အပိုင္း - ၂၅
စကားအဆံုးတြင္ ကားမွန္ေတြကိုတင္လိုက္ၿပီးမွ ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းပါးေတြဆီ ႏူးည့ံေသာအနမ္းတို႔က်ေရာက္လာေတာ့၏။
အနမ္းတို႔သည္ ေအးသည္ ေႏြးသည္ ထို႔ျပင္ အျပည့္အဝရစ္မူးခ်င္စရာလည္းေကာင္းေနေလေတာ့သည္။
*
*
*
*
*
*
*
*
" ေ႐ွ႕တစ္ပတ္ထဲ ကြၽန္ေတာ္ျပန္ရေတာ့မယ္ "
ေက်ာင္းဖြင့္ရာသီျပန္ေရာက္ေတာ့မွာမို႔ သ်ွန္းအံ႔လည္းျပန္ရဖို႔နီးလာေလၿပီ။ သံေယာဇဥ္အမ်ွင္တန္းစရာသည္ ဒီေရဒီေျမမွာ႐ွိေနေသာ္လည္း တစ္ႏွစ္ထဲက်န္ေနသည့္ပညာေရးကို လက္လႊတ္လိုက္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေခ်။ ျပန္ဖို႔အေၾကာင္းေျပာရင္ ဦးတစ္ေယာက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားမွာစိုးလို႔ ေျပာမထြက္ေသာ္လည္း တစ္ပတ္ေလာက္သာက်န္ေတာ့သည့္အခ်ိန္ မွာေတာ့ မျဖစ္မေနဖြင့္ေျပာခဲ့ရေလၿပီ။
" ေလယာဥ္လက္မွတ္ ဘယ္လိုစီစဥ္ထားလဲ။ ကိုယ္စီစဥ္ေပးလိုက္မယ္ေလ "
ကိုယ္က စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနေသာ္လည္း ဦအေနနဲ႔ ေလယာဥ္ လက္မွတ္အေၾကာင္းကိုသာ အရင္ဆံုးေျပာလာသည့္အခါ စိတ္ထဲခုသြားရေလသည္။ အလကားလူႀကီး။ နည္းနည္းမွကို ခ်စ္စရာမေကာင္းတဲ့သူ။ ခ်စ္ေပးရတာမတန္တဲ့သူ။ ႏွလံုးသားအစား ေက်ာက္ခဲႀကီးထည့္ထားတဲ့သူ။ မေက်နပ္စိတ္ျဖင့္
စိတ္ထဲမွ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ေျပာေနမိေတာ့၏။
" ကြၽန္ေတာ္ျပန္ရမွာကို ဝမ္းသာေနတာမ်ားလား ။ အခုခ်က္ခ်င္း ျပန္ေပးေစခ်င္ရင္လဲ အားမနာတမ္းေျပာေနာ္ ။ ခ်က္ခ်င္းျပန္ေပးမယ္ "
အေထ့အေငါ့ျဖင့္စကားနာထိုးမိေတာ့ ကိုယ့္ပိုင္ဆိုင္ရာႀကီးက ျပံဳး၍သာေနေလသည္။ ညႇပ္ထားေသာဆံပင္တိုတိုတို႔ကို ဆြဲဖြလာၿပီး က်ီစယ္ေနျပန္၏။
ဘယ္ေလာက္ရြဲ႔ရြဲ႔ ဒင္းကအရီအေမာမပ်က္ေပ။ ရြဲ႔တဲ့သူသာ အသက္ထြက္သြားမယ္မွတ္။
" ကေလး ေက်ာင္းတက္ဖို႔တစ္ႏွစ္က်န္ေနတာ ကိုယ္သိေနတာပဲကြာ။ အဲေတာ့ ေက်ာင္းဖြင့္ခါနီးရင္ျပန္ရမွာေပါ့ ။ ဝမ္းသာေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ေပမဲ့ အရမ္းလဲဝမ္းမနည္းဘူး။ အခ်ိန္တန္ရင္ ကိုယ့္ကေလးက ကိုယ့္ဆီျပန္လာမွာသိထားတာပဲဟာ။ ေနာက္ၿပီး
ကိုယ္လဲသံုးလတစ္ႀကိမ္ေလာက္ လာေတြ႔ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားမယ္ေလ"
ကိုယ့္ဆီကိုလာေတြ႔မယ္ဟုဆိုလာျပန္ေတာ့ အနည္းငယ္စိတ္ေသြားရသည္။ ေျပာသာေျပာရတာပါ ။ ဒီလူႀကီးက လူငယ္ေတြလို႔စကားနဲ႔အရမ္းမေႁခြတတ္တာကလြဲရင္ က်န္တာအားလံုး ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာကိုျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးတတ္၏။ ကိုယ့္အျဖစ္ကလည္း တစ္ေယာက္ထဲစိတ္ဆိုး။တစ္ေယာက္ထဲစိတ္ေျပ။ မေခ်ာ့ခင္ကကိုေပ်ာ့ေနရသည့္အျဖစ္။ ခ်စ္တာကိုး အရမ္းခ်စ္ရတာကိုး။
" လာမေတြ႔လဲေနေပါ့ ဘယ္သူမွေမ်ွာ္မေနဘူး "
ကိုယ့္ပါးစပ္ကအကန္ေတြေျပာေနေပမည့္ ကိုယ့္စိတ္ထဲကမပါမွန္း ခ်စ္ရသူကသိပံုရသည္။ ကိုယ့္ကိုေပြ႔ခ်ီၿပီး သူ႔ေပါင္ေပၚမွာထိုင္ေစ၏။ သူ႔ရင္ခြင္ထဲေရာက္သြားရသည့္ကိုယ့္ကို ျငင္သာစြာေထြးေပြ႔ေပးထားေလသည္။
" တီတီတာတာ မေျပာတတ္တဲ့ကိုယ္ပံုစံကို ကေလးသေဘာက်ဘူးထင္တယ္။ အမွန္ေတာ့ ျပန္ရမည့္သူကို လြမ္းတယ္ေဆြးတယ္ေျပာၿပီး ေနာက္ဆံတင္းေနေအာင္မလုပ္ခ်င္ဘူး ။ ကေလးတို႔အရြယ္ေလးေတြအခ်င္းခ်င္းဆိုရင္ေတာ့ အဲလိုေလးေတြေျပာျပ လုပ္ျပရတာအဆင္ေျပေလာက္ေပမဲ့ ကိုယ့္အသက္အရြယ္နဲ႔ေတာ့ အဆင္မေျပလွဘူးကြာ ။ ပါးစပ္ကေန
စကားအႏုအရြေတြအမ်ားႀကီးေျပာၿပီး ခ်စ္ျပေနရတာထက္ အလုပ္နဲ႔ပဲသက္ေသျပခ်င္တာ ။ အဲဒါကိုကေလးေလးကနားလည္ေပးေလ ေနာ္ "
တစိခုခုဆ္ို နားဝင္ေအာင္ေျပာျပတတ္သည့္ ခ်စ္ရသူေၾကာင့္ သ်ွန္းအံ႔လည္း အၾကာႀကီစိတ္ဆိုးေနသည့္ပံုကိုမျပခ်င္ေတာ့ပါ။ ခြဲရခါနီးေလးအခ်ိန္ေတြက တန္ဖိုး႐ွိလြန္းတာေၾကာင့္ စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္လုပ္ေနၿပီး ကုန္ဆံုးလိုက္ရမည္ဆို ႏွေမ်ာစရာေကာင္းေနမယ္မဟုတ္လား။
" နားလည္ေပမဲ့ ခြဲရခါနီးဆိုေတာ့ နည္းနည္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္တယ္"
ကိုယ့္ကိုဖက္ထားသူ၏ လည္တိုင္ေပၚမ်က္ႏွာအပ္လိုက္ၿပီး ခပ္တိုးတိုးဆိုလိုက္မိ၏။ ကေလးဆန္ၿပီး ခြၽဲသလိုမ်ားျဖစ္ေနမလားေတြးမိေပမည့္ တကယ္လဲ ဦးနဲ႔ေတြ႔ရင္ ကိုယ္က ကေလးပဲဟာ။ နည္းနည္းေလာက္ခြၽဲမိလဲ ဦးက ခ်စ္ေပးမွာပဲေလ။
" ကိုယ္လဲ ကေလးနဲ႔အတူတူပါပဲ ။ ခြဲရမဲ့အေၾကာင္းေတြးရင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တဲ့တာဝန္ေတြဝတၱရားေတြကိုေတာ့ လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္လို႔မျဖစ္ဘူးေလ။ လြမ္းတဲ့အခါလဲလြမ္း ကိုယ္လုပ္ရမဲ့အရာေတြကိုလဲ မျဖစ္မေနလုပ္ရမွာေပါ့ ။ ကေလးလဲဒီလိုပဲေပါ့ ကိုယ့္ကိုလြမ္းတဲ့အခါလြမ္း က်န္တဲ့အခ်ိန္မွာ စာႀကိဳးစားရမယ္ေလ။ ေနာက္ၿပီး ကိုယ့္ကေလးကို တကယ္ပစ္မထားပါဘူး ေသခ်ာေပါက္လာေတြ႔ မွာေပါ့ ။ လာခ်င္ရင္အနီးေလးပဲဟာ။ ေက်ာင္းသားေလးက တစ္ႏွစ္တာအတြင္း အေကာင္းဆံုးႀကိဳးစားေနာ္။ အလြမ္းေျပေအာင္လာ,လာေတြ႔ရမွာက လူႀကီးျဖစ္တဲ့ကိုယ့္တာဝန္"
" ဝါး!! ရြယ္တူခ်င္းရည္းစားထားရတာထက္ ကုမၸဏီပိုင္႐ွင္ေဘာစိႀကီးကို ရည္းစားေတာ္ထားရတဲ့ဘဝက ပိုၿပီးမိုက္လိုက္ တာ။ ႏိုင္ငံျခားမွာေနလဲ မေတြ႔ရမွာမပူရဘူး။ သ်ွန္းအံ႔ဟန္ေလးရဲ႕ေရြးခ်ယ္မႈက ဘယ္တုန္းကမွမမွားခဲ့တာပဲ ။ မရ ရေအာင္ႀကိဳးစားခဲ့တာေလးအတြက္ ျပန္ရလာတဲ့အေျခအေနက
စိတ္ေက်နပ္စရာႀကီး "
ကိုယ့္စကားေၾကာင့္ ဦးသည္ ခပ္တိုးတိုးရီေမာေနေလေတာ့၏။ တကယ္ပဲ တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္တဲ့အရြယ္လူႀကီးတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္သူေတာ္ထားရတာ ကံေကာင္းလိုက္တာ။ အသက္ငယ္ငယ္ရြယ္တူစံုတြဲေတြလိုမ်ိဳး အနာဂတ္ကိုဘယ္လိုမ်ိဳးအတူပံုေဖာ္မယ္လို႔ေတြးၿပီ းစိတ္ကူးယဥ္ေနစရာမလို။ သူျဖတ္သန္းလာသည့္ဘဝတစ္ေလ်ွာက္လံုးက အေတြ႔အၾကံဳ ၊ အသိဥာဏ္နဲ႔ ကိုယ့္ကို အေကာင္းဆံုးထိန္းေၾကာင္းလမ္းျပေပးႏိုင္သည္။ စိတ္ကူးယဥ္အရြယ္ကို ေက်ာ္ လြန္ေနသူျဖစ္တာေၾကာင့္ ပါးစပ္အေျပာထက္
လက္ေတြ႔လုပ္ေဆာင္မႈေတြႏွင့္သာ သူ႔အခ်စ္ကိုေဖာ္ျပသည္။ ဒီလိုမ်ိဳးအစစအရာရာျပည့္စံုသူကို
ဒီဘဝမွာပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ျခင္းသည္ အေတာ္ပင္ေကာင္းမြန္ေသာ ကုသိုလ္ကံျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ကိုယ့္အခ်စ္စစ္ မွန္ခဲ့လို႔ ျပန္ရခဲ့သည့္ လက္ေဆာင္ေလးျဖစ္ေနမလားပင္။
" ကြၽန္ေတာ္ျပန္သြားရင္ အစားအေသာက္ဂ႐ုစိုက္ပါ "
" ဟုတ္ကဲ့ပါ "
" ဘယ္လိုအလုပ္ေတြ႐ွိ႐ွိ ေန႔လည္စာကို ၁၂နာရီမေက်ာ္ခင္စားရမယ္ ။ စားတဲ့အခ်ိန္ ကြၽန္ေတာ့္ဆီVC ေခၚၿပီးျပရမယ္။ ေန႔တိုင္းတစ္ရက္ပ်က္ခြင့္မ႐ွိဘူး "
" ဟုတ္ကဲ့ပါ ေန႔တိုင္းလိုက္နာပါ့မယ္ လံုးဝမပ်က္ကြက္ရေစပါဘူး "
" ေနာက္ၿပီး ဘာ႐ွိေသးလဲဆိုေတာ့ အင္းးး အလုပ္ပင္ပန္းလို႔ဆိုၿပီး ညစာမစားဘဲလဲမအိပ္ရဘူး "
" ဟုတ္ကဲ့ ညစာက္ုိလဲေသခ်ာစားပါ့မယ္ "
" အေရးႀကီးတာတစ္ခုက်န္ခဲ့ေတာ့မလို႔ ကုမၸဏီရံုးခန္းထဲကို အလုပ္ကအမ်ိဳးသမီးေတြကလြဲရင္ ဘယ္သူစိမ္းအမ်ိဳးသမီးကိုမွမဝင္ခိုင္းပါနဲ႔။ သူတို႔လာေတြ႔တာမ်ိဳး႐ွိရင္လဲ ကုမၸဏီထဲက သင့္ေတာ္တဲ့ေနရာမွာေစာင့္ခိုင္းၿပီး ဦးလဲအဲမွာပဲေတြ႔ၿပီးစကားေျပာရပါမယ္ေနာ္ "
ကိုယ့္စည္းကမ္းခ်က္ေၾကာင့္ ဦးသည္ တဟားဟားပင္ေအာ္ရီေလေတာ့သည္။ ရီလည္းမတတ္ႏိုင္ဘူး ကိုယ္မ႐ွိသည့္အခ်ိန္ ဦးကိုနည္းနည္းမွစိတ္မခ်ဘူးေလ။ ရီလို႔ဝသြားပံုရသူကေတာ့ သူ႔လက္ဖဝါးကို မတ္မတ္ေထာင္ျပလာရင္း
" ဒီစည္းကမ္းခ်က္ကို ရာႏႈန္းျပည့္လိုက္နာပါ့မယ္လို႔ ကတိေပးပါတယ္။ ကိုယ့္ကေလးအနားမွာမ႐ွိတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ဘယ္သူစိမ္းအမ်ိဳးသမီးကိုမွ ရံုးခန္းထဲအဝင္မခံပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး ေ႐ွာင္လႊဲလို႔မရတဲ့အလုပ္ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ပြဲေတြကလြဲရင္ ဘယ္အမ်ိဳးသမီးနဲ႔မွ အျပင္ကိုအတူတြဲသြားတြဲလာလုပ္တာမ်ိဳး မ႐ွိေစရပါဘူး ။ မဆိုရင္ ကိုယ့္ေျခမ ကိုယ့္လက္မနဲ႔ေတာင္ အပ်င္းေျပစကားမေျပာပါဘူး "
" ခင္ဗ်ားကေတာ့ ရြဲ႔ေနၿပိီ ရြဲ႔ေနျပန္ပါၿပီေနာ္ "
ခပ္ရႊန္းရႊန္းေျပာလာသူ၏စကားကို ကိုယ္တိုင္လည္း ရီေမာျခင္းျဖင့္တုန္႔ျပန္လိုက္မိေတာ့၏။ ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ေျပာေနေသာစကားတို႔သည္ပင္ ရာႏႈန္းျပည့္ယံုၾကည္ရေၾကာင္း ကိုယ္သိေနတာပဲေလ။ အမ်ားႀကီးစိုးရိမ္ေနစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။
" ေနာက္ဆံုးတစ္ခ်က္ကေတာ့ အလုပ္အားတာနဲ႔ဖုန္းဆက္ပါ။ အလုပ္မအားလဲ အားေအာင္လုပ္ၿပီးဖုန္းဆက္ပါ။ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ေနရာကိုေရာက္ေရာက္ဖုန္းဆက္ပါ ။ ကြၽန္ေတာ္ ဦးဆ္ိီကဖုန္းကို ေသခ်ာေပါက္ေမွ်ာ္ေနမွာမို႔ေလ"
ဒီတစ္ခါစကားဆံုးတာနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕ပါးျပင္ထက္ေႏြးေထြးသြားရေလသည္။ အနမ္းတို႔သည္ ကိုယ့္ပါးျပင္ထက္ အေတာ္ၾကာေအာင္ပင္ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနၿပီးမွ ဖယ္ခြာေပး၏။ ၾကားေလေသြးလို႔မရေအာင္တင္းက်ပ္စြာေပြ႔ဖက္ထားခံရၿပီး ကိုယ့္နားရြက္နားသို႔ကပ္လာသည့္ႏႈတ္ခမ္းအစံုမွသည္ ေလသံသဲ့သဲ့ေလးကိုၾကားလိုက္ရသည္။
" ကေလး ကိုယ့္ဖုန္းကိုေမ်ွာ္ခ်ိန္မရေအာင္ ကိုယ္ကဖုန္းဆက္ေပးေနမွာပါ ။ အမ်ားႀကီးစိတ္ပူမေနဘဲ တစ္ႏွစ္ပဲက်န္တဲ့ေက်ာင္းသားဘဝကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ျဖတ္သန္းေနာ္။ ကိုယ့္ကိုသတိရလာတဲ့အခါ ေတြ႔ခ်င္ေနၿပီလို႔ပဲေျပာလိုက္။ ခ်က္ခ်င္းအေရာက္လာခဲ့ေပးမယ္။ ဘယ္အရာေတြက ဘယ္ေလာက္အေရးႀကီးႀကီး ကိုယ့္ကေလးကေတာ့အေရးအႀကီးဆံုးမို႔ ေသခ်ာေပါက္ ကိုယ္ကေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ထားေပးပါ့မယ္။
ဒါက ဘဝတစ္သက္တာလံုးအတြက္ ကိုယ္ေပးႏိုင္တဲ့ကတိပဲ"
မေတာင္းပဲရလာသည့္ကတိစကားမ်ားသည္ စိတ္ႏွလံုးသားထဲအထိ ခ်မ္းေျမ့ေစ၏။ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ မေဝးေတာ့သည့္အနာဂတ္တြင္ ကိုယ္ခ်စ္ရသူႏွင့္ မခြဲအတူေနႏိုင္ေတာ့မွာျဖစ္ေလသည္။
" ဦး "
ကိုယ့္ကိုဖက္ထားသူအား ရီေဝလိႈက္ေမာစြာ ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ကိုယ့္မ်က္ဝန္းထဲမွ လိုခ်င္မက္ေမာမႈေတြအား ဦးကိုျမင္ေစခ်င္မိသည္။ ခ်စ္ရသူ၏အၾကင္နာေတြကို ေသခ်ာေပါက္ လိုခ်င္ေနမိ၏။ ကိုယ့္အၾကည့္ေတြကို နားလည္ပံုရေသာဦးသည္လည္း အသက္႐ွဴသံတို႔ျပင္းျပလာရေလေတာ့သည္။
" ကိုယ္တို႔ခ်စ္ၾကမလား ကေလး "
" အခုခ်ိန္မွာ ေသခ်ာေပါက္ကို ဦးခ်စ္ေပးတာခံခ်င္ေနတယ္"
" ဒါဆို တစ္ညလံုးဆိုရင္ေရာျဖစ္မလား "
" ေသခ်ာေပါက္ မျဖစ္ႏိုင္စရာမွမ႐ွိတာ "
စကားသံတို႔ျပတ္ေတာက္သြားရျပီး အနမ္းဝတ္မႈံတို႔ျပန္႔က်ဲလာရေတာ့သည္။ ႐ွည္လ်ားလြန္းသည့္ညတာထဲတြင္ ေရာင္စံုေသာ အခ်စ္ညေလးျဖစ္သြားရေတာ့၏။ အရိုင္းဆန္ျခင္းႏွင့္ ညင္သာျခင္းဟူေသာအေျခအေနၾကားထဲတြင္ သ်ွန္းအံ႔ကိုယ္တိုင္လဲ အလိုတူစြာပင္ စီးေမ်ာခံစားေနမိေလေတာ့သည္။
Eros_90
12.4.2024 ( ၈ နာရီ ၃၀ မိနစ္ )
15.4.2024 Update ႐ွိ။
A/N - ေနာက္တစ္ပတ္ ဇာတ္သိမ္း။