Jungkook ឆ្លេឆ្លាធ្វើអ្វីមិនចេញ បើនាងតោងដូចតុកកែបែបនេះ រើក៏មិនរួច គេចក៏មិនបាន ឯ Tae គេមិនស្រដីតែក្រឺតស្រីម្នាក់នេះមិនស្ទើរទេ ។
«អឺក...លែង-លែងដៃសិនទៅ»Jungkook ព្យាយាមដកដៃទាំងក្រែងចិត្ត Tae ទើបនឹងបានចុះសម្រុងគ្នាផង មករញ៉េរញ៉ៃស្អី ចុះបើគេខឹងទៀតនោះ នាយដាច់ខ្យល់មិនខាន ។
«បងនៅមិនទាន់ឆ្លើយសំណួរខ្ញុំនៅឡើយទេ»Un-Ju មិនព្រមនៅតែរំអុកចង់ដឹង ខំស្កាត់មកហើយ មិនឱ្យខាងជើងទេ ។
«គឺ...ឈឺ-ឈឺក្បាល ត្រូវហើយឈឺក្បាលណាស់ អ៊ូយ»រាងក្រាស់ ធ្វើភ្នែកក្រឡេបក្រឡាប់ទម្រាំនឹងរកនឹកពាក្យកុហកឃើញ លើកដៃមកខ្ទប់ក្បាលដូចឈឺពិតមែន ដែលសំខាន់ចេះរកឃើញល្បិចដោះដៃពីស្រីស្រស់ មកផ្ដេកផ្ដួលលឺកាយតូចយ៉ាងទំនង ទុកឱ្យ Un-ju ឈរចំហរមាត់ទាំងមិននឹកស្មាន ។
«ធ្ងន់ណាស់ Jungkook លោកចង់ធ្វើអី»Tae ខ្សឹបសួររាងក្រាស់ ទាំងប្រឹងទប់ស្មាមនុស្សមាឌធំដែលទម្លាក់ខ្លួនមកលើគេពេញទំហឹង ខណៈដែលជើងរបស់គេនៅឈឺ ឈរមិនចង់នឹងផងនោះ ។
«ឈឺក្បាលណាស់ ជូនខ្ញុំទៅបន្ទប់ឱ្យឆាប់ឡើង ផ្ទុះក្បាលខ្ញុំឥឡូវហើយ»ឈឺនេះ ឈឺបន្លំច្បាស់ណាស់ ដៃមួយទប់ក្បាលស្រែកដូចមានគេមកអារក តែម្ខាងទៀតបែរជាអោបចង្កេះ Tae ជាប់ ខ្ទប់មុខនឹងកញ្ជឹងករបស់គេលួចថើបខ្សឺតៗអាងតែគេមិនឃើញ
«ឈឺខ្លាំងដល់ថ្នាក់នេះហេស៎កូន!! Tae ជូនកូន Kook ទៅបន្ទប់ទៅ ចំណែកសេមខលហៅពេទ្យឱ្យឆាប់ឡើង»លោកស្រី Jeon លឺតែកូនឈឺ ភ័យមិនស្ទើរទេ ទាំងដែលគាត់កំពុងចាញ់ល្បិចកូនកំហូចនេះច្បាស់ណាស់ ។
«បាទ!!»មេការរហ័សធ្វើតាមសម្ដី ឯ Tae វិលវង់មិនដឹងគួរធ្វើបែបណា បើម្ដាយក្មេងភ័យដល់ថ្នាក់នេះ គេរកនឹកធ្វើអ្វីមិនចេញទេ ។
«ចាំខ្ញុំជូនគាត់ទៅបន្ទប់ក៏បានអ៊ំស្រី!!»Un-Ju ស្ម័គ្រខ្លួនព្រោះតែឃើញរាងតូចនៅស្ងៀម តែគិតឬ? ថា Jungkook ឱ្យចូលបន្ទប់នាយងាយៗនោះ ប្រកែកលឿនជាង Tae ទៅទៀត ។
«អេ៎...មិនបាច់ទេ!! បង Tae ជូនទៅបានហើយ... ឆាប់ឡើង»Jungkook ងាកមកតឿន Taehyung ឱ្យគេប្រញាប់នាំខ្លួនចេញ នេះស្រីនៅនឹងមុខបម្រុងបណ្ដើរនាយទៅបន្ទប់ហើយ Tae បែរជាមិនបញ្ចេញចរិតឆ្នាស់ឆ្នើមទៅវិញ កាចបន្តិចមិនបានទេហេស៎ ។
«អ៎...ចាំខ្ញុំជូនទៅ»Tae ងក់ក្បាលផ្ងក់ៗទើបក្រៀកដៃរាងក្រាស់នាំនាយទៅខាងលើ ខណៈដែលស្រីស្រស់ខ្ញាំជាយរូបខឹងមិនចេះតិច បើលោកស្រី Jeon មិននៅទេ នាងស្រែកផ្អើលវិមានមិនខាន ។
«អ៊ួយ ធ្ងន់ណាស់»ទម្រាំនឹងមកដល់បន្ទប់ Tae យោងខ្លួនមាំរបស់រាងក្រាស់ដែលធំជាងគេដល់ទៅបីដង ប៉ុន្តែមើលចុះរវាមធ្វើបាបគេបានណាស់ ។ អោបខ្លួនគេជាប់ បន្លំថើបមិនដឹងស្នាមកន្លែងណាខ្លះទេ ។
«ហឹម សឺត ឈឺក្បាលណាស់បង Tae»
«ឈប់សម្ដែងបានហើយ លែងចង្កេះខ្ញុំឥឡូវនេះមនុស្សកំហូច កុំមកចង់បន្លំ»
«បន្លំឯណាឈឺពិតមែន មិនជឿស្ទាបមើលទៅនេះ»Jungkook ចាប់ដៃតូចៗឱ្យមកស្ទាបមុខរបស់ខ្លួន ដែលត្រជាក់ល្អូក ជាមួយនឹងទឹកមុខច្រឡើម ញ៉ោះគេឱ្យសើច ។
«អា៎...បន្តិចទៀតពេទ្យមកហើយ ចង់ដោះសារបែបណា? ពូកែនាំរឿងឱ្យឈឺក្បាលណាស់ ចូលចិត្តយក.ក ល អន្ទាក់ហេស៎អ្នកប្រុសតូច»Tae ដកខ្លួនចេញពីរាងក្រាស់មកអង្គុយលើគ្រែវិញ បើឱ្យនៅប្រឈមមុខជាមួយ Jungkook យូរទៀត ថ្ពាល់គេនឹងក្លាយជាប៉េងប៉ោះទុំមិនខាន និយាយឱ្យចំគឺចាញ់មន្តស្នេហ៍នាយតែម្ដង ។
«ហឹស ខ្វល់ធ្វើអី បើគេមកក៏ដេញទៅវិញទៅ ចប់រឿងហើយ»Jungkook ផ្ដល់ចម្លើយដែលងាយដល់រាងតូច តែគេហួសចិត្តមិនស្ទើរទេ ពិតជាប្រើលុយជះពិតមែន ។
«ឆឹស សម្បូរលុយណាស់ណ៎ ហៅគេមកហើយក៏ដេញទៅវិញ អ្ហាយ...ធ្វើស្អី!!»Tae ភ្ញាក់ក្រញាងកាលបើ Jungkook ឡើងមកទ្រោមពីលើគេបែបនេះ ។
«ពូកែឌឺណាស់យើងហ្នឹង...»ដឹងទេថានាយក្រឺតជាមួយទឹកមុខរបស់គេមុននេះប៉ុណ្ណា សម្លក់សម្លឹងបានណាស់ ចង់តែក្រញិចឲ្យស្លាប់ទេ រាល់ថ្ងៃនេះស្រឡាញ់ស្ទើរលេបទុកទៅហើយ ។
«មិនដល់លោកទេ អ្ហឹម...»កុំឱ្យតែភ្លេចខ្លួន Jungkook ឆ្មក់ឱកាសសង្គ្រប់ថើបបបូរមាត់គេជាប់ បឺតជញ្ជក់មិនព្រមលែង អ្នកណាប្រើគេឱ្យមកបញ្ចេញចរិតក្រមិចក្រមើមបែបនេះដាក់នាយ ខ្នាញ់ទប់ចិត្តមិនបានទេ ជាពិសេសបបូរមាត់ដ៏ផ្អែមមួយនេះនាយចង់តែថើប គ្រប់ពេលមិនចង់ដក ។
តុក~តុក រំពេចនោះសម្លេងគោះទ្វារក៏បន្លឺឡើង ធ្វើឱ្យអ្នកកម្លោះខឹងមិនតិចទេ ដូចខ្វះពេលមកយ៉ាងចឹង ។
«អ្នកប្រុស គ្រូពេទ្យមកដល់ហើយបាទ»មេការ ស្រដីផ្ដល់ជាដំណឹង មិនហ៊ានបើកចូលមកផ្ដេសផ្ដាស ខណៈដែលគ្រូពេទ្យនិងលោកស្រី Jeon កំពុងឈរនៅខាងក្រៅឆ្លេឆ្លាបារម្ភពីនាយស្ទើរស្លាប់ ។
«ហ្ហឹម...»Tae ក្រហឹមគោះស្មានាយខ្លាំងៗអោយដកមាត់ចេញ តែ Jungkook មិនខ្ចីលឺ មានតែថើបគេលើសដើម ក្រេបយករសជាតិពីសាច់បបូរមាត់របស់រាងតូចទាំងមិនជិនណាយ ។
«តិចមានរឿងអីទេដឹង»លោកស្រី Jeon បន្លឺឡើងទាំងមើលមុខគ្នា មុននឹងសម្រេចចិត្តបើកទ្វារចូលទៅខាងក្នុងតែម្ដង ។ ក្រឹក! សម្លេងគន្លឹះទ្វារដែលបង្ហើបឡើង ធ្វើឱ្យ Tae បើកភ្នែកធំៗស្លន់មិនចេះតិច បើពួកគេចូលមកឃើញមិនបញ្ហាធំទៅហើយទេឬ?
«កូន Jungkook!! »លោកស្រី Jeon ស្រដីហៅកូនប្រុស ដើរញាប់ជើងទៅរកអ្នកដែលកំពុងដេកក្រឡុំភួយត្រឹមទ្រូងហាក់ធម្មតាមិនដូចជាអ្នកឈឺទាល់តែសោះ ចុះ Taehyung នោះ? រត់ចូលបន្ទប់ទឹកលឿនដូចមនុស្សលាមកដេញ ។
«បាទ...នេះ Jimin hyung មកពី honeymoon វិញហើយហេស៎»Jungkook ឆ្លើយយ៉ាងរំភើយទៅកាន់អ្នកម្តាយ នៅឆ្លៀតបេះបោចគ្រូពេទ្យស្អាតថែមទៀត ។
ត្រូវហើយភ្លេចណែនាំ Park Jimin ជាកម្លោះតូច 28 ឆ្នាំ បញ្ចប់ផ្នែកដុកទ័រ បើនិយាយឱ្យចំគ្រួសារ Park ជាពេទ្យផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គ្រួសារ Jeon តជំនាន់ទៅហើយ ទំនាក់ទំនងក៏ស្និទ្ធស្នាលណាស់ដែរ ។ បច្ចុប្បន្ន Jimin មានសង្សារហើយ គ្រួសារក៏ដឹងលឺគ្រាន់តែមិនទាន់គិតរឿងរៀបការ ។
បកមកសាច់រឿងវិញ~~
«honeymoon ស្អី!! ពួកយើងទៅដើរលេងប៉ុណ្ណោះ»ឆ្លៀតពេលសម្រាកក៏ទៅលំហែរកាយជាមួយសង្សារមានអ្វីចម្លែក ពួកគេទៅដើរលេងក្រៅប្រទេសដល់ទៅមួយអាទិត្យ ទើបមិនបានមកចូលរួមកម្មវិធីនៅវិមាន Jeon រឿងស្អីក៏គេមិនដឹងដែរ
«ឆឹស ជឿទៅ!!»
«មិនជឿជារឿងរបស់ឯង»
«អា៎...បានហើយ ក្រែងឈឺមិនចឹងហេស៎ ម៉ាក់ថានឹងខលហៅពេទ្យ តែ Jimin ក៏មកល្មម បើចឹងជួយមើលផងទៅ លឺថាឈឺក្បាលណាស់ស្រែករហូត»Jimin គេទើបនឹងមកពីក្រៅប្រទេសក៏ទិញរបស់មកផ្ញើអ្នកនៅទីនេះ តែចៃដន្យអីមកដល់ក៏ឃើញអ្នកនៅវិមានឆ្លេឆ្លា ឯ Un-ju លោកស្រី Jeon ឱ្យទៅវិញបាត់ហើយ ។
«ឈឺអីទៅម៉ាក់អ៊ំ មុខរីកយ៉ាងនេះ បើថាឈឺពុត មិនចង់ទៅរៀនត្រូវជាង»
«យ៉ា...ពិនិត្យឬអត់ រិះគន់ច្រើនម្ល៉េះ នេះយកស្អីមកខ្លះ ដៃទទេ? ហើយចង់ពិនិត្យខ្ញុំបែបណា»Jungkook
«ឆឹស យើងជាដុកទ័រមើលតែមុខក៏ដឹងថាឈឺស្អីដែរ តែ អេ៎...មាត់ឯងត្រូវស្អី»និយាយមិនទាន់ផុតផង ក៏ប្រទះនឹងមាត់ Jungkook ដែលបែកឡើងខ្ទាំចេញឈាមទៅហើយ ។
«បុកតុ!! បើថាពិនិត្យក៏ឆាប់ឡើងទៅ អ៎...មែនហើយ ម៉ាក់និងមេការសេមចេញទៅចុះ ចាំរួចរាល់ខ្ញុំចុះទៅខាងក្រោម»
«អឹម ម៉ាក់មិនរំខានទេ ផ្ញើផង Jimin »លោកស្រី Jeon មិនជំទាស់សុខចិត្តចេញទៅខាងក្រៅបិទទ្វារយ៉ាងស្អាត ទុកតួនាទីឱ្យ Jimin ។
«មាត់នេះឬ បុកតុ? បើថាស្រីខាំក៏ប្រាប់ត្រង់មក»Jimin សម្លឹងលើក្រោមទាំងអស់សំណើច ធ្វើមើលគេមិនស្គាល់ចរិតព្រានរបស់នាយយ៉ាងចឹង ។
«មិត្តបងនឹងហើយជាអ្នកខាំ»Jungkook ស្រដីទាំងទម្លាក់ខ្នងផ្អែកនឹងគ្រែ គិតដល់រឿងមុននេះអស់និយាយតែម្ដង មិនដឹងជាភ័យអ្វីម្ល៉េះ គេខាំមាត់នាយមិនអស់់ចិត្តនៅយកថ្ងាសមកបំបុកក្បាលនាយចង់ពក រួចក៏រត់ចូលបន្ទប់ទឹកលាក់ខ្លួនបាត់ស្រមោល ។
«អ្នកណាគេ?»Jimin ងីងឺរកនឹក បើជា Tae ក្រែងពួកគេបែកគ្នាហើយតើ? ចុះជាអ្នកណា ។ មិនបាច់រកនឹកច្រើនទេ សម្លេងបន្ទប់ទឹកស្រាប់តែបើកទ្វារឡើងមក បង្ហាញនាយតូចរូបស្រស់ ដែលញញឹមស្ញេញមកកាន់ ។
«Tae!!»
«Jimin!!»រាងតូចមិនបង្អង់រត់មកអោបមិត្តដែលបែកគ្នារាប់ឆ្នាំយ៉ាងណែន ។ ពួកគេជាមិត្តនឹងគ្នាកាលរៀននៅកូរ៉េ ពេលនោះមិនទាន់ប្ដូរទៅកាណាដានៅឡើយទេ ហើយ Jimin នេះឯងជាមេអណ្ដើកដែលណែនាំ Jungkook ឱ្យមកស្គាល់គេនោះ ។
«នឹកណាស់ៗ នេះឯងមកកូរ៉េតាំងពីពេលណាហេតុអីមិនប្រាប់យើង»Jimin
«គ្មានបំណងលាក់ទេ យើងមានរឿងច្រើនណាស់ចង់និយាយជាមួយឯង ប៉ុន្តែពេលនេះយើងចុះទៅខាងក្រោមសិនខ្លាចអ្នកម៉ាក់រក»គេមកសម្ងំក្នុងបន្ទប់ Jungkook យូរមិនកើតទេ ខ្លាចមានគេសង្ស័យ ។ Tae រហ័សដកខ្លួនចេញមកខាងក្រៅវិញ ទុកឱ្យមាឌល្អិតវិលវល់មិនយល់សាច់ការ ។
«នេះតើមានរឿងអី? យើងដូចជាសង្ស័យពួកឯងណាស់»Jimin លើកចិញ្ចើមឆ្ងល់ ខណៈដែលសំណួរជាច្រើនកំពុងចាក់ស្រេះពេញខួរក្បាលរបស់គេ បែរមករក Jungkook ក៏ឃើញគេដេកសើចយ៉ាងរំភើយ ចរិតប្រុសស្អាតមិនប្ដូរទេ ។
# ខាងក្រោម
Tae ចុះមកជួយការងារផ្ទះបាយដូចជារាល់ដង ព្រោះក្រៅពីការងារនេះ ពួកគាត់មិនអនុញ្ញាតឱ្យគេធ្វើឡើយ នឹកក្រែងចិត្តម្ដាយឪពុក Tae ដែលខំទុកចិត្តយកកូនមកផ្ញើ ទាំងដែលពួកគាត់ថ្នមកូនដូចជាគ្រាប់ពេជ្រ ស្រឡាញ់ស្មើជីវិត បើយកគេមកមើលថែមិនបានល្អដូចមិនគប្បីទាល់តែសោះ។
«អ្នកម៉ាក់ បង្អែមឆ្អិនហើយ អាចពិសារបាន»Tae លើកបង្អែមមួយចានយកមកឱ្យរាងចំណាស់ដែលបានប្រាប់ឲ្យបម្រើធ្វើមុននេះ ទើប Tae ជួយរៀបចំយកមកជូនគាត់ ។
«មិនញុាំជាមួយគ្នាទេហេស៎កូន»
«មិនអីទេម៉ាក់ពិសារចុះ ខ្ញុំបានឱ្យបងឌីយកទឹកផ្លែឈើមកហើយ»
«អឹម...និយាយចឹង ម៉ាក់មានរឿងចង់សួរកូន»
«មានអ្វីមែនទេម៉ាក់!!»Tae ញញឹមទាំងក្នុងខ្លួនបុកពោះមិនស្ទើរទេ នរណាយល់អារម្មណ៍មួយនេះ ។
«គឺ...កាលពីម្សិលមិញ Jungkook មានធ្វើអ្វី ឬប្រើសម្ដីធ្ងន់ដាក់ Tae ដែរទេ ម៉ាក់ខ្លាចថាគេធ្វើអ្វីផ្ដេសផ្ដាសចំពោះកូន បើជ្រុលជ្រួសត្រង់ណាម៉ាក់សូមទោសជំនួសគេផង»នរណាមិនស្គាល់អ្នកប្រុសតូចវិមាន Jeon ទៅ ទាំងកាច សម្ដីអាក្រក់ គ្មានទុកមុខឲ្យអ្នកណាទេ អ្នកបម្រើខ្លាចសឹងលាឈប់អស់ទៅហើយ ។
«អត់មានទេម៉ាក់ មិនបាច់សូមទោសខ្ញុំទេ Jungkook គេមិនបានធ្វើអ្វីខ្ញុំឡើយ ពួកយើងចុះសម្រុងល្អណាស់»Tae
«កុំកុហកអី ព្រោះម៉ាក់ស្គាល់ចរិតគេច្បាស់ Jungkook មិនងាយឱ្យមនុស្សប្លែកមុខចូលក្បែរគេឡើយ... ពិតមែនហើយ!! ប៉ុន្តែព្រឹកមិញកូន kook ស្និទ្ធស្នាលជាមួយ Tae ណាស់ ឬមួយ...»
«កុំទាន់អាលយល់ច្រឡំអី!!! គឺ...គឺ-ខ្ញុំ និង Jungkook ពួកយើងធ្លាប់ជាមិត្តកាលរៀននៅកាណាដា ទើបខ្ញុំមិនមានបញ្ហាពេលទៅជិតគេណាម៉ាក់»Tae ស្រដីញាប់មាត់ទាំងដកដង្ហើមមិនចង់ដល់គ្នា ភ័យឡើងបែកញើសចុងសក់ទៅហើយ ។
«អ៎...ចឹងទេហេស៎ ម៉ាក់ស្មានថាគេត្រូវ Tae ស្ដីឱ្យរហូតដល់ប្ដូរចរិតហើយតើ ប៉ុន្តែមិនអីទេ បែបនេះក៏ល្អ ជួយមើលគេផង បើខុសឆ្គងត្រង់ណាក៏ជួយណែនាំទៅ ម៉ាក់មិនចង់ឱ្យគេមានបញ្ហាទៀតទេ អាណិតសាច់ណាស់ ឈឺខ្លួនតែរហូត»
«បាទ ម៉ាក់!!»Tae ញញឹមមិនសម ធូរទ្រូងរួចខ្លួនបានមួយគ្រា ប៉ុន្តែអាថ៌កំបាំងមួយនេះអាចលាក់បានដល់ពេលណា?
To be continued
Lie Naa