កណ្ដាលអាធ្រាតយប់ស្ងាត់ បាត់អស់សម្លេងមនុស្សម្នាព្រោះតែចូលនិទ្រាទៅហើយនោះ នៅឡើយតែមនុស្សមួយគូដែលកំពុងតែពពាក់ពពូនគ្នាក្នុងភួយ សម្ងំធ្វើរឿងមិនគប្បី បង្កើតជាក្ដីសុខសម្រាប់ខ្លួនឯង ។ ម៉ោងមួយរំលងអាធ្រាត្រ សង្គ្រាមស្នេហ៍នៅមិនទាន់រលត់ សម្លេងថ្ងួចថ្ងូរចេះតែបន្តពីមួយក្ដារទៅមួយក្ដារ ។
ផ្លាប់ៗៗៗ~
«អ្ហឹសសស...អ្ហឹសសៗៗ»នាយតូចបើកមាត់បញ្ចេញសម្លេងដ៏អាម៉ាសទាំងបិទភ្នែកអស់កម្លាំង គេសឹងតែសន្លប់ម្ដងៗទៅហើយ ប៉ុន្តែ Jungkook មិនព្រមបញ្ឈប់ទាល់តែសោះ ។
«អ្ហាសស៎...បងថ្ងូរពីរោះណាស់ Tae »
«Jung...បានហើយ អ្ហាសស៎...អ្ហឹម»Tae ទះស្មារាងក្រាស់អោយបញ្ឈប់គេទៅលែងរួចពិតមែន តែរាងក្រាស់បែរជាផ្គើនថើបបំបិទមាត់គេមិនអោយស្រែក ព្រមទាំងដោលចង្កេះបាវខ្សាច់កាន់តែលឿនឡើងរហូតដល់គោលដៅ ។
«អ្ហឹហ្ហឹម...»អណ្ដាតក្ដៅគគុកប្រលែងលេងក្នុងក្រអូមមាត់ទាំងមិនខ្លាចញញើត ជញ្ជក់យករសជាតិដ៏ផ្អែមចេញពីដៃគូរបស់ខ្លួន ខណៈដែលរាងតូចអោបករបស់គេជាប់ តបតទៅ Jungkook វិញ មិនអោយនាយខកចិត្តឡើយ ។
«ហត់ណាស់ Jung ខ្ញុំទៅលែងរួចហើយ...»
«កំដរខ្ញុំមួយទឹកទៀតទៅ ខ្ញុំនឹងអោយបងគេង»
«អត់ទេ ខ្ញុំចង់សម្រាក»Tae គេចវេសមិនព្រមតាមសំណើ បម្រាស់ខ្លួនបែរខ្នងមិនអោយរាងក្រាស់ប៉ះពាល់គេទៀតឡើយ ពុំដូច្នោះគេច្បាស់ជាសន្លប់មិនខាន ។
«ក៏បាន ប៉ុន្តែលើកក្រោយបើបងមិនសន្លប់ខ្ញុំមិនឈប់ដាច់ខាត»Jungkook ក្រោកចេញពីកាយតូច ដាក់ខ្លួនគេងពីក្រោយខ្នង Tae សូកដៃអោបកាយអាក្រាតគ្មានសម្លៀកបំពាក់នោះយ៉ាងកក់ក្តៅ ។
«គ្មានលើកក្រោយទេ មនុស្សឆ្កួត!!»Tae បែរមកសម្លក់គេទាំងខាំមាត់ខឹង ធ្វើឱ្យនាយសើចចេញមកទាំងហួសចិត្ត ។
«ចាំតែមើលទៅ ហឹស... Good night សឺត~»
Tae ញញឹមបិទភ្នែកគេងទាំងមានក្ដីសុខ នៅស្ងៀមអោយគេគេងអោបពីក្រោយយ៉ាងណែន ។ ការប៉ះពាល់ដែលធ្វើអោយគេមានអារម្មណ៍ថាកក់ក្ដៅ និងមានសុវត្ថិភាពគឺចេញពីបុរសម្នាក់នេះហើយ ជា Jungkook តែម្នាក់ដែលអាចផ្ដល់អោយគេនូវសុភមង្គលដែលចេញពីស្នេហាមួយនេះ ។
Skip ៚
ព្រះអាទិត្យចាប់ផ្តើមរះសាជាថ្មី ពាំនាំនូវពន្លឺមកដល់ផែនដីបំភ្លឺដល់លោកាអោយភ្ញាក់ពីនិទ្រា ។ ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃអាទិត្យ គ្រួសារនៅជួបជុំគ្នាញុាំអាហារពេលព្រឹកមុននឹងបន្តមកអង្គុយជជែកគ្នានៅលើសាឡុងដោយមានផ្លែឈើនិងទឹកក្រូចជារបស់កំដរមាត់ ។
«អឺក...គឺលោកប៉ា រឿងកាលពីម្សិលមិញ-»
«ឯងមានអ្វីហេស៎ Jiho »រាងចំណាស់មិនចាំអោយកូនបញ្ចប់ប្រយោគទាន់ គាត់ស្កាត់សួរមុនតែម្ដង តែនាយធំក៏ស្ទាក់ស្ទើ ដៀងភ្នែកសម្លឹងទៅ Tae បន្តិចទើបស្រដី ៖
«ខ្ញុំចង់និយាយរឿងរៀបការរបស់ខ្ញុំនិង Tae»
«មានអ្វីដែលរំខានចិត្តឯង ឬចង់ពន្លើនការរៀបមង្គលការ?»
«អត់នោះទេ ប៉ុន្តែ...ខ្ញុំចង់រំសាយ!!»Jiho សង្កត់ចិត្តយ៉ាងធ្ងន់ ខ្ជាក់ពាក្យដ៏ឈឺចាប់ចេញមកទាំងមិនបញ្ចេញប្រតិកម្មអ្វីបន្តិច លាក់អារម្មណ៍សៅហ្មងមិនអោយនរណាឃើញ ខុសពីលោក Jeon និង លោកស្រី Jeon ដែលភ្ញាក់ដូចមានគេជះទឹក ។
«ថាម៉េច Jiho?»លោកស្រី Jeon
«ឯងគិតស្អីទើបនិយាយបែបនេះ ឯងគិតថាពិធីមង្គលការជារឿងលេងសើច ដែលអាចរំសាយពេលណាក៏បានអ្ហៃ?»
«ខ្ញុំគិតច្បាស់ហើយប៉ា រំសាយពេលនេះក៏មិនទាន់ខូចខាតអ្វីដែរ ណាមួយគ្រួសារយើងក៏មិនទាន់បានបញ្ចេញមុខមាត់ Tae នៅឡើយ»
«ចុះគ្រួសារខាងដន្លងនោះ កូនគិតបែបណា សម្រេចចិត្តអោយច្បាស់ Jiho រឿងគូស្រករមិនមែនចេះតែជ្រើសបានទេ»លោកស្រី Jeon
«ពេលដែលពួកគាត់ឡើងមក ខ្ញុំនឹងជម្រាបរឿងនេះដល់មនុស្សចាស់ ហើយធ្វើលិខិតលែងលះតែម្ដង»Jiho ស្រដីម៉ាត់ៗ ហាក់គ្រប់ពាក្យដែលនិយាយចេញមកនាយបានត្រៀមទុករួចជាស្រេចយ៉ាងដូច្នោះ ។
«មិនបាន យ៉ាងណាក៏ប៉ាមិនព្រម ឯងធ្វើបែបនេះដូចជាបំបាក់មុខប៉ាពេកហើយ នរណាក៏ដឹងថាឯងជិតរៀបការ ចុះបើប្រាប់គេថាជាព័ត៌មានក្លែងក្លាយ រឿងនិងប្រែជារញ៉េរញ៉ៃ ព្រោះប៉ាជាអ្នកប្រាប់អោយគេប្រកាស នៅដោះស្រាយជាមួយគ្រួសារ Kim ទៀត»លោក Jeon ច្រឡោតអង្គុយលែងជាប់នឹងសាឡុង ស្រដីសម្លុតកូនប្រុសដែលធ្លាប់តែដើរតាមគាត់ ពេលនេះបែរជារារែកចង់ប្រឆាំងទៅវិញ ។
«លោកប៉ាកុំបន្ទោសគាត់អី រឿងនេះខ្ញុំជាអ្នកសុំបងប៉ុណ្ណោះ ខ្ញុំជាអ្នកចង់លែងលះជាមួយគាត់ដោយខ្លួនឯង»Tae នៅលែងស្ងៀមរហ័សមកឈរពាំងពីមុខ Jiho ជាហេតុអោយ Jungkook ក៏អង្គុយលែងជាប់ដូចគ្នា ។
«ហេតុអី Tae? Jiho មិនល្អត្រង់ណា គេធ្វើអ្វីអោយកូនទាស់ចិត្តឬ? ពួកយើងអាចនិយាយដោះស្រាយគ្នាបាន កុំឈានដល់លែងលះបែបនេះ»លោកស្រី Jeon ស្រដីថ្នមសម្លេងព្យាយាមមិនបញ្ចេញកំហឹងដើម្បីស្រុះស្រួលជាមួយកូន ។
«យ៉ាងណាក៏ប៉ាមិនស្រប!! ពួកឯងត្រូវតែរៀបការនៅដើមខែក្រោយ មិនថាដោយសារហេតុផលអ្វីក៏ដោយ ប៉ាមិនអនុញ្ញាតអោយរំសាយដាច់ខាត»
«មនុស្សមិនស្រឡាញ់គ្នាអោយរៀបការយ៉ាងម៉េច? រៀនយកចិត្តគេដាក់ចិត្តខ្លួនឯងខ្លះផង កុំអាងអ្វីបន្តិចក៏យកអំណាចមកគៀបអ្នកដទៃ»Jungkook
«មិនមែនជារឿងឯងទេ Jungkook កុំចេះមកលូកមាត់ »
«ខ្ញុំក៏មិនចង់ បើប៉ាមិនបង្ខំមនុស្សដែលខ្ញុំស្រឡាញ់អោយទៅរៀបការជាមួយបងប្រុស!!»មួយប្រយោគអោយគ្រប់គ្នាគាំងស្ដូក គេទប់លែងជាប់ពិតមែន បើអោយគេឈរស្ងៀមមើលរាងតូចត្រូវបង្ខំអោយរៀបការនោះគេធ្វើមិនបានឡើយ ។
«Jungkook...»Tae ហៅស្រដាស់រាងក្រាស់ទាំងញ័រខ្លួនទទ្រើក ម្ដេចក៏គេនិយាយបែបនេះ ។
«ឯងនិយាយស្អី Jungkook !! មានដឹងខ្លួនឬអត់ រៀនយូរទៅកាន់តែភ្លើទៅហើយ...»លោក Jeon លើកដៃចង្អុរមុខកូនបង្កើតទាំងកំហឹង ខឹងសឹងអាចសម្លាប់មនុស្សបានទៅហើយ ។
«ខ្ញុំនិយាយការពិត ពួកយើងទាក់ទងគ្នាតាំងពីនៅកាណាដា...Tae មិនមែនជាមិត្តតែគេជាសង្សាររបស់ខ្ញុំ»Jungkook ស្រដីមិនខ្លាចញញើត ហ៊ានប្រឈមមុខដោយការប្រឆាំងនឹងគ្រួសារដើម្បីតែ Tae ម្នាក់ ។ Jiho សម្លឹងមុខដ៏មុតមាំរបស់ប្អូន ហាក់កាន់ជំហរមិនរាថយទាល់តែសោះ ។
«Jeon Jungkook!!»លោក Jeon ពោលហៅសព្វនាមកូនប្រុសមួយទំហឹង បីដូចខ្លាកំណាចកំពុងតែជួបសត្រូវយ៉ាងដូច្នោះ ។
«ខ្ញុំក៏មិនព្រមដូចគ្នា បើប៉ាចង់អោយ Tae រៀបការជាមួយបងប្រុស សម្លាប់ខ្ញុំសិនទៅ មិនអញ្ជឹងរោងអាពាហ៍ពិពាហ៍គ្មានថ្ងៃកើតឡើងដាច់ខាត ព្រោះខ្ញុំនឹងកម្ទេចវាចោល»ឪពុកខ្លា កូនចចក ប៉ះគ្នាមិនញញើតទាល់តែសោះ សម្លឹងមុខគ្នាហាក់គ្មានមនោសញ្ចេតនាអ្វីបន្តិចសោះ ។
«Jungkook ហេតុអ្វីក៏និយាយបែបនេះ ឆាប់សូមទោសលោកប៉ាទៅ»លោកស្រី Jeon
«ទេ ខ្ញុំមិនបានខុស ខ្ញុំគ្រាន់តែការពារស្នេហារបស់ខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ»
«ស្នេហា? ហឹស...ឯងគិតថាអាចទៅរួច? បើចង់សាកក៏ធ្វើទៅ ឯងច្បាស់ជាលែងបានឃើញពន្លឺថ្ងៃមិនខាន»
«ខ្ញុំមិនដែលខ្លាចស្រាប់ហើយ!!»
«ល្អ យើងក៏ចង់ដឹងថាឯងខ្លាំងដល់កម្រិតណា...»រាងចំណាស់ សើចដើម.កប្រៀបដូចជាការចម្អកមួយយ៉ាងចឹង មុននឹងស្រែកហៅកូនចៅទាំងមិនថ្នមសម្លេង ។
«ពួកឯង...»
«បាទ...»
«ចាប់ Jeon Jungkook ទៅជំរុំហ្វឹកហាត់អោយគេទទួលទណ្ឌកម្មទាល់តែរាងចាលព្រមស្គាល់ទោសកំហុសរបស់ខ្លួន!!»សម្ដីបីដូចគ្មានក្ដីស្រឡាញ់បញ្ជាកូនចៅអោយចាប់កូនប្រុសត្រឡប់ទៅរកកន្លែងអតីតកាលដែលគេសែនស្អប់ គឺការជាប់ឃុំនៅក្នុងបន្ទាយទាហាននេះឯង ។
«អត់ទេ! លោកបង កុំធ្វើបែបនេះ ពួកឯងឆាប់លែងកូនយើង»លោកស្រី Jeon ដែលបម្រុងនឹងចូលទៅជួយកូនក៏ត្រូវលោក Jeon ចាប់ដៃជាប់មិនអោយទៅ
«ឌី នាំលោកស្រីឯងទៅបន្ទប់»ពេលនេះគ្មាននរណាធំជាងគាត់ទៀតឡើយ លោក Jeon បញ្ជាយ៉ាងឈាមត្រជាក់ គ្មាននរណាហ៊ានជំទាស់សូម្បីម្នាក់ ។
«ទេ លែងហ្ហឹក លោកបងកុំនាំកូនខ្ញុំទៅទីនោះអី»លោកស្រី Jeon បានត្រឹមស្រែកអង្វរទាំងយំសស្រាក់ ខណៈដែលបាវព្រាវបានក្រៀកគាត់ជាប់នាំទៅបន្ទប់ បិទទ្វារចាក់សោរមិនអោយចេញ ។ បើនិយាយពី Jungkook វិញ រើដូចអន្ទង់ត្រូវភ្លើង ខឹងផង ឈឺផង សឹងតែស្រែកអោយបែកវិមាននេះទៅហើយ ។
«លោកប៉ា រឿងនេះមិនពាក់ព័ន្ធនឹង Jungkook ទេ ដោះលែងគេទៅ»Tae ដែលបម្រុងនឹងចូលជិតតែត្រូវអង្គរក្សឃាត់ជាប់ ទើបគេបានត្រឹមប្រើសម្ដីជំនួសប៉ុណ្ណោះ ។
«មែនហើយ នេះជាការសម្រេចចិត្តរបស់ពួកខ្ញុំ ណាមួយក៏ពួកយើងមិនបានស្រឡាញ់គ្នា រៀបការក៏គ្មានសេចក្ដីសុខដដែល »Jiho
«យ៉ាងណាក៏យើងមិនខ្វល់ ពួកឯងត្រូវតែរៀបការ យើងមិនព្រមអោយពាក្យចចាមអារ៉ាម ប្អូនដណ្ដើមរបស់បង លេចលឺនាំអោយកេរ្តិ៍ឈ្មោះអាប់ឱនដែរ អាទិត្យក្រោយគ្រួសារ Kim នឹងមកហើយ ពួកឯងហាមប្រកែកដាច់ខាត»
«ប៉ុន្តែពួកយើងមិនបានស្រឡាញ់គ្នាទេ!!»Tae ស្រែកទាំងចង់យំ ម្ដេចគាត់ផ្ដាច់ការយ៉ាងនេះ ។
«យូរទៅគង់តែស្រឡាញ់ រឿងអតីតកាលពួកឯងបែបណា បំភ្លេចចោលទៅ យើងគ្មានផ្លូវអោយពួកឯងយកគ្នាដាច់ខាត កុំបំបាក់មុខគ្រួសាររបស់យើងអោយសោះ Kim Taehyung !! យល់ដល់មុខមនុស្សចាស់ គិតអោយជ្រៅបន្តិចទៅ»
«ថ្វើយ មួយម៉ាត់មុខមាត់ ពីរម៉ាត់គ្រួសារ លោកមិនសាកសមជាឪពុកគេសូម្បីបន្តិច រាល់ថ្ងៃបើគ្មានអំណាចក្នុងដៃ តើនរណាទៅស្ដាប់មនុស្សអាត្មានិយមដូចជាលោកទៅ Jeon Hanjung!!» Jungkook ហៅឈ្មោះឪពុកទាំងមិនញញើត បង្កើនកំហឹងអោយគាត់កាន់តែឆេះសន្ធោរសន្ធៅ ។
«អា Jungkook !!»លោក Jeon ញ័រសាច់ទទ្រើក មើលទៅកូនប្រុសដោយការគុំគួនចង់ឈ្នះនៅមិនសុខ ។
«ចោលម្សៀតបំផុត យើងគ្មានកូនដូចជាឯងទេ ឆាប់នាំវាទៅ បើវាមិនដឹងកំហុសកុំលែងចេញពីជំរុំអោយសោះ ទាល់តែមានបញ្ជាពីយើង»
«អត់ទេ...អត់ទេ ហ្ហឹកៗ ខ្ញុំព្រមហើយៗ ខ្ញុំនឹងរៀបការជាមួយ Jiho hyung ហ្ហឹក លោកប៉ាដោះលែងគេទៅ គេមិនដឹងរឿងទេ»Tae អស់ជម្រើសលត់ជង្គង់សំពះមនុស្សចាស់ទាំងយំសស្រាក់ ប៉ុន្តែវាមិនមែនជាអ្វីដែល Jungkook ត្រូវការឡើយ ។
«គ្មានផ្លូវទេ Tae ខ្ញុំមិនព្រមដាច់ខាត ខ្ញុំសុខចិត្តស្លាប់ក៏មិនអោយបងទៅរៀបការជាមួយគេដែរ...»Jungkook កញ្ជ្រោលកាន់តែខ្លាំងឡើង អង្គរក្សប្រាំនាក់ចាប់សឹងមិនជាប់ ។ Tae សម្លឹងទៅរាងក្រាស់ស្របពេលដែលទឹកភ្នែកដាមថ្ពាល់ ហូរមកមិនដាច់ ក្នុងចិត្តមានតែពាក្យសូមទោសប៉ុណ្ណោះ ។
«ចុះ Jiho គិតចង់លែងទៀតឬអត់?»
«ខ្ញុំ...តាមតែប៉ារៀបចំទៅចុះ»Jiho មើលទៅកាយតូចដែលយំញ័រខ្លួនចំប្រប់នោះទាំងក្ដុកក្ដួល ម្នាក់ៗសុទ្ធតែគ្មានផ្លូវជ្រើស គ្រប់យ៉ាងលោក Jeon ជាអ្នកសម្រេច ។
«ទេ យើងមិនព្រម...លែងយើងទៅពួកអាចង្រៃ»
«ខ្ញុំព្រមហើយ ខ្ញុំស្ដាប់តាមប៉ាគ្រប់យ៉ាង ពេលនេះដោះលែង Jungkook ទៅ ហ្ហឹកៗ គេគ្មានកំហុសទេ សូមអង្វរណាប៉ា...»Tae
«យើងនឹងលែង ពេលដែលពិធីមង្គលការរួចរាល់»គាត់ម្ដេចនឹងទុកចិត្ត Jungkook ចិត្តឆៅប៉ុណ្ណាគាត់ក៏ដឹង មិនស្រួលនឹងឆេះរោងការមុនថ្ងៃកំណត់ផងក៏ថាបាន ។
«នាំវាទៅ...»
«កុំអោយសោះ Tae!!បើបងស្រឡាញ់ខ្ញុំកុំរៀបការដាច់ខាត ទោះបីជាខ្ញុំស្លាប់ ក៏ខ្ញុំមិនព្រមអោយបងការដែរ...»Jungkook ប្រឹងស្រែកខណៈដែលអង្គរក្សកំពុងតែអូសនាយចូលឡានតាមបញ្ជាលោក Jeon ។ Tae ដែលបម្រុងទៅតាមក៏ត្រូវគេឃាត់ជាប់ ។
«ត្រៀមខ្លួនទៅ មិនយូរទេពិធីមង្គលការនឹងមកដល់»លោក Jeon ស្រដីបញ្ចប់ប្រយោគ មុននឹងចាកចេញទៅបាត់បន្សល់ទុកនូវរាងតូចដែលយំសសឹកអស់ផ្លូវជ្រើស មិនដឹងគួរធ្វើបែបណា គេទាល់តម្រិះពិតមែន ។
«ឈប់យំទៅ Tae»Jiho ទាញកាយតូចមកអោបលួងលោម នាយក៏ធ្វើអ្វីមិនបាន មានតែចែវទូកបណ្ដោយទឹក ពុំដូច្នោះលោក Jeon អាចនឹងធ្វើអ្វីលើសពីនេះ ឪពុកនាយបែបណារឿងអ្វីនាយមិនស្គាល់ ។
«ហ្ហឹកៗ...ហ្ហឺ»Tae បានត្រឹមយំខ្ទប់មុខនឹងទ្រូងរបស់គេទាំងមិនអាចធ្វើអ្វីបាន គេអន់ខ្លាំងណាស់ ម្ដេចមិនអាចដោះស្រាយបញ្ហាមួយនេះ? សូម្បីតែ Jungkook ក៏ត្រូវទទួលទណ្ឌកម្មក៏ព្រោះតែគេ បញ្ហាគ្រប់យ៉ាងជាកំហុសរបស់គេតែម្នាក់គត់ ។
To be continued
Lie Naa