Unicode
နေနေ ဝီရဦးခေါင်ကို စောင့်နေရင်းနဲ့ကို စိတ်ကမရှည်တော့ ။ လူက အိပ်ပါ ငိုက်လာသည် ။ ကား ဆီ သွားထည့်မယ်ပြောပြီး နှစ်နာရီကြာတဲ့ထိကိုပြန်မလာသေးတာတော့ မဟုတ်သေးပါဘူး ။
beeeeeeeeeeeee
ဖုန်းကို ringtone မထည့်ဘဲ vibrate သာ လုပ်ထားတတ်သူမို့ အခုလို အတွေးကောင်းနေတဲ့အချိန် ထမြည်လာသည့်အခါနေနေ့မှာ ထတောင်ခုန်မိတော့မလို ဖြစ်သွားရသည် ။
" ဟယ်လို "
" -------- "
" ကျွန်တော် အခုချက်ချင်း လာခဲ့မယ်နော် ခဏလောက် ကြည့်ပေးထားပါဦး "
တစ်ဖက်က ဆက်လာသူမှာ အကိုရည်ရွယ်လင်းသစ် အတွက် ငှားပေးထားခဲ့တဲ့ nurse-aid ညီမလေး ဖြစ်ပြီး အစောကလေးတင် အကိုသတိရလာပြီဖြစ်ကြောင်း လှမ်းပြောပေးတာပင် ။
နေနေ့မှာလည်း အကို ပြန်သတိရလာပြီဆိုတော့ လူကငိုချင်ရက်လက်တို့ဖြစ်လာသည် ။
ဒီလို ပျော်စရာကောင်းတဲ့ အချိန်မျိုးမှာ ဝီရဦးခေါင်ဆိုတဲ့ကောင်ဘာလို့ သူ့အနားမှာ မရှိနေတာလဲ ။
သတိရရခြင်း အကို အရင်ဆုံးမြင်ချင်လောက်မဲ့ သူက အန်ကယ်ဖြစ်နေမှန်း သိတော့ အန်ကယ့်အခန်းဆီသွားရသည် ။ မနေ့ကဆေးရုံသွားတုန်းကလည်း သူအန်ကယ့်ကို မခေါ်သွားဖြစ်လိုက်ဘူးလေ ။
" နေနေ သား ဘာတွေစဥ်းစားနေတာလဲ "
အခန်းထဲ မဝင်ဘဲ အဝမှာ ရပ်နေသည့်သူ့ကို အန်ကယ် က အရင်မြင်သွားသည် ။ အရင်ကထက်ပိုပြီးတောင် ညှင်းသိုးသိုးဖြစ်သွားသည့်ပုံကိုမြင်တော့လည်း စိတ်ထဲမကောင်း ။ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် အခုတော့ အရာအားလုံး အဆင်ပြေသွားတော့မှာပါ ။
အန်ကယ်နဲ့ အကိုရော ။ သူနဲ့ ဝီရဦးခေါင်ရောပဲ ။
" ကျွန်တော် နဲ့ တစ်နေရာ သွားရအောင် အန်ကယ် "
နေနေလည်း အန်ကယ့်လက်မောင်းကို သွားဆွဲကာ အောက်ထပ်ကိုဆင်းလာလိုက်တယ် ။
" ဘယ်ကို "
" လိုက်ခဲ့ပါ အန်ကယ့်အတွက် တအားကိုမှ ပျော်စရာကောင်းတဲ့ ကိစ္စလေးရှိနေတယ် "
" ပျော်စရာ ဆိုတာ အန်ကယ် မခံစားတတ်တော့တာ ကြာပါပြီ နေနေရယ် နေနေပဲ သွားလိုက်တော့နော် ဒါနဲ့ လင်းအကြောင်းလေး ထူးရင် အန်ကယ့်ကို ပြောပါဦးနော် သား "
အန်ကယ်နဲ့ ပက်သတ်ပြီး ဒီနောက်ပိုင်း သူ သတိထားမိတာလေးရှိတယ် ။ အန်ကယ်ကလေ အကို့နာမည်လေးကို စကားထဲထည့်ပြောတဲ့အခါမျိုးဆို ပြုံးနေတာပဲ ။ ပြီးတော့ အန်ကယ်က လူတစ်ယောက်ထဲကိုပဲ နှစ်တွေအကြာကြီးချစ်သွားနိုင်တာ အကိုတစ်ယောက် ဘယ်လောက်တောင်များ ကံကောင်းလိုက်လဲ ။
အကိုကရော ဘာထူးလို့လဲ ။ အန်ကယ့်အတွက်ပဲ ဒီနေ့အထိ အားတင်းပြီး တောင့်ခံနိုင်ခဲ့တာ မဟုတ်လား ။
နှစ်ယောက်သားရဲ့ အချစ်တွေက ထင်ထားတာထက်ကိုပိုပြီး လေးစားဖို့ ကောင်းလိုက်တာ ။
" ဟုတ် ကျွန်တော်ပြောမှာပါ ဒါပေမဲ့ အခုတော့ အန်ကယ်လိုက်မှကိုရမယ် "
ပေကပ်ရပ်နေတဲ့ အန်ကယ့်ကို ခြံထဲရောက်အောင် သူ့မှာအတင်းဆွဲလာရတယ် ။
" နေနေ "
" ဝီရဦးခေါင်လည်း မရှိဘူး အန်ကယ်ရဲ့ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ဗိုက်ထဲ အန်ကယ့်မြေးလေး ရှိနေတာနော်"
" ဟေ "
သူ့ကို အံ့သြတကြီး ကြည့်လာသော အန်ကယ့်ကို နေနေပြုံးပြလိုက်ကာဗိုက်ကလေးလှန်ပြလိုက်သည် ။
" ဟုတ်တယ် အန်ကယ် မကြာခင် မြေးချီရတော့မှာ "
" ဝီရဦးခေါင် ခွေးသား ငါ့ကို မပြောဘဲ နေနေတာ ဒီခွေးကောင်လေးတော့ ဟားဟား ငါမြေးချီရတော့မယ်ကွ "
မြေးရတော့မယ်ဆိုတော့ အန်ကယ့်မျက်နှာထက်က အပြုံးတွေကဖုံးမရဖိမရ ။
လောလောဆယ်တော့ ဆေးရုံကို ခေါ်သွားလို့ ရပြီ ။ တမင်ထုတ်မပြောတာ တခြားမဟုတ် ။ အကို့ကို မြင်မှ ပျော်သွားရအောင် လုပ်ပေးချင်တာ ။
" ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် အဲ့ဒါကြောင့် ကျွန်တော် နဲ့ ဆေးရုံလိုက်ခဲ့ ရမယ်နော် "
" သွားစို့ သွားစို့ ငါ့မြေးကို ဖိုးဖိုးကိုယ်တိုင် ဆေးရုံ လိုက်ပို့မယ် "
အန်ကယ့်မြေး အတွက် ဗိုက်သွားအပ်မှာတော့ အန်ကယ့်သား ပြန်လာမှသွားမှာ အန်ကယ်ရေ ။ လိမ်လိုက်ရတဲ့အတွက်တော့ တောင်းပန်ပါတယ် ။
နောက်ပြီး ကျွန်တော်ကလည်း ဝီရဦးခေါင်မပါဘဲဒီ ဗိုက်ကို ဆေးရုံမှာ သွားအပ်ဖို့ စိတ်ကူးမရှိပါဘူး ။
" ဘာစားချင်တာ ရှိလဲ "
" ကျွန်တော် ဗိုက်မဆာပါဘူး "
" မြေးကို မေးတာပါ နေနေရယ် "
" အော် အဟင်း ။ မဆာဘူးတဲ့ ဆာရင် သူပြောမယ်တဲ့ "
" ရော့ ဒါယူထားလိုက် နေနေ ။ ကတ်ထဲ ငါးရာ လောက်ကျန်သေးတယ် နောက်မှ အန်ကယ် ကတ်လဲပေးမယ် "
" မယူ "
" ယူထား နေနေ့ကို ပေးတာ မဟုတ်ဘူး မြေးအတွက် အဖိုးရဲ့ ပထမဆုံး မုန့်ဖိုးပေါ့ "
မြေးကို ပေးတာဆိုတော့ သူ့မြေးက အပြင်ကိုထွက်လာပြီလားပြော ။ ထွက်မလာသေးတဲ့ ကလေးကို ကဲတဲ့နေရာသဲတဲ့နေရာမှာတော့ ဝီရဦးခေါင်နဲ့ အန်ကယ်ကသားအဖလို့မပြောရဘူး တစ်ထေရာထဲ ။
ဘယ်လောက်တောင်ကဲသဲလဲဆိုရင် အန်ကယ်က သူ့ကို ကားတောင် မမောင်းခိုင်းတော့ ။
လမ်းတစ်လျှောက်လဲ မြေးအတွက်ဆိုပြီး ဝယ်လိုက်တာ ကားနောက်ခန်းထဲ မုန့်တွေနဲ့ အသီးအနှံတွေကအပြည့်အမောက် ။
အဖိုးနဲ့ အဖေရဲ့ အချစ်ကို ဗိုက်ထဲက တစ်ယောက် ဒီလောက်ခံနေရတာ နေနေက နည်းနည်းတောင် မနာလိုဖြစ်ချင်လာပြီ ။
" ဒီဆေးရုံမှာ ပြမှာလား "
ဆေးရုံနဲ့ အိမ်က သိပ်မဝေးတာမို့ နာရီဝက်လောက်နဲ့ပင် ရောက်လာသည် ။
" မဟုတ်ဘူး အန်ကယ် ကျွန်တော် "
" ခဏ မြေးတောင် ရတော့မယ် နေနေက
အန်ကယ့်ကို ဖေဖေလို့ ခေါ်ဖို့ရော စိတ်ကူးရှိရဲ့လား "
သူ့ပုခုံးကို ပုတ်ကာ အန်ကယ်က ရယ်ရယ်မောမောမေးလာတာကြောင့် နေနေအားနာစိတ်ကလေးဝင်လာရသည် ။
" ရှိ ရှိပါတယ် "
" ဟုတ်ပြီ ဒါဆို ဖေတို့ အထဲဝင်ကြမလား "
" ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ဖေ ဖေ "
အကို့အခန်းနားရောက်လေ နေနေကတော့ ခြေလှမ်းတွေ ပိုလေးလာတယ်လို့ ခံစားရတယ် ။
အန်ကယ်ကတော့ ဘာမှမသိဘဲ နေနေပြောထားတဲ့ အခန်းနံပါတ်အတိုင်း တည့်တည့်ကိုသွားနေလေသည် ။
" room number 27 နော် VVIP လား "
" ဟုတ် "
" နေနေ ဝင်လေ နေနေဧည့်သည့်မလား ဖေမှမသိတာ "
" ကျွန်တော် .... ကျွန်တော် မောလို့ ခဏထိုင်ဦးမယ် ဖေဖေအရင်ဝင်သွားပြီး သတင်းမေးလိုက်နော် "
" ကောင်းပါ့မလား "
" ကောင်းပါတယ် ဖေဖေရဲ့ "
" ပြီးရင် လိုက်လာခဲ့ နော် နေနေ ဖေအရင်ဝင်ပြီးစကားပြောနှင့်မယ် "
ဂုဏ်ရှိန်မင်းခေါင် နေနေ့ကို မြန်မြန်ဝင်လာဖို့ပြောကာ အခန်းတံခါးကို ဖွင့်ကာဝင်သွားလိုက်သည်။
သူလည်း မသိဘဲနဲ့ သတင်းမေးရဦးမယ် ။ နေနေ တစ်ယောက်ဟာလည်း အဖေကို ဘာတွေခိုင်းမှန်း မသိ ။
" ကို....ကို "
ရုတ်တရက် နားထဲဝင်လာတဲ့ အသံတိုးတိုးလျလျလေးတစ်ခုကြောင့် တံခါးပြန်ပိတ်နေရင်းပင် နေရာမှာပဲ ခြေစုံရပ်နေမိတယ် ။
ဒီအသံက သူဘယ်တော့မှ မေ့ဖျောက်လို့ မရတဲ့ လင်းရဲ့ အသံလေး မဟုတ်လား ။
ဒါဆို... ဒါဆို လင်း အခု ဒီအခန်းထဲ ရှိနေတာ သူ့ရဲ့ ရည်ရွယ်လင်းသစ်များလား ။
" ကိုကို ကျွန်တော် လွမ်းနေတာဗျာ "
" လင်း "
သူ့လှည့်ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန် လင်းတစ်ယောက်က ဆေးရုံကုတင်လေးပေါ်မှာ ပုံ့ပုံ့လေးထိုင်ကာ သူ့ကိုမျက်ရည်တွေနဲ့ငေးနေခြင်း ။
ဟိုအရင်အချိန်တွေအတိုင်း ဘာမှမပြောင်းလဲဘဲ လင်းက သူ့ရှေ့မှာ ရှိနေတယ် ။
" လာဖက်ပါဦး ကိုကိုရဲ့ ကျွန်တော် ဟင့် "
လင်းစကားမဆုံးမီ ဂုဏ်ရှိန်မင်းခေါင်အနားသွားကာ ခန္ဓာကိုယ် သေးသေးလေးကို ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ထားလိုက်သည်။
ဘယ်လောက်တောင်များ အိပ်လိုက်ရလို့ အသားတွေက ဖြူဖတ်ဖြူရော်ဖြစ်နေတာလဲကွာ ။
ပြီးတော့ သူ့လင်းက Suicide လုပ်သွားတာ မဟုတ်ဘူး ပေါ့ ။
" ကိုကို အသက်ရှူကျပ် "
" လင်း "
" ကျွန်တော် အကြာကြီး စောင့်လိုက်ရတာ ကိုကို ရယ် "
ထုံးစံအတိုင်း သူတို့ ချိန်းတွေ့နေစဥ်ကလို သွားတက်ကလေးတွေပေါ်အောင်ပြုံးရင်း လက်သုံးစကားလေးထုတ်ပြောလာသည့်လင်းအား ထပ်မံပြီး ပွေ့ဖက်ထားမိပြန်တယ် ။
ဒီကူလီကူမာကလေးလေးကို သူဘယ်လောက်တောင်များချစ်လိုက်ရလဲ ။
" ကိုကိုရောပဲ မင်းကို လွမ်းနေခဲ့တာ လင်းရယ် "
" အိမ်ခေါ်သွားနော် ကိုကိုနဲ့မခွဲချင်တော့ဘူး "
" ခေါ်သွားမှာ ခေါ်သွားမှာ ကိုကို လင်းကို ဘယ်တော့မှ မထားခဲ့တော့ဘူးနော် ကိုကို ကတိပေးပါတယ် လင်းရယ် "
လင်းပုခုံးအပေါ်ခေါင်းအပ်ပြီး ငိုလိုက်ရတဲ့အချိန်ခဏလေးမှာပဲ ဂုဏ်ရှိန်မင်းခေါင် သိလိုက်တာကသူတစ်ယောက်ထဲ အထီးကျန်စွာရှင်သန်လာခဲ့တဲ့ နှစ်တွေကို ဒီအခိုက်တန့်လေးနဲ့ မေ့ဖျောက်နိုင်သွားပြီဆိုတာပဲ ။
" မငိုပါနဲ့ ကိုကိုရဲ့ ကျွန်တော် နောက်ကျရင် ဒီထပ်ပိုပြီးကျန်းမာလာတော့မှာ "
" အင်း ကိုကို သိတယ် "
" နေနေ ပါလာတယ် မလား ကိုကို "
" လင်းနဲ့ သားက "
" အင်း ကျွန်တော် သိနေတာ ကိုကို "
" ဒါဆို အခန်းထဲ ခေါ်လိုက်မယ် သားကြောင့် သာ ကိုကိုနဲ့ လင်း ပြန်တွေ့ရတာ "
" ဟုတ် ကိုကို နေနေက ကျွန်တော် နဲ့ ကိုကို့ရဲ့ ကျေးဇူးရှင် နော် သေချာမှတ်ထား ဦး ပြီးတော့ အခုလောက်ဆို နေနေ့ဆီမှာ ကျွန်တော် လက်ဆောင်ပေးထားတဲ့ လိမ္မော်သီး လေးရောက်နေလောက်ပြီ "
" လိမ္မော်သီး "
" ကိုကို မြေးချီရတော့မှာလေ မသိဘူး မပြောနဲ့နော် "
" သိတယ် သိတယ် ခဏပြန်အိပ်ဦး အခုမှနိုးလာတာစကားအများကြီးမပြောရဘူး နားဦး ရည်ရွယ်လင်းသစ် "
" ကိုကိုကလည်း "
" ကိုကိုကလည်း မလုပ်နဲ့ နေနေနဲ့ စကားခဏပြောပြီး ပြန်အိပ်ရမယ် နိုးလာတဲ့အချိန်အထိ ဘေးမှာ ကိုကို ရှိနေပေးမယ် ကြားလား "
" ဟုတ် ကိုကို "
အခန်းထဲ နှစ်ယောက် တစ်ကမ္ဘာတည်နေသော ဖေဖေနဲ့ အကို့ကို နေနေ မနှောင့်ယှက်ချင်တော့တာမို့ မျက်နှာလေးဝင်ပြပြီး နှုတ်ဆက်ကာ ပြန်ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ် ။
ဝီရဦးခေါင် message များပို့ထားမလားဆိုတဲ့အသိနဲ့ ဖုန်းထုတ်ကြည့်တော့ ဘာ message မှ
မတွေ့တာကြောင့် နေနေ မျက်နှာလေးမရွှင်တော့ ။
တစ်ကယ်ကိုပဲ ဝီရဦးခေါင်ဆိုတဲ့ကောင် ဘယ်တွေသွားလို့ ကြာနေရတာလဲ ။
အန်တီရို့ ဆီ သွားနေတာများလား ။ ခါတိုင်းလည်း သွားနေကျပါ ။ သွားလည်း ဒီနေ့လောက်ထိ မကြာတတ်ပါဘူး ။
လမ်းမှာ တစ်ခုခုဖြစ်လို့ များလား ။ ဒါမှမဟုတ် ကားပျက်သွားတာများလား ။
ပြန်ရောက်မှ နေနေ အဲ့ကောင်ကို ပြဿနာ ရှာပစ်ရမယ် ။
ဒါမှမဟုတ် နေနေ လိုက်သွားရင်ရော ဝီရဦးခေါင် သွားတတ်တဲ့နေရာတွေ သွားရှာကြည့်ရင်ရော ။ မဟုတ်လည်း အိမ်ပဲ ပြန်လိုက်ရမလား ။ အိမ်ပြန်ပြီး အိမ်မှာပဲ ငြိမ်ငြိမ်လေး ထိုင်စောင့်နေရင် ပိုကောင်းမယ် ထင်တယ် ။
ခွေးကောင်လေး လူကို စိတ်ပူအောင်လုပ်နေတာ ။ ခဏလေးသွားမယ်ပြောပြီး အကြာကြီး ရှိနေပြီ ။
နောက်ဆုံးတော့လည်း နေနေ အိမ်ကိုပဲ အရင်ပြန်လာလိုက်သည် ။
ရေလည်း မချိုးနိုင်တော့ အဝတ်စားလဲပြီးတာနဲ့ အိပ်ဆေးသုံးလုံးလောက်သောက်ကာ Aircon ကို အအေးဆုံးဖွင့်ပြီးတာနဲ့ စောင်ကြီးခေါင်းထိခြုံပြီးအိပ်ပျော်အောင် အိပ်ပစ်လိုက်သည် ။
ဒါပေမယ့် အိပ်ဆေးသောက်ထားတာ တောင် အိပ်မပျော်ဘဲ မျက်လုံးက ကြောင်နေတာကြီး ။
အိပ်ပျော်အောင် အိပ်ရမယ်လေ ဒါမှနိုးလာရင် သူ့ဘေးမှာ ဝီရဦးခေါင် ရောက်နေတာကို တွေ့ရမှာ ။
ဘယ်လိုမှအိပ်မရတဲ့အဆုံးတော့ နေနေက ငယ်ငယ်ကလုပ်နည်းအတိုင်း သိုးတစ်ကောင်နှစ်ကောင် ကိုရေတွက်ရင်း အိပ်ပျော်အောင်ပြန်ကြိုးစားလိုက်သည် ။
ဒီနည်းက ပဲ သူ့အပေါ်အလုပ်ဖြစ်တာလား မသိ ။ သိုး အကောင်ရေမြောက် 230 ရောက်တဲ့အခါမှာတော့ နေနေ့မျက်လုံးတွေက အလုံးစုံ မှိတ်ကျသွားခဲ့ပြီ ။
.
.
.
.
beeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee
ခေါင်းအုံးဘေးနား ထားအိပ်သည့် ဖုန်းက ထပ်ပြီး မြည်လာတာမို့ နေနေ အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ ထထိုင်လိုက်ရသည် ။
" ဝီရဦးခေါင်လည်း ပြန်မရောက်သေးဘူး "
နာရီကြည့်တော့ ညနေ ငါးနာရီ တောင် ထိုးနေပြီ ။ ဒီကောင်စုတ်လေးကတော့ အိမ်ကို တောင် ဘယ်သွားမယ် ဆိုတာ ပြောမသွားဘူး ။
beeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee
ဟုတ်သား သူ့ဖုန်းလာနေတာ ဝီရဦးခေါင်များလား ။ နေနေ ကြည့်လိုက်တော့ ဖိုးခေါင် ဆက်တာ မဟုတ် ဘဲ 199 ဆိုတဲ့ number ကြောင့် စိတ်ထဲ ထင့်ခနဲဖြစ်သွားရသည် ။
" ဟယ်လို "
သူဖုန်းကိုင်လိုက်တာနဲ့ တစ်ဖက်က အလောတကြီးပြောလာတဲ့ ဦးလေးကြီးအသံကြောင့် နေဥတ္တရာ ကြောင်ပြီး ရပ်နေမိတယ် ။
"----------------- "
နောက်တစ်ခေါက်ထပ်ပြီး ဟိုဘက်ကနေအော်လာတဲ့အခါမှာတော့ နေနေ ကားသော့ဆွဲကာပြောတဲ့နေရာကို အရှိန်တင်ကာ အမြန်ဆုံး မောင်းသွားလိုက်သည် ။
ခုနက ဟိုဦးလေးကြီးပြောနေတဲ့ စကားတွေကနားထဲမကြားတစ်ချက်ကြားတစ်ချက်နဲ့မို့ နေနေ စိတ်ကို အမြန်လျှော့ရတယ် ။
ဘယ်လိုလုပ် ဖြစ်နိုင်မှာလဲ ဝီရဦးခေါင်က သူ့ကို ခဏလို့ပဲပြောပြီး ထွက်သွားတာလေ ။
ကော်ဖီဆိုင်နားရောက်တာနဲ့ နေနေ ကားကိုကြုံသလိုရပ်ကာ လူတွေစုနေတဲ့ နေရာကိုပြေးသွားလိုက်သည် ။
" ရောက်လာပြီလား ဒီနားက သူတွေပြောတာတော့ မနက်ထဲကကားပေါ်က ဆင်းသွားတာတဲ့ တစ်နေကုန် ကားကိုဒီနားမှာရပ်ထားတာပဲ ဆိုင်ရှေ့က CCTV လည်း ကြည့်ပြီးပြီ လူတော့အဲ့အချိန်ထဲကမတွေ့ရတာပဲ "
" မဟုတ်တာ "
" နေပါဦး ဒီ အိတ်ထဲ ဗူးလေးနှစ်ဗူးတော့ တွေ့တယ် ။ ပြီးတော့ တန်ဖိုးကြီးပစ္စည်းတွေပါ ထားခဲ့တာ ဆိုတော့ ခဏဆိုပြီး ဆင်းသွားတာဖြစ်ဖို့များတယ် "
သူ့လက်ထဲ ထည့်ပေးလာတဲ့ ဗူးလေးနှစ်ဗူးကို နေနေသေချာပိုက်ထားကာ ဝီရဦးခေါင် သူ့ကိုနောက်နေတယ်ထင်ပြီး ဟိုကြည့်ဒီကြည့်ကြည့်နေမိသည် ။
" ဦးလေးတို့လည်း သေချာပေါက် ကူညီပေးမှာပါ အခုတော့ အိမ်ပြန်လိုက်ဦးနော် မနက်ဖြန် ကျကားလာယူလို့ရပြီ "
ဘာကိုပြန်ရမှာလဲ သူကဘာလို့အိမ်ပြန်ရမှာလဲ ။
ဝီရဦးခေါင် ငါ့ကို မနောက်နဲ့နော် ။
သူ့ပါးပြင်မှာ မျက်ရည်တွေကလည်း တာကျိုးသလိုကိုစီးကျနေပြီ ။
လက်ထဲက ဗူးလေးကို အမြန်ဖွင့်ကြည့်တော့ သူလိုချင်တဲ့ Gucci Brand ဘီးလေးတစ်ချောင်းနဲ့ Channel Brand ဘီးကုပ်လေးတစ်ခု ။
အရောင်လေးရွေးပေးထားတာကလည်း ဝီရဦးခေါင်အကြိုက်ဆုံးဖြစ်သည့် ပန်းရောင်လေး ။
ဒီပစ္စည်းလေးနှစ်ခုကို ကြည့်နေရင်းနဲ့ လမ်းဘေးပလက်ဖောင်းမှာထိုင်ချပြီးငိုနေမိတာ ဘယ်လောက်ကြာသွားလဲတောင်မသိ ။
သူမတ်တပ်ထရပ်တော့ ခြေထောက်တွေကထုံကျင်နေတာကြောင့် ကောင်းကောင်းမရပ်နိုင်တော့ ပိုပြီးငိုမိတာပဲ ။
မင်းဒီလိုဆက်စနေရင် ငါမင်းကလေးကို မွေးမပေးဘဲ နေပစ်လိုက်တော့မှာ ဝီရဦးခေါင် ။
//
Garlic
25/11/23
နေနေ့အတွက် ဝီရဦးခေါင် ရွေးပေးထားတဲ့ လက်ဆောင်လေးနှစ်ခုပါ။
Zawgyi
ေနေန ဝီရဦးေခါင္ကို ေစာင့္ေနရင္းနဲ႕ကို စိတ္ကမရွည္ေတာ့ ။ လူက အိပ္ပါ ငိုက္လာသည္ ။ ကား ဆီ သြားထည့္မယ္ေျပာၿပီး ႏွစ္နာရီၾကာတဲ့ထိကိုျပန္မလာေသးတာေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး ။
beeeeeeeeeeeee
ဖုန္းကို ringtone မထည့္ဘဲ vibrate သာ လုပ္ထားတတ္သူမို႔ အခုလို အေတြးေကာင္းေနတဲ့အခ်ိန္ ထျမည္လာသည့္အခါေနေန႕မွာ ထေတာင္ခုန္မိေတာ့မလို ျဖစ္သြားရသည္ ။
" ဟယ္လို "
" -------- "
" ကြၽန္ေတာ္ အခုခ်က္ခ်င္း လာခဲ့မယ္ေနာ္ ခဏေလာက္ ၾကည့္ေပးထားပါဦး "
တစ္ဖက္က ဆက္လာသူမွာ အကိုရည္႐ြယ္လင္းသစ္ အတြက္ ငွားေပးထားခဲ့တဲ့ nurse-aid ညီမေလး ျဖစ္ၿပီး အေစာကေလးတင္ အကိုသတိရလာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း လွမ္းေျပာေပးတာပင္ ။
ေနေန႕မွာလည္း အကို ျပန္သတိရလာၿပီဆိုေတာ့ လူကငိုခ်င္ရက္လက္တို႔ျဖစ္လာသည္ ။
ဒီလို ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ဝီရဦးေခါင္ဆိုတဲ့ေကာင္ဘာလို႔ သူ႕အနားမွာ မရွိေနတာလဲ ။
သတိရရျခင္း အကို အရင္ဆုံးျမင္ခ်င္ေလာက္မဲ့ သူက အန္ကယ္ျဖစ္ေနမွန္း သိေတာ့ အန္ကယ့္အခန္းဆီသြားရသည္ ။ မေန႕ကေဆး႐ုံသြားတုန္းကလည္း သူအန္ကယ့္ကို မေခၚသြားျဖစ္လိုက္ဘူးေလ ။
" ေနေန သား ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ "
အခန္းထဲ မဝင္ဘဲ အဝမွာ ရပ္ေနသည့္သူ႕ကို အန္ကယ္ က အရင္ျမင္သြားသည္ ။ အရင္ကထက္ပိုၿပီးေတာင္ ညွင္းသိုးသိုးျဖစ္သြားသည့္ပုံကိုျမင္ေတာ့လည္း စိတ္ထဲမေကာင္း ။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အခုေတာ့ အရာအားလုံး အဆင္ေျပသြားေတာ့မွာပါ ။
အန္ကယ္နဲ႕ အကိုေရာ ။ သူနဲ႕ ဝီရဦးေခါင္ေရာပဲ ။
" ကြၽန္ေတာ္ နဲ႕ တစ္ေနရာ သြားရေအာင္ အန္ကယ္ "
ေနေနလည္း အန္ကယ့္လက္ေမာင္းကို သြားဆြဲကာ ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာလိုက္တယ္ ။
" ဘယ္ကို "
" လိုက္ခဲ့ပါ အန္ကယ့္အတြက္ တအားကိုမွ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ကိစၥေလးရွိေနတယ္ "
" ေပ်ာ္စရာ ဆိုတာ အန္ကယ္ မခံစားတတ္ေတာ့တာ ၾကာပါၿပီ ေနေနရယ္ ေနေနပဲ သြားလိုက္ေတာ့ေနာ္ ဒါနဲ႕ လင္းအေၾကာင္းေလး ထူးရင္ အန္ကယ့္ကို ေျပာပါဦးေနာ္ သား "
အန္ကယ္နဲ႕ ပက္သတ္ၿပီး ဒီေနာက္ပိုင္း သူ သတိထားမိတာေလးရွိတယ္ ။ အန္ကယ္ကေလ အကို႔နာမည္ေလးကို စကားထဲထည့္ေျပာတဲ့အခါမ်ိဳးဆို ၿပဳံးေနတာပဲ ။ ၿပီးေတာ့ အန္ကယ္က လူတစ္ေယာက္ထဲကိုပဲ ႏွစ္ေတြအၾကာႀကီးခ်စ္သြားနိုင္တာ အကိုတစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ား ကံေကာင္းလိုက္လဲ ။
အကိုကေရာ ဘာထူးလို႔လဲ ။ အန္ကယ့္အတြက္ပဲ ဒီေန႕အထိ အားတင္းၿပီး ေတာင့္ခံနိုင္ခဲ့တာ မဟုတ္လား ။
ႏွစ္ေယာက္သားရဲ႕ အခ်စ္ေတြက ထင္ထားတာထက္ကိုပိုၿပီး ေလးစားဖို႔ ေကာင္းလိုက္တာ ။
" ဟုတ္ ကြၽန္ေတာ္ေျပာမွာပါ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ အန္ကယ္လိုက္မွကိုရမယ္ "
ေပကပ္ရပ္ေနတဲ့ အန္ကယ့္ကို ၿခံထဲေရာက္ေအာင္ သူ႕မွာအတင္းဆြဲလာရတယ္ ။
" ေနေန "
" ဝီရဦးေခါင္လည္း မရွိဘူး အန္ကယ္ရဲ႕ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ဗိုက္ထဲ အန္ကယ့္ေျမးေလး ရွိေနတာေနာ္"
" ေဟ "
သူ႕ကို အံ့ၾသတႀကီး ၾကည့္လာေသာ အန္ကယ့္ကို ေနေနၿပဳံးျပလိုက္ကာဗိုက္ကေလးလွန္ျပလိုက္သည္ ။
" ဟုတ္တယ္ အန္ကယ္ မၾကာခင္ ေျမးခ်ီရေတာ့မွာ "
" ဝီရဦးေခါင္ ေခြးသား ငါ့ကို မေျပာဘဲ ေနေနတာ ဒီေခြးေကာင္ေလးေတာ့ ဟားဟား ငါေျမးခ်ီရေတာ့မယ္ကြ "
ေျမးရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ အန္ကယ့္မ်က္ႏွာထက္က အၿပဳံးေတြကဖုံးမရဖိမရ ။
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ေဆး႐ုံကို ေခၚသြားလို႔ ရၿပီ ။ တမင္ထုတ္မေျပာတာ တျခားမဟုတ္ ။ အကို႔ကို ျမင္မွ ေပ်ာ္သြားရေအာင္ လုပ္ေပးခ်င္တာ ။
" ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ နဲ႕ ေဆး႐ုံလိုက္ခဲ့ ရမယ္ေနာ္ "
" သြားစို႔ သြားစို႔ ငါ့ေျမးကို ဖိုးဖိုးကိုယ္တိုင္ ေဆး႐ုံ လိုက္ပို႔မယ္ "
အန္ကယ့္ေျမး အတြက္ ဗိုက္သြားအပ္မွာေတာ့ အန္ကယ့္သား ျပန္လာမွသြားမွာ အန္ကယ္ေရ ။ လိမ္လိုက္ရတဲ့အတြက္ေတာ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ။
ေနာက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ဝီရဦးေခါင္မပါဘဲဒီ ဗိုက္ကို ေဆး႐ုံမွာ သြားအပ္ဖို႔ စိတ္ကူးမရွိပါဘူး ။
" ဘာစားခ်င္တာ ရွိလဲ "
" ကြၽန္ေတာ္ ဗိုက္မဆာပါဘူး "
" ေျမးကို ေမးတာပါ ေနေနရယ္ "
" ေအာ္ အဟင္း ။ မဆာဘူးတဲ့ ဆာရင္ သူေျပာမယ္တဲ့ "
" ေရာ့ ဒါယူထားလိုက္ ေနေန ။ ကတ္ထဲ ငါးရာ ေလာက္က်န္ေသးတယ္ ေနာက္မွ အန္ကယ္ ကတ္လဲေပးမယ္ "
" မယူ "
" ယူထား ေနေန႕ကို ေပးတာ မဟုတ္ဘူး ေျမးအတြက္ အဖိုးရဲ႕ ပထမဆုံး မုန့္ဖိုးေပါ့ "
ေျမးကို ေပးတာဆိုေတာ့ သူ႕ေျမးက အျပင္ကိုထြက္လာၿပီလားေျပာ ။ ထြက္မလာေသးတဲ့ ကေလးကို ကဲတဲ့ေနရာသဲတဲ့ေနရာမွာေတာ့ ဝီရဦးေခါင္နဲ႕ အန္ကယ္ကသားအဖလို႔မေျပာရဘူး တစ္ေထရာထဲ ။
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ကဲသဲလဲဆိုရင္ အန္ကယ္က သူ႕ကို ကားေတာင္ မေမာင္းခိုင္းေတာ့ ။
လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လဲ ေျမးအတြက္ဆိုၿပီး ဝယ္လိုက္တာ ကားေနာက္ခန္းထဲ မုန့္ေတြနဲ႕ အသီးအႏွံေတြကအျပည့္အေမာက္ ။
အဖိုးနဲ႕ အေဖရဲ႕ အခ်စ္ကို ဗိုက္ထဲက တစ္ေယာက္ ဒီေလာက္ခံေနရတာ ေနေနက နည္းနည္းေတာင္ မနာလိုျဖစ္ခ်င္လာၿပီ ။
" ဒီေဆး႐ုံမွာ ျပမွာလား "
ေဆး႐ုံနဲ႕ အိမ္က သိပ္မေဝးတာမို႔ နာရီဝက္ေလာက္နဲ႕ပင္ ေရာက္လာသည္ ။
" မဟုတ္ဘူး အန္ကယ္ ကြၽန္ေတာ္ "
" ခဏ ေျမးေတာင္ ရေတာ့မယ္ ေနေနက
အန္ကယ့္ကို ေဖေဖလို႔ ေခၚဖို႔ေရာ စိတ္ကူးရွိရဲ႕လား "
သူ႕ပုခုံးကို ပုတ္ကာ အန္ကယ္က ရယ္ရယ္ေမာေမာေမးလာတာေၾကာင့္ ေနေနအားနာစိတ္ကေလးဝင္လာရသည္ ။
" ရွိ ရွိပါတယ္ "
" ဟုတ္ၿပီ ဒါဆို ေဖတို႔ အထဲဝင္ၾကမလား "
" ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ ေဖ ေဖ "
အကို႔အခန္းနားေရာက္ေလ ေနေနကေတာ့ ေျခလွမ္းေတြ ပိုေလးလာတယ္လို႔ ခံစားရတယ္ ။
အန္ကယ္ကေတာ့ ဘာမွမသိဘဲ ေနေနေျပာထားတဲ့ အခန္းနံပါတ္အတိုင္း တည့္တည့္ကိုသြားေနေလသည္ ။
" room number 27 ေနာ္ VVIP လား "
" ဟုတ္ "
" ေနေန ဝင္ေလ ေနေနဧည့္သည့္မလား ေဖမွမသိတာ "
" ကြၽန္ေတာ္ .... ကြၽန္ေတာ္ ေမာလို႔ ခဏထိုင္ဦးမယ္ ေဖေဖအရင္ဝင္သြားၿပီး သတင္းေမးလိုက္ေနာ္ "
" ေကာင္းပါ့မလား "
" ေကာင္းပါတယ္ ေဖေဖရဲ႕ "
" ၿပီးရင္ လိုက္လာခဲ့ ေနာ္ ေနေန ေဖအရင္ဝင္ၿပီးစကားေျပာႏွင့္မယ္ "
ဂုဏ္ရွိန္မင္းေခါင္ ေနေန႕ကို ျမန္ျမန္ဝင္လာဖို႔ေျပာကာ အခန္းတံခါးကို ဖြင့္ကာဝင္သြားလိုက္သည္။
သူလည္း မသိဘဲနဲ႕ သတင္းေမးရဦးမယ္ ။ ေနေန တစ္ေယာက္ဟာလည္း အေဖကို ဘာေတြခိုင္းမွန္း မသိ ။
" ကို....ကို "
႐ုတ္တရက္ နားထဲဝင္လာတဲ့ အသံတိုးတိုးလ်လ်ေလးတစ္ခုေၾကာင့္ တံခါးျပန္ပိတ္ေနရင္းပင္ ေနရာမွာပဲ ေျခစုံရပ္ေနမိတယ္ ။
ဒီအသံက သူဘယ္ေတာ့မွ ေမ့ေဖ်ာက္လို႔ မရတဲ့ လင္းရဲ႕ အသံေလး မဟုတ္လား ။
ဒါဆို... ဒါဆို လင္း အခု ဒီအခန္းထဲ ရွိေနတာ သူ႕ရဲ႕ ရည္႐ြယ္လင္းသစ္မ်ားလား ။
" ကိုကို ကြၽန္ေတာ္ လြမ္းေနတာဗ်ာ "
" လင္း "
သူ႕လွည့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ လင္းတစ္ေယာက္က ေဆး႐ုံကုတင္ေလးေပၚမွာ ပုံ႕ပုံ႕ေလးထိုင္ကာ သူ႕ကိုမ်က္ရည္ေတြနဲ႕ေငးေနျခင္း ။
ဟိုအရင္အခ်ိန္ေတြအတိုင္း ဘာမွမေျပာင္းလဲဘဲ လင္းက သူ႕ေရွ႕မွာ ရွိေနတယ္ ။
" လာဖက္ပါဦး ကိုကိုရဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ ဟင့္ "
လင္းစကားမဆုံးမီ ဂုဏ္ရွိန္မင္းေခါင္အနားသြားကာ ခႏၶာကိုယ္ ေသးေသးေလးကို ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ထားလိုက္သည္။
ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ား အိပ္လိုက္ရလို႔ အသားေတြက ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ျဖစ္ေနတာလဲကြာ ။
ၿပီးေတာ့ သူ႕လင္းက Suicide လုပ္သြားတာ မဟုတ္ဘူး ေပါ့ ။
" ကိုကို အသက္ရႉက်ပ္ "
" လင္း "
" ကြၽန္ေတာ္ အၾကာႀကီး ေစာင့္လိုက္ရတာ ကိုကို ရယ္ "
ထုံးစံအတိုင္း သူတို႔ ခ်ိန္းေတြ႕ေနစဥ္ကလို သြားတက္ကေလးေတြေပၚေအာင္ၿပဳံးရင္း လက္သုံးစကားေလးထုတ္ေျပာလာသည့္လင္းအား ထပ္မံၿပီး ေပြ႕ဖက္ထားမိျပန္တယ္ ။
ဒီကူလီကူမာကေလးေလးကို သူဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားခ်စ္လိုက္ရလဲ ။
" ကိုကိုေရာပဲ မင္းကို လြမ္းေနခဲ့တာ လင္းရယ္ "
" အိမ္ေခၚသြားေနာ္ ကိုကိုနဲ႕မခြဲခ်င္ေတာ့ဘူး "
" ေခၚသြားမွာ ေခၚသြားမွာ ကိုကို လင္းကို ဘယ္ေတာ့မွ မထားခဲ့ေတာ့ဘူးေနာ္ ကိုကို ကတိေပးပါတယ္ လင္းရယ္ "
လင္းပုခုံးအေပၚေခါင္းအပ္ၿပီး ငိုလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္ခဏေလးမွာပဲ ဂုဏ္ရွိန္မင္းေခါင္ သိလိုက္တာကသူတစ္ေယာက္ထဲ အထီးက်န္စြာရွင္သန္လာခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြကို ဒီအခိုက္တန့္ေလးနဲ႕ ေမ့ေဖ်ာက္နိုင္သြားၿပီဆိုတာပဲ ။
" မငိုပါနဲ႕ ကိုကိုရဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္က်ရင္ ဒီထပ္ပိုၿပီးက်န္းမာလာေတာ့မွာ "
" အင္း ကိုကို သိတယ္ "
" ေနေန ပါလာတယ္ မလား ကိုကို "
" လင္းနဲ႕ သားက "
" အင္း ကြၽန္ေတာ္ သိေနတာ ကိုကို "
" ဒါဆို အခန္းထဲ ေခၚလိုက္မယ္ သားေၾကာင့္ သာ ကိုကိုနဲ႕ လင္း ျပန္ေတြ႕ရတာ "
" ဟုတ္ ကိုကို ေနေနက ကြၽန္ေတာ္ နဲ႕ ကိုကို႔ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ ေနာ္ ေသခ်ာမွတ္ထား ဦး ၿပီးေတာ့ အခုေလာက္ဆို ေနေန႕ဆီမွာ ကြၽန္ေတာ္ လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ လိေမၼာ္သီး ေလးေရာက္ေနေလာက္ၿပီ "
" လိေမၼာ္သီး "
" ကိုကို ေျမးခ်ီရေတာ့မွာေလ မသိဘူး မေျပာနဲ႕ေနာ္ "
" သိတယ္ သိတယ္ ခဏျပန္အိပ္ဦး အခုမွနိုးလာတာစကားအမ်ားႀကီးမေျပာရဘူး နားဦး ရည္႐ြယ္လင္းသစ္ "
" ကိုကိုကလည္း "
" ကိုကိုကလည္း မလုပ္နဲ႕ ေနေနနဲ႕ စကားခဏေျပာၿပီး ျပန္အိပ္ရမယ္ နိုးလာတဲ့အခ်ိန္အထိ ေဘးမွာ ကိုကို ရွိေနေပးမယ္ ၾကားလား "
" ဟုတ္ ကိုကို "
အခန္းထဲ ႏွစ္ေယာက္ တစ္ကမၻာတည္ေနေသာ ေဖေဖနဲ႕ အကို႔ကို ေနေန မႏွောင့္ယွက္ခ်င္ေတာ့တာမို႔ မ်က္ႏွာေလးဝင္ျပၿပီး ႏႈတ္ဆက္ကာ ျပန္ထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္ ။
ဝီရဦးေခါင္ message မ်ားပို႔ထားမလားဆိုတဲ့အသိနဲ႕ ဖုန္းထုတ္ၾကည့္ေတာ့ ဘာ message မွ
မေတြ႕တာေၾကာင့္ ေနေန မ်က္ႏွာေလးမ႐ႊင္ေတာ့ ။
တစ္ကယ္ကိုပဲ ဝီရဦးေခါင္ဆိုတဲ့ေကာင္ ဘယ္ေတြသြားလို႔ ၾကာေနရတာလဲ ။
အန္တီရို႔ ဆီ သြားေနတာမ်ားလား ။ ခါတိုင္းလည္း သြားေနက်ပါ ။ သြားလည္း ဒီေန႕ေလာက္ထိ မၾကာတတ္ပါဘူး ။
လမ္းမွာ တစ္ခုခုျဖစ္လို႔ မ်ားလား ။ ဒါမွမဟုတ္ ကားပ်က္သြားတာမ်ားလား ။
ျပန္ေရာက္မွ ေနေန အဲ့ေကာင္ကို ျပႆနာ ရွာပစ္ရမယ္ ။
ဒါမွမဟုတ္ ေနေန လိုက္သြားရင္ေရာ ဝီရဦးေခါင္ သြားတတ္တဲ့ေနရာေတြ သြားရွာၾကည့္ရင္ေရာ ။ မဟုတ္လည္း အိမ္ပဲ ျပန္လိုက္ရမလား ။ အိမ္ျပန္ၿပီး အိမ္မွာပဲ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ထိုင္ေစာင့္ေနရင္ ပိုေကာင္းမယ္ ထင္တယ္ ။
ေခြးေကာင္ေလး လူကို စိတ္ပူေအာင္လုပ္ေနတာ ။ ခဏေလးသြားမယ္ေျပာၿပီး အၾကာႀကီး ရွိေနၿပီ ။
ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း ေနေန အိမ္ကိုပဲ အရင္ျပန္လာလိုက္သည္ ။
ေရလည္း မခ်ိဳးနိုင္ေတာ့ အဝတ္စားလဲၿပီးတာနဲ႕ အိပ္ေဆးသုံးလုံးေလာက္ေသာက္ကာ Aircon ကို အေအးဆုံးဖြင့္ၿပီးတာနဲ႕ ေစာင္ႀကီးေခါင္းထိၿခဳံၿပီးအိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ အိပ္ပစ္လိုက္သည္ ။
ဒါေပမယ့္ အိပ္ေဆးေသာက္ထားတာ ေတာင္ အိပ္မေပ်ာ္ဘဲ မ်က္လုံးက ေၾကာင္ေနတာႀကီး ။
အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ အိပ္ရမယ္ေလ ဒါမွနိုးလာရင္ သူ႕ေဘးမွာ ဝီရဦးေခါင္ ေရာက္ေနတာကို ေတြ႕ရမွာ ။
ဘယ္လိုမွအိပ္မရတဲ့အဆုံးေတာ့ ေနေနက ငယ္ငယ္ကလုပ္နည္းအတိုင္း သိုးတစ္ေကာင္ႏွစ္ေကာင္ ကိုေရတြက္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ျပန္ႀကိဳးစားလိုက္သည္ ။
ဒီနည္းက ပဲ သူ႕အေပၚအလုပ္ျဖစ္တာလား မသိ ။ သိုး အေကာင္ေရေျမာက္ 230 ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ေနေန႕မ်က္လုံးေတြက အလုံးစုံ မွိတ္က်သြားခဲ့ၿပီ ။
.
.
.
.
beeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee
ေခါင္းအုံးေဘးနား ထားအိပ္သည့္ ဖုန္းက ထပ္ၿပီး ျမည္လာတာမို႔ ေနေန အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕ ထထိုင္လိုက္ရသည္ ။
" ဝီရဦးေခါင္လည္း ျပန္မေရာက္ေသးဘူး "
နာရီၾကည့္ေတာ့ ညေန ငါးနာရီ ေတာင္ ထိုးေနၿပီ ။ ဒီေကာင္စုတ္ေလးကေတာ့ အိမ္ကို ေတာင္ ဘယ္သြားမယ္ ဆိုတာ ေျပာမသြားဘူး ။
beeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee
ဟုတ္သား သူ႕ဖုန္းလာေနတာ ဝီရဦးေခါင္မ်ားလား ။ ေနေန ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဖိုးေခါင္ ဆက္တာ မဟုတ္ ဘဲ 199 ဆိုတဲ့ number ေၾကာင့္ စိတ္ထဲ ထင့္ခနဲျဖစ္သြားရသည္ ။
" ဟယ္လို "
သူဖုန္းကိုင္လိုက္တာနဲ႕ တစ္ဖက္က အေလာတႀကီးေျပာလာတဲ့ ဦးေလးႀကီးအသံေၾကာင့္ ေနဥတၱရာ ေၾကာင္ၿပီး ရပ္ေနမိတယ္ ။
"----------------- "
ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္ၿပီး ဟိုဘက္ကေနေအာ္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ေနေန ကားေသာ့ဆြဲကာေျပာတဲ့ေနရာကို အရွိန္တင္ကာ အျမန္ဆုံး ေမာင္းသြားလိုက္သည္ ။
ခုနက ဟိုဦးေလးႀကီးေျပာေနတဲ့ စကားေတြကနားထဲမၾကားတစ္ခ်က္ၾကားတစ္ခ်က္နဲ႕မို႔ ေနေန စိတ္ကို အျမန္ေလွ်ာ့ရတယ္ ။
ဘယ္လိုလုပ္ ျဖစ္နိုင္မွာလဲ ဝီရဦးေခါင္က သူ႕ကို ခဏလို႔ပဲေျပာၿပီး ထြက္သြားတာေလ ။
ေကာ္ဖီဆိုင္နားေရာက္တာနဲ႕ ေနေန ကားကိုႀကဳံသလိုရပ္ကာ လူေတြစုေနတဲ့ ေနရာကိုေျပးသြားလိုက္သည္ ။
" ေရာက္လာၿပီလား ဒီနားက သူေတြေျပာတာေတာ့ မနက္ထဲကကားေပၚက ဆင္းသြားတာတဲ့ တစ္ေနကုန္ ကားကိုဒီနားမွာရပ္ထားတာပဲ ဆိုင္ေရွ႕က CCTV လည္း ၾကည့္ၿပီးၿပီ လူေတာ့အဲ့အခ်ိန္ထဲကမေတြ႕ရတာပဲ "
" မဟုတ္တာ "
" ေနပါဦး ဒီ အိတ္ထဲ ဗူးေလးႏွစ္ဗူးေတာ့ ေတြ႕တယ္ ။ ၿပီးေတာ့ တန္ဖိုးႀကီးပစၥည္းေတြပါ ထားခဲ့တာ ဆိုေတာ့ ခဏဆိုၿပီး ဆင္းသြားတာျဖစ္ဖို႔မ်ားတယ္ "
သူ႕လက္ထဲ ထည့္ေပးလာတဲ့ ဗူးေလးႏွစ္ဗူးကို ေနေနေသခ်ာပိုက္ထားကာ ဝီရဦးေခါင္ သူ႕ကိုေနာက္ေနတယ္ထင္ၿပီး ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ၾကည့္ေနမိသည္ ။
" ဦးေလးတို႔လည္း ေသခ်ာေပါက္ ကူညီေပးမွာပါ အခုေတာ့ အိမ္ျပန္လိုက္ဦးေနာ္ မနက္ျဖန္ က်ကားလာယူလို႔ရၿပီ "
ဘာကိုျပန္ရမွာလဲ သူကဘာလို႔အိမ္ျပန္ရမွာလဲ ။
ဝီရဦးေခါင္ ငါ့ကို မေနာက္နဲ႕ေနာ္ ။
သူ႕ပါးျပင္မွာ မ်က္ရည္ေတြကလည္း တာက်ိဳးသလိုကိုစီးက်ေနၿပီ ။
လက္ထဲက ဗူးေလးကို အျမန္ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ သူလိုခ်င္တဲ့ Gucci Brand ဘီးေလးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႕ Channel Brand ဘီးကုပ္ေလးတစ္ခု ။
အေရာင္ေလးေ႐ြးေပးထားတာကလည္း ဝီရဦးေခါင္အႀကိဳက္ဆုံးျဖစ္သည့္ ပန္းေရာင္ေလး ။
ဒီပစၥည္းေလးႏွစ္ခုကို ၾကည့္ေနရင္းနဲ႕ လမ္းေဘးပလက္ေဖာင္းမွာထိုင္ခ်ၿပီးငိုေနမိတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားလဲေတာင္မသိ ။
သူမတ္တပ္ထရပ္ေတာ့ ေျခေထာက္ေတြကထုံက်င္ေနတာေၾကာင့္ ေကာင္းေကာင္းမရပ္နိုင္ေတာ့ ပိုၿပီးငိုမိတာပဲ ။
မင္းဒီလိုဆက္စေနရင္ ငါမင္းကေလးကို ေမြးမေပးဘဲ ေနပစ္လိုက္ေတာ့မွာ ဝီရဦးေခါင္ ။
//
Garlic
25/11/23
ေနေန႕အတြက္ ဝီရဦးေခါင္ ေ႐ြးေပးထားတဲ့ လက္ေဆာင္ေလးႏွစ္ခုပါ။