" ភូជួយប៉ាផងភូ អ៊ូយយយ ៗៗ ភីតបងឈប់ហើ ភីត អ៊ូយយៗៗ "
" ហាស ហាហា ហាស " ឪម៉ែវៃជិតងាប់ហើយអាកូននៅសើចកាច់ក៏ធ្វើមិនដឹងបើនាងច្រម៉ក់ចូចនោះវិញងើបពីគេងមិនយំអីមួយងិបែជាធធាក់ដៃធធាក់ជើងដូចសប្បាយអរជាមួយអាបងដែរចឹង មានកូនពីរនេះវេហ្កាសឆាចោលហើយ
.............
កន្លងទៅបីខែហើយតាំងតែពីភីតសម្រាលនាងតូចវីននីមក ភីតក៏ប្រែជាខូចជាងមុន ពេលនេះក្នុងផ្ទះគ្មានអ្នកណាហ៊ាកក្អកជាមួយភីតទេតែភីតឲឆ្វេងៗ ស្ដាំៗហើយ មិនមែនត្រូវតែវេហ្កាស និង ភូទេ សូម្បីតាដែរទើបតែរៀនចប់មករស់នៅទះវិញក៏ត្រូវភីតគ្រប់គ្រងដែរ ចំណែកម៉ុនក៏បានទៅរស់នៅជាមួយអ៊ំដូចគ្នានាយក៏ឧស្សាហ៍ខលមកលេងភីតដែរតែវេហ្កាសរំខានរហូតធ្វើឲនាយហួសចិត្តជាខ្លាំង ប្រចណ្ឌសូម្បីនិយាយទូរសព្ទជាមួយនាយ បើខ្លាំងចឹងមិនព្រមចាប់ភីតទុកក្នុងពោះទៅ ទុកក្រៅធ្វើអី
" វេហ្កាស!! " ភីតស្រែកចង់បែកបំពង់កនាយក្ដៅក្រហាយណាស់រឿងខ្លះត្រូវនិយាយដដែលៗច្រើនដងមិនចាំសោះ នាយហត់ៗនិងអ្នកផ្ទះនេះណាស់ នាយចង់តែរត់ៗចោលឲបាត់ឲនៅតែបីនាក់ឡេឡឺណឹងទេ
" អូនប្រាប់បងប៉ុន្មានដងហើយបងមានយកត្រចៀកស្ដាប់ទេ ក្នុងខួរក្បាលបងមានចាំទេហា៎ស " ភីតស្រែខ្លាំងៗដាក់វេហ្កាស
" ភីត បងសុំទោសលែងមានលើកក្រោយហើយលើកណឹងជាលើកចុងក្រោយហើយបងនឹងចាំ " វេហ្កាសនិយាយទាំងធ្វើមុខស្ញូញៗដាក់ភីត
" ពាក្យណឹងនិយាយប៉ុន្មានដងហើយ? ក្នុងមួយអាទិត្យណឹងបងនិយាយប៉ុន្មានដងហើយ ហាស! " ភីតនៅតែបន្តច្រត់ចង្កេះហើយស្រែកញ៉ែតៗដាក់វេហ្កាស
" ណា៎ ភីតណា៎ ចាំស្អែកបងទិញឲណា៎ ថ្ងៃនេះការងារច្រើនពេកបងភ្លេចពិតមែនណា៎ ទុកឱកាសឲបងម្ដងទៀតទៅណា៎ កុំខឹងអីណា៎ចាស់អស់លែងស្អាតលូវហើយប្រពន្ធសម្លាញ់ " វេហ្កាសនិយាយផ្អែមចូលទៅអោបដៃភីតធ្វើជាយោលទៅយោលមកដូចកូនក្មេង ដែរសកម្មភាពទាំងនេះអ្វើឲតាមើលហើយជ្រេញចង់ក្អួត
" ប៉ាៗឈប់ធ្វើចឹងទៅភូចង់អ៊ួត " ក្មេងតូចនិយាយទាំងធ្វើមុខបែបជ្រេញដាក់ប៉ាគេ
" កុំមកចេះរឿងប៉ាជាមួយប្រពន្ធប៉ា " វេហ្កាសងាកមកថាឲកូនប្រុសវិញ
" ធុញមនុស្សចាស់ណាស់ ឈ្លោះគ្នារហូតមិនគួឲស្រលាញ់សោះ " ភូនិយាយទាំងធ្វើជាងាកមកធ្វើកិច្ចការសាលាវិញ
ភីតនិងវេហ្កាសក៏ងាកមើលមុខគ្នាភ្លឺសៗពេលដែរឮកូននិយាយបែបនេះដាក់ខ្លួនចំណែកតាវិញអង្គុយសើចអស់សំណើចនៅសម្ដីរបស់ក្មួយ នេះចេះរកនិងនិយាយទៅរួចពិតជាស្លឹកឈើជ្រុះមិនឆ្ងាយពីគល់ពិតមែន ភូអើយភូ
" ភូ ពូឮថាឯងស្រលាញ់ ក្មេងតូចលីតា ស្លៀកសំពត់ផ្កាឈូលនោះមែនទេ " តាធ្វើជានិយាយញោះក្មេងតូចបំណងចង់ឲភីតនិងវេហ្កាសដឹងថាអាល្អិតដែរទៅរៀនបាត់ៗមួយថ្ងៃៗនេះមិនមែនទៅរៀនយកវិជ្ជាទេគឺទៅរៀនរកសង្សារទៅវិញទេ
" ភូ! " ទាំងភីតទាំងវេហ្កាសមើលមកកាន់ក្មេងតូចហើយស្រែកហាវឈ្មោះក្មេងតូចដំណាលគ្នា
" ភូ អត់ដឹងអីទេ ពូតានិយាយកុហក " ភូប្រកែកភ្លាមទាំងភ័យៗ
" ពូអត់បានកុហក់ទេ ពូមានភស្តុតាងណា " តាដកទូរសព្ទមកបង្ហាញឲភូឃើញ ថានាយមានភស្តុតាងនៅក្នុងនឹង
" ឲមកនេះឯងមានស្អី? ឆាប់ឲបងមើលភ្លាម " វេហ្កាសចូលទៅកញ្ឆក់ទូរសព្ទពីតាតែតែតាដកដៃទាន់
" 10000 បាត " តានិយាយទាំងញាក់ចិញ្ចើម
" បាន " វេហ្កាសក៏មិនចាវដូចគ្នាត្រឹម 10000 បាតវិននាយមានលុយចាយវល់លាននាយមិនខ្វលទេលុយប៉ន្នឹងនោះ
" នេះ រូបភាពច្បាស់ៗត្រជាក់ភ្នែកបងប្រុសគឺ ភូលួចយកបាយទៅឲលីតាញាំ នៅលួចដើបកូនគេទៀតផងបង " តានិយាយបញ្ចុះបញ្ចូលឲវេហ្កាសនិងភីតងាកមកមើលក្មេងដែរមិនទាន់ជ្រុះប្រលៃពីក្បាលហើយតាមញ៉ែក្មេងស្រីក្នុងសាលាយ៉ាងគគ្លើន
" ភូ! " ភីតហាវឈ្មោះកូនទាំងសង្កត់
" ភូទៅមើលអូនវីននីជាមួយម៉ែដោះហើយ " ក្មេងតូចដឹងស្ថានការណ៍ប្រញាប់យកលេសដាក់មេប្រូចជាវាងការត្រូវភីតនិងវេហ្កាសចាប់ដាក់ក្អម
" ឈប់អត់មានទៅណាទេនិយាយជាមួយប៉ាម៉ាក់ឲសិន " វេហ្កាសដើរទៅពាំងពីមុខក្មេងតូចជាប់ ឃាត់ឃាំងឲឈប់និយាយគ្នាសិន នេះទើបតែ 4 ឆ្នាំសុទ្ធតែយកបាយយកទឹកឲស្រី មានទាំងលួចថើបកូនគេទៀត នេះនាយត្រូវគិតយ៉ាងណាទៅ សប្បាយអរឬក៏ភ័យព្រួយ
" ប៉ា! ភូចង់ទៅរកអូនវីននី អូនវីននីយំម៉ែដោះអត់ចេះលួងដូចភូទេ " ភូធ្វើជានិយាយបង្វែរឿងហើយធ្វើមាត់ស្រួចៗដាក់វេហ្កាស
" កុំមកបង្វែរឿងនិយាយជាមួយប៉ានិងម៉ាក់ឯងសិន "
" ខ្ញុំក៏ជាប៉ាដែរមិនមែនម៉ាក់ " ភីតប្រកែចភ្លាមៗនាយក៏ជាប៉ាដែរទោះនាយជាអ្នកផ្ដល់កំណើតឲកូនក៏ដោយ នាយជាមនុស្សប្រុសទោះ 80% នៃនាយមានលក្ខណៈដូចស្រីក៏នាយនៅតែរស់នៅក្នុងរូបរៀងមនុស្សប្រុសដែរ
" អើណា៎ យ៉ាងណា៎ក៏អូននៅតែជាប្រពន្ធបងដែរ "
" ឈប់និយាយជាមួយបងហើយ ភូ! កុំគិតថារួចខ្លួនណា៎ឯងត្រូវនិយាយជាមួយប៉ាឲដឹងរឿងសិន "
" ប៉ាតូចកុំតឹងរឹងពេកមើស ភូភ័យ "
" បានមកអង្គុយមកយើងមានរឿងនិយាយគ្នា " ភីតហាវកូនប្រុសឲទៅអង្គុយលើសាឡុងហើយនាយនិងវេហ្កាសក៏ទៅអង្គុយដូចគ្នា ពេលនេះ ភូ និង តាអង្គុយនៅកណ្ដាលសាឡុងដោយមានវេហ្កាសនិងភីតអង្គុយនៅសងខាង
" ប្រាប់មកនាងល្អិតលីតា នោះជាអ្នកណាត្រូវជាអ្វីនិងភូ " វេហ្កាសចាប់ផ្ដើមសួរ
" អូនលីតា រៀនថ្នាក់មតេយ្យ ទាប ត្រូវជាសង្សាររបស់ភូ " ភូនិយាយទាំងអោនមុខចុះ
" ភូ! " ហួសចិត្តនាយហួសចិត្តស្អីគេទើបតែបួនឆ្នាំសុទ្ធតែមានសង្សារកាត់ទៅរកអាណាហា៎ស ស្ទះទ្រូងស្លាប់មិនខានទេលោកអើយបានកូនបែបៗនេះអី រុញចូលវិញសូន្យធ្វើសាថ្មីលូវហើយ
" ភូ ស្រលាញ់អូន លីតា ប៉ាតូចកុំស្រែកមើសភូភ័យ " ក្មេងតូចចង់រត់មិចមិនដឹងទេពេលដែរភីតហាវឈ្មោះនាយឮៗម្ដងៗ
" ភូនៅតូចមិនត្រូវគិតរឿងចឹងៗទេឮទេ " វេហ្កាសនិយាយស្រាលៗលួងកូន
" ភូអាយុបួនឆ្នាំហើយមិនមែនតូចទេ "
" ភូទើបតែអាយុបួនឆ្នាំនេះឯង មើលអាអូននៅប៉ុនជីញចក់នៅឡើយអ្នកណាទៅស្រលាញ់នោះ " តានិយាយ
" ក៏អូន លីតា នោះអីដែរស្រលាញ់ភូ "
" ភូ បើភូនៅតែមានស្នេហ៍ស្អីបែបណឹងទៀតប៉ាដូរសាលាកូនហើយ " ភីតតឹងទ្រូងស្ទើធ្លាយហើយ ទើបដាច់ចិត្តនិយាយគម្រាមកូនប្រុស
" ប៉ាភីតចិត្តអាក្រក់ "
" ប៉ាអត់ចិត្តអាក្រក់ទេប៉ាធ្វើបែបនេះព្រោះចង់ឲភីតល្អ ទៅរៀនគឺរៀនមិនមែនទៅញ៉ែកូនក្រមុំគេ "
" តែភូ ស្រលាញ់អូន លីតាមែនណាប៉ាតូច " ភូនិយាយទាំងដឹងខុសតែធ្វើមិចបើនាយតូចស្រលាញ់ទៅហើយធ្វើមិចក៏មិនកើតដែរ
" លូវចេះចុះ ភូបន្ទាប់ពីរៀបចំពិធីមង្គលការប៉ាចប់ហើយប៉ានិងឲភូទៅនៅជាមួយ លោកតាលោកយាយនៅ new Zealand "
" ភីត ! អូនមិនហួសហេតុពេកទេហ៎ " វាហ្កាសមិនយល់ស្របនិងភីតទេគ្រាន់តែកូនមានសង្សារប៉ុន្នឹងក៏អោយកូនទៅរស់នៅឆ្ងាយបែបនេះវាហួសហេតុពេកហើយ
" រឿងនេះអូននិយាយជាមួយប៉ាម៉ាក់ក្មេករួចហើយថានិងអោយភូទៅរៀននៅទីនោះរហូតដល់ ចប់បរិញ្ញាប័ត្រ ទើបអាចមករស់នៅទីនេះវិញ "
" តែបងមិនចង់ឃ្លាតកូនទេ " វេហ្កាសនិយាយទាំងយកដៃទៅអង្អែលសក់កូន
" មែនហើយបងថ្លៃបងធ្វើបែបនេះដូចជា serious ពេកទេដឹង រឿងតិចតួចមិនគួឲភូទៅនោះទេ " គិតថាចង់ធ្វើបាបក្មេងខូចតែក៏មិនចង់ឃ្លាតពីក្មេងតូចដែរ ជាពូជាក្មួយមួយរយៈនេះពួកគេនៅជាមួយគ្នារហូតមិនលើកលែងសូម្បីពេលគេងក៏ភូគេងជាមួយតាដែរ
" វាមិនមែនមកពីភូមានសង្សារអីទេតែរឿងនេះបងគិតមកមួយរយៈហើយ បងចង់ឲកូនភូទៅរៀននៅទីនោះការអប់រំវាប្រសើជាងទីនេះ "
" ភូ កូនចង់ទៅទេបើមិនទៅក៏ប្រាប់មកចាំប៉ាធំជួយណា " វេហ្កាសសួរកូនប្រុស
" ភូទៅនៅជាមួយលោកតាលោកយាយក៏បាន ភូមិនប្រកែចទេ " និយាយចប់ភូក៏ចុះពីសាឡុងដើរឡើងទៅបន្ទប់វីននីបាត់ ភីតបានតែអង្គុយដកដង្ហើមធំមើលទៅដំណើរកូនប្រុស ចំណែកវេហ្កាសក៏ក្លាយជាក្មេងប្រុសទន់ខ្យោយទឹកភ្នែកហូរជាខ្សែ
" បងកើតស្អីណឹង " ភីតពេលងាកមកឃើញវេហ្កាសបែបនេះក៏ភ្ញាក់មិនតិចដែរណឹងហាស
" បងអាណិតកូន ហ៊ឹមៗៗ "
" ហ៊ើយ គួឲខ្លាចខ្លាំងណាស់ " តានិយាយទាំងក្រញេញខ្លួនហើយដើរចេញព្រោះលើកទីមួយហើយដែរឃើញបងប្រុសធ្វើខ្លួនជាក្មេងតូចបែបនេះនោះ វាមើលទៅគួឲរអាគួឲខ្លាចព្រឺរោមខ្ញាកៗ
" យំមិនចេះខ្មាស់គេ បានហើយឡើងទៅបន្ទប់ទៅមើលកូន បងនេះពិតជាយាប់មែន " គួឲធុញមិនដឹងជាក្លាជាក្មេងតូចតាំងពីពេលណាទេនិយាយដាក់បន្តិចបននទួចក៏ទឹកភ្នែកទឹកសម្បោ គួឲធុញៗៗៗ មិនដឹងជាប្ដីអាណាទេ