ព្រះអាទិត្យចេះតែធ្វើដំណើរមិនឈប់ទៅតាមគន្លងពេលវេលាដែលលោតពីមួយនាទីទៅមួយនាទី រហូតដល់មេឃបាក់រសៀលម្ដងទៀតទៅហើយ ។
ថ្វីបើក្នុងបន្ទប់មួយដែលមានមនុស្សពីរនាក់កំពុងតែគេងកៀកកើយគ្នាយ៉ាងស្អិតរមួត ក្នុងឋានៈដែលមិនច្បាស់លាស់ តើធ្វើបែបនេះអាចមានក្ដីសុខបានយូរប៉ុណ្ណា ?
«.................»Tae បើកភ្នែកសម្លឹងពិដានទាំងមិននិយាយស្ដី ខួរក្បាលគេប៉ុន្មានថ្ងៃនេះវិលអស់ហើយ ព្រោះតែបញ្ហាផ្ទួនៗរកដោះស្រាយមិនទាន់ ។ នាយតូចមើលទៅបុរសក្នុងរង្វង់ដៃដែលសម្ងំគេងអោបរឹតកាយរបស់គេមិនលែង ហាក់ខ្លាចមានអ្នកមកបំបែកខ្លួនចេញយ៉ាងចឹង ។
"ខ្ញុំមិនដឹងថាតទៅមុខទៀតនឹងក្លាយជាបែបណា ដឹងត្រឹមថាខ្ញុំមានក្ដីសុខពេលដែលមានលោកនៅក្បែរ ហើយក៏សង្ឃឹមដែរថាគ្រប់យ៉ាងនឹងល្អប្រសើរដូចអ្វីដែលបានគិតទុក ព្រោះខ្ញុំមិនចង់បែកពីលោកម្ដងទៀតទេ Jung!!"នាយតូចបានត្រឹមពោលក្នុងចិត្តប្រាប់ខ្លួនឯងយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ ស្របពេលដែលទឹកភ្នែកមួយដំណក់ដែលស្រក់ចុះមក បញ្ជាក់ពីចិត្តស្រឡាញ់ដែលមិនចង់បាត់បង់ ។ ពីមុនគេជាអ្នកជ្រើសលែងដៃរបស់ Jungkook ដោយខ្លួនឯង រួចចុះលើកនេះតើគេអាចស៊ូដែរទេដើម្បីថែរក្សាស្នេហារបស់នាយ ?
«សឺត...ខ្ញុំស្រឡាញ់លោក!!»Tae ថើបសក់របស់រាងក្រាស់បន្តិចទើបក្រោកចេញពីគ្រែយ៉ាងថ្នមសម្លេង ត្រឡប់ទៅបន្ទប់របស់ខ្លួនវិញ ដោយទុកឱ្យ Jungkook នៅគេងបន្ត ។
Tae រៀបចំសម្អាតខ្លួនរួចរាល់ ទើបចុះមកត្រៀមអាហារសម្រាប់ល្ងាចនេះដូចជាសព្វដង ។ មួយរយៈនេះគេមិនសូវជាបានទៅក្រុមហ៊ុនប៉ុន្មានទេ ព្រោះតែគ្មានការងារ យ៉ាងច្រើនគេយកមកធ្វើនៅវិមានរួចក៏ផ្ញើត្រឡប់ទៅវិញហ្នឹងឯង ។
ប្រហែលជាម៉ោងជិតប្រាំពីរទើបលោក Jeon ត្រឡប់មកវិញជាមួយនឹងភរិយាគាត់ ដោយរាងតូចបានត្រៀមអាហាររួចជាស្រេច ពួកគាត់គ្រាន់តែឡើងទៅសម្អាតខ្លួនរួចក៏ចុះមកបរិភោគអាហារជុំគ្នាវិញ ដោយទាំងនាងល្អិត Irin មកផង ។
«អា៎...អាហារទាំងនេះចម្លែកណាស់ rin មិនដែលឃើញទេ ប៉ុន្តែវាស្អាត!!»នាងច្រម៉ក់មាត់នៅមិនស្ងៀម ឡេមឡើមអើតមើលរបស់លើតុ សុទ្ធតែនាងមិនធ្លាប់ឃើញ តែការតុបតែងពិតជាទាក់ទាញ ប្រៀបដូចជានៅហាងយ៉ាងដូច្នោះទំនងខ្លាំងណាស់។
«Tae ជាអ្នកធ្វើមែនទេកូន»លោកស្រី Jeon ស្រដីសួរទាំងញញឹមស្រស់ ចូលមកអង្គុយខាងស្ដាំដៃស្វាមីសម្លឹងទៅអាហារលើតុដែលដាក់តម្រៀបប្រហែលប្រាំមុខ ដែលគេចំណាយពេលយូរគួរសម ទម្រាំនឹងរួចរាល់ ។
«បាទ...បីមុខជាអាហារកូរ៉េយើងទេ ឯពីរមុខទៀតជាអាហាររបស់ប៉ែកអ៊ឺរ៉ុបខ្ញុំចង់ឱ្យលោកប៉ានិងអ្នកម៉ាក់បានសាក ប៉ុន្តែរសជាតិខ្ញុំតម្រូវតាមវិមាន មិនដូចអឺរ៉ុបទាំងស្រុងពេកទេគឺអាចញុាំបាន»ព្រោះនៅទីនេះមានរសជាតិប្រចាំគ្រួសារ អាហារភាគច្រើនមិនសូវប្រើគ្រឿងឱ្យដិតឡើយ ទើបគេព្យាយាមមិនថែមគ្រឿងច្រើន ។
«ប្រសើរណាស់ បានប្ដូររសជាតិខ្លះក៏ល្អ»លោក Jeon ស្រដីទាំងចាប់អាហារមកដាក់ចាន ព្រោះគាត់ជាមេគ្រួសារដូច្នេះត្រូវរង់ចាំឱ្យលោកពិសារសិនទើបអាចញុាំតាមក្រោយ ។ គ្រប់គ្នាបានត្រឹមញញឹមមុខរីកទទួលទានយ៉ាងស្ងប់ស្ងាត់ ។
«នេះញុាំទៅ ធានាថាឆ្ងាញ់ណា!!»Tae ចាប់អាហារឱ្យនាងតូច ព្រោះនេះជាតួនាទីរបស់គេស្រាប់ហើយ ។
«អរគុណចាស៎»rin ជាក្មេងមិនរឿងច្រើនទេ នាងស្លូតណាស់ ប៉ុន្តែក៏ឆាប់ប៉ះទង្គិចផ្លូវចិត្ត និងចាញ់ច្រាបគេផងដែរ និយាយរួមទៅនាងខ្លាចមនុស្សប្លែកមុខ ព្រោះខ្លាចគេសម្លុតធ្វើបាប ប៉ុន្តែ Tae ជាករណីលើកលែង នាងបែរជាចូលចិត្តតាំងពីជួបលើកដំបូងម្ល៉េះ ។
ខណៈដែលគ្រប់គ្នាកំពុងរីករាយជាមួយនឹងការញុាំ ស្រាប់តែលេចមុខអ្នកកម្លោះដែលដើរមកស្មើកៗទម្លាក់ខ្លួនអង្គុយក្បែរ Tae ជាហេតុបង្កឱ្យគ្រប់គ្នាភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង ជាពិសេសលោក Jeon តែម្ដង រួមតុជាមួយគាត់មិនខ្លាចអួលបាយទេហេស៎។
«នៅមើលយូរទេ ពេលណាដួសបាយ»Jungkook មិនខ្វល់ពីក្រសែភ្នែកគ្រប់គ្នា នាយបែរជាសម្លុតនាងបម្រើឱ្យនាងភ្ញាក់ក្រញាង ប្រញាប់រៀបចំចានមួយឈុតទៀតសម្រាប់នាយ ។
«អាសេម!!»ភ្លាមនោះលោក Jeon ស្រែកហៅមេការទាំងមិនដកភ្នែកចេញកូនប្រុស ដែលរឹកឡូយចូលមកអង្គុយដូចគ្មានរឿងអី ។
«បាទ»
«ឯងចេញទៅមើលខាងក្រៅឱ្យយើងបន្តិច»
«មានអ្វីហេស៎បង!!»លោកស្រី Jeon លើកចិញ្ចើមឆ្ងល់ក្រែងកើតហេតុភេទអ្វីបានជាលោកប្ដីរបស់គាត់ប្លែកៗបែបនេះ សូម្បីតែអ្នកផ្សេងទៀតក៏ឆ្ងល់ដែរ ខុសគេតែ Jungkook អង្គុយដួសម្ហូបញុាំធ្វើមិនលឺ កំឡុងពេលដែលលោក Jeon សម្លឹងមុខនាយមិនដាក់ភ្នែក ។
«ឃើញអ្នកប្រុសតូចអាសេមចុះមកបាយខ្លួនឯងទើបចម្លែកចិត្ត ឱ្យវាទៅមើលក្រែងមេឃថ្ងៃនេះផ្គរលាន់រកភ្លៀង មិនស្រួលលិចប្រទេសថែមទៀតក៏មិនដឹង»ឃើញទេមិនបាច់ឆ្ងល់ទេថា Jungkook ពូកែឌឺដងកាត់រកអ្នកណា ។
«ប៉ា កុំរករឿងខ្ញុំមួយថ្ងៃបានទេ»Jungkook ស្លឺភ្នែកហួសចិត្តសម្លឹងតទល់ជាមួយឪពុកមិនព្រមចាញ់ ។
«ហឹស រករឿង? យើងគ្រាន់តែឆ្ងល់ ស្មានថាអាកាសធាតុប្រែប្រួលបានជាឯងយាងចុះមកទាំងគ្មានអ្នកទៅអញ្ជើញបែបនេះ មិនមែនឈឺដល់វិលខួរទេហេស៎»លោក Jeon សើចដើម.កហាក់ចង់ចម្អកឱ្យអ្នកកម្លោះដែលកំពុងម៉ូវចិត្តត្រូវឪពុកបាញ់កណ្ដាលហ្វូងបាយ ។
«បានហើយបង!!»លោកស្រី Jeon ភ័យទុកមុនខ្លាចតែកើតសង្គ្រាមដូចជាម្សិលមិញទៀត ម្ដេចបានជាចូលចិត្តផ្ចាញ់ផ្ចាលគ្នាយ៉ាងនេះ ។ ឯនាងតូច Irin អង្គុយងីងឺមិនដឹងអ្វី មុននឹងបើកស្រដីឡើង៖
«ពូ kook ឈឺឬ? តែ rin ឃើញលោកពូធម្មតាតើ ហើយបើមេឃភ្លៀងក៏ព្រោះតែចាញ់សម្រស់ដ៏ស្រស់សង្ហារបស់ពូ kook ដែរណាលោកតា!!»Irin ស្រដីទាំងសើចស្រស់ នាងនិយាយពិតមែន ពូរបស់នាងសង្ហាជាងគេ សង្ហាជាងលោកប៉ានាងទៅទៀត ។
«និយាយបានល្អណាស់ Irin!! ម៉ោះហាយហ្វាយ មួយក្មួយសម្លាញ់»នាយធំឯណេះបានក្នួយសរសើរ មោទនភាពដល់ហើយញញឹមបិទមាត់មិនជិត នៅឆ្លៀតទះដៃជាមួយ Irin ឌឺលោក Jeon វិញទៀត ឯលោកស្រី Jeon បានត្រឹមតែអង្គុយសើចជាមួយ Tae ហួសចិត្តអស់និយាយតែម្តងហើយ ។
«ឆឹស លើកជើងទៅ វានេះហេស៎សង្ហារ បោកបានតែក្មេងទេ»លោក Jeon ក្រវីក្បាលជ្រេញកូនខ្លួនឯង ដែលអំនួតជ្រុលមិនដឹងកាត់ពូជទៅរកអ្នកណាទេ ។
«ទទួលស្គាល់ការពិតទៅប៉ា... Irin ហា៎ ថ្ងៃស្អែកចាំពូទិញតុក្កតាឱ្យមួយជាការដូរ»Jungkook ញាក់ចិញ្ចើមទ្រើតៗ ត្រូវដៃត្រូវជើងជាមួយនាងច្រម៉ក់នេះណាស់ ស្របពេលដែល Tae ដែលអង្គុយនៅចន្លោះកណ្ដាលមើលពូក្មួយគេដាក់ម៉ូគ្នា មុននេះទះដៃគ្នាសឹងតែរំលងក្បាលគេថែមទៀតផង មិនដឹងជាសប្បាយអីណាស់ណាទេ ។
«ឆាប់ញុាំទៅ rin នឹងឆាប់បានទៅគេង»Tae បង្វែរបរិយាកាស ខ្នាញ់រាងក្រាស់ណាស់ សឹងតែចាប់ច្រមុជនឹងចានអាហារទេ មិនចេះចង់ចាញ់យ៉ាងម៉េច ។ នាយតូចចាប់អាហារឱ្យនាងបន្ថែម ខណៈដែល Jungkook តាមសម្លឹងសកម្មភាពគេមិនដាច់ទាំងលួចញញឹមមិនដឹងជាគិតដល់ណាហើយទេ ។
បន្ទាប់ពីញុាំអាហាររួចរាល់គ្រប់គ្នាក៏បំបែកទៅតាមបន្ទប់រាងខ្លួន ដោយ Tae ត្រូវនាំ Irin ទៅគេងជាមុនសិន ទើបអាចទៅសម្អាតខ្លួនតាមក្រោយ ។ Tae បានចុះមកខាងក្រោមដើម្បីយកទឹកដោះគោញុាំមុនចូលគេងដូចជារាល់ដង ប៉ុន្តែចៃដន្យអីក៏ប្រទះនឹង Jungkook ចេញពីបន្ទប់ការងាររបស់លោក Jeon ទៅវិញ ទើបគេរហ័សសម្ដៅទៅរក ។
«Jung ចូលទៅរកលោកប៉ាមានការអី»Tae
«បងមិនទាន់គេងទេហេស៎?»
«លឺខ្ញុំសួរឬអត់?»
«រឿងនេះខ្ញុំក៏កំពុងតែចង់និយាយជាមួយបងដូចគ្នា»មិនស្រដីតែមាត់ទេអាងតែវិមានបិទភ្លើងមិនសូវភ្លឺ ព្រោះជាពេលយប់ទៅហើយអ្នកបម្រើក៏ទៅផ្ទះខាងក្រោយដើម្បីសម្រាកហើយដែរ ទើបបានដៃ Jungkook ទាញយកទឹកដោះគោដែលសល់ពាក់កណ្ដាលពីដៃ Taehyung យកមកផឹកអស់ ។
«មានអ្វីហេស៎!!»Tae
«តាមខ្ញុំមក!!»Jungkook មិនបង្អង់ចាប់អូសដៃរបស់ Tae ឱ្យទៅតាមខ្លួន ។ គ្រាន់តែមកដល់បន្ទប់ភ្លាមនាយក៏រុញគេចូលទៅខាងក្នុង មុននឹងបិទទ្វារចាក់គន្លឹះជាប់ ទុកកែវទៅម្ខាង ស្រវាក្រសោបចង្កេះអង្ក្រងមកផ្អឹបនឹងខ្លួន រួចក៏លេបត្របាក់មាត់រាងតូចយ៉ាងរហ័ស ។
«អ្ហឹម...»ដៃស្រឡូនសូកអោបករាងក្រាស់ ថើបតបទៅនាយវិញទាំងមិនបដិសេធ ស្របពេលដែលជើងត្រូវនាយបណ្ដេញមកដល់គ្រែ ផ្ដួលទៅលើពូកទាំងមាត់មិនព្រមរលេសចេញពីគ្នា ។ អណ្តាតមួយគូក្រលាស់ផ្ដោះផ្ដងទឹកមាត់ទាំងមិនរអើម បន្តស្នាមថើបដ៏ស្អិតរមួតមិនព្រមរបេះ ពួកគេសុទ្ធតែពេញចិត្តចំពោះការប៉ះពាល់មួយនេះ ។
«អ្ហឹម បានហើយ Jungkook!! ក្រែងប្រាប់ថាមានរឿងចង់និយាយជាមួយខ្ញុំហេស៎»Tae ផ្ដាច់បបូរមាត់ចេញដើម្បីបញ្ឈប់ មុននឹងលង់ខ្លួនកាន់តែជ្រៅជាងនេះ ប៉ុន្តែ Jungkook ចេះតែរុលមុខមកថើបគេមិនឈប់ ។
«អត់ទេ សុំតិចទៀតមក»Jungkook រំអុកមិនព្រម បួញមាត់ឡើងស្រួចចង់ថើបគេបន្ត តែ Tae ខ្ទប់មាត់របស់នាយជាប់ ។
«មិនបាន កុំមករកក្រឡាចំណេញមនុស្សកំហូច បើលោកមិនប្រាប់ខ្ញុំទៅបន្ទប់វិញហើយ»Tae បម្រះខ្លួនដើម្បីក្រោកចេញ នៅយូរមិនបានទេ ប្រុសព្រាននេះឆ្លៀតឱកាសបានណាស់នៅបន្លំថើបដៃដែលគេខ្ទប់មាត់នាយនេះថែមទៀត ។
«ប្រញាប់ទៅណា»Jungkook ម៉េចនឹងព្រមដោះលែងគេងាយៗនោះ រាងក្រាស់ចាប់ដៃស្រឡូនលើកហួសផុតក្បាលបញ្ចេញកាយវិការច្រឡើសបើសមកទៀតហើយ ។
«លែងទៅ Jungkook ខ្ញុំងងុយគេង»
«ស្អែកនេះបងត្រូវទៅហ្វីលីពីនជាមួយខ្ញុំ»
«មិនទៅទេ ខ្លាចអ្នកផ្ទះសង្ស័យ ម្យ៉ាងនៅការងាររបស់ខ្ញុំទៀត ចោលមិនបានទេ»
«ខ្ញុំបានសុំអនុញ្ញាតពីលោកប៉ារួចហើយអ្នកម៉ាក់ក៏ Ok ដែរ គ្មានបញ្ហាទេ ចំណែកការងារបង លោកប៉ាជាអ្នកធានាដោះស្រាយជាមួយក្រុមហ៊ុនឱ្យ»Jungkook ញញឹមចុងមាត់ព្រមទាំងញាក់ចិញ្ចើមយ៉ាងជឿជាក់ អ្វីដែលនាយចង់បានគឺត្រូវតែបាន ។
«ងាយយ៉ាងនេះហេស៎?»
«ប្រាកដហើយ!!»
«ខ្ញុំមិនជឿ គ្មានហេតុផលដែលលោកប៉ាព្រមដោយងាយទេ ឆាប់លែងទៅ...»
«ព្រោះតែមានថ្នូរដោះដូរ លោកប៉ាដាក់លក្ខខណ្ឌ ថ្ងៃស្អែកពេលព្រឹកខ្ញុំត្រូវទៅប្រឡងសង ពេលត្រឡប់មកពីហ្វីលីពីនវិញ ខ្ញុំត្រូវរៀនបញ្ចប់ជំនាញ IT នេះឱ្យបាន នោះគាត់នឹងលែងបិទសិទ្ធិខ្ញុំហើយ អស្ចារ្យទេ»មួយវិញទៀតកាលដែលគាត់ព្រមឱ្យ Tae ទៅជាមួយដោយគ្មានការសង្ស័យ ព្រោះលោកស្រី Jeon បានប្រាប់ថាពួកគេធ្លាប់ជាមិត្ត Tae អាចធ្វើជាភ្នែកជាច្រមុះមើលថែ Jungkook ជំនួសគាត់បាន ទើបលោក Jeon មិនបដិសេធ ម្យ៉ាង Jungkook ជាព្រាននារីផង ទើបគាត់គិតថាគេមិនចាប់អារម្មណ៍មនុស្សប្រុសគ្នាឯងទេ ។
«រួចចុះ Irin នោះ? Jiho hyung មិននៅទេ បានអ្នកណាថែនាង»គេមានតួនាទីច្រើនណាស់ មិនមែនខ្លួនមួយដូចជា Jungkook ឡើយ ។
«អ្នកម៉ាក់គាត់ជាអ្នកមើល តួនាទីបងគឺមើលថែខ្ញុំ ពេលចេញពីប្រឡងនឹងឡើងយន្តហោះទៅតែម្ដង កុំភ្លេចរៀបចំសម្លៀកបំពាក់សម្រាប់មួយសប្តាហ៍ណាអូនសម្លាញ់ សឺតៗ»Jungkook
«អា៎...បើអស់ហើយ ងើបចេញទៅ ខ្ញុំទៅគេង»
«គេងទីនេះហើយ»
«អត់ទេ អ្ហឹម...»ខ្នាញ់មាត់ទន់ៗនេះណាស់ ពូកែសម្ដីថាឱ្យនាយមិនដាក់ម៉ាត់ទេ អាងតែអាយុច្រើនជាងនាយបួនឆ្នាំ ប្រដៅណែនាំធ្វើមើលតែនាយជាកូន ។ Jungkook ព្យាយាមពង្វង់មាឌល្អិត លួងលោមបំបោសអង្អែលទាល់តែគេព្រមស្ងៀម សម្របតាមនាយអូសទាញទៅរកភាពសុខស្រួលជាមួយគ្នា ។
សម្លេងថ្ងួចថ្ងូរចាប់ផ្តើមបន្លឺឡើង សម្លៀកបំពាក់ត្រូវបានដោះទម្លាក់រាយប៉ាយពេញបន្ទប់ ខណៈដែលមនុស្សពីរនាក់ទៀតកំពុងតែនាំគ្នាជិះសេះប្រលែងដៃកាត់ស្បៃរាត្រី មិនដឹងថាស្អែកងើបរួចឬអត់ផង ។
To be continued
Lie Naa