"Where is she?" Tanong agad ni Xavier nang makataas ako.
"Don't. Say. Weird. Things. Infront. Of. Her" madiin at paisa-isa kong babala sakanila.
"We won't chill. Bakit ba ang init agad ng ulo mo wala pa nga kaming ginagawa?" Sabi naman ni Shooter.
"Naramdaman niyang nakatitig tayo sakanya" sagot naman ni Rocco. "But I'm impressed" sabi niya ulit bago naglabas ng sigarilyo pero agad kong inagaw 'yon sakanya.
"Keep that" tapon ko pabalik sakanya nung sigarilyo niya dahil ayokong mangamoy sigarilyo ngayon dahil kasama ko si Brielle.
"You have the most drop dead gorgeous and cool girlfriend Miguel, I'm jealous" sabi naman ni Neo kaya ngumisi ako.
"Well that's true" pagmamalaki ko.
"You're happier now" komento ni Joaquin kaya tumango ako. "Pakakasalan mo na ba?" Nakangiti niyang tanong kaya tumango ulit ako.
"Soon" sagot ko bago naupo sa lamesa nila at hinintay si Brielle na makalabas sa banyo at pumunta rito. "She's here" sabi ko at bigla ko naman naramdaman na nagsiayos sila ng upo kaya tumayo naman ako para salubungin si Brielle.
"Wow" agad na reack ni Xavier kaya nakangiti kong hinarap sakanila si Brielle.
"Just wow" sabi naman ni Neo.
"What's happening?" Naguguluhang bulong saakin ni Brielle.
"They're admiring your gorgeousness" nakangiti kong sabi saka pero nginiwian niya ako.
"Ehem. Hi there, I'm Xavier Ace Cortez"
"Shooter. Shooter Sarabia"
"Rocco Salem, mi lady"
"Draven Salvador, at your service"
"Joaquin Alvarez"
"And I am Neo Alexander"
Pakilala nila isa-isa bago sila nakipagkamay kay Brielle.
"They look different" pabulong na sabi saakin ni Brielle na mukhang narinig nila kaya naman nagsalita ulit si Xavier.
"Well, those guys" turo niya sa mga ibang kaibigan ko pa na nasa baba. "They are known of many peoples, they're popular and appear in every single new papers, articles, billboards, tarpaulins and other things that'll make them popular. But not us" mahinahon niyang sabi.
"Well some of them are not we'll know because of their jobs, like that innocent guys over their" sabi naman ni Joaquin habang nakaturo kina Gabriel and Alejandro. "Alam niya ba?" Tanong niya saakin kaya tumango ako.
"Nagtatrabaho sila as a personal bodyguards and driver but in another level. Hindi lang din sila basta-basta bodyguard and driver" sabi naman ni Rocco. "While kami, we're unknown persons in this world" sabi niya na ikinakunot ng noo no Brielle.
"They're just joking" pairap kong sabi at sinamaan sila ng tingin dahil pinagloloko nila si Brielle. "Those two is working as an secret agent" turo ko kina Xavier at Shooter "Joaquin and Rocco is working as a Fire Fighter, while Neo is a Bartender but nagtatrabaho siya sa mismong bar na pagmamay-ari niya, and Draven is a IT expert" pakilala ko sakanila kay Brielle bago ako bumuntong hininga
"At kaya ganyan ang mga itsura niyan ay nakalimutan o hindi talaga nila alam na birthday ko ngayon" sabi ko.
"What? Why? Formal naman ang itim ah?" Natatawang sabi ni Neo kaya muntik ko na siyang mabato ng baso.
"Ehh mukhang burol ang pupuntahan niyo hindi naman birthday mga bwisit kayo" naiinis kong sabi sakanila na ikinatawa ni Brielle.
"Pero seryoso kami doon sa unknown" sabi ni Draven.
"Ayusin niyo kasi trabaho niyo, puro kayo kalokohan eh" sermon ko sakanila.
"Opo, kuya" sabay-sabay nilang sabi na may halong pang-aasar.
"Lumayas na nga kayo dito sa taas, ang dami niyong arte" sabi ko ulit dahilan para tawanan nila ako.
"Ehh sa gusto nga namin makilala si Brielle ng walang sumasabat, eto naman napaka ano"
"Ewan ko sainyo"
Naglakad naman kami pabalik sa baba pero biglang bumulong si Brielle saakin.
"Paano nila nalaman ang pangalan ko?"
"Well, probably may halong mga pagkachismoso ang mga kaibigan ko at umabot na sakanila ang buong storya kung paano kita nakilala. Sure 'yan" sabi ko na ikinatawa niya.
Pagbaba na pagbaba namin sa hagdanan huminto ako para titigan ang mukha niya nang nakangiti dahil hindi ko talaga maipaliwanag kung gaano ako kasaya ngayong araw na 'to.
Hindi ko nga alam kung paano niya nalaman ang birthday ko, but one thing is for sure. Nung wala ako, maraming naikwento ang mga kaibigan ko sakanya dahil sila ang buong araw niyang kasama.
"Why are you starting at me like that hm?" Nahihiya pero nakangiti niyang tanong saakin.
"Wala, gusto ko lang pagmasdan ang mukha mo" sabi ko kaya yumuko siya. "Alam mo, nakikita ko na talaga ang sarili ko in the future na kasama ka" sabi ko na may kasama pang hand gesture dahilan para tumawa siya.
"Why?"
"Anong why? Gusto na kitang makasama habang buhay, sa hirap at ginhawa man"
"Should I propose to you, now?" Nakangiting tanong niya kaya tumawa ako at pinisil ang ilong niya.
"No, ako dapat gagawa nang bagay na 'yon" nakangiti kong sabi sakanay na may kasamang pag-iling bago ko inayos-ayos ang buhok sa may gilid ng mukha niya. "I'm so proud of you Brielle" proud na proud kong sabi sakanya habang diretso akong nakatingin sa mga mata niya.
"Why?"
"You confess in front of the reporters before I do. You're so brave, malayong-malayo ka na ngayon sa Brielle na nakilala ko, but you're still the Brielle na minahal ko."
"And that's all thanks to you. You see, maraming nagbago saakin and paunti-onti mas narerealize ko na kaya kong lumaban at tumayo sa sarili kong paa dahil nandiyan ka para suportahan, alagaan at ipagtangol ako. But still–"
"You don't need to add the 'but' because I'll allow you to depend on me, you don't need to worry because I would never leave you. Seryoso ako, use me whenever and whatever you want. Hindi ko na din maimagine ang sarili at buhay ko nang wala ka" Seryoso kong sabi.
"That's a promise? You'll never leave or abandon me like they do to me?" Nakangiti pero nanunubig ang mata habang tinatanong 'yon saakin kaya tumango ako.
"I would never" sabi ko bago ko siya niyakap ng mahigpit.
"Yeah! That's what we call love indeed! Aabangan ko kasal niyo ah!?" Rinig kong sigaw ni Pysche mula sa malayo kaya sabay kaming lumingon ni Brielle sa pwesto nila at natawa ako dahil nakatingin silang lahat saamin na may ngiti sa mga labi nila.
I can see the happiness and being proud in their smiles.
"I want to visit your parents tomorrow" sabi ko kay Brielle.
"W-why?" Tanong niya na mukhang natakot nang banggitin ko iyon kaya hinawakan ko na ang kamay niya.
"They're your parents after all, they raised you, gusto ko na formal na magpakilala sakanila kahit ang sama-sama ng pagtrato nila sa'yo" sabi ko pero nag-aalala talaga ang mukha niya.
Magsasalita pa sana siya pero may lumapit saamin na isang waiter kaya sakanya natuon ang pansin namin.
"Pasensya na po sa abala, pero may naghahanap mo sainyo sa labas sir, kanina pa po niya gustong pumasok" sabi niya kaya tinignan ko si Brielle.
"Sino? Wait, pakisabi po na lalabas po ako" agad na sabi ko dahil biglang iba ang naramdaman ko nang sabihin niya 'yon.
"Sige po"
"Doon ka muna kina papa hm? Titinignan ko lang kung sino 'yon" malumanay na sabi ko kay Brielle.
"Sure" sabi niya kaya hinalikan ko ulit siya ng matagal sa labi.
"Don't miss me to much" biro ko na ikinatawa niya bago ako naglakad palabas.
*****
Itinuro ako nung waiter sa may garden kaya doon ako nagtungo at agad kong nakita si Lindsay, ang kaibigan ni Brielle.
"Anong ginagawa mo dito?" Nagtatakang tanong ko sakanya pero tinignan niya ako ng blangko ang mukha.
"Masyado ka yatang nagsasaya ngayon?" Sarkastiko niyang sabi at sa pananalita niya pa lang ay ramdama ko na naghahanap 'to ng away.
"Get straight to the point, anong ginagawa mo dito?" Seryosong tanong ko dahil ayoko siyang kausap.
"Kilala mo ba talaga si Brielle?" Nakangisi at nang-aasar niyang tanong kaya agad ko siyang tinalikuran. "Alam mo ba ang totoong pangalan ni Brielle? Baka kasi hindi pa, willing akong magkwento. Natanong mo na din ba kung totoong anak siya ng mga magulang niya? Sinabi niya na ba sa'yo–"
Hindi ko siya pinatapos sa sinasabi niya at agad akong bumalik para kwelyohan siya dahil alam ko na ang gusto niyang gawin.
"Ano na naman ba ang gusto mo ngayon ha?" Napipikon kong tanong sakanya.
"Chill. Nasa labas tayo, maraming makakakita sa'yo, gusto mo maging headline ng balita bukas?" Nakangisi pero madiin niyang tanong bago niya malakas na inalis ang kamay ko sa kwelyo niya.
"Wala akong pake" sagot ko sakanya pero tumawa siya ng mahina.
"Masyado ka yatang nakakampante na magiging kakampi mo ang lahat. Hindi porket marami kang kaibigan na tutulong sa'yo, hindi mo pa rin kayang protektahan si Brielle" madiin pero sarkastiko niyang sabi habang nakangisi. "Hindi mo ba napapansin? Matagal mo nang hinahanap ang kapatid mo, pero hindi mo mahanap-hanap. Nabalitaang buhay pero hindi mo pa rin makita at mahanap. Alam mo ba kung bakit?"
Bakit ang dami niyang alam? Pati kapatid ko pinapakialaman niya
"You're useless to talk to" sabi ko sakanya dahil ang labo niya kausap.
Hindi ko makuha ang pinupunto niya kaya tinalikuran ko ulit siya pero nagsalita na naman siya.
"You can't be with Brielle, or should I say, Michelle" sabi niya na ikinatigil ko sa paglalakad.
Tama ba ang narinig ko?
"Miguel! Where is Brielle?" Rinig kong nagmamadaling sigaw at tanong ng pamilyar na boses mula sa malayo.
Tinignan ko ulit si Lindsay na nakatingin sa likuran ko bago siya tumalikod saakin.
"Hey, where is Brielle?" Hila ni Dave sa balikat ko paharap sakanya na nagmamadali at aligaga ang mukha.
"Why? What are you doing here? Bakit hinahanap mo si Brielle?"
"We need to talk, but before that, get Brielle out of this fvcking place and leave. Right now" humahangos niyang sabi at sa itsura niya palang ay ramdam kong may masamang mangyayare kaya agad akong sumunod.
Pagharap na pagharap ko pa lang papunta sa entrance door, bigla na lang kaming tumilapon kasabay ng malakas na pagsabog mula sa loob kaya nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin ako sa wasak na pintuan at lumiliyab na apoy mula sa loob.
"WHAT THE FVCK!! BRIELLE!!!"