ពេលវេលាកន្លងផុតទៅយ៉ាងលឿនវិស្សមកាលចុងឆ្នាំក៏បានមកដល់ សិស្សទាំងអស់ក៏បានសម្រាកនាំគ្នាទៅជួបជុំគ្រួសារដើរលេងលំហែកាយយ៉ាងសប្បាយរីករាយ។បើក្រឡេកមកមើលទំនាក់ទំនងស្នេហាកម្លោះសង្ហារនិងសង្សារទាំងបីវិញគឺមានការស្អិតរមួតពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ប៉ុន្តែជីវិតស្នេហាវាមិនមានការផ្អែមល្ហែមរហូតនោះទេតែងតែមានការប៉ះទង្គិចគ្នាខ្លះហើយប្រៀបដូចជាចានក្នុងរាវអញ្ចឹង។ ដូចជាពេលនេះអញ្ចឹងកំពុងតែមានគូស្នេហ៍មួយគូអន់ចិត្តនឹងគ្នាព្រោះតែនិយាយគ្នាមិនត្រូវ ម្នាក់ចង់ទៅលេងសមុទ្រចំណែកម្នាក់ទៀតចង់ឡើងភ្នំទើបធ្វើឲ្យមានការប្រកែកគ្នាកើតឡើង
"ជុន អូននិយាយហើយអូនចង់ទៅលេងសមុទ្រ"សំឡេងបុមឃ្យូនិយាយទៅកាន់សង្សារខ្លួន
"តែបងចង់ទៅបោះតង់លើភ្នំ ទៅសមុទ្រមិនឃើញមានអ្វីសប្បាយទេ"យ៉ុនជុនតបមកវិញម្នាក់ៗនៅតែប្រកាន់ជំហរចង់ទៅកន្លែងដើរលេងរៀងខ្លួន
"ហឹក!! បងលែងស្រលាញ់អូនហើយមែនទេទើបបដិសេធអូនបែបនេះ?"រាងតូចប្រើល្បិចធ្វើជាយំគិតថាបានផលតែការរំពឹងមិនដូចបំណងសោះ
"បងតែងតែតាមចិត្តអូន គ្រាន់តែចង់ឲ្យអូនតាមចិត្តបងម្ដងមិនបានមែនទេ?"
"ហឹស!! បើអញ្ចឹងបងទៅតាមចិត្តបងទៅ អូនទៅតែម្នាក់ឯងក៏បាន"និយាយហើយរាងតូចក៏ដើរចេញទៅបាត់ ឯរាងក្រាស់ក៏អង្គុយយកដៃជ្រោងសក់ទាំងធុញថប់ នាយពិតជាចង់ឡើងភ្នំណាស់ព្រោះវាជាបំណងតាំងពីក្មេងតែគេមិនដែលបានទៅឡើយទើបលើកនេះចង់ទៅជាមួយមនុស្សជាទីស្រលាញ់តែបែជាត្រូវឈ្លោះប្រកែកគ្នាទៅវិញ
"ហ្យុង កុំពិបាកចិត្តអីចាំខ្ញុំទៅនិយាយជាមួយគេ"ស៊ុននូដែលអង្គុយមើលគេប្រកែកគ្នាជាយូរក៏និយាយលួងលោមយ៉ុនជុន ហើយក៏ក្រោកឈរដើរចេញទៅតាមមិត្តបាត់
.......
"អេ!!ស៊ុនអូនទៅណា?"ស៊ុងហ៊ូនដែលទើបតែមកឃើញចង់សង្សារខ្លួនបម្រុងនឹងដើរចេញទៅណាមិនដឹងក៏សួរ
"គឺអូនទៅនិយាយជាមួយឃ្យូ"
"មានអ្វីមែនទេ?"រាងតូចក៏បានប្រាប់នាយពីរឿងដែលកើតឡើង
"ចាំបងទៅនិយាយជាមួយគេវិញ"
"អឹម អញ្ចឹងអូនទៅកន្លែងអាប់ប៉ាសិនហើយ"
"បាទ"ពួកគេក៏បំបែកគ្នា ស៊ុងហ៊ូនដើរទៅរកប្អូនដែលអង្គុយធ្វើមុខក្រម៉ូវនៅក្នុងសួនច្បារក្បែរភូមិគ្រឹះ
"មកអង្គុយធ្វើមុខមិនរីកអីនៅទីនេះហា៎?"ស៊ុងហ៊ូនដាក់ខ្លួនអង្គុយក្បែរប្អូនហើយពោលឡើង
"ហ្យុង ......"
"បងដឹងថាឯងចង់និយាយអី បងមិនចង់ពាក់ព័ន្ធរឿងពួកឯងទេ តែរាល់លើកអាជុនតែងតែតាមចិត្តឯងលើកនេះឯងតាមចិត្តវាម្ដងទៅវាចង់ទៅតាំងពីនៅក្មេងម្ល៉េះតែវាមិនដែលបានទៅទេតាំងពីប៉ាម៉ាក់វាលែងលះមកម្ល៉េះ"ស៊ុងហ៊ូនរៀបរាប់យ៉ាងវែងអន្លាយប្រាប់ប្អូន បុមឃ្យូគិតបន្តិចទើបនិយាយ
"ខ្ញុំ...នឹងទៅនិយាយជាមួយគេ"
"អឹម ឆាប់ទៅ"រាងតូចក៏ក្រោកឈរដើរទៅក្នុងភូមិគ្រឹះវិញហើយសំដៅទៅរកសង្សារខ្លួន
"ជុន..."ដើរមកដល់រាងតូចក៏ចូលទៅអោបអ្នកជាសង្សារធ្វើឲ្យគេភ្ញាក់បន្តិចព្រោះមិនបានត្រៀមខ្លួន
"ជុន អូនយល់ព្រមទៅជាមួយបងអូនសុំទោសដែលមិនយល់ចិត្តបង"រាងតូចនិយាយទាំងរលីងរលោងទឹកភ្នែក
"មិនអីទេ អូនមិនខុសទេបើបងតាមអូនម្ដងទៀតពួកយើងក៏មិនឈ្លោះគ្នាដែរ"
"ស្អែកនេះយើងទៅឡើងភ្នំទាំងអស់គ្នាណា"
"អឹម បន្ទាប់មកចាំយើងទៅលេងសមុទ្របន្តទៀត"យ៉ុនជុន
"ពិតមែនហេស?"
"អឹម ពួកយើងមានពេលទំនេរយូរណាស់ដើរលេងឲ្យគ្រប់ទីកន្លែងតែម្ដង"
"ហិហិ បងនៅតែយល់ចិត្តអូន អូនស្រលាញ់បង"រាងតូចអោបនាយកាន់តែណែន យ៉ុនជុនក៏អោបរាងតូចវិញ ព្រមទាំងថើបសក់ទន់រលោងនោះមួយដង្ហើមយ៉ាងវែង
Skip
ក្រឡេកមកមើលហ្យុនជីននិងហ្វីលីកវិញពេលនេះកំពុងតែអង្គុយផ្អែមល្ហែមជាមួយគ្នាក្នុងខុនដូ តាំងពីឈប់សម្រាកមកមិនទាន់បានទៅជួបមុខមិត្តឡើយ
"ជីនហា៎ ម៉ោងប៉ុន្មានហើយ?"រាងតូចសួរឡើងទាំងខ្លួននៅគេងអោបរាងក្រាស់មិនលែង
"ម៉ោង12ជាងហើយ"
"អឹម តើបងឃ្លានទេអូនទៅធ្វើឲ្យ"រាងតូចក្រោកឡើងហើយក៏សួរទៅនាយ
"បងមិនចង់ញាំអាហារទេ បងចង់ញាំអូន"រាងក្រាស់និយាយទាំងទេកមុខព្រាន
"បងនេះ រោគចិត្តខ្លាំងណាស់"
"រោគចិត្តព្រោះអូន"
"បានហើយ កុំនិយាយច្រើនអូនទៅចម្អិនអាហារឲ្យបង"
"អឹម!!! អរមែនហើយអាជុនវាខលមកបងប្រាប់ថាស្អែកនេះទៅឡើងភ្នំបោះតង់2-3ថ្ងៃអូនចង់ទៅដែរទេ?"
"អូនប្រាកដជាទៅហើយឲ្យតែបងទៅ"
"អញ្ចឹងល្ងាចនេះរៀបចំរបស់របរទៅហើយទៅគេងនៅភូមិគ្រឹះរបស់បុមឃ្យូស្អែកឡើងនឹងបានចេញដំណើរ"
"អូខេ អញ្ចឹងអូនចម្អិនអាហារសិន"
"បាទ"
Skipppppp(រំលងឲ្យឆាប់ចប់🥲)
ថ្ងៃថ្មីបានចូលមកដល់គូស្នេហ៍ទាំងបីគូក៏បានចេញដំណើរទៅម្នាក់ៗហាក់រីករាយណាស់ ពួកគេធ្វើដំណើរអស់រយៈពេលប្រហែលជា4ម៉ោងក៏បានទៅដល់គោលដៅ។ ប៉ុន្តែមិនដល់លើភ្នំតែម្ដងនោះទេពួកគេត្រូវធ្វើដំណើរជើងដើម្បីទៅដល់កំពូលភ្នំ រាងរូចទាំងបីចងុះពីលើឡានហើយនាំគ្នាដើរទៅមុនដោយមិនជួយកាន់របស់របរអ្វីឡើយទុកឲ្យកម្លោះសង្ហារទាំងបីជាអ្នកកាន់ទាំងអស់
"ពួកឯងដើរឲ្យលឿនមកថ្ងៃជិតលិចហើយ ពួកបងក៏អញ្ចឹងដែរ"ដោយសារតែពួកគេចេញមកពេលថ្ងៃទើបមកដល់ល្ងាចបែបនេះ ស៊ុននូខ្លាចថាទៅមើលថ្ងៃលិចមិនទាន់ទើបបង្ខំមិត្តឲ្យដើរឲ្យលឿន
"ដឹងហើយៗ លឿនហើយតើឯងដើរមិនកាន់អីវាលឿនចឹងហើយមិនយល់ពីពួកបងទេធ្ងន់ខ្លាំងណាស់"យ៉ុនជុនតបមកវិញមួយខ្សែ ស៊ុននូក៏ស្ងាត់
"ម៉ោះខ្ញុំជួយកាន់កុំឲ្យរអ៊ូរពេក"
"មិនអីទេ ពួកបងកាន់បានទៅមុខបន្តទៅ"
"ក៏បាន"ថាហើយស៊ុននូក៏ដើរទៅមុខបន្តជាមួយមិត្តទាំងពីរ
"ទីនេះទេសភាពល្អ ហើយអាចមើលថ្ងៃលិចបានទៀតយើងថាបោះទីនេះហើយ"ដើររៀងយូរបន្តិចស៊ុងហ៊ុនក៏និយាយពេលមកដល់កន្លែងដែលអាចឲ្យពួកគេបោះតង់បាន
"អឹម អញ្ចឹងក៏បោះទីនេះចុះ"ពួកគេក៏ទម្លាក់របស់របរទុកហើយជួយគ្នាសង់តង់ដើម្បីសម្រាក
"ជីនហា៎ទៅមើលថ្ងៃលិចសិនបានទេ ចាំមកវិញសង់បន្តទៅ"ហ្វីលីកទទូចហៅរាងក្រាស់ឲ្យទៅមើលថ្ងៃលិចជាមួយខ្លួន
"អញ្ចឹងក៏បាន"ហ្យុនជីនទម្លាក់របស់នឹងដៃទុកហើយដើរទៅជាមួយរាងតូច ចំណែកស៊ុងហ៊ូននិងយ៉ុនជុនក៏ត្រូវរាងតូចទាំងពីអូសទៅដូចគ្នា ដោយពួកគេទៅកន្លែងផ្សេងគ្នាដើម្បីងាយស្រួលសាសងគ្នា
_Hyunlix
គូស្នេហ៍ដ៏ផ្អែមល្ហែមនាំគ្នាមកអង្គុយមើលថ្ងៃលិចតែពីរនាក់ឆ្ងាយដាច់ពីមិត្តដោយមិនបាច់ខ្វល់ខ្លាចគេរំខានឡើយ
"ជីនបងមើលចុះថ្ងៃលិចពិតជាស្អាតណាស់"រាងតូចនិយាយទាំងញញឹម សម្លឹងទៅទិនករដែលរៀបលិចម្ដងបន្តិចៗនោះ
"មែនហើយស្អាតណាស់"មាត់និយាយថាស្អាតតែភ្នែកសម្លឹងមើលរាងតូចមិនដាក់ភ្នែកសោះ
"អេ!ម៉េចក៏សម្លឹងមុខអូនបែបនេះ? ថ្ងៃនៅខាងនោះតើ"
"បងមិនចង់មើលថ្ងៃលិចនោះទេបងចង់មើលអូនព្រោះថាអូនស្រស់ស្អាតជាងថ្ងៃលិចទៅទៀត"រាងក្រាស់និយាយទាំងញញឹមស្រទន់មកកាន់រាងតូច
"បងនិយាយអីបែបនេះ?"រាងតូចអៀនឡើងក្រហមថ្ពាល់ទៅហើយ
"អូនអៀនហេស?"
"អត់បានអៀនទេ"
"តែថ្ពាល់អូនក្រហមហើយ មើលចុះគួរឲ្យក្នាញ់ណាស់ *សឺត~សឺត*ដោយក្នាញ់ពេករាងក្រាស់ក៏ចាប់មុខរាងតូចមកថើបតែម្ដង
"មើល៍ បងនេះកេងចំណេញណាស់"
"កេងចំណេញអីទៅ គ្រាន់តែថើបអូនតើ"
"នេះហើយហៅថាកេងចំណេញ"
"បើចឹងសុំថើបម្ដងទៀតមក" មិនចាំឲ្យរាងតូចតបទាន់ នាយក្រាស់ក៏ចាប់ក្រសោបមុខរាងតូចទម្លាក់បបូរមាត់លើបបូរមាត់តូចច្រមិចបឺតជញ្ជក់យកភាពផ្អែមល្ហែមទៅវិញទៅមក ដៃមាំក្រាស់ចាប់កញ្ចឹងករាងតូចមកកាន់តែជិតថើបដួសដងមិនចង់ដកមាត់ចេញឡើយ
"បងស្រលាញ់អូនហ្វីលីក"បន្ទាប់ពីដកមាត់ចេញហើយពោលពាក្យស្រលាញ់ទៅកាន់រាងតូចយ៉ាងស្រទន់
"អូនក៏ស្រលាញ់បងដូចគ្នា"កាយទាំងពីរក៏ក្រសោបអោបគ្នាដោយក្ដីស្រលាញ់ដ៏លើសលប់
_______________
យកប៉ុណ្ណឹងសិនទៅ2គូទៀតចាំតភាគក្រោយ