ាក់កាន់ជើងខុសរបៀបចឹងបានទម្លាប់ក្មេងអាក្រក់អស់ " ថេយ៉ុងពោលទាំងមុខក្រញូវ
" នៅទៀត "
" ទៅឈប់និយាយក៏បានធ្វើមិចខ្ញុំវាមិនដល់ចៅពៅម៉ាក់ "
" អឺ បើដឹងខ្លួនហើយនិយាយធ្វើអី " ហឹម ថេយ៉ុងលែងប្រកែកតតាំងនឹងម្ដាយក៏ឆ្ងោកមុខញុាំអាហាររបស់ខ្លួនជាធម្មតាវិញ , ធ្វើមិចអ្នកម្ដាយខ្លួនស្រឡាញ់ចៅជាងកូននោះ ឯជុងគុកវិញញញឹមសមចិត្តលួចលានអណ្ដាតដាក់ថេយ៉ុងនិងយ៉ុនហេយ៉ាងច្រឡឺម លោកយាយគីមវិញគាត់ក៏បានឃើញតែធ្វើពើជាមិនឃើញ
10នាទីក្រោយការញុាំអាហារពេលព្រឹកបានកន្លងផុតទៅគ្រប់គ្នាមុនទាន់ក្រោកទៅណានៅឡើយ
" ថេយ៍ ករ បងមិចក៏ជាំ " យ៉ុនហេ លូកដៃលាត់ករអាវថេយ៉ុងទាំងកំហឹងបុកពេញទ្រូង បើនិយាយថាស្នាមករនៅលើករថេយ៉ុងដោយសារនាងមិនត្រូវឡើយ រយៈពេលពីឆ្នាំកន្លងមកនេះ នាងនិងថេយ៉ុងគ្មានសម្ព័ន្ធភាពអ្វីនិងគ្នាសូម្បីម្ដង កុំថាឡើយមានអីៗសូម្បីតែតែការថើបក៏ថេយ៉ុងមិនដែរប៉ះពាល់នាងដែរ .
រាល់ថ្ងៃបានរួមបន្ទប់រួមគ្រែជាមួយថេយ៉ុងចាត់ទុកថាសំណាងទៅហើយ ថេយ៉ុងគ្រាន់តែបំពេញតាមតួនាទីកុំឲ្យម៉ាក់គេថាស្ដីប៉ុណ្ណោះ គ្រាន់តែគេងអោបក៏នាងគ្មានសិទ្ធិដែរ . សម្ព័ន្ធភាពជាប្ដីប្រពន្ធគ្រាន់តែជានាមប៉ុណ្ណោះ
" មានរឿងអីទៀតហើយយ៉ុនហេ " លោកយាយគីម
" ករ របស់ថេយ៉ុងមានស្នាមជាំ ថេយ៉ុងប្រាប់អូនមកបងលួចមានស្រីមែនទេ "
" ស្អីនាងយ៉ុនហេ កុំមកចោទយើង លែងករអាវយើងទៅ " ថេយ៉ុងចាប់បេះដៃយ៉ុនហេចេញទាំងមុខក្រញូវគេធុញនិងនាងពេញបន្ទុកហើយ
" និយាយស្អី យ៉ុនហេ " លោកយាយគីម
" ថេយ៉ុងលួចមានស្រីហឹកៗ ...អ្នកម៉ាក់ក្មេកត្រូវរកយុត្តិធម៌ឲ្យខ្ញុំ "
" គ្រាន់តែស្នាមករ បើមិនមែនឯងអ្នកណាធ្វើ កូនយើងទៅធ្វើការរកពេលដកដង្ហើមមិនបានផងមកចោទកូនយើងយ៉ាងមិច " លោកយាយគីម តបទៅយ៉ុនហេទាំងម៉ួម៉ៅ សុខៗមកចោទកូនគាត់យ៉ាងមិចគាត់ស្គាល់កូនគាត់ច្បាស់ណាស់
" ហេតុអីខ្ញុំចោទមិនបាន ខ្ញុំនិងថេយ៍មិនដែលមានអីៗនិងគ្នាទេ " អ៎ ជុងគុកដកករចំហមាត់ធ្លុងភ្ញាក់ផ្អើលនិងសម្ដីយ៉ុនហេ នាងហាស្ដីនិយាយគ្មានកេរ្ដិ៍សោះ
" អ្នកប្រុសតូចកុំស្ដាប់ មិនល្អទេ " រ៉ូគិយកដៃបិទត្រចៀកជុងគុក
" នេះ .... " លោកយាយគីម
" នាងកុំមកចោទប៉ាខ្ញុំមានស្រី រាល់ថ្ងៃគាត់រវល់មានពេលឯណាមានស្រី "
" បើគ្មានស្រីមិចមានស្នាមករ " យ៉ុនហេ
" សង្ស័យគាត់មានប្រុសដឹង អឹប ... " ស្លាប់ហើយបណ្ដោយឲ្យក្មេងមាត់ដាចនេះនិយាយទៀតមិនកើតទេរឿងរបស់មនុស្សចាស់ទុកឲ្យពួកគាត់ដោះស្រាយទៅ , រ៉ូគិយកដៃខ្ទប់មាត់ជុងគុកកុំឲ្យនិយាយបន្ដទៀត ហើយអូសគេទៅរកឡានដែលកំពុងចាំជូនគេទៅសាលា . ចំណែកម៉ូតូគេនៅសាលាឯណោះជេកជាអ្នកជិះទៅ .
--------------
To be continue 🩷🐰
មកវិញហី