រសៀលរៀងជ្រេបន្តិច មាឌតូចល្អិតក៏ចាប់ផ្ដើមបម្រះខ្លួននៅមិនសុខ ចុកចាប់ពេញរាងកាយ គេមានអារម្មណ៍ថាទ្រោមតែម្ដង គ្មានសូម្បីតែកម្លាំងដើម្បីបើកភ្នែក ។ Tae បើកភ្នែកម៉ក់ៗសម្លឹងទៅមុខមនុស្សប្រុសដែលកំពុងតែអោបខ្លួនជាប់ ខណៈដែលនាយកំពុងតែនិយាយទូរស័ព្ទជាមួយអ្នកម្ខាងទៀត ។
«ប៉ុណ្ណឹងចុះ យើងប្រគល់ឲ្យឯងជាអ្នកចាត់ចែង ចាំទៅជុំគ្នានៅហ្វីលីពីន»ផ្ដាច់~ថ្ងៃនេះនាយជាអ្នកនិយាយដោយផ្ទាល់ថានឹងណាត់ពួកគេមកហាត់ទឹកដៃមុនថ្ងៃទៅហ្វីលីពីន ប៉ុន្តែបែរជាកើតរឿងមុនទៅវិញ ជាហេតុធ្វើឱ្យនាយខកខាន ដោយមិនអាចទុក Tae ចោលអោយនៅម្នាក់ឯងបាន ដូច្នេះមានតែប្រគល់ឱ្យ karl ជាអ្នករៀបចំ ។
«ភ្ញាក់ហើយ សឺត ....»Jungkook ទម្លាក់ទូរស័ព្ទចុះ ងាកមកចាប់អារម្មណ៍ពីរាងតូចដែលកំពុងគេងកើយទ្រូងរបស់នាយទាំងមិននិយាយស្ដី ។ រាងក្រាស់សែនក្រឺតខ្នាញ់នឹងទឹកមុខកូនក្មេងរបស់គេជាខ្លាំង ទ្រាំមិនបានចង់តែថើបអោយណាណីទេ ។
«អ្ហឹម Jung ចង់ទៅណា»Tae ងក់ក្បាលតិចៗ មុននឹងលើកដៃញីភ្នែក ព្រោះមិនទាន់អស់ងងុយ ។
«បួនថ្ងៃទៀត ខ្ញុំត្រូវមានការប្រកួតនៅហ្វីលីពីន បងចង់ទៅជាមួយគ្នាដែរទេ?»
«សប្ដាហ៍ក្រោយនេះហេស៎?»
«ពិតមែនហើយ ប៉ុន្តែខ្ញុំប្រហែលជាត្រូវទៅមុននៅថ្ងៃស្អែក ឬក៏ខានស្អែកនេះ»
«លឿនម្ល៉េះ មិនទៅមិនបានទេហេស៎»Tae ធ្វើមុខរលីងរលោងហាក់ចង់យំ អោបរឹតរាងក្រាស់កាន់តែណែនឡើង ។ Jungkook ក៏ចម្លែកចិត្ត តែក៏ជ្រើសការសើចទៅវិញ ព្រោះតែមុខខ្ជីខ្យូតមួយនេះ ។
«មិនបានទេ បងក៏ដឹងថាការប្រកួតសំខាន់សម្រាប់ខ្ញុំប៉ុណ្ណា សឺតៗ»Jungkook អង្អែលថ្ពាល់ក្រពុំថ្នមៗ បន្តឹងកម្លាំងដៃអោបគេកាន់តែណែន មុននឹងថើបថ្ពាល់ដោយការស្រឡាញ់ពេញបន្ទុក ដូចជាខ្លាចមានគេមកដណ្ដើមយ៉ាងអញ្ចឹង ។
«លោកនៅតែយកហ្គេមសំខាន់ជាងខ្ញុំ លោកមិនដែលស្រឡាញ់ខ្ញុំទេ Jung »Tae
«ចុះបងនៅតែស្រឡាញ់ខ្ញុំឬអត់? មិនមែនបងមិនសំខាន់ តែបងជាកម្លាំងចិត្តដ៏ធំបំផុតសម្រាប់ខ្ញុំ ខ្ញុំត្រូវការបងនៅក្បែរខ្ញុំណា Tae ផ្ដល់ឱកាសឱ្យខ្ញុំម្ដងទៀតបានដែរទេ»
«ក្រែង Jung ថានឹងបង្ហាញខ្ញុំនោះអី? ឯណាសន្យា? លោកកុហកម្ដងទៀតហើយ»
«ខ្ញុំកំពុងតែធ្វើហើយ ខ្ញុំនឹងបង្ហាញបងថាខ្ញុំមិនមែនក្មេង!! Jeon Jungkook ជាមនុស្សប្រុសដែលមានទំនួលខុសត្រូវម្នាក់ អាចធ្វើជាខ្នងបង្អែកសម្រាប់ Tae បាន»
«ជឿយ៉ាងម៉េចបាន សម្ដីអាចប្ដូរបានគ្រប់ពេល»
«បើចឹងចាំខ្ញុំបញ្ជាក់»Jungkook ក្រឡាស់នាយតូចឱ្យនៅក្រោមទ្រូង សង្គ្រប់ថើបបបូរមាត់ទន់ៗយ៉ាងថ្នាក់ថ្នម ផ្ដល់ឱ្យ Tae នូវអារម្មណ៍កក់ក្ដៅដែលអាចឱ្យគេស្ងប់ចិត្ត ។
«ហ្ហឹមមម.....»នាយតូចបើកមាត់ក្រលាស់អណ្ដាតជាមួយ Jungkook ទាំងពេញចិត្ត តបតទៅគេវិញយ៉ាងល្អូកល្អិន បីដូចជាគូស្នេហ៍ដែលទើបនឹងការថ្មីថ្មោងយ៉ាងដូច្នោះ ។ រាងក្រាស់ បានគេមិនប្រកែកចាប់ផ្ដើមគឃ្លើនថើបមិនដកមាត់ ដៃរវាមលូកស្ទាបសាច់គេពីលើដល់ក្រោម បន្លំច្របាច់សាច់គូថសខ្ចីទាំងមិនក្រែង ។
Ring~~ ភ្លាមនោះទូរស័ព្ទក៏រោទ៍ឡើងស្រដាស់មនុស្សដែលកំពុងពពាក់ពពូនគ្នាឱ្យស្វាងមួយរំពេច ប៉ុន្តែ Jungkook មិនព្រមលែង នាយកំពុងញៀនម្ដេចមករំខានពេលនេះ ។
«អ្ហឹហ្ហឹម...អ្ហាសស៎. Jungkook បានហើយ »Tae ប្រឹងផ្ដាច់បបូរមាត់ទម្រាំនឹងបាន គេស្ទើរដង្ហក់បើនាយបឺតមិនឱ្យដកដង្ហើមរួចបែបនេះ ។ រាងតូចឈោងយកទូរស័ព្ទរបស់ខ្លួនមកនិយាយ ខណៈដែលអ្នកខាងលើកំពុងថើបបោះត្រាលើខ្លួនគេមិនទំនេរ ។
«ហាឡូ ម៉ាក់!!»Tae រៀបសម្លេងឲ្យមកជាធម្មតា ស្រដីទៅលោកស្រី Jeon ដែលខលមក ។
«កូន Tae ពេលនេះនៅឯណាកូន»
«សូមទោសផងម៉ាក់ដែលចេញមកមិនបានប្រាប់ គឺខ្ញុំមកតាម Jungkook នៅខាងក្រៅ ទើបមិនបានជម្រាបអ្នកផ្ទះជាមុន»Tae ស្លឺភ្នែកទាំងហួសចិត្តនេះគេកំពុងតែរកនឹកពាក្យមកកុហកមនុស្សចាស់ហើយហេស៎ ទាំងដែលគេមិនចេះបែបនេះឡើយ ។
«មិនអីទេកូន រួចចុះ Jungkook យ៉ាងម៉េចហើយ គេមានកើតអ្វីឬអត់»
«គឺ... Jungkook គេមិនស្រួលខ្លួនតិចតួច យប់នេះខ្ញុំ...ប្រហែលជាសុំនៅមើលគេសិនហើយ មិនបានត្រឡប់ទៅវិមានវិញទេម៉ាក់»Tae ខាំបបូរមាត់តិចៗ តើនរណាជាអ្នកដែលមិនស្រួលឱ្យប្រាកដទៅ កំឡុងពេលដែលគេទ្រោមក្រោកទៅណាមិនរួច ប៉ុន្តែកុំមើល Jungkook កំពុងលូកលាន់គេនៅមិនស្ងៀមទេ ។
«Jungkook កើតអ្វី?ធ្ងន់ធ្ងរឬអត់? បើមិនស្រួលយកគេទៅពេទ្យទៅ Tae ហើយបើគេមិនស្ដាប់ ម៉ាក់អនុញ្ញាតឱ្យកូនអូសកគេបាន កុំបណ្ដោយអី»លោកស្រី Jeon ស្រដីទាំងស្លន់ស្លោ បែបនេះឬទើបគាត់ខលទៅគេមិនលើក ។ (អ៊ំខលមកចំពេលគេពុងឆុងមី បានអីលើក🥴)
«បាទ មិនអីទេម៉ាក់ ចាំខ្ញុំមើលគេឱ្យ»មើលពិតមែន គឺកំពុងតែមើលក្មេងដែលដេកបៅដោះគេយ៉ាងប្រហើន ឯដៃម្ខាងទៀត ច្របាច់លេងធ្វើមើលចាហួយ
«ផ្ញើផង Tae ហើយបើអាចជួយនាំគេមកផ្ទះវិញផង ម៉ាក់បារម្ភ!!»
«បាទ ប៉ុន្តែ...ខ្ញុំសុំពឹងម៉ាក់ជួយប្រាប់បងផង ថាខ្ញុំមិនបានទៅវិញទេ»
«Jiho ដល់កំណត់ត្រូវទៅបន្ទាយហើយ អាចនឹងខែក្រោយទើបមកម្ដងទៀត គេក៏ផ្ដាំម៉ាក់ឱ្យប្រាប់កូនដូចគ្នា»
«អ៎...បាទ»
«ប៉ុណ្ណឹងចុះ ម៉ាក់មិនរំខានទេ»ផ្ដាច់~Tae ទម្លាក់ទូរស័ព្ទទៅម្ខាងទាំងពិបាកក្នុងខ្លួន គេរសើបនៅមិនសុខទេ តែប្រឹងមិនបញ្ចេញសម្លេងដ៏អាម៉ាស់ ខ្លាចរាងចំណាស់លឺ ។
«អ្ហាសសស៎ Jungkook ងើបចេញទៅ ស្រគៀរសាច់ណាស់ »ដៃតូចៗប្រឹងច្រានកាយមាំរបស់ Jungkook ចេញ តែនាយបែរជាច្រឡើមមកថើបបេះបួយជាមួយថ្ពាល់ទន់ៗរបស់គេទៅវិញ ។
«ហឹស...ហេតុតែចង់នៅជាមួយខ្ញុំសុខចិត្តកុហកមនុស្សចាស់ហេស៎ សឺតៗៗៗ»
«អ៊ួយ...ដោយសារអ្នកណា មិនមែនមកពីលោកទេឬ? ដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំទ្រោម នៅមានស្នាមទាំងនេះទៀត តើធ្វើយ៉ាងម៉េច?បើអ្នកផ្ទះឃើញនោះខ្ញុំស្លាប់មិនខាន»
«ស្នាមនេះបញ្ជាក់ថាបងមានម្ចាស់ហើយ ក្រៅពីខ្ញុំគ្មាននរណាអាចប៉ះបងបានឡើយ»Jungkook ស្រដីជាមួយសម្លេងមាំហាក់ចង់ដាក់កំហិតបញ្ជាក់ដល់មាឌតូច ។
«ប៉ុន្តែខ្ញុំមានប្ដីហើយ!!»
«ខ្ញុំទើបជាប្ដីបង!! Jiho គាត់ល្ងង់ដែលមិនធ្លាប់ប៉ះខ្លួនបងសូម្បីម្ដង»
«លោកជឿជាក់ម្ល៉េះ ពួកខ្ញុំនៅជាមួយគ្នា ហេតុអ្វីថាមិនធ្លាប់...»
«ហឹស ត្បិតថាខ្ញុំក្មេង តែខ្ញុំឆ្លងកាត់រឿងនេះមុនបង ហើយកាលដែលខ្ញុំដឹង ក៏ព្រោះ...ត្រង់នេះហូរឈាមច្រើនណាស់»Jungkook ញញឹមចុងមាត់ លូកដៃទៅស្ទាបអង្អែលរន្ធតូចយ៉ាងអត់របៀប ញ៉ោះគេឱ្យខឹងមួយរំពេច ។
«មនុស្សជម្លើយ...អ្ហាសសស៎ ដកដៃចេញ Jungkook »Tae វាយដៃគេផាច់ៗទាំងក្រឺតខ្នាញ់ ច្រឡើមមិនប្ដូរទេ ជាពិសេសទឹកមុខពូកែឌឺរបស់គេនឹងតែម្ដង ។
«ពួកយើងមកបន្តទៅ»Jungkook មិនស្ដាប់ធ្វើដូចមិនលឺ លើកជើងស្រឡូនមកថើបគល់ភ្លៅគេបន្តិច ទើបយកមកដាក់លើចង្កេះរបស់ខ្លួន ស្របពេលដែលនាយកំពុងស្ថិតនៅចន្លោះជើងរបស់គេ ។
«អត់ទេ Jungkook កុំ...អ្ហាយ~»Tae ស្រែកចាចបន្ទាប់ពីរាងក្រាស់ដាក់កូនប្រុសរបស់នាយចូល មុននឹងសម្លេងសាច់ប៉ះសាច់ក៏បន្លឺឡើងយ៉ាងក្ដៅគគុកម្ដងទៀតកាត់ពេលល្ងាច ។
Jungkook ហាមខ្លួនឯងមិនបានរាល់ពេលដែលឃើញរាងកាយសិចសុីមួយនេះ នាយទប់មិនជាប់ឡើយ ប៉ុន្តែក៏សរសើរខ្លួនឯងដែលទ្រាំមករាប់ឆ្នាំ ព្រោះតែក្រែងចិត្ត ប៉ុន្តែពីពេលនេះតទៅនាយមិនបណ្ដោយទៀតទេ Tae ត្រូវតែជារបស់គេពេញសិទ្ធិ ។ ដំបូងគ្រាន់តែផុងខ្លួនជ្រុលជ្រោះបំពានគេ ម្យ៉ាងនាយក៏មិនបានខ្វល់បើសិនជា Jiho ប៉ះពាល់ Tae មុនខ្លួន សំខាន់រាងតូចជាមនុស្សដែលនាយស្រឡាញ់ ប៉ុន្តែនរណាទៅស្មានដឹងថា កាយស្រឡូនមួយនេះនៅបរិសុទ្ធគ្មាននរណាធ្លាប់ប៉ះ ជាហេតុធ្វើឱ្យរាងក្រាស់ពុះកញ្ជ្រោល ចង់បាន Tae កាន់តែខ្លាំង ។
Next Day ~~
ឈានមកដល់ថ្ងៃថ្មី ព្រះអាទិត្យចែងចាំងបញ្ចេញរស្មីម្ដងទៀតបំភ្លឺដល់ផែនដី បក្សាបក្សីក៏នាំគ្នាស្រែកច្រៀងកាត់វិមានដ៏ស្កឹមស្កៃ បង្កបានជាសម្លេងដ៏រណ្ដំនាព្រឹកព្រលឹម ។
«មើលរៀបចំត្រង់នេះផង កខ្វក់ណាស់»លោកស្រី Jeon ស្រដីប្រាប់ដល់មេការឱ្យគាត់ចាត់ចែងអ្នកបម្រើដើម្បីសម្អាតវិមាន ទីនេះធំណាស់ បើគាត់មិនជួយថែ តើនរណានឹងមកខ្វល់ជំនួសនោះ ។
«មែនហើយ នៅរូបថតទាំងនេះទៀត មើលដោះយកទៅសម្អាតទៅ ហើយថូទាំងនេះប្ដូរថ្មី ដដែលៗសុាំភ្នែកណាស់»អ្នកបម្រើខ្វែងជើងខ្វែងដៃរៀបចំតាមលំដាប់លំដោយដែលលោកស្រី Jeon ។
«អ៊ំស្រី....»ស្របគ្នានោះដែរសម្លេងស្រួយស្រេះដូចសារិការរបស់កញ្ញា Un-ju ក៏បានបន្លឺឡើង ហៅរាងចំណាស់ឱ្យងាកមករក ។
«ក្មួយ Ju ទៅណាមកណាទាំងព្រលឹមនឹងហាស៎ តែងខ្លួនស្អាតថែមទៀត»លោកស្រី Jeon
«ចាស៎...គឺមានការតិចតួច តែនេះមិនព្រលឹមទេអ៊ំស្រីម៉ោង 9 ជាងហើយ»Un-Ju ញញឹមខ្ជឹបអៀនសឹងស្រាតសំពត់គ្របមុខទៅហើយ ។
«អា៎...មិនសំខាន់ទេ ចូលក្នុងអង្គុយលេងសិនទៅ»លោកស្រី Jeon ជាមនុស្សរួសរាយមិនចេះប្រកាន់ច្រើននោះទេ ថ្វីបើនាងជាក្មួយបង្កើតរបស់ស្វាមីផង ។
«អឺក...មិនអីទេអ៊ំស្រី ខ្ញុំគ្រាន់តែមករកបង Jungkook តើ...គាត់នៅឬអត់?»មិនរកតែមាត់ទេ តែភ្នែកក្រឡេមក្រឡឺមរកមើលគេដូចមាន់ព្រៃ ។
«Jungkook មិននៅទេ លឺថាមិនស្រួលខ្លួន គេមិនមកវិមានតាំងពីម្សិលមិញម្ល៉េះ»គាត់ដេកមិនលក់បក់មិនល្ហើយមួយយប់ទៅហើយ ប៉ុន្តែមិនដឹងទៅរកកូននៅឯណា បើបាត់ដំណឹងស្ងាត់ជ្រៀបបែបនេះ ។
«aww បើចឹងគាត់នៅឯណាទៅអ៊ំស្រី»កញ្ញារូបស្រស់ខកចិត្តមិនស្ទើរទេ ខំតែងខ្លួនឡើងខ្ញង់ចុងក្រោយគេអត់នៅ ។
«អ៊ំក៏មិនដឹងដូចគ្នា»លោកស្រី Jeon ដកដង្ហើមធំបានបន្តិច ស្រាប់តែមានសម្លេងបន្លឺមកតាមក្រោយ ។
«រកខ្ញុំមានការអី»ហើយនោះគឺលោកប្រុស Jungkook នឹងឯង រាងសង្ហាឥតទាស់បោះដំណើរចូលមក ជាមួយរាងតូចដែលពាក់អាវកវែងជិតកបិទបាំងស្នាមដែលមានពាសពេញខ្លួន ។ ទម្រាំនឹងដាច់ចិត្តត្រឡប់មកវិញ ប្រលែងគ្នាឡើងឆ្អែតហើយ ។
«បង Jungkook!!»Un-Ju មិនបានចាប់អារម្មណ៍ជាមួយនឹង Tae ទេ នាងកំពុងតែជ្រួលជ្រើម ញញឹមសឹងស្ងួតជើងធ្មេញ រំភើបដែលឃើញតួប្រុស ទើបរត់ហេ៎ទៅរករាងក្រាស់ ។
«អេ៎...ឈរត្រង់នឹងហើយ»មិនយឺតយ៉ាវទេ Jungkook ទាញនាយតូចមកឈរបាំងខ្លួនយ៉ាងរហ័ស ខណៈដែលនាយបែរជាលាក់បំពួនក្រោយខ្នងគេទៅវិញ គេចពីស្រីស្រស់ល្អតែរូប ។ និយាយតាមត្រង់ Jungkook អត់ចូលចិត្តនាងទេ ព្រោះពូកែតោងទាម ប៉ុន្តែបើសិននាងជា Tae វិញ ប្រហែលនាយស្រឡាញ់ងាប់ខ្លួនមិនខាន ។ (រើសអើង🤗)
«សួស្ដីអ្នកនាង Ju ជួបគ្នាម្ដងទៀតហើយ»Tae មិនបង្អង់ប្រញាប់ស្រដីកាត់ទាំងហុចដៃម្ខាងជាការរាក់ទាក់ តែ Un-ju មិនសូម្បីតែមើលមុខរបស់គេ ជាហេតុធ្វើឱ្យ Tae ក្រឺតជាខ្លាំង គ្រាន់តែមិនបញ្ចេញ
«បង Jungkook...ខ្ញុំលឺអ៊ំស្រីថាបងឈឺ តើបងមិនស្រួលត្រង់ណា»Un-Ju រត់វាងនាយតូចទៅអោបដៃ Jungkook ជាប់ ចង់រើក៏មិនរួច បើស្អិតយ៉ាងនេះ ។
«អឺក...លែង-លែងដៃសិនទៅ»Jungkook ធ្វើមុខមិនសម ប្រឹងបេះដៃនាងចេញតែ Un-ju មិនព្រមលែង ខណៈដែលរាងក្រាស់ញ័រជើងឈរសឹងមិននឹង កាលបើកែវភ្នែកពិឃាតរបស់ Taehyung សម្លក់នាយដូចចង់ហែកសាច់ ។
(នេះគេហៅអាការៈអ្វីបងប្អូន?)
To be continued
Lie Naa