Tae ឃុំខ្លួននៅតែក្នុងបន្ទប់មិនទៅណា គេគិតតែពីយំ ក្រឡុំភួយគេងក្នុងបន្ទប់របស់ Jungkook នឹករលឹកអ្នកម្ខាងទៀតជាខ្លាំង ។
តុក~តុក
ភ្លាមនោះដែរទ្វារបន្ទប់ក៏បន្លឺឡើង បញ្ជាក់ពីវត្តមានរបស់មនុស្សម្នាក់ទៀត ដែលកំពុងតែចង់ហៅគេ ។
«អ្នកប្រុស Tae!! លោកស្រីហៅអោយទៅជួបចាស៎»ឌី ដែលជាអ្នកបម្រើប្រចាំខ្លួន Irin ក៏ឡើងមកហៅ ព្រោះតែជាបញ្ជារបស់លោកស្រី Jeon ។
«ហ្ហឹកៗ...»Tae ប្រឹងក្រោកទាំងឈឺក្បាលខ្ទោកៗ មុខគេឡើងហើមក្រហមអស់ទៅហើយ យោងខ្លួនដ៏ស្រាលខ្ញើកសម្ដៅទៅទ្វារ មុននឹងស្រដីប្រាប់៖
«ខ្ញុំដឹងហើយ...»លឺដូចនេះ ឌីក៏ចុះទៅខាងក្រោមវិញ ឯនាយតូចក៏ចូលទៅសម្អាតមុខមាត់ដ៏ស្រម៉ាមប៉ាករបស់គេចេញ ទើបចុះទៅខាងក្រោមដើម្បីជួបមនុស្សចាស់ ។
គេរៀបខ្លួនសឹងមិនត្រូវ បើមើលតាមក្រសែភ្នែកច្បាស់ណាស់ថាមនោសញ្ចេតនាលោកស្រី Jeon មានចំពោះគេមិនដូចពីមុន កែវភ្នែកមុតស្រួចសម្លឹងមកគេមិនដក ខណៈដែល Tae ក៏ចូលទៅអង្គុយទល់មុខរបស់គាត់ ។
«អ្នកម៉ាក់...ហៅខ្ញុំមានអ្វីឬ?»
«រឿងដែល Jungkook និយាយ តើពិតដែរទេ?»
«គឺ...»
«ល្មមឈប់លាក់បាំងខ្ញុំបានហើយ ឯងមានដឹងថាខ្លួនបានធ្វើអ្វីខ្លះដែរទេ?»លោកស្រី Jeon គំហកមួយទំហឹងដោយភាពក្រេវក្រោធ កាលបើឃើញគេស្ទាក់ស្ទើរមិនចង់និយាយដូច្នេះ ។
«ខ្ញុំសូមទោស...»Tae បានត្រឹមឱនមុខសម្រក់ទឹកភ្នែក គេដឹងថាទាំងនេះជាកំហុសរបស់គេ ដែលធ្វើឲ្យគ្រប់យ៉ាងប្រែជារញ៉េរញ៉ៃ ។
«ខ្ញុំមិនត្រូវការពាក្យសូមទោស ប៉ុន្តែខ្ញុំចង់ដឹងថាឯងទាក់ទងកូន kook តាំងពីពេលណា ហើយបើបែបនេះឯងមកចុះអេតាសីុវិលជាមួយនឹង Jiho ធ្វើអ្វី? ឯងចង់យ៉ាងម៉េចអោយប្រាកដ Taehyung»
«ហ្ហឹក ខ្ញុំដឹង...ខ្ញុំមិនគួរធ្វើបែបនេះ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនបានស្រឡាញ់ Jiho hyung ឡើយ ខ្ញុំគ្រាន់តែធ្វើដើម្បីបំពេញមុខមាត់គ្រួសារប៉ុណ្ណោះ»
«គ្រួសារ? ឯងនៅហ៊ាននិយាយថាធ្វើដើម្បីគ្រួសារទាំងដែលឯងបែរជាលួចទាក់ទងប្អូនប្រុសរបស់ស្វាមីនឹងឬ? តើកិត្តិយស...ភាពថ្លៃថ្នូររបស់ឯងនៅឯណា?»លោកស្រី Jeon ទប់ខ្លួនមិនជាប់ ក្រោកឈរស្រដីជាមួយនឹងសម្លេងធ្ងន់កណ្ដុក ។
«...ខ្ញុំគ្មានចេទនាទេ ខ្ញុំមិនបានចង់អោយរឿងទៅជាបែបនេះឡើយ-»
«ប៉ុន្តែកូនខ្ញុំទទួលទណ្ឌកម្មជំនួសឯងរួចទៅហើយ តើហេតុអីទៅ Kim Taehyung ? គ្រួសារខ្ញុំធ្វើអ្វីខុសចំពោះឯង ទើបធ្វើបាបកូនប្រុសខ្ញុំដល់ថ្នាក់នេះ»ដំណក់នៃទឹកនេត្រារមៀលចុះមកពីភ្នែកអ្នកម្ដាយដែលយំយែកអាណិតកូន ។
«ខ្ញុំសូមទោសម៉ាក់ ហ្ហឹកៗ ខ្ញុំគ្មានបំណងធ្វើបាបអ្នកណា ព្រោះតែភាពឆោតល្ងង់របស់ខ្ញុំមួយពេល ប៉ុន្តែខ្ញុំពិតជាស្រឡាញ់ Jungkook មិនមែនគ្រាន់តែចង់ធ្វើបាបគេឡើយ ខ្ញុំព្យាយាមកែប្រែហើយ តែមិនអាច ហ្ហឹក កាលដែលខ្ញុំចង់លែងលះ ព្រោះមិនចង់ខុសធ្ងន់ជាងនេះ...»
«ឯងគួរតែមិនចាប់ផ្ដើមតាំងពីដំបូង ពេលនេះយ៉ាងម៉េច? កូន kook ជាប់ឃុំ ឯងមានដឹងថាទីនោះវាគួរអោយខ្លាចប៉ុណ្ណាដែរទេ មានយល់ដល់ទ្រូងអ្នកជាម្ដាយដូចជាខ្ញុំឬអត់? រួចចុះ Jiho តើគេនឹងឈឺប៉ុណ្ណា ពេលដែលដឹងថាប្រពន្ធទៅលួចលាក់ជាមួយនឹងប្អូនប្រុសបង្កើត ដើមហេតុគឺមកពីឯងតែម្នាក់គត់ Kim Taehyung!!»
«ហ្ហឹកហ្ហឺ....»Tae ហាស្លាក់និយាយមិនចេញ បានត្រឹមសម្រក់ទឹកភ្នែកដឹងនូវកំហុសមួយនេះ ។
«ខ្ញុំស្ដាយណាស់ ដែលយកឯងមកធ្វើជាកូនប្រសារ...ខ្ញុំគ្មានថ្ងៃទទួលឯងជាសមាជិកក្នុងគ្រួសារខ្ញុំជាដាច់ខាត!!»លោកស្រី Jeon ដើរចេញទាំងជូតទឹកភ្នែករបស់ខ្លួន គាត់នឹងរកមធ្យោបាយយកកូនចេញពីទីឃុំឃាំងនោះដោយខ្លួនឯង ។
«ហ្ហឹកៗ ខ្ញុំខុសណាស់ទៅហេស៎»
«អ្នកប្រុស Tae...»ឌី សសៀរមកក្បែរកាយតូចអង្អែលស្មារបស់គេថ្នមៗជាការលួងលោម ព្រោះមិនហ៊ានទៅតាមលោកស្រី Jeon ដែលកំពុងតែទោសៈពេញខ្លួនឡើយ ។
«ឌី ហ្ហឹកៗ តើខ្ញុំគួរធ្វើបែបណា? ខ្ញុំខុសហើយ ហ្ហឹក ខ្ញុំហត់នឹងតតាំងខ្លាំងណាស់»គេត្រូវព្រាត់ប្រាស់ប៉ុន្មានដងទៀតទើបអាចជួបជុំ ស្នេហាហាក់មិនសមបំណងទាល់តែសោះ រកសុភមង្គលមិនឃើញ ស្រឡាញ់គេហើយក៏មិនអាចបាន ចុងក្រោយគេនៅតែត្រូវរៀបការជាមួយនឹងមនុស្សដែលមិនបានស្រឡាញ់ ដំណើរជីវិតទៅមុខបែបណា គ្មាននរណាដឹងឡើយ ។
Skip~
សភាពក្នុងវិមានអាប់អួរ លោកស្រី Jeon ប្រែជាស្ងប់ស្ងាត់លែងនិយាយស្ដី អាហារក៏មិនសូវហូប ចំណែកលោក Jeon មិនត្រឡប់មកវិមានពីរយប់ទៅហើយ ព្រោះមិនចង់មានរឿងរកាំរកូសជាមួយប្រពន្ធ ។
ក្រលេកមកកាន់រាងតូចឯណេះវិញ ស្រងូតស្រងាត់ សម្ងំតែក្នុងបន្ទប់របស់ Jungkook មិនទៅណា លើកលែងតែពេលធ្វើអាហារគេត្រូវចុះមកជាចាំបាច់ ។ សល់តែបីថ្ងៃទៀតគ្រួសារគេនឹងមកកូរ៉េជាមួយនឹងលោកតាលោកយាយ ដើម្បីចូលរួមពិធីមង្គលការនៅដើមសប្តាហ៍ក្រោយ ។
តុក~តុក
«Tae បងចូលទៅបានទេ»សម្លេង Jiho ហៅស្រដាស់ទៅរាងតូចខាងក្នុង ។ Tae ក្រោកចេញពីគ្រែសំដៅមកបើកទ្វារឱ្យរាងក្រាស់ជាស្វាមី ។
«hyung មានអ្វីឬ?»
«បងចង់នាំ Tae ទៅមើលឈុត នឹងកន្លែងរៀបចំរោងការ»ឃើញគេនៅតែក្នុងបន្ទប់ទើបចេះតែបារម្ភ នាយមិនអាចជួយអ្វីបានច្រើន ក្រៅពីមើលថែគេប៉ុណ្ណោះ ។
«ហ្ហឹម ខ្ញុំទៅរៀបចំខ្លួនសិន»Tae ដើរចេញទៅបន្ទប់ខ្លួនវិញ ។ និយាយតាមត្រង់គេគ្មានសិទ្ធិចេញចូលបន្ទប់ Jungkook ឡើយ ព្រោះតែបញ្ជារបស់លោកស្រី Jeon ហើយកាលដែលគេចូលមកបាន លើកលែងតែពេលដែលគាត់មិននៅ ។
Jiho រង់ចាំគេរៀបចំខ្លួនរួចរាល់ ទើបចេញទៅជាមួយគ្នា ។ បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការងារ នាយក៏ឆ្លៀតជូនគេដើរលេងលំហែរអារម្មណ៍ខ្លះ ក្រែងអាចជួយសម្រាលដល់ចិត្តរបស់ Tae ប៉ុន្តែគេនៅតែស្រពាប់ស្រពោន ពេលដែល Jiho សួរនាំ គេក៏បែរមកញញឹមខ្សោះ ដូចមនុស្សមានទុក្ខប៉ុនភ្នំ ។
«ចង់ទៅជួបគេទេ?»Jiho បន្លឺសំណួរឡើងខណៈដែលខ្លួនកំពុងតែបើកឡានតាមផ្លូវ ។
«អាចដែរហេស៎?»Tae សើចដើមកចម្អកអោយខ្លួនឯង គេមិនទាំងដឹងផងថាពេលនេះ Jungkook នៅឯណា ។
«ធ្វើមុខអោយរីករាយទៅ Jungkook ប្រហែលមិនចង់ជួប Tae ក្នុងសភាពបែបនេះឡើយ»Jiho ញញឹមហាក់ផ្ដល់ជាក្ដីសង្ឃឹមដល់គេយ៉ាងដូច្នោះ ។ ស្រឡាញ់គេតែម្ខាងវាឈឺស្រាប់ហើយ តែមកឃើញគេសោកសៅបែបនេះគឺកាន់តែចុកចាប់ ។
#ជម្រុំនៃបន្ទាយទាហាន
កាយតូចឈរសម្លឹងទៅមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ពីក្រៅរបងលួសដែកដែលហំព័ទ្ធជាប់ជម្រុំហ្វឹកហាត់ ដែលឆ្ងាយពីគ្នាគួរសម ។
«គេធ្វើការបែបនេះរាល់ថ្ងៃឬ?»ដំណក់ញើសដែលស្រក់ចុះ ខ្លួនប្រាណក៏ប្រលាក់ប្រលូក ដោយនៅលើខ្លួនរបស់នាយមានត្រឹមខោទាហានជើងវែងមួយប៉ុណ្ណោះ កំពុងលីដុំឈើមួយតែម្នាក់ឯង ឆ្ពោះទៅរកគោលដៅដែលបានកំណត់តាមកូនទាហានដទៃឯទៀត ។
«នេះជាការហ្វឹកហាត់ដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ ដើម្បីពន្លឿនសមត្ថភាពកូនទាហាន ដោយធ្វើការ 18 ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ នេះគ្រាន់តែជាការសាកកម្លាំង នៅមានច្រើនទៀតដែលគេត្រូវទទួល»
«.............»Tae ស្ងាត់លែងនិយាយស្ដី គេអួលដើមកហាមាត់លែងកើតទៅហើយ ។ គេអាចទទួលអារម្មណ៍ពីរាងក្រាស់តាមរយៈទឹកមុខរបស់នាយ ឈើមួយដើមមុននេះមិនក្រោម120Kgឡើយ នាយអាចលើកបានដោយរបៀបណា? វាធ្ងន់ខ្លាំងណាស់ នៅលើដងខ្លួនដែលធ្លាប់តែល្អស្អាត បង្ហាញនូវស្លាកស្នាមដាច់ដោយកន្លែង តើនាយឈឺប៉ុណ្ណាទៅ
«មកតាមបងមក!!»Jiho ស្រដីអោយគេទៅតាមខ្លួន រាងតូចបោះជំហានទៅតាមគេទាំងមិនដកភ្នែកចេញពី Jungkook ។ អារម្មណ៍អាឡោះអាល័យ មិនដាច់ស្រឡះចេញពីចិត្តគេទាល់តែសោះ ។
«បានហើយ ប៉ុណ្ណឹងចុះ គ្រប់គ្នាអាចសម្រាកបានមួយម៉ោង រួចត្រឡប់មកជួបគ្នាវិញនៅទីនេះ»មេទាហាន ក្រោយពីផ្លុំកញ្ចែបញ្ចប់បេសកកម្ម ក៏ប្រាប់អោយគ្រប់គ្នាបំបែកជួរទៅសម្រាក ។ ភ្លាមនោះបែរជាមានសម្លេងហៅបង្អាក់ Jungkook ៖
«Jeon Jungkook លោកនាយហៅអោយទៅជួបនៅការិយាល័យ!!»ពេលនេះនាយត្រឹមជាទាហានហ្វឹកហាត់ទើបពួកគេប្រហើនមិនខ្លាចបែបនេះ ។
«ពេលនេះជាម៉ោងសម្រាក មិនមែនពេលជួបជុំ!!»Jungkook មានៈមិនព្រមជួប តែពួកគេនៅតែព្យាយាមនិយាយ ។
«បើមិនចង់ត្រូវផ្ដៅជាមួយទឹកអំបិល ក៏ឆាប់ទៅៗ»
Jungkook ខាំមាត់សង្កត់ចិត្ត សឹងតែហក់ទៅវាយមេទាហាននោះអោយចេញឈាមតាមមាត់ទៅហើយ ។ ត្រឹមពីរថ្ងៃមកនេះនាយត្រូវពួកគេធ្វើបាបមិនលុះថ្ងៃ តាមការបញ្ជារបស់លោក Jeon ។ រាងក្រាស់ដើរតាំងៗ កាត់ថ្ងៃក្ដៅហែងសំដៅទៅការិយាល័យបងប្រុសទាំងមិនខ្ចីរកអាវពាក់ ។
ក្រាក~គ្រាំង ទ្វាបើកមិនថ្នមកម្លាំង ពញ្ញាក់អ្នកខាងក្នុងដែលទន្ទឹងរង់ចាំនាយអោយភ្ញាក់ក្រញាង
«Tae.....»Jungkook គាំងស្ដូកសម្លឹងទៅមនុស្សដែលនាយសែននឹក កំពុងតែញញឹមមកកាន់នាយយ៉ាងស្រទន់ ។ មុននេះស្មានថាជា Jiho ទើបបញ្ចេញកំហឹងតាមអារម្មណ៍ មិនបានគិតដល់ថានឹងមានវត្តមានមនុស្សម្នាក់ទៀតឡើយ ។
«Jungkook!!»Tae ហៅនាយធំទាំងរំភើប រត់សំដៅទៅរករាងក្រាស់បម្រុងនឹងស្រវាអោបគេទៅហើយ ប៉ុន្តែត្រូវរាងក្រាស់គេច មុននឹងទាញទ្វារបិទយ៉ាងរហ័ស ។
«កុំប៉ះខ្ញុំអី ខ្លួនខ្ញុំកខ្វក់ណាស់»នាយមិនបានស្រស់សង្ហារកាយក្រអូបដូចពីមុន ពេលនេះមានតែក្លិនញើស កម្ទេចកម្ទីពីធូលីជាប់លើរាងកាយមាំមួននេះប៉ុណ្ណោះ ។
«អត់ទេ ទោះលោកបែបណា ក៏លោកនៅតែជា Jungkook របស់ខ្ញុំ»Tae រឹងរូសមិនចុះចាញ់សូកដៃអោបចង្កេះរាងសង្ហាទាំងគ្មានអារម្មណ៍ថាខ្ពើមរអើម ។
«Tae...»Jungkook ហៅនាយតូចដោយសម្លេងស្រាល ចិត្តចង់អោបគេបន្តិចអត់បន្តិច ព្រោះតែខ្លាចប្រលាក់កាយល្អស្អាតមួយនេះ ។
«លោកហត់ទេ ចាំមួយភ្លេត»Tae លែងចេញពីការអោប ស្រវារកកូនកន្សែងចេញពីកាតាប មុននឹងយកមកជូតញើសអោយ Jungkook ។
«មើលចុះប្រលាក់អស់ហើយ»ដៃតូចជូតផ្ទៃមុខដែលពោពេញទៅដោយដំណក់ញើសនោះអោយជ្រះស្រឡះ ភ្ជាប់ជាមួយស្នាមញញឹមមិនរលុប ដូចជារីករាយជាមួយនឹងការងារនេះខ្លាំងណាស់ ។
«.............»Jungkook នៅស្ងៀមមិនកម្រើក គយគន់វង់ភ័ក្ត្រដែលនាយសែនស្រឡាញ់ ចង់ចងចាំនូវទម្រង់មុខដ៏ស្រទន់មួយនេះនៅក្នុងចិត្តរហូតទៅ ។
«លោកឃ្លានឬនៅ ពួកយើងទៅរកអ្វីញុាំល្អទេ Jiho hyung កំពុងតែចាំនៅខាងក្រៅ»
«ឃ្លានបងច្រើនជាង អោយញុាំឬអត់?»ទឹកមុខច្រឡើម ញាក់ចិញ្ចើមទ្រើតៗ ឱនមុខមកកៀកនឹង Tae បើពេលនេះនាយមិនមានក្លិនអាក្រក់ ប្រាកដជាចាប់ក្រញិចកាយតូចច្រឡឹងនេះអោយស្រងល់មិនខាន ។
«ឡប់សតិ ជាពេលអីទៅហើយ លោកនៅគិតរឿងនេះទៀតអ្ហ៊ៃ? មនុស្សលោករោគចិត្តណាស់»
«ខ្ញុំនិយាយពិត បងមើលចុះ ខ្ញុំរឹងមាំជាងមុនច្រើនណាស់ បើមិនជឿស្ទាបមើលទៅ»Jungkook ចាប់ដៃស្រឡូនអោយមកប៉ះសាច់ដុំប្រាំបីកង់ដ៏ហាប់ណែនរបស់នាយ ទាំងដែល Tae អៀនសឹងជ្រែកដីទៅហើយ ។
«មនុស្សច្រឡើម ឈប់លេងបានហើយ នេះមិនហត់ខ្លះទេហេស៎ លោកគួរតែសម្រាក!!»
«មិនហត់ទេ បើបាននៅក្បែរបង!!»Jungkook បង្ហើបមួយប្រយោគទាំងក្រសោបដៃស្រឡូនមកកាន់ ។ មុននឹងបន្ត៖
«រង់ចាំខ្ញុំណា Tae! មិនថាមានរឿងអ្វី ខ្ញុំសុំបងកុំរៀបការដាច់ខាត រង់ចាំខ្ញុំចេញពីទីនេះ ខ្ញុំនឹងនាំបងទៅកន្លែងមួយដែលឆ្ងាយ ទៅកន្លែងដែលគ្មានអ្នកណាអាចមកបំបែកពួកយើងបាន»សម្លេងជាមួយនឹងទឹកមុខទទូចអង្វរកធ្វើអោយរាងតូចគាំងធ្មឹងកម្រើកហើបមាត់មិនរួច ។
Tae សម្លឹងចូលជ្រៅទៅក្នុងកែវភ្នែកថ្លាយង់បង្ហាញពីភាពមុះមុតប្រាកដប្រជា នាយសង្ឃឹមយ៉ាងនេះឬ? ប៉ុន្តែគេធ្វើមិនបានឡើយ បើគេហ៊ានប្រឆាំង គេនឹងឈឺកាន់តែខ្លាំង Jungkook នឹងរឹតតែពិបាក ភាគរយតិចណាស់ដែលគេអាចរកក្ដីសុខឃើញ ។ កាយតូចមិនមាត់តប ស្រវាអោបកាយមាំជាប់ នេះអាចជាលើកចុងក្រោយដែលពួកបានក្បែរគ្នាក៏ថាបាន ។
(ស្រមៃថា Jungkook ទៅច្រៀងបទ still with you ក្នុងថ្ងៃការរបស់ Tae😂)
To be continued
Lie Naa