Vazgeçeceğini düşünmüştüm. Ama o bir türlü durmuyordu. Gelen mesajların hiç birini açmamıştım.
Eve gittiğimde annem mutfakta yemek yapıyordu. Hızla odama çıkıp kapıyı kilitledim.
"Baekhyun? Sen mi geldin bebeğim?"
"Benim anne!"
"Sen ağlıyor musun? Neyin var?"
"Git başımdan. Yalnız kalmak istiyorum."
Saatlerce bağıra bağıra ağladım. Canım annem kapıdan ayrılmamış, hatta sürekli seslenip durmuştu. En son ağlayan sesini duyduğumda kalkıp kilidi açtım.
Kendimi tekrar attığım yatağa gelip bana sarıldı.
"Neden ağlıyorsun bebeğim?"
"Saçlarımı okşar mısın?"
Hıçkırıklarımın arasında zorlukla sormuştum. Hemen istediğimi yaptı.
Bir süre yanımda öyle sessizce oturdu.
"Hangi cadaloz üzdü seni bu kadar?"
"A-anne b-ben.."
Hala istemsizce yaşlar süzülüyordu gözlerimden. Her defasında annem siliyordu.
"Kim o kız? Söyle bebeğim ben senin annenim."
"Anne k-kız d-değil.."
"Anlamadım?"
"O bir erkek."
"Arkadaşınla mı kavga ettin yani?"
Beni kendine çekip sarıldığında daha çok ağlamaya başladım. Bunu söylemenin bir yolu var mı?
Bir şekilde yapmam gerekiyordu ve hemen kendimi geri çektim. Cümle kurabilmek için vücudumdaki tüm güç kırıntılarını tek bir noktada topladım.
"Ben lanet olasıca bir gayim anne."
"Ne?"
"Benden nefret ediyorsun artık. Değil mi?"
"Tabi ki hayır Baekhyun. Buna alışabilirim. Gel buraya."
Beklediğim tepki bu değildi. Ama ne derse desin benden utanacağına emindim.
"Peki seni böyle kim üzdü?"
Tam cevap verecektim ki evimizin kapısı yumruklanmaya başlamıştı.
"Baekhyun! Yalvarırım aç kapıyı!"
Sesi odama kadar geliyordu.
"Bu da kim?"
Ağlamam tekrar şiddetlenmişti.
"Bu o anne. Sevgilim. Beni böyle ağlatan pislik!"
"Ne? Şimdi gösteririm ben ona!"
Koluna yapışıp çektim.
"Lütfen onu incitme olur mu? Sadece gitmesini söyle."
"Onu seviyor musun? Seni bu kadar ağlatan birine karşı nasıl sakin olabilirim. Onu parçalayacağım."
"Lütfen anne. Onu çok seviyorum. Lütfen.."
Sesimdeki güçsüzlüğü fark edince sarılıp yanağımdan öptü.
Gittiğinde Tao'nun eve girme ihtimalini düşünerek kapımı kilitledim. Sadece ağlamak, ağlamak ve ağlamak istiyordum.
Yerde duran pandama sert bir tekme geçirip kendimi yatağa bıraktım.
Bu acı belki ilk değildi ama son olacaktı.
Bundan sonra kimseyi sevmemeye karar verdim.
Hiç kimseyi..