წვიმს...
წვიმის წვეთები ასველებს მიდამოს, არც ძალიან და არც ნელა, მაგრამ მაინც წვიმს. ეს არის სიმშვიდის ამინდი, უბრალოდ რომც არ გინდოდეს ასეთ ამინდში ან ჩაფიქრდები ან წაიკითავ რამე რომანს, ან თუნდაც შენს დღიურში დაწერ რამეს...(აი მაგალითად დღეს ესეთი დღეა და მეც მომაწვა მუზა)
მაგრამ ყველაზე ცუდი მაინც ფიქრია ვერასდროს მოიშორებ ფიქრებს, თითოქს ისინი ყოველთვის აჩრდილივით უკან დაგყვებიან, გეფიქრება კარგზე თუცუდზე...
უბრალოდ ზოგჯერ ისეთრაღაცაზეც კი ფიქრობ რაც ალბათ კარგ მცოდნესაც რომ დააფიქრებს...
რა ჯობია ასეთ ამინდს?! ადუღე ჩაი ან ყავა, შენი საყვარელი(ან უბრალოდ წვენითაც შემოიფარგლები) დაჯდები ფანჯრის წინ და დაიყებ რამჯს კეთებას, თუნდაც ხატვას, ეს ერთგვარი თერაპია რომელიც გშველის.
უბრალოდ ეს ამინდი განსაკუთრებულია რაიმე მარტივია გასაკეთებლად, გარდა ფიქრისა!
***
Niki's POV
ბევრი რამ შეიცვალა ჩემს ცხოვრებაში ამ ორი წლის განმავლობაში, ბედნიერი არც მაშინ ვიყავი და არც ახლა ვარ. მაგრამ ვიცი რომ ახლა ვერავინ გამტეხავს, რადგან მე უკვე კარგა ხანია გამტეხეს, უბრალოდ მართლა მომბეზრდა სიყალბე რასაც ახლა ვაკეთებ, მომბეზრდა ეს უაზრო ვითომ ბედნიერება. ერთი სული მაქვს ყველაფერი დასრულდეს, და მართლა ვიყო ბედნიერი.
აქ თვლიან რომ მე ყველაზე ძლიერი ქალი ვარ, და მართლაც ასეა, მე ამერიკაში დიდი ბიზნესი მაქვს კომპანია რომელიც არის ცნობილი.
გარედან იციროგორი ვარ? უტეხი!
გაგიკვირდათ?!
მეც...
მაგრამ აბა ჩაიხედეთ ჩემს გულში!
გადეხილი, ნამსხვრევებად ვარ ქცეული!
მეზიზღება ჩემი თავი!
მეზიზღება!
***
ვინ იტყოდა რომ ნიკი ასეთი იქნებოდა? მაგრამ მაინც გახდა ის ვინც სინამდვილეში არ არის! განა ეს კარგია?! განა ეს მისთვის მტკივნეული არ არის?!
მაგრამ რას ვიზამთ?
ცხოვრებას ვერსად გაექცევი!
ბედისწერას!
"ორი ადამიანით ვამაყობ. გაგარინით და ნიუტონით. პირველი ეცადა ამ პლანეტიდან გაქცევას, მეორემ კი დაამტკიცა,რომ ჩემს ფეხებს გაიქცევი აქედან..."
***
-ჯეონ შენი ნახვა უნდა კიმებს_ თქვა ჯიმინმა და ჯანგუკს შეხედა.
-თეჰიონს?_არც კი შეუხედავს ისე იკითხა.
-არა, კიმ ნამჯუნს რომელიც ახლა ამერიკაშია მან თქვა რომ შენი ნახვა უნდა და შენთან ჩამოსვლას აპირებს ერთ კვირაში თავის მეგობართან ერთად._ თქვა ჯიმინმა და იუნგის შეხედა რომელიც მათთან ზურგით იჯდა.
-ძალიან კარგი_ თქვა ჯანგუკმა და გაიღიმა.
-ესეიგი ერთ კვირაში მოვლენ?_ თქვა იუნგიმ ჯიმინმა კი თანხმობის ნიშნად თავი დაუქნია.
-კარგი იუნგი ჯიმინ მოდი ჩვენ ჩავიდეთ ამერიკაში და იქ მოველაპარაკოთ_ თქვა ჯანგუკმა, იუნგიმ და ჯიმინმა ერთმანეთს გაკვირვებული შეხედა.
-ჯანგუკ ჩვენ უკვე დავილაპარაკეთ_ თქვა ჯიმინმა.
-მე როგორც ვთქვი ისე იქნება!_ თქვა მტკიცეთ და ბოლოს დაამატა:_ თან ძველი ნაცნობი უნდა ვნახო_ გაიღიმა და ოთახი დატოვა.
-ვითომ?_ თქვა იუნგიმ
-რა ვითომ?_ ჯიმინმა გაკვირვებული შეხედა.
-ვითომ მიაგნო?!_ გაიღიმა იუნგიმ და ჯიმინს შეხედა.
-ვის?_ ჯიმინს დაბნეულობა ეტყობოდა ძალიან და აი ბოლოს გაოცებისგან პირი გააღო და მისი სახელი წარმოთქვა_ ნიკი?!_ და როცა იუნგისგან თავის დაქნევა მიიღო საპასუხოთ კმაყოფილს ჩაეღიმა.
-როგორ ფიქრობ ის მასზე დამოკიდებულია?_ იკითხა იუნგიმ
-მარტო დამოკიდებული?_ გაიღიმა ჯიმინმა და იუნგის თვალი თვალში გაუყარა ეხლა კი ორივე დებილივით იღიმოდა.
***
Niki's pov:
დღეს ძალიან დამღლელი დღე იყო, ერთი სული მაქვს სახლში წავიდე, მინდა დავწვე და დავიძინო, არაფერი არ მინდა უბრალოდ ტვინის გათიშვა და რამოდენიმე საათით ამ ადგილს მოვწყდე და ვიყო ჩემს პატარა სამყაროში. მინდა იქ მაინც ვიყო ბედნიერი.
ძალიან გადატვირთული ვიყავი ეს კვირა, ჩვენ კომპანიას უწევს კორეაში ჩასვლა და ერთ ერთ ძლიერ ბიზნესმენთან დალაპარაკება, ეს იდეა ჩემმა მეგობარმა შემომთავაზა კიმ ნამჯუნმა, მისი და ჩემი კომპანია გაერთიანებული გვაქვს და გვინდა ჩვენი კომპანიები წინ წავწიოთ, ამისთვის კი კორეაში ჩასვლა აუცილებელია.
ერთ კვირაში ჩავდივართ და ყველაფერს ვაკეთებთ იმისთვის რომ იმ კომპანიამ ჩვენთან ხელშეკრულება გააფორმოს, მინდა რომ ჩემს თანამშრომლებს საუკეთესო ქონდეთ, და ამაში მეხმარება ნამჯუნი ის საუკეთესოა.
***
არასდროს იცი რა მოხდება მომავალში, ან თუნდაც იცი. უბრალოდ სიზმრით. ნიკიმაც ასე არ დაინახა როგორ წაიყვანა დედამისმა ივი. მაშინ ვერ მიხვდა ამ სიზმრის მნიშვნელობას მაგრამ ხომ აგრძნობინა. და დღესაც მას ჯანგუკი დაესიზმრა მასთან ახლოს იღიმოდა, ბედნიერი იყო, მასთან ერთად თითქოს ამ სიზმრით იწინასწარმეტყველა რომ ის მომავალში ჯანგუკთან იქნებოდა, და თან ბედნიერი?!
ოჰო ნიკი ბედი შენსკენა მეგობარო შეირგე!...
***
-ნიკი ახალი ამბავი მაქვს_ დაიწყო ნამჯუნმა.
-აბა გისმენ ჯუნ_ არც კი შეუხედავს ისე უთხრა.
-კორეაში აღარ მივდივართ_ თქვა ნამჯუნმა და ყავა ნიკის წინ დაუდო.
-რას ქვია აღარ მივდივართ?_ეხლა გახედა ნამჯუნს კითხვისნიშნით.
-ესეიგი ისინი მოდიან ჩვენთან და თან დათანხმდნენ ჩვენთან თანამშრომლობაზე, წარმოგიდგენია?! და თან კომპანიის უფროს უნდა რომ შენ ითანამშრომლო მასთან_ ბოლო წინადადება გაურკვევლად წარმოთქვა.
-მთავარია კომპანიას ქონდეს კარგი სახელი_ თქვა ნიკიმ და გაიღიმა.
-მაგრამ ფრთხილად იყავი ის ცოტა ვერ არის და თან მაფიაშიცა გარეული_ თქვა ნამჯუნმა ცივად.
-კარგი რა ჯეონ ჯანგუკი ხომ არარის?_ ირონიით იკითხა გოგომ და ნამჯუნს შეხედა, ნამჯუნის სახეზე კი გაურკვევლობა ამოიკითხებოდა.
-დამცინი?_ კიდევ უფრო გაუკვირდა ნიკის.
-რატომ?_ იკითხა კითხვისნიშნის სახით.
-ეგა ვინც ჩვენთან ხელშეკრულება გააფორმა_ თქვა ნამჯუნმა.
ნიკი კი ადგილზე გაშრა, თითოს მის გონებაში ათასობით აზრი დატრიალდა, მაგრამ მაინც ნამჯუნის ბოლო ნათწვამზე ფიქრობდა, ჯეონ ჯანგუკთან კიდევ მოუწევს შეხვედრა?! და თან ორი წლის მერე?!
ეს ხომ...
ეს ხომ
არარეალურია!
როგორ შეიძლება ჯანგუკი მასთან ჩამოვიდეს რაღაც ხელშეკრულების გამო? ეს სრული აბსურდია!
არ მჯერა!
არ მჯერა!
მე კიდევ ვნახავ მას!
კიდევ გაიღვიძებს ჩემში რაღაც ის გრძნობა რომელიც დავმარხე ორი წლის ტკივილთან ერთად!
არა!
გთხოვ!
ვერ გადავიტან!
ვერააააა.....
ჰელოუ გაიზ👋
რაფერახართ?♥️
გთხოვთ დავოუთოთ❤
და წაიკიგხეთ ჩემი ვანშოთი💦🔞
გთხოვთ🙏