အပိုင္း -၁၁
" အမွန္တရားကိုေျပာေနတာေလ။ မင္းလဲသိေနတာပဲမဟုတ္လား။ ႐ွိန္းေခါင္းယံကိုျပန္မေျပာေပမဲ့ မင္းကိုဆရာဝန္ႀကီးေတြကေျပာျပထားမွာပါ။ ထိေရာက္တဲ့ကုသမႈမခံရရင္ သူဘာျဖစ္သြားႏိုင္တယ္ဆိုတာကိုေပါ့။ အဲလိုေတြေၾကာင့္ မင္းပိုက္ဆံကုန္း႐ုန္း႐ွာေနတာေလ ။ ႐ွိန္းေခါင္းယံကို ေဆးကုဖို္အတြက္ လိုတဲ့ပိုက္ဆံေတြရေအာင္ေပါ့ "
" ခင္ဗ်ား ေ-ာက္ပါးစပ္ကိုပိတ္ !!! "
ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲသာသိေသာ ႐ွိန္းႏွင့္ပတ္သက္သည့္သတင္းေတြကို သူစိမ္းတစ္ေယာက္စီမွ ၾကားလိုက္ရေသာအခါ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ျခားစြာျဖင့္ေအာ္ဟစ္လိုက္မိေတာ့၏။
*
*
*
*
*
*
*
*
" ႐ွိန္း ဒီပိုက္ဆံေလးေတြသိမ္းထားေပးအံုး "
ေပးလာသည့္ တစ္ေသာင္းတန္ပိုက္ဆံတစ္ထပ္ကိုလွမ္းမယူေသးခင္ အလင္းဆီေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္ၾကည့္မိသည္။ ဒီရက္ပိုင္းထဲမွာတင္ ကိုယ့္ကိုပိုက္ဆံအပ္ေနတာ ဒါနဲ႔ဆိုသံုးႀကိမ္ေျမာက္ ။ တစ္ခါအပ္တိုင္း ငါးသိန္းအထက္မွာ႐ွိသည္။ ဒီေလာက္မ်ားသည့္ပိုက္ဆံေတြကို အလင္းဘယ္ေနရာမွာ႐ွာေနတာလဲ။ အျခားသူေတြရဲ႕အလုပ္မွာ ေန႔စားသေဘာမ်ိဳးအလုပ္ လုပ္ေနရသူဆီမွ ပထမအႀကိမ္ပိုက္ဆံအမ်ားႀကီးအပ္လာတုန္းကေပ်ာ္သြားရသည္။ ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ႏွင့္ယခုတစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ ေပ်ာ္သည့္စိတ္ထက္ သံသယစိတ္ပိုမ်ားလာရေလေတာ့သည္။
ဒီလိုပိုက္ဆံေတြအမ်ား႐ွိ႐ွာေပးႏိုင္ဖို႔ထက္ အလင္းေဘးကင္းဖို႔ပိုလိုအပ္သည္။ ကိုယ့္ရဲ႕အုပ္ထိန္းသူေနရာမွာ႐ွိေနသည့္ အလင္းေပၚမွာထားမိသည့္သံေယာဇဥ္သည္ အျဖဴသက္သက္ေတာ့မဟုတ္ေတာ့ေခ်။ ရစ္ပတ္တြယ္တာလာရသည့္ ဒီေကာင္ေလးသည္ ကိုယ့္အတြက္ေၾကာင့္နဲ႔အမ်ားႀကီးပင္ပန္းေနခဲ့ရၿပီးၿပီ။ သူအလုပ္မွျပန္လာတိုင္း ပိုက္ဆံေတြအမ်ားႀကီးပါလာဖို႔ထက္ သူအလုပ္မွာေဘးကင္းစိတ္ခ်မ္းသာ႐ွိေစဖို္ကိုသာ လိုလားမိပါသည္။
" ႐ွိန္း ဘာေတြေတြးေနတာလဲ ၊ ပိုက္ဆံသိမ္းေပးထားအံုးလို႔ေျပာေနတာကို "
" မင္း ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ အလင္း။ ဒီရက္ပိုင္းထဲ ဘာေတြလုပ္ေနလို႔ ပိုက္ဆံေတြအမ်ားၾကီးရေနတာလဲ ငါသိမွျဖစ္မယ္။ မသိရရင္ ငါယူမထားေပးႏိုင္ဘူး "
" ႐ွိန္းရယ္ အေတြးေတြမ်ားေနျပန္ၿပီလားကြာ။ ငါဘာေတြလုပ္ေနတယ္လို႔ထင္ေနလို႔လဲ "
" ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့အလုပ္မ်ိဳးေတြ မင္းလုပ္ေနတာလား "
႐ွိန္းဆိုသည့္ေကာင္ေလးက သူသိခ်င္လာရင္ေျပာျပမွရသည္။ မသိရရင္ ျပႆနာ႐ွာလို႔ဆံုးမွာမဟုတ္ေတာ့ေခ်။
" ကဲပါ႐ွိန္းရယ္ မင္းအရမ္းသိခ်င္ေနရင္ ငါေျပာျပမယ္ဟုတ္ၿပီလား။ ငါအရင္လိုမ်ိဳး ဟိုဟိုဒီဒီအလုပ္မ်ိဳးေတြလိုက္မလုပ္ေတာ့ဘူး။ လူတစ္ေယာက္ဆီမွာ အလုပ္လုပ္ေနတာ "
" ဘယ္သူ႔ဆီမွာ အလုပ္လုပ္ေနတာလဲ "
" မင္းေဆးရံုေနာက္ဆံုးတက္ရတဲ့အခ်ိန္ ငါရန္ျဖစ္လာတယ္ေလ။ အဲတုန္းက ငါနဲ႔တစ္ဖက္ထဲ႐ွိတဲ့သူဆီမွာ ။ အခုေတာ့ငါ့ရဲ႕သူေဌးေပါ့ "
" မင္း သူနဲ႔ဘယ္လိုအဆက္အသြယ္ရတာလဲ ။ သူ႔ဘက္ကေရာ ဘာလို႔မင္းကိုအလုပ္ေပးရတာလဲ "
" ငါ အကုန္ေျပာျပပါမယ္႐ွိန္းရယ္ ။ သူနဲ႔ဘယ္လိုအဆက္အသြယ္ရလဲဆိုရင္ သူကငါ့ကိုလာ႐ွာတာပါ။ ရန္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူေျပာခဲ့တယ္ ။ ငါ့ကိုကူေပးရင္း မင္းလိုခ်င္တာအကုန္ေပးမယ္တဲ့ ။ အစက သူေျပာတဲ့စကားကိုငါမယံုပါဘူး။ ကိုယ္တိုင္လဲ ရန္ပြဲကိုဝင္ပါဖို႔စ္ိတ္ကူးမ႐ွိဘူး ။ အဲေန႔ထဲကငါေျပာခဲ့တယ္ေလ ။ မထင္မွတ္ပဲဝင္ပါသြားမိတာလို႔ ။ အဲဒီအက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔ သူေဌးကသူ႔ကိုငါကူညီခဲ့တယ္ဆိုၿပီး လာ႐ွာတယ္။ေနာက္ၿပီး အလုပ္လဲေပးတယ္ "
ေျပာသမ်ွကိုၿငိမ္ၿပီးနားေထာင္ေနသည့္ ႐ွိန္းသည္ ကိုယ့္စကားေတြအေပၚ အလံုးစံုေတာ့ယံုၾကည္ပံုမရေခ်။
" ငါ့ကို မေျပာျပခဲ့တဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ကဘာလဲ "
မင္းနဲ႔ပတ္သက္တဲ့အေၾကာင္းေတြကို မင္းျပန္ၾကားရရင္အမ်ားႀကီးဝမ္းနည္းရမွာစိုးလို႔ပါဆိုသည့္စကားကို စိတ္ထဲမွသာဆိုလိုက္မိ၏။
" တမင္မေျပာဘဲထားတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး ။ ငါေျပာတာကိုယံုေပးပါလား ။ ငါ့အတြက္လဲ အရင္လိုပဲအလုပ္တစ္ခုကေနတစ္ခုေျပာင္းလိုက္သလိုမ်ိဳးပဲဆိုေတာ့ မေျပာလိုက္မိတာ "
" ဟုတ္ပါၿပီ ဒါဆိုမင္းသူေဌးက ဘာအလုပ္ေတြလုပ္တာလဲ"
" အလုပ္ေတြအမ်ားႀကီးပဲ ။ အလုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ျပည္ပမွာအေျခစိုက္ၿပီးလုပ္တယ္တဲ့ ။ ငါလဲ အကုန္လံုးေတာ့မသိေသးဘူး။ ျပည္တြင္းမွာလဲလုပ္ငန္းေတြ႐ွိတယ္။ဒီမွာ႐ွိတဲ့ သူ႔အလုပ္ေတြအတြက္ကို သူ႔အနားမွာေနၿပီး လက္တိုလက္ေတာင္းကူညီရတယ္"
" ဘာလဲ မင္းကိုသူ႔အိမ္ကအလုပ္သမားေတြလို ခိုင္းေနတာလား "
ရွိန္းေမးလာပံုသည္ ကိုယ့္အတြက္စိုးရိမ္ေနပံုရ၏။
" မဟုတ္ပါဘူး႐ွိန္းရယ္။ သူ႔ရဲ႕ ေဝယ်ာဝစၥကိစၥေတြကိုလုပ္ေပးရတာမဟုတ္ပါဘူးကြာ ။ အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္တာပဲခိုင္းတာပါ။ ငါလဲသက္သာတယ္ေလ။ အရင္လိုေနပူပူမိုးရြာရြာအလုပ္လုပ္ေနစရာမလိုေတာ့ဘူး ။ သူ႔အနားေနၿပီး သူ႔အလုပ္ကိုသင္တယ္။ ကူေပးတယ္။ အဲလိုမ်ိဳးပဲလုပ္ရတာပါ "
ကိုယ္ သက္ေတာင့္သက္သာအလုပ္,လုပ္ရတယ္ဆိုတာကိုသိသြားေတာ့ ႐ွိန္းပံုစံေလးက အနည္းငယ္စိတ္သက္သာရာရသြားသည့္ပံုေပၚေလသည္။
" အင္းပါ မင္းအဆင္ေျပရင္ရပါၿပီ "
" ငါတကယ္အဆင္ေျပပါတယ္။ အလုပ္အတြက္လဲ လခဆိုတာမ်ိဳးထက္ပိုၿပီးေပးတယ္ကြာ။ မင္းလဲေတြ႔ေနတာပဲ။ဒီလထဲ ငါပိုက္ဆံဘယ္ေလာက္စုေနမိလဲဆိုတာကို "
" ဒီလိုသိရေတာ့ ငါလဲစိတ္မပူရေတာ့ဘူးေပါ့ ။ ပိုက္ဆံေတြငါသိမ္းထားေပးမယ္။ မင္းအသံုးလိုရင္ျပန္ေတာင္းသံုး "
" မင္းပဲစုထားပါ႐ွိန္းရယ္။ ငါသံုးစရာမ႐ွိပါဘူး ။ မင္းကိုေဆးျပေပးခ်င္တယ္။ အရင္လို ခဏခဏေဆးရံုတက္စရာမလိုေအာင္ ေသခ်ာေလးေဆးျပေပးမယ္"
ထိုစကားေၾကာင့္ ႐ွိန္း ငိုင္ခနဲျဖစ္သြားရင္း သူ႔အေ႐ွ႕မွပိုက္ဆံေတြဆီ လွမ္းၾကည့္ေနေလသည္။
" ပင္ပန္းေတာ့မင္း ျဖဳန္းေတာ့ငါျဖစ္ေနၿပီအလင္းရယ္"
ညည္းညဴသလိုေျပာလာသည့္စကားတြင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနသည့္ခံစားခ်က္ေတြပါေန၏။
" ကဲပါ႐ွိန္းရယ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မေနနဲ႔ ။ ငါမင္းကိုေနာက္ထပ္ဝမ္းသာစရာေျပာဦးမယ္ ။ ငါတို႔အိမ္ေျပာင္းရေအာင္႐ွိန္း"
" ဟင္ ဘာလို႔ေျပာင္းမွာလဲ ။ ဒီမွာလဲအဆင္ေျပေနတာပဲဟာ။ ေနာက္ၿပီး ငါဒီမွာ႐ွိေနေတာ့ႀကီးငယ္နဲ႔ အတူ႐ွိေနတယ္လို႔ခံစားရတယ္အလင္းရယ္"
လင္းျမတ္လည္း ႐ွိန္းလက္ေလးေတြကိုအသာဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး
" ႀကီးငယ္ကို ငါလဲသတိရတယ္႐ွိန္း။ တကယ္ေျပာတာ ။ငါ့ဘဝမွာအေမလို႔ခ်စ္ရတဲ့ႀကီးငယ္ကို ငါလဲသတိရတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ႀကီးငယ္ဒီေလာကႀကီးမွာမ႐ွိေတာ့တာကို မင္းေရာငါပါလက္ခံရမယ္ ။ ႀကီးငယ္ဆိုတာ ငါတို႔နဲ႔ဘဝျခားသြားၿပီဆိုေတာ့ အတူ႐ွိမေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ငါတို႔ကို ေနာက္ဆံမတင္းပဲစိတ္ခ်လက္ခ်ထားခဲ့ႏိုင္တဲ့ႀကီးငယ္က ေကာင္းတဲ့ဘဝသစ္မွာျပန္လည္ေမြးဖြားေနေလာက္ပါၿပီ ။သူ႔ကိုငါတို္႔ဆြဲမထားဘဲ လႊတ္ေပးလိုက္ရေအာင္ေနာ္ ။ အဲလိုစိတ္မ်ိဳးေမြးႏိုင္မွ မင္းလဲစိတ္သက္သာရာရမယ္ေလကြာ"
စကားအဆံုးတြင္ ႐ွိန္းငိုေလၿပီ။ ကိုယ့္ရဲ႕ေထြးေပြ႔ေပးျခင္းသည္ ႐ွိန္းအတြက္ စိတ္ေျဖသိမ့္စရာျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါေစ။
" သူေဌးက ငါတို႔အတြက္ တိုက္ခန္းတစ္ခန္းေပးထားတယ္။ အဲမွာဆိုရင္ မင္းအတြက္လဲ ငါပိုစိတ္ခ်ထားလို႔ရတယ္။ ေျပာင္းေနရေအာင္ကြာ။ ေနာက္ဆို ငါလဲအလုပ္ပိုမ်ားေတာ့မွာ။ ေနာက္တစ္ပတ္ကေနစၿပီး သင္တန္းေတြစတက္ရေတာ့မယ္။ မင္းလဲဒီတိုင္းတစ္ေယာက္ထဲေနၿပီး အေတြးမ်ားေနမွာထက္စာရင္ ဘာသာစကားသင္တန္းေလးေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါမွမဟုတ္လဲ အျခားသင္တန္းေလးေတြတက္ပါလား။ အာရံုစိုက္စရာတစ္ခုခု႐ွ္ိေနေတာ့ ေဘးကိုအာရံုမလြင့္ေတာ့ဘူးေပါ့ "
" ငါ့အုပ္ထိန္းသူေျပာသလိုပဲ လုပ္ပါ့မယ္ ။ ဒါေပမဲ့ ဒီေနရာေလးကိုငါလြမ္းလာရင္ ခဏေတာ့ျပန္လာၿပီးၾကည့္မယ္ေနာ္။ ဒါေလးေတာ့ခြင့္ျပဳေပး "
ဒီရပ္ဝန္းေလးကို ႐ွိန္းဘယ္ေလာက္ေတာင္တြယ္တာလဲဆိုတာကိုသိေနေတာ့ ယတိျပတ္ႀကီးသံေယာဇဥ္ျဖတ္လိုက္ဖို႔ မတိုက္တြန္းရက္။ ကိုယ္တိုင္လည္း နာက်င္စြာခ်န္ထားခဲ့မည့္ ရပ္ဝန္းေလးမို႔ သတိရတဲ့အခ်ိန္ေလးေတြမွာ ခဏေလာက္ျပန္လာၿပီး အတိတ္ကေပ်ာ္စရာေလးေတြကို တူးဆြၾကည့္ဖို႔ခြင့္ျပဳေပးလိုက္သည္။
" မင္း ဒီအိမ္ေလးကိုလြမ္းတဲ့အခ်ိန္ငါ့ကိုေျပာေလ ။ ငါလိုက္ ပို႔ေပးမွာေပါ့႐ွိန္းရယ့္ "
" ငါ့အတြက္ေတာ့ မင္းကအေကာင္းဆံုးပဲ "
လိုခ်င္တာရသြားသည့္ကေလးငယ္ေတြလိုမ်ိဳး လက္မေလးေထာင္ျပၿပီး ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ေျပာလာသည့္စကားေၾကာင့္ လင္းျမတ္လည္း ရီေမာလိုက္မိေလေတာ့သည္။
ေပ်ာ္ရႊင္ပါ ငါ့အပိုင္မဟုတ္တဲ့ ငါ့ရဲ႕ သမုဒၵယသစၥာေလးရယ္။သံသရာကမလြတ္ႏိုင္ေသးသမ်ွေတာ့ စြဲလမ္းျခင္းကိုပယ္ဖ်က္ႏိုင္ဖို႔ လမ္းျပခဲ့တဲ့တရားဓမၼေတြကို ေခါင္းမာမာနဲ႔မ်က္ကြယ္ျပဳထားပါရဲ႕။ စြဲလမ္းျခင္းကို တဏွာႏွင့္အေရာင္မျခယ္ပဲ ေမတၱာႏွင့္သာထံုမႊန္းပါ့မယ္။ ဒီအရိပ္ေၾကာင့္ ေအးပါေစ။ ဒီအရိပ္ေၾကာင့္ပဲ ေႏြးပါေစကြယ္ ။
*
*
*
*
*
*
*
*
ဆိတ္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းသည့္သီးသန္႔ေနရာတစ္ခုမွ တိုက္ခန္းဆီေျပာင္းလာႏိုင္သည့္အခ်ိန္မွ လင္းျမတ္လည္းသက္ျပင္းခ်ႏိုင္ေတာ့သည္။ တိုက္ခန္းဆိုေသာ္လည္း အဆင့္ျမင့္တိုက္ခန္းမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ပတ္ဝန္းက်င္၏ ေအးခ်မ္းတိတ္ဆိတ္မႈသည္ ႐ွိန္းက်န္းမာေရးအေပၚ မ်ားစြာအေထာက္အကူျပဳေပးႏိုင္၏။ ႀကီးငယ္ႏွင့္အတူ႐ွိေနခဲ့ဖူးသည့္ ျခံဝန္းႏွင့္အိမ္ငယ္ေလးကိုမစြန္႔ခြာခ်င္ေသာ္လည္း ႀကိဳးစားထြက္ခြာလာခဲ့မိသည္။
အဆင္႔အျမင့္ဆံုး အသံုးအေဆာင္ဆိုတာမ်ိဳးေတြကို ႐ွိန္းအတြက္ျဖည့္ဆည္းမေပးႏိုင္ေသးသည့္တိုင္ ေျဖးေျဖးခ်င္းႀကိဳးစားေပးခ်င္မိ၏။ အထူးသျဖင့္ ပတ္ဝန္းက်င္အသစ္တြင္ ႐ွိန္း၏စိတ္တို႔ကို အသစ္တစ္ဖန္ျပည္လည္႐ွင္သန္ေစခ်င္၏၊
ဒီလိုထားႏိုင္ဖို႔အတြက္ လြယ္ကူစြာဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္းေတာ့မဟုတ္ေပ။ လြန္ခဲ့သည့္လအတြင္း ကိုယ့္ဆီကို သူေဌးေရာက္လာသည့္အေၾကာင္းကိုျပန္ေတြးမိသြား၏။
႐ွိန္း၏ေရာဂါအေၾကာင္းေတြအထိစံုစမ္းထားႏိုင္သူကို ေဒါသတႀကီးေအာ္ဟစ္ဆဲဆိုမိ၏။ သူ႔ကားကိုေမာင္းလာသူက ေဒါသျဖင့္ဟန္တားျခင္းကိုပင္ သူကတစ္ဖန္ျပန္ဟန္႔ေနေသး၏။ ကိ္ုယ္႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းစြာဆဲေနမိတာကိုပင္ သေဘာက်ေနပံုရေလသည္။
" ကိုယ့္ကိုဆဲရဲတဲ့သူ မင္းတစ္ေယာက္ပဲ႐ွိတယ္ " တဲ့။
ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ သူကစကားဆက္ခဲ့ေလသည္။
" မင္းကိုလိုခ်င္တာေတာင္းလို႔ ကိုယ္အခြင့္အေရးေပးခဲ့တယ္ေနာ္။ အဲတုန္းက မင္းက်က်န္ခဲ့တဲ့ေဆးေတြပဲျပန္ဝယ္သြားခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်က္ကို ကိုယ္သေဘာက်မိတာပဲ။ မင္းမွာ ေက်းဇူးတရားကိုဗန္းျပၿပီး အခြင့္အေရးရမယ္ဆိုရင္ ရသေလာက္ယူမယ္ဆိုတဲ့စိတ္မ႐ွိဘူး ။ ကိုယ္႐ွာေနတာမင္းလိုလူမ်ိဳးဆိုေတာ့ ေနာက္ေၾကာင္းကိုနည္းနည္းစံုစမ္းလိုက္မိတာပါ "
ေနာက္ေၾကာင္းကို နည္းနည္းစံုစမ္းလိုက္မိတာပါဆိုသည္စကားကိုၾကားရသည့္အခ်ိန္ စိတ္ထဲမွေနာက္တစ္ႀကိမ္ဆဲလိုက္မိေသး၏။ နည္းနည္းတဲ့ေလ။ ေနာက္ေတာ့သူ႔ဆီမွာအလုပ္ဝင္လုပ္ဖို္႔စကားဆိုလာသည္။ အက်ိဳးခံစားခြင့္ေတြဟာ ကိုယ္သစၥာ႐ွိရင္႐ွိသေလာက္ရမွာျဖစ္ၿပီး သစၥာေဖာက္ခဲ့ရင္လည္း တန္ရာတန္ေၾကး႐ွိေၾကာင္းသတိေပးလာေသးသည္။
သူ႔ဆီမွာအလုပ္လာလုပ္ဖို႔ကိုေျပာေနသည့္ မကိုဋ္ထြဋ္ေခါင္ဆိုသူ၏အ႐ွိန္အဝါသည္ ေပါ့ေသးေသးေတာ့မဟုတ္ေခ်။ သူ႔အနားကိုေရာက္ေနရသည့္အခ်ိန္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပင္ ပါမႊားေလးပါဆိုသည့္ခံစားခ်က္ဝင္လာရ၏။ ေနာက္တစ္ခ်က္အေနျဖင့္ တပည့္တပမ္းေတြအမ်ားႀကီးျခံရံေနထိုင္ျပီး ေသြးေအးလြန္းသူသည္ သာမာန္လူထဲကလူတစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ႏိုင္တာကို လူေပါင္းစံုစ႐ိုက္ေပါင္းစံုၾကား က်င္လည္ေနရသည့္ကိုယ္က ေကာင္းစြာလူကဲခတ္လို႔ရသည္။
ေသရဲတယ္ သတ္ရဲတယ္ဆိုၿပီးႏႈတ္ဖြာေနသူေတြထက္ အျပံဳးမ်က္ႏွာျဖင့္ ေသြးေအးသည့္စ႐ိုက္႐ွိသူေတြသည္ ပိုၿပီးေၾကာက္စရာေကာင္းသည္။ ဒီလိုလူမ်ိဳးႏွင့္ ပတ္သက္မိျခင္းသည္ ပိုးဖလံမ်ိဳးမီးကိုတိုးသလိုသာျဖစ္ေလမည္။ လင္းျမတ္အတြက္ ပိုက္ဆံေတြအမ်ားႀကီး ခ်မ္းသာေနဖို႔မလို။ ႐ွိန္းကိုေဆးကုဖို႔အတြက္ႏွင့္ ႐ွိန္းစ္ိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားႏိုင္လ်ွင္ေတာ္ၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ပဲ မိုက္႐ူးရဲမဆန္ဖို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သတိေပးကာ ထိုလူ၏ကမ္းလွမ္းခ်က္ကို ခ်က္ခ်င္းျငင္းပယ္ခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ ထိုသူထပ္ၿပီးေျပာလာသည့္စကားေၾကာင့္ လင္းျမတ္၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္တို႔အားလံုး ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သြားရေလသည္။
" ေလာကမွာ ဘာအေရးႀကီးဆံုးလဲမင္းသိလား ငါ့ညီ။ ခ်စ္ျခင္းတရားလား။ ေမတၱာလား ။မဟုတ္ဘူး ေငြပဲ။မင္းမွာေငြ႐ွိေနရင္ ခက္ခဲတဲ့အရာေတြကလြယ္ကူသြားလိမ့္မယ္။ ကိုယ္ လင္းျမတ္နဲ႔႐ွိန္းေခါင္ယံအေၾကာင္းကိုစံုစမ္းဖို႔ နာရီပိုင္းပဲၾကာတယ္။ ဘာလို႔လဲသိလား ။ေငြလမ္းခင္းလိုက္လို႔ေပါ့ ။ ေျပာခ်င္တာက မင္းမွာသာပိုက္ဆံေတြအမ်ားႀကီး႐ွိခဲ့ရင္ မင္းေစာင့္ေ႐ွာက္ရမဲ့သူကို ပိုၿပီးျပည့္စံုေအာင္ထားႏိုင္မယ္။ မင္းကိုယ္မင္းလဲယံုၾကည္မႈပိုတိုးလာေစမယ္။ ကိုယ့္ဆီလာၿပီး ကိုယ့္အေပၚသစၥာ႐ွိေပးေနမယ္ဆိုရင္ အဲလိုျပည့္စံုမႈေတြ မင္းမေတာင္းရပဲ ရေစရမယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ေျပာစရာ႐ွိေသးတယ္ ။ ဒါကေတာ့ဥပမာအေနနဲ႔ေျပာတာပါ။ ကိုယ့္ဆီကိုေရာက္လာၿပီး ကိုယ့္အေပၚသစၥာ႐ွိသူတိုင္းက ကိုယ့္မိသားစုဝင္ေတြပဲ။ ငါ့အလုပ္သမားေတြမို႔ ေသစရာ႐ွိရင္မင္းတို႔အရင္ေသဆိုၿပီး ထားခဲ့မဲ့သူမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ မင္းတို႔နဲ႔ေက်ာျခင္းကပ္ေနမဲ့သူပဲ။ ငါ့မိသားစုဝင္ေတြကိုထိလာမဲ့ အႏၱရာယ္မွန္သမ်ွကေနလဲ ငါကာကြယ္ေပးမယ္။ ကုန္ကုန္ေျပာမယ္ကြာ မင္းတို႔လူသတ္ လာမိရင္ ငါအေလာင္းေဖ်ာက္ေပးမယ္။ မင္းတို႔ဘက္က မွန္ကန္တဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳးေတာ့ အမွန္တိုင္းေပးႏိုင္ဖို႔လိုတာေပါ့။ မင္းတို႔သာမွန္ေနရင္ အဲေလာက္အထိငါလုပ္ေပးႏိုင္တယ္ "
ထိုစကားေတြကိုၾကားရသည့္အခိုက္ လင္းျမတ္ရင္ထဲ က်င္ခနဲျဖစ္သြားရသည္။ ဟုတ္သားပဲ။ ကိုယ့္မွာ ဘယ္သူမွတကူးတကေပးမထားသည့္ သမိုင္းေပးတာဝန္တစ္ခု႐ွိေနေသးသည္။ ႐ွိန္းကို တစ္သက္လံုးစိတ္ဒဏ္ရာရေစခဲ့တဲ့သူကိုျပန္႐ွာရမည္။ ကိုယ့္လက္႐ွိအေျခအေနႏွင့္ ႐ွာရန္မလြယ္ကူ။ ထိုသူကိုျပန္ ႐ွာၿပီး လက္တုန္႔မျပန္ႏိုင္သေရြ႔ အားမတန္လို႔မာန္ေလ်ွာ့ထားရသည့္ ႐ွိန္းသည္လည္း ဝမ္းနည္းစိတ္ျဖင့္ခံျပင္းေနလိ္မ့္မည္။
ကိုယ့္လိုလူအတြက္ အမွီေကာင္းေကာင္းအရိပ္တစ္ခု႐ွိေနဖို႔လိုအပ္ေလၿပီ။ ဒါမွ႐ွိန္းအတြက္ လက္တုန္႔ျပန္ႏိုင္လိမ့္မည္။
ဒီလူကိုေရြးခ်ယ္ၿပီး ဒီလမ္းကိုေလ်ွာက္မိလို႔ ေနာက္ျပန္လွည့္မရေတာ့ေရာ ဘာအေၾကာင္းလဲ။ ႐ွိန္းသာမ႐ွိရင္ အစထဲကပင္ ေသမထူးေနမထူး ၊ ဘာသံေယာဇဥ္မွ အမ်ွင္တန္းေနစရာမ႐ွိတဲ့ေကာင္။ ဒ္ီလိုလူက ႐ွိန္းအတြက္လက္တုန္႔ျပန္ေပးခ်င္စိတ္နဲ႔ အသူရာေခ်ာက္နက္နက္ထဲခုန္ခ်မည္ဆိုလ်ွင္ေတာင္ သန္းေခါင္ထက္ညဥ့္မနက္ေတာ့ပါ ။ ႐ွိန္းအတြက္လက္တုန္႔ျပန္ေပးရလို႔ ဒီလမ္းထဲနစ္ျမဳပ္ေနရေတာ့မည္ဆိုလ်ွင္ ႐ွိန္းကိုအျမင့္ဆံုးအေနအထားျဖင့္အေတာက္ပဆံုးေနရာမွ တစ္ကိုယ္တည္းလင္းလက္ေစမည္။ ကိုယ္ကေတာ့ အေဝးမွသာေငးၾကည့္ေနေတာ့မည္။
ေနာက္ဆံုးတြင္ မကိုဋ္ထြဋ္ေခါင္၏အနားမွေနေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္၏။ ႐ွိန္းေရ! ငါေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့အရာတိုင္း မင္းေၾကာင့္မဟုတ္ရပါဘူးကြာ။ ငါ့စိတ္ ငါ့သေဘာ ငါဆံုးျဖတ္ခ်က္သက္သက္ပါပဲ။ ျပန္ရလာမည့္အက်ိဳးဆက္ေတြမွာေတာ့ မွန္ေနရင္ မင္းစံရပါေစ။မွားခဲ့ရင္ေတာ့ ငါသာခံရပါေစ။ ငါခ်စ္ရတဲ့မင္းအေပၚမွာ မေကာင္းတဲ့အရာမွန္သမ်ွ ျမဴတစ္မႈန္ေတာင္မက်ရေစပဲ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါေႏြးေထြးလံုျခံဳ႐ွိပါေစ။ ငါအျမဲဆုေတာင္းေနမိသလိုပါပဲ။ မင္းဘဝတစ္သက္တာလံုး ပူပင္မႈေတြကင္းေဝးၿပီး ဒီအရိပ္ေၾကာင့္ ေအးပါေစ။ ဒီအရိပ္ေၾကာင့္ပဲ ေႏြးပါေစကြယ္ ။
Eros_90
31.1.2024 ( ၈ နာရီ ၄၀ မိနစ္ )
3.2.2024 Update ႐ွိ။
A/N - My Husband Hates Me ထဲကြယ္ဝွက္ထားတဲ့မကိုဋ္နဲ႔႐ွိန္းရဲ႕အေၾကာင္းကို ဒီမွာျပန္တူးဆြမွာဆိုေတာ့ မကိုဋ္ရဲ႕စိတ္ေနသေဘာထားေတြကို ေတြ႔ရမွာပါ။ ေမ်ွာ္လင့္လို႔ရတယ္လို႔အာမေတာ့မခံေသးေပမဲ့ သက္ထက္ပန္ေလးကိုလဲ ခဏေလာက္ျပန္ေတြ႔ရမလားပါပဲ။