အပိုင္း - ၂၄
ႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္ေပ်ာ္သြားသည့္အခ်ိန္ခဏအတြင္း တံခါးကိုအေလာတႀကီးဖြင့္သံၾကားလိုက္ရၿပိ္ီး အခန္းတြင္းသို႔ လူတစ္ေယာက္ေျပးဝင္လာေတာ့၏။
" ကေလး! !"
*
*
*
*
*
*
*
*
အိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ကိုယ္အား ဆြဲထူကာေပြ႔ခ်ီခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ အိ္ပ္ရာႏိုးသြားရေတာ့သည္။ ကိုယ့္ကို ကေလးတစ္ေယာက္လိုေပြ႔ခ်ီထားရင္းမွ တစ္ကိုယ္လံုးကိုၾကည့္လိုက္၊ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ အပံုလိုက္႐ွိေနေသးေသာ ဆံပင္ေတြကိုၾကည့္လိုက္ႏွင့္ သူကိုယ္တိုင္လည္း ေျပာစရာစကားတို႔ ဆြံ႔အေနပံုရေလသည္။
ဦးတစ္ေယာက္ ဒီေလာက္ျမန္ျမန္ႀကီးအိမ္ျပန္လာမယ္မထင္ တာေၾကာင့္ ကိုယ္တိုင္လည္း အဝတ္ အစားပင္လဲမထားမိေသး။ ခဏေလာက္အိပ္ၿပီး အိပ္ရာႏိုးေတာ့မွ အခန္းကိုသန္႔႐ွင္းေရးလုပ္၊ ေရပါခ်ိဳးလိုက္ဖို႔ ေတြးထားတာျဖစ္သည္။
" ဒါ ဒါ ေတြက ဘာျဖစ္တာလဲ ။ ဘာျဖစ္တာလဲလို႔ အခုကိုယ့္ကိုေျပာစမ္း "
လည္ဂုတ္နားမွာကပ္ေနသည့္ ကိုယ့္ဆံပင္ေတြဆီပြတ္သပ္ရင္း ေမးလာသည့္အသံထဲတြင္ ေဒါသေတြနင့္နင့္သီးသီးပါဝင္ေနေၾကာင္း ခံစားလိုက္မိ၏။
" ဘာျဖစ္တာလဲလို႔ကိုယ္ေမးေနတယ္ေလ ဆံပင္ေတြကို ဘာလို႔ညႇပ္လိုက္တာလဲလို႔"
ကိုယ့္ဆံပင္ေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ဆြဲဖြလာရင္းေမးလာသည့္ နီရဲေနေသာမ်က္ႏွာႏွင့္ အသက္႐ွဴသံျပင္းျပင္းေၾကာင့္ ဦးရဲ႕ေဒါသကို ကိုယ္ပင္ျပန္ေၾကာက္ေနမိသည္။
" ဒီ ဒီတိုင္း အိုက္လာလို႔ ညႇပ္လိုက္မိတာ "
ယုတၱိမ႐ွိေသာအေျဖစကားသည္ ေဒါသထြက္ေနသူကို ပိုၿပီးဆြေပးလိုက္သလိုျဖစ္သြားရမွန္း ေျပာၿပီးမွပင္သတိထားမိလိုက္သည္။
" သက္လံုးပံု! ကိုယ့္ကိုလူသတ္ခ်င္စိတ္ျဖစ္ေအာင္ လာမဆြနဲ႔ေနာ္။ အမွန္အတိုင္းေျပာလို႔ ကိုယ္ေျပာေနတယ္။ မင္းဒယ္ဒီကိုယ့္ဆီဖုန္းဆက္ၿပီး လွမ္းေျပာလာလို႔ ကိုယ္သိထားၿပီးၿပီ။ အဲဒါကို လိမ္ခ်င္ေနေသးတာလား။ မင္းပါးစပ္ကအမွန္တိုင္းဖြင့္ေျပာစမ္း အခုခ်က္ခ်င္း "
ကိုယ့္ရဲ႕အလိမ္အညာစကားမ်ားသည္ ဦးရဲ႕ေဒါသကို ပိုပိုၿပီး တိုးေစလာပံုရေလသည္။ ဒယ္ဒီကဖုန္းဆက္ထားၿပီးဆိုထဲက ျပႆနာရဲ႕အေပၚယံအေၾကာင္းတရားကို ဦးသိသြားၿပီပဲ။ ဒါေၾကာင့္ပဲ အိမ္ကိုခ်က္ခ်င္းျပန္လာပံုရသည္။ စိုးရိမ္စိတ္ျဖင့္ အိမ္ျပန္လာသူကို ဒီလိုပံုစံျဖင့္ႀကိဳဆိုလိုက္မိ၏။ ဦးရဲ႕စိုးရိမ္စိတ္ေတြက ေဒါသအျဖစ္ အ႐ွိန္အဟုန္ျပင္းျပင္းျဖင့္ေျပာင္းသြားရကာ ကိုယ့္ပခံုးႏွစ္ဖက္ကိုသူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္
ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ရင္း ခႏၶာကိုယ္ကိုဆြဲခါေနေလေတာ့သည္။
" ေျပာစမ္းအခု မင္းကိုဘယ္သူေျပာလိုက္တာလဲ ဘာေျပာလိုက္တာလဲ အမွန္တိုင္းတစ္လံုးမက်န္ျပန္ေျပာစမ္း ပါးစပ္ပိတ္မထားနဲ႔လို႔အ႐ူးေလးရဲ႕ "
ပင္ပန္းေနသည္စိတ္ခံစားမႈေတြေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္ကိုဆြဲခါခံရသည့္အခါ လူကမူးေဝလာရေတာ့သည္။ ႐ုတ္ခ်ည္းပင္ ဦးရဲ႕ခါးေတြကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲေခါင္းတိုးဝင္လိုက္မိ၏။ ထိန္းထားသည့္ငိုခ်င္စိတ္လည္းလြတ္ထြက္သြားရကာ ခိုလႈံေနသည့္ရင္ခြင္ထဲအေရာက္ အင့္ခနဲတစ္ခ်က္႐ိႈက္ကာငိုလိုက္မိေတာ့၏။
" အဲ ... အဲလိုမလုပ္ပါနဲ႔ သားေခါင္းေတြမူးတယ္ "
မိဘေတြနဲ႔သာသံုးဖူးသည့္ သားဆိုသည့္နာမ္စားကိုသံုးလိုက္ မိသည့္အခါ ဒါကပဲ ဦးရဲ႕ေဒါသေတြကို ရပ္တန္႔သြားေစပံုရေလသည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ ကိုယ့္ကိုသူ႔ရင္ခြင္ထဲထည့္ၿပီးသိုင္းဖက္ေပးလာ၏။
" ကိုယ္ေတာင္းပန္တယ္ေနာ္ တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ကေလးရယ္ ။ေခါင္းအရမ္းမူးေနလား ဆရာဝန္ေခၚလိုက္ ...."
" ဟင့္အင္း သားကိုဒီလိုေလးဖက္ထားေပး "
" ဟုတ္ကဲ့ပါ ကိုယ္ဖက္ထားေပးမွာမ္ို႔ လွဲအိပ္လိုက္ေနာ္ ။ ကေလးေလးကလိမၼာတယ္ ။ အခု ဘာမွမေျပာခ်င္ရင္လဲ မေျပာလို႔ရတယ္။ ကေလးစိတ္ထဲ အဆင္
ေျပမွေျပာျပေနာ္။ ငိုတာေတာ့မငိုပါနဲ႔ ကေလးေလးေမာေနမွာေပါ့ "
အိပ္ရာထဲႏွစ္ေယာက္အတူလွဲအိပ္လိုက္ၿပီး ကိုယ့္တစ္ကိုယ္လံုးက ဦးရဲ႕ရင္ခြင္ထဲနစ္ျမဳပ္ေနရေလသည္။
" ဆံပင္ေလးေတြကြာ "
ျဖစ္သလိုထိုးညႇပ္ထားသည့္ ဆံပင္တိုေလးေတြကိုပြတ္သပ္ေပးေနရင္း ခပ္တိုးတိုးေရရြတ္ေနသည့္အသံထဲတြင္ ႏွေျမာျခင္းအေငြ႔အသက္ေတြပါေန၏။ ကိုယ့္မ်က္လံုးေထာင့္နားကိုခပ္ဖြဖြႏွင့္ ထိတယ္ဆိုယံုေလး ထပ္ကာထပ္ကာနမ္းေပးေနေလသည္။ ဒီအနမ္းက ခ်စ္ရသူရဲ႕စိတ္ကို လံုျခံဳေအးခ်မ္းေစတယ္လို႔ ဦးေျပာခဲ့ဖူးတာကို ျပန္သတ္ိရမိ၏။
" ဘယ္သူေတြဘာေျပာေျပာ ကေလးရဲ႕ေဘးမွာ ကေလးမိဘေတြ႐ွိတယ္။ ၿပီးေတာ့ကိုယ္႐ွိတယ္။ ဒီလူသံုးေယာက္ဆ္ိီက ခ်စ္ျခင္းေတြေရာ ေမတၱာတရားေတြကိုပါ ကေလး အျပည့္အဝရထားၿပီးသား ။ ဘယ္သူ႔ဆီကိုမွမ်ွေဝစရာမလိုတဲ့ ဒီေမတၱာေတြေၾကာင့္ပဲ ကေလးရဲ႕စိတ္ေလးကို ေႏြေထြးလံုျခံဳေစခ်င္တယ္။ ေဘးလူေတြက သူတို႔စိတ္မွန္းနဲ႔ေျပာေနတဲ့စကားေတြေၾကာင့္ ဘာလို႔မ်ား ကိုယ့္ကိုကိုယ္ထိခိုက္ေအာင္လုပ္မွာလဲ။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ထိခိုက္ေစမဲ့အစား သူတို႔ေျပာေနတာေတြက မွားေနတယ္ဆိုတာမ်ိဳး သူတို႔ျမင္ေအာင္ျပေပးရမွာေပါ့ ။ ကိုယ္ေျပာတာကို နားလည္လားကေလး "
" ဟုတ္ အင့္! ဟုတ္ကဲ့ "
ေခါင္းကို တဆက္ဆက္ညႇိမ့္ရင္းေျဖလိုက္ေပမည့္ ႐ႈိက္သံေတာ့ပါသြားေသးသည္။
" ဦးနဲ႔မလိုက္ဖက္ဘူးတဲ့ "
အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ေျပာတဲ့စကားကို မိန္းမလိုမိန္းမရ ျပန္တိုင္ဖို႔စ္ိတ္ကူး႐ွိမေနခဲ့ေသာ္လည္း စိတ္အလိုကိုႏႈတ္ကမထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ တိုင္တန္းခ်င္တယ္ဆိုတာထက္ ရင္ဖြင့္ခ်င္တာမ်ိဳးသာျဖစ္ေလသည္။
" ဘာကိုလဲကေလး ကိုယ့္ကိုေသခ်ာေလးေျပာျပေနာ္"
ဆံပင္ေလးေတြကိုသာသာဖြဖြေလးသပ္ၿပီးေမးေနပံုက ကေလးတစ္ေယာက္ကိုရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ
ေခ်ာ့ေနတဲ့ပံုႏွင့္ပင္တူေလသည္။
" ရံုးကအစ္မႏွစ္ေယာက္ေျပာေနတာကိုၾကားခဲ့ရတာ။ သားပံုစံက ဂ်ေလဘီပံုစံတဲ့။ ဦးနဲ႔သာတြဲရင္
ဦးသိကၡာက်မွာတဲ့။ အမွန္ေတာ့ ဦးက မအိမ့္လိုမိန္းကေလးမွလိုက္တာတဲ့ ။ အဲလိုေျပာေနတာကို သားရဲ႕နားနဲ႔ေသခ်ာကိုၾကားလိုက္ရတယ္ "
" ကေလးရယ္ "
သက္ျပင္းခ်သံသဲ့သဲ့ႏွင့္အတူ စကားသံတို႔ခဏေတာ့ရပ္တန္႔သြ ားရသည္။ အေတာ္ၾကာမွ
" အဲလိုေတြၾကားရေတာ့ ဝမ္းနည္းသြားတာေပါ့ ဟုတ္လားကေလး "
" ဝမ္းနည္းတာထက္ သားေၾကာင့္ ဦးကို သိကၡာက်ရတာမ်ိဳးမျဖစ္ေစခ်င္တာ "
" အဲလိုေတြေၾကာင့္ အိမ္ကိုခ်က္ခ်င္းျပန္လာၿပီး ဆံပင္ေတြကိုုျဖစ္သလိုညႇပ္လိုက္တာကိုး "
" သားရဲ႕ပံုစံကိုေျပာင္းခ်င္တယ္ သားေၾကာင့္ဦးကိုမထိခိုက္ေစခ်င္ဘူး "
" ကေလးေၾကာင့္ ကိုယ္ဘာမွထိခိုက္စရာမ႐ွိဘူးေလကြာ။ အသက္ ၁၈ႏွစ္အရြယ္ကေလးတစ္ေယာက္က သူ႔အသက္အရြယ္နဲ႔လိုက္ဖက္တဲ့အျပင္အဆင္ပဲ႐ွိမွာေပါ့ ။ ၄၀ေက်ာ္လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ပံုစံလို အတင္းေျပာင္းလဲလို႔မွမရတာ ။ဒါအျပစ္မဟုတ္ဘူး။ အသက္အရြယ္ေတြေျပာင္းလဲလာတဲ့အခါ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕အျပင္ပိုင္းအျပင္အဆင္ကလဲ သူ႔ဘာသာလိုက္ေလ်ာညီေထြေျပာင္းလဲလာမွာပဲ ။ လုပ္ငန္း႐ွင္တစ္ေယာက္က လုပ္ငန္း႐ွင္တယ္ေယာက္လိုဝတ္စားမယ္ဆိုေပမဲ့ ေက်ာင္းသားအရြယ္ကေလးတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ လုပ္ငန္း႐ွင္တစ္ေယာက္လို အတင္းေျပာင္းလဲေပးလို႔မရဘူး "
ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ ေတြးခ်င္ရာေတြးၿပီးခံစားေနသမ်ွသည္ဦး႐ွင္းျပလာသည့္စကားေတြကို နားေထာင္ၿပီးသည့္အခ်ိန္တြင္ ၾကားခဲ့ရသည့္စကားေတြက ဒီေလာက္ထိခံစားေနဖို႔မတန္ဘူးဆိုတာကို သေဘာေပါက္သြားရေတာ့သည္။
" သားမွားသြားပါတယ္ "
" ကေလးမမွားပါဘူး ။ သစ္ရြက္လႈပ္ရင္ေတာင္စိတ္ကစားတတ္တဲ့အရြယ္ေလးေတြက ဝမ္းနည္းစရာကိစၥေသးေသးေလးေတြကိုလဲ အမ်ားႀကီးခံစားေနတာ သဘာဝပဲေလ "
ကိုယ့္ကို သစ္ရြက္လႈပ္ရင္စိတ္ကစားတတ္တဲ့အရြယ္လို႔ ေျပာလာျပန္ေတာ့ လက္မခံႏိုင္ပဲ ႏႈတ္ခမ္းဆူလိုက္မိေသး၏။
" သား ဦးအေပၚစိတ္ကစားတာမဟုတ္ဘူး တကယ္ခ်စ္တာ"
" သိပါတယ္ ကိုယ္သိတယ္ေနာ္ ကိုယ္ကျဖစ္တတ္တဲ့သေဘာကိုေျပာျပတာပါ"
" ဟုတ္ "
ဦးဆီမွေနာက္တစ္ႀကိမ္သက္ျပင္းခ်သံႏွင့္အတူ ကိုယ့္ဆံပင္ေတြကိုငံု႔ကာနမ္းေနေလသည္။
" ဆံပင္ေလးေတြကို ႏွေမ်ာလိုက္တာကြာ ။ အခုေတာ့ႂကြက္ကိုက္ေကေလးျဖစ္ေနၿပီ။ ဆံပင္သြားျပန္ညႇပ္ေပးရေတာ့မယ္။ အက်ႌနဲ႔ေဘာင္းဘီေတြကိုလဲ ကပ္ေၾကးနဲ႔ညႇပ္ထားေသးတယ္။ အသားေတြကိုထိခိုက္ထားမိေသးလား "
" ဟင့္အင္း မထိပါဘူး "
" ကေလး ကိုယ့္ကိုကတိေပးပါ ေနာက္ဆိုဘယ္လိုအေၾကာင္းေတြ႐ွ္ိ႐ွိ တစ္ေယာက္ထဲႀကိတ္ၿပီးဝမ္းမနည္းရဘူး။တစ္ေယာက္ထဲေဒါသမထြက္ရဘူး ။ ကိုယ့္ကိုအရင္ဆံုးေျပာျပရမယ္။ ကိုယ္နဲ႔အတူတူေျဖ႐ွင္းမယ္ အဲဒီကတိကိုယ့္ကိုေပး "
" ဟုတ္ သားကတိေပးတယ္ "
သူ႔စကားကိုနာခံသည့္အခါ အသည္းယားသြားပံုရကာ လူကိုပိုၿပီးဖ်စ္ညႇစ္ေနေလေတာ့သည္။
" လိမၼာတယ္ ေနာက္ၿပိ္ီးခ်စ္ဖို႔အရမ္းေကာင္းတယ္ ။ ေနာက္ဆိုလဲ အခုလိုပဲ သားလို႔ေျပာေနာ္ ။ တကယ္ နားေထာင္လို႔ေကာင္းတယ္ ။ ခ်စ္သူေရာ သားေလးတစ္ေယာက္ကိုပါတစ္ခါထဲရလိုက္သလိုပဲ "
" အာ ဦးကလဲ "
ဦးဆီက ဒီလိုစကားေတြကိုၾကားရေတာ့လည္း သ်ွန္းအ့ံ႐ွက္ရျပန္သည္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ကိုယ့္ရဲ႕ဘယ္လိုပံုစံကိုမဆို ဦးကလက္ခံေပးႏိုင္တာကိုသိလိုက္ရေတာ့ စိတ္ထဲေနလို႔ေကာင္းသြားရသည္။ တစ္ဖက္ ကေျပာတဲ့အမ်ိဳးသမီးေတြအေပၚ စိတ္မခုေသာ္ျငား ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ ခိုင္မာတဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို တိတိက်က်ခ်မွတ္လိုက္မိေတာ့၏။
သူတို႔ထင္ထားသလိုမ်ိဳး ကိုယ့္ေၾကာင့္ဦးသိကၡာက်ရမယ္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွျဖစ္မလာေစရဘဲ ကိုယ္သည္ ဦးရဲ႕ျပင္ပလူေနမႈဘဝမွာေရာ လုပ္ငန္းခြင္အထိပါ အေကာင္းဆံုးေထာက္ပံ႔ေပးႏိုင္သည့္ လူဆိုတာသူတို႔သိေစမည္။ ဦးအတြက္ထိုက္တန္သည့္လက္တြဲေဖာ္သည္ ကိုယ္မွလြဲရင္ အျခားတစ္ေယာက္မ႐ွိဘူးဆိုတာသူတို႔သိေစရမည္။ ကိုယ္နဲ႔ဦးသည္ အသက္အရြယ္ကြာျခားမႈေတြကိုေမ့သြားေစတဲ့အထိ အလိုက္ဖက္ဆံုးစံုတြဲဆိုတာသူတို႔သိေစမည္။ ဒါက အမ်ိဳးသမီး
ေတြအေပၚ အညႇိဳးအေတးထားတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ
လူတစ္ေယာက္၏အျပင္ပန္းပံုစံကိုၾကည့္ၿပီး အရာရာကိုဆံုးျဖတ္မရေၾကာင္း သိေစခ်င္တာမ်ိဳးသာျဖစ္
ပါသည္။
" ကဲ အဝတ္အစားလဲၿပီး ဆံပင္ညႇပ္ဆိုင္သြားရေအာင္။ ႂကြက္ကိုက္ေကေလးကို ႐ွယ္သေပးရမယ္ေလ"
" ဦးကလဲ "
" တစ္ခုခုဆို ဦးကလဲ ဦးကလဲ ဦးကလဲ အဲဒါပဲေျပာတတ္ တာလား။ ေနာက္ဆို ဦးကလဲဆိုၿပီးတစ္ခါေျပာရင္ ပါးကို တစ္ခါနမ္းမယ္ "
" အဲလိုဆို တစ္ေန႔ကိုဆယ္ခါေျပာမယ္"
" နည္းတာေပါ့ အခါႏွစ္ဆယ္ေျပာ "
အခန္းတြင္း သာယာဖြယ္ရီေမာသံေလးထြက္လာေလေတာ့သည္။
ဆံပင္ညႇပ္ဆိုင္ကိုေရာက္ေတာ့ အုပ္အုပ္ေဖာင္းေဖာင္းဆံပင္ပံုစံေလးကိုမွ အျဖဳႏွင့္အဝါေရာင္ေျပေျပေလးေရာစပ္ထားေသာဆံပင္အေရာင္ကို ဦးက သူကိုယ္တိုင္ပင္စိတ္တိုင္းက်ေရြးကာ တစ္ေခါင္းလံုးဆိုးေစျပန္သည္။
ဆံပင္ညႇပ္တာေရာ အေရာင္ဆိုးတာေရာၿပီးသြားသည့္အခ်ိန္တြင္ ဦးကိုယ္တိုင္ ပိုက္ဆံသြား႐ွင္းေနသည့္အခါ ကိုယ္လည္းထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ ဆံပင္ ညႇပ္ဆိုင္ပိုင္႐ွင္သည္ ဦးႏွင့္ရင္းႏွီးပံုရကာ ႏွစ္ေယာက္အတူစကားေျပာရင္း ကိုယ္႐ွိရာသို႔ေလ်ွာက္လာ
ၾကသည္။ ကိုယ့္အေ႐ွ႕ကိုေရာက္သည့္အခါ ဦးသည္ မထင္မွတ္ထားေသာအျပဳအမူတစ္ခုကို ျပဳလုပ္လိုက္ေလ၏။
ထိုင္ေနေသာကိုယ့္ေ႐ွ႕တြင္ ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ခါထိုင္ခ်လိုက္သည့္ ဦးရဲ႕အျပဳအမူေၾကာင့္ ဆိုင္ထဲ႐ွ္ိလူမ်ားပင္အာရံုစိုက္ကုန္ၾကေလသည္။ ဦးကေတာ့ အျခားသူေတြကို အာရံုထဲပင္႐ွိပံုမရေခ်။ ခံုေပၚမွာထိုင္ေနသည့္ကိုယ့္အား ေမာ့ၾကည့္ေနရင္း ကိုယ့္ပါးေလးႏွင့္ဆံပင္ေလးေတြကို သူ႔လက္ဖဝါးျဖင့္အသာဖြဖြထိေတြ႔ပြတ္သပ္ေပးေလသည္။
" ဆံပင္႐ွည္ေလးေတြကိုႏွေမ်ာေနေပမဲ့ အခုပံုစံေလးနဲ႔လဲအရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတာပဲ။ ကိုယ့္ကေလးက တကယ္ကိုဖြက္ ထားခ်င္စရာေလးကြာ"
႐ုတ္ခ်ည္းဆိုသလို ဆိုင္းအတြင္း စကားသံတို႔တိတ္ဆိတ္သြားရျပီး ကိုယ္ေတြဆီသို႔အာရံုစိုက္လာၾကေတာ့၏။ သ်ွန္းအံ႔ပင္႐ွက္သြားရကာ လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္ကိုပြတ္တိုက္ေနမိေတာ့သည္။ အျခားသူေတြကိုၾကားမွာစိုးတာေၾကာင့္ အသံတိုးတိုးႏွင့္
" သူ ... သူမ်ားေတြၾကည့္ေနတာ ႐ွက္ ....႐ွက္စရာ "
" Woo! ဒို႔လူပ်ိဳႀကီးက ပိုင္ရာဆိုင္ရာေလးကိုထုတ္ႂကြားတာလားေဟ့ "
ဆိုင္႐ွင္ဆီမွ ရင္းႏွီးစြာစေနာက္သံကိုၾကားရသည့္အခါ ဦးသည္ ကိုယ့္ဆီမွမၾကည့္မခြာပဲ
" ဒါကြၽန္ေတာ့္ကေလးမို႔ ေနာက္ဆို ကြၽန္ေတာ္မပါဘဲ သူတစ္ေယာက္ထဲလာရင္လဲ ဂ႐ုစိုက္ေပးပါအံုးေနာ္"
" မိုက္တယ္ေဟ့ လူပ်ိဳႀကီးက႐ွယ္ေလးကို႐ွာတတ္တယ္ "
ဆိုင္႐ွင္ကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီး ျပန္ထြက္လာသည့္အခါ ကားထဲေရာက္တာနဲ႔ ဦးရဲ႕ပခံုးကို႐ိုက္လိုက္ရင္း
" ႐ွက္ ႐ွက္စရာႀကီး "
ဦးကေတာ့ လံုးဝကိုရႊင္ျမဴးေနပံုႏွင့္ အားရပါးရရီေမာရင္း
" ေ႐ွ႕ဆက္ၿပီး ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ေနရာမွာမဆို ကေလးကိုအမ်ားႀကီးခ်စ္ျပေပးေတာ့မွာဆိုေတာ့ မ႐ွက္ပဲေနသားက်ေအာင္ႀကိဳးစားေတာ့ေနာ္ ။ကေလးကို ကိုယ္ပိုင္တယ္ဆိုတာ တစ္ေလာကလံုးသိေအာင္ ေၾကညာေတာ့မွာ"
စကားအဆံုးတြင္ ကားမွန္ေတြကိုတင္လိုက္ၿပီးမွ ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းပါးေတြဆီ ႏူးည့ံေသာအနမ္းတို႔က်ေရာက္လာေတာ့၏။
အနမ္းတို႔သည္ ေအးသည္ ေႏြးသည္ ထို႔ျပင္ အျပည့္အဝရစ္မူးခ်င္စရာလည္းေကာင္းေနေလေတာ့သည္။
Eros_90
9.4.2024 ( ၈ နာရီ ၃၀ မိနစ္ )
12.4.2024 Update ႐ွိ။