Minအိမ်တော်ကိုပြန်ရောက်သည့်အခါ ခြံထဲရှိဧည့်စားပွဲဝိုင်းတွင်Yoongiနဲ့အတူစကားပြောနေသောအမျိုးသမီးတစ်ယောက်ကြောင့်Taehyungမျက်ခုံးများတွန့်ချိုးသွားသည်။
မဲနက်သောအသားရေရှိပေမဲ့ မျက်ခုံးမျက်လုံးလှလှနဲ့မြှင့်စည်းထားတာတောင် ခြေသလုံးထိရောက်သောအနက်ရောင်ဆံနွယ်တို့ရှိသည့်သူမက Fomulits ပွဲစားတစ်ဦးဖြစ်သည်။စိိန်၊ရွှေစသည်တို့ကိုလည်းအရောင်းအဝယ်လုပ်သေး၏။
သူမကTaehyungကိုမြင်တာနဲ့လက်ပြရင်းပြုံးပြနှုတ်ဆက်လာသည်။
" Hey~ မတွေ့တာကြာတော့ပိုချောလာတာပဲMr."
" မဒမ်စိတ်ထင်လို့ပါ"
တည်ကြည်စွာတစ်ခွန်းပဲပြန်ဖြေပြီးYoongiဘေးသွားထိုင်တဲ့Jungkookအနောက်မှာရပ်နေလိုက်သည်။သူမဘက်မှာYoongiဆီကစိန်သေတ္တာတွေကိုမြင်တာနဲ့စိန်နဲ့ငွေလဲနေတယ်ဆိုတာသိလိုက်သည်။
" ဒါဆိုဒီတစ်ခါစိန်ဖြူတွေရောပါတာမလို့ကျွန်မပိုပေးခဲ့မယ်...ကျွန်မကိုသူနဲ့စကားပြောချိန်ခဏလောက်ပေးပါMinသခင်ကြီး"
" ရတယ်.....Taehyung...Lady Jameနဲ့စကားပြောလိုက်"
" ဟုတ်ကဲ့Sir."
Yoongiရဲ့ခိုင်းစေမှုကြောင့်သာလက်ခံလိုက်ရပြီးYoongiထသွားတာနဲ့ခုံမှာဝင်ထိုင်လိုက်သည်။Jungkookကလည်းYoongiထသွားတာနဲ့တပြိုင်နက်ငါးဖန်လုံးကိုပွေ့ပြီး နောက်ကနေခွေးပေါက်ကလေးလိုလှစ်ခနဲပြေးလိုက်သွား၏။
" သခင်ကြီး! သခင်ကြီး!"
ခေါ်သံကြောင့်နောက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ပါးပြင်ပေါ်နွေးခနဲကျရောက်လာတဲ့အနမ်းတစ်ပွင့်။ဒါကြောင့်မျက်မှောင်ကျုံ့စိုက်ကြည့်တာကိုထိုကောင်လေးကမည်သို့ပင်တွေးလို့လဲမသိ ပါးတွေရဲတက်သွားသည်။
" ထပ်ဝယ်ပေးလို့ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
" အင်း"
" ခဏနေပါဦး"
လှည့်ထွက်မယ်ပြင်တော့လက်ဖဝါးကိုဆုပ်ကိုင်ရင်းတားတဲ့ကောင်လေးကတစ်ဖက်မှာငါးဖန်လုံးကြီးကိုတပွေ့ပွေ့နဲ့ကြာတော့Yoongiမျက်စိရှုပ်လာသည်။
" ဘယ်သွားမလို့လဲသခင်ကြီး ကျွန်တော်လည်းလိုက်မယ်"
" သေမှာမကြောက်ရင်လိုက်ခဲ့"
" ဟင်!"
" အဟက်!"
အမြင်ကပ်မှုပုဒ်မနဲ့တမင်ပြောတော့ မျက်လုံးလေးတွေဝိုင်းစက်ကာလန့်သွားခြင်းကြောင့်ဟက်ခနဲရယ်ချလိုက်သည်။ထို့နောက် ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ထိုကောင်လေးလက်ကိုဆွဲရင်းကျောပေးလျက်ပြောလိုက်သည်။
" စိန်ဖြူ Fomulits ဆီ"
" ဪ~"
တိုးညှင်းတဲ့အသံကြောင့်လှည့်ကြည့်တော့ငြိုးကျသွားသည့်သူ့မျက်နှာ။ဒါပေမဲ့Yoongiဒါတွေကိုဂရုမစိုက်ပဲJungkookလက်ကိုဆွဲပြီး သံလုံးခန်းဆီသွားသည်။
အခွင့်ရေးသမားလေးကYoogiလက်မောင်းကိုဖက်တွယ်ပြီးလိုက်လာတော့တာ။
ဂျိမ်းခနဲပွင့်လာတဲ့သံတံခါးကြီးကြောင့်Jiminမျက်လုံးတွေကိုအားယူဖွင့်လိုက်သည်။အလှလေးတစ်ဖက်နဲ့ရောက်လာသည့်ထိုလူကမနေ့ကတင်ခန္ဓာကိုယ်ရှိအရာမှန်သမျှကိုထုတ်ယူသွားသူမှဟုတ်ရဲ့လား။
" ဒီမှာမြင်လားBaby"
"............."
" လိမ္မာတဲ့သူကကိုယ့်ဘေးမှာရှိနိုင်ပြီးအကောင်းစားတွေချည်းရစေရမယ်။မင်းသာလိမ္မာမယ်ဆိုလွတ်နေတဲ့ဟောဒီနေရာကBabyအတွက်ပဲ။"
လွတ်နေတဲ့လက်မောင်းတစ်ဖက်ကိုပုတ်ပြရင်းပြောတော့ခနဲ့သည့်ရယ်သံနဲ့အတူလက်ခလယ်ထောင်ပြလာသည့်အဆိုးလေပင်။
ဒါပေမဲ့သူကရယ်သည်။ချိတ်တွဲထားသောလက်ကိုဖြုတ်ပြီးအနားတိုးကပ်လာ၍နောက်စေ့ရှိဆံပင်တွေကိုဆောင့်ဆွဲလိုက်တာမို့အငြိုးတေးများဖြင့်မျက်ဝန်းတစ်စုံကလှောင်ရယ်သည့်အကြည့်တွေနှင့်ဆုံသည်။
" Park Jimin....မင်းကတွေ့ဖူးသမျှထဲမှာအဆိုးဆုံးFomulitsပဲ။ဒါပေမဲ့သဘောကျတာလေးတော့ရှိတယ်။အသားနာအောက်ရိုက်နှက်တိုင်းမျက်ရည်တစ်ပေါက်မကျပေမဲ့Fuckရင်တော့သေလောက်အောင်ငိုတာ။"
ထိုစကားကြောင့်Jiminမျက်သားတွေရဲတက်လာကာ Markingအပြည့်နဲ့အရင်အုံကဒေါသကြောင့်ပိန်လိုက်ဖောင်းလိုက်ဖြစ်လာသည်။
"ဒေါသထွက်နေပုံကအစကိုယ့်ကိုလှုံ့ဆော်နိုင်တာပဲ"
" သွားသေလိုက် Mother Fucker!"
" ဒီနေ့အတွက်စဥ်းစားထားလိုက်ပါဦး...ဘေးမှာအလိမ္မာတုံးလေးအဖြစ်နေမယ်ဆိုရင်တော့မင်းassလေးကိုထိန်းသိမ်းရာရောက်တာပေါ့။ ....သွားမယ်Jungkook"
" ကျွန်တော်သူ့ကိုပြောကြည့်ချင်သေးတယ်"
Yoongiမျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်။
" သူ့ကိုသခင်ကြီးပုံသွင်းသမျှရအောင်ချော့ပြောပေးမယ်လို့"
" မဆိုးဘူးအားကိုးရသားပဲ...အောင်မြင်ရင်မင်းလိုချင်တာအကုန်ရစေရမယ်"
ရွှေဝါရောင်ခေါင်းလေးကိုပုတ်ပြီးလက်အနောက်ပစ်ကာထွက်သွားတဲ့Yoongi။သို့ပေမဲ့ Yoongiထွက်သွားတာနဲ့ဒေါနရောင်မျက်ဝန်းလေးတွေကအဓိပ္ပါယ်ဖော်မရနိုင်အောင်နက်နဲလွန်းသွားသည်။
သို့ဖြစ်၍ သံလုံးခန်းရှေ့ကအစောင့်တွေဆီသွားပြီးငါးဖန်လုံးကိုခဏပေးခဲ့လျက် သံကြိုးခပ်ထားသည့်သော့ကိုတောင်းသည်။
မသင်္ကါသလိုကြည့်တော့'သခင်ကြီးကိုပြောပြီးသား'ဟုဆိုတာကြောင့်ပေးလိုက်ရ၏။ ဒါမှအထဲကိုပြန်လာပြီးJiminကိုခပ်ထားတဲ့သံကြိုးသော့တွေအားဖြည်ပေးရင်းပြောသည်။
" ဒီကနေအဝေးကိုထွက်သွား...သခင်ကြီးကမင်းကိုအရေးပေးနေမယ့်မြင်ကွင်းမျိုးငါမကြည့်ချင်ဘူး။သခင်ကြီးကိုငါတစ်ယောက်တည်းပဲပိုင်တယ်။"
ချောက်!
သံကြိုးတွေပြေတာနှင့်Jiminခွေခနဲလဲကျသွားသည်။သို့သော် အားယူကာထရပ်လိုက်၏။
" မင်းရဲ့လူစိတ်မရှိတဲ့ကောင်ကိုဥစ္စာခြောက်မနေနဲ့...အဝေးဆုံးကိုငါပြေးမှာ"
" ငါ့အင်္ကျီကိုဝတ်သွား"
အဝတ်ဗလာနဲ့Jiminအား Jungkookသူ့ရဲ့ခရမ်းရောင်ဆွယ်တာရှည်ကိုချွတ်ပေးလိုက်သည်။ အထဲမှာအဖြူရောင်Teeရှိတာကြောင့်ကိစ္စမရှိ။Jiminဝတ်လိုက်တော့ဆွယ်တာကပေါင်လယ်ထိဖုံးသွားသည်။
ဤသို့နှယ်ကိစ္စအဝဝအဆုံး သံလုံးခန်းရဲ့အောက်ခြေမှာလေဝင်လေထွက်ပေါက်လုပ်ထားတဲ့သံဇကာခွေးတိုးပေါက်လေးတစ်ခုရှိသည်။ဒါက အိမ်တံတိုင်းနဲ့ကပ်လျက်မို့ ထွက်လိုက်သည့်အခါအိမ်ရဲ့ချောင်ကျကျနေရာဖြစ်ပြီးအစောင့်လည်းမရှိတဲ့အတွက်Jungkookရဲ့လမ်းညွှန်ပေးမှုအရJiminထွက်သွားနိုင်ခဲ့သည်။
အုတ်တံတိုင်းကိုကျော်တက်ဖို့ရာခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးနာကျင်ကိုက်ခဲနေပေမဲ့လွတ်မြောက်မှဖြစ်မည်မို့ကြိုးစားတက်သည်။လမ်းတစ်ဖက်သို့ရောက်တာနဲ့ရှိတဲ့အားလေးနှင့် ခြေကုန်သုတ်ပြေးတော့သည်။
ဒီတော့Jungkookလည်းဘာမှမဖြစ်သလိုနေရင်းအစောင့်တွေဆီကသူ့ငါးကိုပြန်ယူကာထွက်လာခဲ့သည်။ သို့ပေသော်ထိုဟာလေးကသူ့ရဲ့ခေါင်းသေးသေးလေးနဲ့တွေးနိုင်သလောက်ရေတိုကိုပဲကြည့်ခဲ့သည်။
Jiminပျောက်သွားမှန်းသာYoongiသိပါကထိုဟာလေးကိုနတ်ဘုရားတောင်ဆင်းကယ်နိုင်မည်မဟုတ်ပါလေ။
________
Lady Jameနဲ့စကားပြောပြီးနောက်သူမပြန်သွားတာနဲ့တခြား bodyguardsတွေကိုသခင်လေးဘယ်မှာရှိလဲမေးပြီးလိုက်လာခဲ့တော့...အနောက်ဘက်ခြံဝန်းရှိသစ်အိုပင်ကြီးအောက်ထိုင်ကာဖုန်းကိုသည်းကြီးမည်းကြီးကြည့်နေသည်။ အနှောင့်ယှက်ဖြစ်မည်စိုးသဖြင့်ဘေးမှာတိတ်တိတ်လေးသွားရပ်တော့မော့မကြည့်ပဲခေါ် လာသည်။
" Taehyunggie"
" ဟုတ်ကဲ့ပြောပါသခင်လေး"
" ကျွန်တော့်ကိုတစ်ချက်လောက်လာရွေးပေးဦး"
မော့မကြည့်ပဲလက်ယက်ခေါ်တာကြောင့်ဘေးကိုတိုးကပ်ရင်းငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ခွေးအမျိုးစားစုံလင်စွာပင်။
" ထိုင်ပါ ကိုက်မစားပါဘူး"
လက်ကောက်ဝတ်မှဆွဲချတဲ့အတွက်မဖြစ်မနေထိုင်လိုက်ရသည်။ဒါတောင်စည်းစောင့်ပြီးအနားကိုမကပ်တာ ဖြူစင်လွန်းတဲ့သခင်လေးကဒီကျွန့်ရဲ့စိတ်ကိုစမ်းသပ်နေသကဲ့သို့အနားကိုအတင်းတိုးကပ်ပြီးဖုန်းလာပြသည်။
ဘာတွေတတွတ်တွတ်ပြောနေမှန်းမသိတဲ့နှုတ်ခမ်းစိုစိုလေးဆီပဲအကြည့်ရောက်နေမိသည်။ ဆောင်းဦးလေပြေရဲ့တိုးတိုက်သံနဲ့အတူသစ်အိုပင်ကြီး၏သစ်ရွက်ခြောက်တိုက်သံများက သခင်လေးဆီမှသစ်မွှေးရနံ့ရေမွှေးလေးကိုအတူခေါ်ပြီးဆော့ကစားကြသည်။
" ဘယ်အကောင်မွေးရမှာလဲလို့!! Taehyunggie!"
" ဗျာ"
" ဒီထဲကကြောင်အကိုက်ချင်ဆုံးခွေးကိုရွေးပေး"
" ခွေးကတော့ဘယ်ခွေးမဆို ကြောင်မြင်ရင်ကိုက်မှာပါသခင်လေး"
" ဟုတ်လား ဒါဆိုအကြီးဆုံးအကောင်ရွေးဝယ်ရမယ်...ဒါမှဟိုကြောင်စုတ် Lufiကိုပညာပေးလို့ရမှာ အဟင်းဟင်း"
လူယုတ်မာသံလေးနဲ့ရယ်တော့Taehyungပါအတူလိုက်ရယ်မိသည်။
" ဒါနဲ့Taehyunggieကို Dateလွန်ချောကလက်မလာခေါ်ပြန်ပြီလား"
Jungkookမေးတော့Taehyungသက်ပြင်းချသည်။ Dateလွန်ချောကလက်မဆိုတာLady Jameကိုပြောတာဖြစ်ပြီးJungkookကသူမကိုဆိုအတော်လေးကြည့်မရသည်ပင်။
မည်သို့ဆိုLady Jameက Taehyungရဲ့ EX ဖြစ်ပြီး Yoongiဆီအလုပ်မဝင်ခင်ကသူမဆီခဏတာအလုပ်လုပ်ဖူးသည်။ဒီကတစ်ဆင့်လပိုင်းလောက်ပဲတွဲခဲ့ဖူးတာဖြစ်၏။အကြောင်းရင်းတိကျစွာမရှိပါပဲTaehyungဘက်ကသူမအပေါ်တိကျတဲ့အချစ်မျိုးမပေးနိုင်တော့တာကြောင့်လမ်းခွဲခဲ့တာဖြစ်သည်။
ဒါကိုမပြီးနိုင်မပြတ်နိုင်ပဲYoongiဆီကTaehyungကိုပြန်ခေါ်ပေမဲ့Taehyungကိုယ်တိုင်ကအလုပ်မပြောင်းတာရော၊အရည်ချင်းရှိပြီးစိတ်ချရတဲ့TaehyungကိုYoongiကလက်မလွှတ်တာဖြစ်သည်။
Jungkookအမြင်ကပ်ရခြင်းရဲ့အဓိက အချက်ကတော့သူ့ရဲ့Taehyunggieကိုအတင်းတွယ်ကပ်နေလို့တဲ့လေ။
ဒါကိုသိတဲ့အတွက်စိတ်ချစေရန်ပြောလိုက်သည်။
" စိတ်ချပါသခင်လေး ကျွန်တော်လိုက်မသွားပါဘူး"
" Taehyunggie သွားချင်သွားပါ...ကျွန်တော်ကဆွဲထားတာမဟုတ်ပါဘူး။အဲဒီDateလွန်မကြီးအစားတခြားမိန်းမလှလေးကအလုပ်လာအပ်ရင်ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ထည့်ပေးလိုက်မှာ...ကျွန်တော့်ရဲ့အကောင်းဆုံးသူငယ်ချင်းကိုတွေ့ကရမိန်းမနဲ့အဖြစ်မခံနိုင်လို့လိုက်မသွားစေချင်တာ။"
" အကောင်းဆုံးသူငယ်ချင်း? ကျွန်တော်ကလား"
" ဟုတ်တယ် Taehyunggieကကျွန်တော့်အတွက်တစ်ဦးတည်းသော အကောင်းဆုံးသူငယ်ချင်းပဲ ဟီးဟီး!"
လက်မလေးထောင်ပြ ပြီးမျက်ဝန်းလေးတွေကွေးညွတ်သည်အထိပြုံးရယ်တဲ့အခါ စိတ်မပါသောအပြုံးဖြင့်တုန့်ပြန်လိုက်သည်။
သခင်လေးရဲ့ဘဝမှာကျွန်တော့်အတွက်နေရာတစ်ခုပေးထားရင်ကိုကျေနပ်ပါပြီ!
ထိုသို့ဖြင့်ရှေ့မှ သူ့ရဲ့ခွေးမွေးမည့်အစီစဥ်ကိုဆက်ပြောလာတဲ့သခင်လေးရဲ့စကားတွေကိုနားထောင်ရင်း အိမ်တော်အတွင်းမှခြေလှမ်းကျဲများဖြင့်ထွက်လာသည့်Sir.ကိုတွေ့တာကြောင့်မတ်တပ်အမြန်ရပ်လိုက်သည်။
လက်ထဲမှာကြာပွတ်ကိုဆွဲကိုင်လာပြီးဖြူဖွေးသည့်အသားရေကနီစက်စက်ဖြစ်နေ၏။
"Min Jungkook!!"
" ဟင် သခင်ကြီး"
ခေါ်သံကြောင့်မော့ကြည့်တော့အံတင်းတင်းကြိတ်လျက်လက်မောင်းကခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲထူလာသည့်မို့ဖုန်းတောင်ခွပ်ခနဲလွတ်ကျသည်။
" မင်းလုပ်လိုက်တဲ့အပြစ်ကသိပ်ကြီးသွားပြီJungkook"
စူးရဲသောမျက်ဝန်းများဖြင့်စိုက်ကြည့်ရင်းပြောသော်Jungkookပါးစပ်လေးအနည်းငယ်ဟသွားသည်။
နောက်ကြောင်းကိုပြန်ရလျှင် Jungkook, Jiminအားမည်သို့တိုက်တွန်းပြောဆိုနေမည်ကိုသိချင်သဖြင့်သွားခဲ့ရာ...အကျဥ်းသားမရှိတဲ့သံလုံးခန်းနဲ့ပြေခွေနေသည့်သံကြိုးများကဆီးကြိုသည်။ဒီအတွက်အပြစ်သားကထိုက်သင့်တဲ့ပြစ်ဒဏ်ကိုမုချခံရပေမည်။
" ကျွန်တော်ဘာလုပ်မိလို့လဲ"
" ငါ့ကိုတောင်လိမ်ရဲလာပြီပဲ...အေး...မင်းပါးစပ်ကဝန်ခံလာတဲ့အထိစစ်ဆေးတာပေါ့"
ရွှမ်း!!
"အားး!"
"Sir."
" မင်းဝင်မပါနဲ့Kim Taehyung"
ကြာပွတ်နဲ့ရိုက်လိုက်တော့ခွေခနဲလဲကျသွားသည့်ကိုယ်လေးကြောင့်အကြောင်းရင်းမသိပါပဲဘက်လိုက်ချင်တဲ့စိတ်ကြောင့်ဝင်တားပေမဲ့ပြန်ရတာဟာSirရဲ့အမိန့်သံသာ။
ရွမ်း!! ရွှမ်း!!
"အား! သခင်ကြီး!!"
" ဘာအပြစ်လုပ်ထားလဲပြောစမ်း!!"
ရွှမ်း!!
" အား! မှားပါတယ်! ကျွန်တော်မှားမှန်းသိပါပြီ...အီးးဟီးး~"
"တောင်းပန်သံမကြားချင်ဘူး မင်းဘာအပြစ်လုပ်ထားသလဲပဲသိချင်တယ်..ပြော! မင်းလုပ်ထားတဲ့အပြစ်ကဘာလဲJungkook!"
ရွှမ်း!!
" အား!! အဟင့်!"
ဒေါသကြီးလွန်းသူကအသားနုနုဆီမှသွေးထွက်သည်အထိရိုက်နှက်သည်။ခေါင်းမာသူသာလည်းသူဘယ်လောက်ပင်ကြောက်နေပါစေ၊ဘယ်လောက်ပင်နာကျင်နေပါစေသူ့အပြစ်သူဝန်မခံ။
ဒါဆိုကျွန်တော်ကရော...ကျွန်တော်ကတော့သခင်ညှင်းစဲနေသည့်အဖိုးတန်ဖြစ်တည်မှုကိုမကြည့်ရက်နိုင်၍မျက်နှာလွှဲကာ လက်သီးဆုပ်များကိုကျောနောက်တွင်ဖွက်ထားမိသည်။
ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ...သခင့်အဖိုးတန်ခိုးဖို့ရန်မကြံဝံ့တာမို့...ဆိုးသည့်ရန်ပယ်သည့်သဘောနှင့်ကျွန်တော်ဆိုတာသခင်စေတိုင်းခယမယ့်တပည့်သာသာပါပဲ။
" တောက်!! မိုက်မဲလိုက်တာ"
ရိုက်နှက်ခြင်းကိုရပ်တန့်လိုက်သည်က မေ့မြောသွားတဲ့သူလေးကြောင့်။
" သူ့ကိုခေါ်သွားTaehyung...ဆရာဝန်ခေါ်ပြပြီးသေချာကုထား။သူ့အပြစ်ကဒီလောက်နဲ့မကြေသေးဘူး။"
" ဟုတ်ကဲ့Sir"
ခွင့်ရသည်နဲ့ကိုယ်လေးကိုထွေးပွေ့လာသည်။ဒီပုံစံမျိုးကိုအကြိမ်ကြိမ်မြင်တွေ့ဖူးပေမဲ့အခုအချိန်ထိအသားမကျသေးပဲပထမအကြိမ်ကလိုရင်ထဲတဆစ်ဆစ်နာတုန်းပင်။
Taehyungတို့ထွက်သွားတာနဲ့Yoongi သူ့ပိုင်နက်မှာရှိသမျှသူတွေနဲ့ဆက်သွယ်ပြီးJiminကိုတွေ့အောင်ရှာခိုင်းသည်။သူကိုယ်တိုင်ရှာစရာမလိုသေးတဲ့အခြေနေမို့ခေတ္တစောင့်ဆိုင်းရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။မည်သို့ဆို ဒီသခင်ရဲ့အင်ပါယာနဲ့ယှဥ်ရင်စိန်ဖြူလေးက အမှုန်အမွှားမို့ပြန်တွေ့ရန်လွယ်ပါသည်။
__________
ညနေလို့လည်းမဆိုသာ ညလို့လည်းမဆိုသာသည့်အချိန်ရောက်လာလေပြီ။ ဆရာဝန်ခေါ်ပြတော့ ကိုယ်မှာရှိတဲ့ဒဏ်ရာတွေကိုဆေးထည့်ပေးပြီးအနာရှိန်နဲ့အဖျားဝင်နိုင်တာမို့သတိရလျှင်တိုက်ဖို့ဆေးပါပေးသွားသည်။
အခုထိ Taehyungညနေစာမစားနိုင်ပဲJungkookဘေးမှာထိုင်စောင့်ပေးသည်။Jungkookအရိုက်ခံရတိုင်းထမင်းမေ့ဟင်းမေ့ဖြစ်တတ်တဲ့Taehyungကြောင့်လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်bodyguardsများက ထမင်းပို့ပေးထားသော်ငြားတစ်ဇွန်းမှတောင်တို့မကြည့်။
လက်သည်းလေးတွေရှည်လာပြီကိုမညှပ်ပဲပေတေနေတဲ့အညစ်ပတ်လေးကြောင့် ကလေးလက်သည်းညှပ်သေးသေးလေးဖြင့်လက်ချောင်းလေးများကိုယုယစွာကိုင်တွယ်ရင်းညှပ်ပေးနေရသည်။မည်သို့ဆိုလူကြီးလက်သည်းညှပ်ကကြီးတာဖြစ်လို့လက်ချောင်းလေးတွေကိုညှပ်မိသွားမှစိုးတဲ့အတွက်ပင်။
ထိုစဥ် အင်းအဲလုပ်ပြီးသတိရလာတဲ့အတွက်လက်သည်းညှပ်ကိုချကာ နဖူးပေါ်ဝဲကျနေတဲ့ရွှေဝါရောင်ဆံပင်လေးတွေကိုသပ်တင်ပေးရင်းခေါ်လိုက်သည်။
" သခင်လေး~"
" ရေ~...ရေ~"
တိုးညှင်းသည့်အသံလေးကြောင့်Taehyungအမြန်ထကာ ထပ်ဆင့်စင်ပေါ်ကအသင့်ထားထားသည့် ဂွမ်းစသန့်သန့်ကလေးကိုရေခွက်ထဲနှစ်လိုက်ပြီးနှုတ်ခမ်းလေးပေါ်မှာညှစ်ချပေးသည်။
ဘယ်လောက်တောင်မောပန်းပြီးနာကျင်နေလိုက်မလဲ!
" နေရတာမသက်သာတာမျိုးရှိလားသခင်လေး...ကျွန်တော်ဆရာဝန်ထပ်ခေါ်လိုက်မယ်"
ခေါင်းလေးယမ်းပြသည် ပြီးတဲ့နောက်ခပ်တိုးတိုးဖြင့်အားအင်လျော့နည်းစွာပြောလာ၏။
" ကျောက...နာတယ်Taehyunggie...ကျွန်တော်...ဆက်မအိပ်နိုင်ဘူး"
" မငိုပါနဲ့သခင်လေးရယ် မနာပဲအိပ်လို့ရအောင်ပြင်ပေးမယ်နော်....မငိုနဲ့တော့"
မျက်ဝန်းထောင့်ကစီးကျလာသည့်မျက်ရည်များကိုလက်မနဲ့ဖွဖွသုတ်ပေးရင်း ကိုယ်လေးကိုထူပေးလိုက်သည်။ ကျောပြင်ကဒဏ်ရာတွေကြောင့်အိပ်ရတာအခက်ခဲရှိသည်ထင်တာမို့ဘေးတစောင်းပြောင်းပေးရန်လုပ်ပေမဲ့လက်မောင်းတွေမှာလည်းအရှိုးရာချည်းဆိုတာမေ့သွားသည်။
Taehyungကိုယ်တိုင်လဲပေးထားတဲ့အစိမ်းရောင်အမွှေးပွအနွေးထည်နှင့်အနက်ရောင်ပိုးသားဘောင်းဘီလေးကနူးညံ့တာမို့အရှိုးရာတွေကိုမရှပဲ ဖိအိပ်လိုက်မှနာတာဖြစ်သည်။
ဘယ်လိုမှလှဲသိပ်ပေးရန်အဆင်မပြေတာမို့သက်ပြင်းချ၍သဘောထားကိုမေးလိုက်သည်။
" ကျွန်တော့်အပေါ်မှီအိပ်မလားသခင်လေး...ဒါဆိုကျောနဲ့အိပ်ရာမထိတာမလို့မနာတော့ဘူး။ သခင်လေးအဆင်ပြေမှပါ။"
" အိပ်မယ်.....ပင်ပန်းနေပြီTaehyunggie"
ပင်ပန်းနေပြီတဲ့...အမှန်ပဲသခင်လေး...Sir.ကိုချစ်ရလို့သခင်လေးပင်ပန်းလွန်းနေပါပြီ!
သို့ဖြစ်၍ Taehyungအိပ်ရာပေါ်တက်ပြီးခပ်လျှောလျှောထိုင်လိုက်သည်။ Jungkookကိုကျောပေးလျက်နေခိုင်းပြီးရင်ခွင်မှာမှီခိုင်းထား၏။
အားပျက်နေတဲ့ကိုယ်လေးက နဲ့နဲ့ကလေးနှင့်မှီငြိမ်းသည့်အခါ တားမြစ်ထားသောရင်ခုန်သံကပြစ်မှုမြောက်စွာလှုပ်ခက်သည်။
ခပ်တောင့်တောင့်အနေထားနဲ့ပဲသူမှီခိုဖို့ရင်ခွင်ပေးထားခြင်းဖြစ်သည်။မည်သည့်အသားယူခြင်းမှမရှိသလိုသူ၏ခန္ဓာကိုယ်လေးကိုလည်းထိကိုင်ဖို့စိတ်နဲ့တောင်မပြစ်မှားရက်ပါချေ။
" ဘာစားမလဲသခင်လေး ဆေးသောက်ဖို့အတွက်တစ်ခုခုစားမှဖြစ်မယ်"
" ဟင့်အင်း~"
" ပြောင်းဖူးထောပတ်နှယ်စားမလားကျွန်တော် ခွံ့ကျွေးမယ်လေ"
" ကျွန်တော်ပင်ပန်းနေပြီမလို့တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်နေပေးပါTaehyunggie...ခန္ဓာကိုယ်ကမဟုတ်ပဲ...ဒီထဲကအရမ်းနာတာမို့..."
ရင်ဘက်ကိုလက်ညိုးလေးနဲ့ထောက်ပြီးပြောလာသည်။သခင်လေးရဲ့ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ထိကပ်ထားတဲ့ကျွန်တော့်ရင်ထဲကလည်းသိပ်နာတာပဲလို့ပြောလိုက်ချင်ပေမဲ့မြိုသိပ်ထားရဆဲပါ။
" ကျွန်တော့်မှာလိုအပ်ချက်များရှိလို့လားဟင်"
".............."
" သဘောမကျစရာစရိုက်ဆိုးတွေရှိလို့လား..."
"............"
" ကျွန်တော်လိုချင်တာသခင်ကြီးရဲ့ယုယမှုလေးတစ်ခုပါပဲ။ဒါတောင်...ဘယ်လောက်ကြိုးစားကြိုးစားအခုချိန်ထိရမလာသေးတာဘာကြောင့်လဲTaehyunggie"
" သခင်လေးဖြစ်နေလို့ပါ"
ရက်စက်တဲ့စကားပြောမိပြီလားဆိုတာပြန်မစမ်းစစ်ချင်ဘူး။ခပ်နက်နက်ထိုးစိုက်လိုက်တဲ့ဓားကသူလေး၏ရင်ကိုအစိမ်းလိုက်ဝင်ရောက်သွားသည်ထင်...နာကျင်စွာရယ်သံတိုးတိုးဟာ အိမ်ရှေ့လမ်းမှဆူညံသောကားသံတို့ကြားရောနှောထွက်ပေါ်လာသည်။
အင်္ကျီစကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်ရင်းမျက်ရည်တွေကိုဖြုန်းတီးပစ်နေတာမလုပ်သင့်တဲ့အပြစ်တစ်ခုလို့ကျွန်တော်သတ်မှတ်ရင် သူလေးကတော့Sir.မှလွဲ၍တခြားတစ်ယောက်ကိုချစ်ခြင်းကမလုပ်သင့်တဲ့အမှားဟုသတ်မှတ်ထားသည်။
အသိစိတ်ကဒီမျက်ရည်တွေကိုမကြည့်ရက်ပါဘူးအတွင်တွင်အော်ဟစ်နေပေမဲ့...မသိစိတ်ရဲ့တစ်ဖက်ခြမ်းမှာတော့ ကိုယ့်ရင်ခွင်မှာမင်းငိုကျွေးရလို့ဝမ်းသာမဆုံးဖြစ်နေတယ်။
" သခင်ကြီးရဲ့ယုယမှုကိုမမျှော်လင့်ပါနဲ့သခင်လေး...အဲဒီမျှော်လင့်ချက်ကသခင်လေးကိုလုံးပါးပါးစေတယ်"
ဖြူစင်တဲ့စိတ်ကမင်းကိုနှစ်သိမ့်ရမယ်တဲ့...ဒါပေမဲ့ကိုယ့်ရဲ့အမှောင်ဘက်ခြမ်းကမင်းကိုစကားနာထိုးချင်နေမိတယ်။
မင်းရှိုက်သံတွေပိုကျယ်လာလေနှလုံးသားကနာကျင်လေဆိုပေမဲ့ Sir.ကြောင့်ငိုကျွေးရလို့မင်းသူ့ကိုနာကျည်းသွားပါစေလို့စိတ်ထဲကအကြိမ်ကြိမ်ဆုတောင်းမိပြန်တယ်။
" သခင်ကြီးမှာအချစ်ဆိုတာမရှိဘူး...သူကလောဘရဲ့သားကောင်"
" တော်ပါတော့...ကျွန်တော်မခံရက်နိုင်လွန်းလို့ပါ...ကျွန်တော်နာကျင်လွန်းလို့ပါTaehyunggie~။ အမှန်စကားဆိုတာပြောသင့်ပေမဲ့ကျွန်တော်ကအမှန်ကိုလက်မခံနိုင်တဲ့လူမျိုးမလို့ သခင်ကြီးကသခင်လေးကိုချစ်ပါတယ်ဆိုပြီးလိမ်ညာပေးပါ....တောင်းဆိုပါတယ်~"
မော့ကြည့်ပြီးတောင်းဆိုလာတဲ့မျက်ဝန်းလေးတွေ...နာကျင်နေမှာသိပေမဲ့...နာကျင်နေမှန်းသိပေမဲ့...တစ်ခါတလေကိုယ်,ကိုယ်တိုင်တောင်သတိမထားမိပဲသခင်လေးအပေါ်အတ္တစိတ်တွေထားလာတယ်။
အလုပ်နဲ့ကိုယ်ရေးကိုယ်တာရောနှောလာတတ်ပြီး အိမ်ထောင်တစ်ခုကိုဖြိုခွဲဖို့အထိပါတွေးတောလာတတ်တယ်။
ဒါကြောင့်အတတ်နိုင်ဆုံးစိတ်ကိုထိန်းပြီးနောက်ကနံရံကိုမှီလျက်မျက်ဝန်းတွေကိုမှိတ်ပစ်လိုက်သည်။ လွတ်လပ်နေတဲ့လက်တွေကတုန်ယင်နေဆဲကိုယ်လေးကိုမဖက်ရဲဘူး။
ကိုယ်မင်းအပေါ်လွန်ကျူးမိမှာစိုးတယ်အဖိုးတန်လေးရယ်...ထပ်ပြီးသူများအိမ်ထောင်ကိုလည်းဖြိုခွဲမိမှာစိုးတယ်!
ခြံထဲကဆူညံသံတွေ အော်ဟစ်ငိုကျွေးသံတွေကိုကိုယ်ကြားနေရတယ်... ကိုယ့်ရဲ့အတ္တစိတ်ကသူ့ကိုမင်းထက်ပိုပြီးနာကျင်စေချင်နေတယ်...မင်းခံစားရတာထက်ပိုပြီး...မင်းနာကျင်တာထက်ပိုပြီး!!
( AN/ ကြာသပတေးနေ့ကျ Savage & Toxicလေးupပေးမယ်နော်သဲတို့ အအေးမမိအောင်ဂရုစိုက်ကြပါနော်အခုတလောဖျားတဲ့သူတွေတွေ့နေရတော့ မင်းတို့ဖျားမှာစိုးရိမ်လို့😘)