"ហ៎! បើមិនប្រាប់ផងខ្ញុំដឹងយ៉ាងមិច? "និយាយចប់អ្នកក៏រត់មកតាមគេ តែពេលរត់មកដល់ដុំថ្មតូចមួយអ្នកក៏ប្រទះនិងខ្សែកមួយខ្សែមួយខ្សែ ពេលដែលសម្លឹងទៅកាន់ខ្សែកនោះធ្វើអោយអ្នកមានអារម្មណ៍អ្នកធ្លាប់ឃើញវានៅទីណាមួយតែរកនឹកមិនឃើញសោះ កំឡុងពេលនោះសម្លេងអ្វីម្យ៉ាងក៏ឮចូលមកក្នុងត្រចៀកអ្នក
*Jungwon Jungwon ចាំអូនផង ហិក ហិក បងកុំរត់លឿនពេក*
ឮសម្លេងនេះហើយក្បាលអ្នកក៏ឈឺខ្ទោកៗដូចគេដំ ខួរក្បាលរបស់អ្នកក៏លោតរឿងរ៉ាវជាច្រើនតែគ្រប់រូបភាពទាំអស់សុទ្ធតែព្រិលមើលមិនច្បាស់មិនដឹងអ្វីជាអ្វីទេ!~ស្របពេលនោះសម្លេងរបស់ Johnny ក៏បានស្រែកហៅអ្នក
"y/n~ ដើរមកប្រយត្ន័សត្វព្រៃ" ឮសម្លេងស្រែកហៅហើយអ្នកក៏យកខ្សែកនោះទុកហើយដើរមកតាម Johnny
"លោកចង់ទៅណាទៀត?"
"ទៅផ្ទះវិញ!" គេក៏បន្តដើរទៅមុខដោយមិនចាំអ្នកសោះឡើយ ធ្វើអោយអ្នករៀងពិបាកបន្តិចសម្រាប់រត់តាមមនុស្សជើងវែងដូចជាគេ ដោយសារតែដើរលឿនពេកហើយក្នុងព្រៃនេះងងឹតផងអ្នកក៏ដើរជាន់បន្លាដ៏ស្រួចចាក់ទម្លុះស្បែកជើងរបស់អ្នកចូលដល់ក្នុងស្បែករបស់អ្នកទៀតផង បន្លានោះគ្រាន់តែមុតភ្លាមវាចាប់ផ្ដើមឈឺពឺតៗ ចំណែក Johnnyគេដើរគ្មានងាកក្រោយទេ
"អួយ! លោក ..លោក ជួយខ្ញុំផង Johnny~" អ្នកហៅគេតិចមិនឮក៏ស្រែកមួយទំហឹងឡើងរំពងព្រៃ សម្រែកដ៏ខ្លាំងរបស់អ្នកក៏ធ្វើអោយគេឈប់ដើរ ហើយក៏បកក្រោយមកមើលអ្នកជាមួយទឹកមុខបារម្ភយ៉ាងខ្លាំង ពេលឃើញបែបនេះអ្នកហាក់មានអារម្មណ៍ល្អប្លែក
"មុតជ្រៅណាស់! *អឹប*" មើលបន្លានៅនិងជើងអ្នករួចហើយគេក៏លើកអ្នកបីភ្លាមហើយយកមកដាក់នៅក្រោមដើមឈើមួយ គេក៏ដោះស្បែកជើងអ្នកចេញហើយដកបន្លានោះថ្នមៗ តែមុននិងដកគេក៏សួរអ្នកដែរ
"នាងអាចទ្រាំបានទេ? វាឈឺបន្តិចហើយតែពេលដកចេញបានខ្ញុំធានាថាវានិងបាត់100%!" គេសួរព្រមទាំងសម្លឹងកែវភ្នែករបស់អ្នកឥតព្រិចបន្តិចឡើយ
"អឹម! ដកចុះ តែថ្នមដៃបន្តិចផង!"
ទទួលបានការអនុញ្ញាតហើយគេក៏ចាប់ផ្ដើមដកវាចេញថ្នមៗ
"អួយ! ហ្ហឹក ហ្ហឹក ឈឺណាស់!" អ្នកថាមិនចង់យំទេតែវាឈឺខ្លាំងពេកធ្វើអោយអ្នកហូរទឹកភ្នែកទាំងមិនដឹងខ្លួនតែម្ដង
"ទ្រាំបន្តិចទៅ!" គេព្យាយាមដកវាទាល់តែផុតហើយក៏យកត្រួយស្លឹកឈើនៅជិតនោះមកទំពារហើយបិតអោយអ្នក
"រួចរាល់ហើយ! ដើររួចទេ? " គេងើបឈរវិញព្រមទាំងសួរមកកាន់អ្នកដែលអង្គុយធ្វើមុខជូរអែមៗ
"រួច! អាយ~" មាត់និយាយថាដើររួចតែគ្រាន់តែងើបឈរនិងឈឺចង់ដាច់ខ្យល់ទៅហើយចុះទម្រាំដើរទៀត~johnnyក្រវីក្បាលបន្តិចក៏លើកបីអ្នកដើរចេញទៅតែម្ដង
"នែ៎..លោក" ភ្លាមៗពេកអ្នកត្រៀមខ្លួនសឹងមិនទាន់ ហើយអ្នកក៏ប្រឹងរើតិចៗដើម្បីអោយគេដាក់ចុះ
"នៅអោយស្ងៀម! ប្រយត្ន័ខ្ញុំថើប!" ឮប្រយោគនេះជាមួយទឹកមុខពិឃាតរបស់គេធ្វើអោយអ្នកព្រឺសម្បុរហើយក៏ព្រមនៅស្ងៀមតាមពាក្យសម្ដីរបស់គេ~ស្របពេលដែលគេកំពុងដើរអ្នកក៏លួចមើលមុខគេរហូត Johnny គេដឹងតែគេសុខចិត្តធ្វើមិនដឹង ក្នុងអារម្មណ៏របស់គេវិញរំភើបពេកក្រៃពេលឃើញអ្នកកំពុង fall in love បែបនេះ ~30 minute later~ Johnny ក៏បីអ្នកមកដល់វិមានរបស់គេមិនតែប៉ុណ្ណោះថែមទាំងជូនមកដល់បន្ទប់ទៀត ដាក់អ្នកលើពូករួចហើយគេក៏ដើរទៅបើទូយកប្រដាប់លាងរបួសចេញមក
"លោក..ធ្វើអីនិង?" អ្នកភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំងពេលដែលគេមកចាប់ទាញជើងរបស់អ្នកដាក់លើភ្លៅគេ
"ខ្ញុំលាងរបួសអោយ វាអាចនិងក្លាយបាន" អ្នកក៏នៅស្ងៀមព្រមអោយគេលាងរបួសអោយ ពេលសម្លឹងមើលគេកាន់តែយូរកាន់តែលង់ ហើយមើលកាន់តែយូរមានអារម្មណ៍ថាងងុយគេងអ្នកក៏បិទភ្នែកគេងបាត់ទៅព្រោះទ្រាំមិនបាន~បន្ទាប់ពីអ្នកគេងលក់johnnyក៏អារដៃរបស់គេសម្រក់ឈាមលើមុខរបួសរបស់អ្នកគ្រាន់តែឈាមគេស្រក់ប៉ះកន្លែងមុខរបួសនោះភ្លាម មុខរបួសនោះស្រាប់តែជាភ្លាមស្នាមអ្វីក៏គ្មានដែរ~នៅសម្លឹងមុខអ្នកមួយសន្ទុះធំទើបគេដើរចេញមកវិញទាំងមុខស្មើរតាមទម្លាប់របស់គេ~ពេលចេញមកវិញគេក៏បានឃើញសំបុត្រមួយច្បាប់ដែលសត្វក្អែករបស់គេបានពាំមក គេក៏បើកមើលយ៉ាងលឿន *ហិ ហិ លោកម្ចាស់ខ្ញុំមិនចេះសរសេរសំបុត្រអីទេ តែខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ប្រាប់ថាពេលនេះខ្ញុំកំពុងនៅអាមេរិកទាល់តែកន្លះខែទៀតទើបទៅវិញ! លោកម្ចាស់នៅក្នុងផ្ទះតែពីរអ្នកចង់ធ្វើអីក៏ធ្វើទៅ!* អានចប់ភ្លាមគេក៏មូលក្រដាសនោះគប់ចោលក្នុងភ្នក់ភ្លើងហើយរអ៊ូង៉ូវៗម្នាក់ឯង
"អោយសម្រាក2ថ្ងៃហើយម្នាក់ៗទៅអាមេរិកអស់ ពិតជាអត់ប្រយោជន៍មែន មកវិញដឹងតែងាប់ហើយពួកឯង!...
#next day
ព្រឹកនេះដូចជារាល់ព្រឹកអ្នកក្រោកពីគេងហើយធ្វើតាមទម្លាប់រាល់ថ្ងៃ ហើយអ្នកមិនបានចាប់អារម្មណ៍ទេជើងខ្លួនឯងបាត់ឈឺ ទាល់តែពេលអ្នករៀបពាក់ស្បែកជើងទើបដឹងធ្វើអោយអ្នកឆ្ងល់យកតែមែនទែន
"What? ឯណារបួសម្សិលមិញ? ខ្ញុំយល់សប្តិមែនទេ? ហេតុអ្វីក៏វាបាត់លឿនម្ល៉េះ? ទាល់តែទៅសួរ Johnny បានដឹង!" ពាក់ស្បែកជើងរួចរាល់អ្នកក៏រត់មកខាងក្រោមយ៉ាងញាប់ជើងឆ្មេញ តែពេកមកដល់អត់ឃើញគេសោះ
"ទៅណាបាត់ហើយ?" រំពៃរកក្នុងផ្ទះមិនឃើញអ្នកក៏ដើរចេញមកខាងក្រៅ នៅខាងក្រៅពិតជាឃើញគេមែនដោយពេលនេះគេកំពុងតែឈរមើលទៅផ្កាកុលាបពណ៌ខ្មៅទាំងអស់នោះ អ្នកក៏ចូលទៅរកគេលបៗ
"ហេតុអ្វីលោកដាំតែកុលាបក្រហម? "
"វាស្អាតតែអាថ៌កំបាំង វាស្អាតតែមានបន្លា វាស្អាតតែពេលដែលវាផ្ដុំគ្នាច្រើនគួរអោយខ្លាច! ហើយខ្ញុំចូលចិត្តវា! ចុះនាងចូលចិត្តវាដែរទេ?"
"បើសួរបែបនេះចម្លើយគឺNo! ផ្កាដែលខ្ញុំស្រលាញ់គឺមានតែ daisy មួយគត់!"
"y/n~ "គេហៅឈ្មោះអ្នកទាំងមិនងាកមករកអ្នក
"ហឺ?" អ្នកក៏ឆ្លើយហឺជាសញ្ញាថាអោយសួរមក នៅជិតគ្នាសោះចាំបាច់ហៅឈ្មោះគ្រាន់តែនិយាយមកគេស្ដាប់ហា៎
"នាងស្រលាញ់ខ្ញុំឬអត់? "ឮសំណួរនេះអ្នកគាំងច្ដុបមួយកន្លែង ខួរក្បាលក៏ឈប់លែងដំណើរការ វាគ្រាន់តែជាសំណួរធម្មតាសោះហេតុអ្វីក៏ពិបាកឆ្លើយម្ល៉េះ
"អ..អត់ទេ យើងទើបតែស្គាល់គ្នានិង ទុកអោយពេលវេលាជាអ្នកកំណត់ចុះ! "
"តើនាងចង់ចាកចេញពីទីនេះដែរទេ?"
"ទោះចង់ចេញក៏ចេញមិនរួចដែរ!..."
"តែនាងអាចចេញបាន! ខ្ញុំអោយនាងទៅ! " និយាយចប់គេក៏ដើរចេញពីទីនេះចូលទៅក្នុងផ្ទះបាត់ទៅ! អ្នកតាមមើលគេជាមួយទឹកមុខមិនយល់សោះតែម្ដង ម្ដងស្លូតម្ដងកាចតាមមិនទាន់
#night
ស្បៃអន្ធកាលបានចូលមកដល់បក្សីរាត្រីចរក៏នាំគ្នាហើរចេញរកចំណីម្ដង នៅក្នុងវិមានកណ្ដាលព្រៃរបស់johnnyឡើងស្ងាត់ជ្រងំនៅជុំវិញនេះឮសូរតែសម្លេងសត្វចចកលូ សត្វខ្លែងស្រាក់យំ និងសត្វរាត្រីជាច្រើនទៀតស្ដាប់ហើយព្រឺពីក្បាលដល់ចុងជើង~ក្រឡេកទៅមើលក្នុងវិមានវិញ អំពូលភ្លើងពណ៌ក្រហមរឹមៗបានចះចំមុខដ៏សង្ហារនិងមាំគ្មានប្ដូររបស់ម្ចាស់វិមាននេះ គេកំពុងអង្គុយអានសៀវភៅយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ ស្របពេលនោះសម្លេងសម្រឹបជើងចុះពីកាំជណ្ដើរផ្ទះបានបន្លឺឡើង តឹប តឹប ហើយក៏មកឈប់ជិតគេ ទោះមិនមើលក៏គេដឹងថាជាអ្នកណាដែរ
"មិនទាន់គេងទៀត? "គេសួរទាំងភ្នែកនៅសម្លឹងទៅសៀវភៅដដែល
"គេងមិនលក់ទេ បើសម្លេងសត្វព្រៃយំឮៗយ៉ាងនេះហ៎! "អ្នកឆ្លើយព្រមទាំងដើរមកអង្គុយនៅសាឡុងមួយចំហៀងទៀត
"ចុះលោកមិនគេងទេហេ៎?"
"មិនទាន់ងងុយ នៅដល់ព្រឹកក៏គ្មានបញ្ហា! "
"សួរមួយបានទេ?"
"សួរមក!"
"ហេ..ហេតុអ្វីក៏លោកសង់វិមានដ៏ធំស្កឹមស្កៃនៅកណ្ដាលព្រៃបែបនេះ? មិនតែប៉ុណ្ណោះថែមទាំងចម្លែកទៀតផងវាប្រៀបដូចវិមានដែលសល់តាំងពី300ឆ្នាំមុនអញ្ចឹង! វិមាននេះបើមានអ្នកផ្សេងមកឃើញគេច្បាស់ជាថាវិមានរបស់ខ្មោចហើយ អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងគឺខ្មៅនិងក្រហម! "ឮសំណួររ៉ាយរ៉ាប់របស់អ្នកហើយគេក៏បិទសៀវភៅទុកទៅម្ខាងប្រើក្រសែភ្នែកដ៏មុតសម្លឹងមកកាន់អ្នកសឹមឆ្លើយ
"នាងថាសួរតែមួយទេ ឥឡូវចង់សួរអីអោយប្រាកដ?"
"ហេតុអ្វីក៏លោកធ្វើវិមាននៅក្នុងព្រៃបែបនេះ?" ឮសំណួរអ្នកហើយគេក៏ងើបឈរហើយសម្លឹងទៅខាងក្រៅវិមានដែលមានតែផ្កាកុលាបក្រហមនោះ
"ស្ងប់ស្ងាត់ល្អ! "
"អីគេ? តែប៉ុណ្ណឹង? "
"ត្រូវហើយ! នាងចង់ដឹងលើសនិងមែនទេ?" គេក៏ដើរចូលមកជិតអ្នក ធ្វើអោយអ្នកប្រឹងដើរថយក្រោយតាមជំហានរបស់គេ
"មិចលោកនិង?" អ្នកសួរទាំងប្រឹងរុញគេចេញតែមិនបានផលទេពេលនេះអ្នកបានជាប់ក្នុងរង្វង់ដៃគេបាត់ហើយ
"ចង់ដឹងអោយសុីជម្រៅមែនទេ? អញ្ចឹងទាល់តែនាងមានទំនាក់ទំនងសុីជម្រៅជាមួយម្ចាស់វិមាននេះសិន " និយាយរួចគេក៏ឱនមុខទៅរកកញ្ចឹងកដ៏សខ្ចីរបស់អ្នក ហើយស្រង់យកក្លិនក្រអូបយ៉ាងពេញៗពោះ ក្លិនរបស់អ្នកធ្វើអោយភាពជាបិសាចរបស់គេបានចេញមក ចង្កូមដ៏វែងបានបានប្រុងនិងខាំអ្នកទៅហើយតែគេទប់អារម្មណ៍ជាប់ហើយប្រែជាថើបវិញ
"លោក~" អ្នកបានចាប់ស្មាគេជាប់ដើម្បីបញ្ឈប់សកម្មភាពមួយនេះ ព្រោះពេលនេះអ្នកឡើងស្រៀវពេញខ្លួនអស់ហើយដោយសារតែច្រមុះគេបានត្រដូសលើករបស់អ្នកសើរៗ ~តែ Johnny ក៏ចាប់ដៃអ្នកទាំងពីរដាក់ខ្ទប់និងជញ្ជាំងហើយក៏បន្តការថើបកញ្ចឹងកររបស់អ្នកពោរពេញដោយការស្រេកឃ្លាន គេសឹងតែខាំជញ្ជក់ឈាមអ្នកម្ដងៗទៅហើយ
"នាងនិងក្លាយជារបស់ខ្ញុំពីយប់នេះទៅ!" គេនិយាយចប់ភ្លាមក៏ខាំពាសពេញកររបស់អ្នក ធ្វើអោយអ្នកឈឺចាប់ខ្លាំងណាស់
"ហ្ហឹក ឈឺ! កុំខាំ!"
"ការខាំបញ្ជាក់ថានាងជារបស់ខ្ញុំតែម្នាក់គត់!" និយាយចប់ភ្លាមគេក៏ឱនទៅថើបមាត់អ្នកយ៉ាងខ្លាំងៗ ដៃវិញក៏ឆ្លៀតទាញខ្សែរ៉ូបរបស់អ្នកចេញហើយអង្អែលពេញខ្នងរបស់អ្នក
"អឹស Johnny ឈប់ទៅ!" អ្នកក៏ចាប់ដៃគេដែលចង់ទាញរ៉ូបអ្នកចេញ ព្រោះខ្លាចវាលើសលួសជានេះតែគិតថាគេព្រមមែនទេវាដល់ដំណាក់កាលនេះហើយ
"ឈប់មិនបានទេ! ហាមប្រកែកប្រយត្ន័ខ្ញុំលេងធម៌ក្ដៅ! "គេក៏ចាប់បីអ្នកមកបន្ទប់ហើយនៅកាំជណ្ដើរឡើងមកបន្ទប់គេនៅថើបមាត់របស់អ្នកឥតឈប់~គេក៏ទម្លាក់អ្នកលើពូកថ្នមហើយថើបពាសពេញកររបស់អ្នកអូសមកដល់ដើមទ្រូងដែលមានរ៉ូបបិទបាំងពីលើនោះ
"អាស Johnny! កុំអី!" អ្នកក៏លេចសម្លេងថ្ងូរចេញមកនៅពេលគេថើបទាញរ៉ូបអ្នកចេញហើយថើបលើដើមទ្រូងរបស់អ្នក
"អូនជារបស់បងហើយ!"
"អាស អឹស! ហ្ហឹក យើងទើបតែស្គាល់គ្នាទេ" អ្នកហាមាត់និយាយពាក្យនេះទម្រាំតែចេញ ពាក្យមួយឃ្លានេះក៏ធ្វើអោយJohnnyភ្ញាក់ខ្លួនគេក៏បញ្ឈប់តណ្ហាមួយនេះ ហើយដើរចេញទៅវិញទាំងមុខមាំ~បន្ទាប់ពីគេចេញទៅបាត់អ្នកក៏រើសយករ៉ូបមកពាក់វិញហើយក៏សង្ងំគេងទាំងហូរទឹកភ្នែក (វគ្គនិងមែនខ្ញុំអ្នកសរសេរទេ អត់ដឹងអ្វីទាំងអស់🥲🙂)
Johnny ដើរចូលមកបន្ទប់គេទាំងមួម៉ៅក្នុងចិត្តគេបិះនិងភ្លេចខ្លួនទៅហើយ
"មិនថ្វីទេ ចាំបន្តិចទៀតក៏បាន នាងឆ្ងាញ់ណាស់ ឆ្ញាញ់គ្រប់យ៉ាងនៅលើខ្លួនរបស់នាង ខ្ញុំចង់សុីនាងឆាប់ៗនេះ" ស្នាមញញឹមកំណាចបានលេចចេញមកលើមុខគេ គ្រាន់តែមើលក៏ដឹងថាគេមានសេចក្ដីស្រេកឃ្លានយ៉ាងណាដែរ~ពេលនោះក៏មានក្អែកមួយក្បាលបានហើរចូលមកហើយទម្លាក់ក្រដាសអ្វីមួយនៅលើតុគេ Johnny ស្គាល់ច្បាស់ណាស់ថានេះមិនមែនក្អែករបស់គេទេ! គេក៏យកសំបុត្រនោះមកលាមើលហើយប្ដូរទឹកមុខទៅជាកាចនិងខឹងសម្បារមួយរំពេច
"អាចង្រៃ! តាមខាំយើងដូចឆ្កែទៅហើយនៀក មិនអីទេ ចាំមើលយើងនិងធ្វើអោយឯងមើលថាយើងសាហាវប៉ុណ្ណា បិសាចរយឆ្នាំដូចយើងមិនខ្លាចមនុស្សកំបុិកកំប៉ុកដូចឯងទេ ចង់លេងជាមួយយើងហេ៎ស" និយាយម្នាក់ឯងរួចហើយគេក៏ចុចទូរសព្ទ័ទៅនរណាម្នាក់ក៏មិនដឹងដូចជាបញ្ជាធ្វើការងារអ្វីមួយ
"យើងមានការងារមួយអោយឯងធ្វើ"
"រឿងអ្វីដែរលោកម្ចាស់?" អ្នកខ្សែម្ខាងទៀតនិយាយ
.....(លាក់សិន)...
To be continue
Enjoy your reading
Vote oy admin phg na ❤️😘