Bu bölümü (_pianoX) armağın ediyorum ve kendisine çokça teşekkürlerimi iletiyorum, kendisi en büyük destekcim olur<3
°°°
"Nisa kızım! Bitti mi orası?" Diyerek
mutfaktan seslenen Aysel teyzenin yanına ilerledim. Mutfağa girdiğimde elimdeki bezi tezgahın üzerine bıraktım.
"Bitti Aysel teyze." Dedim. Oda camları silmişti. Oda elindeki bezi, az önce koyduğum tezgahın üzerine koydu.
"Ellerine sağılık kızım, sen olmasan evi ancak iki gün içerisinde bitirirdim." Dedi Aysel teyze.
Tebessüm ettim.
"Seninde ellerine sağlık Aysel teyze, bir şeye ihtiyaçın olursa babaannem veya benden yardım isteyebilirsin." Dedim.
"Allah sizden razı olsun." Dedi tebessüm ederek.
"Saat kaç oldu?" Diye sorduğunda, kolumdaki saat'e bakmıştım. "2:23." Dedim. Sabah saat on gibi başlamış saat ikide ise bitmiştik.
"Başka bir şey kaldı mı?" Diye sordum. "Yok kızım hepsi bitti." Dedi. Tüm evi baştan aşağı temizlemiştik.
"Şey ben eve gideyim artık, hem babaannem'e yardım ederim." Dedim. "Çay içseydin öyle gitseydin." Dediğinde;
"Yok, teşekkürler Aysel teyze. Başka bir güne kalsın." Dedim gülümseyerek. "Tamam o zaman." Dedi.
İkimizde mutfaktan çıkıp salona geçtik. O sırada ise batu hızla içeriye koşmuştu. Arkasından ise baran koşarak geliyordu.
Batu'nun neşe çığılıkları tüm evi doldururken ben ve Aysel teyze onları izlemeye başlamıştık.
"Anneğğ yadyim et!" Diyerek koşarak bizim yanımıza geldi.
"Nisa ablağğ!" Diyerek yanımda durduğunda hızla kucağıma almıştım. "Abiğim beni yiyecek!" Dedi gülerek.
"Gel buraya." Diyerek baran'da arkasından geliyordu. "Hıh! Hağıy!" Dedi kollarını sıkı bir şekilde boyunuma dolarken.
"Korkma ben, seni yemesine izin vermem." Dedim. Bana bakıp;
"Geçeğkten mii?" Diye sordu. Bende gülümseyerek başımı aşağı- yukarı sallamıştım.
"Çünkü ben yiyeceğim seni." Dediğimde;
"Anneeeğğeee!" Diye çığılık atmıştı. O sırada üçümüzde gülmeye başlamıştık. "Ben yemek miğim niye beğni yiyorsunuz?" Dedi kollarını boynumdan çekip, göğsünde birleştirerek.
"Hayır, ama çok tatlısın." Dediğimde, Baran'da beni onaylamıştı. "Bende sizi yiceğim." Dedi ve yanağıma bir öpücük bıraktı.
"Niye yemedin beni?" Diye sormamla;
"Seği çok seviyorum hata bu kadağ." Diyerek kolarını iki yana açmıştı. "Kıyamadığım sanağ." Dediğinde bende onun yanağını öpmüştüm.
"Sen daha sabah tanıştın Nisa ablanla, ne ara sevdin?" Diye sordu baran şaşkınlıkla. "Diğer isanlar gibiği bağa kızmadı Nisa Ablağ hata bana oyuncak alacağını söyledi." Dedi Batu.
"Gerçekten mi?" Diyerek bana döndü Baran. Bende kendimden emin bir şekilde;
"Evet, hata ne isterse onu alacağım ona." Dedim. O sırada annesi aklıma gelince Aysel teyze'ye döndüm.
"Tabi sizin için sakıncası yoksa?" Dedim. Aysel teyze gülümseyip "Yok kızım. Hem bende sabah tanıştım Nisa kızımla, bende çok sevdim çok tatlı biri." Dedi Aysel teyze.
"Bende sizi." Dedim gülümseyerek. Gerçekten çok tatlı bir kadındı. Enerjikti sürekli gülümsüyordu.
"Desene sadece beni sevmemişin ilk başta." Dedi baran gülümseyerek. Ne diyeceğimi bilemeyerek sustum.
"Baran oğlum anlatı, yanlışlıkla bizim eve girmişsin." Dedi Aysel teyze gülümseyerek.
"Şey öyle bir şey oldu." Dedim gülümseyerek.
"Neyse, hadi oğlum Nisa ablanı rahat bırak. Yoruldu eve gidip dinlensin." Dedi Aysel teyze batu'yu kucağımdan alarak.
"Akşam görüşürüz." Dediğimde;
"Görüşürüz." Demiştiler. "Ben seni geçireyim." Dedi baran. Sadece başımı 'tamam.' Anlamında salladım.
İkimizde beraber dış kapıya çıkmıştık. Eve doğru yürürken benimle beraber geliyordu.
"Teşekkürler anneme yardım ettiğin için." Dedi.
"Lafı bile olmaz, anneni çok sevdim." Dedim. Gülümseyerek bana döndü. "Annemde öyle." Dedi.
Evin kapı önüne geldiğimizde, ona 'teşekkür' etmiştim benimle geldiği için. Ben içeri girerken oda evlerine gitti.
"Babaannem? Ben geldim." Dedim.
"Nisa kuzum? Evi bitirdiniz mi?" Diye sorduğunda;
"Bitirdik." Dedim. "Yardıma geldim, ne yapayım?" Diye sordum. Babaannem önünde bir sürü malzeme vardı.
"Sen tatlı yap." Dedi babaannem. "Tamam." Dedim. Aklıma gelen ilk tatlı ise kek olmuştu.
Buzdolabından ihtiyaçım olan malzemeleri çıkardım.
Keki yapmam yirmi dakikamı almıştı. Ondan sonra ise keki fırına koyduktan sonra bu sefer kurabiye yapmaya başladım.
Oda yarim saatimi aldı. Kurabiyeyi, Keki on- beş dakika önce çıkardığım fırına koydum. Ondan sonra ise bu sefer sufle yaptım.
O ise on-beş dakikamı almıştı. Oda bitikten sonra ise börek ve pankek yapmıştım. Hepsi bittikten sonra mutfağı temizlemeye başladım.
Babaannem ise şah pilavı, Kayseri mantısı ve klasik köfte yapmıştı. Aklıma gelen şeyle babaannem'e döndüm.
"Babaanne yaprak sarması yapayım mı?" Diye sordum. "Yap kızım." Dediğinde, hızla malzemeleri çıkarmaya başlamıştım.
Ben yaprak sarması yaparken babaannem mutfağı temizliyordu. Yarım saat sonra babaannem üzerini değiştirmeye gitmişti.
Saat'e baktığımda 6:30'tu. yedi buçukta burda olurdular. Saat yedi de yaprak sarmasınıda bittirdikten sonra, kirlenen eşyaları temizlemeye başladım.
O sırada babaannem aşağı indi. "Kızım hadi sende git duş al. Ben hazırım, buraları toparlarım. Zaten çok bir şey kalmadı." Dedi.
"Tamam." Dedim ve hızla mutfaktan çıktığım gibi merdivenlere koştum. Merdivenleri ikişer ikişer çıktıktan sonra odama girdim.
Odaya girdiğim gibi kendimi banyoya atmıştım. Duş aldıktan sonra çıkmıştım. İlk önce saçımı kurutum.
Altıma siyah renginde olan ispanyol paça pantolon ve Dizimin üzerine kadar gelen beyaz renginde olan uzun kollu kolları geniş gömlek giydim.
Siyah bağıcıklı korse kemer taktım. Yakamın ilk düğmesini açtım ve beyaz renginde olan yaprak taşlı doğal inci kolye taktım boynuma.
Saçımı ilk önce düzleştirici ile düzleştirdikten sonra alt kısımlarını dalgalandırmıştım. Yüzüme her zamanki gibi rimel, eyeliner ve ruj sürmüştüm.
Yüzüme fondöten sürme gereği duymuyordum. Cildim beyaz ve temizdi. Parfüm sıktıktan sonra ise son olarak beyaz renginde yüksek taban spor ayakkabı giydim.
Şimdi hazırdım. Telefonumu alıp aşağı indim. Babaannemin yanına gittiğimde "ellerine sağılık yaprak sarması çok güzel olmuş." Dedi.
"Afiyet olsun." Dedim gülümseyerek. "Sofra hazır. Bu arada çok güzel olmuşsun." Dedi babaannem gülümseyerek.
"Teşekkürler!" Dedim. O sırada ise zil çaldı. "Hadi gidip açalım." Dedi babaannem. Babaannem önden ben arkasından gidiyordum.
Babaannem kapıyı açtığında, Aysel teyze önde kuçağında ise Batu vardı. Arkasında ise Cihangir amca ve Baran vardı.
Baran ise siyah pantolon ve beyaz gömlek giymişti. Babaannemle beraber hoşgeldiniz diyorduk.
Aysel teyze, Cihangir amca ve Batu önden içeri girerken babaannem ise arkalarından ilerliyordu.
"Sende hoş geldin." Dedim Baran'a bakarak. Gülümseyerek "hoş buldum prenses." Dedi.
Gözlerini gözlerime dikerek.
Kendime hakim olamadım ve bende onunkilere bakmaya başladım. Gözleri çok güzeldi. Öylece birbirimize bakarken, söylediği sözler ile kalbim yerinden çıkacak gibi atmaya başladı, sanki onu gördüğümden beri böyle değilmiş gibi.
"Çok güzel olmuşsun."
•••
Bu bölümün sonuna geldikkkk!!!
Yazılım yanlışım varsa kusura bakmayın. Neyse oy verip, yorum yapmayı unutmayınn! Görüşmek üzeree 👋