Calvin POV:
“Good day Sir! This is our final report for this Monthly income. Base on our data income we earned 98.6% this month compared to other months with 96.3% of income, this month we earned is the highest income for the first time. It's over 3.4 Billion USD enter at our profits. Our new shareholders shared a Billion of dollars too, for our new project. Callianvin Corporation are working together to built our new project for upcoming program, and it will be planned to reach other country to expand our project.” My Secretary or let's say my right hand expound to me my company income this month and our plan project for this year.
He's Letun isa sa mga pinagkakatiwalaan kong secretary sa aking kompanya. Loyal si Latun sa'kin at sa kompanya, siya ang nag h-handle ng kompanya kasama ang mga exclusive director ng bawat branches sa buong mundo. He just updating me if something happen or anything update news.
“Thanks for the update, Mr. Leigh you may go now.” i smiled. Yukuko pa 'to bago naglakad patalikod saka humarap sa pintuan pagkarating niya roon at lumabas na ng aking opisina. I have many office in every branches of my company, but my main office was located here in Canada, this is also the main branch of my company. It has around of twenty floors and my office located on the last floor.
I was pretty sitting at my swivel chair when i remembere something and my phone beed suddenly, i have a new message. I just look at the message and saw Catherine name in my phone screen, reminding me that we have a lunch together with Vincent.
Agad-agad naman akong tumayo sa pagkakaupo at tiniklop ang mga gamit ko sa ibabaw ng mesa bago ako naglakad palabas sabay kuha ng coat ko na naka sabit. Paglabas na paglabas ko palang ng opisina ko'y bumungad kaagad sa'kin paglabas ko si Letun na busy sa pagtitipa sa kaniyang laptop. He look at me and salute, i just bowed and continue walking.
Bumaba ako hanggang parking area saka pinatunog ang sasakyan kong nakapark sa VIP area habang hawak-hawak ang susi ng sasakyan. Tatlong sasakyan ang nakapark dito three kinds of Buggati car.
I choose my black car and drive it away. It takes me twenty minutes before i arrive the Crezeto Restaurant, kung saan namin napag usapan na kumain. They're already there when i came inside, sitting while talking to each other. Smile scaped from my lips when i see them.
“Your here!” bigkas ni Vincent ng maupo ako sa tabi ni Cath na kaharap niya. Sumilay naman ang mga ngiti ni Cath ng makita ako sa kaniyang tabi.
“Let's order now?” pag anyaya ko sa kanila.
“Okay, ano mga o-orderin niyo?” tanong ni Cath sa'ming dalawa ni Vincent. Kaniya-kaniya naman kaming kumuha ng menu para tumingin ng mga pagkaing o-orderin.
Matapos makapili ng nga o-orderin. Vincent pressed the botton to say our order in the mic. Tumayo naman si Catherine bigla kaya sabay kami ritong napatingin ni Vincent na nakakunot ang mga noo.
“Restroom lang ako.” saad nito saka nag excuse na dumaan sa aking harap, naiwan naman kaming dalawa ni Vincent na magkaharap. Busy naman, kami ni Vincent sa kaniya-kaniya ginagawa nang makaramdam din ako ng naiihi.
“Gotta go to the restroom too.” paalam ko naman kay Vincent saka tumayo at naglakad palabas ng table namin saka dumeritsyo papunta sa restroom. Lady's room and Mens room ay magkatabi lang.
Pumasok ako sa restroom saka nag jingle. Ilang minuto bago ako lumabas. Paglabas ko'y inintay ko pa si Catherine na lumabas mula sa Ladys room. Hindi pa naman siguro 'yon nakakalabas ng restroom ano?
Ilang minuto akong nag intay ng makita ko si Catherine, kaya naman pala ang tagal nito'y nagpalit pa'to ng damit, ngunit bakit naman pambahay ang pinalit nitong damit? Kaya napakunot ang aking noo saka nagmula ito sa labas hindi galing sa loob ng restroom. Siguro'y bumalik ito sa table namin.
Hinila ko ang kamay nito saka tinanong. “Tapos kana na mag restroom.” tanong ko ng papasok itong muli sa loob ng restroom na walang dala na kahit ano. Ano nanaman kaya ang gagawin nito sa loob. Pansin ko naman ang pagkunot ng noo nito habang nakatitig sa'king mga mata.
“Sino kaba?” mayabang at maangas na tanong nito sa'kin. Nagulat naman ako sa inaasta nito sa'kin.
“Don't joke at me Catherine.” madiin kong saad dito… alam kong niloloko niya lang ako. Subalit pansin ko naman ang biglaang panlalaki ng mga mata nito matapos kong tawagin ang pangalan nito.
“Pa'no mo nalaman ang pangalan ko?” Alam kong pina-prank lang ako ni Cath kaya natawa nalang ako sa sinabi nito. “Why anong nakakatawa?” may halong irita at maangas na pagkakatanong nito kaya nawala naman ang aking nga ngiti.
“Tara na nga.” hahawakan ko palang ang mga kamay nito ng bigla niya itong ilayo sa'kin at agad-agad na pumasok sa loob ng restroom kaya wala na'ko nagawa. Ano ba'ng problema ng babaeng 'yon. Napailing-iling nalang ako saka nag decide na bumalik nalang sa aming table.
“Bro! Anong problema ni Catherine?” tanong ko kay Vincent pagpasok ko palang ng table namin. Ngunit laking gulat ko ng makita ko si Catherine na kaharap si Vincent na nakaupo. Labis na pagkalito naman ang naramdaman ko't pumasok sa'king isipan. “T-teka?”
“Anong problema ko Calvin?” tanong sa'kin ni Catherine na natatawa.
“Anyare sa'yo?” takang tanong ni Vincent na natatawa habang umiiling-iling.
“W-wait, your in the restroom right? I-i saw you?!” utal kong sambit habang hindi parin makapaniwala sa nakita.
“Anong nakita kanina panga ako rito, ikaw kaya diyan ang matagal.” wika naman ni Cath habang taas ang isang mga kilay na nakatingin sa'kin.
“Oo nga bro, ba't ang tagal mo sa restroom at bakit gulat na gulat ka diyan.” Vincent said and chuckled.
“I-i saw Catherine right there at the restroom. Papasok ng Ladys room and her clothes was different.” napatingin naman ako sa suot na damit ni Cath, hindi naman nagbago ang suot nito ganon parin gaya ng kanina. “I tried to pulled her but she just asked me if who i am.” kuwento ko sa kanilang dalawa.
Nagkatinginan naman si Vincent at Catherine sa aking sinabi, habang kunot noong nagtataka. “Namamalikmata kalang ata.” sambit ni Vincent na hindi ko sinang-ayunan.
“No, impossible nakausap ko pa siya ng harap-harapan. I clearly saw her face infront of me.” kuwento ko sa kanila.
“Who's that girl? Talaga bang kamukha ko?” Catherine asked curiously. I just nodded. “Baka kakambal ko.” Pagbibiro naman ni Cath.
“What if?” natahimik sila sa isinambit kong 'yon. Saka kami isa-isang nagkatinhinan.
“Kung ano-ano nanaman ang sinasabi mo.” sira ni Vincent sa katahimikan. The ambience and presence back when Vincent talk. Sabay-sabay kaming napatingin sa pintuan ng biglang may kumatok mula rito. I opened the door saka naman bumungad sa'ming harapan ang mga order naming pagkain.
“Here's your order Ma'am and Sir!” they greet saka isa-isang inilapag sa lamesa ang nga inorder naming mga pagkain kanina.
“Thanks”
“Thanks”
“Salamat po.”
Sabay-sabay naming sambit na tatlo. Nagkatinginan naman ulit kami ni Vincent.
“Let's eat!” ani ni Catherine nang umalis na ang mga nag dala ng pagkain sa'min.
“Wala na ba'ng iba pang kulang?” paninigurado ni Vincent. Tumango naman si Catherine.
“But before we eat let's pray first!” Cath said and start praying.
Catherine POV:
“Dear lord, Thank you for the food and we really appreciate all the blessings you gave to us. We're going to cherish all the blessings you gave. That's all thank you. Amen!” dasal ko saka nag sign of the cruz. Nag isa-isa naman kaming nag kainan ng sabay-sabay.
“I really love their food!” Vincent said. He really loves eating here talaga. Actually he's the one who recommend this restaurant kaya kami napad-pad dito. Both me and Calvin agreed to him.
Hanggang ngayon naman ay 'di parin talaga mawala-wala sa'king isipan ang mga sinabi ni Calvin kanina. I was thinking if Calvin is just joking us but his face while talking was serious. He look so serious to the point that you'll can't even think that he's joking.
Subalit sino nga ba ang babaeng 'yon? Kamukhang-kamukha ko? Na c-curios talaga ako sa itsura ng babae kung kamukha ko ba talaga 'to. Malalim ang mga iniisip ko sa babaeng sinabi ni Calvin.
What if… bigla ko naman naalala ang sinabi ni Capvin na 'yan kanina. What if kamag anak ko 'yung babaeng 'yun? What if kakambal ko nga? Pero napaka imposible dahil wala naman akong kakambal. Wala rin naman sinabi sa'kin si Lola, kung meron man ay sasabihin niya kaagad ito sa'kin.
“Don't like the food?” tanong ni Calvin na nakatingin sa'kin, napansin siguro nito ang pagtulala ko lang sa pagkain at Hindi man lang kinakain at nakatitig lamang dito.
“huh? Ahmm hindi naman, may iniisip lang ako.” sagot ko sa kaniya saka ako nagsimulang kumain na kahit malalim pa ang iniisip.
“Do you have a problem?” alalang tanong ni Vincent sa'kin. Umiling-iling naman ako saka kumain nalang. “I heard a news that you're going to make some project this year?” tumingin naman si Vincent kay Calvin habang nagtatanong.
“Yeah, we're going to start it a soon as possible maybe next month we'll start it.” sagot ni Calvin kay Vincent. Nakikinig lang naman ako sa dalawa dahil 'di ko naman maintindihan ang pinag uusapan ng mga 'to. “How about you? Any update about Vlinence Corporation?”
“I don't have any project this year, my profit wasn't decreasing its stay at 98.8% income of profits this past months. Nothing change, my branch in Denmark are gonna open soon.” tahimik lang akong nakikinig sa dalawa. Wala naman akong maintindihan sa pinag uusapan nila. It's about business naman kase, ano naman ang alam ko sa mga 'yan im scientist college student.
“Good to know about that.” tugon ni Calvin.
“There's a land near at my Brach in Denmark, Wanna build to? It can suits to build a new branch.” Vincent drink a water after what he said.
“I'll think about it. I just to focus for now to my upcoming project thiy year.” tumango-tango naman si Vincent saka sila nagpatuloy sa pagkain.
“Why are you silent baby?” takang tanong ni Vincent habang kunot noong nakatingin sa'kin medyo ngumu-nguya-nguya pa'to ng pagkain.
“Nothing, Hindi lang talaga ako makarelate sa mga pinag uusapan niyo.” natawa naman ang dalawa sa dinabing kong 'yon.
Natapos kami sa pagkain at si Vincent ang nag bayad ng bill. Nagtalo pa ang dalawa kung sino ang mag babayad kanina, ngunit sad'yang kuripot lang talaga si Calvin kaya si Vincent na ang nagbayad sa pagkain.
Palabas na sana ako ng Restaurant ngunit bigla naman akong may nakitang isang babaeng nakapambahay lang ang suot. Napakunot naman ang noo ko rito dahil ang akala ko'y namamalikmata lang ako. Ako lang ang mag isa na naririto dahil nag restroom pa ang dalawa ng sabay.
My eyes widened when i see that girl face… t-teka namamalikmata ba'ko? B-bakit kamukhang-kamukha ko ang babaeng 'yun? Who's that girl? May kasama itong isang lalaki habang magkahawak ang mga kamay.
Naiwan ako roon na tulala sa kawalan habang hindi maka get over sa aking nasaksihan. Naalala ko nanaman tuloy ang sinabi ni Calvin kanina. Maybe that girl was he's talking about earlier. Talagang kamukhang-kamukha ko ito, kaparehas na kaparehas.
Muntik pa'ko mapatalon ng may tumapik sa aking balikat. Kaagad naman akong napalingon kung saan nagmula ang tapik sa'king balikat.
“Ba't ganiyan ang itsura mo? May nangyari ba?” “takang tanong ni Vincent na kasama si Calvin na nakakunot din ang mga noo.
”Hmm, w-wala naman, b-bakit mo natanong?“ i tried to be serious and laugh a bit.
”Para ka kasing nakakita ng multo diyan sa mukha mo.“ sambit ni Vincent na nakatingin sa'king mukha gaya naman ni Calvin.
”H-hindi naman, t-tara na.“ paganyaya ko sa kanila and chuckled. Sabay-sabay naman kaming naglakad papunta sa parking.
”May pupuntahan kapa bang iba Calvin?“ Vincent asked saka ako pinagbuksan ng pinto ng sasakyan.
”Nope,“ sagot nito at sumakay narin ng kaniyang sasakyan. Sumakay na rin si Vincent at pinaandar ang sasakyan. While me? Hindi maka get over sa'king nakita kanina, tulala lang akong nakatingin sa labas ng sasakyan hanggang sa 'di kona namamalayan na nakarating na pala kami sa bahay nalaman ko nalang ng tapikin ako ni Vincent sa balikat.