តាំងពីថ្ងៃនោះមកថេយ៉ុងគេមិនដែលបានជួបជុងហ្គុកទៀតទេព្រោះគេនៅខឹងនិងនាយនៅឡើយដែលចោតប្រកាន់គេទាំងដែលគេមិនបានខុសនៅថ្ងៃនេះមន្ទីរពេទ្យមានអ្នកជំងឺច្រើនអញ្ចឹងគេមិនសូវមានពេលទំនេរសូម្បីតែពេលញ៉ាំបាយក៏មិនចង់បានផង
« ថេយ៉ុងហា៎បងថាឯងទៅញាំុំអីសិនទៅប្រយ័ត្នមិនស្រួលខ្លួន »ស៊ូយុនដែលត្រូវជាគ្រូពេទ្យប្រចាំបន្ទប់ជាមួយនឹងរាងតូចដែរបានដើរមកប្រាប់ឲ្យគេទៅញាំុំបាយសិន
« មិនអីទេបងខ្ញុំមិនឃ្លានទេ »ថេយ៉ុង
« តែយ៉ាងណាក៏ត្រូវតែញ៉ាំខ្លះដែរនេះឯងធ្វើការតាំងពីព្រឹកមកហើយណា »ស៊ូយុន
« អូហូបងយុនខ្ញុំមិនអីពិតមែនមើលចុះរឹងមាំសម្បើមណាស់ »ថេយ៉ុងនិយាយតបទៅនាងវិញទាំងញញឹគួរឱ្យស្រឡាញ់អ្នកណាក៏ដោយឲ្យតែបាននៅក្បែរគេគង់តែងតែសើចសប្បាយអ្នកជំងឺដែលមកព្យាបាលនៅទីនេះតែងតែចូលចិត្តគេគ្រប់គ្នាហើយតែងតែហៅគេថាជាគ្រូពេទ្យតូចស្អាតមន្ទីរពេទ្យនេះទៀតផង
« ច្បាស់ណាខឹងបងទៅមើលមើលអ្នកជំងឺផ្សេងសិន »ស៊ូយុន
« បាទបង »ថេយ៉ុង
*ហាងផ្កា
« អ្នកមីងឲ្យផ្កាដូចដើមមក »ជំនិតលោកចាង
« ចា៎ចាំបន្តិចអ្នកកំលោះ »មីងយូ
« ម៉ែខ្ញុំកន្លែងលោកប៉ាសិនហើយ »យ៉ុនជេ
« ចា៎កូនប្រញាប់មកវិញណា »មីងយូ
« បាទម៉ែកូនទៅហើយ »យ៉ុនជេ
« នេះអ្នកកំលោះផ្កាបានហើយចា៎ »មីងយូ
« នេះលុយអ្នកមីងខ្ញុំទៅសិនហើយ »ជំនិត
« ចា៎អរគុណអ្នកកំលោះ »មីងយូ
« រួចហើយទាន់ »នាយដែន
« ឆាប់ទៅ »លោកចាង
« បាទទាន់ »នាយដែន
« លោកប៉ាថ្ងៃនេះម៉ែមិនបានមកទេព្រោះនៅហាងមានភ្ញៀវច្រើនណាស់ហើយកូនក៏មកលេងប៉ាមិនបានយូរដែលកូត្រូវប្រញាប់ទៅជួយលក់ម៉ែវិញ »យ៉ុនជេកំពុងតែឈប់និយាយនៅមុខស្លាកឈ្មោះរបស់ប៉ាគេក៏ប្រទះឃើញឡានចំនួន 3 គ្រឿងមកឈប់នៅទីនេះដែលហើយគេក៏ចំណាំបានថាឡាននោះគឺបានឈប់ទិញផ្កានៅហាងរបស់គេ
« នេះគឺជាឡានលោកពូដែលទិញផ្កានៅហាងមិញតើ »យ៉ុនជេ
« ដល់ហើយទាន់ »នាយដែន
« ហឺុម »លោកចាងគាត់ងក់ក្បាលរួចក៏ចុះពីឡាដើម្បីដើរទៅរកផ្នូររបស់ប្រពន្ធគាត់ចំណែកឯកំលោះតូចយ៉ុនជេរឃើញបែបនេះក៏រត់ទៅបួននៅក្រោយដើមឈើធំមួយនៅក្បែរនោះ
« អេ៎តើគាត់ស្គាល់អ៊ុំស្រីម្នាក់នេះដែលមែនទេ »យ៉ុនជេគេនៅតែបន្តលោមមើលថាគាត់ត្រូវជាអ្វីនិងអ៊ំុស្រីម្នាក់នេះ
« បងមកទៀតហើយអូនធុញនិងបងទេតែបងថាអូនមិនធុញទេបងទៅវិញទេដែលធុញបងហត់និងចិញ្ចឹមកូនរបស់អូនដឹងទេគេមិនស្ដាប់តាមអ្វីដែលបងនិយាយឬបញ្ជាគេនោះទេគេចចេសដូចជាអូនអញ្ចឹងអូនដឹងទេគេចាប់ផ្ដើមចេះស្រឡាញ់ចេះហួងហែងតែគួរឱ្យស្ដាយមនុស្សដែលគេស្រឡាញ់មិនបានស្រឡាញ់គេវិញបងមិនចង់ធ្វើបាបគេដូចដែលបងធ្វើបាបអូននោះទេតែគេមិនតាមបងមិនធ្វើតាមអ្វីដែលបងបញ្ជាគេគេចង់ក្បត់បងដូចដែលអូនធ្លាប់ធ្វើដាក់បងដែរបើពេលនោះអូនមិនចង់យករឿងសម្ងាត់របស់បងទៅប្រាប់ពួកគេទេម៉្លេះពេលនេះអូនបាននៅក្បែរកូនអូនបាត់ទៅហើយអញ្ចឹងហើយអូនកំុំបន្ទោសបងអីបើសិនតទៅមុខទៀតកូនរបស់អូនមានរឿងអ្វីកើតឡើងបងនេះហើយដែលជាអ្នកធ្វើព្រោះវាចង់ក្បត់បងដូចជាអូនអញ្ចឹងដឹងដែរទេ »លោកចាងឈរនិយាយរៀបរាប់នៅមុខផ្នូររបស់ប្រពន្ធគាត់តែគាត់មិនបានដឹងទេថាមានក្មេងតូចម្នាក់បានស្ដាប់ឮនៅអ្វីដែលគាត់បាននិយាយមុននេះទាំងអស់
« តាមពិតទៅគាត់ជាប្តីរបស់អ៊ុំស្រីនេះទេហ្ហេសអញ្ចឹងមានន័យថាគាត់ក៏ជាប៉ារបស់អាគាត់ម្នាក់នោះដែលតែចុះហេតុអ្វីបានជាគាត់សម្លាប់ប្រពន្ធខ្លួនឯងអញ្ចឹងតើមានរឿងអ្វីនៅពីក្រោយខ្នងរឿងនេះទៅចុះអាគាត់ម្នាក់នោះបានដឹងដែរឬអត់ថាប៉ារបស់ខ្លួនជាអ្នកសម្លាប់ម្ដាយខ្លួនឯងនោះ »យ៉ុនជេអង្គុយឆ្ងល់នៅសម្ដីលោកចាងនិយាយអម្បាញ់មិញនេះថាហេតុអ្វីបានជាគាត់ហ៊ានធ្វើរឿងបែបនេះដល់ថ្នាក់លើកដៃសម្លាប់ប្រពន្ធខ្លួនឯងបាបកូនបង្កើតខ្លួនឯងទៀត។គេពិតជាមិនយល់ពិតមែន។ចុះបើសិនខាងអ៊ិនបានដឹងរឿងនេះតើគេនិងគិតបែបណាទៅរវល់តែភ្លឹកមិនបានប្រយ័ត្នគេក៏បានធ្វើឲ្យធ្លាក់បែកថូរផ្កាដែលគេដាក់មកអម្បាញ់មិញនេះ
« អ្នកណា »លោកចាងបានឮហើយក៏ស្រែកសួរហើយបានមើលទៅដើមឈើធំមួយនោះរួចក៏ដើរទៅរកដើមឈើនោះម្ដងបន្តិចម្ដងបន្តិច
« អួយចប់ហើយអាជេធ្វើយ៉ាងម៉េចទៅ »យ៉ុនជេ
« យើងសួរថាអ្នកណាបើមិនចង់ស្លាប់ឆាប់ចេញមកភ្លាម »លោកចាង
« ធ្វើម៉េចទៅប៉ាកូនមិនទាន់ចង់ស្លាប់ទេ អ្ហឹកៗៗ.. »យ៉ុនជេពេលនេះគេភ័យណាស់ឡើងញ័រខ្លួនអស់ទៅហើយ
« មានអ្វីមែនទេទាន់ »នាយដែន
« មានមនុស្សលបស្ដាប់យើង »លោកចាង
« ចាំខ្ញុំទៅមើលចុះចៅហ្វាយ »នាយដែន
« ហឺុម »លោកចាង
« គេមកហើយប៉ាជួយកូនផង..អូយ.. »យ៉ុនជេកំពុងតែភ័យក៏ស្រាប់តែមានដៃមនុស្សលុកមកខ្ទប់មាត់របស់គេ
« ស៊ូច🤫🤫គឺយើងទេ »ចាងអ៊ិនថ្ងៃនេះគេបានមករកយ៉ុនជេតែមីងយូប្រាប់ថាគេបានមកទីនេះនាយក៏ប្រញាប់មករកគេនៅទីនេះតែពេលមកដល់នាយក៏បានឃើញប៉ារបស់នាយនៅទីនេះដែរតែមើលទៅគាត់ដូចជាកំពុងរកអ្វីម្យ៉ាងនិយាយក៏បានប្រទះឃើញអ្វីមួយនៅក្រោយដើមឈើហើយក៏បានដើរទៅនោះគឺជារាងតូចរបស់យើងនេះឯង
« ជាលោកទេខ្ញុំខំតែភ័យស្មានតែអ្នកណា »យ៉ុនជេ
« ហើយចុះឯងមកពួននៅទីនេះធ្វើអី? ខ្លាចអ្នកណាមែនទេ »ចាងអ៊ិន
« គឺនោះអីលោកមិនឃើញទេហ្ហេសពួកគាត់បានដឹងថាខ្ញុំបានលបស្ដាប់រឿងដែលគាត់និយាយ »យ៉ុនជេ
« ហើយឯងទៅឮរឿងអ្វីមកបានជាឱ្យពួកគាត់តាមរកឯងបែបនេះ »ចាងអ៊ិន
« គឺរឿងម៉ាក់របស់លោកនោះអីខ្ញុំឮគាត់និយាយថាគាត់គឺ...»យ៉ុនជេមិនទាន់បាននិយាយផងត្រូវបានជំនិតលោកចាងប្រទះឃើញរួចក៏និយាយថា
« អេអ្នកប្រុសតូចមកធ្វើអ្វីនៅទីនេះ »នាយដែន
« គ្មានអ្វីទេយើងមកចាប់ក្មេងដែលលួចរបស់យើងតែប៉ុណ្ណោះ »ចាងអ៊ិន
« ត្រូវការឲ្យខ្ញុំជួយដែរទេអ្នកប្រុសតូច។ »នាយដែន
« មិនបាច់ទេឯងទៅធ្វើការរបស់ឯងវិញចុះអេឈប់សិនតែមិនបាច់ប្រាប់លោកប៉ាទេថាយើងមកទីនេះ »ចាងអ៊ិន
« បានអ្នកប្រុសតូច »នាយដែនថាហើយនាយក៏ដើរចេញទៅរកកន្លែងដែលលោកចាងកំពុងតែឈរចាំ
« យ៉ាងម៉េចដែរមានឃើញអ្វីដែរឬអត់ »លោកចាង
« គ្មានអ្វីនោះទេទាន់គ្រាន់តែឆ្មារមួយក្បាលវាដេញចាប់កណ្ដុរតែប៉ុណ្ណោះ »នាយដែន
« ឯងប្រាកដទេថាគ្រាន់តែឆ្មាមួយក្បាលនោះ »លោកចាង
« បាទប្រាកដព្រោះខ្ញុំមើលសព្វកន្លែងអស់ហើយគ្មានឃើញអ្វីនោះទេ »នាយដែន
« ល្អអញ្ចឹងទៅវិញទៅ »លោកចាង
« បាទទាន »នាយដែនពួកគេក៏នាំគ្នាចាកចេញពីកន្លែងនោះអស់ទៅ
« ចេញមកបានហើយ »ចាងអ៊ិន
« ពួកគាត់ទៅអស់ហើយមែនទេ »យ៉ុនជេ
« ទៅអស់ហើយ »ចាងអ៊ិន
« ធូរទ្រូកបន្តិចអម្បាញ់មិញនេះវីសទៅហើយ »យ៉ុនជេ
« ហើយឯងទៅឮស្អីដែលប៉ាយើងនិយាយមក »ចាងអ៊ិន
« បើខ្ញុំនិយាយទៅលោកខឹងខ្ញុំដែរឬអត់ខ្ញុំខ្លាចថាលោកនឹងមិនជឿសំដីរបស់ខ្ញុំ »យ៉ុនជេ
« ឯងនិយាយទៅថាវាជារឿងអ្វី »ចាងអ៊ិន
« គឺ..គឺ...គឺខ្ញុំឮប៉ារបស់លោកនិយាយថាគាត់ជាអ្នកសម្ល.....»យ៉ុនជេមិនទាន់បាននិយាយក៏ស្រាប់តែមានឮសំឡេងទូរសព្ទបន្លឺឡើងកាត់ចង្វាក់ពួកគេនិយាយគ្នា
« ចាំបន្តិចយើងលើកទូរសព្ទមួយភ្លែតសិន »ចាងអ៊ិន
« ទៅចុះ »យ៉ុនជេ
« អាឡូលោកប៉ាមានការអ្វីមែនទេ »ចាងអ៊ិនតែរបស់ងាយបានទូរសព្ទមកហៅឱ្យនាយត្រឡប់ទៅភូមិគ្រឹះវិញតែនាយប្រាប់ថាជាប់រវល់មិនបាននោះទេប្រហែលជាល្ងាចបន្តិចទើបនាយទៅដល់លោកចាងឮបែបនេះគោរពសួរហេតុផលដែរប៉ុន្តែលោកកូនកំពូលឌឺបិទទូរសព្ទមុន
« ទោះខ្ញុំនិយាយប្រាប់លោកក៏លោកមិនជឿខ្ញុំដែលអញ្ចឹងហើយទុកឱ្យលោករកការពិតដោយខ្លួនឯងទៅចុះ។ខ្ញុំមិនចង់ចេះដឹងរឿងរបស់អ្នកដទៃតែនេះឃាតករដែលសម្លាប់ម្ដាយរបស់លោកគឺជាប៉ារបស់លោកផ្ទាល់ »យ៉ុនជេឈរមើលផ្ទៃខ្នងរបស់រាងក្រាស់ហើយក៏និយាយឡើងគេពិតជាចង់ជួយនាយណាស់តែខ្លាចថាពេលដែលគេនិយាយរឿងនេះប្រាប់ទៅកាននាយហើយគេអាចគិតថាខ្លួនជាមនុស្សដែលមួលបង្កាច់ចង់ឲ្យឪពុកកូនគេស្អប់គ្នាក៏ថាបានអញ្ចឹងហើយមានតែទុកឱ្យនាយជាអ្នកការពិតដោយខ្លួនឯង។
___________
សូមរង់ចាំភាគត🙏☺️
សរសេរដោយ:ថេ អាន់