Merhaba, okumaya başlamadan önce lütfen oy vermeyi unutmayalım.
Keyifli okumalar dilerim.🌺
********
Saat 01.24 geçiyordu. Ben hala odamda oturmuş Yağız'ın eve girmesini bekliyordum. Evet camdan onu izliyordum. Meriç'le konuşmayı reddetti. Mert'e sonra konuşuruz deyip geçiştirmişti.
Selim abim eve geldiğinde ona da yağız'ı sordum. Onun da tek söylediği şuydu;
" Konuşmak istemiyor çocuk. Bırakın biraz yanlız kalsın!" Sanki biz bunu düşünemiyorduk.
Evdekiler uyuyordu şuan. Tabi Selim abimden pek emin değildim. Çünkü geceleri sevgili Yeşimciğiyle konuşmaya bayılır kendisi. Şu yeşimciğine verdiği değerin yarısını bana verse keşke.
Aslında aklımda bir fikir vardı ama ters tepki almaktan korkuyordum.
Şimdi aşağıya insem, onunla konuşmaya çalışsam süper olmaz mı?
Olur.
Çünkü ben diğerlerinden daha harika olduğum için onu çokta güzel konuşturdum.
Dolaptan hırkamı alıp giydim. Ardından sesiz bir şekilde odamın kapısını açıp çıktım. Bir kaç saniye bekledikten sonra evin kapısını açıp anahtarı da alarak çıktım.
Merdivenlerden yavaş yavaş inip binanın ağır demir kapısısını zorla açıp kendimi dışarıya attım. Bu kapı niye bu kadar ağır ki?
Oradaydı, kaldırımda oturmuş telefonuyla ilgileniyordu.
Yavaş adımlarla Yağız'a doğru ilerleyip,
" Selam," deyip yanına oturudum. Hadi ama insan bir selam da mı vermez?
"Saatlerdir burda oturuyorsun..."
"Eve gitmeyeceksen bizim eve gidelim mi? "
" Konuşmayacak mısın benimle?"
"Hadi ama ben ne yaptım? Tamam sen kalkana kadar bende seninle oturum!"dememle Telefonu kapatıp cebine koydu. Ardından yüzüme bakıp.
" Şimdi de sıra sende mi Ezgi?"demesiyle şaşırmış gibi yapıp gözlerimi kocaman açtım ve ellerimi açık kalan ağzımla kapatıp.
"Haaa, sana inanmıyorum gerçekten hala bana Ezgi diyorsun? Nerde komşu kızı falan demeler?"
"O bana ihanet etmeden önceydi."
"Ben sana ihanet mi ettim Yağız?"
"Evet. Arim'le, Meriç'le birlikte kaçarken ettin. Haber bile vermedin. Ne olursa olsun biz seninle çok iyi arkadaşdık. Herkesten çok benimle iyi anlaşıyorsun yalan mı?"demesiyle sustum. Bu ihanet sayılmaz ki ama.
Sayılır mı?
"Konuşmak istemiyorum git sende sizinkiler uyanmadan."
"Yok gitmem. Daha anlatacak çok şeyim var sana. Ay çekirdek kola yapalım mı yağız lütfen."demele Yağız kaşlarını çatıp bana baktı.
"Dinlek istemiyorum."
"Ama hemen kestirip atıyorsun sende tamam almayalım ben böylede anlatırım sana. Bak şimdi..." deyip konuşmaya başladım.
Burdan gittiğimden itibaren başımıza neler geldiğini. Nerelere gittiğimizi, neler yaptığımızın hepsini tek tek yağız'a eksiksiz anlatıyordum ama beni pek dinlemiyordu. Çünkü bana bakmak yerine kafasını eğmiş yeri izliyordu.
"İşte sonra müzeye gittik falan, o kadar güzeldi ki... sonrasında bide ne göreyim Meriç herkesin içinde durup konuşma yaptı. Orda bir güleme isteği tutu beni ama gülemdim. Neyse neyse bomba habere geliyorum hazır mısın?"deyip vereceği tepkiyi bekledim. Kafasını bir kaç saniyeliğine kaldırıp bana baktı ve tekrar dönüp yerdeki taşla oynamaya başladı.
Burda oturmuş kendi kendime konuşuyordum. Of kine of.
"Meriç bana evlenme teklifi etti."
"Kim? Ne yaptı?"
Ah, sonunda dikkatini çekebilmiştim.
"Evlenme teklifi etti. Söz sana videoları da izleteyeceğim görmen gerek. Bizimle dalga geçeceğine eminim ama olsun ben yinede sana göstereceğim."
"Sen baya baya ciddisin? Bizim neden haberimiz yok?"diye sorduğunda ona gülümsemeden edemedim. O kadar tatlı bakıyordu du ki gözlerime...
"Çünkü şuan kimse bilmeyecek. Söylemeye hazır değiliz." dememle,"Ama ben biliyorum."dedi.
Yanında oturuduğum Yağız'a biraz daha yaklaşıp sarıldım. " Ama sen kimse değilsin ki? Senin bilmeni istiyorum. Biz birbirimizden birşey saklamadık hiç. Tamam başta sapık Anıl'ı söylemedim ama bundan sonra yok öyle saklamak falan." Koları bedenimi sarıp sarmaladıgında içime dolan huzuru tarif edemezdim.
Sonunda inadını kırdı.
"Seni çok özledim komşu kızı? Bırakma lan ben! Bak yerini almak istiyorlar verme yerini onlara,"dediğinde ikimizde birbirimizden ayrıldık.
"Kim yerimi alıyor ya? Sen benim Yağız'ım, komşu oğlum, dedikoducum, kukman kuşum, mobese kameramsın. Başka kimsenin olmamalısın."
"Boşver sen onu da annene söyleyecek misin?" Bak diğerlerine yaptığı gibi banada yaptı işte. Konuyu değiştirip konuşmak istemedi.
"Daha zamanı var bence. Onu boşverde sen pek iyi değilsin. Anlat bana birlikte çözelim ha ikizim?"dememle yüzünü buruşturup," Deme öyle bana! Ben kimsenin ikizi falan değilim. Hele o kızın hiç değilim. Aptal aptal insanlarla uğraşmak ne kadar zor be kızım bir bilsen. Bence ben sizinle izmir'de yaşamalıyım. Bu konuyu annenle konuşacağım komşu kızı haberin olsun."
Kim bu kız ya? Kim? Meraktan çatlamasam iyidir.
"Yok yok burası güzel boşver sen İzmir'i falan. O kız kim? Niye bu kadar sinirlendirdi ki seni?" İnat değil mi bu akşam derdini öğreneceğim.
"Boşver be ben hallediyorum." Her ne kadar umursamazca söylesede durumun ciddiyetini biliyordum.
"O yüzden mi şuan evde değilsin?"
"Biraz sinirim geçince eve giderim."
"Yani kısacası sana güvenmiyorum anlatmayacağım diyorsun öyle mi? Peki, öyle olsun. Oysaki ben sırımı sana emanet ediyorum. Ne varki sende bana desen?"
Bu kadar diretmem hoşuna gitmemiş olacak ki? Biraz sinirlenmişti bana. Yüzüne bakınca anlaya biliyordum çünkü.
"Niye bu kadar üstüne düşüyorsun ki komşu kızı? Kimseye söylemek istemiyorum. Ne kadar az kişi bilirse o kadar rahat ederim." Ama merak ediyorum ben.
"Anladım. Haklısın özür dilerim. Merak ettim Yağız ondan sordum." Tamam pes ediyorum söylemese söylemesin.
"Merak etme ama ben en çok seni seviyorum. Kız kardeşim gibi seviyorum hemde komşu kızım benim."
"Bende seni seviyorum ama yerimi almak isteyen kızı merak etmedim değil. Eski sevgilin falan mı?" Bak yine sormaya devam ediyordum valla dayaklığım ben.
Birden,"İkizim!"demesiyle." Efendim?"dedim.
Güldü." Sen değil o kız ikizim. Ama bu aramızda kalsın tamam mı kimse bilmesin."
Ney? İkizi mi? Resmen dalga geçiyor benimle. Senin ikizin olsa ben, biz Meriç'ler bilmez mi?
Sorgularcasına bakıyordum. Birşey demiyordum ama bir açıklama beklercesine bakıyordum ona.
"Bakma bana öyle komşu kızı. Bende yeni öğrendim. Ve kendisini hiç sevmiyorum. Yani hiç ortaya çıkmamış gibi davrana biliriz." O kadar rahat söylemişti ki inanamıyordum şuan.
Ciddi olamaz değil mi?
Yok ciddi olamaz?
Ama çok ciddi bakıyor.
"Yağız dalga geçiyorsan küserim,"deyip ona iyice yaklaşıp sesiz konuştum." Gerçekten bir ikizin mi var? Ama nasıl? Nasıl olur?" Kimsenin bizi duymasını ikimizde istemezdik.
" Kız senin orda ne işin var? Allah'ım bu kız beni delirtecek! Saat kaç oğlum, kızım? " Dakka bir gol bir.
Balkonda bizi izleyen anneme bakıp sabır çektim. Ben boşuna sesiz konuşmuyorum. Diyorum ya her an her yerde bir annm çıkabilir.
"Abartma anne! Hava alıyoruz."
"Ezgi Selim'mi gönderiyorum!"
"Ya anne kapının önündeyim!"
"İkiniz de hemen eve! Saat üç olmuş benim kız yatağında değil!"demesiyle sinirle gülüp." Biberonumu da getir tam olsun anne!"dememle Yağız sırıtarak ayağa kalkıp beni de omuzlarımdan tutarak apartmana doğru ilerledi.
Yağız anneme bağırarak, "Geliyoruz Canan sultan sinirlenme!"dedi.
"Ya daha konuşmamız bitmedi."
"Oooo, anlat anlat bitmez o. Ben sana anlatacağım yarın söz."
Hiç inanasım gelmedi ama mecburen içeri girip Yağız'ların ziline bastım. Eve gideceğinden emin olmalıydım.
"Anlatacaksın söz verdin," dememle güldü ve," Anlatacağım söz. Ama bu ikimizin sırrı olacak kimse bilmesin olur mu?" Neden istemiyor o kızı o kadar çok merak ediyorum ki...
Kafamı salayıp," Tamam, bizim küçük sırımız oldu o artık!" Deyip güldüm.
Neriman teyzenin kapıyı açmasıyla ikimizde sustuk. Yağız'ı evine doğru itip." Hayde kaçak evine gir. Bir daha da kaçayım deme polisi ararım."
"Kızım birlikte de miydiniz?" Neriman teyzeye ne diyeyim ki şimdi.
"Evet birlikteydik teyze. Hadi iyi akşamlar."
Yağız içeri girmesiyle bende merdivenlerden yukarı çıkıp kapıda beni bekleyen annemin yanına gittim. Ayakabılarımı çıkarmamla beni bileğimden tutup içeri çekti. " Gir Ezgi gir! " demesiyle,"Ne var anne birazcık dışarda durduysam?"dememle Annem bana ters ters bakınca susmayı tercih edip odama ilerledim.
Alın beni Rapunzelin kulesine hapsedin!
**********************
Ezgi'nin ne yapıp edip Yağız'ı konuşturması peki?
Sizce Yağız'ın ikizine bu şekilde davranması ne kadar doğru?
Neyse neyse bölüm nasıl dı?
Beğendiniz mi?
Bir sonraki bölumde görüşmek üzere.
Kendinize iyi bakın.
*
Instagram; kitapcumleleri_11 bana burdan ulaşabilirsiniz.
*