#បន្ទប់ទឹក
" សប្បាយទេ អាជើងល្អ " សម្លេងរងំក្បែរត្រចៀករបស់គេ ធ្វើឲ្យគេភ័យបុកពោះភឹបៗ ញ័រអស់ពេញ ទ្រូង មិនបាច់ងាកមើលប្រភពសម្លេងក៏ដឹងថាម្ចាស់សម្លេងជាអ្នកណាដែរ
" ប៉ ... ប៉ា "
" ហឹម ... កូនប្រុសមិនឮប៉ាសួរទេឬ សប្បាយទេ " ថេយ៉ុងដើរទៅរកជុងគុកយឺតៗធ្វើឲ្យគេត្រូវថយក្រោយបុកនិងឡាបូ រកផ្លូវរត់មិនបានដោយសារថេយ៉ុងយកដៃទាំងសងខាងឃាំងគេជាប់
" មិចប៉ានៅទីនេះ "
" ក្លឹបនេះជារបស់ប៉ា បើប៉ាមិនមកទីនេះ តើគួរទៅទីណា "
" ក្លឹបប៉ា " ជុងគុកសញ្ចឹងគិតបន្ដិច អញ្ចឹងតើទើបមានអារម្មណ៍ថាប្រហែលៗឈ្មោះក្លឹបនេះដូចជាធ្លាប់ឮពីមុនមក
" ប៉ាថយសិនទៅ "
" ឆ្លើយ ...ហេតុអីមកកន្លែងបែបនេះ " ថេយ៉ុងសង្កត់សម្លេង មួយៗច្បាស់ៗ ទោះគេបើកក្លឹបនេះដើម្បីរកសុីប៉ុន្ដែគេមិនចង់ឲ្យជុងគុកចូលកន្លែងដូច្នោះទេ
" ជេកជាអ្នកនាំមកនោះទេ "
" ហើយកូនក៏ព្រមមកតាមជេក "
" គឺ ... គឺ ... ប៉ាថយចេញសិនទៅខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាក្ដៅណាស់ អឹក " ជុងគុកច្រានថេយ៉ុងចេញហើយបែរមុខទៅរកប្រភពទឹក ព្រមទាំងបើកទឹកយកមកលុបមុខ មិចនៅសុខៗមានអារម្មណ៍ថាក្ដៅអន្ទះអន្ទែងបែបនេះ
" ជុងគុកកើតអី "
" ប៉ាខ្ញុំមិនដឹងទេ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាក្ដៅក្នុងខ្លួនណាស់ មិនដឹងយ៉ាងមិចទេស ប៉ានៅទីនេះមានបើកបន្ទប់ទេ កូនចង់ងូតទឹក ក្ដៅណាស់ " ផ្ទៃមុខប្រែក្រហម កម្ដៅឡើងក្ដៅញើសចាប់ផ្ដើមហូរមកកាត់ផ្ទៃមុខសង្ហាតក់ៗប្រៀបដូចជាឈរក្រោមកម្ដៅថ្ងៃរាប់អង្សា
" ត្រូវថ្នាំ " ថេយ៉ុងពោលឡើងតិចៗដោយឃើញអាការៈជុងគុកចាប់ផ្ដើមនៅមិនស្ងៀមរវើរវាយ ដូចមនុស្សត្រូវថ្នាំសម្រើប ច្បាស់ណាស់ស្រីម្នាក់នោះដាក់ថ្នាំជុងគុកហើយ
" ប៉ា ... អឹក ខ្ញុំ អឹម " ថ្នាំចាប់ផ្ដើមធ្វើទុកជុងគុកក៏គ្រប់គ្រងខ្លួនឯងលែងបាន ទើបចាប់ក្រសោបមុខលោកប៉ាចិញ្ចឹមព្រមទាំងថើបមាត់លោកប៉ាចិញ្ចឹមរបស់គេទាំងកម្រោល , គេពិតជាមិនបានតាំងចិត្តឡើយប៉ុន្ដែគេបញ្ជាខ្លួនឯងលែងបាន
" ហឹម ជុងគុកឯងធ្វើឆ្កួតស្អី " ថេយ៉ុងយកដៃច្រានរាងកាយចេញពីខ្លួនមួយទំហឹង ហើយស្រែកដាក់គេមួយទំហឹងបែបមិនពេញចិត្ដនិងទង្វើជុងគុកជាខ្លាំង
" ប៉ា ...ខ្ញុំសុំទោស អឹក " ជុងគុកយកដៃទប់ក្បាលខ្លួនឯងព្រោះគេមានអារម្មណ៍ថាវិលមុខជាខ្លាំងភ្នែកចាប់ផ្ដើមស្រវាំង តែធ្វើចិត្តខ្លាំងខំប្រឹងដើរចេញពីលោកប៉ាចិញ្ចឹមទៅរកជេកមិត្ដសម្លាញ់ឲ្យជួយ , ចិត្តមួយទៀតក៏លួចអន់ចិត្តនិងថេយ៉ុងផងដែរ ដែលស្រែកដាក់គេខ្លាំងៗមិនសំចៃមាត់
" អាជុង ឯងកើតអី " ពេលជុងគុកចេញមកដល់ខាងក្រៅ ជេកបានក្រឡេកឃើញដំណើរគេ រៀងទ្រេតទ្រោតទៅមកៗ ដំបូងនឹកស្មានថាគេស្រវឹងទេតើ
" ប៉ាថាយើងត្រូវថ្នាំ " ជុងគុកនិយាយប្រាប់ជេកតាមដំណើរដែលថេយ៉ុងនិយាយ ហេតុតែគេមិនយល់ថាគេកំពុងកើតអ្វីឡើយ
" នាងដាក់ថ្នាំសម្រើបឯងហើយអាជុង "
" ហាស៎ ... "
" ជួយយើងផង "
" ចាំយើងជូនឯងទៅពេទ្យ "
" ជេកយើងពិបាកក្នុងខ្លួនណាស់ " ដឹប អឹក
" សុំទោសសម្លាញ់ គ្នាចាំបាច់មិនចង់ឲ្យឯងអស់ខ្លួនទាំងក្មេងទេ ហឹស ៗ " ជេកពោលឡើងទាំងអាណិតមិត្តបន្ដិច ចង់សើចមិត្តបន្ដិច ត្បិតថាពួកគេមានវ័យដំណាលគ្នាពិតមែនប៉ុន្ដែរឿងមួយចំនួនរបស់មនុស្សធំជុងគុកនៅមិនទាន់យល់ច្បាស់ឡើយ គំនិតគេនៅក្មេងខ្ចីណាស់ ខុសពីជេកគេដឹងរឿងច្រើនដោយសារគេ ធ្លាប់ប្រឡូកក្នុងសង្គមជាមួយប៉ារបស់គេពេលធ្វើការងារសំខាន់ៗមួយចំនួន ប៉ាគេជាអ្នកជំនួញ ដូច្នេះហើយប៉ារបស់គេតែងតែព្យាយាមពន្យល់ណែនាំគេជានិច្ច
" ឲ្យគេមកពូមក " ថេយ៉ុងដែលឈរមើលក្មេងៗទាំងពីរជាយូរស្រាប់តែដើរចូលមក ទាញជុងគុកចេញពីជេកធ្វើឲ្យជេកសឹងតែទប់លំនឹងខ្លួនឯងមិនចង់ជាប់
" ពូថេយ៍ "
" ឆាប់ទៅផ្ទះទៅកុំឲ្យប៉ាឯងបារម្ភ ជាក្មេងមិនគួរចូលកន្លែងបែបនេះទេ "
" លោកពូកុំខឹងជុងគុកណា ខ្ញុំជាអ្នកនាំវាមកទេ "
" អឹម " ថេយ៉ុងមិនតបតគេក៏គ្រាជុងគុកចេញទៅ
# Skip ( បន្ទប់ជុងគុក )
" ល្ងង់បែបនេះបើគ្មានអ្នកជួយ ត្រូវស្រីៗចាប់សុីគ្រឿងក្នុងអស់ហើយ " ថេយ៉ុងក្រវីក្បាលហួសចិត្ត និងក្មេងក្បាលរឹងនេះជាខ្លាំង
" ហឹម ... " សម្លេងក្រហឹមចេញពីក្នុងបំពង់ករ , ពន្លឺភ្លើងញុាំងឲ្យអ្នកកម្លោះយកដៃបាំងភ្នែកដោយសារតែមានអារម្មណ៍ថាចាំងភ្នែកជាខ្លាំង
" យ៉ាងមិចហើយអាជើងល្អ " ថេយ៉ុង
" ប៉ា ខ្ញុំមកបន្ទប់វិញតាំងពីពេលណា "
" គិតថាខ្លួនឯងមកដោយរបៀបណា "
" ..... "
" យប់ជ្រៅហើយគេងទៅស្អែកនេះប៉ាមានរឿងជម្រះបញ្ជីជាមួយ អីឡូវដុះស្លាបហើយ ហ៊ានចូលក្លឹបផឹកស៊ីមានស្រីញីទៀត " នឹកឃើញដល់រឿងនោះពេលណាថេយ៉ុងនឹកក្ដៅក្រហាយពេលនឹង សកម្មភាពកាយវិការស្រីម្នាក់នោះអង្គុយលើជុងគុកហើយព្យាយាមឲ្យដៃជុងគុក
" ប៉ាប្រច័ណ្ឌហេស "
" កុំគិតអីផ្ដេសផ្ដាសជុងគុក " ថេយ៉ុង
" ហឹស ... ខ្ញុំធំហើយប៉ា មិនមែនកូនក្មេងដូចពីមុននោះទេ "
" ម្ដេចកាន់តែធំកាន់តែពិបាកនិយាយគ្នាបែបនេះជុងគុក ប៉ាមិនដែលបង្រៀនឲ្យឯងក្លាយជាក្មេងមិនល្អដូច្នេះទេ "
" ប៉ាមិនបានបង្រៀន តែទង្វើប៉ាជាអ្នកបង្រៀនខ្ញុំខ្លួនឯង ខ្ញុំក្លាយជាបែបនេះព្រោះតែប៉ាយល់ទេ អ្ហឹក ប៉ាយល់ទេ ហេតុអីគ្រាន់តែបើកបេះដូងតូចមួយសម្រាប់ខ្ញុំមិនបាន គ្រាន់តែស្រឡាញ់ខ្ញុំខ្លះមិនបានទេមែនទេប៉ាឆ្លើយមក ហឹក "
" យើងស្រឡាញ់ឯងក្នុងនាមជាកូន យើងស្រឡាញ់ឯងលើសពីអ្វីៗទាំងអស់ ប៉ុណ្ណឹងហើយឯងនៅចង់បានទៀតជុងគុក "
" ហឹក អ្ហឹក ៗ ខ្ញុំមិនចង់បានបែបនិងទេ ខ្ញុំចង់ឲ្យប៉ាស្រឡាញ់ខ្ញុំក្នុងនាមស្នេហាមិនមែនរវាងប៉ាកូន "
" រវាងយើងទៅមិនរួចទេជុងគុក ប៉ាមិនបានគិតលើឯងលើសពីចំណងប៉ាកូន "
" គ្រាន់តែស្រឡាញ់ខ្ញុំខ្លះមិនបានឬ ខ្ញុំដឹងប៉ាយកនាងព្រោះចង់ឲ្យខ្ញុំឈប់ស្រឡាញ់ប៉ា "
" ឯងយល់ខុសហើយ ប៉ាស្រឡាញ់នាង "
" ប៉ាព្យាយាមកុហក់ ប៉ាកុហក់អ្នកដទៃបានតែប៉ា
កុហក់អារម្មណ៍ខ្លួនឯងមិនបានទេ "
" តាមចិត្ត គេងវិញចុះ " ថារួចថេយ៉ុងក៏ក្រោកឡើងបម្រុងដើរចេញពីបន្ទប់ជុងគុកប៉ុន្ដែត្រូវអ្នកម្ខាងទៀតអោបចង្កេះជាប់មិនលែង
" អ្ហឹក ... គ្រាន់តែក្ដីស្រឡាញ់បន្ដិចបន្ដួចសម្រាប់ខ្ញុំក៏ប៉ាមិនអាចផ្ដល់ឲ្យដែរមែនទេ ហឹក " ទឹកភ្នែកដែលខំទប់ក៏ស្រក់ចុះមកមិនអាចទប់បានថេយ៉ុងពិតជាចិត្ដដាច់ជាមួយគេខ្លាំងណាស់ , តើក្ដីស្រឡាញ់ដែលគេផ្ដល់ឲ្យវាតិចតួចស្ដួចស្ដើងណាស់មែនទេទើបថេយ៉ុងមើលមិនឃើញតម្លៃ គេហាក់ប្រងើយកន្ដើយដាក់ខ្លួនខ្លាំងបែបនេះ , តាំងតែពីដឹងថាគេមានចិត្តលើសពីប៉ាកូនមកថេយ៉ុងចាប់ផ្ដើមប្លែកលែងសូវស្និតស្នាលជាមួយគេដូចមុន ព្រមទាំងឃ្លាតឆ្ងាយពីគេ
ម្ដងបន្ដិចៗ
ថេយ៉ុងមិននិយាយអ្វីបន្ដគេចាប់ប្រលេះដៃជុងគុកចេញពីចង្កេះហើយដើរចេញទៅយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ មិនតបត ចង់បានន័យយ៉ាងមិច ?
" ប៉ាតែងតែគេច ហឹកៗ "
---------------
To be continue 🩷 🐰