Dominant beni duvara yapıştırmıştı.
Beni kurtaran şey ise asansörün durması ve kapısının açılması oldu.
Kapı açılınca Dominant sakinleşti.
Eliyle omzumun nerede olduğunu yoklayarak buldu.
Sonra gülümseyerek omzumdaki tozları silkeledi.
Dominant: "Konuşma, tamam mı?.. Konuşmazsan iyi anlaşırız" dedi.
Evet, burada adamın deli olduğunu anlamış oldum.
Böyle ani ruh değişimi olan insanlardan uzak duracaksın.
Daha bu adamın tam olarak kim olduğunu anlamamıştım, hapishanenin patronu muydu? Ya da sadece suçlulara eşlik eden bir kahraman mı?..
Yine de sormadım.
Soru sorunca azarlanıyorum.
Belki de insanlar, görünmez olan birinin konuşmasına tahammül edemiyordur.
Asansörün kapısı kapanırken kapıyı tuttu.
Kapı tekrar açılınca dışarı çıktı.
Vücudum Dominant'ın peşinden takip etmeye başladı.
Geniş bir koridordaydık.
Karşımıza büyük çift kanatlı bir kapı çıktı.
Dominant elini kulağına götürüp bir şeyler mırıldandı.
Sonra kapının yanındaki elektronik cihaza yüz taraması yaptı.
Kapının üstündeki kırmızı alarm lambası yanmaya başladı ve kesik kesik alarm sesleri yankılanmaya başladı.
Kapının yan taraflarından buharlar fışkırırken kapı iki yöne doğru açıldı.
Bulunduğumuz bölümün zıttı olan, bembeyaz duvarlara sahip aydınlık bir ortama giriş yaptık.
Güçlü ışık gözlerimi alırken her taraftan gelen bağırışma ve kahkaha sesleri bizi karşıladı.
-5. Katın hapishane bölümüne girmiştik.
Sağlı sollu bir sürü cam hücre vardı.
Cam hücreler 4 kat üst üste konulmuştu.
Kurtlar sofrasına girmiş gibi hissettim.
Aralarında merdiven olmadığı için 4. kattaki mahkumu oraya nasıl çıkarttıklarını merak ettim.
Cam hücrelere yapışmış bir sürü suçlu bize bakıyordu.
Bir çoğu bağırarak bir şeyler söylüyordu
"Hey Dominant! Seni buraya ne attı bebeğim?!"
"Anneni mi özledin!"
"Çocuklar! Dominant ziyarete gelmiş AHAHAHA!"
"Dominant buraya bak seni aşağılık herif!"
Cam hücrelerin birinin önünde durduk.
İçeride köpek balığı kafalı kaslı bir adam vardı.
Dominanta bakıp sivri dişleriyle gülümsedi, "Kapıyı açsana, karnım acıktı" dedi.
Yutkundum...