Hades POV
I know that you know me naman na kaya no need to introduced myself to you. I walked away a while ago because of nothing. Ewan ko rin ba kung bakit naging ganito ang reaksyon ko nung kinakausap ni Avery yung Elijah na yun ng mainahanon.
I keep walking until napadpad ako sa HQ namin ng knights. Yes, we have an Headquarters here that exclusively for us. Walang sino man ang nakakaalam na mga estudyante ang tungkol dito.
Why she sudden change? Avery it's like she is different person. F*ck bat ko ba iniisip ang babaeng iyon, I should be happy because she stop chasing us and following us but why my other thoughts keep telling me that I am wrong. Aisstt, kainis, mabuti pa at matulog nalang ako at wag isipin ang babaeng iyon, dapat kong iniisip ay si Angele not her. Nakaramdam na ako ng antok at pumikit na ako.
Achlys/Avery POV
naalimpungatan ako dahil may mabigat na nakahiga sa tiyan ko. Napamulat ako dahil isang malaking puting leon ang natutulog sa tiyan ko. Holy sh*t, paano ako makakawala nito? Teka puting leon? Waaahhhh, bakit may ganito rito tapos sobrang laki pa niya. I heard him or her groaned at dali-dali naman akong pumikit, mahirap na baka malapa ako ng wala sa oras. Can somebody help me. Binukas ko ng kaunti ang mata ko para makita ang ginagawa niya. Dahan-dahan nitong inalis ang ulo niya sa tiyan ko bago ito humikab. Nakita ko naman ang kabuoan niya, shocks sobrang laki niya at isa siyang lalaking puting leon. Color violet ang mata niyang nakatingin sa akin. Lumapit ito ng dahan-dahan sa akin.
Don't please, hindi ako papayag na isa lang puting leon ang papatay sa akin. Nasobrahan na ba ako sa kaseryosohan sa buhay kaya ako pinaparusahan ng ganito. Hinintay ko siyang makakapit sa akin, kung ito man ang huling araw ko sa mundong ito sana naman ay malagay na na sa safe na lugar kalukuwa ko.
Pero hindi ko inaasahan na dilaan ang mukha ko kaya napamulat ako ng wala sa oras.
“hey, s-stop that..hahaha” ano ba kasi nakikiliti kaya ako. Tumigil naman siya at umupo sa tabi ko na akala mo ay naintindihan niya ang sinabi ko sa kanya. Ang ganda ng pag-masdan ang kanyang mga lilang mata, nakakaakit ito.
“do you have a name?” tanong ko rito, talaga ba Avery, sa tingin mo sasagot yan sayo. Umiling lang siya sa akin. Ngumiti muna ako sa kanya bago mag-isip kung ano ang pwede ipangalan sa kanya. Ano kaya ang magandang ipangalan sa kanya? Aha!!!
“i will call you yuki” pagkasabi ko yun sa kanya ay bigla na lamang siyang tumakbo at nagpagulong gulong sa damuhan. I guess nagustuhan niya ang name na binigay ko sa kanya. Yuki it's japanese term for snow, kasing puti kasi ng balat niya ang nyebe kaya Yuki naibigay kong name sa kanya. I am very happy that he like his new name.
Tumigil siya sa kanyang ginagawa at lumapit ulit sa akin, his head placed in my lap at pumikit ulit ito. Mabuti naman at nagustuhan niya ako kasi kung hindi baka pirapiraso na ang katawan ko rito.
“ikaw ba ang taga bantay dito Yuki?” tumango naman siya sa akin na ani mo'y naintindihan niya ang sinabi ko.
“you have a very beautiful and peaceful place Yuki, I hope I can stay here forever” binalingan naman niya ako tingin, I saw something in his eyes but I can't read it. Hinaplos ko na lamang ang kanyang balahibo na kay lambot sa mga kamay ko.
“you know what Yuki, I have to tell you some secret” sabi ko rito, hindi siya sumagot sa akin bagkos ay tumahimik lang ito, I think silence means yes kaya pinagpatuloy ko na lamang ang sasabihin ko.
“hindi ako taga rito Yuki, I am from other world that totally exist, your world its all about fantasy na kahit kailan may hindi totoo, your world exist in the book” tumigil muna ako, tumingin sa kanya baka mamaya pala susunggaban niya na ako rito, kaya maganda na yung sigurado ako. Pagtingin ko sa kanya, mukha namang taimtim na nakikinig so I just continue what I'm saying right now.
“my soul reincarnate in this body and my true name is Achlys Manea Bloodthorne but I accepted the fact that I am now here in front of you” tumango rin siya sa mga sinasabi ko. Mabuti nalang talaga at may pinagsasabihan ako ng mga secrets ko kahit hindi ito sumasagot sa akin ng diretso at least tumatango naman siya sa lahat ng sinasabi ko.
“nga pala mag-isa ka lang ba dito” tumitig naman ako rito kung tatango ba siya o hindi. Bigla naman siyang tumayo. Gamit ang kanyang nguso, pinapatayo niya ako kaya tumayo na rin ako. Naglakad siya papalayo. What does it mean?susundan ko ba siya? Tumingin naman siya sa akin kung bakit hindi pa ako gumagalaw kaya naman naglakad na rin ako papunta sa pwesto niya.
Nang nakalapit na ako tsaka naman siya umaabante, nakasunod lang ako sa kanya. Huminto siya sa mga dahong nakaharang sa dinadaanan namin. Hinawi ko ito at ang masasabi ko lang sa nakikita ko ngayon ay paradise. Lumapit ako sa isang lawa, makintab ito at pwede ka na rin manalamin dito kung gugustuhin mo. May fountain din na nakakonekta sa lawa. Maraming lumilipad na paru-paro na makukulay at isang punong may iba't ibang kulay ang dahon niya, napukaw naman sa aking pansin ang isang librong ginto.
Nilapitan ko ito, tinignan ko si Yuki sa tabi ko kung pwede ko bang kunin ang libro. Tumango lang siya sa akin. Agad ko namang kinuha ito. Lalong lumiwanag naman ang puno kaya napapikit ako. Nang makabawi ako, wala na ang puno sa harapan ko. Teka nga, wala naman ito sa libro bakit nagkakaroon ng ganito, nababago ko na ba ang istorya? Sh*t this is can't be happening.
“Yuki, where the hell is the tree?” saad ko rito, kahit anong gawin kong kusot sa mga mata ko na nagbabasakaling namamalikmata lang ako but the tree is already vanished.
Magsasalita na sana ako kaso wala na pala si Yuki sa tabi ko. Napatingin nalang ako sa hawak kong libro. Binuklat ko ito kaso blangko lang ang papel, kahit balik-baliktarin ko wala akong makita kahit isang sulat man lang. Pinagloloko lang ba ako ng liyong ito.
“hey Yuki, there is nothing here” tinaasan lang ako ng kilay, abat, pati leon pala marunong ng magtaas ng kilay. Kung hindi ka lang cute Yuki, I swear I'm gonna rip your neck.
Padabog akong sumunod sa kanya at umupo sa tabi niya. Binuklat ko ulit ito baka meron ng sulat pero wala talaga akong makita. Nilagay ko na lamang sa loob ng bag ko.
“tell me the truth Yuki, are you joking me right now?” pero si Yuki humikab lang sa akin at tumalikod siya sa akin. Napupuno na ako liyong ito. Avery, breath in, breath out.
“he is not joking you Ms. Achlys” nagulat naman ako sa taong nagsalita. And there he is, wearing his big smile while walking towards me. Tell me, lahat ba ng tao rito binayayaan ng magandang mga mukha.
“what did you call me?” he call my real name, I think he know something about me kaya ganoon na lamang niya binanggit ang aking tunay na pangalan.
“Ms. Achlys” then he smile at me again. Kinuha ko agad ang dagger na nakatago sa pants ko at tinutok sa leeg niya.
“tell me, who the f*cking are you? Why did you f*cking know my name? Why I am f*cking here? F*cking answer me?” galit kong sabi rito, mas diniinan ko pa ang hawak Kong dagger sa leeg niya, kita ko naman kung paano humagos ang kunting butil ng dugo niya na nagmumila sa leeg niya. Agad ko naman itong binitawan baka mapatay ko siya ng wala sa oras.
“chill ka lang Ms. Achlys, I will answer your questions one by one” kumuha siya ng kanyang panyo at pinunasan ang dugo na tumutulo sa leeg niya.
Hindi na ako nagsalita at hinintay nalang siyang matapos sa kanyang ginagawa. Bumalik ako sa pagkakaupo. Tumingin ako kay Yuki na nakahiga pa rin, parang wala lang nangyaring pag-sigaw ko sa lalaking kaharap ko ngayon.
Nabaling ang tingin ko sa kanya ng magsalita na siya.
“first, my name is Thunder Autumn, guardian of this paradise, why I know your name? Simply, because I always guide you and why are you here? Dahil iyon ang nakatadhana sayo” hindi maproseso ang mga sinasabi niya sa akin, tinadhana? Bakit ako pa? Hindi ba pwedeng iba nalang.
“nakatadhana?” tumango siya sa akin at tsaka siya humiga, inilagay niya ang dalawang kamay niya sa likod ng ulo niya at tumingin sa kalangitan.
“why me?” yan nalamang ang nasabi ko sa kanya dahil ako ay gulong-gulo na. Prinoproblema ko pa nga ang knights tapos ito na naman. Ano pa ba ang ibinigay niyong problema sa akin.
“ewan ko rin, but there is one thing I want you to put this in your mind, don't trust anyone except yourself” sabi niya sa akin bago siya tumayo. Hindi ko pa pala nasasabi sa inyo na si Thunder ay matangkad, gwapo syempre, mahaba ang maputi niyang buhok at naka-suot siya ng pang ancient clothes na siyang bumagay sa kanya.
“and that book” turo niya sa bag ko “ingatan mo yan at wag na wag mong ipakita sa iba kung hindi” pagbabanta niya sa akin. Paki ko ba sa librong yun, wala namang sulat.
“fine, fine” yan nalang nasabi ko sa kanya at tumayo na rin.
“go home, gabi na baka ano pa ang mangyari sayo diyan” gabi? Inikot ko naman ang buong paligid ko pero umaga pa naman.
“kung ano ang nakikita mo rito ay iba nakikita mo sa labas, kaya lakad na” wala na akong nagawa kundi ang maglakad na dahil tinulak tulak na niya ako.
Pagkarating ko, gabi na talaga. Ang tagal ko na palang magpahinga sa loob. Kinuha ko ang phone ko sa aking bag. Binuksan ko ito at tumambad sa akin ang messages at missed calls ng dalawa kong kuyang tukmol at kay Dianne.
Binuksan ko ang inbox ko at pinindot ang number ni tukmol
To: kuya kong tukmol
Sa condo ako uuwi, pakisabi kay dad baka hanapin niya ako.
Sinend ko ito bago ako naglakad palabas dito sa school. Naramdaman ko naman na nag vibrate ang phone ko.
From: kuya kong tukmol
Himala at nag text ka na, alam mo bang alalang akala sayo si dad pero na sabi ko na sa kanya na sa condo mo ikaw uuwi.
To: kuya kong tukmol
Thanks
Pagkatapos kong i-text si tukmol agad ko namang itinago ito sa bag ko at dali-dali akong lumabas.
Pagkalabas ko may naaninag akong bulto ng mga tao. Hindi ko makita mga mukha nila dahil na sa madilim na parte sila.
Hindi ko na sana papansinin ito kaso may narinig akong sigaw na nagmumula sa pwesto na nakita ko kanina.
Dahan-dahan akong lumapit dito. Nasa pitong tao ang nakikita ko at may isang taong nakahiga na sa sahig. Tinaliman ko ang tingin ko para mamukahan ang taong nakahiga na sa sahig.
Sh*t it's Apollo. Ano naman ginagawa niya sa parteng ito? Saan ang knights? Iniwan ba naman nila ang kasama nila rito. Mga walang puso. Napailing nalang ako.
“ano ha? Kaya mo pa ba? Hahahaha” rinig ko sabi nito kay Apollo, hindi nila naramdaman ang presensya ko, nakasandal ako habang nakatingin sa kanila.
“wala palang binatbat ang isang ito eh, nataguriang knights pero mahina..hahahaha” tsss, malamang mag-isa lang siya at hinang hina na si Apollo. Apollo spit a blood through his mouth. Hay naku, kawawa naman siya.
“ano boss, tuluyan na natin siya?” bigla naman siyang binatukan ng boss na sinasabi niya.
“nag-iisip ka ba? Kapag tinuluyan natin yan, ano na lang ang ipapain natin sa knights” sabi naman ng boss nila na siyang sinang-ayunan nila.
“even you kill me right now, do you think the knights will show here *cough with blood*” napailing nalang ako rito, kahit hinang hina na ito ay may lakas pa ring mag-salita.
Susuntukin na sana ng boss nila si Apollo ng magsalita ako.
“lay your hand on him, you will regret everything” malamig na turan ko rito. Tumingin naman sila sa akin pati na rin si Apollo. Hindi mo na makilala si Apollo dahil sa rami na ng dugo sa mukha niya. Nakaramdam naman ako ng awa rito pero slight lang.
“miss kung ako sa iyo, wag ka ng makealam, sayang maganda ka pa naman” minamaliit ba nila ang kakayahan ko? Ngumisi nalang ako ng nakikilabot sa mga ito. Ramdam ko naman ang takot nila, mas lalo akong ginanahan dahil sa takot na nararamdaman nila. Binaba ko muna ang aking bag at. Pinatunog ko ang dalawa kong kamao at ang aking leeg.
“matagal din akong walang exercise” pagkatapos kong sabihin iyon, agad naman sumugod ang isa sa kanila.
Susuntukin na sana niya ako sa mukha pero agad ko itong hinawakan at sinipa siya sa sikmura niya, napabuga naman ito ng dugo. My father always trained me how to fight just in case I am in danger.
Sumugod naman ang isa sa akin, nag-split ako at kinuha ang dalawang paa niya para matumba siya, tumama naman ang kanyang ulo sa isang bato kaya nakatulog na agad ito.
Sumunod naman ang dalawa pero may kutsilyo na silang hawak. Isasaksak nila ng sabay sa akin ang kutsilyo sa aking tagiliran ngunit tumalon ako at sinipa ang mukha nilang dalawa.
4 downs 3 to go, sabay-sabay na silang sumugod sa akin. Aambangan ako nung dalawa ng suntok pero nahawakan ko ang kamay nila at sinipa ko ang panga ng boss nila sabay back flip. Sinipa ko naman sa tagiliran ang dalawa kaya napatumba ang mga ito.
Susugod na sana sa akin ang boss nila pero agad kong kinuha ang dagger ko at itinapon ito sa kanya, nasapol naman siya sa didbib niya sa mismong bandang puso niya.
Apollo POV
nakita kong papalapit sa akin si Avery, even I have a blurb vision I can clearly see the way she fights those thugs na humarang sa akin kanina.
“hey Apollo, did you here me?” tango lang ang nasagot ko rito. Wala na kasi akong lakas para kausapin siya.
Ramdam kong inilagay niya ang kaliwa kong kamay sa balikat niya para makatayo ako ng tuluyan. Hindi ko alam pero may lakas pala siyang itinatago. Nang tuluyan na kaming nakatayo, naglakad na kami. Napahinto kami dahil may kinuha muna siya bago kami naglakad paalis sa lugar na iyon.
“Do you have your car key?” sabi niya sa akin sa malamig na boses, f*ck she is scary. The way she talk I feel shiver na hindi ko maunawaan. Tumango ako at dahan-dahan kong kinuha sa bulsa ko. Nang makuha ko ang aking susi ay agad ko naman itong binigay sa kanya.
Pagkarating namin sa aking sasakyan, binuksan niya ang passenger seat tsaka niya ako dahang pinaupo. I can smell her perfume, nakakaadik at hindi nakakasawang amuyin. Ngunit nawala na lamang ang amoy na yun nang tuluyan siyang lumayo at pumunta sa driver seat. I'm disappointed slightly but I don't have the right to complained right because damn ang sakit ng buo kong katawan.
“sa condo ko muna tayo magpalipas ng gabi, baka kapag nakita ka ng parents mong ganyan ang kalagayan mo baka ako pa ang masisi” hindi nalang ako sumagot sa sinabi niya, sabagay baka magalit si mommy sa akin.
She start the engine at pinatakbo na niya ng tuluyan ang kotse. Hindi ko na rin kaya at pagod na rin ang katawan ko, bumibigat na rin ang talukap ng mga mata ko at nilamon na ako ng kadiliman.
__________________________________________________________________________________
To be continued