Unicode
နေဥတ္တရာမှာ ခပ်နွမ်းနွမ်းလျလျ ဓာတ်ပုံလေးတစ်ပုံကို လက်ထဲ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဆုပ်ကိုင်ကာ
မဥ္ဇူလမ်း ထဲရှိ အိမ်လေးများအား တစ်အိမ်ဝင်တစ်အိမ်ထွက် လိုက်မေးရသည် ။
မြို့လေးက လူသူအရောက်အပေါက်အသွားအလာနည်းတဲ့ မြို့လေးဖြစ်ကာ ရေလမ်းနဲ့ ကားလမ်းမပေါက်ဘဲ မီးရထားလမ်းတစ်လမ်းသာ ပေါက်တဲ့အပြင် ချယ်ရီပန်းတွေကလည်း တစ်မြို့လုံး အနှံ့ ပွင့်နေတာများ ဝေဝေဆာဆာနဲ့ သိပ်ကိုလှရက်လွန်းတယ် ။
နေဥတ္တရာ ဒီလိုနေရာမျိုးကို မွေးထဲကနေ တစ်ခါမှမရောက်ဖူးဘူး ။ အကို့ကို လိုက်ရှာမှပဲ ရောက်ဖူးတော့တယ် ။
ဒီပတ်ဝန်းကျင်မှာနေကြတဲ့ အိမ်အများစုကတော့
လူသစ်တွေချည်းပဲမို့ အကို့ကို မသိဘူး မမြင်ဖူးဘူး ဖြေကြတာမို့ နေနေ လာရှာတဲ့နေရာများ မှားနေတာလား စာရွက်အပိုင်းအစလေးကို ပြန်ကြည့်
ရပြီ ။
အန်ကယ်ပြောတဲ့ အတိုင်းဆို နေရာက ဒီနေရာဒီ ဒေသပါပဲ ။ အကိုရည်ရွယ်လင်းသစ်ပြောတဲ့ ချယ်ရီတွေပွင့်တဲ့အရပ်ဆိုတာလည်း တခြားနေရာတွေထက် ဒီဒေသကိုပဲ ညွှန်းနေတာပဲဟာကို ။
အကိုနဲ့ အန်ကယ်တို့ နှစ်ယောက်လုံးကို နေနေက ကြိမ်းသေပေါက် ပြန်ဆုံအောင် လုပ်ပေးရမှာမို့ မလွယ်ကူမှန်းတော့ သိပါတယ်။
ဒါပေမဲ့ နေဥတ္တရာက ဘယ်မရာကိုမဆို လွယ်လွယ်ကူကူလက်မလျှော့တတ်တာမို့ အခုလည်း လက်တော့မလျှော့သေးပါ ။
ရန်ကုန်အိမ်ကိုလည်း နေနေနဲ့အတူ အကိုရည်ရွယ်လင်းသစ်ပြန်ပါလာမှ နေနေပြန်သွားတော့မှာ ။
အခုတော့ လမ်းလေး တစ်လှမ်းနှစ်လှမ်းပဲ လျှောက်ရသေးတယ် ညောင်းလို့ သေတော့မယ် ။
အရင်က သူအဲ့လို မဟုတ်ပါဘူး ။ အခုမှပဲ ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ဒီလောက် နုနေလဲ မသိ ။ ဝီရဦးခေါင်ကလည်း အခုရက်ပိုင်း လူကို ပိုးမွေးသလိုမွေးနေတာများ ကြောက်စရာ ။
ပြီးတော့ ဝီရဦးခေါင် အခုလောက်ဆို အိမ်မှာ သူမရှိမှန်း သိပြီဆိုတော့ သောင်းကျန်းနေပြီလားတောင် မပြောတတ် ။
ပြန်ရောက်မှ နေနေ သူ့ကို သေချာ အကျိုးအကြောင်း ပြောပြရင်တော့ စိတ်ဆိုးပြေလောက်ပါတယ် ။
နေနေကလည်း ဝီရဦးခေါင် အလစ်ကို ခိုးထွက်လာတာ တစ်ရက်ခရီးဆိုပြီးအဝတ်တစ်ထည်ကိုယ်တစ်ခု နဲ့ လက်ထဲငွေသားနည်းနည်းသာ ပါသည် ။
" အန်တီရေ ရှမ်းခေါက်ဆွဲသုံးပွဲကို တစ်ပွဲစာပေါင်းချပေးပါ ပြီးတော့ လိမ္မော်သီး ဖျော်ရည် မတ်ခွက်နဲ့တစ်ခွက် အပြည့်ယူမယ် "
မနက်ထဲက ရထားဆိုက်ဆိုက်ချင်း နေနေ လူပျောက် ရှာပုံတော်ထွက်လာတာ ရေတစ်ငုံတောင် ပါးစပ်ထဲ မဝင်သေး ဗိုက်ကလည်း ဆာနေပြီမို့ ခပ်ဝေးဝေးရောက်တဲ့အထိ လမ်းဆက်လျှောက်ပြီးမှ တွေ့တဲ့ ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဝင်ထိုင်ကာ ရှမ်းခေါက်ဆွဲတစ်ပွဲ မှာလိုက်တယ် ။
အခုတလော နေဥတ္တရာ အစားဆိုဘာမှမရှောင်တော့ ။ မြင်သမျှ တွေ့သမျှ သားရေစာမုန့်ကအစ ပါးစပ်ထဲအကုန်ကောက်ထည့်နေတာ ။
လူက ဘယ်လောက်စားစား ဝမလာလို့ အဲ့တစ်ခုတော့ ကောင်းတယ် ။
နေနေက လူတော့ ဝမလာဘူး ဒါပေမဲ့ ဗိုက်ကတော့မနေဘူး စားပြီးသောက်ပြီးရင် ဗိုက်ကလေးကိုပူလို့ ။
" လိုတာရှိရင် အန်တီ့ကိုပြောနော် သား "
အန်တီကြီး အနားရောက်လာတာနဲ့ နံ့သာဖြူ သနပ်ခါးအနံ့လေးက မွှေးနေပြီး ဆံနွယ်အရှည်ကို တစ်ပတ်ထုံးလေးထုံးထားတာမို့ နေနေ စိတ်ထဲ ကြည်နူးတာလား ဘာလားမပြောတတ် ။
ဒီလိုမျိုး ယဥ်ယဥ်လေးတွေ ဆို နေနေက အရမ်းသဘောကျတာ ။
" ဟုတ် ဟုတ် ဘာမှတော့ မလိုပါဘူး ဟီး ကောင်းကောင်းစားပါ့မယ် "
" အင်္ကျီလှန်ပြီး အန်တီ့ကို ဗိုက်ကလေးပြပါဦး သား "
သူ့ရှေ့မှာပဲ ဝင်ထိုင်ကာ ဗိုက်ကိုလှန်ခိုင်းလာတဲ့ အန်တီကြီး ကြောင့် နေနေလည်း အူကြောင်ကြောင်လေးဖြစ်သွားရသည် ။
" သား သားကို ပြောတာလား အန်တီ "
" လိမ္မော်သီး လေးကို နံ့သာဖြူ အနံ့ကလေးကောင်းချီး ပေးချင်လို့ "
" လိမ္မော်သီး ကို ပေးချင်တာလား သားက လိမ္မော်သီး မဟုတ်ဘူး ဟီးဟီး "
အငြင်းစကားဆိုလိုက်ပေမဲ့ အန်တီကြီးက ပြုံးပြုံးလေးပဲ ကြည့်နေတာမို့ နေနေလည်း မတ်တပ်ရပ်ကာအင်္ကျီကို မကာ ဗိုက်ပူလေးကို ပြလိုက်သည် ။
" အဲ့ "
သူ့ဗိုက်ကို လက်နဲ့ထိပြီး ပါးစပ်ကနေ တတွတ်တွတ်ရွတ်နေသည့် အန်တီကြီး ကြောင့် နေဥတ္တရာ လည်း ငြိမ်ငြိမ်လေးပဲ နေပေးလိုက်တော့တယ် ။
ဘာတုန်းဟ ဒီမြို့က လူတွေက ထူးဆန်းလိုက်တာ ။
" တစ်ကယ့်ကို ကောင်းချီးလေးပဲ "
" ဟုတ် အန်တီ ဒါနဲ့ ဆက်စားမယ်နော် ဗိုက်ဆာနေလို့လေ "
" စားလို့ ရပါပြီ စားစား "
အခုထိ လူကို မေတ္တာဓာတ်အပြည့်နဲ့ ကြည့်နေတဲ့ အန်တီကြီးကို နေနေ ဘာမှမပြောတော့ ။ ကြည့်လို့ အသားပဲ့သွားတာမှ မဟုတ်တာ ကိုယ့်ကိုချစ်လို့
ကြည့်တာပဲ ။
စားနေတဲ့ အချိန်တော့ လက်ထဲက ဓာတ်ပုံလေးကို ဘေးနားခဏချထားလိုက်သည် ။
အကိုရည်ရွယ်လင်းသစ် ဒီမြို့လေးမှာ ရှိနေရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲ ။
" အို သား က လင်းလေးကို လာခေါ်တာလားဟင် "
" အဟွတ် အဟွတ် "
စားလက်စပင် မြိုမကျတော့ဘဲ တန်းလန်းကြီး ဖြစ်ကာ ပါးစပ်ထဲက ခေါက်ဆွဲတွေပင်အပြင်ပြန်ထွက်လာတာမို့ နေနေရေအမြန်သောက်လိုက်ရသည် ။
သိနေတယ် အကို့ကို ဒီအန်တီကြီး သိနေတယ် ။ ပြီးတော့ မျက်ရည်တွေဝဲကာ ဝမ်းသာလုံးဆို့နေဟန် ။
" ဟုတ်တယ်မလား ရည်ရွယ်လင်းသစ်လေးကို သား လာခေါ်တာ မဟုတ်လား "
" ဟုတ် ဟုတ်တယ် အန်တီ အကို့ကို ကျွန်တော် ပြန်ခေါ်သွားမှာ "
ခေါင်းကို အခေါက်ခေါက်အခါခါ ငြိမ့်ပြကာ ပြောတော့ အန်တီကြီးက သူ့လက်ကလေးကို ကိုင်ကာ ဆိုင်အနောက်ဘက်ထဲဆွဲခေါ်သွားတာမို့ နေနေလည်းအနောက်ကနေ ခပ်သွက်သွက်ကလေးလိုက်သွားရသည် ။
လိုက်ကာ အနောက်ရောက်သွားတာနဲ့ ဆေးပေါင်းစုံရဲ့ ရနံ့တွေက ပိုပြီးပြင်းလာကာ နေနေပင် ခေါင်းတွေချာချာလည်လာတယ် ။
" ဝင်သွားလိုက် အထဲမှာ လင်းလေး စောင့်နေတယ် "
အကို စောင့်နေတယ် ။ နေဥတ္တရာ ပျော်လွန်းလို့ မျက်ရည်တွေပါ ဝဲတက်လာသည် ။ အန်ကယ်ရော အကိုရည်ရွယ်လင်းသစ် မသေသေးတာသိရင် ဘယ်လောက်များ ပျော်လိုက်မလဲ ။
ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ပဲ နေနေ အခန်းတံခါးကို ဖွင့်ကာ ဝင်သွားလိုက်သည် ။
" အကို "
ဘာတုံ့ပြန်သံမှ မကြားရတာမို့ နေနေ သေချာရှေ့တိုးပြီး ကြည့်လိုက်တဲ့ အချိန် ဆေးပိုက်ပေါင်းများစွာတပ်ထားရတဲ့ လူတစ်ယောက်က ကုတင်ပေါ်မှာ လဲလျောင်းနေလေသည် ။
" လင်း လေး ဒီလိုဖြစ်နေတာ နှစ်ချီနေပြီလေ "
" အကိုက သတ်သေ "
" ရည်ရွယ်လင်းသစ်က ကိုယ့်ကိုကိုယ် သတ်သေမဲ့ လူမျိုး လုံးဝမဟုတ်ဘူး "
" ဒါဆို "
" မသေမချင်း ကားနဲ့အတိုက်ခံခဲ့ရတာလေ အန်တီဆေးရုံ လိုက်သွားတော့ လင်းလေး အသိစိတ်က ရှိတစ်ချက် မရှိတစ်ချက်ဖြစ်နေပြီ "
အန်တီကြီး စကားကြောင့် နေနေ့မှာ အော်မိတော့မလိုဖြစ်သွား၍ ပါးစပ်ကို လက်နဲ့အမြန်အုပ်ထားလိုက်ရသည် ။
အန်တီရို့ လက်ချက်တော့ မဟုတ်ဘူးမလား ။ တစ်ကယ် အန်တီရို့လက်ချက်သာဆိုရင်တော့ နေဥတ္တရာက အဲ့အဘွားကြီးကို သွားရိုက်မိတော့မှာ ။
" အန်တီလည်း သူတို့ ကိစ္စတွေကို သေသေချာချာ မသိပေမဲ့ လင်းက စိတ်ဓာတ်မာတဲ့ကလေး ဆိုတာကို သိလို့ အခုချိန်ထိ စောင့်ရှောက်ပေးထားတာပဲ "
" အကိုက ဒီအတိုင်းလေးပဲ ရှိနေတာလား "
" လင်းလေးလည်း ဘယ်သူ့အတွက် ဒီနေ့အထိ တောင့်ခံထားလဲဆိုတာ အန်တီ မသိဘူး ဒါပေမယ့် တစ်ခါတလေဆို လင်းက မျက်ရည်တွေ ကျကျလာတယ် "
" အင်းပေါ့ "
" လင်း သတိလစ်မသွားခင် အန်တီ့ကို ပြောခဲ့တာရှိတယ် ဘာကိစ္စတွေပဲ ဖြစ်ဖြစ် သူ့ကို လုံးဝလက်မလျှော့လိုက်ဖို့ ဆိုတာပဲ အန်တီလည်း အကြိမ်ပေါင်းများစွာ လက်လွှတ်ဖို့ စဥ်းစားမိတိုင်း ပြန်တွေးရတယ်။ လင်းရဲ့ တစ်စုံတစ်ယောက် အတွက်ရှင်သန်ချင်ခဲ့တဲ့ မျှော်လင့်ချက်လေးကို အန်တီရိုက်မချိုးသင့်ဘူးလို့လေ "
" တော်သေးတာပေါ့ အန်တီရယ် "
အကိုရည်ရွယ်လင်းသစ် က အန်ကယ်တစ်ယောက်ထဲ အတွက် ရှင်သန်ချင်ခဲ့တာပါ ။
" ဟုတ်တယ် အစက အန်တီ တို့ က တခြားနယ်ဘက်မှာ နေတာ အရင်လေးငါးနှစ်လောက်မှ ဒီနေရာလေးကို ပြောင်းလာခဲ့တာ တစ်ခုကောင်းတာက ဒီမြေဒီရေ နဲ့ လင်းက အဆင်ပြေတယ်ပြောရမယ် ဟိုတစ်လောကတောင် ညနေဘက်ကြီး အောက်ဆီဂျင် ထိုးကျသွားလို့ အန်တီဖြင့် ရူးတော့မလိုပဲ ဒါပေမဲ့မကြာဘူး ပြန်တက်လာတယ်လေ "
" ကျွန်တော် အကို့ကို ခေါ်သွားချင်တယ် အန်တီ
ခွင့်ပြုပေးလို့ ရမလား ဟိုမှာ သူစောင့်နေတဲ့သူ သူ့ကိုစောင့်နေတဲ့သူ ရှိတယ် "
" ရတာပေါ့ အဓိက က ရည်ရွယ်လင်းသစ် အခြေနေက ဒီထပ်ပိုပြီး တိုးတက်လာဖို့ပဲ အန်တီ မျှော်
လင့်တာ အန်တီကလည်း ဆိုင်တစ်ဖက်နဲ့ဆိုတော့ လင်းလေးကို မကြည့်မိတဲ့အချိန်တစ်ခုခု ဖြစ်သွားမှာ စိုးရိမ်နေတာ သားရယ် "
နေဥတ္တရာ ခေါင်းငြိမ့်ပြကာ အကို့လက်ကလေးကို အသာယာကိုင်လိုက်သည် ။
ကြိမ်းသေပေါက် ပြန်နိုးလာပြီး ဟိုအဘွားကြီးရှေ့ အန်ကယ်နဲ့ ချစ်ကြည်နူးရမယ်နော် ။
ကျွန်တော်ကတော့ အကို့ဘက်ကပဲ မို့ အကိုဘာဖြစ်ဖြစ် အကို့ဘက်မှာရှိနေမှာ ။
နေနေ အကို့ကို ရန်ကုန်ကို ပြန်ခေါ်သွားဖို့ စီစဥ်စရာရှိတာ စီစဥ်ရသည် ။
အန်ကယ်နဲ့လည်း အမြန်ဆုံးပေးတွေ့ချင်လှပြီ ။ သူ့အဖြစ်ကလည်း ချစ်လျက်နဲ့ ရှင်ကွဲ ကွဲနေကြတဲ့ ကလေးနှစ်ယောက် အတွက် တွေးပူနေရတဲ့ မိဘလိုပဲ ။
ဝီရဦးခေါင်ကိုလည်း နေနေ လွမ်းနေပြီလေ ။ ဒါတောင် ခွဲရတာ တစ်ညနဲ့ တစ်ညနေပဲ ရှိသေး ။
//
ဝီရဦးခေါင်မှာ ဒေါသထွက်ရလွန်းလို့ နံရံကို လက်သီးနဲ့ထိုးနေမိတာ လက်ဖမိုးတစ်ခုလုံးလည်း သွေးထွက်ကာ စုတ်ပြတ်သတ်နေပြီ ။
သူ့ကို မပြောမဆိုနဲ့ နေဥတ္တရာ ထွက်သွားတာ တစ်ညနဲ့ တစ်ညနေ ရှိနေပြီဖြစ်တဲ့အပြင် ဖုန်းလည်း မယူသွားဘူး ။
အိမ်မှာ နေနေ မရှိတော့တာကို သူ သိသိချင်းပဲ ညတွင်းချင်း လိုက်ရှာတာ ရန်ကုန်တစ်မြို့လုံးလည်း နှံ့နေပြီ ။
ဒါပေမဲ့ နေဥတ္တရာ ရဲ့ အရိပ်ယောင်လေးတောင် မတွေ့ရပါ ။
ဝီရဦးခေါင် နေနေ့အပေါ် အများကြီး ဆိုးနေမိလို့ သူ့ဆီက အပြီးထွက်သွားတာများလား ။အဝတ်အစားနဲ့ အသုံးအဆောင်ပစ္စည်းတွေ ဘာတစ်ခုမှ မယူဘဲနဲ့လေ ။
ဒီလိုဆိုရင်တောင် ဘယ်ကိုထွက်သွားမယ်မှန်း နည်းနည်းပါးပါး ပြောပြသင့်တယ်လေ ။ အခုတော့
ဘယ်နေရာမှာ ဘာဖြစ်နေမှန်း မသိတာကြောင့် သူ့ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံးပူလောင်နေကာ ပေါက်ကွဲထွက်တော့မယ် ။
ဒယ်ဒီ့ကို သွားမေးတော့လည်း ဒယ်ဒီလည်း ဘာမှသိဟန်မပေါ် အခြေနေလည်းကောင်းပုံမရ ။
ဝီရဦးခေါင် စိတ်ပူရလွန်းလို့ ခေါင်းကနေ အငွေ့တွေပါထွက်ချင်လာသည် ။ သူပူနေရတာ တစ်ယောက်တောင် မဟုတ် နှစ်ယောက်စာအတွက်တွေးပြီး ပူနေရတာ ။
" ဆိုးလိုက်တာ နေနေရယ် ကျုပ်ကို မုန်းတာနဲ့ ပဲ ထွက်ပြေးသွားတယ်ပေါ့ "
ဒီလိုဆိုပေမဲ့လည်း လိုက်မရှာဘဲ မနေနိုင်ပြန်၍ ကားသော့ဆွဲကာ ပဲခူးဘက်ကိုတစ်ချက်သွားကြည့်ဖို့ ထွက်လာလိုက်တယ် ။
ညကသောက်ထားတဲ့ အရှိန်တွေနဲ့ရော တစ်နေကုန်လုံးလည်း ဘာမှမစားရသေး၍ ဝီရဦးခေါင် ရဲ့ ဗိုက်က ထိုးအောင့်လာပြန်သည် ။
ဘာမှလည်း မစားချင်ပါ နေဥတ္တရာရဲ့ ခြေဖျားကနေ ဆံခြည်မျှင်အဆုံး အထိအခိုက်တစ်စုံတစ်ရာ မရှိတာ မြင်မှပဲ သူစားဝင်သောက်ဝင်တော့မှာ ။
" ကျစ်! "
ဝီရဦးခေါင် ကိုယ့်ကိုကိုယ် လည်း နားမလည်နိုင်ဘူး ။ နေဥတ္တရာက အရွယ်ရောက်ပြီးသား လူတစ်ယောက် ဖြစ်နေတာတောင် သူက ဘာကို စိတ်မချဖြစ်နေတာလဲ ။
မဟုတ်မှ သူ နေဥတ္တရာကို ကျစ်! စောက်ရေးမပါတာ ။ ငယ်ငယ်တုန်းက သံယောဇဉ် တွေကြောင့် သူ ဒီလိုဖြစ်နေတာပါ ။
နေနေနဲ့ သူက ဘယ်လိုမှကို မဖြစ်နိုင်တာကြီးကို ။ နေနေကလည်း သူ့ကိုဆို ငယ်ငယ်တုန်းကလိုပဲ ကလေးလိုဆက်ဆံနေတာချည်းကို ။
" ကိုယ်ဝန်ဆောင်တွေ အတွက် ဆောင်ထားသင့်တဲ့ လက်ဖွဲ့ကြိုးနီလေးတွေ ရမယ်နော် တစ်ခုမှ 5000 ထဲ တန်မှတန် "
" တစ်ခုယူမယ် ကျုပ်ကို တစ်ခုပေး "
ဝီရဦးခေါင် wallet ထဲက 1 သောင်းတန် တစ်ရွက်ထုတ်ပေးလိုက်ကာ ပြန်အမ်းငွေမယူဖြစ်တော့ ။
ဟိုလူကမ်းပေးလာတဲ့ လက်ဖွဲ့ကြိုးနီလေးကို wallet ထဲ ပြန်ထည့်ကာ ရှေ့ဆက်မောင်းလာခဲ့လိုက်သည် ။
ကားမောင်းနေရင်း မွေးလာမဲ့ ကလေးလေးနာမည်ကို ဘာပေးရင်ကောင်းမလဲ စဥ်းစားမိနေတာ
ကြောင့် ဝီရဦးခေါင် နည်းနည်းပြုံးမိလာတယ် ။
ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် သူကတော့ သူ့နာမည်ပါအောင်ကို ပေးမှာ ။
! i want you to know i love you the most i'll always be there right by your side cause baby you're always in my mind just give me you forever !
ကားမောင်းနေရင်း ဖုန်းစိမ်းဝင်လာတာမို့ ဝီရဦးခေါင် ချပစ်ဖို့ပြင်လိုက်ပေမဲ့ ဒီ ringtone က နေနေ့ ph number တစ်ခုထဲ အတွက် သီးသန့်မှတ်ထားတဲ့ ringtone မို့ အမြန်ကောက်ကိုင်လိုက်ရသည် ။
" shitttt! "
စောက်ရေးထဲ လက်က ချော်ပြီး ဖုန်းလွတ်ကျသွားသေးတယ် ။
" နေဥတ္တရာ ခင်ဗျား အခုဘယ်မှာလဲ !!!!! "
တစ်ဖက်က လူတော့ မသိဘူး သူကတော့ အားကုန်အော်ပစ်လိုက်ရ၍ လည်ချောင်းတောင် နာချင်သွားပြီ ။
" ...... "
ခပ်စွာစွာ အသံလေးကြားလိုက်ရမှ ဝီရဦးခေါင် ရင်ဘတ်ထဲက အပူကတစ်ပူငြိမ်းသွားသယောင် ။
" နေရာကနေ ခြေတစ်လှမ်းမှ မရွေ့နဲ့ အခုချက်ချင်း ခင်ဗျားဆီ ကျုပ် လာခဲ့မယ် "
ကားကို ပြန်ကွေ့ကာ နေဥတ္တရာ ရှိတဲ့ နေရာကို ဦးတည်ပြီး မိုင်ကုန်မောင်းလာခဲ့သည် ။
တစ်လမ်းလုံးလည်း တစ်ဖက်ကားသမားတွေရဲ့ သူ့ကို ဆဲဆိုသံတွေက မွှန်လို့ ။
ဝီရဦးခေါင် အဆဲခံရတာကို ဒေါသလည်း မဖြစ်ဘဲ ရယ်တောင်ရယ်မိသေးတယ် ။
နေဥတ္တရာကို ပြန်တွေ့ရတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိက အဲလောက်တောင် ပျော်စရာ ကောင်းတာလား ။ ဒါဆိုရင်တော့ လုံးဝကို သူ ရူးနေပြီပဲ ။
တစ်ယောက်ထဲ ပြုံးလိုက် ရီလိုက် လုပ်နေတာကို ဝီရဦးခေါင်မှာ သတိထားမိ၍ မျက်နှာကို ပြန်တည်ရသည် ။
လူချင်းတွေ့တာနဲ့ နေနေ့ကို သူနည်းနည်းလောက်တော့ ဆူပစ်ဦးမှရမယ်။
တစ်ကယ်လက်တွေ့မှာတော့ အများတကာ ကြားထဲ ထင်းနေသည့် ဘောင်းဘီနဲ့အင်္ကျီ ဆင်တူ ကြံရည်ရောင် ဝမ်းဆက်ကလေးနဲ့ အူတူတူ လူကို မြင်လိုက်ရတဲ့အချိန် ဆူမယ်ဆိုပြီး အားခဲထားတဲ့ စကားတွေလည်း ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက် ပျောက်ကုန်သည် ။
ဒါ့အပြင် အဲ့ဒီ့အချိန်ခဏမှာပဲ အရာအားလုံး ရပ်တန့်သွားပြီး ဝီရဦးခေါင် အမြင်အာရုံတွေ ထဲ လျှာထိုး ဦးထုပ်လေးစောင်းကာ သူ့ကိုငေးကြည့်နေသည့် လူတစ်ယောက်သာ ရှိတော့တယ် ။
//
Garlic
14/11/23
နှစ်တွေအကြာကြီး ရည်ရွယ်လင်းသစ် ကိုမာဝင်တာဘာညာက စိတ်ကူးယဥ်ပြီး ရေးထားတာ ပါ side couple ကို se မလုပ်ချင်လို့ လေ ။ အပြင်မှာ အဲ့လောက်အကြာကြီးကိုမာဝင်တာ ရှိမရှိတော့ မသိပါဘူး။
Zawgyi
ေနဥတၱရာမွာ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းလ်လ် ဓာတ္ပုံေလးတစ္ပုံကို လက္ထဲ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဆုပ္ကိုင္ကာ
မဥ္ဇူလမ်း ထဲရွိ အိမ္ေလးမ်ားအား တစ္အိမ္ဝင္တစ္အိမ္ထြက္ လိုက္ေမးရသည္ ။
ၿမိဳ႕ေလးက လူသူအေရာက္အေပါက္အသြားအလာနည္းတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးျဖစ္ကာ ေရလမ္းနဲ႕ ကားလမ္းမေပါက္ဘဲ မီးရထားလမ္းတစ္လမ္းသာ ေပါက္တဲ့အျပင္ ခ်ယ္ရီပန္းေတြကလည္း တစ္ၿမိဳ႕လုံး အႏွံ႕ ပြင့္ေနတာမ်ား ေဝေဝဆာဆာနဲ႕ သိပ္ကိုလွရက္လြန္းတယ္ ။
ေနဥတၱရာ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးကို ေမြးထဲကေန တစ္ခါမွမေရာက္ဖူးဘူး ။ အကို႔ကို လိုက္ရွာမွပဲ ေရာက္ဖူးေတာ့တယ္ ။
ဒီပတ္ဝန္းက်င္မွာေနၾကတဲ့ အိမ္အမ်ားစုကေတာ့
လူသစ္ေတြခ်ည္းပဲမို႔ အကို႔ကို မသိဘူး မျမင္ဖူးဘူး ေျဖၾကတာမို႔ ေနေန လာရွာတဲ့ေနရာမ်ား မွားေနတာလား စာ႐ြက္အပိုင္းအစေလးကို ျပန္ၾကည့္
ရၿပီ ။
အန္ကယ္ေျပာတဲ့ အတိုင္းဆို ေနရာက ဒီေနရာဒီ ေဒသပါပဲ ။ အကိုရည္႐ြယ္လင္းသစ္ေျပာတဲ့ ခ်ယ္ရီေတြပြင့္တဲ့အရပ္ဆိုတာလည္း တျခားေနရာေတြထက္ ဒီေဒသကိုပဲ ၫႊန္းေနတာပဲဟာကို ။
အကိုနဲ႕ အန္ကယ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံးကို ေနေနက ႀကိမ္းေသေပါက္ ျပန္ဆုံေအာင္ လုပ္ေပးရမွာမို႔ မလြယ္ကူမွန္းေတာ့ သိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ေနဥတၱရာက ဘယ္မရာကိုမဆို လြယ္လြယ္ကူကူလက္မေလွ်ာ့တတ္တာမို႔ အခုလည္း လက္ေတာ့မေလွ်ာ့ေသးပါ ။
ရန္ကုန္အိမ္ကိုလည္း ေနေနနဲ႕အတူ အကိုရည္႐ြယ္လင္းသစ္ျပန္ပါလာမွ ေနေနျပန္သြားေတာ့မွာ ။
အခုေတာ့ လမ္းေလး တစ္လွမ္းႏွစ္လွမ္းပဲ ေလွ်ာက္ရေသးတယ္ ေညာင္းလို႔ ေသေတာ့မယ္ ။
အရင္က သူအဲ့လို မဟုတ္ပါဘူး ။ အခုမွပဲ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္ ႏုေနလဲ မသိ ။ ဝီရဦးေခါင္ကလည္း အခုရက္ပိုင္း လူကို ပိုးေမြးသလိုေမြးေနတာမ်ား ေၾကာက္စရာ ။
ၿပီးေတာ့ ဝီရဦးေခါင္ အခုေလာက္ဆို အိမ္မွာ သူမရွိမွန္း သိၿပီဆိုေတာ့ ေသာင္းက်န္းေနၿပီလားေတာင္ မေျပာတတ္ ။
ျပန္ေရာက္မွ ေနေန သူ႕ကို ေသခ်ာ အက်ိဳးအေၾကာင္း ေျပာျပရင္ေတာ့ စိတ္ဆိုးေျပေလာက္ပါတယ္ ။
ေနေနကလည္း ဝီရဦးေခါင္ အလစ္ကို ခိုးထြက္လာတာ တစ္ရက္ခရီးဆိုၿပီးအဝတ္တစ္ထည္ကိုယ္တစ္ခု နဲ႕ လက္ထဲေငြသားနည္းနည္းသာ ပါသည္ ။
" အန္တီေရ ရွမ္းေခါက္ဆြဲသုံးပြဲကို တစ္ပြဲစာေပါင္းခ်ေပးပါ ၿပီးေတာ့ လိေမၼာ္သီး ေဖ်ာ္ရည္ မတ္ခြက္နဲ႕တစ္ခြက္ အျပည့္ယူမယ္ "
မနက္ထဲက ရထားဆိုက္ဆိုက္ခ်င္း ေနေန လူေပ်ာက္ ရွာပုံေတာ္ထြက္လာတာ ေရတစ္ငုံေတာင္ ပါးစပ္ထဲ မဝင္ေသး ဗိုက္ကလည္း ဆာေနၿပီမို႔ ခပ္ေဝးေဝးေရာက္တဲ့အထိ လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ၿပီးမွ ေတြ႕တဲ့ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ဝင္ထိုင္ကာ ရွမ္းေခါက္ဆြဲတစ္ပြဲ မွာလိုက္တယ္ ။
အခုတေလာ ေနဥတၱရာ အစားဆိုဘာမွမေရွာင္ေတာ့ ။ ျမင္သမွ် ေတြ႕သမွ် သားေရစာမုန့္ကအစ ပါးစပ္ထဲအကုန္ေကာက္ထည့္ေနတာ ။
လူက ဘယ္ေလာက္စားစား ဝမလာလို႔ အဲ့တစ္ခုေတာ့ ေကာင္းတယ္ ။
ေနေနက လူေတာ့ ဝမလာဘူး ဒါေပမဲ့ ဗိုက္ကေတာ့မေနဘူး စားၿပီးေသာက္ၿပီးရင္ ဗိုက္ကေလးကိုပူလို႔ ။
" လိုတာရွိရင္ အန္တီ့ကိုေျပာေနာ္ သား "
အန္တီႀကီး အနားေရာက္လာတာနဲ႕ နံ႕သာျဖဴ သနပ္ခါးအနံ႕ေလးက ေမႊးေနၿပီး ဆံႏြယ္အရွည္ကို တစ္ပတ္ထုံးေလးထုံးထားတာမို႔ ေနေန စိတ္ထဲ ၾကည္ႏူးတာလား ဘာလားမေျပာတတ္ ။
ဒီလိုမ်ိဳး ယဥ္ယဥ္ေလးေတြ ဆို ေနေနက အရမ္းသေဘာက်တာ ။
" ဟုတ္ ဟုတ္ ဘာမွေတာ့ မလိုပါဘူး ဟီး ေကာင္းေကာင္းစားပါ့မယ္ "
" အကၤ်ီလွန္ၿပီး အန္တီ့ကို ဗိုက္ကေလးျပပါဦး သား "
သူ႕ေရွ႕မွာပဲ ဝင္ထိုင္ကာ ဗိုက္ကိုလွန္ခိုင္းလာတဲ့ အန္တီႀကီး ေၾကာင့္ ေနေနလည္း အူေၾကာင္ေၾကာင္ေလးျဖစ္သြားရသည္ ။
" သား သားကို ေျပာတာလား အန္တီ "
" လိေမၼာ္သီး ေလးကို နံ႕သာျဖဴ အနံ႕ကေလးေကာင္းခ်ီး ေပးခ်င္လို႔ "
" လိေမၼာ္သီး ကို ေပးခ်င္တာလား သားက လိေမၼာ္သီး မဟုတ္ဘူး ဟီးဟီး "
အျငင္းစကားဆိုလိုက္ေပမဲ့ အန္တီႀကီးက ၿပဳံးၿပဳံးေလးပဲ ၾကည့္ေနတာမို႔ ေနေနလည္း မတ္တပ္ရပ္ကာအကၤ်ီကို မကာ ဗိုက္ပူေလးကို ျပလိုက္သည္ ။
" အဲ့ "
သူ႕ဗိုက္ကို လက္နဲ႕ထိၿပီး ပါးစပ္ကေန တတြတ္တြတ္႐ြတ္ေနသည့္ အန္တီႀကီး ေၾကာင့္ ေနဥတၱရာ လည္း ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးပဲ ေနေပးလိုက္ေတာ့တယ္ ။
ဘာတုန္းဟ ဒီၿမိဳ႕က လူေတြက ထူးဆန္းလိုက္တာ ။
" တစ္ကယ့္ကို ေကာင္းခ်ီးေလးပဲ "
" ဟုတ္ အန္တီ ဒါနဲ႕ ဆက္စားမယ္ေနာ္ ဗိုက္ဆာေနလို႔ေလ "
" စားလို႔ ရပါၿပီ စားစား "
အခုထိ လူကို ေမတၱာဓာတ္အျပည့္နဲ႕ ၾကည့္ေနတဲ့ အန္တီႀကီးကို ေနေန ဘာမွမေျပာေတာ့ ။ ၾကည့္လို႔ အသားပဲ့သြားတာမွ မဟုတ္တာ ကိုယ့္ကိုခ်စ္လို႔
ၾကည့္တာပဲ ။
စားေနတဲ့ အခ်ိန္ေတာ့ လက္ထဲက ဓာတ္ပုံေလးကို ေဘးနားခဏခ်ထားလိုက္သည္ ။
အကိုရည္႐ြယ္လင္းသစ္ ဒီၿမိဳ႕ေလးမွာ ရွိေနရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ ။
" အို သား က လင္းေလးကို လာေခၚတာလားဟင္ "
" အဟြတ္ အဟြတ္ "
စားလက္စပင္ ၿမိဳမက်ေတာ့ဘဲ တန္းလန္းႀကီး ျဖစ္ကာ ပါးစပ္ထဲက ေခါက္ဆြဲေတြပင္အျပင္ျပန္ထြက္လာတာမို႔ ေနေနေရအျမန္ေသာက္လိုက္ရသည္ ။
သိေနတယ္ အကို႔ကို ဒီအန္တီႀကီး သိေနတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ မ်က္ရည္ေတြဝဲကာ ဝမ္းသာလုံးဆို႔ေနဟန္ ။
" ဟုတ္တယ္မလား ရည္႐ြယ္လင္းသစ္ေလးကို သား လာေခၚတာ မဟုတ္လား "
" ဟုတ္ ဟုတ္တယ္ အန္တီ အကို႔ကို ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေခၚသြားမွာ "
ေခါင္းကို အေခါက္ေခါက္အခါခါ ၿငိမ့္ျပကာ ေျပာေတာ့ အန္တီႀကီးက သူ႕လက္ကေလးကို ကိုင္ကာ ဆိုင္အေနာက္ဘက္ထဲဆြဲေခၚသြားတာမို႔ ေနေနလည္းအေနာက္ကေန ခပ္သြက္သြက္ကေလးလိုက္သြားရသည္ ။
လိုက္ကာ အေနာက္ေရာက္သြားတာနဲ႕ ေဆးေပါင္းစုံရဲ႕ ရနံ႕ေတြက ပိုၿပီးျပင္းလာကာ ေနေနပင္ ေခါင္းေတြခ်ာခ်ာလည္လာတယ္ ။
" ဝင္သြားလိုက္ အထဲမွာ လင္းေလး ေစာင့္ေနတယ္ "
အကို ေစာင့္ေနတယ္ ။ ေနဥတၱရာ ေပ်ာ္လြန္းလို႔ မ်က္ရည္ေတြပါ ဝဲတက္လာသည္ ။ အန္ကယ္ေရာ အကိုရည္႐ြယ္လင္းသစ္ မေသေသးတာသိရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေပ်ာ္လိုက္မလဲ ။
ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႕ပဲ ေနေန အခန္းတံခါးကို ဖြင့္ကာ ဝင္သြားလိုက္သည္ ။
" အကို "
ဘာတုံ႕ျပန္သံမွ မၾကားရတာမို႔ ေနေန ေသခ်ာေရွ႕တိုးၿပီး ၾကည့္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္ ေဆးပိုက္ေပါင္းမ်ားစြာတပ္ထားရတဲ့ လူတစ္ေယာက္က ကုတင္ေပၚမွာ လဲေလ်ာင္းေနေလသည္ ။
" လင္း ေလး ဒီလိုျဖစ္ေနတာ ႏွစ္ခ်ီေနၿပီေလ "
" အကိုက သတ္ေသ "
" ရည္႐ြယ္လင္းသစ္က ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတ္ေသမဲ့ လူမ်ိဳး လုံးဝမဟုတ္ဘူး "
" ဒါဆို "
" မေသမခ်င္း ကားနဲ႕အတိုက္ခံခဲ့ရတာေလ အန္တီေဆး႐ုံ လိုက္သြားေတာ့ လင္းေလး အသိစိတ္က ရွိတစ္ခ်က္ မရွိတစ္ခ်က္ျဖစ္ေနၿပီ "
အန္တီႀကီး စကားေၾကာင့္ ေနေန႕မွာ ေအာ္မိေတာ့မလိုျဖစ္သြား၍ ပါးစပ္ကို လက္နဲ႕အျမန္အုပ္ထားလိုက္ရသည္ ။
အန္တီရို႔ လက္ခ်က္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးမလား ။ တစ္ကယ္ အန္တီရို႔လက္ခ်က္သာဆိုရင္ေတာ့ ေနဥတၱရာက အဲ့အဘြားႀကီးကို သြားရိုက္မိေတာ့မွာ ။
" အန္တီလည္း သူတို႔ ကိစၥေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ မသိေပမဲ့ လင္းက စိတ္ဓာတ္မာတဲ့ကေလး ဆိုတာကို သိလို႔ အခုခ်ိန္ထိ ေစာင့္ေရွာက္ေပးထားတာပဲ "
" အကိုက ဒီအတိုင္းေလးပဲ ရွိေနတာလား "
" လင္းေလးလည္း ဘယ္သူ႕အတြက္ ဒီေန႕အထိ ေတာင့္ခံထားလဲဆိုတာ အန္တီ မသိဘူး ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတေလဆို လင္းက မ်က္ရည္ေတြ က်က်လာတယ္ "
" အင္းေပါ့ "
" လင္း သတိလစ္မသြားခင္ အန္တီ့ကို ေျပာခဲ့တာရွိတယ္ ဘာကိစၥေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူ႕ကို လုံးဝလက္မေလွ်ာ့လိုက္ဖို႔ ဆိုတာပဲ အန္တီလည္း အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ လက္လႊတ္ဖို႔ စဥ္းစားမိတိုင္း ျပန္ေတြးရတယ္။ လင္းရဲ႕ တစ္စုံတစ္ေယာက္ အတြက္ရွင္သန္ခ်င္ခဲ့တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးကို အန္တီရိုက္မခ်ိဳးသင့္ဘူးလို႔ေလ "
" ေတာ္ေသးတာေပါ့ အန္တီရယ္ "
အကိုရည္႐ြယ္လင္းသစ္ က အန္ကယ္တစ္ေယာက္ထဲ အတြက္ ရွင္သန္ခ်င္ခဲ့တာပါ ။
" ဟုတ္တယ္ အစက အန္တီ တို႔ က တျခားနယ္ဘက္မွာ ေနတာ အရင္ေလးငါးႏွစ္ေလာက္မွ ဒီေနရာေလးကို ေျပာင္းလာခဲ့တာ တစ္ခုေကာင္းတာက ဒီေျမဒီေရ နဲ႕ လင္းက အဆင္ေျပတယ္ေျပာရမယ္ ဟိုတစ္ေလာကေတာင္ ညေနဘက္ႀကီး ေအာက္ဆီဂ်င္ ထိုးက်သြားလို႔ အန္တီျဖင့္ ႐ူးေတာ့မလိုပဲ ဒါေပမဲ့မၾကာဘူး ျပန္တက္လာတယ္ေလ "
" ကြၽန္ေတာ္ အကို႔ကို ေခၚသြားခ်င္တယ္ အန္တီ
ခြင့္ျပဳေပးလို႔ ရမလား ဟိုမွာ သူေစာင့္ေနတဲ့သူ သူ႕ကိုေစာင့္ေနတဲ့သူ ရွိတယ္ "
" ရတာေပါ့ အဓိက က ရည္႐ြယ္လင္းသစ္ အေျခေနက ဒီထပ္ပိုၿပီး တိုးတက္လာဖို႔ပဲ အန္တီ ေမွ်ာ္
လင့္တာ အန္တီကလည္း ဆိုင္တစ္ဖက္နဲ႕ဆိုေတာ့ လင္းေလးကို မၾကည့္မိတဲ့အခ်ိန္တစ္ခုခု ျဖစ္သြားမွာ စိုးရိမ္ေနတာ သားရယ္ "
ေနဥတၱရာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပကာ အကို႔လက္ကေလးကို အသာယာကိုင္လိုက္သည္ ။
ႀကိမ္းေသေပါက္ ျပန္နိုးလာၿပီး ဟိုအဘြားႀကီးေရွ႕ အန္ကယ္နဲ႕ ခ်စ္ၾကည္ႏူးရမယ္ေနာ္ ။
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အကို႔ဘက္ကပဲ မို႔ အကိုဘာျဖစ္ျဖစ္ အကို႔ဘက္မွာရွိေနမွာ ။
ေနေန အကို႔ကို ရန္ကုန္ကို ျပန္ေခၚသြားဖို႔ စီစဥ္စရာရွိတာ စီစဥ္ရသည္ ။
အန္ကယ္နဲ႕လည္း အျမန္ဆုံးေပးေတြ႕ခ်င္လွၿပီ ။ သူ႕အျဖစ္ကလည္း ခ်စ္လ်က္နဲ႕ ရွင္ကြဲ ကြဲေနၾကတဲ့ ကေလးႏွစ္ေယာက္ အတြက္ ေတြးပူေနရတဲ့ မိဘလိုပဲ ။
ဝီရဦးေခါင္ကိုလည္း ေနေန လြမ္းေနၿပီေလ ။ ဒါေတာင္ ခြဲရတာ တစ္ညနဲ႕ တစ္ညေနပဲ ရွိေသး ။
//
ဝီရဦးေခါင္မွာ ေဒါသထြက္ရလြန္းလို႔ နံရံကို လက္သီးနဲ႕ထိုးေနမိတာ လက္ဖမိုးတစ္ခုလုံးလည္း ေသြးထြက္ကာ စုတ္ျပတ္သတ္ေနၿပီ ။
သူ႕ကို မေျပာမဆိုနဲ႕ ေနဥတၱရာ ထြက္သြားတာ တစ္ညနဲ႕ တစ္ညေန ရွိေနၿပီျဖစ္တဲ့အျပင္ ဖုန္းလည္း မယူသြားဘူး ။
အိမ္မွာ ေနေန မရွိေတာ့တာကို သူ သိသိခ်င္းပဲ ညတြင္းခ်င္း လိုက္ရွာတာ ရန္ကုန္တစ္ၿမိဳ႕လုံးလည္း ႏွံ႕ေနၿပီ ။
ဒါေပမဲ့ ေနဥတၱရာ ရဲ႕ အရိပ္ေယာင္ေလးေတာင္ မေတြ႕ရပါ ။
ဝီရဦးေခါင္ ေနေန႕အေပၚ အမ်ားႀကီး ဆိုးေနမိလို႔ သူ႕ဆီက အၿပီးထြက္သြားတာမ်ားလား ။အဝတ္အစားနဲ႕ အသုံးအေဆာင္ပစၥည္းေတြ ဘာတစ္ခုမွ မယူဘဲနဲ႕ေလ ။
ဒီလိုဆိုရင္ေတာင္ ဘယ္ကိုထြက္သြားမယ္မွန္း နည္းနည္းပါးပါး ေျပာျပသင့္တယ္ေလ ။ အခုေတာ့
ဘယ္ေနရာမွာ ဘာျဖစ္ေနမွန္း မသိတာေၾကာင့္ သူ႕ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံးပူေလာင္ေနကာ ေပါက္ကြဲထြက္ေတာ့မယ္ ။
ဒယ္ဒီ့ကို သြားေမးေတာ့လည္း ဒယ္ဒီလည္း ဘာမွသိဟန္မေပၚ အေျခေနလည္းေကာင္းပုံမရ ။
ဝီရဦးေခါင္ စိတ္ပူရလြန္းလို႔ ေခါင္းကေန အေငြ႕ေတြပါထြက္ခ်င္လာသည္ ။ သူပူေနရတာ တစ္ေယာက္ေတာင္ မဟုတ္ ႏွစ္ေယာက္စာအတြက္ေတြးၿပီး ပူေနရတာ ။
" ဆိုးလိုက္တာ ေနေနရယ္ က်ဳပ္ကို မုန္းတာနဲ႕ ပဲ ထြက္ေျပးသြားတယ္ေပါ့ "
ဒီလိုဆိုေပမဲ့လည္း လိုက္မရွာဘဲ မေနနိုင္ျပန္၍ ကားေသာ့ဆြဲကာ ပဲခူးဘက္ကိုတစ္ခ်က္သြားၾကည့္ဖို႔ ထြက္လာလိုက္တယ္ ။
ညကေသာက္ထားတဲ့ အရွိန္ေတြနဲ႕ေရာ တစ္ေနကုန္လုံးလည္း ဘာမွမစားရေသး၍ ဝီရဦးေခါင္ ရဲ႕ ဗိုက္က ထိုးေအာင့္လာျပန္သည္ ။
ဘာမွလည္း မစားခ်င္ပါ ေနဥတၱရာရဲ႕ ေျခဖ်ားကေန ဆံျခည္မွ်င္အဆုံး အထိအခိုက္တစ္စုံတစ္ရာ မရွိတာ ျမင္မွပဲ သူစားဝင္ေသာက္ဝင္ေတာ့မွာ ။
" က်စ္! "
ဝီရဦးေခါင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လည္း နားမလည္နိုင္ဘူး ။ ေနဥတၱရာက အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီးသား လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနတာေတာင္ သူက ဘာကို စိတ္မခ်ျဖစ္ေနတာလဲ ။
မဟုတ္မွ သူ ေနဥတၱရာကို က်စ္! ေစာက္ေရးမပါတာ ။ ငယ္ငယ္တုန္းက သံေယာဇဥ္ ေတြေၾကာင့္ သူ ဒီလိုျဖစ္ေနတာပါ ။
ေနေနနဲ႕ သူက ဘယ္လိုမွကို မျဖစ္နိုင္တာႀကီးကို ။ ေနေနကလည္း သူ႕ကိုဆို ငယ္ငယ္တုန္းကလိုပဲ ကေလးလိုဆက္ဆံေနတာခ်ည္းကို ။
" ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေတြ အတြက္ ေဆာင္ထားသင့္တဲ့ လက္ဖြဲ႕ႀကိဳးနီေလးေတြ ရမယ္ေနာ္ တစ္ခုမွ 5000 ထဲ တန္မွတန္ "
" တစ္ခုယူမယ္ က်ဳပ္ကို တစ္ခုေပး "
ဝီရဦးေခါင္ wallet ထဲက 1 ေသာင္းတန္ တစ္႐ြက္ထုတ္ေပးလိုက္ကာ ျပန္အမ္းေငြမယူျဖစ္ေတာ့ ။
ဟိုလူကမ္းေပးလာတဲ့ လက္ဖြဲ႕ႀကိဳးနီေလးကို wallet ထဲ ျပန္ထည့္ကာ ေရွ႕ဆက္ေမာင္းလာခဲ့လိုက္သည္ ။
ကားေမာင္းေနရင္း ေမြးလာမဲ့ ကေလးေလးနာမည္ကို ဘာေပးရင္ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားမိေနတာ
ေၾကာင့္ ဝီရဦးေခါင္ နည္းနည္းၿပဳံးမိလာတယ္ ။
ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူကေတာ့ သူ႕နာမည္ပါေအာင္ကို ေပးမွာ ။
! i want you to know i love you the most i'll always be there right by your side cause baby you're always in my mind just give me you forever !
ကားေမာင္းေနရင္း ဖုန္းစိမ္းဝင္လာတာမို႔ ဝီရဦးေခါင္ ခ်ပစ္ဖို႔ျပင္လိုက္ေပမဲ့ ဒီ ringtone က ေနေန႕ ph number တစ္ခုထဲ အတြက္ သီးသန့္မွတ္ထားတဲ့ ringtone မို႔ အျမန္ေကာက္ကိုင္လိုက္ရသည္ ။
" shitttt! "
ေစာက္ေရးထဲ လက္က ေခ်ာ္ၿပီး ဖုန္းလြတ္က်သြားေသးတယ္ ။
" ေနဥတၱရာ ခင္ဗ်ား အခုဘယ္မွာလဲ !!!!! "
တစ္ဖက္က လူေတာ့ မသိဘူး သူကေတာ့ အားကုန္ေအာ္ပစ္လိုက္ရ၍ လည္ေခ်ာင္းေတာင္ နာခ်င္သြားၿပီ ။
" ...... "
ခပ္စြာစြာ အသံေလးၾကားလိုက္ရမွ ဝီရဦးေခါင္ ရင္ဘတ္ထဲက အပူကတစ္ပူၿငိမ္းသြားသေယာင္ ။
" ေနရာကေန ေျခတစ္လွမ္းမွ မေ႐ြ႕နဲ႕ အခုခ်က္ခ်င္း ခင္ဗ်ားဆီ က်ဳပ္ လာခဲ့မယ္ "
ကားကို ျပန္ေကြ႕ကာ ေနဥတၱရာ ရွိတဲ့ ေနရာကို ဦးတည္ၿပီး မိုင္ကုန္ေမာင္းလာခဲ့သည္ ။
တစ္လမ္းလုံးလည္း တစ္ဖက္ကားသမားေတြရဲ႕ သူ႕ကို ဆဲဆိုသံေတြက မႊန္လို႔ ။
ဝီရဦးေခါင္ အဆဲခံရတာကို ေဒါသလည္း မျဖစ္ဘဲ ရယ္ေတာင္ရယ္မိေသးတယ္ ။
ေနဥတၱရာကို ျပန္ေတြ႕ရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့အသိက အဲေလာက္ေတာင္ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းတာလား ။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ လုံးဝကို သူ ႐ူးေနၿပီပဲ ။
တစ္ေယာက္ထဲ ၿပဳံးလိုက္ ရီလိုက္ လုပ္ေနတာကို ဝီရဦးေခါင္မွာ သတိထားမိ၍ မ်က္ႏွာကို ျပန္တည္ရသည္ ။
လူခ်င္းေတြ႕တာနဲ႕ ေနေန႕ကို သူနည္းနည္းေလာက္ေတာ့ ဆူပစ္ဦးမွရမယ္။
တစ္ကယ္လက္ေတြ႕မွာေတာ့ အမ်ားတကာ ၾကားထဲ ထင္းေနသည့္ ေဘာင္းဘီနဲ႕အကၤ်ီ ဆင္တူ ႀကံရည္ေရာင္ ဝမ္းဆက္ကေလးနဲ႕ အူတူတူ လူကို ျမင္လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္ ဆူမယ္ဆိုၿပီး အားခဲထားတဲ့ စကားေတြလည္း ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ကုန္သည္ ။
ဒါ့အျပင္ အဲ့ဒီ့အခ်ိန္ခဏမွာပဲ အရာအားလုံး ရပ္တန့္သြားၿပီး ဝီရဦးေခါင္ အျမင္အာ႐ုံေတြ ထဲ လွ်ာထိုး ဦးထုပ္ေလးေစာင္းကာ သူ႕ကိုေငးၾကည့္ေနသည့္ လူတစ္ေယာက္သာ ရွိေတာ့တယ္ ။
//
Garlic
14/11/23
ႏွစ္ေတြအၾကာႀကီး ရည္႐ြယ္လင္းသစ္ ကိုမာဝင္တာဘာညာက စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး ေရးထားတာ ပါ side couple ကို se မလုပ္ခ်င္လို႔ ေလ ။ အျပင္မွာ အဲ့ေလာက္အၾကာႀကီးကိုမာဝင္တာ ရွိမရွိေတာ့ မသိပါဘူး။