Umarım beğenirsiniz lütfen oy vermeyi unutmayın🤍✨
İyi okumalarr...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Tabi bütün gece eğlendiniz şimdi camış gibi uyuyorsunuz. Kalkın lan. Bıktım ben bundan ağlayıp duruyor. Maden annesi babası sizsiniz alın bebenizi." Alevin sitem dolu sesiyle Barlasın vıyaklayarak ağlamasıyla gözlerimi açtım. Ateş yanımda uyuyordu.
Alev gelip barlası bana verdi. "Altını değiştirdim karnını doyurdum hala ağlıyor. Ayrıca saat 2 oldu kalkmayı düşünüyor musunuz?" Dedi. Barlası pışpışlarken kaşlarımı kaldırdım. "İki mi?" Dedim şaşkınlıkla.
"Evet canım iki ben çıkıcam şimdi manitamla buluşucam hadi öptüm baayy." Dedi kaçmak ister gibi. "Dün gece beraber değil miydiniz zaten?" Dedim gülerek. "Beraber spora gidicez." Dedi. Fazla mutlu görünüyordu.
Alev çıkınca sakinleyen Barlası Ateşin yanına yatırıp banyoya girdim ve elimi yüzümü yıkadım. Dün geceden sonra hala kendime gelememiştim.
Banyodan çıkınca Ateşin göğsünde kıpırdanıp mutlu olduğunu belli eden sesler çıkartıyordu. "Günaydın." Dedim beni fark etmelerini için. Ateş başını bana çevirdi "Günaydın annesi" dedi. Gülümsedim. Barlas gülümseyerek ses çıkarttığında Ateş yalandan bi şaşkınlıkla ona döndü "Karıma iş mi atıyorsun lan. O senin annen annen" dediğinde kendimi tutamayıp kahkaha attım.
"Benim şirkete gitmem lazım." Dedi kucağında Barlasla beraber kalkarken. Yanına gidip barlası aldım. "Bir kaç işim var siz de kafanıza göre takılın. Eve kapatma kendini." Dedi. Kafamı salladım.
Aslında gitmesini istemiyordum. Çünkü o kızla yan yana olması sinirimi bozuyordu. Ben yanındayken bile çekinmeden kocama yürümesi ben yokken yapacaklarının habercisi gibiydi.
Gibiyi at. Gibisi fazla.
Ateş kapının önünde ayakkabılarını giyip önce beni sonra ise Barlası öptü. "Görüşürüz babasıı" dedim Barlasın elini kaldırıp sallarken. Ateş gülümseyip evden çıktı.
❄️
Şu anda Barlasla beraber şirkete gidiyorduk çünkü içim içimi yiyordu. Ateşi aramamıştım çünkü sürpriz olsun istiyordum. Bebek arabasından bana bakan Barlasa öpücük attığımda güldü.
Şirketin içine girdiğimizde gözler üzerimize döndü. Danışmanın yanına ilerledim. "Ateş beyin odası nerde acaba?" Diye sordum. Kadın gülümsedi "Siz eşi olmalısınız. Dün geceden sonra herkes sizi konuşuyor. Ateş beyin odası 12. Katta oraya gittiğinizde birine sorarsanız yardımcı olurlar." Dedi. Teşekkür edip asansöre ilerledim.
7. Katta asansör durdu be bi adam bindi. "Birine mi bakmıştınız hanımefendi?" Diye sordu. "Evet. Ateşe gelmiştim." Dedim düz bi sesle. Anladım dercesine kafasını salladı. 12. Kata geldiğimizde ikimizde indik. Adam bana Ateşin odasını gösterdi.
Yavaşça oraya gittiğimde kapı aralıktı. Kapıyı açtım. İçeriye gireceğim sırada duraksadım. Sinir bütün vücudumu ele geçirirken sinirle burnumdan soludum. Çünkü dün gece tanıştığım ukala kadın birden Ateşin yanağından öpmüştü.
Ateş beni gördüğünde gerildi. İçinden ettiği küfürler gözlerinden okunuyordu. Sinirle mırıldanıp bebek arabasını geri çekip odadan çıktım. "Kardelen!" Ateş hızlı arkamdan gelip kolumu tuttu. "Defol. Defol git başımdan. Sana sürpriz yapmak isteyende kabahat." Dedim. Sinirden gözlerim dolmuştu. "Hayatım yanlış anlıyorsun beni bi dinler misin" dedi beni durdurmaya çalışarak.
"Kadın seni öptü ya. Düşünmeden şak diye öptü seni ve sen hiç bir şey yapmadın Ateş!" Derim sinirle. Durmuştum. Ateş ellerimi tuttu. "Ya ben ne olduğunu anlamadım bile. Sende dedin işte şak diye öptü birden. Vallahi başka bi şey yok bitanem. Yapma böyle lütfen." Dedi.
Sinirle Ateşin odasına doğru yürüyeceğim sırada. "Nerde o bak gör saçlarını yolup eline vereceğim!" Dedim sinirle. Ateş beni belimden tutup gitmemi engelledi. "Aşkım, sevgilim, bebeğim sakin ol. Gerek yok böyle şeylere."dedi.
"Öyle mi Ateş? O zaman benide birisi öpsün. Ve bende 'görök yok boylo söylöre' diyim he nasıl olur?" Dedim onun taklidini yaparak. Yüzü kasıldı. "Ne öpmesi kardelen saçma sapan konuşma! Öpmeyi bırak kimse sana yan gözle bile bakamaz. Oyarım o gözleri." Dedi sinirle.
Barlas bebek arabasının içinde ağlamaya başlayınca Ateş onu hızla kucağına aldı. Aralarında nasıl bir bağ var bilmiyorum ama Barlas anında susmuştu. "Sevgilim, benim senden başkasını gözüm görür mü hiç" dedi bana sarılmak isteyerek. "Git Ateş ya sinirliyim zaten dokunma bana." Dedim ve odasına doğru yümeye başladım.
Odaya gittimde kızın hala orda olduğunu görmemle sinirim tekrardan tepeme çıktı. Ateş hızlı bi şekilde barlas ve bebek arabası ile peşimden geldi. Barlası bebek arabasına bırakıp ellerini belime doladı. "Defne dışarı." Dedi hızla. "Ateş bende seni bekliyordum nereye kayboldun bi anda. Utandın mı yoksa?" Dedi eğlenerek.
"Asıl utanması gereken sensin. Ateşin evli olduğunu bile bile nasıl dokunursun ona ya! Kızım senin hiç aklın,gururun yok mu? Hayır Allahından belanı mı istiyorsun anlamadım ki." Değimde Ateş ağzını açamıyordu çünkü konuşursa ağzına saçacaktım. Bunu biliyordu.
Kız şaşkınca bana baktı "Yemedik kocanı. Ayrıca Ateş de istemese iterdi demek ki onluk sorun yok. Sen niye kastın bu kadar anlmad-" sinirle Ateşin elinden kurtulup kızın suratına bi tokat attığımda sözünü tamamlayamadı. "Kardelen!" Ateş arkadan gelip beni geriye çekti.
"Ne yaptığını zannediyorsun sen?" Dedi elini yanağına koyarak. Bunu bende beklemiyordum ama bi anlık sinirle olmuştu. "Defne dışarı! Hemen!" Dedi Ateş sinirle.
Sinirden elim ayağım titriyordu. Defne dışarıya çıktığında Ateş elimi tutmak etsedi ama izin vermedim. "Sevgilim yemin ederim hiç bi suçum yok. Bi konuda takılmış yardım istedi. Bende yardım ettim. Bende anlamadım ne olduğunu birden öptü. Bir şey dememe fırsat olmadan sen geldin zaten." Dedi.
Ona inanıyor ve güveniyordum. Ama şu an sinirliydim. "Ben eve gidiyorum." Dedim ayaklanarak. "Daha yeni geldin." Dedi. "Daha fazla burda durmak istemiyorum." Dedim. Ateş birden bana sarıldı. "Seni çok seviyorum ve söz veriyorum bir daha böyle bir şey olmadına asla izin vermeyeceğim." Dedi. "Bende seni çok seviyorum Ateş. Ve güveniyorum da. Asla şüphem olmadı. Ama yanında başkasını görünce deliriyorum. Elimde değil." Dedim ellerimi beline sararken. Biraz sakinleşmiştim.
Başıma öpücük bıraktı. "Gel biraz şirketi gezdireyim sana olur mu? Hemen gitme." Dedi. Gülümsedim "Olur." Dedim. O Barlası kucağına aldı. Henüz üç buçuk aylıktı ve Ateş ona dokunurken bile temkinli davranıyordu. Bi eliyle benim elimi tutup diriyle barlası taşıyordu.
Şirketi gezerken çalışanların bakışları üzerimizdeydi. Bi an aklıma gelen şey ile "Ateş" dedim. "Söyle yavrum." Dedi. "Dün gece Kaanı hiç görmedim neredeydi? Bizimle geleceğini söylemiştin." Dedim. "Davette Dora da varmış o yüzden gelmek istemedi." Dedi Ateş.
Kaşlarımı çattım "Dora?" Dedim sorar gibi.
Gibiyi at. Gibisi fazla.
"Senin olaydan haberin yok tabi. Akşam evde anlatır Kaan." Dedi. Merak etmiştim ama üstelemedim. Sadece başımı salladım.
❄️
Ateş beni şirketin şoförü ile eve gönderdi. Biraz Barlasla ilgilendim ve kanını doyurdum. Akşam
hep beraber Mertlere gidecektik. Önce Barlası giyindirip kendim giyindin.
Telefonum çalmaya başladığında Ateşin aradığını gördüm."Canım geldim ben hazırsanız gelin." Dedi.
"Hazırız iniyorum hemen." Dedim.
Barlasla beraber aşağıya indiğimizde Ateş bizi arabanın yanında kollarını göğsünde bağlamış bi şekilde bekliyordu. Bizi görün gülümsedi. Yanına gittiğimde Barlasın yanağına sulu bi öpücük bıraktı. Barlas heyecanla kollarını yukarı aşağı hareket ettirip kımıldamaya çalıştı.
Ateş kapımı açtığında Barlasla beraber arabaya bindik. "O kadın yanına gelmedi bir daha inşallah" dedim sorar gibi. "Geldi ama ben gerekli cevabı verdim merak etme." Dedi. Tek eliyle arabayı kullanırken diğeriyle elimi tutuyordu.
"Yok bu kız akıllanmayacak." Dedim gergince. "Hayatım sakin ol. Seviyesiz insanlarla uğraşma. Moralini bozmaya değmez." Dedi. Elimin üstünü öptü. Gülümsedim.
Mertlere geldiğimizde muhabbet gayet güzel devam ediyordu. Bu gün Ateşle olan konuşmamız aklıma gelince "Kaan" dedim. Kaan bana döndü. "Efendim" dedi. "Dora kim?" Dedim birden. Kaanın yüzü kasıldı. "Aa sen bilmiyorsun o olayı dimi"dedi Alev. Hayır anlamında başımı salladım.
"Hiç kimse değil. Hayatımızda yeri olmayan normal bi insan." Dedi. Ama sesinden bile ne kadar sinirlendiği belli oluyordu. "Hayatında yeri olmadığına emin misin?" Diye araya girdi Mert. Kaan kaşlarını çatıp Merte döndü "Ne demeye çalışıyorsun?" dedi. Niye bu kadar sinirlenmişti ki?
"Unutabildiğine emin misin demeye çalışıyorum?" Dedi Mert. "Saçma sapan konuşma Mert!" Diye çıkıştı Kaan. "Dora ile bi aralar sevgiliydik kardelen. Ama sonra ayrıldık ve artık zerre umurumda değil."dedi sakin kalmaya çalışarak. Neden diye sormak istedim ama Kaan çok sinirliydi.
Ne demek istediğimi anlamış gibi derin bi nefes verdi "Aldattı. Ve bunu çok normal bi şeymiş gibi hiç çekinmeden gelip bana söyledi." Dedi. Onun için üzülmüştüm çünkü darbe insanın sevdiğinden gelince mal gibi kalıyordun işte.
Kaan o kızı şu an sevmiyordu ama sinirliydi. Bunu anlamak zor değildi. "Neyse ya sen bırak Dorayı falan yeğenimi ver bana az seviyim sıpayı" dedi. Kaan da böyleydi işte. Çok sinirliyken bi anda normale dönebiliyordu.
Kaan Barlası severken bi yandan da bize sadece Atıştırmalık getire Mertin misafir perverliğine laf ediyordu.
Son...
.
.
.
.
.
.
.
.
Umarım beğenmişsinizdir. Yıldıra basmayı ve yorum yapmayı unutmayın bebişlerimm🤍😽✨
⭐️⭐️