Selam. Aslında bu bölüm final bölümü olacaktı ama yoğun istek üzerine bir bölüm daha yazma kararı aldım. Böyle bir düşüncem vardı ama çok karasız kalmıştım ben. Taki sizde ısrar edince hemen bir bölüm daha atayım dedim.
Şimdi bölümü okumaya geçmeden önce oy verip yorum yapmayı unutmayalım...
Keyifli okumalar dilerim.🌺
*********
Şişe çevirmece oyunundan çok sıkılmıştım ama zamanın geçmesi için mecbur biraz daha beklemiştim.
Taki Ece'nin bana verdiği komuta kadar. " Ezgi' ya benim çok tuvaletim geldi. Benimle gelir misin?" Evet sonunda beklediğimiz an gelmişti.
"Tabiki, Eslem sende gelsene," dediğimde Eslem hiç sormadan Ece'nin peşinden ilerledi. Evet küçük oyunumuza onuda alet edecektik ama onun bundan pek de haberi yoktu.
"Çok fazla uzklaşmayın. Zaten bir saatte kalmaz kalkarız. Beni peşinizden getirmeyin kızlar!" Elif'e tamam dermişcesine kafamı salayıp Ece ve Eslem'in peşinden ilerledim.
Elif de hazır olduğuna göre sıra bizdeydi. Ece ve Eslem'e koşup yetiştim. Ece sinisce gülüp. " Ay, çok heycanladım Ezgi! Eslem seninde bu oyunu kabul ettiğin zaman harekette geçeceğiz,"dedi.
Eslem, Ece'nin ne dediğini anlamamıştı ama ben çok iyi anlamıştım. Eslem'e dönüp." Bizimkilere bir oyun oynayacağız. Elif ben ve Ece. Elif diğerleri ile kalırken yanımıza seni almak istedim. Çünkü ablan ve arkadaşı da ister istemez oyunumuza katılacaklar."
"Ne oyunu?"
"Biz üçümüz bizimkilere bir oyun oynayacağız. Çünkü onlar daha önce bizimle oynamıştı hemde çok güzel. Bunu sana bir gün anlatacağım ama şimdi vaktimiz yok. Bize yaptıkları şaka da hem ben çok kötü acı çekmiştim. Hemde Ece hastanelik olmuştu. Öcümüzü almak zorundayız."demele Ece araya girip. "Evet, sende bizimlesin değil mi? Bu arada sizinkilerde bir sorun var mı? Korktuklarını atak falan geçiriyorlar mı? Çünkü ben geçirmiştim."
Eslem," Yok ama siz emin misiniz? Yani şey... Neyse ya, tamam sizinleyim kızlar ne yapıyoruz?" Ve aramıza Eslem'de katıldı.
O gün film gecesinde bize yapılanları unutacak değildik. Aslında Selimciğimde burda olması gerekiyordu ama o burda değildi maalesef.
Yapacağımız şaka çok basitti. Daha önce buraya gelip bir ev kiralamıştık. Daha sonra o evi hazırlayıp terk edilmiş bir eve benzetmiştik. Bozuk lambalar yerleştirip evi bir güzel dağıtmıştık.
Evin eski ve terk edilmiş olarak gözükmesi için elimizden gelen her şeyi yapmıştık. Tabiki başarmıştık da çünkü Eslem bile evi inceledikten sonra kokuyla yutkunup." Burayı bu hale siz mi getirdiniz gerçeten?"diye sordu. Evet, Eslem bile etkisinde kalırsa bizimkiler hayli hayli kalırdı.
Şimdi ben ve Ece, Eslem'e yapacağımız şakayı anlatıp. Saklanmak içi kendimize bir yer aradık. Ece ne olur ne olmaz dışarda kalacaktı. Tekrar hastanelik olmasını ne ben, ne de Elif'isterdi. Ben ve Eslem'de evin üst katına geçip Elif'e mesaj atarak. Harekete geçmesini söyledik. Bundan sonrası Elif'deydi.
********
Elif'den...
Telefonuma gelen mesajla. Ezgi ve Ece'nin hazır olduğunu anlamıştım. Bu şakayı bir gün yapacaktık ama bir türlü fırsat bulamamıştık. Sanırım o gün bugün dü.
Ezgi, Eslem'in neden yanında götürdü bilmiyordum ama konuşmanın ortasına girip dikkatleri üzerime çektim.
"Ezgi ve Ece hala gelmedi. Eslem'de onlarla gitti. Çok geciktiler. Şimdiye gelmeleri gerekiyordu." Herkes oynadığımız oyunu bırakıp etrafına bakınmaya başladı.
Ayaz ve Meriç aynı anda telefonlarının çıkarıp kızları aradılar. İkiside bir yanıt alamayınca ayaklanıp onlara bakacaklarını söylediler.
"Durun hep beraber bakmaya gidelim," deyip bende ayaklandım. Rüya ve Atakan biraz daha beklememiz gerektiğini söylediler ama Meriç onları umursamadan Ayaz'la birlikte ilerdeki Halka açıp olan tesise ilerledi.
Ben ve Mert'de peşlerinden gittmemizle diğerleri bize takılıp peşimizden gelmeye başladılar.
Aha! işte şimdi başlıyorduk.
Hep birlikte tesise doğru ilerledik. Rüya kızlar tuvaletine girip kızlara baktı ama onlar orda değildi. Ardından etrafa dağılıp baktık. Ben yerlerini biliyordum ama onlar bilmiyordu. Herkes eli boş dönünce Meriç iyice endişelenmişti. Dönüp Rüya'ya baktım. O her ne kadar sakin görünsede benim hedefim oydu. Neden mi? Çünkü o şakayı bize o hazırlamıştı. Ve benim biricik Mertişkom da ortak olmuştu.
Ayaz," Nerde bunlar? Ece'de telefonunu açmıyor!"demesiyle sonradan aramıza katılan Atakan," Kızların ilerdeki evlere doğru gittiğini görmüş çalışanlardan biri,"dedi.
Bu çocuk çok zekiydi. Ama oyunu bozmasına izin vermeyecektim.
"Oraya gittiklerinde emin misin Atakan?"diye sorduğumda Atakan,
" Evet. Görenler olmuş gidip baksak iyi olur."
"Ama orda ne işleri olacak ki?"diye soran Rüya'ya dönüp." Ben tahmin ediyorum ama bunu yapacaklarını hiç sanmıyorum,"dedim.
"Neyi yapacaklarını? "
"Meriç bi sakinleş de öyle anlatayım."
"Anlat Elif! Kim bilir şuan neredeler senin anlatmaya hazır olmanı mı bekleyeyim?" Şu ani çıkışlarında nefret ediyordum. Mert'le tanışmadan önce ne kavgalar ederdik Meriç'le varya oooo...
"Biz kızlarla sabah buluştuğumuzda sizi beklerken çıkan haber hakında konuşmuştuk. Ece fazla dikkate almayıp batıl inanç falan demişti! Olayı fazla hafife alıp hatta orya gittiğimizde gidip Oraya bakacağım deyip bizlere söz vermişti. Bu kadar ciddi olamaz!" Söylediklerimi bitirir bitirmez Ayaz," Ne olayı?"diye sordu.
"Ya duymadınız mı? Haberler falan da çıktı. Bir katil firar etmiş en son polisler onun peşindeler diye her yere haber salmışlardı. "
"Valla mı? Ne ara çıktı ya bu haber? Ben babaannemle her akşam haber izlerim. Görmedim ben böyle haber!"diyen Yağız'a açıklama yapmak için konuştum.
"Bakın bi katil varmış. Kendisi kurbanlarıyla sergi düzenlemeyi çok severmiş. Fantazi gibi falan işte. Sergi evide şile'de. Ece'de buna inanmayıp böyle sıkça gelip gidilen yerde ne işi olurmuş falan diyordu. Her halde evi görmeye gittiler. Bence Ece gitti. Ezgi'de onu yanlız bırakmak için peşinden gitmiş olmalı. Eslem de kader kurbanı falan diyeceğim artık!" Yediler mi bilmiyorum ama Meriç birden bizi arkasında bırakıp yukarı da bulunan evlere doğru koşar adımlarla ilerledi. Ayaz ve Mert'de peşlerinden gidince kızlarla birbirimize bakıp onların peşlerinden ilerledik.
Ben polisi aramalarını beklerdim. Ama bizim kahramanlar fazla cesur çıkmıştı. Ayaz Ece'nin astımı olduğunu söyleyip bizi uyarmıştı.
Yağız Ezgi'ye defalarca kez seslenmişti ama bir türlü geri dönüş alamamıştı.
"Lan bu evin ışıkları yanmıyor! Bu olabilir mi?" Ah, Benim tatlı sevgilim bir dedektif gibi nasılda buldu katilin evini! Şuan bizimkilere gülmemek için kendimi zor tutuyordum. Hemende yemişlerdi. Gerçi onlarda haklı. Son zamanlarda başımıza gelmeyen kalmamıştı.
"Lan bir Anıl vakası daha mı yaşayacağız? Niye tüm pislikler bizi buluyor? Komuşu kızı nerdesin!"
"Eve girsek mi?"
"Saçmalama abi! Polisi aramalıyız! Atakan ben korkuyorum!"
" Eslem de onlarla ben varım eve girmeye!"
" Tamam Meriç bende varım girelim biz!"
Ayaz, Meriç ve Emel önden gidip evin içine girdiler. Ne bu cesaret be! Ve bizde onlara ayak uydurup peşlerinden girdik eve. Buna da ayrı gülecektim sonra. Sazan gibi peşlerinden gittiğimize inanamıyordum.
Telefonlarımızın ışığını açıp etrafa bakındık. Her yer pislik içindeydi. Hepimizin evin içine girmesiyle planladığımız gibi dışardan biri büyük bir gürültüyle kapıyı üzerimize kapatıp kilitlemişti. Bu Ece olmalıydı.
Rüya'nın çığlık atmasıyla bende inandırıcı olsun diye Mert'in koluna girip ona sokuldum.
"Lan kim kapatı kapıyı?"
" Abi biri var burda!"
" Emel sen niye Eslem'in gitmesine izin verdin ki?"
" Lan ayağıma kim basıyor lan?"
"Yukarıdan ses geliyor duydunuz mu?"
Herkes telaşla kapılıp bir şeyler derken ben olanları sessizce izliyordum. Ses efektleri devreye girip bir erkek sesiyle,
" Hoş geldiniz!"Sesi duyulunca kızlar korkuyla çığlık atıp birbirine sarıldı.
Bari bende çığlık atayım da inandırıcı olsun!
"Katil kardeş biz seni rahatsız etmek istemedik! Sen işine devam edebilirsin! Biz dışarı çıka bilir miyiz? Kapı açılmıyor oğlum!"
" Yağız bir sus! Atakan sen niye kardeşimin elini tutuyorsun lan?"
" Abi korkuyorum!"
" Bana bak Katil kardeş! Sen benim Ezgi'mi ver ben sana onun yerine Atakan şerefsizi vereyim. O daha çok işine yara senin!"
"Bu halde bile benimle uğraşıyorsun Meriç!"
"Evet, evet, Komuşu kızımızı istiyoruz. Ece çikolatası senin olabilir ama Eslem'de verirsen onun yerine sana ablasını verebiliriz!"
Gülmemeliyim... Gülememliyim...
"Yukarı gelin!"diye bir ses duyulunca korkuya bu kez birbirimize bakıtık. Umarım bir delilik yapıp yukarı çıkazlardı.
Ayaz önde ilerleyip merdivenlerden çıkınca Meriç onu durdurup bir şey söyledi. Bizde peşlerinden ciciv misali onları takip ediyorduk.
"Atakan siz dışarı çıkmanın bir yolunu bulun biz Ayaz'la yukarı çıkarız!"demesiyle öne atılıp, "Bende geliyorum!"dedim. Eh, bu sırada fedakarlık yaptığımı göstermem gerekiyordu.
"Saçmalama Elif!"diyen Mert'i umursamadan önden ilerleyip merdivenlerden çıktım yavaş yavaş. Etrafı pek aydınlık değildi ama ben daha önce geldiğim evin odalarını bildiğim için cesurca ilerliyorudum. Mert beni durdurmak için peşimden gelip kolumdan tuttuğunda merdivenin en üst basamağına varmıştım bile.
Mert'in yanıma varmasıyala karşımıza iki kişi belirince bu kez gerçekten korkuya çığlık atan ben oldum. Bunlar bizim kızlar mı? Çünkü bu iki öcü bizim kızlara hiç benzemiyorlardı.
"Ananı... Lan bunlar kim?" Mert'in kolumdan tutup çekmesiyle ikizimde koşarak merdivenlerden iniyoruduk. O sırada benim çığlık atmamla yukarı çıkan bizimkilerle çarpışıp hepimiz merdiveni boylayıp yuvarlanmıştık.
Baya baya merdivenlerden yuvarlandık. Rüya'nın acı dolu çığlığını duymamla ayağa kalmaya çalıştım ama başaramadım. Çünkü üzerimde devlerin devi Atakan vardı.
"Ah, ayağım!"
"Ya kalk üstümden be!"
Hepimizin yerden kalkamamasıya birlikte boğuşup debelenmeyi bırakarak tepemizde duran iki kişiye baktık. İçlerinden biri, "İyi misiniz?"diye sormasıyla Yağız'ın," Ulan ben senin!"deyip üzerine atlaması bir oldu.
Yağız'la birlikte yere düşen Ezgi kendisi kurtarmak için, " Benim Ezgi!"deyip yüzündeki maskesini çıkardı.
Herkesin bir ağızdan," Ezgi!"demesiyle Ezgi, yüzüne gelen saçını geri atıp." Evet ben ta kendisi olurum," deyip güldü.
*********
2. Saat sonra...
(Ezgi'den.)
Acil'in ortasında dikilmiş Rüya'yı bekliyoruduk. Evet, hepimiz bekliyoruduk. Yine bir şakanın sonu hastane de bitmişti ama bu kez o şanslı kişi Rüya olmuştu.
Merdivenden düşen Rüya ayağını kırmıştı ve şuan ayağı alçıya alınıyordu.
Herkes biz üçümüze çok kızgındı.
Ece ve Elif hala gülerken ben masum masum hiç bir şey yapmamış gibi Meriç'e bakıyordum. Hala ban çok kızgındı. Hele Rüya'nın sızlanmamasını dinledikçe daha da sert bakıyordu bana.
Yani diyeceğim o ki. Bu hikayede yanan ben olmuştum.
"Rüya'nin işi bitmiş doktor ilaç yazdıktan sonra birazdan bizde eve geçeriz. Sizde eve gidin daha fazla beklemenin bir anlamı yok. Hele siz üçünüz hala neden burdasınız hiç anlamıyorum." Meriç Elif ben ve Ece'ye bakarak söylemişti. Ona doğru ilerleyip.
"Ama biz şaka yapmak istemiştik Meriç! Niye kızıyorsunki hemen?"deyip onun yüzünü kendime doğru çevirip yanağından öptüm. Valla bana çok kızgındı.
" Yağız'la eve git Ezgi! Sana hala kızgınım!"demesiyle duduğımı büzüp özür diledim. Ulan Rüya ayağın kırdıysa ne oldu sanki benim de kolum kırılmıştı!
Meriç'in inadı tutugu için benimle konuşmayı reddedip durdu. Bende sonunda pes edip Yağız'la eve dönmeyi kabul etmiştim. Heme hemen bir saat sonra taksiyle eve varmıştık. Annemlerin eve geç geleceğimi bildiği için gönül rahatlığıyla kapıya vurup eve girmiştim. Annelerle selamlaşıp direk odama çekilmiştim. Şuan acilen duşa girmem gerekiyordu. Bütün gün denizin tuzlu suyuyla kalmam yetmiyormuş gibi birde kostüm giyip ter için de kalmıştım.
İhtiyacım olan eşyalar yanıma alarak banyoya girdim. Yaklaşık yarım saat içinde oyalanmadan işimi halledip çıkıtı. Çok uykum vardı.
Kurutma makinemi yanıma alarak odama girdim. Odamda annemi görmemle bir an olduğum yerde öylece durup kaldım.
Annem yatağımın üzerinde oturmuş elinde Meriç'in bana evlenme teklifi ettiği yüzük vardı. Ve şuan dikkatle o yüzüğü inceliyorudu. Yine yakalanmıştım.
"Anne?"demele. Annem elindeki yüzüğü incelemeye devam ederek." En son yirmi yıl önce böyle güzel bir yüzükle sevdiğim adamdan evlenme teklifi almıştım biliyor musun? Ve o gün tüm dünyalar benim olmuştu. Şimdi yirmi yıl sonra yine çok güzel bir yüzük buldum. Ama bu yüzük bana ait değil!"deyip bana baktı.
Şimdi ne diyecektim ben? Ya onu nerden buldun anne? Demekle başlaya bilirdim bence!
" Meriç sana evlenme teklifi mi etti Ezgi?" Annemin sorusuyla derin bir nefes alıp verdim. Tam ben ne diyeceğim diye düşünürken arkamdan bir ses." Öyle şey anca rüyasında olur kızının, Yenge! Ezgi'yi benden isteyecek adam daha anasının karnında doğmadı! Yok öyle evlenmek falan!"demesiyle ikinci kez yakalanmanın verdiği korkuyla dönüp arkamda duran Selim abime baktım.
Üzgünüm Meriç ama bizim annem ve Selimciğimden çok çekeçeğimiz vardı.
***********************
Evet, bölümü nasıl buldunuz?
Selim ve Annesinin yüzüğü öğrenmesine ne diyorsunuz?
Peki ya kızların bu şakayı yapmalarını bekliyormuydunuz?
Bölümde geçen olay tamamen uydurulmuştur! Lütfen dikkate almayın bizimkilere gibi!
Sizi kırmayarak kitabı biraz daha uzatma kararı aldım. Ve İnstagram'da yaptığım anket sonucu sizinde istediğiniz gibi tüm karakter çiftimiz için bir bölüm gelecek ve ardından kitap final olacaktır. O zamana kadar beni sabırlar beklerseniz ne mutlu bana.
Bir sonraki bölüm yarın akşam gelecek. O zaman yarın akşam görüşürüz.
İnstagram;kitapcumleleri_11