Abimle beraber bizimkilerin dinleme odasına gittik. İki timde burdaydı biz girince hepsi ayağa kalktı.
Abim kıdem olarak benden daha üst olduğu için söz ondaydı.
-"Rahat çocuklar, oturun."
Alp oturduktan sonra hepimiz oturduk.
-"E nasılsınız bakalım?"
-"Nasıl olalım komutanım açız."
-"Aslanım sen ne zaman doydun ki."
-"Aşk olsun komutanım."
Hepimiz gülüyorduk ama Demir sert bir şekilde Alp'e bakıyordu. Alp de bunu fark edecek olucak ki
-"Hayırdır aslanım bir sorun mu var?"
-"Yok komutanım."
Abim bana dönüp konuşalım bakışlarını atınca ayağa kalktım benim arkamdan abimde kalktı diğerlerinden uzak bir köşeye geçtik.
-"Noldu kız benim yokluğumda da bu Demir bana ters ters bakıyor seninle alakalı olduğu belli"
-"Abi neler olmadı ki"
-"Anlat işte kızım"
Olan biten her şeyi anlattım abim gelip bana sarılınca gözlerim doldu normalde duygusal biri değilimdir.
-"Herşey bir hiç uğrunaymış abi bi de gelip karşıma bir hata sonucu oldu özür dileriz falan diyorlar ya abi ben bunu anlamıyorum işte evet tamam evlatlık olduğumu biliyordum zaten ama yinede ben ailemden nefret ediyordum bunun içinde başka bişi var abi böyle karışıklık değil çünkü müdire hanımın bana anlattığı hikâyeyle Demirin ailesinin dedikleri gram uyuşmuyor. Neye kime inanacağımı şaşırdım. Ama bence bilerek yapılmış bişey ama niye böyle bişey yapsınlar bunu da anlamıyorum."
-"Şimdi Demir Albayın oğlu değil mi albayın düşmanları böyle bişey yapmış olabilir bunu araştırırız sen rahat ol geçmişi de unıt biliyorum kolay değil ama anın tadını çıkar güzelim ne olursa olsun yanındayım bunu unutma tamam mı?"
Abimin sözleri sonucu ona daha sıkı sarıldım. Abimle ayrıldıktan sonra kafamı kaldırdığımda Demirin bana gözleri dolu bir şekilde baktığını gördüm.
İşte o an neye uğradığımı şaşırdım evet aynı kandan olmasa da kardeşlerim abilerim vardı ama aynı kandan olmak bambaşka bişeydi.
Demirle hala göz temasımız devam ederken o direkt odadan çıktı abime döndüğümde onunda benimle aynı şeyi fark ettiğini anladım.
-"Güzelim bence onlara bir şans vermelisin baksana onlarda nasıl üzülüyor."
-"Sanırım haklısın."
-"E hadi"
-"Ne hadi?"
Gözleriyle kapıyı gösterince peşinden gitmemi istediğini anladım bu kadar çabuk adım atmayı beklemiyordum daha iki gün öncesine kadar onları hayatımda bile istemiyordum ama şuan kafam çok karışmıştı.
Bi aile kavramına hazır değildim benim bir annem vardı onu bırakamazdım.
En son karar verip Demirin peşinden gittim. Odadan çıktığımda bir tane er gördüm direk yanına gittim.
-"ER HÜSEYİN TUNÇ/ELAZIĞ"
-"Rahat Hüseyin. Üsteğmen Demiri gördün mü?"
-"Evet komutanım. Albayın odasına girdi."
-"Saol aslanım."
Albayın odasına doğru gittim kapı hafif açıktı sesleri geliyordu.
-"Dayanamıyorum artık baba evet onu anlıyorum onun için zor bişey ama o da bizi anlasın. Gözümün önünde yüzbaşıya abi diyip sarılıyor abi demesini geçtim ben kendi kardeşime bir kere sarılmadım sarılmayı geç adam akıllı muhabbetimiz bile yoktur.Ya ben ondan gelicek olan bir adıma bile razıyım bir nasılsın demesine bile razıyım. 25 yıl boyunca ben kız kardeşe hasretim tam buldum diyorum ama olmuyor yine kardeşimden uzağım baba sadece bir göz temasımız var ama ben bunada razıyım ama bazen olmuyor yaa."
