Evin önüne geldiğimde cebimden anahtarı çıkarıp kapıyı açtım.
Büyük ihtimal Barış uyuyordu. Salona baktığımda Barış'ın yanında durması için görevlendirdiğim er vardı beni gördüğü gibi hazır ola geçip temkil verdi.
-"ER ÖMER KAYA/TRABZON"
-"Rahat koçum."
-"Ben geldiğime göre sen geri karargaha gidebilirsin."
-"Emredersiniz Komutanım."
Er çıktıktan sonra bende odama doğru yürüdüm. Kapıyı açtığımda uyku sersemi bir şekilde etrafına bakan Barış'ı gördüm. Bu haline gülümseyip içeri girdim.
-"Gelmişsiniz görevden bi yerine bişey oldu mu bizimkilerden yaralı var mı?"
-"Merak etme hiçbirimizrie bir şey olmadı sağ salim geldik."
-"Ohh Allah'a şükürler olsun."
Yanına gidip yatağa oturdum.
-"Ağrın var mı?"
-"Yok iyiyim sadece ani hareket yapınca oluyo o da çok sorun olmuyor."
Onu aşırı özlemiştim ağrısı da olmadığına göre yarasına dikkat ederek sarıldım ona o da hemen kolunu sarmıştı belime.
-"Bi an hiç sarılmayacaksın sandım."
Dediğinde güldüm. Biraz daha sarıldıktan sonra geri çekildim ve ona bugün olanları kısa bir şekilde özet geçtim.
-"İşte sonrada bu akşam için yemeğe çağırdılar. O sırada aramızda asker komutan ilişkisi olduğu için red de edemedim. Sanırım gidicem."
(BİLGİLENDİRMEE!!! ARKADAŞLAR BEN GÖRKENİN ANNESİNİN BİR AN MARDİNDE OLMADIĞINI UNUTTUM BİR ÖNCEKİ BÖLÜMDE DE BUNU DÜZELTTİM. BİLGİLENDİRME BİTMİŞTİR!!!)
-"Güzelim bence de gitmelisin Alp abi haklı ne olursa olsun sonuçta onlar senin gerçek ailen belli ki ortada bir oyun söz konusu direk birden adım atma ama yavaş yavaş yakınlaş onlarla. Ne olursa olsun ben arkandayım bunu da unutma."
-"Haklısınız gidicem ama önceliğim Demire adım atmak olucak Mertle aramda bir sıkıntı yok zaten. Diğerlerini de zaman göstericek."
Barışla biraz daha konuştuktan sonra kapı çaldı.
-"Aa bizimkiler gelecekti unuttum ben."
deyip kapıyı açmaya gittim.
-"Cümleten Selamün aleyküm."
-"Aleyküm selam."
-"Tamam tamam karşılama fastını geçin ben çok açım bize ne yemek yaptın kız."
Bunu diyenin Ali olduğunu tahmin etmek zor olmamalı.
-"Evet bende çok acıktım."
ve diğer doymayan kişi Kuzey, ama bu konuda Ali'nin eline su dökemez.
Savaş ikisininde kafasına bir tane vurup içeri geçti.
-"Lan ne boş boğaz insanlarsınız bir kızın halini hatırını sorun."
-"Abi her gün görüyoruz daha bir kaç saat önce beraberdik baksana mükemmel gözüküyor."
-"Nasılsın kız?"
-"İyiyim savaş sen nasılsın?"
-"Bende iyiyim. Ee yemekte ne var bende çok açım."
-"Allah razı olsun ya valla. Ve üzücü haber yemekte hiçbir şey yok dışardan söyleyin ben çıkıcam zaten."
-"Aa doğru sen Bozkurt ailesine yemeğe gidiyon dimi."
Savaşa kafamı salladım. Ali'yle Kuzey de o sırada ne sipariş ediceklerine karar veriyorlardı. Pardon veremiyorlardı.
-"Ya abi lahmacun işte."
-"Ya benim canım çiğköfte istiyor."
-"Bir çılgınlık yapıp ikisinide sipariş etmeye ne dersiniz."
&"Mantıklı."
Hala kapıda durduğumuzu fark ettiğimde tam bir adım geri atacaktım ki Barış'ın sesi geldi.
-"BİLİYOR MUSUNUZ İÇERDE DE BİR ADET BEN VAR YANIMA GELMEYİ DÜŞÜNÜYORMUSUNUZ? YARALI HALDE TEK BIRAKTINIZ BENİ. HAYIR BENDE ACIKTIM KİMSE SORMUYOR NE YİYCEKSİN DİYE."
-"NE BIDI BIDI YAPTIN YA NE YİYCEKSİN?"
-"FARK ETMEZ. SİZ NE YERSENİZ YERİM."
Barış'ın cevabından sonra Savaş yukarıya bakıp sabır dilemeye başladı.
Üçüde koltuklara doğru giderken bende peşlerinden gittim.
-"YA NİYE HALA YANIMA GELMİYORSUNUZ?"
-"LAN OLUM SEN GEL BURAYA NEREYE OTURCAZ BU KADAR KİŞİ."
-"AMA BEN YARALIYIM."
Kim ona gerçeği söylemek ister.
-"GERİZEKALI AYAĞINDAN MI VURULDUN. OMZUNDAN VURULDUN. OMZUNDA YÜRÜMENE ENGEL DEĞİL GEL ŞURAYA."
Kuzey istermiş.
Barış odaya geldikten sonra
-"Doğru lan olum ben napim yanıma bıraktığınız asker yürümeme bile izin vermeyince şaşırdım yaramın nerde olduğunu."
-"Lan Görke ne dedin Ömerime de bu kadar korkmuş."
-"Ya alt tarafı bir sorun olursa bir hafta gece nöbeti yapıcağını ve çarşı izni olmayacağını söyledim."
-"Aa hiçbir şeymiş ya bi de askerliğini yaksaydın."
-"Aklıma geldi de sonra dedim yok Görke abartma o kadar."
-"Allah razı olsun be"
Sonra hepimiz güldük. Bir süre sonra kapı çaldı.
Ali hoplaya zıplaya kapıyı açmaya gitti. Yemeğin geldiğini anlamayan da ne bilim yani.
-"E hadi size afiyet olsun ben hazırlanmaya gidiyorum."
&"EYVALLAH."
içeri gidip hazırlanmaya başladım. Dışarısı soğuktu biraz o yüzden bol bi pantolon ve sweet giymeye karar verdim. Üstümü giydikten sonra saçımı düzleştirdim. En sonda parfümü sıktıktan sonra hazırdım.
Kıyafet olarak çok abartmaya gerek yoktu sonuçta eve gidiyodum ve ben böyle rahat ediyordum kime ne. Spor ayakkabimı giyio içine her ihtimale karşı koyduğum çakılardan koydum. Ayağımada silahı koymak için kemer takıp mini silahımı koydum.
Bir yemeye gidiyordum göreve değil evet ama ben bordo bereliydim her an nerden düşmanın çıkacağı belli olmuyordu.
Silahı da taktıktan sonra odadan çıktım. Bizimkiler oyun oynuyordu.
-"Çıkıyorum ben."
diye seslendim diğerleri tamam derken Barış yanıma geldi.
-"Dikkat et güzelim kendini kötü hissedersen bana haber ver ya da direk çık ordan kendini hiçbir şeye mecbur hissetme tamam mı?"
Ona kafa salladıktan sonra sarıldım o da direk karşılık verdi.
-"Görüşürüz"
diyip kapıyı kapattım ve Bozkurt evine doğru yola gitmek için taksi çevirip bindim ve adresi verdim.
Taksiye ücretini ödeyip indikten sonra beni kapının önündeki korumalar karşıladı beni görünce
-"Hoşgeldiniz Görke Hanım"
diyip kapıyı açtılar. Bende içeri geçip kapıyı çaldım.
Kapıyı orda çalışan çok tatlı bir abla açtı.
-"Hoşgeldin kızım."
-"Hoşbuldum."
İçeri geçtikten sonra Ayşe Hanım yanıma geldi ve
-"Hoşgeldin kızım."
diyip sarıldı. Onlara ılımlı yaklaşacağım için geri çekilmedim ama sarılışına karşılıkta vermedim.
Ayşe Hanım geri çekildikten sonra içeriye geçmem için eliyle yolu gösterdi. Beraber salona geçtik.
Salonda 1. Abi Can karısı Sinem, 2. Abi Ahmet nişanlısı Nazperi ve Mert vardı.
Mehmet Albay ve Demir yoktu.
-"Kızım zaten abilerinle tanışmıştım bu güzeller güzeli kızım en büyük abin Can'ın eşi, diğer güzeller güzeli kızımda ikinci büyük abin Ahmet'in nişanlısı Nazperi."
İkisi içten bir şekilde gülümseyince bende onlara gülümsedim.
-"Bende Görke tanıştığıma memnun oldum."
&"Bizde."
Tam onların karşısı olucak şekilde oturduktan sonra ortamda bir sessizlik oldu herkesle bakışmaya başladık.
-"Şey Demir nerde?"
-"Onlar babanla beraber karargahta biliyorsun Askerler önemli biri gelicekmiş sanırım."
-"Öyle mi kim olduğunu biliyor musunuz?"
-"Tuğgeneral demişti sanırım."
Kaşlarım çattım. Tuğgeneral önemli bir şey olmadığı sürece pek gelmez niye geldi ki acaba o sırada telefonum çaldı. Ekrana baktığımda Albay Hüseyin'in aradığını gördüm.
-"İzninizle bunu açmam gerekiyor."
-"Tabi kızım bak şu kapıdan çıkınca balkon var orda rahat rahat konuşursun."
Kafamı sallayıp balkona gittim.
-"YÜZBAŞI GÖRKE AYDIN/ MARDİN"
sanırım adım atmaya burdan bile başladım.
-"Rahat. Yüzbaşı artık görev yeriniz Mardin timine haber ver zaten orda ki Albayı tanıyorsunda."
-"Evet komutanım tanıyorum."
-"Kızım nolursa olsun burda benim varlığımı unutma tamam mı başın sıkışınca direk bi telefonuna bakar."
-"Biliyorum Hüseyin Baba teşekürler."
-"Aferin şimdi kapatmam lazım kendine iyi bak bizimkilere selam söyle."
Bişey dememe gerek kalmadan çoktan telefonu kapatmıştı içeri geçmeden önce bizimkilere haber verdim ve sonra içeri geçtim. Ve yerime oturdum.
-"Geçen kafede sanırım erkek arkadaşındı yaralanmıştı durumu nasıl?"
-"Evet omzundan yararlanmıştı ama şuan gayet iyi."
Ayşe hanım cevabım üzerine kafasını salladı.
-"Şimdi siz onunla sevgili misiniz?"
Bunu soran bir numaraydı.
-"Evet"
Kaşları direk çatılmıştı. Gözünden kıskançlık geçtiğini görmüştüm. Ben onunla bakışmaya devam ederken iki numara konuşunca ona döndüm.
-"E bir mesleğin var mı geçen sormuştuk ama kafede olanlar ortada."
Tam ona cevap vericekken kapı çaldı. İçeriye önce üstünde üniformasıyla önce Demir, sonra Albay girdi onunda üstünde üniforması olunca direk ayağa kalkıp hazır ola geçtim. En sonda Tuğgeneral içeri gitmişti onun buraya gelmesini beklemiyodum. Tuğgeneralle tanışıyorduk korumalığını yapmıştık timce.
Tuğgeneral beni görünce hafif gülümseyip karşıma geçti. Diğerleri Demir ve Albay hariç anlamsız gözlerle bakarken ben direk temkil verdim.
-"YÜZBAŞI GÖRKE AYDIN/ MARDİN"
Mardin diyince Albay ve Demirin gözlerinde ki o mutluluğu gördüm.
-"Rahat asker. Nasılsın?"
-"SAOL."
Tuğgeneral geri çekilince Albay konuştu.
-"Yüzbaşı Görke ve Üsteğmen Demir yukarıya."
&"EMREDERSİNİZ KOMUTANIM."
Hep beraber yukarı Albayın çalışma odasına girdik ve konuşmaya başladık. (Arkadaşlar konuşmanın detaylarını vermiyceğim ilerdekş bölümlerde bu konuşmamın bilgisini vericem.)
Toplantı bittikten sonra Tuğgeneral gitti ve ben aşağıya inerken Demir ve Albay üstüne değiştirmeye gitti.
Aşağı indiğimde içerdekilerin bana şaşkın ve gurur dolu gözlerle baktığını gördüm.
Hiçbirimiz konuşmadık içeriye Demir ve Albay girdi.
-"Hadi yemeğe geçelim."
Hep beraber kalkıp yemeğe geçtik yemek yerken kimseden ses çıkmıyordu.
Yemekten sonra içeriye geçtik. İçeriye Ayşe hanımın yardımcılarından biri geldi ve hepimize kahve dağıttı genç görünüyordu büyük ihtimal bana kapıyı açan ablanın kızıydı.
Kahve içerken biraz konuşmuştuk. Kimseye sert çıkışmamıştım. Saate bakınca saatin 23.13 olduğunu gördüm.
-"Geç oldu gideyim ben herşey için teşekkürler."
-"Ne demek kızım burda kalsaydın."
-"Yok sağolun gideyim ben."
-"Peki zorlamıyorum."
Hepsine veda edip çıktım.
Konaktan çıktığımdan beri biri beni takip ediyordu farkındaydım.
O kişi yaklaşınca arkamı dönüp çelme taktım o dengede durmaya çalışırken yüzüne dizimi geçirdim o da daha fazla dayanamayıp yere düştü.
Tam arkamı döndüm gidicekken enseme bişey batırıldı ve gözlerimi açık tutmaya çalışıyordum.
En son dayanamadım ve gözlerim kapandı. Bayılmadan önce tek duyduğum ses
-"Herşey yeni başlıyor yüzbaşı." oldu.
MERHABA BİR BÖLÜMÜN DAHA SONUNA GELDİK.
OKUNMA SAYISI FAZLAYKEN OY SAYISI HİÇ YOK LÜTFEN OYLAMAYI UNUTMAYINIZ.
YORUM YAPMAYI VE OYLAMAYI UNUTMAYIN....
😽❤️