Kabanata 12
Second Date
It was nine o'clock in the morning and I was sleepy the whole ride to school. My brother dropped me off at my favorite cafe. As I was walking inside the campus, I was reminded of the things I used to do when I am alone. I decided to go to the cafeteria since I don't have any morning classes for today.
Unti pa lamang ang tao kaya naman ay sa pinakadulo ng cafeteria ko naisipan umupo. Nilapag ko ang aking mga gamit at umupo. Nagvibrate ang aking cellphone kaya kinuha ko iyon. Ilang mensahe ang aking nakita ngunit nagulat ako ng makita ang chat sa akin ni Colton.
Colton Cuevas:
This is Colton, Good morning. I will pick you up at noon. We will be having our second date. Do you have any class during that time?
Kinabahan ako sa kanyang mensahe. Alam kong sa pagkakataong ito, ay kasama si Luke at si Charlotte sa date na iyon.
Me:
Hindi naman 1:00 pa klase ko ngayong araw. Nasa cafeteria lang ako nakatambay.
Colton Cuevas:
Okay, that's good. Sunduin kita mamaya. Kasama pala natin ang kapatid ko at ang fiancee niya. Okay lang ba sayo?
My heart skipped a bit. I knew it.
Me:
Okay lang, naman. Message mo na lang ako.
"Is everything okay, Lex?"
Napakurap ako ng biglang sumulpot sa aking tabi si Drix na may dalang sandwich. Buti na lamang ay binaba ko na ang aking cellphone kanina at nagsulat na lamang ng notes.
"I'm doing fine. How about you?"
Kasalukuyan akong nasa pinakadulong lamesa sa cafeteria ng university dahil vacant ko ngayon. Tatlong oras pa ang aking vacant. Unti lamang ang tao sa cafeteria dahil mukhang may mga klase pa ang iba. Maging ang aking mga pinsan kaya mag isa lamang akong tumambay ngayon.
Hindi ko rin alam kung bakit sinantabi ko ang mga nalaman ko kaninang umaga at ang sinabi sa sa akin ng aking lola.
Napagdesisyonan kong iwasan na lamang siya at kalimutan ang aking nararamdaman para sa kanya.
"Vacant din namin. I was looking for a table when I saw you sitting alone kaya I decided to approach you. Is it okay if I sit with you?" he asked while smiling at me.
Nagdalawang isip ako kung hahayaan siya umupo pero kalaonan at tumango ako. Umupo siya sa upuan sa aking harapan at inilapag ang isang sandwich.
"Here, eat this," napatingala ako sa kanya ng gawin niya iyon.
His eyes twinkled and were almost not seen because of his smile. His Chinese features can be seen up close.
"Thank you, Drix," tipid akong ngumiti at tinanggap iyon.
"You're welcome," tugon niya sa akin.
Nilabas niya ang kanyang notebook at ballpen at mukhang mag-aaral din siya. Hindi na siya muling nagsalita pa dahil mukhang napansin niya na masyado akong seryoso sa aking ginagawa.
I glanced at him and I noticed he was just quietly studying in front of me. I used to study alone abroad because I was too focused. It was my first time having someone sit with me to study. Even my boy best friends abroad never got a chance to study with me.
Nasa kalagitnaan ako ng pagsulat ng biglang nag vibrate ang aking cellphone dahilan para binuksan ko iyon. Bumungad sa akin ang kagagawa lang na grouchat ng aking mga pinsan o ngayon lamang nila ako naisipan na isali sa group chat nila.
Serviano Kalog Group
Napakagat ako ng ibabang labi upang pigilan na matawa sa pangalan ng groupchat ng aking mga pinsan. Umiling ako at hindi iyon binuksan. Napatingin ako sa mga mensahe na galing sa aking mga kaibigan sa France na mukhang miss na miss ata ako.
Felicia Navarro:
Damn, girl I saw your photos with your cousins and your slaying again. I miss you. I'll be praying for you that you will heal na.
Is one of you cousins available?
Elian Abel Zephyr:
You left without promising if you will come back before winter. But I guess you won't come back here anymore. I hope you are okay? I miss my girl bestfriend. :<
Napangiti ako ng makita ang mensahe mula sa dalawa kong matalik na kaibigan sa France. Hindi ko akalain na malalaman nila ang aking sitwasyon. Sinabi ko rin sa kanila na babalik ako ngunit mukhang hindi mangyayari iyon dahil nakapag desisyon na ako na sa kolehiyo kasama ko ang aking mga pinsan.
I miss my friends in France but I knew I had to stay. I am still waiting for my mom to come back or maybe I want to go to where she is now.
"Lex, is it okay if I leave first? I had to go. I still have classes at 11 AM," saad ni Drix habang nililigpit ang kanyang mga gamit. Napatingin ako sa orasan.
Bakit hindi ko namalayan ang oras? Ganun ba ako ka lutang ngayong araw?
"Sure, Drix. Thank you for the sandwich and accompanying me," nakangiting sabi ko sa kanya.
"See you later, Lex. Take care," sabi niya bag tumayo.
"See you, Drix." tugon ko. Tumango siya at nalakad papalabas ng cafeteria.
I knew Wangs and Serviano are not close, especially our parents but because Daphne was a part of both clans that is why we somewhat become close with the Wangs. It is just that Serviano boys are arrogant and they don't want to be friends with the Wang boys.
"Ehem, ano yun?" napatingin ako sa aking likuran at nakita ang mapanuring mata ni Raya at ni Daphne.
Raya was wearing her cardigan and a black cargo pants and Daphne was wearing a pair of pants and her black fitted crop top. I guess they don't have classes anymore.
"Is that my cousin? Anong nangyayari dito?" nang-aasar na sabi ni Daphne sa sa akin. Napatawa ako sa kanila dahil alam kong inaakala nila ay niligawan ako ni Drix.
"Chill, were just friends,"pagdadahilan ko sa kanila.
"Naku Lex, Drix was known to be a very silent person among my cousins. Impossibleng pakay lang noon ay maging kaibigan ka," tugon ni Daphne umupo sa aking tabi. Si Raya naman ay naupo sa aking harapan kung saan nakaupo si Drix kanina.
"Haba ng hair mo insan, pinsan ni Daphne pinopormahan ka," asar naman ni Raya.
"He's not, he was just being friendly. Lalo na medyo pareho kami ng kurso," nagduda pa rin ang mata ni Daphne habang kinikilig naman na tumingin sa akin si Raya.
"Basta team LuXie ako. Go team LuXie huwag na yung team CoLexie!" tinakpan ko ang bunganga ni Raya dahil baka may makarinig sa kanyang sinabi.
Tinanggal ko lamang iyon ng tumigil na siyang sabihin iyon. Napatingin ako sa aking paligid at napansin kong marami na ang pumapasok sa cafeteria mula sa ibang mga kurso.
"Ako naman syempre team DrixLe ako," ani naman ni Daphne na kinikilig.
Napailing ako dahil alam kong walang kataposang asar nila sa akin. Umupo na lamang ako at tinakpan ang aking mukha dahil sa hiya. Humupa ang kanilang tawanan ng magtanong sa akin si Daphne.
"Nga pala Lex, tuloy ba ang engagement niyo nung Colton Cuevas?," tanong niya sa akin.
"Napansin ko lang, naging close na kayong dalawa." dagdag pa niya at nakita ko ang kanyang expresyon na tila duda siyang walang nangyayari.
I was in the urge to hide the truth from them but I knew I could trust my cousins because they knew me better than anyone.
"Honestly I refused, but there is another reason why I changed my mind and agreed," tugon ko. Nagkatinginan silang dalawa na parang nalilito pa rin at muling bumaling sa akin.
"Ang babaeng tunay na mahal ni Colton ay fiancee ng kanyang kambal na kapatid na si Luke." mahinang bulong ko sa kanila.
Nalaglag ang panga ni Daphne sa aking sinabi at nanlaki naman ang mata ni Raya sa kanyang narinig.
"Y-you mean the popular psychology major in school? Charlotte Milliarez?" nautal na tanong ni Daphne sa akin na hindi pa rin makapaniwala. Tumango ako at kwento sa kanila ang buong pangyayari.
"So you're telling me, you will be exchanging fiancees on your dates?" naguluhan na tanong ni Daphne. Dahan-dahan akong tumango.
Napatakip ng bibig si Raya at namula ang pisngi. Napatili siya ng tahimik dahil dumami na rin ang tao. Napanganga naman si Daphne dahil hindi makapaniwala.
I bit my lip. I promised Colton not to tell anyone,but I knew I can trust this to the girls who are with me right now.
"One point for LuXie!" kinikilig na bulong ni Raya.
"Does your brother know about this?" tanong ni Daphne sa akin tumango ako.
"He knows and he did not agree but he let me decide on what I want to do," paliwanag ko.
"Basta Lex, gusto namin maging masaya ka. Huwag mong hayaan na pilitin ang sarili mo kung sa huli ikaw ang masasaktan," hinawakan ni Raya ang aking kaliwang balikat.
"Hindi mo kailangan gawin ang gusto nila para sayo. Let your heart decide whom to love. Tandaan mo yan, Lex." ani naman sa akin ni Daphne. Tumango ako at ngumiti sa kanila.
I am so blessed to have my cousins who always backs me up. They changed topics and they talked about their classmates and they rang about the subjects that they hated the prof. We were talking about the next concert of our favorite band when Colton came and went to our table.
"Hello ladies, okay lang ba na sunduin ko si Lex?" tanong niya kay Raya at Daphne. Napatingin ang dalawa sa akin bago masamang tinitigan si Colton
"Second date namin ngayon, nagpaalam ako sa kuya niya huwag kayong mag-alala," napangiwi si Colton dahil sa mga titig ng aking mga pinsan. Humapa iyon at tinulungan nila akong ayusin ang aking mga gamit.
"Just bring her back later," Si Daphne
"Babaliin ko buto mo pag may ginawa kang ano-" tinakpan ni Daphne ang bunganga ni Raya at nakangiwing tumango. Bumaling ako kay Colton at hinala siya.
"Let's go," naglakad kami papalabas ng cafeteria.
Habang naglalakad kami papunta sa parking lot. Ramdam ko ang mga titig at narinig ko ang mga bulongan ng mga tao sa aming paligid. Hindi ko iyon pinansin at nanatiling tahimik. Tahimik rin si Colton ngunit ang masaya niyang ngiti ay nanatiling naroon.
When we arrived at the parking lot, I noticed a familiar figure leaning against a black BMW.
He was scrolling through his phone and his feet were crossed. One hand was in his pocket. He was wearing a black pants and a beige polo shirt. His hair was a bit messy.
Umangat ang tingin niya at nakasalubong ang aming mga mata. Naramdaman ko ang pagbilis ng aking pagtibok ng aking puso. Hinagis niya ang kanyang susi sa kapatid na si Colton na mukhang nasalo. Hindi niya pa rin pinuputol ang titig mula sa akin.
"You'll drive, Charlotte will be sitting next to you," umangat ang gilid ng kanyang labi sa akin at binuksan ang pangalawang pintuan sa kotse. Doon pa lamang ako nakahinga ng maluwag ng putulin niya ang kanyang titig sa akin.
Why do I have a bad feeling about this?