80. Bölüm
Sonra ki iki saat nasıl geçmişti hatırlamıyordu Selen, ne uykudaydı ne de uyanıktı. Etrafında ses olduğunda duyabiliyordu ama gözlerini açamıyordu. Aslında açmak istemiyordu, vücudu o kadar bitkindi ki sanki pes etmişti.
Hiçbir şey hissedemeden zaman akıp giderken etrafında hissettiği hareketlenmeyle başını kaldırmak zorunda kalmıştı.
__ Selen...
Tarık Bey Selen'in başını omzundan çekmesiyle hızla yerinden fırlarcasına ayağa kalktı. Tıpkı Korhan gibi!
__ Doktor Bey... Ameliyat bitti mi, durum nedir?
Doktor oldukça ciddi ve yorgun görünse de yüzünde ki gülümseme bir nebze olsun rahatlatıcı bir etki yayıyordu etrafına.
__ Ameliyat oldukça başarılıydı, gerçekten şanslı bir genç adam! Bıçak birkaç santim daha aşağıya saplansaymış akciğerine zarar verebilirmiş.
Korhan derin bir nefes alırken bir elini beline yaslamıştı, bu iyi haberdi işte.
__ Peki, ne zaman odasına alacaksınız?
__ Hemen değil... Hayati tehlikesi şu an yok ama onu göz önünde tutabilmemiz için şimdilik yoğun bakımda tutacağım. Her ihtimale karşı...
İşte bu kötüydü hem de çok kötü! Korhan bir elini yumruk yaparken Alper'le göz göze gelmişti. Alper o bakışın anlamını çok iyi biliyordu o yüzden hemen doktora dönerek can alıcı soruyu sordu.
__ Kendinde olacak mı ve... Ne zaman odaya almayı düşünüyorsunuz?
Doktor durumdan haberdardı, polise haber vermemiş olmak onu biraz rahatsız etse de patronu için bunun oldukça önemli bir konu olduğunu anlamış ve itaat etmişti.
__ Her şey yolunda giderse akşamüzeri saat dört gibi odaya almış oluruz. O zamana kadar ilaçların etkisinde uyuyacaktır. Sonrasında hastanızı ziyaret edebilirsiniz. Şimdilik... İzninizle...
__ Teşekkür ederiz, gerçekten...
Doktor bir baş hareketiyle Tarık Beye başını sallamasının hemen ardından aralarından hızlı adımlarla geçerek odasına doğru gitmeye başlamıştı.
__ Korhan sakin ol...
Bunları söyleyen Çağla'ydı ve son derece haklıydı. Her zaman duygularını çok iyi gizlerdi Korhan ama bu olay da kendini durduramıyordu! Yüzünden her şeyin okunduğunu fark etmesi için aynanın karşısına geçmesi gerekmiyordu.
__ Sakinim... Sadece birkaç saat daha bekleyecek olmak... Sinirlerimi bozuyor!
__ Sen beklemeyeceksin! Ben halledeceğim...
__ Baba, olmaz... Onunla konuşması gereken benim!
Korhan son sözü söylediğini anlatmak istercesine gitmek için onlara arkasını dönmüştü ama tek bir adım dahi atamadı! Çünkü birkaç adım gerisinde Selen duruyordu.
Yüzü bembeyaz, saçları darmadağın... Kollarıyla kendi belini sarmış... O kadar narin ve zayıf görünüyordu ki, her an yere düşebilir gibi!
__ Ben... Ne zaman polise gideceğim?
Korhan'ın kanını donduran kelimelerdi bunlar... Bunun düşüncesini dâhil kabullenemezdi, tüm kasları yay gibi gerilirken başını salladı ona.
__ Buna gerek olmayacak, dedi Korhan yavaşça, sesinin tok çıkmasına engel olamıyordu. Sanki boğazının ortasında koca bir yumru vardı.
Biz halledeceğiz... Sana hiçbir şey olmayacak.
__ Tabii ki öyle! Hadi siz dinlenmek için evinize gidin çocuklar, gerisi ben de...
Selen Tarık Beyi duymamış gibiydi, küçük bir adımla Korhan'a yaklaşırken gözlerini ondan ayırmıyordu.
__ Nasıl... Ne yapacaksınız?
Tüm o haline rağmen hala inatçıydı, öğrenmeden rahat etmeyecekti biliyordu. O yüzden önce yanına giderek yavaşça o buz gibi olmuş narin eli avucunun içine aldı.
__ Anlatacağım... Ama araba da, benimle gelir misin?
Hayret! Korhan alıp götürmüyor, iznini alıyordu. Başını sallayarak yanıt verdi ona ve aynı an da Korhan'ın eli elini bırakarak belini sardı. Ne de güzel sarıyordu... Onu bir bebek gibi kollarının arasında yürütürken kalp atışlarının hızlanmasına engel olamıyordu. Tüm o ruhsal gelgitlerine rağmen kalbi bedeninden ayrı hareket ediyordu işte yine... Hâlbuki kızgındı ona, saatlerce ondan sıcaklığını esirgediği için hala da kızgındı ama yine de yüzünü kaldırarak yakından baktı ona. Aynı an da Korhan da gözlerini indirmişti gözlerine... Selen o sert siperlere çarptığını hissederek kırpıştırdı bir an kirpiklerini... Ardından deli gibi bir soğuk çarptı vücuduna, ister istemez titremişti!
Korhan hissederek o narin bedene daha sıkı sarılsa da onu tamamen korumasına imkân yoktu. Dışarı da saat itibariyle bir ayaz vardı ve Selen elbisesinin üzerine aldığı bir ceketleydi sadece!
__ Tamam... İşte arabamıza gelmek üzereyiz.
Selen Korhan'ın koşar adımlarına zorla ayak uydururken neredeyse dişleri çarpacaktı birbirine ama neyse ki bu çok uzun sürmemişti. Hızla önünde açılan kapıdan kendisini arabanın içine attı Selen. Olduğu yer de yine bir an ürperirken elbisesinin eteklerini mümkünmüş gibi biraz daha aşağılara çekmeye çalışıyordu.
Korhan arabasına binerken o görüntüyü yakalamıştı.
__ Öyle bir gece de elbise giydiğine gerçekten inanamıyorum.
Selen motorun çalışmasıyla birlikte gelen sıcak havayı hissedebiliyordu. Yavaşça kendisini sıkmayı bırakırken başını da koltuğun arkasına bırakmıştı.
__ Çünkü seri hareket etmem gerekiyordu... Ve elbise zaman kaybetmememi sağladı.
Korhan kaşlarını çatmıştı, neden hızlı olmalıydı? Babası ya da Alper'le o lanet spor salonuna geldiğini düşünmüştü hep... Öyle değil miydi? Evet, çok saçmaydı ama... Diğer seçenek daha da saçmaydı!
__ Selen... Neden hızlı olmalıydın?
Selen yorgun gözlerini Korhan'a kaldırırken onun cevabı karşısında kızacağını biliyordu. Daha o an da gözlerin de yanan o deli ışıklardan bile belliydi bu! Ve Selen'in onunla savaşacak gücü yoktu.
__ Arabadayken sorumu yanıt vereceğini söylemiştin dedi Selen Korhan'ın sakin olmaya çalışan halini seyrederken.
İlk önce sen cevap ver... Sonra da eve gidelim, lütfen... Çok yorgunum.
Korhan önüne dönerek gaza basmıştı yanıt olarak, bitkin olduğunun farkındaydı. Uzun uzun konuşabilecekleri bir zaman olacaktı önlerinde, her ne kadar sabırsız olsa da bekleyecekti. Beklemesi gerekiyordu.
__ Gediz uyanınca... Onunla konuşacağız, bir isim vermemesi için.
Selen hiç beklemediği bu cümleler karşısında gergin bir şekilde yavaşça doğrulmuştu koltuğunda.
__ Ama bir isim vermek zorunda... Sonuçta bıçaklandı ve şikâyetçi olmasa bile...
__ Kaza olduğunu söyleyebilir.
__ İyi de arkasından bıçaklandı... Nasıl bir kaza...
Dayanamıyordu artık Korhan, hızla kesti sözünü. Bitsin istiyordu artık bu saçma sorgulama.
__ Biz ayarlayacağız, bir hikâye uyduracağız işte.
__ Ya Gediz kabul etmezse...
Korhan arabasını kırmızı ışıkta durdurarak Selen'in endişe dolu gözlerine baktı bir an. İçi gidiyordu ona bakarken, rahatlasın artık güven duysun istiyordu ama soruların sonu gelecek gibi görünmüyordu.
__ Edecek... Etmek zorunda kalacak! Sen bunları düşünme...
Selen sınırları zorladığının farkındaydı ama dudaklarından çıkan kelimelere engel olamamıştı.
__ Bu konuda oldukça tecrübeniz var sanırım.
__ Tam olarak böyle bir şey yaşamasak da benzer şeyler yaşadık evet...
__ Ben sizin sadece güvenlikle ilgileniyorsunuz sanıyordum.
Bu sözler Korhan'ın dayanma gücünü yerle bir etmişti bir an da, başından aşağı kaynar sular dökülürken parmaklarının altında ki direksiyonu kırmak istercesine sıkmaya başlamıştı.
__ Güvenlikte nereden çıktı! Biz aslında mafya babasıyız, her gün birilerini yaralar öldürürüz! Rahatladın mı şimdi?
O arabanın içinde yankılanan sert ses tonu bir tokat gibiydi sanki. Bir an oturduğu yer de tüylerinin ayağa kalktığını, bedeninden bir ürperti geçtiğini hissetti Selen. Hayır, gözlerinin dolmasına izin vermeyecekti. O yüzden gözlerini kapatarak bir an dudaklarını ısırdı canını acıtmak istercesine...
Aynı an da Korhan'ın hemen yanında derin bir nefesi içine çektiğini duydu.
__ Üzgünüm... Ben çok gerginim...
Selen gözlerini açmıştı bu sözler üzerine, yavaşça başını pencereye doğru çevirirken Korhan'ın ancak duyabileceği bir ses tonuyla fısıldadı ona.
__ Gerginken nasıl davrandığımız ya da davranmadığımız da önemlidir ve biliyor musun? Ben bu geceyi hiç unutmayacağım.
Sadece yarım saat sonra yatağındaydı Selen, kısa bir zaman sonra gün doğacağı için Korhan perdeleri çekerek ışığın odaya sızmasını engellerken yanan gözleriyle etrafına bakıyordu Selen. Yeni odaları için alışveriş yaparlarken neler de hayal etmişlerdi. Mutluluk, aşk, huzur... Yeni bir başlangıç!
Ama olmuyordu bir türlü, sanki üzerlerinde kara bulutlar dolaşıyordu, bitmiyordu... Düzelmiyordu hiçbir şey! Selen'in gözleri hafifçe dolarken yatakta ki hareketlenme onu kendine getirmişti. Ama içinde ki hüzün, o gerginlik hala içini kemiriyordu. Fısıldadı hafifçe.
__ Sen de aynı şeyi düşünüyor musun?
Korhan Selen'in yanına uzanırken elini o gür saçlara götürerek okşamaya başlamıştı. Selen bir an gözlerini kapattıktan sonra bakışlarını Korhan'a doğru çevirdi. Hemen yanında dirseğine dayanmış duruyordu. Ne hissettiğini belli etmeyen bakışları sıcacıktı.
__ Bu odada güzel anılar biriktirmek istemiştim.
__ Hmm, dedi Korhan elini Selen'in saçlarından yavaşça omuzlarına indirirken...
Ben dün akşama dair güzel anılar hatırlıyorum.
__ Endişeliydim...
Oysa endişelenmek yasaktı, bir şeyler düşünmekte öyle... Ve Korhan bunun önüne nasıl geçeceğini çok iyi biliyordu.
Gözlerini o bal rengi sıcak bakışlardan çekmeden bedenini nazikçe Selen'in üzerine kaydırdı... Tüm ağırlığını ona hissettirmemeye özen gösterirken Selen aynı an da nefesinin kesildiğini hissetmişti. Birbirine değen tenlerinin arasında gözle görülmeyen bir elektriklenme olduğuna dair yemin edebilirdi. Kalp atışları çoktan yoldan çıkmıştı ve... Korhan'ın yatarken üzerine bir tişört geçirmeme alışkanlığını gerçekten çok seviyordu! Hiç beklemediği bir anda sevdiği adamın sıcaklığıyla kuşanmak öyle mest edici bir durumdu ki sevdiği adamın altında ki bedeni tamamıyla hareketsiz kalmıştı.
Ancak Korhan hareketsiz değildi... Selen'in yüzünde ki o aşkane ifadeyi seyrederken parmaklarıyla onun o yumuşacık alt dudağını okşamaya başlamıştı. İçi gidiyordu ona dokunurken...
__ Bence... Dün akşam endişelenemeyecek kadar yoğundun aşkım...
Selen Korhan'ın dokunuşlarıyla aralanan dudaklarını kendisini zorlayarak kapatabilmişti. Çok yorgundu ve aklında yüzlerce soru vardı ama artık tek hissettiği Korhan'ın sıcaklığı ve onun o içini yakıp küle çeviren dokunuşlarıydı. Bir elini yavaşça Korhan'ın ensesine götürürken Korhan parmaklarını Selen'in dudaklarından çekerek beline kaydırmıştı. Ama amacı beline sarılmak değildi. Gözleri hafifçe titreyen, öpmeye doyamadığı dudaklara takılmışken Selen'in buluzunu yukarı doğru sıyırdı. Nasıl bir şeydi o his... Damarlarında ki kan akışının hızlanması... Teninde ki o karıncalanma... Midesine ulaşan kramplar... Aşkın yan etkileri miydi bunlar?
Korhan kalbine ulaşan heyecanıyla elini belinden hiç ayırmadan yukarılara doğru kaydırırken tenine çarpan o yumuşaklığa dayanamayarak dudaklarıyla neredeyse hırpalarcasına öptü Selen'in dudaklarını! Tek nefeslik bir öpücüktü bu. Korhan dudaklarını yavaşça geri çekerken Selen ister istemez o öpücüğü takip ederek bedenini ona doğru kaldırmıştı! Sonrasında başını yastığına geri bırakırken nefes nefeseydi!
Korhan daha fazla bekleyemeyecekti. Hafifçe geri çekilerek Selen'in kollarını uygun bir pozisyona getirdi ve ardından buluzu tek sefer de çıkardı üzerinden.
__ Nasıl da ipek gibi bir tenin var senin...
Selen kalp atışlarını dizginlemeye çalışırken Korhan'ın boynunu ve daha aşağılara öpmeye başlamasıyla fısıldadı aceleci bir tavırla.
__ Ben... Sana çok kızgınım!
Korhan yüzünü yüzüne doğru kaldırırken kabullenircesine başını sallamıştı.
__ Güzel, dedi Korhan tutkudan boğuklaşmış sesiyle.
Ben de kızgınım zaten!
Bu Selen'i ateşleyen şey olmuştu. Korhan'ı kendisine çekerek bacaklarını da beline dolarken hırsını almak istercesine Korhan'ın saçlarını da geriye doğru çekmeye başlamıştı. Güldü Korhan... Ve ardından dudaklarıyla Selen'in dudaklarını öpmeye başladı. Deli gibi, ıslak öpüşlerinin arasında Selen'in alt dudağını dişleriyle çekiştirdi kısa bir an! Selen kendisini tutamayarak inlerken Korhan'ın eşofmanını aşağı doğru çekti. Kalbi göğsünü delip geçercesine atmaya başlarken Korhan sırtına saplanan o küçük ama kesici tırnaklarının etkisinde bir eliyle Selen'in bacaklarını belinden ayırarak yatağa bırakmasını sağladı, diğer eliyle de sevdiği kadının başını yastığa sabitliyordu.
__ İşte bunu çok sevdim!
__ Ben de!
Korhan ne olduğunu anlayamadan kendisini yana itilmiş bir halde bulurken Selen kıyafetlerinden kurtularak çoktan üzerinde ki yerini almıştı. Korhan büyülü güzelliğiyle üzerinde hâkimiyet kuran kadına bakarken ellerini uzatarak Selen'in güzel tenine dokundu.
__ Sana aşığım... Sırılsıklam aşığım!
Selen yüreğine dokunan o kelimeler karşısında üzerine eğilmişti. Aralarında sadece bir nefeslik mesafe varken fısıldadı Selen.
__ Öyle mi? ... Bense sadece kızgınım ve şimdi izninle acısını çıkaracağım!
Canlarım keyifli okumalar...
Ve de sizleri facebook sayfamıza beklerimmm :))
https://www.facebook.com/pages/Funda-Pehlivan-Hikaye-Evi/369362953274005?ref=hl