ერთიდაიგივე ყოველთვის როგორ მეორდება? ყოველწუთს ყოველდღე, აღარ შემიძლია! მინდა ყველაფერი დასრულდეს და მე გავიმარჯვო ამ თამაშში! მაგრამ არა! ამ თამაშს ჩემი წაგება სურს რაც საშინელებაა! მინდა უბრალოდ ამ ჭაობიდან ამოვიდე მაგრამ არა! თითქოს რაღაც ძაფით ვარ დაკავშირებული ამ ჭაობს და ვერაფრით ვერ ამოვდივარ!
ბედნიერი ვარ იმიტომ რომ მე მყავს შვილი და ის მაბედნიერებს...
ეხლა კი მე ვარ მარტოსული დედა, მაგრამ მარტოსული არა მე მეხმარება მისი მამა შორიდან და მას ისე უყვარს
ივი არ ვიცი მას ასეთი ვინმე უყვარს...
ივისაც ისე უყვარს თეჰიონი უბრალოდ არ ვიცი ჩემზე მეტად კი შეაყვარა თავი იმ დეგენერატმა...
ყოველთვის
როცა ივი დაურეკავს მას ისეთი ბედნიერია უბრალოდ არ ვიცი...
***
Jeon junkook POV:
დღეს ის მოვა და დღეს მე მას ვნახავ ისე მინდა ვნახო როგორც არასდროს...
ესეთი არასერიოზული არასდროს ვყოფილვარ უბრალოდ არასდროს!
-სად მიდიხარ შვილო?_ მკითხა დედაჩემმა.
-სამსახურში_ როგორც ყოველთვის ისეთივე ტონი მქონდა.
-და ასეთი აჟიტირებული რამე ხდება?_ ხომ ის ძალიან კარგად მიცნობს, რომც არ შევიფერო ის მაინც ამოიცნობს ჩემს ყოველივე ემოციას.
-არაფერია_ გავუღიმე მას და ჰალსტუხის გაკეთება ვთხოვე.
-შეგიგვარდა?_ იკითხა დაინტერესებულმა და კითხვისნიშნით შემომხედა.
-დედა ხომ იცი მის მერე რომ არავინ შემიყვარდება?!_ ნელ ნელა ვბრაზდებოდი რადგან მე ნიკი არ მიყვარდა უბრალოდ მისი წვალება და ნერვებზე თამაში მომწონს.
-კარგი შვილო კარგი_ გაიცინა დედამ და ლოყაზე მაკოცა.
მეც არაფერი მითქვამს პიჯაკი მოვიცვი და სახლი დავტოვე, ასეთი აჟიტირებული პირველი პაემნის დროსაც კი არ ვყოფილვარ...
***
მეზიზღება ეს ყოველივე! მეზიზღება მინდა გამოვიდე ამ საავადმყოფოდან ყოველთვის ერთი და იგივე ხდება შემოვა მედდა გამიკეთებს დამაყუჩებელს და მიდის.
მომბეზრდა ეს ყოველივე მინდა უბრალოდ წავიდე და გავსცდე აქაურობას....
ყოველდღე მსუბნებიან რომ ხვალ გაგწერ, მაგრამ რა გამწერეს? ისევ ამ ფსიქიატრიულში ვარ და ველოდები როდის მოვა ის დღე როცა მე აქედან გავალ და შურს ვიძიებ ჩემს შვილზე, ცოლზე და რაც მთავარია კიმ თეჰიონსა და ჯეონ ჯანგუკს დავაპირისპირებ! მე ამას აუცილებლად გავაკეთებ!.
ჩემი შვილი ნიკიტა გავზარდე არაფერს ვაკლებდი! სულით და გულით იმას ვაკეთებდი რაც მას სურდა მან კი რა გააკეთა?
ის ბოზია ბოზი ბოზია!
კიმ თეჰიონს ლოგინში ჩაუგორდა და შვილი გააჩინა, და ეხლა ალბათ გარიყულია და იძახის საერთოდ რანაირი ცხოვრება მაქვს მშობლებმა სახლიდან გამომაგდეს და ჩემი პრობლემით გარეთ დამტოვაო.
მაგრამ ის ღირსი იყო იმის რაც გავუკეთე მეტის ღირსიცა! მინდა მოკვდეს მესირცხვილება ესეთი შვილი! და შვილიშვილი!.
ალბათ გაგიჩნდათ კითხვა თუ მე საიდან მოვხვდი აქ? ჩემმა ცოლმა თავი მოიკლა ნიკიტას გამო ისევ მის გამო მოიკლა თავი! და მე გავგიჟდი ჩემმა ძმამ კი აქ ფსიქიატრიულში გამომკეტა, მაგრამ მე აქედან გავალ! და ბოლოს მოვუყებ მათ არცეთს ვაცოცხლებ!!
-დამელოდე შვილო მალე მამა ბოლოს მოგიღებს!_ ბოროტულად გაიღიმა და დაელოდა მედდას რადგან თავისი გეგმა უნდა განეხორციელებინა...
***
რაც კი დედამიწაზე არსებობს ყველაფერი ილუზია! ქარია ილუზია! წვიმს ილუზია! თოვს ილუზია! დღეა ილუზია! ღამეა მაინც ილუზია! და თავად ეს ცხოვრებაც ილუზია!
საშინელება იცხოვრო ილუზიაში!
და არაფერი გააკეთო რომ ეს ყოველივე დასრულდეს!
ერთხელ და სამუდამოდ
ხომ უნდა
იყო ბედნიერი ნიკი? ნუთუ შენ არასდროს იქნები ის ვინც სამი ოთხი წლის ასაკში იყავი?!
კარგი რა შენ ხომ გაიზარდე და ეხლა დედა გქვია! მაგრამ როგორი დედა?!
<<მარტოსული>>
წარმოდგენაც კი არ გქონდეთ ეს რა რთულია!
ოცდამეერთე საუკუნეში ხალხი ისეთი ეგოისტია! და ამ ეგოიზმს ასხივებენ და შენს მიმართ ასხივებენ თან, ისეთი ზიზღით გიყურებენ გინდა უბრალოდ ადგე და თავი მოიკლა, რატომ?
ვერ უძლებ ამდენ ეგოიზმს, და ეგოისტ ხალხს!
ყელშია ყოველივე, მაგრამ გაუწევს გადალახო, რადგან შენ უნდა იცხოვრო! რადგან შენ უნდა იარსებო! მისთვის და იყო მისთვის ძლიერი როგორც არასდროს!
შენ აი შენ!
უნდა იყო ისეთი ძლიერი რომ მათ ეს ეგოიზმი უკან დაუბრუნო! და შენ იმდენი უნდა გააკეთო რომ მათი გაოცება შეძლო! შენ მოინდომო უნდა და იყო მათ გამო ის! <<ყოვლისშემძლე>>
და შენ თუ იქნები ის მაშინ შენ მწვერვალებსაც კი დაიპყრობ! მოინდომე და შენ მათ დაანახებ ნამდვილ შენს!
ზუსტად ასე იქცევა ნიკიც ის არასდროს გამტყდარა საზოგადოებაში, საზოგადოებას კი მისი ცრემლები არასდროს უნახავს. ის თუ მის ცრემლებს გამოაჩენდა იმ ეგოიზმებთან მაშინ ის ამ თამაშში დამარცხდებოდა! ის ბრძოლობს! ბედნიერებისთვის იბრძვის!
იბრძვის რადგან ბედნიერი იყოს ის და მისი შვილიც!
და ამისთვის ყველაფერს აკეთებს!
თავს არ ზოგავს!
და ის ამ
<<ჯოჯოხეთში>>
ეძებს
<<სამოთხეს>>
დაე მან იპოვოს ჯოჯოხეთში სამოთხე! და იყოს ბედნიერი! იყოს ის ვინც მას სურს! იყოს ის <<ყოვლისშემძლე>>
და იყოს ის ამ ქვეყნის ბატონი!
მოინდომოს და იქნება კიდეც!
მთავარია ეშმაკმა არ შეუშალოს ხელი! ის ხომ ახლა ჯოჯოხეთში სამოთხეს ეძებს არა?!...
***
დაგვიანა დაგვიანა და ეს მისთვის საშინელება! არ უნდა ჯონ ჯანგუკისგან საყვედურის მოსმენა, ეს მიუღებელია ჩემი პრინციპეპისთვის! მაგრამ ორი წუთით დავაგვიანე ეს საშინელებაა!
მე ისიც კი არ მომწონს მასთან რომ ვმუშაობ, მაგრამ აზრი ვინმემ მკითხა? გინდა თუ არა ჩემი მდივანი უნდა იყოო...
-სამი წუთით დაგაგვიანდა ნიკიტა!_მომესმა მისი ხმა ეს ხმა კი ისეთი იყო როგორიც პირველად რომ ვნახე, ზუსტად ისეთივე ტონით მესაუბრებოდა, თავი კი სხვანაირად ვიგრძენი თითქოს რაღაც ხდება შიგნით ჩემს სხეულში.
-ბოდიში_ შევტრიალდი და შემდეგ მოვიხადე ბოდიში.
-ეს ხომ იცი ისჯება! კანონია ასეთი! დღეს ორი საათით დარჩები და იმუშავებ!_არა ის არ შეცვლილა ისეთივე საშინელი ადამიანია!.
-დიახ, რათქმაუნდა_ თავჩახრილი ვიდექი მის წინ.
-ხო ახლა კი ყავა უშაქრო_ ეს და მისი ბრძანებლური ტონი!.
-კარგით_ მეც ავდექი და წავედი ყავის რიგში ახლა აქ უნდა ვიყურყუტო.
ჰეი ესეც ახალი თავი👋❤ მიყვარხართ💗
ეხლა კი მართალია დიდი ხანია არ დამიდია ეს. ფიკი, მაგრამ ნამდვილად არ მცალია, დიდი დრო ნამდვილად არ მაქვს ამიტომ 💞 შაბათ კვირას შეიძლება დავდო ხოლმე არ მოიწყინოთ❤😻
დავოუთეთ😻❤
ლავიუ💞